Stowarzyszenie Apostolstwa Chorych

Stowarzyszenie Apostolstwa Chorych
>
Apostolstwo Chorych jest stowarzyszeniem katolickim zrzeszającym chorych w celu formowania postawy
afirmującej ich cierpienie i skłaniającej do włączania go w proces zbawiania świata.
Apostolstwo Chorych zostało zapoczątkowane przez triduum eucharystyczne dla chorych, które urządził L.
J. Willenborg, proboszcz parafii Bloemendaal (Holandia), inspirowany ewangelicznym opisem oczekiwania
chorych na uzdrowienie oraz nabożeństwami dla chorych w Lourdes. Celem triduum było spotkanie z
Chrystusem eucharystycznym i ofiarowanie z Nim cierpień w intencji zbawienia świata. Na program
składały się: 1. Msza św. z błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem, 2. nawiedzenie
Najświętszego Sakramentu, adoracja i uroczyste nakładanie rąk na chorych, 3. nieszpory połączone z
błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem każdego chorego osobno; były też wspólne posiłki. Dni
te organizował ks. Willenborg co miesiąc, a gdy chorzy nie mogli przybyć, wysyłał do nich listy.
Inicjatywę Willenborga poparł ordynariusz Haarlemu, bp Augustin Josef Callier, m.in. w liście z 10 V
1926, oraz liczne episkopaty (np. Francji, Belgii, Ameryki Pd., Polski). Stolica Apostolska zatwierdziła 12
VIII 1934 Apostolstwo Chorych w Bloemendaal z prawem agregowania powstających sekretariatów
Apostolstwa Chorych oraz nadała 25 III 1936 specjalne odpusty. Wstąpienie do Apostolstwa Chorych
dokonuje się przez wpisanie do księgi sekretariatu Apostolstwa Chorych pod warunkiem przyjęcia
chrześcijańskiej postawy wobec cierpienia, nadprzyrodzonej łączności z Mistycznym Ciałem Chrystusa
oraz współofiarowania cierpień z Chrystusem. Odznaką stowarzyszenia jest dyplom oraz krzyżyk.
Na krzyżyku wyryte są słowa, które stały się hasłem Apostolstwa Chorych: "Z Chrystusem jestem
przybity do Krzyża"
W Polsce dzięki staraniom chorych (głównie Adeli Głażewskiej ze Lwowa i Kazimiery Berkan z Poznania)
oraz poparciu ks. Willenborga, abp B. Twardowski erygował 2 V 1930 we Lwowie sekretariat Apostolstwa
Chorych, powołując na sekretarza ks. Michała Rękasa. Na wniosek kard. A. Hlonda Konferencja
Episkopatu Polski przekształciła sekretariat w Centralę Krajową Apostolstwa Chorych z siedzibą we
Lwowie, którą po II wojnie światowej przeniesiono do Katowic. Po śmierci ks. M. Rękasa (1964)
sekretarzem Apostolstwa Chorych mianowano ks. Jana Szurleja. Funkcję tę pełnił, mimo zaawansowanej
choroby serca, do końca życia, tzn. do roku 1982. W latach 1982-1986 Ogólnopolskim Sekretarzem
Apostolstwa Chorych był ks. Henryk Sobczyk. Po jego nagłej śmierci stanowisko to objął ks. Czesław
Podleski. W roku 2001 przeszedł na emeryturę i od tego czasu sekretarzem Apostolstwa Chorych w
Polsce jest ks. Stanisław Michałowski.
Opracowała E. K.
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 4 March, 2017, 12:07