pobierz plik - ISP Modzelewski
Transkrypt
pobierz plik - ISP Modzelewski
Czy tylko częściowe wykorzystanie towaru lub usługi do działalności gospodarczej wiąże się także z częściowym prawem do odliczenia podatku naliczonego? Problem istnieje od początku obowiązywania tego podatku, czyli od dnia 5 lipca 1993 r., w tym również w jego „przedwspólnotowej” wersji i dotyczy obiektywnie większości podatników, którzy – obok czynności podlegających temu podatkowi – wykonują również działalność niegospodarczą, co jest przecież domeną większości osób fizycznych i spółek z udziałem tych osób. Należy rozróżnić tu dwie sytuacje: 1. gdy „niegospodarcze” wykorzystanie towarów i usług podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 i 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, 2. gdy „niegospodarcze” wykorzystanie wiąże się z działalnością bezwzględnie niepodlegającą opodatkowaniu. Ad 1) W tym przypadku dokonanie odliczenia wiąże się z obowiązkiem opodatkowania czynności w istocie niegospodarczych, ale jako nieodpłatnych podlegających opodatkowaniu na podstawie tych przepisów. Przekazanie, zużycie oraz darowizny towarów mogą mieć w świetle art. 7 ust. 2 tej ustawy cel niegospodarczy, a usługa nieodpłatnego udostępnienia majątku na cele niegospodarcze, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt. 1, podlega opodatkowaniu tylko gdy podatnikowi przysługiwało całkowite lub częściowe prawo do odliczenia z tytułu nabycia tego majątku lub jego części składowych. Oznacza to, że sposób wykorzystania towarów i sług, mimo niegospodarczego charakteru, daje prawo do odliczenia, a w przypadku jego dokonania, nie rodzi obowiązku korekty. Zarazem to „wykorzystanie” nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu. Ad 2) Przypadek drugi jest obiektywnie trudny do sprecyzowania: czy mogą wystąpić przypadki wykorzystania towarów i usług na cele niegospodarcze, których nie wymieniają art. 7 ust. 2 i 8 ust. 2 ustawy? Obiektywnie jest tu tylko jeden: gdy podatnik wykorzystuje nabyte towary i sługi na cele niegospodarcze w sposób odpłatny, czyli działalność podatnika nie ma charakteru gospodarczego. Niewykonano więc tu czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 tej ustawy, lecz była to działalność odpłatna. I tu dochodzimy do punktu wyjścia: jeśli jakiekolwiek wykorzystywanie towarów i usług przez podmiot ma charakter odpłatny, to są to czynności podlegające opodatkowaniu, czyli podmiot ten staje się podatnikiem. Oznacza to, że ma z tego tytułu prawo do odliczenia. Czy istnieje więc problem, z którym wiąże się projektowana nowelizacja art. 86 tej ustawy, pociągająca za sobą obowiązek obliczenia i stosowania nowej proporcji („preproporcji”)? W świetle uchwały NSA z dnia 24 października 2011 r. fakt częściowego wykorzystania towarów i usług na cele bezwzględnie niepodlegające opodatkowaniu nie ma wpływu na prawo do odliczenia w świetle art. 86 ustawy. Przed podatnikami stanie dość absurdalny dylemat: czy podporządkowanie się nowym przepisom, obliczać i stosować nową proporcję, czy też nierobić nic i opodatkować wszelkie przypadki niegospodarczego wykorzystania towarów i usług niezależnie od tego, czy mają one charakter odpłatny czy nieodpłatny. Zależeć to będzie od postawy podatnika, lecz obiektywnie problem pojawi się dopiero w 2016 r., gdyż zmiany te wejdą w życie w przyszłym roku.