Zestaw XI z Fizyki atomowej i molekularnej Czwartek 4 czerwca
Transkrypt
Zestaw XI z Fizyki atomowej i molekularnej Czwartek 4 czerwca
Zestaw XI z Fizyki atomowej i molekularnej Czwartek 4 czerwca 2009 roku. Zadania dost¦pne równie» pod adresem: users.uj.edu.pl/∼pustelny/dydaktyka.htm 1. Pary atomowe rubidu umieszczono w sªabym polu magnetycznym B = 1 mG (1 mG=10−7 T), wyznaczaj¡cym o± kwantyzacji, a pozostaªe pola magnetyczne wyeliminowano przy pomocy odpowiednich ekranów. Rozwa»my przej±cie atomu 87 Rb o spinie j¡dra I = 23 ze stanu F = 1 poziomu 52 S1/2 do stanu F 0 = 1 poziomu 52 P3/2 . U»ywaj¡c ±wiatªa laserowego o polaryzacji σ + dostrojonego do tego przej±cia, mo»emy sprawi¢, »e wszystkie atomy znajd¡ si¦ w stanie |F = 1, mF = 1i poziomu 2 S1/2 (taki proces nazywa si¦ pompowaniem optycznym) i wi¡zka ±wiatªa σ + przestanie by¢ absorbowana. Prosz¦ wyja±ni¢ ten fakt. Nast¦pnie przykªadamy poprzecznie do pola B zmienne pole magnetyczne B 0 o cz¦stotliwo±ci ν . Przestrajaj¡c to pole, obserwujemy rezonansow¡ zmian¦ absorpcji ±wiatªa σ + w funkcji cz¦sto±ci promieniowania RF ν z rezonansem dla hν równemu rozszczepieniu zeemanowskiemu w sªabym polu B . Prosz¦ obliczy¢ szeroko±¢ tego rezonansu zakªadaj¡c, »e (a) pary atomowe maj¡ temperatur¡ pokojow¡ 20◦ C, (b) atomy umieszczone s¡ w puªapce atomowej i maj¡ temperatur¦ 100 mK, (c) ±rednica wi¡zki laserowej wynosi 1 mm. Z jak¡ dokªadno±ci¡ mo»emy wyznaczy¢ warto±¢ sªabego pola magnetycznego B ? Je±li poszerzenie dopplerowskie miaªoby by¢ gªównym czynnikiem wpªywaj¡cym na szeroko±¢ rezonansu, to jak dªugo atom musi pozostawa¢ w stanie |F = 1, mF = 1)i poziomu 2 S1/2 ? Wskazówka : Sko«czona szeroko±¢ rezonansu wynika z rozmycia cz¦sto±ci spowodowanego efektem Dopplera oraz ze sko«czonego czasu pomiaru. Prosz¦ obliczy¢ wpªyw ka»dego z tych dwóch mechanizmów. 2. Rozpatrujemy atom, w którym ±wiatªem o szerokim rozkªadzie spektralnym wzbudzamy koherentnie, tzn. w tym przypadku równocze±nie, z dolnego poziomu | gi dwa blisko poªo»one górne poziomy | e1 i i | e2 i. Funkcj¦ falow¡ atomu mo»na wi¦c zapisa¢ jako superpozycj¦ tych stanów: |Ψ(t)i = c0 | gi + C1 (t)| e1 i + C2 (t)| e2 i, 1 gdzie Cj (t) = c0j exp(−iEj t/h̄) exp(− 12 Γt), Ej energia stanu | ej i wzgl¦dem stanu | gi, Γ pr¦dko±¢ deekscytacji do stanu dolnego | gi. Wiedz¡c, »e operator momentu dipolowego dˆ ma nieznikaj¡ce elementy ˆ 6 = 0, jedynie pomi¦dzy stanami o przeciwnej parzysto±ci (de1 g = he1 |d|gi 2 ˆ gi 6= 0) oraz »e nat¦»enie I(t) ∝ |d| ˆ , prosz¦ wyprowadzi¢ de g = he2 |d| 2 wzór na dudnienia kwantowe: I(t) = C exp(−Γt)(A + B cos ω21 t). 3. W roku 1974 przeprowadzono w Stanford (USA) bardzo pomysªowy eksperyment, dzi¦ki któremu wyznaczono przesuni¦cie Lamba stanu podstawowego elektronu w atomie wodoru (Scientic American, 240, 72 (1979)). W eksperymencie wykorzystano fakt, »e pierwsza linia serii Lymana odpowiada energii cztery razy wi¦kszej ni» druga linia serii Balmera. Pomiary wykonano za pomoc¡ przestrajalnego lasera barwnikowego o dªugo±ci fali okoªo 490 nm (ziele«). Zmierzono jednocze±nie lini¦ Hβ Balmera oraz (po maªym przestrojeniu i podwojeniu cz¦sto±ci) absorpcj¦ dwufotonow¡ 1 2 S1/2 → 2 2 S1/2 . Otrzymane widmo przedstawia rysunek poni»ej (zero na skali energii wybrane jest w sposób dowolny). Powy»sza metoda pozwala na wyznaczenie przesuni¦cia Lamba stanu podstawowego bez konieczno±ci wykorzystywania w rachunkach obarczonych bª¦dami absolutnej warto±ci dªugo±ci fali lasera i staªej Rydberga, wystarczy jedynie zna¢ poprawki do energii badanych stanów. Korzystaj¡c z przedstawionych na rysunku wyników eksperymentu prosz¦ wyznaczy¢ przesuni¦cie Lamba stanu 1 2 S1/2 . Zakªadamy istnienie struktury subtelnej i nadsubtelnej poziomów oraz, »e znane jest przesuni¦cie Lamba stanu 2 2 S1/2 , które mo»e by¢ zmierzone w bezpo±rednim pomiarze. Wojciech Gawlik, Szymon Pustelny 2 3