Semestr 3 k_Budownictwo i architektura drewniana

2015/2016
Rok akademicki:
Grupa przedmiotów:
Numer katalogowy:
Nazwa przedmiotu1):
Budownictwo i architektura drewniana
Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3):
Wooden architecture
Kierunek studiów4):
Technologia drewna
5)
ECTS
2)
2
dr inż. Anna Różańska
Koordynator przedmiotu :
6)
Prowadzący zajęcia :
dr inż. Anna Różańska
Jednostka realizująca7):
Wydział Technologii Drewna, Katedra Technologii i Przedsiębiorczości w Przemyśle Drzewnym, Zakład
Konstrukcji i Technologii Wyrobów z Drewna
Wydział, dla którego przedmiot jest
realizowany8):
Wydział Technologii Drewna
9)
Status przedmiotu :
a) przedmiot kierunkowy
b) stopień 2, rok 2
c) stacjonarne
Cykl dydaktyczny10):
Semestr 3 (letni)
Jęz. wykładowy11):
polski
Przedmiot obejmuje historię drewnianego budownictwa i architektury i wiedzę o historycznych konstrukcjach
drewnianych. Pozyskana wiedza pozwala na określenie czasu powstania zabytku, jego wartościowanie i
podjęcie właściwych decyzji konserwatorskich.
a) wykład; liczba godzin 30.
Założenia i cele przedmiotu12):
Formy dydaktyczne, liczba godzin13):
Metody dydaktyczne14):
przekazywanie i porządkowanie wiedzy, konsultacje
Pełny opis przedmiotu15):
Wykłady
Przedmiot obejmuje historię drewnianego budownictwa i architektury w Polsce od starożytności do XX w. oraz
wybrane problemy budownictwa drewnianego w Europie. 1. Zagadnienia wstępne (terminologia, stan badań,
zasięg budownictwa drewnianego). 2. Budownictwo drewniane w starożytności i wczesnym średniowieczu. 3.
Drewniana architektura sakralna w średniowieczu. 4. Drewniana architektura epoki nowożytnej. 5. Teoria i
praktyka budownictwa drewnianego w XIX i XX w. 6. Regionalizm w budownictwie drewnianym. 7. Nurt
narodowo-romantyczny w architekturze drewnianej. 8. Zagadnienia ochrony zabytków drewnianej architektury i
budownictwa oraz ich elementów (okna, podłogi, gonty). Przedmiot uwzględnia rozwój konstrukcji drewnianych
(pojawianie się nowych, zanikanie starych rozwiązań), zmiany stylowe zachodzące na przestrzeni wieków, a
także pojawianie się nowych technik i materiałów uzupełniających, m.in. takich jak szalunki ścian, pokrycia
dachowe.
Wymagania formalne (przedmioty
wprowadzające)16):
Brak (nie)
17)
Założenia wstępne :
Brak (nie)
Efekty kształcenia18):
01 - Wiedza o zabytkach drewnianego budownictwa i
architektury.
02 – Wiedza o historycznych konstrukcjach
drewnianych i zachodzących w nich zmianach.
03 – Wiedza o tradycyjnym ciesielstwie.
Sposób weryfikacji efektów kształcenia19):
Do weryfikacji efektów kształcenia służą:
1. Ocena aktywności w czasie rozwiązywania zadań problemowych na wykładach (40%),
2. Ocena ze sprawdzianu końcowego (60%)
04 - Umiejętność datowania i wartościowania
zabytków.
05 - Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się
przez całe życie poprzez wykazanie, że konserwacja
drewnianych obiektów zabytkowych wymaga fachowej
wiedzy, nie tylko z technologii drewna, ale i innych
dyscyplin nauki, m.in. archeologii, historii sztuki, historii
architektury.
Forma dokumentacji osiągniętych efektów
pisemny sprawdzian końcowy
kształcenia 20):
01 - 05 ocena ze sprawdzianu pisemnego, karty ocen
Elementy i wagi mające wpływ na ocenę
Student, który nie zdobył minimalnej wymaganej liczby punktów ze sprawdzianu końcowego może poprawiać
21)
końcową :
ocenę o jeden stopień poprzez pisemne zadanie problemowe
Miejsce realizacji zajęć22):
Sala wykładowa
23)
Literatura podstawowa i uzupełniająca :
1. Brykowski R., Drewniana architektura, w: Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński, Warszawa 1995, s. 53-60
2. Brykowski R., Drewniana architektura kościelna XV wieku w Małopolsce, Warszawa 1981
3. Brykowski R., Drewniana architektura cerkiewna na koronnych ziemiach Rzeczypospolitej, Warszawa, 1996
4. Brykowski R., Wielkopolskie kościoły drewniane, Poznań 2001
5. Czerwiński T., Budownictwo ludowe w Polsce, Warszawa 2006
6. Kornecki M., Kościoły drewniane w Małopolsce, Kraków 2000
7. Krassowski W., Architektura drewniana w Polsce, Warszawa 1961
8. Matuszczak J., Architektura drewnianych kościołów ewangelickich w powiecie kluczborskim, Bytom 1968
9. Mączyński D., Tajchman J., Warchoł M., Materiały do terminologii konstrukcji więźb dachowych – podstawowe pojęcia, „Monument. Studia i Materiały
Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków” nr 2, 2005, s. 37
10. Piechotkowie M. i K., Bramy Nieba. Bóżnice drewniane, Warszawa [1996] Pokropek M., Tradycyjne budownictwo drzewne w Polsce, t. 1-2, Warszawa
1995-1996
11. Ruszczyk G., Drewno i architektura. Dzieje budownictwa drewnianego w Polsce, Warszawa 2007
12. Tajchman J., Propozycja systematyki i uporządkowania terminologii ciesielskich konstrukcji dachowych występujących na terenie Polski od XIV do XX
w., „Monument. Studia i Materiały Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków” nr 2, 2005, s. 7-35
13. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa (PWN)
14. Tłoczek I, Polskie budownictwo drewniane, Wrocław 1980
UWAGI24):
W ramach zajęć wykorzystywane są pomoce dydaktyczne w postaci prezentacji multimedialnych.
Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) :
Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów
kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2:
67 (37+30)
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademicki
2,2
Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne,
projektowe, itp.:
0,3
Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26)
Nr /symbol
efektu
01
Wymienione w wierszu efekty kształcenia:
Wiedza o zabytkach drewnianego budownictwa i architektury.
Odniesienie do efektów dla programu
kształcenia na kierunku
KDTM_W10, KDTM_W12
02
Wiedza o historycznych konstrukcjach drewnianych i zachodzących w nich zmianach.
KDTM_W10, KDTM_W12
03
Wiedza o tradycyjnym ciesielstwie.
KDTM_W10, KDTM_W12
04
Umiejętność datowania i wartościowania zabytków.
KDTM_U01, KDTM_K04
05
Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się przez całe życie poprzez wykazanie, że
konserwacja drewnianych obiektów zabytkowych wymaga fachowej wiedzy, nie tylko z
technologii drewna, ale i innych dyscyplin nauki, m.in. archeologii, historii sztuki, historii
architektury
KDTM_K07