Formy pokuty - Parafia św. Andrzeja Boboli – w Białymstoku

Formy pokuty
Istotą Wielkiego Postu jest przygotowanie wspólnoty wiernych przez nawrócenie, słuchanie Słowa Bożego
i modlitwę, do największego święta chrześcijan, Wielkanocy. Obok sakramentu pokuty Pismo Święte oraz
Ojcowie Kościoła akcentują szczególnie trzy praktyki pokutne: post, modlitwę i jałmużnę. Formą pokuty
jest również pojednanie się z bli¥nim, łzy żalu, troska o zbawienie innych, wstawiennictwo świętych i
miłość. W żywej tradycji Kościoła formą pokuty jest przede wszystkim czytanie Pisma Świętego i
odmawianie modlitwy Ojcze nasz. Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina, że bez nawrócenia serca,
czyny pokutne pozostają bezowocne i kłamliwe. I odwrotnie - nawrócenie wewnętrzne, skłania do
uzewnętrznienia takiej postawy przez widzialne gesty i czyny pokutne (por. KKK 1430).
Wyraźnym znakiem pokuty jest gest pojednania, przyznanie się do winy, braterskie upomnienie, rewizja
życia, przemiana sposobu myślenia. Może to być także asceza, różnego rodzaju wyrzeczenia, zasięgnięcie
rady duszpasterza, czynna miłość bli¥niego, uczynki miłosierdzia czy pokuta podjęta za innych. Dni i
okresy praktyki pokutnej Kościoła wyznaczane są w ramach roku liturgicznego jak: Adwent, Wielki Post,
każdy piątek jako dzień śmierci Pana Jezusa. Okresy te są szczególnie odpowiednie na rekolekcje, dni
skupienia, nabożeństwa, pielgrzymki pokutne, post i wyrzeczenia, dzielenie się z drugim (pomoc ubogim,
misjom itp.). Aby nas w pełni wprowadzić w radość świąt wielkanocnych, Kościół wniósł wiele zwyczajów,
które wielkopostnemu przygotowaniu nadają specyficzny charakter. Nie ozdabia się ołtarzów kwiatami,
aby wprowadzić nastrój smutku i pokuty. Ogranicza się światło, aby pomóc w skupieniu się i zadumie.
Prawie milkną organy, a szaty liturgiczne mają kolor pokutnego fioletu. W świątyniach rozbrzmiewają
pieśni przypominające o męce naszego Zbawiciela, odprawiane są Gorzkie Żale i Droga Krzyżowa.
Wszystkie formy chrześcijańskiej pokuty muszą być jednak spełniane z wiarą, nadzieją i miłością. Stąd
też nie mogą one być od siebie oderwane i muszą posiadać podstawową strukturę. Trzeba uświadomić
sobie i uznać swoją winę, wzbudzić żal za popełnione zło i zaniedbania. Należy wyznać winę i zgłosić
gotowość do zadośćuczynienia w miarę możności za wyrządzone krzywdy i szkody. Trzeba prosić o
przebaczenie, przyjąć Boży dar pojednania włącznie z dziękczynieniem. Wówczas możemy już rozpocząć
nowe życie w posłuszeństwie Bogu. K.B. * * * Panie, Ty widzisz, krzyża się nie lękam,
Panie, Ty widzisz, krzyża się nie wstydzę;
Krzyż Twój całuję, pod krzyżem uklękam,
Bo na tym krzyżu Boga mego widzę. Do krzyżam zwrócił wszystkie me życzenia,
Do krzyżam przybił błędnych myśli roje,
Bo z krzyża płyną promienie zbawienia,
Bo z krzyża płyną zmartwychwstania zdroje. Pod krzyżem świata stary i złamany
Pragnę już odtąd krzyż Twój w duszy nosić,
Niewoli świata pokruszyć kajdany,
Bym mógł na krzyżu krzyża chwałę głosić. Nie zasłużyłem, abyś mnie pocieszył,
Bom przez czas długi tak od Cię stronił;
Gdyś na mnie wołał, do Ciebiem nie spieszył
I łez tak wiele tak marniem roztrwonił. Ach, Tyś mi podał pierwszy rękę Twoję,
Abym na krzyża mógł powrócić drogę A jam nią wzgardził! Dziś pod krzyżem stoję,
Bo już bez Ciebie dłużej żyć nie mogę. Bom znalazł w krzyżu to, com w szczęściu stracił:
Pokój i wiarę, miłość i nadzieję;
Ubogą duszę Tyś łzami zbogacił,
Przystroił cierniem, który nie więdnieje. A serce wspomnień, nosząc krwawą ranę,
Samotnie życia pielgrzymkę odbędzie.
Czyń, co chcesz ze mną; pod krzyżem zostanę,
Krzyż był kolebką, krzyż mym grobem będzie.Ks. Karol Antoniewicz
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 4 March, 2017, 12:08