Współpraca między regionami górniczymi Europy

święta „Barbórki” w AGH w Krakowie, wspominając ten fakt bardzo mile.
Każdy krok studenckich delegacji był skrzętnie filmowany przez ekipy zawodowych filmowców. Należy się spodziewać, że Niemcy dla celów reklamowo-propagandowych sporządzą
bardzo dokładna dokumentację tego niezwykłego spotkania.
Ostatnim dniem Spotkania „Keep Coal”
Meeting były międzynarodowe zawody spor­
towe.
Reunion FEMP
(Federation of Eeuropean Mineral Programs)
czyli
spotkanie Federacji Europejskich
Kursów Mineralnych
W 2006 roku to doroczne spotkanie miało
miejsce w mieście Aachen – siedzibie współzałożycieli sieci Rheinisch-Westfälischen Technischen Hochschule Aachen (RWTH) jednej
z trzech niemieckich uczelni górniczych
w dniach 23 – 25.11.2006. Jak zwykle w spotkaniach tych uczestniczą przedstawiciele uczelni
górniczych Europy uczestniczących w sieci,
przedstawiciele sponsorów oraz młodzież aktualnie studiująca bądź będąca absolwentami
jednego z kursów organizowanych przez sieć.
Każde takie spotkanie składa się z czterech
głównych elementów:
a) spotkanie uczestników sieci (tylko przedstawicieli uczelni wyższych) podsumowujące
dorobek danego roku,
b) spotkanie plenarne uczelni i sponsorów,
c) warsztaty edukacyjne,
d) wizyty techniczne w firmie będącej głównym
sponsorem spotkania w danym roku.
Miejsce spotkania w Aachen wynikało ściśle
z faktu, że głównym sponsorem w roku 2006
była największa firma energetyczna Niemiec
RWE Power, posiadająca gros swoich zakładów
w rejonie Kolonia – Aachen.
Obok licznych i bardzo ciekawych wydarzeń
natury technicznej podkreślenia jest godzien
ogólny wydźwięk spotkania, który można streścić następująco:
a) Sieć FEMP jest bardzo dobrze postrzegana
przez największe światowe firmy górnicze jako doskonałe źródło dobrze przygotowanych absolwentów do pracy zawodowej.
b) Sieć postrzegana jest przez studentów także
jako wysoce nobilitująca placówka edukacyjna. Otrzymanie certyfikatu tej sieci jest
znaczącym dokumentem pomocnym w rozwoju kariery zawodowej, skutkiem czego dostanie się na studia w tej sieci jest coraz
trudniejsze. Kierownictwo sieci dopuściło
bowiem do udziału również przedstawicieli
spoza sieci to znaczy z kontynentu Ameryki,
Chin czy Wietnamu.
c) Polska reprezentowana jest silnie (ilościowo)
głównie poprzez studentów Politechniki Wrocławskiej. Studenci AGH są w mniejszości,
ale Ci, którzy się tam dostali nie sprawili nam
zawodu. Wszyscy odgrywali znaczącą rolę
i osiągali bardzo wysokie wyniki. Przykładowo pani Marta Gadziała bezpośrednio po
kursie FEMP otrzymała propozycję kontynuowania badań i pisania pracy magisterskiej
w TU Delft, którą obroniła z bardzo wysokim
wynikiem w 2006 roku. Pan Jędrzej Skowroński na kursie EGEC zdawał większość egzaminów z pierwszą lokatą w grupie.
Bardzo ciekawą formą zajęć w trakcie Spotkania FEMP są warsztaty edukacyjne, na których wszyscy uczestniczący w nich studenci
podzieleni są na małe kilkuosobowe grupy i mają do rozwiązania konkretny problem. Po 90 minutach każda grupa deleguje swoich sprawoz-
Piotr Czaja – Wydział Górnictwa i Geoinżynierii AGH
Współpraca między
regionami górniczymi Europy
ENMR – pierwszy wydziałowy projekt INTERREG IIIC –– Finał
w Brukseli
Charakterystyka projektu
ENMR czyli Europejska Sieć Regionów Górniczych to pierwszy projekt
z serii inicjatyw wspólnotowych INTERREG IIIC, którego zadaniem było
przygotowanie mapy drogowej dla współpracy pomiędzy regionami górniczymi w Europie. Przedmiotem projektu było współdziałanie 20 partnerów z 10 krajów Europy (Finlandia, Grecja, Hiszpania, Niemcy, Polska,
Portugalia, Słowacja, Szwecja, Wielka Brytania i Włochy), oraz w późniejszej fazie współpracy na zasadzie członka stowarzyszonego z kolejnymi
10 partnerami z 5 krajów, którzy podjęli próbę określenia najistotniejszych
czynników decydujących o możliwości rozwoju szeroko pojętego górnictwa europejskiego w obliczu zmian gospodarczych i środowiskowych
w świecie. Listę partnerów przedstawiono w tabeli 1.
Projekt kierowany przez szwedzką Firmę Georange z siedzibą w Malå,
realizowany był w ramach Inicjatywy wspólnotowej INTERREG IIIC North
Zone numer 3N0057N.
Szczególnym przedmiotem analizy były trzy podstawowe zagadnienia:
dawców do zaprezentowania rezultatów na forum publicum. W grupach studenckich z reguły
w roli konsultantów uczestniczą profesorowie
uczestniczący w spotkaniu.
Przykładowo w roku 2006 studenci otrzymali następujące zadanie: Dokonać spośród czterech zadań wyboru najlepszego przedsięwzięcia inwestycyjnego oraz miejsca jego lokalizacji
posiadając podstawowe wskaźniki makroekonomiczne państw – potencjalnych beneficjentów procesu inwestycyjnego.
Z wielkim podziwem i zainteresowaniem
uczestniczyłem dwukrotnie w takich warsztatach. Widać było w takiej grupie siłę i moc grupowego analitycznego myślenia. Cała drużyna
bardzo sprawnie identyfikowała kryteria oceny
projektu inwestycyjnego, a następnie trafnie
i sprawnie ustalała rankingi dla poszczególnych
kryteriów. Po 90 minutach rozpoczęła się prezentacja wyników. Poza merytoryczną fachowością widać w niej było również elementy teatralno-kabaretowe, czyniące poszczególne prezentacje bardzo ciekawymi i nawet zabawnymi.
Ale najciekawszy w tym wszystkim jest wynik
pracy poszczególnych zespołów studenckich.
Na 10 zespołów 8 podało identyczne rozwiązanie, co oznacza, że poszczególne zespoły wykazały się doskonała znajomością pracy zespołowej i bardzo dobrym przygotowaniem merytorycznym, że o językowym nie wspomnę gdyż
wiadomo, że wszyscy pochodzą z różnych krajów i wszyscy do kontaktów między sobą mogą
używać tylko języka angielskiego. Dużą przyjemność sprawił mi fakt, że kolejno w dwóch latach uczestnictwa w tych zajęciach, sprawozdawcą jednego z zespołów był nasz student Jędrzej Skowroński, którego średnia ocen po trzecim roku w AGH przewyższała 5,0. Nic, więc
dziwnego, że takim studentem zainteresował
się już w czasie studiów australijski oddział firmy górniczo-metalurgicznej Rio Tinto.
a) Górnictwo i środowisko
b) Socjo-ekonomiczne skutki przemian w górnictwie
c) Rozwój klastrów górniczych i przemiany przemysłowe
W obszarze pierwszym porównano obecne osiągnięcia poszczególnych regionów górniczych w przekształceniach terenów objętych działalnością górniczą w obliczu rozwoju tej branży przemysłu, jak również podczas likwidacji działalności górniczej na tym terenie. Europejskie regiony
górnicze mają w tym względzie olbrzymie i mocno zróżnicowane doświadczenia. Ich wymiana pomiędzy uczestnikami projektu jest nieocenionym osiągnięciem jego uczestników. Wielu z partnerów projektu
w oparciu o zdobyte informacje i doświadczenia przystąpiło do opracowania monografii na ten temat. W roku 2005 ukazał się już fiński przewodnik likwidacji kopalń. Książka będzie dostępna w języku angielskim.
W obszarze drugim zidentyfikowano i przeanalizowano socjo-ekonomiczne skutki przemian w przemyśle górniczym wynikającym zarówno
z jego rozwoju jak również znaczących likwidacji zdolności wydobywczych głównie w górnictwie węgla kamiennego (Polska, Hiszpania, Niemcy, Wielka Brytania), węgla brunatnego (Niemcy, Grecja), surowców skalnych (Włochy, Hiszpania, Portugalia, Polska), rud metali (kraje skandynawskie, Słowacja). Silny nurt zagadnień dotyczył także potrzeby zachowania pamiątek górniczych dla przyszłych pokoleń oraz edukacja w tym
zakresie realizowana na uczelniach górniczych pod ogólnym szyldem
„Geoturystyka”.
W obszarze trzecim skoncentrowano się na identyfikacji tych czynników mających wpływ na poziom techniczny i kondycję finansową górnic-
BIP 161 ­– styczeń 2006 r.
Tabela. 1. Lista partnerów biorących udział w budowie mapy
drogowej w sieci ENMR (oficjalne nazwy anglojęzyczne)
Organizacje partnerskie
Państwo
Georange (LEAD PARTNER)
Szwecja
The University of Oulu
Finlandia
The Regional Council of North Karelia
Finlandia
The Regional Council of Lapland
Finlandia
The Council of Oulu Region
Finlandia
The Regional Council of Kainuu
Finlandia
Geological Survey of Finland
Finlandia
The Region of Western Greece
Grecja
Industrial Systems Institute
Grecja
Waste-Management-Association in the Western Part of
the State of Saxony
Niemcy
LAG Appennino Genovese
Włochy
Regional Development Agency of the Aosta Valley
Region
Włochy
AGH University of Science and Technology
Polska
Geological Survey of Portugal
Portugalia
Faculty BERG, Technical University of Kosice
Słowacja
The Government of Andalusia
Hiszpania
University of Girona
Hiszpania
Eden Project
Członkowie stowarzyszeni
Wielka Brytania
Państwo
Euromines
Belgia
North University of Baia Mare
Rumunia
EuroGeoSurveys
Belgia
Borsod-Abaúj-Zemplén County
Węgry
Bergskraft Project
Szwecja
Norrbotten County Council
Szwecja
Man-Technology-Environment Research Centre, Örebro
University
Municipality of Furtei
Włochy
Associazzione Storico Naturalistica della val d’Orba
Włochy
Geological Survey of Cyprus
Cypr
twa, które byłoby w stanie konkurować z bardzo silnymi koncernami pozaeuropejskimi. W ramach tego obszaru tematycznego przeanalizowano
stan techniki i poziom technologii z uwzględnieniem najlepszych praktyk
oraz sposobu ich upowszechnienia.
Znaczącym elementem tego obszaru jest edukacja w zakresie nauk
geologicznych i górniczych, zmierzająca do wykreowania nowoczesnej,
w pełni mobilnej europejskiej kadry górniczej. Wysoki poziom wykształcenia gwarantują międzynarodowe programy edukacyjne, których absolwenci mogą zasilać przedsiębiorstwa górnicze całego świata, zwłaszcza
krajów o dużym potencjale wydobywczo-przetwórczym i stosunkowo mało licznej kadrze inżynieryjnej.
Metodyka tworzenia mapy drogowej
zastosowana w projekcie ENMR
Mapa drogowa jest wynikiem dwuletniej współpracy przedstawicieli
regionów górniczych reprezentowanych przez ekspertów wywodzących
się z:
a) ośrodków naukowo-badawczych,
b) uczelni górniczych poszczególnych krajów,
c) przedsiębiorstw górniczych,
d) jednostek samorządu lokalnego,
e) ośrodków władzy centralnej (administracja rządowa i wojewódzka regionów).
Podstawowe informacje dotyczące rozwoju regionów były rezultatem:
a) czterech warsztatów regionalnych organizowanych przez wszystkie
regiony uczestniczące w projekcie (48 spotkań ekspertów regionalnych),
b) czterech warsztatów europejskich odbywających się raz na pół roku
równolegle z obradami komitetu sterującego projektu i organizowanych po warsztatach regionalnych,
c) dwóch europejskich konferencji naukowo-technicznych poświęconych
zagadnieniom współpracy europejskiej, w których udział brali nie tylko
uczestnicy projektu,
d) spotkania finałowego w Brukseli.
Warsztaty regionalne były forum dyskusyjnym, gdzie wypowiadali się
wszyscy przedstawiciele (akcjonariusze) instytucji zainteresowanych
działaniami górnictwa na danym terenie. W większości przypadków był to
wspólny głos przedsiębiorców i administracji terenowej, które z reguły
wzajemnie sobie pomagają we właściwym korzystaniu ze środowiska
(wydobywaniu surowców i ich przetwórstwa). W nielicznych przypadkach
na tym obszarze dochodziło do znaczącej różnicy zdań. Znacznie częściej w kolizji z interesami przedsiębiorstw górniczych stawały wybrane
akty prawne uchwalane bez uwzględnienia lokalnego interesu społecznego. Przykładem może być ustanowienie obszarów „Natura 2000” bardzo
dotkliwie kolidujących z terenami górniczymi i prawem do eksploatacji surowców mineralnych.
Wnioski wypływające z realizacji projektu
Mapa drogowa opracowana przez uczestników projektu winna stać
się narzędziem wsparcia regionów górniczych w europejskim socjo-politycznym dialogu dotyczącym strategii zaopatrzenia Europy w surowce
naturalne.
Podstawowe zalecenia
Opracowany dokument prezentuje następujące zalecenia:
1. Utworzona w trakcie realizacji projektu nieformalna struktura różnych,
ale zawsze związanych z górnictwem – organizacji z poszczególnych
regionów winna stać się platformą wymiany informacji i doświadczeń,
Podstawowe cele powstania mapy drogowej
BIP 161 ­– styczeń 2006 r.
fot. arch. autora
Podstawowymi celami powstania dokumentu było zdefiniowanie najważniejszych potrzeb w zakresie rozwoju górnictwa europejskiego w obliczu olbrzymiego zużycia surowców przez wysoko-rozwinięty przemysł
krajów europejskich. Przykładowo Europa zużywa rocznie około 4.000.000
ton miedzi, z czego sama produkuje zaledwie około 12,5%.
Zapewnienie bezpieczeństwa surowcowego winno być jednym z priorytetów gospodarczych Unii Europejskiej. Zawiązana sieć regionów górniczych Europy miała na celu powstanie platformy wspólnych działań,
a opracowana mapa drogowa współpracy tych regionów winna stać się
jednym z argumentów dla organów władzy w Brukseli.
fot. arch. autora
które poprzez utworzony Komitet Błękitnej Wstęgi będzie mógł oddziaływać na władze w Brukseli, a w szczególności:
a) Wyposażyć utworzoną w Brukseli platformę w sieć narodowych
przedstawicieli zrzeszających przemysł i stowarzyszenia górnicze.
b) Rozpowszechniać narodowe i regionalne inicjatywy w planowaniu
rozwoju socjo-ekonomicznego oraz zarządzania środowiskiem
w celu wspierania przemysłu wydobywczego.
c) Utworzyć listę ekspertów regionalnych mogących mieć wpływ na
kreowanie polityki rozwoju przemysłu wydobywczego.
d) Utworzyć kanały dla lokalnej informacji w celu pozyskania danych
do przyszłego dialogu z UE w sprawie polityki surowcowej.
e) Rozszerzyć możliwości rozprzestrzeniania najlepszych praktyk
w regionach gwarantujących rozwój przemysłu wydobywczego
w Europie oraz możliwości eksportowe maszyn i wiedzy eksperckiej.
2. Zaopatrywać platformę ENMR w stosowną wiedzę o implementacji
ustawodawstwa w zakresie środowiska w celu kształtowania wiedzy
o skutkach rozwoju górnictwa – to znaczy:
a) Rozszerzać wiedzę pomiędzy zainteresowanymi górnictwem podmiotami (przedsiębiorstwa górnicze, władze lokalne, czynniki prawotwórcze, sądownicze i inne) w celu uchwalania i wdrażania procesów najbardziej sprzyjających środowisku.
b) Rozwoju i promocji znanych w regionach najlepszych praktyk likwidacji kopalń oraz metod ich pogórniczego wykorzystania.
c) Identyfikacji obszarów koniecznych zmian w obowiązującym prawie.
d) Identyfikacji możliwych luk w wiedzy o środowisku, które mogą być
uwidocznione dzięki warsztatom środowiskowym i mogą stać się
przedmiotem rozważań w szerszym kręgu.
3. Zaopatrywać platformę ENMR w stosowną wiedzę o socjo-ekonomicznym planowaniu skutków rozwoju górnictwa uwzględniającego okresy
żywotności kopalń. Najważniejsze strategie to:
a) Ubezpieczać większe zaangażowanie środowiska w całym okresie
funkcjonowania zakładu górniczego.
b) Promować ekonomiczno-gospodarczą dywersyfikacje na poziomie
regionu.
c) Promować współpracę regionów w zakresie działań socio-ekonomicznych związanych z górnictwem.
d) Informować szeroko społeczeństwo o praktycznym znaczeniu rozwoju górnictwa.
e) Integrować przemysł górniczy z władzami regionalnymi w zakresie
planowania przestrzennego uwzględniającego plany likwidacji zakładów lub ich części.
f) Rozpowszechniać najlepsze praktyki w zakresie przeszkalania ludzi
do podjęcia nowych zadań wraz z likwidacją zakładów górniczych.
g) Rozpowszechniać najlepsze praktyki w zakresie sposobu likwidacji
kopalń podziemnych i odkrywkowych.
10
4. Komisja Europejska wina się zająć rozwojem i promocją strategii i polityki surowcowej na poziomie europejskim. Do najważniejszych strategii zaliczono:
a) Poprawiać odporność ekonomiczną w regionach długowiecznie
zdominowanych przez górnictwo poprzez dywersyfikację gałęzi
przemysłu.
b) Kreować przyszły rozwój regionu poprzez ewaluację doświadczenia i technologii Europejskich regionów górniczych.
c) Rozwijać branże wspierające górnictwo jak logistyka, produkcja
i dostawa maszyn dla górnictwa w celu umocnienia jego pozycji.
d) Promować rozwój górnictwa poprzez inwestowanie w poszukiwania surowców i ich zagospodarowanie.
e) Podkreślać wiodącą rolę nowoczesnego górnictwa w kreowaniu
socjo-ekonomicznych przemian w regionie.
f) Rozwijać metody skutecznej kampanii informacyjnej pozwalającej
przekonać społeczeństwo o kluczowym znaczeniu górnictwa dla
gospodarki.
g) Położyć nacisk na zagwarantowanie stosownych kadr dla rozwoju
górnictwa:
– poprzez edukację na poziomie uniwersyteckim,
– rozszerzenie programu praktyk zawodowych pozwalających
zdobywać potrzebne w górnictwie kwalifikacje,
h) Wdrożyć na poziomie Unii Europejskiej realizację odpowiedniej polityki surowcowej prowadzącej do rozwoju górnictwa bez baczenia
na istniejące dotychczas granice państw.
Opracowana mapa drogowa ważną rolę przywiązuje do skutecznej
europejskiej edukacji górniczej zdominowanej obecnie tzw. procesem
Bolońskim. Dokument wskazuje na potrzebę utworzenia międzynarodowej sieci kształcenia uniwersyteckiego podobnej do istniejącej od 10 lat
Federacji Europejskich Programów Mineralnych (FEMP – Federation of
European Mineral Programs).
Mapa drogowa ukazuje też gorzką prawdę o bardzo szybkim wzroście
cen na giełdzie metali, gdzie większość z nich zanotowała kilkuset procentowe wzrosty. To też jest bardzo poważny sygnał wysłany w kierunku
elit decydujących o rozwoju polityki górniczej w każdym kraju.
Finał
w Brukseli
W dniu 27 listopada 2006 w salach recepcyjnych hotelu Renaissance
w Brukseli odbyła się konferencja kończąca projekt. Uczestniczyło w niej
ponad 90 osób w tym liczni przedstawiciele Komisji Europejskiej zajmujący się problemami górnictwa i energetyki jak:
1. Pan Tom Simpson – Dyrektor Generalny Sekcji przemysłu
wydobywczego surowców nie energetycznych w Komisji
Europejskiej,
2. Dr Renata Eisenvortová – Komisja Konsultacyjna ds. Przemian
Strukturalnych Przemysłu Komisji Europejskiej,
3. Pan Magnus Ericsson – Przewodniczący Grupy Kapitałowej
Surowców Mineralnych Szwecji,
4. Kyösti Virrankoski – Członek Parlamentu Europejskiego –
przedstawiciel Finlandii,
5. Pani Caroline Digby – Dyrektor Przedsiębiorstwa „Post Mining
Alliance” – Wielka Brytania.
Ważnym założeniem konferencji było liczne uczestnictwo narodowych
przedstawicieli w organach Unii Europejskiej. Nasze zaproszenie na konferencję przyjęli i przybyli:
1.
2.
3.
4.
prof. Jerzy Buzek – członek Parlamentu Europejskiego,
dr Krzysztof Frąckowiak,
Pani Małgorzata Kuźma – Przedstawiciel Krakowa w UE,
Pani Magdalena Jagiełło – Przedstawiciel Województwa
Małopolskiego w Brukseli.
Wydział Górnictwa i Geoinżynieri – czyli wykonawców projektu reprezentowali:
1. prof. Ryszard Uberman – Kierownik Projektu
2. prof. Piotr Czaja – wydziałowy koordynator programów UE
BIP 161 ­– styczeń 2006 r.
3. dr inż. Anna Ostręga – Główny wykonawca projektu – kierownik
Grupy tematycznej projektu „Górnictwo i Środowisko”.
Oprócz posiedzenia plenarnego delegacja AGH odbyła w dniu
29.11.06 r. dwa spotkania z przedstawicielami Małopolski i Krakowa w ich
siedzibie w Brukseli. Omówiono najistotniejsze formy współpracy AGH
i Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii. Biuro Regionalne Krakowa w Brukseli mieści się przy rondzie Schumana czyli w centrum instytucji Europejskich – 100 m od siedziby Komisji Europejskiej. Niezwykle cenną inicjatywą, bardzo miłych przedstawicielek biura jest oferta użyczenia ich lokalu
(salki konferencyjnej z zapleczem) na spotkania biznesowe, posiedzenia
naukowe czy inne robocze spotkania w Brukseli niezbędne do prowadzenia projektów czy innych form współpracy.
Podsumowanie
Zrealizowany w latach 2005-2006 pierwszy projekt europejski jest niewątpliwie wielkim sukcesem Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii. Nawiązane kontakty w ramach tego projektu przyczyniły się do włączenia się do
dwóch innych projektów typu INTERREG III C oraz projektów typu Foresight. Projekt ENMR stał się żywą materią treningową dla wszystkich służb
finansowych AGH, a przede wszystkim był doskonałym polem doświadczalnym dla zespołu finansowego Wydziału. O ile uzyskanie pierwszego
certyfikatu narodowego audytora działającego w Ministerstwie Gospodarki w Warszawie w lipcu 2005 roku spędzało sen z powiek wielu osobom zaangażowanych w projekcie, to dzisiaj, dzięki wspaniałemu doświadczeniu i niezwykłej fachowości pani Małgorzaty Natanek z biura finansowego wydziału, jednoczesne certyfikowanie 5 projektów nie nastręcza większego problemu. Z reguły certyfikaty audytora są gotowe zawsze
przed czasem.
Podobnie wielkie doświadczenie zgromadziła kadra zarządzająca i realizująca projekt. Jestem przekonany, że obecnie możemy się podjąć realizacji innych projektów łącznie z ich koordynacją – czyli wystąpienia
w roli Lead Partnera.
W imieniu Dziekana Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii prof. Jerzego
Klicha dziękuję serdecznie wszystkim pracownikom naukowym Wydziału,
którzy bezinteresownie – bo przecież nie otrzymują za to żadnego dodatkowego wynagrodzenia – podjęli się dzieła bardzo trudnego i zakończyli
go sukcesem. Dziękujemy również wszystkim, którzy realizują pozostałe
projekty i życzymy aby przyniosły Wam dużo satysfakcji i dobrego europejskiego doświadczenia.
Krzysztof Krauze, Krzysztof Kotwica – Katedra MGPiT
Spotkanie gwarków
Tradycyjnie, jak co roku, w Katedrze Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Transportowych na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki odbyło się zorganizowane
przez Starą Strzechę prof. Krzysztofa Krauze, Spotkanie Gwarków.
Ze względu na tragedię w Kopalni
„Halemba” termin spotkania został
przeniesiony na 5 stycznia 2007 r.
Już po raz trzeci miejscem spotkania były urokliwe pomieszczenia
Dworku w Tomaszowicach pod
Krakowem. Zaproszonych gości
witała orkiestra dęta z Kopalni „Ziemowit”. Spotkanie rozpoczął kierownik Katedry MGPiT – prof. Antoni Kalukiewicz, który ukonstytuował
Wysokie Prezydium oraz zarządził
BIP 161 ­– styczeń 2006 r.
skok przez skórę dla wybranych
studentów – młodych adeptów
sztuki górniczej. Ceremonię skoku
przez skórę poprowadził Stara
Strzecha Jan Jewulski. Spotkanie
Gwarków zaszczyciły władze AGH
Kraków w osobach JM Rektora Antoniego Tajdusia oraz prorektorów
– Ryszarda Lisa i Antoniego Cieśli,
władze Politechniki Śląskiej w osobach Rektora Mariana Dolipskiego
i Dziekana Wydziału Górniczego
Krystiana Probierza, Dziekani WIMiR Janusz Kowal i WGiG Jerzy
Klich. Przybyło również całe grono
przyjaciół i współpracowników
z kopalń i zakładów przemysłu górniczego oraz studenci V roku z Wydziału IMiR i GiG.
fot. arch. autora
w Katedrze Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Transportowych
na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Po pasowaniu młodych lisów
na gwarków rozpoczęła się przednia zabawa. Przewodnictwo nad
gwarkami przejął Prezes Mirosław
Kańtor ze swoim zespołem, któremu pomagał z ramienia AGH kontrapunkt naukowy Stara Strzecha
Krzysztof Kotwica. Nad porządkiem w Tablicach czuwał UOP
(Urząd Ochrony Prezesa), który
opornych i niezdyscyplinowanych
rychło doprowadzał do porządku
klęczeniem na grochu i wypiciem
mikstury Prezesa. W czasie spotkania nie zabrakło tradycyjnych
pieśni górniczych i przyśpiewek,
przeplatanych na zmianę dowcipami i konkursami. Na wszystkich
uczestników konkursów czekały
atrakcyjne nagrody, z uściskiem
ręki Prezesa włącznie. Ze szczególnym entuzjazmem zebranych
spotkały się konkursy tańca i baletu – Kankana oraz Jeziora Łabędziego, których uczestnicy wystąpili w „oryginalnych” kostiumach.
Podczas spotkania podziękowano
sponsorom z przemysłu, dzięki
których hojności nie zabrakło piwa
oraz jadła aż do końca spotkania.
Podziękowano też Starym Strzechom emerytom – zasłużonym dla
Wydziału IMiR i Katedry MGPiT. Nie
obyło się bez konkursu piwnego,
w którym wyższość nad swoimi
współzawodnikami wykazał Stara
Strzecha Marek Jarczyk z PKW
z Jaworzna. Atmosfera spotkania,
podtrzymywana przez wspaniałych
kontrapunktów i rywalizację w Tablicach Lewej i Prawej, tak rozgrzała wszystkich uczestników, że nikt
nie chciał wracać do domu. Jednak wszystko ma swój kres i również nasze spotkanie po czterogodzinnej zabawie dobiegło końca
przy świetle zimnych ogni i pieśni
„Marsz Polonia”.
Jeszcze długo po zakończeniu
spotkania jego uczestnicy, z kuflem
w ręku i pieśnią na ustach, wspominali swoje wrażenia zapowia­dając,
że wrócą do Tomaszowic na następne Spotkanie Gwarków w Grud­
niu 2007 roku.
11