II Ka 11-12 - Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
Transkrypt
II Ka 11-12 - Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu
WYROK Z DNIA 20 LUTEGO 2012 R. II Ka 11/12 Przepis art.42 § 2 kk jest podstawą do orzeczenia środka karnego w postaci zakazu prowadzenia rowerów jak również zakazu prowadzenia innych pojazdów określonego rodzaju (mechanicznych) w przypadku przypisania sprawcy czynu z art.178 a § 2 kk. Przewodniczący Sędzia SO Józef Dyl przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Tarnobrzegu – Jerzego Zakościelnego Sąd Okręgowy po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2012 roku sprawy M. K. oskarżonego o przestępstwo z art. 178a § 2 kk na skutek apelacji wniesionej przez Prokuratora Rejonowego w N. od wyroku Sądu Rejonowego w N. z dnia 16 listopada 2011r. w sprawie sygn. akt II K ..... Zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla pkt. II i III i na podstawie art.39 pkt.3 kk w zw. z art.42 § 2 kk i art.43 § 1 kk orzeka wobec M. K. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerów na okres 2 (dwóch) lat. Utrzymał w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części. Zwolnił oskarżonego M. K. od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze, a wydatkami w tym zakresie obciąża Skarb Państwa. Uzasadnienie Sąd Rejonowy w N. wyrokiem z dnia 16 listopada 2011 roku sygn. akt II K 470/11 uznał oskarżonego M. K. za winnego popełnienia czynu polegającego na tym, że: w dniu 05 lipca 2011 roku o godz.18.10 w R. w woj.podkarpackim, znajdując się w stanie nietrzeźwości, przy stwierdzeniu zawartości 1,76 mg (I próba) i 1,74 mg (II próba) alkoholu w wydychanym powietrzu o objętości 1 dm3, kierował rowerem po drodze publicznej tj. o przestępstwo z art.178a § 2 kk i za to na mocy art.178a § 2 kk i art.33 § 1 i 3 kk skazał go na karę grzywny w wymiarze 70 stawek dziennych, ustalając jedną stawkę dzienną na kwotę 20 złotych. Na mocy art.39 pkt.3 kk w zw. z art.42 § 1 kk i art.43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych do prowadzenia których wymagane są uprawnienia kat.A na okres 2 lat. Na mocy art.39 pkt.3 kk w zw. z art.42 § 2 kk i art.43 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia rowerów na okres 2 lat. Zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w N.) część kosztów sądowych w kwocie 230,00 złotych, oraz zwolnił go od uiszczenia kosztów sądowych w pozostałej części, a wydatkami w tej części obciążył Skarb Państwa. Apelację od powyższego wyroku złożył Prokurator Rejonowy w N. i na zasadzie art.425§1 i § 2 kpk, art.444 kpk i art.447§2 kpk zaskarżył powyższy wyrok w części orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego M. K. i na zasadzie art.427§2 kpk i art.438 pkt.4 kpk wyrokowi temu zarzucił rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego kary poprzez orzeczenie kary grzywny w wymiarze 70 stawek dziennych przy ustaleniu jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych, środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, do których prowadzenia wymagane są uprawnienia kat.A na okres dwóch lat i zakazu prowadzenia rowerów na okres dwóch lat wyrażającą się w niedostatecznym uwzględnieniu okoliczności obciążających oskarżonego tj. m.in. rażącego naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym i uprzednią karalność za przestępstwo tego samego rodzaju, co sprawia, że orzeczona wobec niego kara i środki karne nie spełnią w sposób właściwy funkcji wychowawczej i prewencyjnej w stosunku do oskarżonego oraz wymogów w zakresie społecznego oddziaływania, na zasadzie art.427 § 1 kpk, art.437 § 2 kpk i art.456 kpk wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy z zawieszeniem wykonania na okres próby dwóch lat, środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat oraz zakazu prowadzenia rowerów na okres 2 lat. Sąd zważył, co następuje: Apelacja Prokuratora Rejonowego w N. zasługuje jedynie na uwzględnienie w części dotyczącej podstawy prawnej oraz rozmiaru orzeczonego wobec M. K. zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, do prowadzenia których wymagane jest uprawnienie kategorii A. W apelacji nie wskazano jakie okoliczności pozwalają na przyjęcie, iż orzeczona wobec oskarżonego M. K. kara grzywny jest rażąco łagodna. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazuje, iż przepis art.178a § 2 kk przy wymiarze kary daje pierwszeństwo karze grzywny. Podniesiono ponadto, iż oskarżony ma możliwość podjęcia pracy, co pozwoli mu taką grzywnę zapłacić, a jednocześnie kara ta spełni wobec niego cel 2 wychowawczy. M.K. był już poprzednio karany za prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości ale miało to miejsce 5 lat temu i dlatego też można przyjąć, iż jego zachowanie i przypisany mu czyn w przedmiotowej sprawie miał charakter incydentalny. W konsekwencji nie można zgodzić się z apelacją, iż jedynie kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania spełni dyrektywy wymiaru kary z art.53 kk. Zgodzić należy się - ze stanowiskiem zawartym w apelacji – iż oskarżony prowadząc rower w stanie nietrzeźwości spowodował zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu lądowym i dlatego w chwili obecnej należałoby go wyeliminować jako osobę prowadzącą pojazdy w szczególności mechaniczne i rowery. Przypisując sprawcy czyn z art.178a § 2 kk Sąd ma obligatoryjny obowiązek wynikający z art.42 kk do orzeczenia wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów bądź też pojazdów określonego rodzaju. Sąd I instancji w zaskarżonym wyroku orzekając zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych do których prowadzenia wymagane są uprawnienia kategorii A sięgnął z niezrozumiałych powodów po przepis art.42 § 1 kk. Jak już wyżej wskazano przepis art.42 § 2 kk pozwala na określenie rodzaju pojazdów których zakaz ma dotyczyć. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.437 § 1 kpk i art.449 kpk i art.456 kpk uwzględnił częściowo apelację prokuratora w ten sposób, że zmienił zaskarżony wyrok uchylając pkt. II i III – gdzie orzeczono zakaz prowadzenia rowerów i zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych do prowadzenia których wymagane są uprawnienia kategorii A – i orzekł na podstawie art.39 pkt.3 kk w zw. z art.42 § 2 kk i art.43 § 1 kk wobec M. K. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i rowerów na okres 2 lat. W pozostałym zakresie zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy. Mając na uwadze fakt, iż oskarżony ma na utrzymaniu troje dzieci, a także, że orzeczono wobec niego karę grzywny Sąd na podstawie art.636 § 1 kpk w zw. z art.624 § 1 kpk zwolnił go od ponoszenia kosztów za postępowanie odwoławcze, a wydatkami w tym zakresie obciążył Skarb Państwa. 3