Pobierz

Transkrypt

Pobierz
Superbrat
reż. Birger Larsen
MATERIAŁY DYDAKTYCZNE
DLA NAUCZYCIELI
1.
Informacje o filmie. (str.2)
2. Scenariusz lekcji godziny wychowawczej (str. 3)
Temat: Moja rodzina jest najlepsza!
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty
1
INFORMACJE O FILMIE
Superbrat | Superbror
Dania 2009, 89 min, (aktorski)
reżyseria: Birger Larsen
scenariusz: Åke Sandgren
zdjęcia: Eric Kress
muzyka: Frans Bak
montaż: Peter Brandt
obsada: Lucas Clorius, Viktor Kruse Palshøj
producent:Åke Sandgren
produkcja: Nordisk Film A/S
Jakie zadania ma starszy brat? Powinien być autorytetem, towarzyszem zabaw, obrońcą i
niedoścignionym wzorem. Co jednak, kiedy role się odwracają? Kiedy to młodszy brat musi być opoką dla
starszego? Superbrat to niezwykła historia o relacjach między Antonem a jego cierpiącym na autyzm
bratem – Bullerem.
Anton ma dziesięć lat i marzy o tym, by mieć „prawdziwego” starszego brata. Buller nie spełnia jego
oczekiwań – nie jest przebojowy, nie imponuje Antonowi, a nawet nie broni go przed szkolnymi łobuzami.
Chłopców wychowuje mama, więc Anton czuje się odpowiedzialny za nią i za Bullera. To zbyt wiele, jak na
dziesięciolatka. Pewnego dnia za sprawą tajemniczej przesyłki z innej planety wszystko się zmienia. Dziwna
maszyna sprawia, że nieśmiały i zamknięty w sobie Buller staje się superbohaterem. Anton jest zachwycony.
W końcu ma brata, o jakim marzył. Ale czy to prawdziwy Buller? Wspólne przygody sprawiają, że gdy czar
pryska, między chłopcami pozostaje prawdziwa więź i akceptacja tego, że się od siebie różnią.
o reżyserze: Birger Larsen (ur. 1961) – duński reżyser, scenarzysta, twórca produkcji telewizyjnych i reklam.
Za film krótkometrażowy Sweethearts (1997) otrzymał nominację do Oscara. Superbrat jest jego czwartym
filmem długometrażowym.
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty
2
SCENARIUSZ LEKCJI
Opracowała: Iwona Brzózka - Złotnicka
Temat: Moja rodzina jest najlepsza!
CELE LEKCJI
Po lekcji uczeń powinien:
•
dostrzegać problemy poruszone w filmie – relacje między rodzeństwem, autyzm;
•
prezentować swoje poglądy w grupie i na forum;
•
prowadzić dyskusję w grupie i na forum: argumentować, wnioskować, przekonywać do swojego
zdania;
•
znać pojęcie: autyzm;
METODY I FORMY PRACY
•
dyskusja, rozmowa moderowana,
•
pogadanka (z pytania kluczowymi skierowanymi do uczniów),
•
praca w grupach
•
praca indywidualna.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE
Film: Superbrat, reż. Birger Larsen
CZAS
1 godzina lekcyjna
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty
3
PRZEBIEG LEKCJI
1. Wprowadzenie do lekcji
Nauczyciel mówi uczniom, o czym będzie lekcja i czym się podczas niej będą zajmowali.
Podczas dzisiejszej lekcji odwołamy się do filmu "Superbrat", który obejrzeliśmy w kinie i porozmawiamy
sobie o jego głównych bohaterach, dwóch braciach. Anton jest młodszy, Buller starszy, ale w ich relacji to
Anton pełni rolę starszego brata i opiekuje się Bullerem. Porozmawiamy sobie dzisiaj o rodzinie.
2. Dyskusja
Nauczyciel zadaje pytania uczniom dotyczące filmu - przypominające jego tematykę i sprawdzające
zrozumienie problemów w nim zawartych:
- Dlaczego Anton opiekował się starszym bratem? (Tutaj warto, jeśli uczniowie wspomną o
niepełnosprawności Bullera, być może powiedzą, że zachowywał się dziwnie, nazwać wprost chorobę,
na którą cierpiał - Autyzm - i wspólnie z uczniami wyjaśnić, czym autyzm jest. Uczniowie mogą po prostu
podać zachowania Bullera: problemy z kontaktem z innymi osobami, unikanie ludzi, lęk, nierozumienie
wszystkich komunikatów, zamknięcie we własnym świecie i w tym przypadku przelewanie swoich emocji
na kartkę papieru…
- Jakiego brata chciał mieć Anton? O jakim bracie marzył? Dlaczego?
- Jak zareagował Anton, gdy Buller stracił supermoc?
3. Ćwiczenie w grupach
Wstęp do ćwiczenia: Każdy z nas czasem jest zły na swojego brata, siostrę, mamę, tatę, babcię, dziadka…
Wydaje nam się wtedy, że inni mają lepiej - mają wspaniałych rodziców, rodzeństwo, dziadków… Nauczyciel
zadaje uczniom pytanie, czy mieli kiedyś taką sytuację, czy kiedyś tak myśleli i tak się czuli.
Uczniowie dopierają się w 4-5 osobowe grupy lub zostają w takie grupy dobrani przez nauczyciela, lub
losowo. Dostają dużą kartkę (np. z flipcharta) z narysowanym konturem człowieka (ew. mogą sami taki
kontur narysować), kolorowe, małe karteczki samoprzylepne i markery.
Zadanie dla uczniów: Zadaniem każdej grupy jest dopisanie „supermocy” (markerem na planszy z konturem
człowieka), które uczniowie chcieliby, aby posiadało rodzeństwo lub rodzice… Uczniowie muszą owe
„supermoce" przedyskutować ze sobą, uzgodnić i zapisać tylko te, na które zgadzają się wszyscy członkowie
grupy.
Do każdej „supermocy" grupa musi napisać uzasadnienie (na małych karteczkach), np. Chcemy, aby nasi
rodzice potrafili się teleportować - dzięki temu szybciej wracali by z pracy i moglibyśmy więcej czasu
spędzać razem.
Nauczyciel podsumowuje z uczniami pracę w grupach. Przedstawiciele grup prezentują efekty swojej pracy.
4. Ćwiczenie indywidualne
Wstęp do ćwiczenia: Nauczyciel odwołuje się do poprzedniego ćwiczenia - mówi, że „supermoce”, niestety,
zdarzają się tylko w bajkach, w życiu musimy sobie radzić sami, z naszymi ograniczeniami i słabościami, ale
też wykorzystując własny potencjał. Każdy bowiem jest w czymś mocny. Tak samo jest też w rodzinie - np.
tata świetnie gotuje, mama świetnie organizuje przyjęcia, siostra zna się doskonale na modzie, z bratem
możemy pojeździć na rowerze…
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty
4
Zadaniem każdego ucznia jest wybranie jednej osoby ze swojej rodziny i na osobnej kartce (dobrze byłoby,
żeby była ona estetyczna) wypisanie najmocniejszych stron tej osoby - co w niej lubię, co cenię, za co
szanuję, czym ta osoba mi imponuje? Pracę można opatrzyć rysunkiem.
Podsumowanie ćwiczenia: chętni uczniowie mogą odczytać swoje prace. Nauczyciel namawia uczniów, aby
po powrocie do domu podzielili się tymi kartkami z osobą, o której pisali. To na pewno będzie wspaniały
prezent, taki bez okazji, dla ich członka rodziny.
5. Podsumowanie lekcji
Na koniec lekcji nauczyciel zachęca uczniów, aby dokończyli zdanie: Jestem najlepszym
bratem/siostrą/synem/córką na świecie, ponieważ…
Nauczyciel dziękuję uczniom za lekcje.
Wszelkie prawa do materiałów dydaktycznych zastrzeżone dla Stowarzyszenia Nowe Horyzonty
5

Podobne dokumenty