T_st_1_C19_ergonomia w transporcie

Kierunek: TRANSPORT
Studia stacjonarne pierwszego stopnia
Specjalność: wszystkie specjalności
Przedmiot: ERGONOMIA W TRANSPORCIE
Semestr(y): 3
Przedmioty
poprzedzające:
Efekty kształcenia umiejętności i
kompetencje
Rodzaj zajęć:
W
Ć
Liczba godzin w semestrze:
30
15
L
P
Wprowadzenie do systemów transportowych
Znajomość podstawowych pojęć i zasad z zakresu ergonomii. Umiejętność
stosowania zasad projektowania systemów pracy w transporcie pasażerskim i
towarowym. Umiejętność posługiwania się normami ergonomicznymi, oceny
warunków pracy i podróży, sporządzania ergonomicznych list kontrolnych.
Znajomość podstawowych przepisów prawa pracy w transporcie, umiejętność
opracowywania harmonogramów pracy w ruchu ciągłym.
TREŚCI KSZTAŁCENIA
Wykłady: Zadania ergonomii. Powstanie i rozwój ergonomii. Ergonomia koncepcyjna i ergonomia
korekcyjna oraz zjawisko dysonansu antropotechnicznego. System człowiek-praca i jego podsystemy:
człowiek-maszyna, człowiek-środowisko materialne, człowiek-stanowisko robocze. Ergonomiczne
zasady projektowania systemów pracy. Zmienne wpływające na warunki pracy. Fizyczne czynniki
środowiska pracy: oświetlenie, hałas, mikroklimat, drgania i wstrząsy, promieniowanie jonizujące i
elektromagnetyczne, pyły. Chemiczne czynniki środowiska pracy: gazy, rozpuszczalniki przemysłowe,
materiały pędne, smary, inne szkodliwe substancje. Pomiary antropometryczne i postawa przy pracy.
Człowiek jako element biologiczny systemów technicznych (transportowych). Organizacyjne warunki
pracy: czas pracy, przerwy w pracy, praca zmianowa. Odbiór informacji wizualnej i akustycznej. Istota i
objawy zmęczenia. Ocena obciążenia psychicznego. Stres związany z pracą. Ergonomia a prawo pracy.
Ćwiczenia audytoryjne: Przegląd fizycznych czynników środowiska pracy w transporcie. Zasady
przewozu materiałów niebezpiecznych. Czas pracy kierowców, maszynistów, dyspozytorów. Przegląd
wybranych norm ergonomicznych i przepisów prawa pracy. Warunki pracy charakterystyczne dla
transportu: praca kierowcy, maszynisty, lotnika, dyspozytora, dyżurnego ruchu, marynarza itp.
Zastosowanie ergonomicznej listy kontrolnej do analizy wybranych stanowisk pracy w transporcie.
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej:
Czajka J. H.: Ergonomia – materiały do ćwiczeń. OWPW, Warszawa, 1999.
Franus E.: Struktura i ogólna metodologia nauki ergonomii. Universitas, Kraków, 1992.
Hempel L.: Człowiek i maszyna. WKiŁ, Warszawa 1984,
Górska E., Tytyk E.: Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy. OWPW, Warszawa, 1996.
Górska E.: Diagnoza Ergonomiczna stanowisk pracy. OWPW, Warszawa, 1998.
Górska E.: Ergonomia – projektowanie, diagnoza, eksperymenty. OWPW, Warszawa 2002.
Rosner J.: Ergonomia. PWE, Warszawa,1985.
Warunki zaliczenia: Zaliczenie indywidualnych zadań opracowanych w ramach ćwiczeń audytoryjnych;
pozytywny wynik testu zaliczeniowego z wykładów.
Opracował: Jan Gertz