KARTA PRZEDMIOTU

KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA
Nazwa modułu/przedmiotu
Kod
ARCHITEKTURA DREWNIANA
A_K_2.1_005
Kierunek studiów
Profil kształcenia
(ogólnoakademicki, praktyczny)
Rok / Semestr
ogólnoakademcki
ARCHITEKTURA
I/1
CKI oferowany w języku:
Przedmiot
Specjalność
-
Kurs (obligatoryjny/obieralny)
polskim/angielskim
obligatoryjny
Liczba punktów
Godziny
Wykłady
:
15
Stopień
studiów:
Ćwiczenia
-
Laboratoria:
:
Forma studiów
(stacjonarna/niestacjonarna)
STACJONARNE
II
-
1
-
Podział ECTS (liczba i %)
1
NAUKI TECHNICZNE
Status przedmiotu w programie studiów (podstawowy, kierunkowy, inny)
Liczba punktów
Projekty / seminaria:
Obszar(y) kształcenia
100%
(ogólnouczelniany, z innego kierunku)
KIERUNKOWY
-
Odpowiedzialny za przedmiot:
xx
Wykładowca:
dr inż. arch. Karolina Sobczyńska
e-mail: [email protected]
Wydział Architektury
ul. Nieszawska 11A, 61-021 Poznań
tel: 61 665 33 05
dr inż. arch. Karolina Sobczyńska
e-mail: [email protected]
Wydział Architektury
ul. Nieszawska 11A, 61-021 Poznań
tel: 61 665 33 05
xxx
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych:

1
Wiedza:


2
Umiejętności:





3
Kompetencje
społeczne

uporządkowana, podbudowana teoretycznie wiedza z zakresu fizyki budowli,
mechaniki budowli, materiałów budowlanych, struktur osadniczych wsi, historii
architektury oraz podstawową z zakresu geografii,
podbudowana teoretycznie szczegółowa wiedza z zakresu materiałów
budowlanych,
niezbędna wiedza pozwalająca zrozumieć społeczne uwarunkowania działań ludzi
i społeczności,
podstawowa wiedza o trwałości budowli i zagrożeniach.
pozyskiwanie informacji z literatury, baz danych oraz innych, właściwie dobranych
źródeł, także w języku angielskim, integrowanie informacji, dokonywanie ich
interpretacji, a także wyciąganie wniosków oraz formułowanie i uzasadnianie
opinii,
porozumiewanie się przy użyciu różnych technik koniecznych w środowisku
zawodowym oraz w innych środowiskach, także w języku angielskim,
dalsze uczenie się i realizowanie procesu samokształcenia,
posługiwanie się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi dla
realizacji zadań typowych dla architekta, obejmującymi rysunek architektoniczny.
zrozumienie potrzeby uczenia się przez całe życie, inspirowanie rozwoju innych
osób,
działanie w sposób przedsiębiorczy.

Cel przedmiotu:
1. Przybliżenie tradycji architektury ludowej Polski oraz wybranych krajów europejskich i pozaeuropejskich,
2. na styku architektury „wielkiej” i ludowej, „regionalnej” zachodziły i nadal zachodzą ciekawe zjawiska
wzbogacające oba nurty, ukształtował się kierunek wernakularny we współczesnej architekturze,
3. budownictwo ludowe stworzyło przez setki lat rozwiązania funkcjonalne, konstrukcyjne i formalne, czyli
ponadczasowe zasady tradycji funkcjonalnej wynikające z warunków lokalnych; poznanie ich jest konieczne
dla zrozumienia pełni współczesnej architektury,
4. wykłady uświadamiają studentom ciągłość europejskiej tradycji architektonicznej w płaszczyźnie potrzeb
lokalnych społeczności, uczą o niezmiennych prawidłach twórczego myślenia i dochodzenia do nowych
rozwiązań funkcjonalnych, technicznych i formalnych,
5. przedstawiają ewolucję związków między możliwościami technicznymi i poziomem zaspokojenia potrzeb,
6. przedmiot zwraca uwagę na genezę lokalnej specyfiki architektury,
7. umożliwia poznanie podstawowych zagadnień związanych logiką kompozycji urbanistycznychi
architektonicznych.
Efekty kształcenia
Wiedza:
W01
ma
uporządkowaną,
podbudowaną
teoretycznie
wiedzę
związaną AU2_W01
z zagadnieniami z zakresu architektury drewnianej;
W02
ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, historycznych,
ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności
inżynierskiej oraz kształtowania środowiska człowieka z uwzględnieniem relacji AU2_W03
zachodzących między ludźmi a obiektami architektonicznymi i otaczającą
przestrzenią.
Umiejętności:
potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie
U01
dobranych źródeł, polsko- i anglojęzycznych, potrafi integrować uzyskane
AU2_U01
informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać
wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie;
U02
potrafi zaproponować ulepszenia istniejących rozwiązań skali architektonicznej.
AU2_U14
Kompetencje społeczne:
K01
rozumie potrzebę i zna możliwości ciągłego aktualizowania i uzupełnia wiedzy
AU2_K04
oraz konieczności podnoszenia kompetencji zawodowych i społecznych;
K02
ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym AU2_K05
odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
Sposoby sprawdzenia efektów kształcenia

Wykłady z przedmiotu Architektura drewniana kończą się kolokwium, które ma charakter rysunkowopisemnego testu. Przewidziany jest termin zerowy kolokwium oraz dwa kolokwia sesyjne, przy czym drugie jest
terminem poprawkowym.
Ocena formująca:
 Prace pisemno-rysunkowe oceniane są pod kątem merytorycznym
 Oceniana jest jasność przekazu szkiców, będących odpowiedziami na niektóre pytania.
Ocena podsumowująca:
Ocena końcowa jest średnią powyższych not, przyjęta skala ocen: 2,0; 3,0; 3,5; 4,0; 4,5; 5,0.
 W przypadku wątpliwości co do oceny brana jest pod uwagę obecność na wykładach sprawdzana na
podstawie podpisywanych przez studentów list obecności.
Uzyskanie oceny pozytywnej z modułu, zależne jest od osiągnięcia przez studenta wszystkich
zapisanych w sylabusie efektów kształcenia.
Treści programowe
1. Architektura wernakularna - powstanie nurtu, jego znaczenie i charakter.
2. Układ regionów na terenie Polski. Podstawowe powody zróżnicowania rozwiązań w architekturze
drewnianej. Zagroda: układ przestrzenny i budynki tworzące ją. Typy konstrukcji ścian i dachów domów
oraz budynków gospodarczych w różnych regionach Polski. Pokrycie dachu, elementy wykończeniowe.
Detal otworów okiennych i drzwiowych.
3. Dom mieszkalny: schematy konstrukcyjne i rozwiązania funkcjonalne: trakty; układ szeroko- i
wąskofrontowy oraz dośrodkowy. Fundamenty. Rozwiązania konstrukcyjne i funkcjonalne chałup polskich
stosowane w różnych częściach Polski i powody zróżnicowań.
4. Przenikanie form budownictwa murowanego do budownictwa drewnianego. Budynki gospodarcze:
sypańce, świronki, spichlerze, lamusy, serownie, stodoły. Wiatraki, budynki kuźni, młynów wodnych,
foluszy i tartaków na napęd wodny i napęd wiatru. Systemy i urządzenia zapewniające dopływ wody do
urządzeń o napędzie wodnym.
5. Karczmy. Typy polskich katolickich kościołów drewnianych. Położenie we wsi i otoczenie. Kształtowanie
wnętrza i bryły kościoła. Typowe i nietypowe rozwiązania konstrukcyjne. Związki architektury drewnianej i
murowanej: detal.
6. Cerkwie drewniane: otoczenie, funkcja i bryła. Typy cerkwi: unicka (greko-katolicka) i prawosławna.
Symbolika formy. Konstrukcja drewniana i jej przekształcenia. Bóżnice drewniane: podstawowa i
rozbudowana funkcja. Typy konstrukcji drewnianych bożnic. Tatarzy polscy i meczety o konstrukcji
drewnianej.
7. Angielskie konstrukcje szkieletowe i sposoby przekrywania dużych rozpiętości. Manor house i hall reprezentacyjna sień o konstrukcji wspornikowo-wieszarowej. Drewniana architektura Rosji - kokoszniki
spiętrzających się konstrukcji drewnianych kopuł a architektura murowanych cerkwi.
8. Świątynia i dom japoński. Konstrukcje drewniane typowe dla innych krajów azjatyckich: Chiny i Wietnam
Literatura podstawowa:
 Bogusz Wanda, Projektowanie architektoniczne i budownictwo regionalne, WSiP, W-wa, 1996
 Broniewski Tadeusz, Historia architektury dla wszystkich, Ossolineum, 1990






Brykowski Ryszard, Drewniana architektura cerkiewna, TOZ, Warszawa, 1995
Brykowski Ryszard, Drewniana architektura kościelna w Małopolsce XV wieku, Ossolineum, Wrocław 1981
Brykowski Ryszard, Wielkopolskie kościoły drewniane, Patria Polonorum, 2001
Czerwiński T., Budownictwo ludowe w Polsce; Muza S.A., Warszawa 2006
Kaczmarek J., Wiatraki, Wydawnictwo „Janus”, Bydgoszcz, 1995
Piechotkowie M., K., Bożnice drewniane, Warszawa, 1957, lub „Bramy niebios – bóżnice Żydów polskich”,
wydanie z 1999
 Ruszczyk G., Architektura drewniana w Polsce, Sport i Turystyka Muza, Warszawa 2009
 Pokropek M., W., Tradycyjne budownictwo drzewne w Polsce, Neriton, W-wa, 1996
 Tłoczek Ignacy, Chałupy polskie, Arkady, Warszawa, 1958
 Tłoczek Ignacy, Polskie budownictwo drewniane, Ossolineum, 1980
Wyróżnione pozycje to książki najważniejsze
Obciążenie pracą studenta
forma aktywności
godzin
ECTS
Łączny nakład pracy
29,5
1
Zajęcia wymagające indywidualnego kontaktu z
nauczycielem
17,5
1
15
1
Zajęcia o charakterze praktycznym
Bilans nakładu pracy przeciętnego studenta
forma aktywności
liczba godzin
udział w wykładach
15 h
udział w ćwiczeniach/ laboratoriach (projektach)
0h
przygotowanie do ćwiczeń/ laboratoriów
0h
przygotowanie do kolokwium/przeglądu zaliczeniowego
udział w konsultacjach związanych z realizacją procesu kształcenia
12 h
3 x 0,5 h = 1,5 h
przygotowanie do egzaminu
0h
obecność na egzaminie
1h
Łączny nakład pracy studenta:
1 punkt ECTS
W ramach tak określonego nakładu pracy studenta:
 zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
15 h + 1,5 h + 1 h = 17,5 h
1 punkt ECTS
29,5 h