kartki z kalendarza

Agata Olejnik
KARTKI Z KALENDARZA
Agata Olejnik
KARTKI Z KALENDARZA
PORANEK W KOLORZE TĘCZY
Obudziłam się dziś szczęśliwa
tak zwyczajnie i bez przyczyny.
Słońce pięknie rozświetla niebo.
Nie ma żadnych jeśli i gdyby.
Gdzieś przepadły troski i smutki,
uśmiech błądzi po mojej twarzy.
Chcę podzielić się nim z wszystkimi.
Coś miłego wciąż mi się marzy.
Zwykłe szare, codzienne sprawy
mają dzisiaj kolory tęczy.
Wszystko cieszy mnie dziś i bawi.
Nic nie smuci, złości i nęci.
Nie wiem co jest tego przyczyną.
Jakieś czary czy twoje oczy?
Ciągle jeszcze widzę ten uśmiech.
Chyba troszkę mnie zauroczył.
12.07.2010
1
MARIONETKA
Niepotrzebna marionetka w kąt rzucana.
Zapomniana, zakurzona, lecz wciąż czeka
aż odnajdziesz ją na nowo i pokochasz.
Odczarujesz, zmienisz znów w człowieka.
Kiedyś była atrakcyjna i wspaniała.
Pełna wiary i ufności szła przed siebie
aż któregoś dnia zupełnie niespodzianie
na jej drodze los ustawił ciebie.
Wielka miłość, euforia, rozmarzenie.
Być przy tobie, z tobą i dla ciebie.
Wszystko inne nagle się nie liczy.
Zagubiła sama siebie w tej słodyczy.
Porzuciła swych przyjaciół i marzenia.
Był zaborczy, coraz bardziej ją osaczał.
Swą zazdrością niszczył miłość, zaufanie.
Coraz później, coraz zadziej do niej wracał.
Dnia któregoś odszedł. Tak bez słowa.
Jej świat runął, spłynął smutku łzami.
Niczym bankrut z czekiem bez pokrycia
znów musiała zmierzyć się z faktami.
Trochę trwało nim się otrząsnęła.
Niczym blizna strach pozostał przed zbliżeniem.
Nie umiała już zaufać. No, bo komu?
Serce drżało przed ufnością i marzeniem.
Niepotrzebna marionetka w kąt rzucona
z lękiem patrzy na mijanych ludzi.
Nie chce znowu być zdradzona, porzucona.
Może jednak, może kiedyś.. Wciąż się łudzi.
23.05.2010
NA MARGINESIE
Niczego nie chcę, nie mam marzeń.
Sama przed sobą wciąż udaję.
Zamknięta w swoim własnym świecie
o którym przecież nic nie wiecie.
Ktoś mi powiedział: jesteś głupia.
Szczerość od dawna się nie liczy.
Bądź twarda, wykorzystuj innych.
Kule się w sobie. Me” ja” krzyczy.
Chyba nie umie, nie potrafię,
nie chcę bezwzględnie iść przez życie.
Być może wiele na tym tracę.
Tkwię więc bezradnie w swoim bycie.
Przechodzisz obok, nie dostrzegasz
mnie w roześmianym , barwnym tłumie.
Założyć maskę i udawać?
Wolę być sobą. Nie, dziękuję.
01.06.2010
JAK LIŚĆ
Jak liść niesiony wiatrem po jeziorze
płynę przez życie. Nie wiem w która stronę
znów los mnie rzuci, czy odnajdę ciebie
lecz ciągle czekam, nadal w miłość wierzę.
22.05.2010
3
KLATKA
Jak ptak zamknięty w małej klatce
walczę o wolność i swobodę.
Chce mieć marzenia, cele, plany,
nieprzymuszoną życia wolę
Bez masek, kłamstwa, udawania
chcę żyć, uśmiechać się do ludzi.
Wierzyć w ich przyjaźń, dobre chęci
nie tylko w znoju wciąż się trudzić.
Poznać czym miłość jest prawdziwa,
odkrywać co dzień świat od nowa.
Wierzyć ze kiedy słyszę kocham
to nie są tylko puste słowa.
A kiedy życie już przeminie
spojrzeć za siebie i powiedzieć
że nie straciłam tego czasu
który dostałam tu od Ciebie.
04.02.2009
4
Obłęd.
Świat, gwar, życie.
Tam za oknem ludzie.
Tutaj cisza, spokój, samotność..
Czy lubię? Takie wyszło...
Są dwie strony lustra.
Tamta gwarna i wesoła
i ta na którą zepchnął mnie los.
Kiedyś waliłam dłońmi w ten mur,
krzyczałam „pomocy” by ktoś mnie uratował
lecz słowa grzęzły w tafli zobojętnienia.
Ludzie patrzyli na mnie lecz widzieli tylko siebie.
Z czasem nauczyłam się żyć w moim nowym świecie.
Już nie szarpię się i nie krzyczę.
Z marzeń i tęsknot zbudowałam swój dom,
powoli zaludniam go złudzeniami.
Tylko czasem spływa jedna samotna łza.
Mogę sobie na nią pozwolić.
Dla ciebie i tak jestem niewidzialna.
5
KONIEC
Nasz czas minął.
Bezradnie patrzę jak odchodzisz.
Nie potrafię cię zatrzymać.
Wyciągam dłoń lecz jej nie widzisz.
Łzy rozmazują twój obraz.
To już koniec? Jak mam dalej żyć?
Wracam do domu, jest tak cicho.
Poduszka jeszcze pachnie twym zapachem.
Wszystko przypomina chwile spędzone razem,
Łzy znaczą ślady na mej twarzy.
Dla ciebie to już i tak nie ma znaczenia.
Serce pękło na milion kawałków.
W każdym z nich zamknięte jest wspomnienie.
To tak boli. Świadomość że „my” to już przeszłość.
Na palcu nadal błyszczy ślad twoich obietnic.
Jak wymazać mam cię z pamięci?
Może sen przyniesie ukojenie.
17.06.2010
6
JESTEŚ LEKIEM NA CAŁE ZŁO
Uśmiech błądzi po mojej twarzy,
dziwne myśli przychodzą do głowy.
O czymś marzę, coś sobie nucę.
Świat jest piękny i kolorowy.
Jeszcze wczoraj było ponuro,
czarne chmury zasnuły niebo.
Dziś jest jasno, ciepło, słonecznie.
Czy to czary? Jakie? Dlaczego?
Błękit nieba w twoim spojrzeniu,
uśmiech który rozgonił chmury.
To fizycznie jest niemożliwe
by przy tobie ktoś był ponury.
20.06.2010
7
PUZZLE
Nie pasuję do tej całej układanki,
takie puzzle które zawsze się wyrzuca.
Każdy stara się je zdobyć, wykorzystać,
ale zaraz bez emocji precz porzuca.
Tyle było układanek i nadziei.
I ufności że tym razem coś się zmieni.
Że tym razem będę wreszcie pasowała.
Znowu słyszę: Cóż, nic z tego, trudna rada.
Zawsze z boku, niepotrzebna, do niczego.
Zapomniana i samotna. I co z tego?
Bezlitośnie czas odmierza chwile.
Egzystuję, jestem lecz czy żyję?
20.06.2010
KARUZELA
Na karuzeli życia siadam,
zamykam oczy i mnie nie ma.
Wszystko gdzieś znika i odpływa.
Stanowię łącznik niebo – ziemia.
Kręcę się w koło, świat wiruje.
Chwilą obrazy los maluje.
Do euforii jedna chwila..
Stop! Karuzelę ktoś zatrzymał.
28.06.2010
8
INNI
Obojętnie przechodzisz ulicą.
Nie dostrzegasz tych, którzy krzyczą.
Zagubionych, samotnych ludzi.
Dla nich przecież nie warto się trudzić.
Oni żebrzą o trochę uwagi.
Choć na chwile oderwać się z tłumu...
Poczuć bliskość drugiego człowieka
zamiast pustki, żalu i bólu.
Nie potrafią jak inni łokciami
się przepychać by dobiec do celu.
Są samotni, smutni, nieśmiali.
Nikt nie mówi im przyjacielu.
Coraz bardziej zamknięci w sobie
już nie walczą, brakuje im siły.
Czy tak trudno wyciągnąć jest rękę
i po prostu , zwyczajnie być miłym?
04.07.2010
JESTEM
Ziarnkiem piasku na piaszczystej plaży
Kroplą wody w oceanie zdarzeń
Małym listkiem gdzieś w koronie drzewa
Krótka chwilą. Trwam i znów mnie nie ma.
9
NA OBŁOKACH Z MARZEŃ SIĘ KOŁYSZĘ
Na obłokach z marzeń się kołyszę.
Niby myślę,czuję, mówię, słyszę
lecz me serce niczym ptak szybuje.
Twe pieszczoty ciągle jeszcze czuję.
Jak osika drżałam pod dotykiem
Twoich dłoni. Jakże były czułe
gdy powoli odkrywały drogę
ku rozkoszy,tej słodkiej torturze.
Połączone gdzieś w pół drogi usta
pocałunkiem co się zdał westchnieniem
rozmawiały w czarownym języku.
Co mówiły? Tego sama nie wiem.
Głowę wsparłam na twoim ramieniu,
ty tuliłeś mnie do siebie czule.
Czas przystanął w niemym rozmarzeniu
szepcząc:chwilo trwaj im jak najdłużej.
12.07.2010
10
POŻĄDANIE
Gwałtownie bierzesz w posiadanie,
i słodki nektar szybko spijasz.
Jest tylko twoja, cała twoja
.
.
.
Butelka markowego piwa.
PRAGNIENIE
Muskał ją najpierw delikatnie,
potem zapragnął czegoś więcej.
Marzył o rzeczy niesłychanej.
Wejść w nią gwałtownie i namiętnie.
Czuł jak pragnienie szybko wzbiera,
jak płonie ciało jej spragnione.
Zanurzył się, więc w niej i nagle
.
.
.
.
poczuł jak w rzece szybko tonie.
11
OBRAZ CIEBIE
Gdybym mogła obraz namalować
portret ciebie tego wyśnionego.
Oblec ciałem te magiczne słowa,
ducha życia potem móc tchnąć w niego.
Twoje oczy niczym letnie niebo
uśmiech lekki, jakby nieco drżący
i to coś, co jest nieuchwytnego
co w ideał wszystkie cechy łączy.
Byłbyś czuły, miły, delikatny
i stanowczy, bardzo pewny siebie.
Opiekuńczy, sprytny i zaradny.
Zawsze można liczyć by na ciebie.
Mądry, dobry i do tego szczery.
Bez przesady szpanu i maniery.
Taki zwykły, jakich pewno wielu.
Gdzie ukryłeś się mój przyjacielu?
12
Z DYSTANSU
Obserwuje świat z dystansu, jak z za szyby.
Wszystko sztuczne, napuszone i na niby.
Kasa, fura, dom, kredyty do spłacenia.
I życzliwość. O, przepraszam, jej tu nie ma.
Brak jest czasu na przyjaźnie i marzenia.
Tylko praca, ani chwili do stracenia.
Wyższy stołek, większa kasa i profity.
No a przyjaźń? Ta dla ciebie się nie liczy.
Wyścig szczurów. Czas przepływa niczym rzeka.
Tylko praca, tylko kasa, czas ucieka.
Wygryźć innych, stopień wyżej do kariery.
Że po trupach? Awans przecież się należy.
Ja tak nie chcę, chyba nawet nie potrafię.
Za naiwność, chęć pomocy słono płacę.
Dla mnie liczy się zupełnie coś innego.
Miłość, przyjaźń, dom, rodzina. To coś złego?
MYŚLI
Myśli kolorowe ptaki
pod bezchmurnym, błękitnym niebem.
Tak radosne i rozedrgane,
niespokojne i pełne ciebie.
25.07.2010
13