Magiczny Teatralny Automat, czyli zima w środku lata
Transkrypt
Magiczny Teatralny Automat, czyli zima w środku lata
Magiczny Teatralny Automat, czyli zima w środku lata „Magiczny Teatralny Automat” to interaktywny spektakl stworzony przez Ondreja Spišáka, który po raz pierwszy został pokazany podczas zimowych Igrzysk Olimpijskich w Vancouver (2010). Plenerowe, częściowo improwizowane widowisko, bawi parodiowanymi konkurencjami, zachwyca kostiumami oraz scenografią, a także pozwala widzowi włączyć się do zabawy razem z aktorami. Gdy tylko pierwszy ochotnik zakręci kołem fortuny, które pokazuje, jaką dyscyplinę mają przedstawić aktorzy, zabawa zaczyna się na dobre. Prowadzący tworzy dźwięk, dopasowując go do danej sytuacji, a pozostali aktorzy w sposób komiczny i lekko przerysowany odgrywają charakterystyczne sceny danej konkurencji. Zaskakujące jest to, że nawet jeśli dwa razy pod rząd wypadnie ten sam numer, aktorzy podejmują wyzwanie i pokazują tę samą scenę lekko ją modyfikując, udoskonalając, co bawi nas na nowo. Cała sztuka opiera się na zimowych dyscyplinach sportowych, tj.: skoki narciarskie, curling, czy chociażby łyżwiarstwo. Jest ich kilkanaście, a aktorzy potrafią sparodiować każdą i nawet kilka razy ją zmienić. Dobrym przykładem są skoki narciarskie. Podczas pierwszego skoku obserwujemy niedoświadczonego narciarza, któremu w każdy możliwy sposób przeszkadzał bocian, i który upadł podczas lądowania. Za drugim razem widzimy mistrza skoków robiącego sobie selfie z owym bocianem i lądującego - z jego pomocą - w profesjonalny sposób. Spektakl grany jest w teatralno-cyrkowym wozie zaprojektowanym przez słowackiego artystę Františka Liptáka. Sceny ukazane na drzwiach wozu pokazują każdą dyscyplinę w sposób karykaturalny, przerysowany, wyrazisty. Ciekawa kolorystyka (kontrastujące, głębokie barwy) przykuwa uwagę widza i nie pozwala długo o sobie zapomnieć. Aktorzy ubrani są w kombinezony z numerami na plecach, na twarzy mają narysowane rumieńce, a oczy podmalowane czarną farbą.ggg Dzięki tej sztuce można poczuć atmosferę zimowych igrzysk olimpijskich nawet w lecie, w parku. Emocje sportowej rywalizacji w połączeniu z dużą dawką humoru rozbawiają do łez, nawet, a może szczególnie, dorosłych. Dzieci są zachwycone możliwością współgrania z aktorami, a rodzice mogą zabawić się oglądając arcydzieło słowackiego teatru. „Magiczny teatralny automat”, reżyseria Ondrej Spišák, scenografia František Lipták, Teatro Tatro (Słowacja). Kinga Pajęcka