Św. Stanisława Biskupa na Woli - Parafia św. Stanisława Biskupa
Transkrypt
Św. Stanisława Biskupa na Woli - Parafia św. Stanisława Biskupa
Hasła: 1. „Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać … /Bogu/ w czasie święta, byli też niektórzy Grecy”. 2. Filip pochodził z … Galilejskiej. 3. Przyjaciel Filipa i uczeń Jezusa. 4. „Andrzej i Filip poszli i … Jezusowi’ 5. „Jeżeli ziarno … wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo”. 6. ”ale jeżeli obumrze, … plon obfity”. 7. „A kto by chciał Mi … niech idzie na Mną”. 8. „Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto … swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne”. 9. „Właśnie dlatego przyszedłem na tę …”. 10. „Wtem … się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię”. 11. „Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam …?”. 12. „Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze … na was”. 13. Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn … 14. „Teraz władca tego świata … precz wyrzucony”. 15. „A Ja, gdy … nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie”. 1 P K * Jezusa chcieli ujrzeć x x x x x N x Grecy, a więc poganie. 2 x x x x B T A Y Inni wcześniej też 3 x x x A D Z J x x przychodzili, ale w 4 x P W E Z E I chwilach dla siebie 5 x x x x P S E I Y rozpaczliwych – prosząc o cud, jak setnik, którego 6 x x x x P Z N I sługa zachorował, 7 x x x x S x Ł Ż Ć x kobieta kananejska, która 8 x N E A I I x błagała o zdrowie dla 9 x x x x x G D I Ę córki. Tym razem chcieli tylko zobaczyć, jak 10 x x x x R O L Ł x wygląda niepoganin. 11 x P W D I Ć x - Na tę prośbę 12 x x x x W Z L U x Jezus odpowiedział … 13 całemu pogańskiemu x C Ł I C Y x światu, dla którego 14 x x x Z T N E x cierpienie jest tylko 15 x x x x Z S A Ę x rozpaczą i nonsensem. Pan Jezus wskazał, że to On właśnie jest ziarnem, które obumrze i zmartwychwstanie. I za cierpienie i śmierć, przyjęte w duchu ufności do Ojca, Bóg Go uwielbi. – Z odpowiedzi Pana Jezusa wynika, że mocą Jego jest wypełnianie woli Bożej, choćby wydawało się, że stal się podeptanym ziarnem … - Ile razy upadamy ze zmęczenia, służąc Panu Jezusowi? – Czy jest w nas pośpiech Weroniki? – Czy jest w nas gorliwość służenia Jemu? – Czy potrafimy upaść ze zmęczenia, z senności, z przepracowania, żeby jemu służyć, nawet wtedy, kiedy nie mamy już sił i nie wstaniemy, bo On powołuje do takiej właśnie służby? - Przeżycie wielkości Boga daje nam przeżycie pokory własnej. _ Jeżeli przeżyjemy wielkość Jezusa cierpiącego, Syna Człowieczego, którego Bóg Ojciec wywyższył poprzez cierpienie, nie będziemy bali się naszych krzyży w chwili, gdy nas Bóg na nich wynosi. – Jeśli wynosimy się sami – spadamy głową w dół. Powinniśmy pragnąć, by sam Bóg nas wywyższył poprzez doświadczenia, jakie nam zsyła. [J. Twardowski, W świetle Ewangelii, 2005. s.335-336]. MOJE POSTANOWIENIE: Pomodlę się o potrzebne łaski, abyśmy potrafili naśladować miłość Twojego Syna, który oddał życie dla naszego zbawienia … e-mail : [email protected] http://www.stanislaw-bm.pl/ nr naszego konta: 23 2490 0005 0000 4500 1511 3922 [gazetka do użytku wew. Parafii] Św. Stanisława Biskupa na Woli; . 01-244 Warszawa; ul. Bema 73/75, Kancelaria Parafialna czynna: poniedziałek - piątek godz. 9:00 - 10:00; 16:00 - 17:30 ; tel. 22 632 38 00 e-mail: [email protected] http://www.stanislaw-bm.pl/ Kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. [J 12,26]. J 12,20-33 Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon /Bogu/ w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa. Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi. A Jezus dał im taką odpowiedź: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław Twoje imię. Wtem rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię. Tłum stojący /to/ usłyszał i mówił: Zagrzmiało! Inni mówili: Anioł przemówił do Niego. Na to rzekł Jezus: Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie. To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć. - Bóg przez proroka Izajasza zapowiada: „Nie będą się musieli wzajemnie pouczać, mówiąc jeden do drugiego: poznajcie Pana.” Bóg chce, aby relacja z Nim była dla każdego z nas czymś bardzo osobistym. Jego słowo rozbrzmiewa w głębi naszego jestestwa. Czy Jego pragnienie więzi z nami znajduje w nas rezonans? Czy jak Grecy z dzisiejszej Ewangelii chcemy ujrzeć Jezusa? [W. Jędrzejewski OP, „Oremus” WP 09, s. 130]. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Papież Franciszek: … „Bóg nie jest obojętny na świat – kocha go do tego stopnia, że daje swojego Syna dla zbawienia każdego człowieka. Przez wcielenie, życie ziemskie, śmierć i zmartwychwstanie Syna Bożego otwiera się definitywnie brama między Bogiem a człowiekiem, między niebem a ziemią. A Kościół jest niczym ręka, która trzyma tę bramę otwartą poprzez głoszenie Słowa, sprawowanie sakramentów, dawanie świadectwa wiary, która działa przez miłość (por. Ga 5, 6). Jednakże świat ma tendencję do zamykania się w sobie i zamykania tej bramy, przez którą Bóg wchodzi w świat, a świat w Niego. Dlatego ręka, którą jest Kościół, nie powinna nigdy się dziwić, że jest odpychana, miażdżona i raniona.”… [z Orędzia Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2015]. Stefan Kard. Wyszyński: … Dobre czyny rodzą w duszy światłość, powodują wewnętrzne odprężenie, radość i duchową swobodę. … (Kromka Jan Paweł II: Pomimo, że doznaje niezmiernej trwogi, Chrystus nie ucieka przed swoją « godziną »: « I cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę » (J 12, 27). Pragnie, ażeby uczniowie Mu towarzyszyli, a jednak doświadcza samotności i opuszczenia: « Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze chleba, 22 marzec). Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie » (Mt 26, 40-41). Tylko Jan pozostanie pod krzyżem, tuż obok Maryi i pobożnych niewiast. … Godzina święta, godzina odkupienia świata [Ecclesia de Eucharistia, 4]. Kontempluj Ewangelię według Lectio Divina: I – Lectio - Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst Ewangelii, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty. - II - Meditatio –.Staraj się zrozumieć tekst. Pytaj siebie: "Co Bóg mówi do mnie?" – Nadeszła godzina decydująca, godzina dla której Jezus przyszedł na ziemię. … Nic więc dziwnego, że i Grecy chcieli Go zobaczyć. Zobaczyć oznacza poznać, przylgnąć, uwierzyć. W odpowiedzi na tę prośbę Jezus streszcza sens swojego życia. Jest ziarnem, które musi obumrzeć, by wydać plon. Wywyższenie na krzyżu jest w najgłębszym sensie uniżeniem się Syna Bożego. Pytanie Greków do Jezusa a także Jego odpowiedź dokonuje się za pośrednictwem uczniów. To oni mają kontynuować misję Mistrza. Zarówno oni, jak i wszyscy inni zobaczą Go na krzyżu. Jezus wskazuje na konieczność swojej śmierci przez którą daje życie. Zaprasza także tych, którzy chcą Mu służyć, by poszli za Nim, by byli tam, gdzie On jest. Służba jest konkretnym wyrazem miłości. Jezus nazywając ucznia sługą nadaje mu taką samą godność jaką On sam posiada. On, który oddaje życie z miłości do braci. Przez takie naśladowanie Jezusa uczeń doznaje od Ojca czci takiej, jakiej doznał Syn Jedyny. Zauważmy, że zaraz po tych słowach Jezus doznaje lęku wobec śmierci gwałtownej i niesprawiedliwej, haniebnej i w całkowitym opuszczeniu. Ten niepokój Jezusa jest dla nas bardzo ważny. Dzięki niemu możemy mieć pewność, że Jezus rozumie nas w naszych niepokojach i lękach. W takich sytuacja On jest z nami i uczy nas przeżywać je z wielką ufnością wobec Ojca. Odczuwając lęk, który po ludzku każe prosić odejść tej godzinie. Jezus jednak podejmuje dobrowolną decyzję: „Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę”. Do Ojca zwraca się z prośbą o uwielbienie Jego Imienia. Ojciec zapewnia, że uczyni to. Ten głos nie był potrzebny Jezusowi. Ojciec przemówił ze względu na zgromadzonych. Jest tu aluzja do sceny przemienienia na górze Tabor, o której św. Jan nie pisze. Tam Ojciec powiedział: „Jego słuchajcie”. I to jest zadanie dla każdego z nas. Pytajmy dziś siebie: - czy i ja chcę zobaczyć w więc poznać, przylgnąć, uwierzyć w Jezusa?; - czy będąc Jego uczniem, jestem świadkiem Jego miłości wobec innych?; - czy w chwilach prób i doświadczeń kieruję wzrok na krzyż, by z niego czerpać siłę i moc? - czy pamiętam, że Jezus przeszedł tę drogę przede mną i uczy mnie jak trwać w trudnościach? - czy tak, jak Jezus, ufam bezgranicznie Bogu Ojcu? - czy zawsze słucham Jezusa? III. Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce … Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu: Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość. (Ps 51). IV–Contemplatio: Trwaj przed Bogiem ... To czas bezsłownego westchnienia Ducha … Powtarzaj w różnych porach dnia: Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste. (Ps 51) [z: http://www.sluzebniczki.pl/news,niedzielne_spotkanie_ze_slowem__od_sluzebniczek,507.html/; opracowała: s. M. Damiana Szmidt]. . . OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE V Niedziela Wielkiego Postu 22 marca 2015 1. Zachęcamy do udziału w Gorzkich Żalach o godz. 17.00 natomiast Droga Krzyżowa odprawiana jest w piątki o 17.30 dla dzieci, a dla dorosłych i młodzieży po Mszy św. wieczornej. 2. W dalszym ciągu jeszcze możemy wesprzeć najuboższe rodziny składając swoje dary serca do kosza przy ołtarzu św. Antoniego. „Bóg zapłać” za wszelkie wsparcie! 3. W najbliższy wtorek, 24 marca, o godz. 17.30 odbędzie się w kościele modlitewne spotkanie członków Rycerstwa Niepokalanej naszej parafii. 4. W środę, 25 marca, Kościół obchodzi uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Msze św. o 6.30, 7.30, 9.00 i 18.00. Podczas Mszy św. o godz. 9.00 będzie można podjąć dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Zachęcamy do podjęcia tego trudu. 5. W sobotę, 28 marca, młodzież mająca przyjąć sakrament bierzmowania, uda się z ks. Januszem na spotkanie z Biskupem w kościele Wszystkich Świętych. Rozpoczęcie Mszy św. z Ks. Biskupem o g.11.00. Dojazd indywidualnie – zbiórka pod kościołem Wszystkich Św. o g. 10.30. 6. Następna niedziela to już Niedziela Palmowa – Niedziela Męki Pańskiej. Obrzęd błogosławieństwa palm na początku każdej Mszy św. W palmy będziemy mogli, jak co roku, zaopatrywać się u naszych ministrantów przed kościołem. Dochód ze sprzedaży przeznaczony jest na fundusz ministrancki. 7. Księża pragną udać się z posługą świąteczną do chorych w sobotę przed Niedzielą Palmową, 28 marca. Odwiedzą tych chorych, do których nie chodzą co miesiąc. Bardzo prosimy o zgłaszanie chorych do środy w zakrystii lub kancelarii. 8. Serdeczne „Bóg zapłać” za ofiary składane na kwiaty do Grobu Pańskiego. Ofiary składamy do puszki przy krzyżu, przy bocznym filarze, po prawej stronie kościoła. 9. Na prośbę Parafian już dziś sygnalizujemy, że w drugiej połowie czerwca będzie w naszej parafii przeprowadzona akcja Honorowego Krwiodawstwa będzie po Mszy św. o g. 18.00. Wstęp wolny. Kalendarium: 25 marca – śr. – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego - Uroczystość Zwiastowania Pańskiego wypada z reguły w Wielkim Poście, co może się wydawać dziwne. Przygotowując się do świętowania Wielkanocy, obchodzimy uroczystość poświęconą tajemnicy Wcielenia i odnoszącą się do Narodzenia Pańskiego. Jest to jednak tylko pozorna niestosowność. Historia zbawienia jest bowiem jedna, a Wcielenie to początek realizacji dzieła odkupienia. To właśnie człowieczeństwo Jezusa jest narzędziem naszego zbawienia. Uroczystość ta jest również okazją dla nas, by spojrzeć na własne człowieczeństwo, a szczególnie na naszą cielesność, jako na dar Boga i drogę do zjednoczenia z Nim. [Maciej Zachara MIC, „Oremus” Wielki Post 2009, s. 115].