Gimnastyka mózgu P
Transkrypt
Gimnastyka mózgu P
Gimnastyka mózgu P. Dennisona w naszym przedszkolu „Siedź spokojnie”, „nie kręć się”, „przestań się wiercić” – tak my dorośli często zwracamy się do dzieci, próbując je uspokoić. Wymagamy, żeby patrzyły, słuchały i nie ruszały się, tzn. zachęcamy je do nieruchomego uczenia się, poznawania świata i ogólnie rzecz biorąc „bycia spokojnym”. Obecnie dzieci częściej mają skłonność do spędzania wolnego czasu przed telewizorem czy ekranem komputera, niż na uprawianiu zabaw ruchowych, czy wykonywaniu regularnych ćwiczeń. Konsekwencją tego są coraz częściej pojawiające się u dzieci problemy z koncentracją uwagi, rozumieniem przez dziecko tego, co się do niego mówi, a także problemy z równowagą i koordynacją ruchową. Tymczasem, aby być twórczym, aby uczyć się i myśleć – dzieci muszą się ruszać. Myślenie jest bowiem ściśle powiązany z ciałem. To ono właśnie dostarcza do mózgu bodźce z otoczenia, dzięki którym rozumiemy otaczającą nas rzeczywistość oraz podejmujemy twórcze działania. Ruch jest ponadto źródłem poznawania otaczającej nas rzeczywistości w sposób radosny i twórczy. Dziecko ze swej natury jest aktywne, ciekawskie i nieustannie szuka możliwości poruszania się, niestety my dorośli tę naturalna potrzebę ciągle blokujemy. Każda forma ruchu wpływa pozytywnie na nasze samopoczucie i zdrowie. Istnieją jednak ćwiczenia, dzięki którym poprawia się funkcjonowanie i praca naszego mózgu oraz następuje integrowanie pracy obu półkul mózgowych (prawej i lewej). Kinezjologia edukacyjna, z której wywodzi się Gimnastyka Mózgu, zwraca uwagę na fakt, iż uczenie się to proces, który zachodzi nie tylko w mózgu, ale w całym ciele człowieka. Gimnastyka Mózgu, stworzona przez Dennisona za pomocą prostych ukierunkowanych ćwiczeń ruchowych ma pobudzać funkcje mózgu przed nauką, dzięki czemu przyswajanie informacji staje się bardziej efektywne i radosne. Dzięki nim następuje dobry przepływ informacji pomiędzy obiema półkulami mózgowymi, a co za tym idzie – dobra współpraca pomiędzy nimi. To z kolei powoduje, że ciało dziecka cechuje dobra koordynacja, a nauka staje się procesem łatwiejszym i przez to bardziej przyjemnym. W naszym przedszkolu od dawna już pracujemy metodą Dennisona, dotąd jednak głównie w grupie dzieci autystycznych. W tym roku jednak także grupa II (dzieci starsze) będą uczestniczyły w zajęciach prowadzonych tą metodą. Wspólnie z panią Asią będziemy raz w tygodniu organizować zajęcia integracyjne grupy II i III, na których dzieci poznają wesołe ćwiczenia, które w łatwy sposób: * poprawią koordynację całego ciała * poprawią funkcjonowanie umysłu, a więc m. in. koncentrację, zapamiętywanie * zwiększą motywację do nauki i dodadzą energii do pracy i zabawy. * pomogą zrelaksować się, * kształtują motorykę dużą i małą, * pomagają obniżyć poziom stresu, * pobudzają twórcze myślenie, * wspomagają zdobywanie umiejętności matematycznych. Ćwiczenia są dużą przyjemnością dla dzieci, towarzyszą im piosenki i zabawy muzyczno – ruchowe. Picie niegazowanej wody jest niezbędnym elementem gimnastyki mózgu, gdyż woda wspomaga oddychanie, rozpuszczając tlen i wprowadzając go do krwi oraz dodaje energii, co w rezultacie wspomaga przyswajanie nowych wiadomości i umiejętności. Dlatego też proszę, aby dzieci przynosiły ze sobą do przedszkola w umówione wcześniej dni butelkę wody mineralnej, którą będą popijać sobie w trakcie ćwiczeń. W skład Gimnastyki Mózgu wchodzą m.in. następujące ćwiczenia, które mogą Państwo wykonywać wspólnie z dziećmi w dowolnej chwili: RYSOWANIE OBURĄCZ: - wiele radości sprawia dzieciom to „ symetryczne bazgranie”, które polega na rysowaniu obiema rękami jednocześnie; nie jest istotne, co powstaje na rysunku – wszystko, co spełnia warunek symetryczności jest dobre; ćwiczenie to poprawia koordynację ruchów rąk i gałek ocznych, rozwijając umiejętność pisania, oraz ma wpływ na orientację przestrzenną - na dużym arkuszu papieru lub na tablicy rysujemy dowolne, symetryczne wzory pisakiem lub kredą, obiema rękami jednocześnie, wykonując duże ruchy ramionami - również na dużym arkuszu papieru malujemy farbami do malowania palcami obiema rękami równocześnie, tworząc barwne kompozycje - na plaży możemy rysować na piasku: klęczymy wygodnie na piasku i rysujemy obiema rękami fikuśne obrazki: muszelki, fale morskie, i co nam tylko przyjdzie do głowy… Nie jest tu ważny efekt!! Nigdy nie oceniamy prac dziecka!! MASOWANIE PUNKTÓW NA MYŚLENIE - powodują przesyłanie informacji z prawej półkuli mózgu do lewej strony ciała i odwrotnie, poprawiając jasność naszego umysłu; są to wgłębienia tzw. dołki podobojczykowe, symetryczne po obu stronach mostka - masujemy je palcami jednej ręki, podczas gdy drugą trzymamy nieruchomo na pępku - w tym samym czasie wodzimy wzrokiem od prawej do lewej strony i z powrotem POZYCJA DENNISONA 1 - obie te pozycje przywracają równowagę, odstresowują i relaksują - siadamy wygodnie na krześle i wyciągamy przed siebie ręce z kciukami w dół - krzyżujemy ręce (prawa na lewą) i splatamy dłonie, a potem przyciągamy je do klatki piersiowej - krzyżujemy nogi (lewa noga na prawą) - oddychamy spokojnie język trzymając na podniebieniu, jak przy wymowie głoski „l” - patrzymy w górę POZYCJA DENNISONA 2 - siedzimy na krześle, nogi ugięte w kolanach, stopy ustawione równolegle na ziemi - łączymy palce obu dłoni dotykając je opuszkami - wzrok skierowany w dół, oddychamy głęboko KAPTUREK MYŚLICIELA - masujemy nasze uszy, oba jednocześnie: palcami chwytamy brzegi małżowiny usznej i odwijamy je na zewnątrz: od góry do dolnych płatków - po masażu: rozciągamy uszy we wszystkich kierunkach: do góry, w dół, do tyłu; - rozluźnione i ukrwione za pomocą masażu uszy pomagają w skupieniu uwagi na słuchaniu, poprawiają koncentrację oraz koordynację słuchowo-wzrokowo-ruchową. RUCHY NAPRZEMIENNE - polepszają koordynację lewa-prawa strona ciała, polepszają funkcjonowanie zmysłu wzroku i słuchu, ułatwiają opanowywanie materiału i jego późniejsze odtwarzanie; - ćwiczenie wykonujemy powoli, na przemian dotykając prawym łokciem lewego kolana, a następnie lewym łokciem prawego kolana; powtarzamy kilka razy (ćwiczenie to można modyfikować w najróżniejszy sposób - dotykanie lewej stopy prawą ręką, dotykanie ręką stopy uniesionej z tyłu itp. - z dziećmi w wieku przedszkolnym należy je wykonywać płynnie w jak najwolniejszym tempie, gdyż ćwiczenia wykonywane wolno angażują precyzyjne ruchy i zmysł równowagi, - wykonywanie ćwiczeń naprzemiennych jest często podstawą zapobiegania trudnościom w uczeniu się LENIWE ÓSEMKI - koordynują pracę narządu wzroku, pomagają we wzrokowym przekraczaniu linii środka, poprawiają ruchliwość gałek ocznych -ćwiczenie rozpoczynamy lewą ręką – trzymamy kciuk na wysokości nosa, trzymamy głowę nieruchomo i rysujemy płynnym nieprzerwanym ruchem symbol nieskończoności, cały czas wodząc za palcem wzrokiem. Zaczynamy od środka w stronę przeciwną do ruchu wskazówek zegara do góry, z tyłu i dookoła, potem dalej jak na rysunku powyżej - prawą i lewą ręką kreślimy leniwe ósemki po kilka razy; następnie łączymy kciuki tworząc X - koncentrując wzrok na środku X śledzimy złączone kciuki wykonując leniwe ósemki Zapraszam do wspólnej zabawy :) Ania Łepska Literatura: 1. „Zmyślne ruchy, które doskonalą umysł”, dr Carla Hannaford. 2. „Kinezjologia edukacyjna”, E. Dzionek, M. Gmosińska, A. Kościelniak, M. Szwajkajzer 3. „Kinezjologia edukacyjna dla dzieci”, dr. Paul E. Dennison, Gail Dennison 4. „Gimnastyka mózgu Paula Dennisona. Podstawy kinezjologii edukacyjnej.” – materiały szkoleniowe Zdjęcia ćwiczeń: www.bbedukacja. pl oraz www.sp6.rawicz.pl