Św. Stanisława Biskupa na Woli - Parafia św. Stanisława Biskupa

Transkrypt

Św. Stanisława Biskupa na Woli - Parafia św. Stanisława Biskupa
Hasła: 1. „Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać … /Bogu/ w czasie święta,
byli też niektórzy Grecy”. 2. Filip pochodził z … Galilejskiej. 3. Przyjaciel Filipa i uczeń
Jezusa. 4. „Andrzej i Filip poszli i … Jezusowi’ 5. „Jeżeli ziarno … wpadłszy w ziemię
nie obumrze, zostanie tylko samo”. 6. ”ale jeżeli obumrze, … plon obfity”. 7. „A kto by
chciał Mi … niech idzie na Mną”. 8. „Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto … swego
życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne”. 9. „Właśnie dlatego przyszedłem na
tę …”. 10. „Wtem … się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię”. 11. „Teraz
dusza moja doznała lęku i cóż mam …?”. 12. „Głos ten rozległ się nie ze względu na
Mnie, ale ze … na was”. 13. Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn … 14. „Teraz
władca tego świata … precz wyrzucony”. 15. „A Ja, gdy … nad ziemię wywyższony,
przyciągnę wszystkich do siebie”.
1
P
K
* Jezusa chcieli ujrzeć
x
x
x
x
x
N x
Grecy, a więc poganie.
2
x
x
x
x
B
T
A
Y
Inni
wcześniej
też
3
x
x
x
A
D
Z
J x
x przychodzili,
ale
w
4
x
P
W
E
Z
E
I chwilach
dla
siebie
5
x
x
x
x
P S
E
I
Y rozpaczliwych – prosząc
o cud, jak setnik, którego
6
x
x
x
x
P
Z
N
I
sługa
zachorował,
7
x
x
x
x
S
x
Ł
Ż
Ć x
kobieta kananejska, która
8
x
N
E
A
I
I x
błagała o zdrowie dla
9
x
x
x
x
x
G
D
I
Ę córki. Tym razem chcieli
tylko
zobaczyć,
jak
10
x
x
x
x
R O
L
Ł x
wygląda
niepoganin.
11
x
P
W
D
I
Ć x
- Na tę prośbę
12
x
x
x
x
W Z
L
U x
Jezus odpowiedział …
13
całemu
pogańskiemu
x
C
Ł
I
C
Y x
światu,
dla
którego
14
x
x
x
Z
T
N
E x
cierpienie
jest
tylko
15
x
x
x
x
Z
S
A
Ę x
rozpaczą i nonsensem.
Pan Jezus wskazał, że to On właśnie jest ziarnem, które obumrze i zmartwychwstanie.
I za cierpienie i śmierć, przyjęte w duchu ufności do Ojca, Bóg Go uwielbi. – Z odpowiedzi
Pana Jezusa wynika, że mocą Jego jest wypełnianie woli Bożej, choćby wydawało się, że
stal się podeptanym ziarnem …
- Ile razy upadamy ze zmęczenia, służąc Panu
Jezusowi? – Czy jest w nas pośpiech Weroniki? – Czy jest w nas gorliwość służenia
Jemu? – Czy potrafimy upaść ze zmęczenia, z senności, z przepracowania, żeby jemu
służyć, nawet wtedy, kiedy nie mamy już sił i nie wstaniemy, bo On powołuje do takiej
właśnie służby?
- Przeżycie wielkości Boga daje nam przeżycie pokory
własnej. _ Jeżeli przeżyjemy wielkość Jezusa cierpiącego, Syna Człowieczego, którego
Bóg Ojciec wywyższył poprzez cierpienie, nie będziemy bali się naszych krzyży w chwili,
gdy nas Bóg na nich wynosi.
– Jeśli wynosimy się sami – spadamy głową w dół.
Powinniśmy pragnąć, by sam Bóg nas wywyższył poprzez doświadczenia, jakie nam
zsyła. [J. Twardowski, W świetle Ewangelii, 2005. s.335-336].
MOJE POSTANOWIENIE: Pomodlę się o potrzebne łaski, abyśmy potrafili
naśladować miłość Twojego Syna, który oddał życie dla naszego zbawienia …
e-mail : [email protected] http://www.stanislaw-bm.pl/
nr naszego konta: 23 2490 0005 0000 4500 1511 3922 [gazetka do użytku wew. Parafii]
Św. Stanisława Biskupa na Woli;
.
01-244 Warszawa; ul. Bema 73/75,
Kancelaria Parafialna czynna: poniedziałek - piątek
godz. 9:00 - 10:00; 16:00 - 17:30 ; tel. 22 632 38 00
e-mail: [email protected] http://www.stanislaw-bm.pl/
Kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie
i mój sługa. [J 12,26].
J 12,20-33
Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon /Bogu/ w czasie święta, byli też
niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy
Galilejskiej, i prosili go mówiąc: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa. Filip poszedł
i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.
A Jezus dał im taką odpowiedź: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn
Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy
wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze,
przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego
życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć,
niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś
Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam
powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego
przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław Twoje imię. Wtem rozległ się głos
z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię. Tłum stojący /to/ usłyszał i mówił:
Zagrzmiało! Inni mówili: Anioł przemówił do Niego. Na to rzekł Jezus: Głos ten
rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się
sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja,
gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie.
To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć. - Bóg przez proroka
Izajasza zapowiada: „Nie będą się musieli wzajemnie pouczać, mówiąc jeden do
drugiego: poznajcie Pana.” Bóg chce, aby relacja z Nim była dla każdego z nas
czymś bardzo osobistym. Jego słowo rozbrzmiewa w głębi naszego jestestwa.
Czy Jego pragnienie więzi z nami znajduje w nas rezonans? Czy jak Grecy
z dzisiejszej Ewangelii chcemy ujrzeć Jezusa? [W. Jędrzejewski OP, „Oremus” WP 09, s.
130].
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Papież Franciszek: … „Bóg nie jest obojętny na świat – kocha go do
tego stopnia, że daje swojego Syna dla zbawienia każdego człowieka.
Przez wcielenie, życie ziemskie, śmierć i zmartwychwstanie Syna Bożego
otwiera się definitywnie brama między Bogiem a człowiekiem, między
niebem a ziemią. A Kościół jest niczym ręka, która trzyma tę bramę otwartą
poprzez głoszenie Słowa, sprawowanie sakramentów, dawanie świadectwa
wiary, która działa przez miłość (por. Ga 5, 6). Jednakże świat ma tendencję do
zamykania się w sobie i zamykania tej bramy, przez którą Bóg wchodzi w świat, a świat
w Niego. Dlatego ręka, którą jest Kościół, nie powinna nigdy się dziwić, że jest odpychana,
miażdżona i raniona.”… [z Orędzia Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2015].
Stefan Kard. Wyszyński: … Dobre czyny rodzą w duszy światłość,
powodują wewnętrzne odprężenie, radość i duchową swobodę. … (Kromka
Jan Paweł II: Pomimo, że doznaje niezmiernej trwogi,
Chrystus nie ucieka przed swoją « godziną »: « I cóż mam powiedzieć?
Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę
godzinę » (J 12, 27). Pragnie, ażeby uczniowie Mu towarzyszyli, a jednak
doświadcza samotności i opuszczenia: « Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze
chleba, 22 marzec).
Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie » (Mt 26, 40-41). Tylko Jan
pozostanie pod krzyżem, tuż obok Maryi i pobożnych niewiast. … Godzina święta, godzina
odkupienia świata [Ecclesia de Eucharistia, 4].
Kontempluj Ewangelię według Lectio Divina:
I – Lectio - Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst Ewangelii, jak gdyby dyktował go
dla ciebie Duch Święty. - II - Meditatio –.Staraj się zrozumieć tekst. Pytaj siebie:
"Co Bóg mówi do mnie?" – Nadeszła godzina decydująca, godzina dla której Jezus
przyszedł na ziemię. … Nic więc dziwnego, że i Grecy chcieli Go zobaczyć. Zobaczyć
oznacza poznać, przylgnąć, uwierzyć. W odpowiedzi na tę prośbę Jezus streszcza sens
swojego życia. Jest ziarnem, które musi obumrzeć, by wydać plon. Wywyższenie na
krzyżu jest w najgłębszym sensie uniżeniem się Syna Bożego. Pytanie Greków do Jezusa
a także Jego odpowiedź dokonuje się za pośrednictwem uczniów. To oni mają
kontynuować misję Mistrza. Zarówno oni, jak i wszyscy inni zobaczą Go na krzyżu. Jezus
wskazuje na konieczność swojej śmierci przez którą daje życie. Zaprasza także tych,
którzy chcą Mu służyć, by poszli za Nim, by byli tam, gdzie On jest. Służba jest
konkretnym wyrazem miłości. Jezus nazywając ucznia sługą nadaje mu taką samą
godność jaką On sam posiada. On, który oddaje życie z miłości do braci. Przez takie
naśladowanie Jezusa uczeń doznaje od Ojca czci takiej, jakiej doznał Syn Jedyny.
Zauważmy, że zaraz po tych słowach Jezus doznaje lęku wobec śmierci gwałtownej
i niesprawiedliwej, haniebnej i w całkowitym opuszczeniu. Ten niepokój Jezusa jest dla
nas bardzo ważny. Dzięki niemu możemy mieć pewność, że Jezus rozumie nas
w naszych niepokojach i lękach. W takich sytuacja On jest z nami i uczy nas przeżywać je
z wielką ufnością wobec Ojca. Odczuwając lęk, który po ludzku każe prosić odejść tej
godzinie. Jezus jednak podejmuje dobrowolną decyzję: „Nie, właśnie dlatego przyszedłem
na tę godzinę”. Do Ojca zwraca się z prośbą o uwielbienie Jego Imienia. Ojciec zapewnia,
że uczyni to. Ten głos nie był potrzebny Jezusowi. Ojciec przemówił ze względu
na zgromadzonych. Jest tu aluzja do sceny przemienienia na górze Tabor, o której św.
Jan nie pisze. Tam Ojciec powiedział: „Jego słuchajcie”. I to jest zadanie dla każdego
z nas. Pytajmy dziś siebie: - czy i ja chcę zobaczyć w więc poznać, przylgnąć, uwierzyć
w Jezusa?;
- czy będąc Jego uczniem, jestem świadkiem Jego miłości wobec innych?;
- czy w chwilach prób i doświadczeń kieruję wzrok na krzyż, by z niego czerpać siłę i moc?
- czy pamiętam, że Jezus przeszedł tę drogę przede mną i uczy mnie jak trwać
w trudnościach?
- czy tak, jak Jezus, ufam bezgranicznie Bogu Ojcu? - czy zawsze słucham Jezusa?
III. Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce … Może ci w tym pomóc
modlitwa psalmu: Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, w ogromie swej
litości zgładź moją nieprawość. (Ps 51).
IV–Contemplatio: Trwaj przed Bogiem ... To czas bezsłownego westchnienia Ducha …
Powtarzaj w różnych porach dnia: Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste. (Ps 51)
[z:
http://www.sluzebniczki.pl/news,niedzielne_spotkanie_ze_slowem__od_sluzebniczek,507.html/;
opracowała: s. M. Damiana Szmidt].
.
.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
V Niedziela Wielkiego Postu
22 marca 2015
1. Zachęcamy do udziału w Gorzkich Żalach o godz. 17.00 natomiast Droga
Krzyżowa odprawiana jest w piątki o 17.30 dla dzieci, a dla dorosłych
i młodzieży po Mszy św. wieczornej.
2. W dalszym ciągu jeszcze możemy wesprzeć najuboższe rodziny składając
swoje dary serca do kosza przy ołtarzu św. Antoniego.
„Bóg zapłać” za wszelkie wsparcie!
3. W najbliższy wtorek, 24 marca, o godz. 17.30 odbędzie się w kościele
modlitewne spotkanie członków Rycerstwa Niepokalanej naszej parafii.
4. W środę, 25 marca, Kościół obchodzi uroczystość Zwiastowania Pańskiego.
Msze św. o 6.30, 7.30, 9.00 i 18.00. Podczas Mszy św. o godz. 9.00 będzie
można podjąć dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Zachęcamy do
podjęcia tego trudu.
5. W sobotę, 28 marca, młodzież mająca przyjąć sakrament bierzmowania,
uda się z ks. Januszem na spotkanie z Biskupem w kościele Wszystkich
Świętych. Rozpoczęcie Mszy św. z Ks. Biskupem o g.11.00. Dojazd
indywidualnie – zbiórka pod kościołem Wszystkich Św. o g. 10.30.
6. Następna niedziela to już Niedziela Palmowa – Niedziela Męki Pańskiej.
Obrzęd błogosławieństwa palm na początku każdej Mszy św. W palmy będziemy
mogli, jak co roku, zaopatrywać się u naszych ministrantów przed kościołem.
Dochód ze sprzedaży przeznaczony jest na fundusz ministrancki.
7. Księża pragną udać się z posługą świąteczną do chorych w sobotę przed
Niedzielą Palmową, 28 marca. Odwiedzą tych chorych, do których nie chodzą co
miesiąc. Bardzo prosimy o zgłaszanie chorych do środy w zakrystii lub kancelarii.
8. Serdeczne „Bóg zapłać” za ofiary składane na kwiaty do Grobu
Pańskiego. Ofiary składamy do puszki przy krzyżu, przy bocznym filarze,
po prawej stronie kościoła.
9. Na prośbę Parafian już dziś sygnalizujemy, że w drugiej połowie czerwca
będzie w naszej parafii przeprowadzona akcja Honorowego Krwiodawstwa
będzie po Mszy św. o g. 18.00. Wstęp wolny.
Kalendarium:
25 marca – śr. – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego - Uroczystość
Zwiastowania Pańskiego wypada z reguły w Wielkim Poście, co może się
wydawać dziwne. Przygotowując się do świętowania Wielkanocy, obchodzimy
uroczystość poświęconą tajemnicy Wcielenia i odnoszącą się do Narodzenia
Pańskiego. Jest to jednak tylko pozorna niestosowność. Historia zbawienia jest
bowiem jedna, a Wcielenie to początek realizacji dzieła odkupienia. To właśnie
człowieczeństwo Jezusa jest narzędziem naszego zbawienia. Uroczystość ta jest
również okazją dla nas, by spojrzeć na własne człowieczeństwo, a szczególnie
na naszą cielesność, jako na dar Boga i drogę do zjednoczenia z Nim.
[Maciej Zachara MIC, „Oremus” Wielki Post 2009, s. 115].