Dzieje budownictwa i architektury drewnianej
Transkrypt
Dzieje budownictwa i architektury drewnianej
Rok akademicki: 2016/2017 Grupa przedmiotów: Numer katalogowy: Nazwa przedmiotu1): Dzieje budownictwa i architektury drewnianej Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3): Wooden architecture Kierunek studiów4): Technologia drewna 5) ECTS 2) 3 dr Grażyna Ruszczyk Koordynator przedmiotu : 6) Prowadzący zajęcia : dr Grażyna Ruszczyk Jednostka realizująca7): Wydział Technologii Drewna, Katedra Technologii, Organizacji i Zarządzania w Przemyśle Drzewnym, Zakład Konstrukcji i Technologii Wyrobów z Drewna Wydział, dla którego przedmiot jest realizowany8): Status przedmiotu9): a) przedmiot kierunkowy b) rok 1 c) podyplomowe Cykl dydaktyczny10): Semestr 1 (zimowy) Jęz. wykładowy11): polski Założenia i cele przedmiotu12): Przedmiot obejmuje historię drewnianego budownictwa i architektury i wiedzę o historycznych konstrukcjach drewnianych. Pozyskana wiedza pozwala na określenie czasu powstania zabytku, jego wartościowanie i podjęcie właściwych decyzji konserwatorskich. a) Formy dydaktyczne, liczba godzin13): wykład; liczba godzin 12. Metody dydaktyczne14): przekazywanie i porządkowanie wiedzy, konsultacje Pełny opis przedmiotu15): Przedmiot obejmuje historię drewnianego budownictwa i architektury w Polsce od starożytności do XX w. oraz wybrane problemy budownictwa drewnianego w Europie. 1. Zagadnienia wstępne (terminologia, stan badań, zasięg budownictwa drewnianego). 2. Budownictwo drewniane w starożytności i wczesnym średniowieczu. 3. Drewniana architektura sakralna w średniowieczu. 4. Drewniana architektura epoki nowożytnej. 5. Teoria i praktyka budownictwa drewnianego w XIX i XX w. 6. Regionalizm w budownictwie drewnianym. 7. Nurt narodowo-romantyczny w architekturze drewnianej. 8. Zagadnienia ochrony zabytków drewnianej architektury i budownictwa. Przedmiot uwzględnia rozwój konstrukcji drewnianych (pojawianie się nowych, zanikanie starych rozwiązań), zmiany stylowe zachodzące na przestrzeni wieków, a także pojawianie się nowych technik i materiałów uzupełniających, m.in. takich jak szalunki ścian, pokrycia dachowe. Wymagania formalne wprowadzające)16): (przedmioty Brak (nie) Założenia wstępne17): Brak (nie) Efekty kształcenia18): 01 - Wiedza o zabytkach drewnianego budownictwa i architektury. 02 – Wiedza o historycznych konstrukcjach drewnianych i zachodzących w nich zmianach. 03 – Wiedza o tradycyjnym ciesielstwie. 04 - Umiejętność datowania i wartościowania zabytków. Sposób weryfikacji efektów kształcenia19): 01 - 05 – pisemny sprawdzian 05 - Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się przez całe życie poprzez wykazanie, że konserwacja drewnianych obiektów zabytkowych wymaga fachowej wiedzy, nie tylko z technologii drewna, ale i innych dyscyplin nauki, m.in. archeologii, historii sztuki, historii architektury. Forma dokumentacji osiągniętych efektów pisemny sprawdzian kształcenia 20): Do weryfikacji efektów kształcenia służą: Elementy i wagi mające wpływ na ocenę 01 - 05 oceny ze sprawdzianu pisemnego, karty ocen 21) końcową : Student, który nie zdobył minimalnej wymaganej liczby punktów ze sprawdzianu poprawia go ustnie. Miejsce realizacji zajęć22): 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. Sala wykładowa 23) Literatura podstawowa i uzupełniająca : Brykowski R., Drewniana architektura, w: Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko, M. Arszyński, Warszawa 1995, s. 53-60 Brykowski R., Drewniana architektura kościelna XV wieku w Małopolsce, Warszawa 1981 Brykowski R., Drewniana architektura cerkiewna na koronnych ziemiach Rzeczypospolitej, Warszawa, 1996 Brykowski R., Wielkopolskie kościoły drewniane, Poznań 2001 Czerwiński T., Budownictwo ludowe w Polsce, Warszawa 2006 Kornecki M., Kościoły drewniane w Małopolsce, Kraków 2000 Krassowski W., Architektura drewniana w Polsce, Warszawa 1961 Matuszczak J., Architektura drewnianych kościołów ewangelickich w powiecie kluczborskim, Bytom 1968 Mączyński D., Tajchman J., Warchoł M., Materiały do terminologii konstrukcji więźb dachowych – podstawowe pojęcia, „Monument. Studia i Materiały Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków” nr 2, 2005, s. 37 11. Piechotkowie M. i K., Bramy Nieba. Bóżnice drewniane, Warszawa [1996] Pokropek M., Tradycyjne budownictwo drzewne w Polsce, t. 1-2, Warszawa 1995-1996 12. Ruszczyk G., Drewno i architektura. Dzieje budownictwa drewnianego w Polsce, Warszawa 2007 13. Tajchman J., Propozycja systematyki i uporządkowania terminologii ciesielskich konstrukcji dachowych występujących na terenie Polski od XIV do XX w., „Monument. Studia i Materiały Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków” nr 2, 2005, s. 7-35 14. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa (PWN) 15. Tłoczek I, Polskie budownictwo drewniane, Wrocław 1980 UWAGI24): W ramach zajęć wykorzystywane są pomoce dydaktyczne w postaci prezentacji multimedialnych. Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) : Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2: 78 (18+60)h Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademicki 0,7 ECTS Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne, projektowe, itp.: 0,2 ECTS Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26) Nr /symbol efektu 01 Wymienione w wierszu efekty kształcenia: Wiedza o zabytkach drewnianego budownictwa i architektury. Odniesienie do efektów dla programu kształcenia na kierunku KDTP_W12, KDTP_W13 02 Wiedza o historycznych konstrukcjach drewnianych i zachodzących w nich zmianach. KDTP_W12, KDTP_W13 03 Wiedza o tradycyjnym ciesielstwie. KDTP_W12, KDTP_W13 04 Umiejętność datowania i wartościowania zabytków. KDTP_U01, KDTP_K05 05 Wyrobienie przekonania o potrzebie uczenia się przez całe życie poprzez wykazanie, że konserwacja drewnianych obiektów zabytkowych wymaga fachowej wiedzy, nie tylko z technologii drewna, ale i innych dyscyplin nauki, m.in. archeologii, historii sztuki, historii architektury KDTP_K06