docMistrz Rzemiosł Artystycznych - Dolnośląska Izba Rzemieślnicza
download 
Reklamacja Transkrypt
Mistrz Rzemiosł Artystycznych - Dolnośląska Izba Rzemieślnicza
Mistrz Rzemiosł Artystycznych W listopadzie tego roku na Zamku Królewskim w Warszawie odbędzie się długo oczekiwana uroczystość nadania tytułów honorowych Mistrz Rzemiosł Artystycznych. Środowisko rzemieślnicze, a szczególnie rzemieślnicy-artyści prowadzili w ostatnich latach intensywne starania na rzecz powrotu do tej cennej inicjatywy. W 2011 roku możliwe stało się wprowadzenie odpowiednich zapisów w tej sprawie do ustawy o rzemiośle, które mówią, iż tytuł ten nadany może być „rzemieślnikowi, posiadającemu znaczący i uznany dorobek zawodowy w zakresie wytwarzania lub odtwarzania przedmiotów o charakterze artystycznym lub zabytkowym, naprawy i konserwacji takich przedmiotów, naprawy i konserwacji zabytkowych obiektów budowlanych oraz świadczenia usług związanych z artystycznym zdobieniem obiektów budowlanych”. W tym roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wydał rozporządzenie w sprawie nadania tytułu honorowego Mistrza Rzemiosł Artystycznych oraz zarządzenie w sprawie powołania Rady ds. spraw opiniowania wniosków o nadanie tytułu. Obok Związku Rzemiosła Polskiego, który jest jedną z instytucji uprawnionych do składania Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego wniosków o nadanie tytułu, mogą to czynić również organy administracji publicznej, władze statutowe ogólnopolskich organizacji społecznych, stowarzyszeń i fundacji prowadzących statutową działalność kulturalną, a także kierownicy placówek dyplomatycznych i konsularnych. W przypadku instytucji niezwiązanych bezpośrednio z rzemiosłem minister ma prawo zwrócić się o dodatkową opinię złożonego przez nie wniosku do Związku Rzemiosła Polskiego. Powołana Rada ds. spraw opiniowania wniosków o nadanie tytułu, składająca się z ekspertów w dziedzinie kultury, zajmować się będzie ostatecznym zaopiniowaniem wniosków i przedstawieniem Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego listy rekomendowanych do nadania tytułu. Dolnośląska Izba Rzemieślnicza wspólnie z Bractwem Rzemiosł Artystycznych przekazała do Związku Rzemiosła Polskiego wnioski o nadanie tytułu honorowego Mistrza Rzemiosł Artystycznych wybitnym rzemieślnikom z Dolnego Śląska. Jesteśmy przekonani, że w następnym numerze „Nowin Rzemieślniczych” będziemy mogli złożyć gratulacje laureatom tego prestiżowego wyróżnienia oraz zaprezentować Państwu sylwetki mistrzów-artystów i ich dorobek twórczy. Teresa Lis-Pieńkowska Inicjatywa „Mobilna młodzież” D olnośląska Izba Rzemieślnicza we Wrocławiu zaprezentuje się w ramach kampanii informacyjnej „Mobilna młodzież”. Wydarzenie będzie miało miejsce w dniach 12-13 października br. we Wrocławiu na pl. Solnym. Organizatorem imprezy jest Dyrekcja Generalna Komisji Europejskiej ds. Zatrudnienia. W programie z pewnością znajdą się prezentacje osób zajmujących się problematyką mobilności młodych ludzi, prezentacje uczestników różnych programów unijnych oraz panele dyskusyjne. „Mobilna młodzież” jest jedną z siedmiu flagowych inicjatyw nowej strategii gospodarczej Unii Europejskiej – Europa 2020 – skierowana do młodych Europejczyków w dziedzinie edukacji i zatrudnienia. Ideą wydarzenia jest prezentacja dokonań oraz ofert organizacji realizujących unijne programy, mające na celu podwyższenie poziomu edukacji oraz zwiększenie szans na zatrudnienie. Celem imprezy będzie informowanie młodych ludzi w regionie na temat różnorodnych projektów, programów i narzędzi. Z ich pomocą mogą poszerzać i wzmacniać swo- je umiejętności, wiedzę i możliwość zatrudnienia. Koncepcja zakłada spotkanie 16 wyselekcjonowanych organizacji. W namiocie ustawionym na pl. Solnym będą odbywać się prezentacje i dyskusje zachęcające młodzież do udziału w projektach i programach. Realizacja działania ma służyć lepszemu dostosowaniu kształcenia i szkoleń do potrzeb młodych ludzi oraz zachęcać ich do korzystania z unijnych grantów przyznawanych na studia lub szkolenie za granicą. DIR będzie prezentować m.in. projekt „Praktyki w rzemiośle w krajach europejskich” ze środków programu Leonardo da Vinci oraz „Kariera bez granic – transgraniczna orientacja zawodowa w Euroregionie Neisse-Nysa”. Jest on realizowany w ramach Programu Operacyjnego Współpracy Transgranicznej Polska – Saksonia 2007-2013. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych, a w szczególności młodzież, do stoiska Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu. Spotkajmy się 12 i 13 października br. przy naszym stoisku. Jakub Turański nr 18 | jesień 2012 9 Jaki wybrać zawód? D ecyzja o wyborze zawodu, kierunku kształcenia, przyszłości zawodowej, czyli decyzja o wyborze drogi, którą będziesz kroczyć często przez resztę swojego życia, podejmowana w wieku kilkunastu lat nie jest decyzją łatwą. Jeżeli wszystko się dobrze ułoży w ciągu kolejnych 40 lat Twojego życia, to około 80 000 godzin spędzisz w pracy. A zatem co zrobić i jak to zrobić, aby wyruszyć w życie we właściwym kierunku. Jak zdecydować o swojej karierze zawodowej, o wyborze zawodu, gdy na razie to tak naprawdę nie wiesz, co chciałbyś lub chciałabyś w swoim życiu robić. Spróbuję pokazać, jak postępować, aby w sposób optymalny wybierać swój przyszły zawód. Poniżej przedstawiam krok po kroku proces dochodzenia do wiedzy o sobie samym i o przyszłym zawodzie na przykładzie wyboru konkretnego rzemieślniczego zawodu. Nic nie muszę robić. Wybiorę sobie zawód z listy „zawody przyszłości” lub „najlepsze zawody”. Dla nastolatka, ale i nie tylko dla niego, podjęcie decyzji o swoim przyszłym zawodzie wygląda często na zadanie wręcz niewykonalne. Są jednak młodzi ludzie, którzy próbują aktywnie wpływać na swoją przyszłość. Spora ich część popełnia jednak błędy. Listę niektórych typowych postaw obserwowanych przy wyborze przyszłości zawodowej przedstawiam poniżej. Tego rodzaju listy z różnych okazji – albo i bez okazji – pojawiają się w różnorodnych czasopismach, gazetach, na stronach internetowych itp. Informacje w nich zawarte oparte są na bieżących danych albo na danych prognostycznych opartych na tychże danych. Jednakże na listy te należy spoglądać ostrożnie, z dużym dystansem, ponieważ jak wykazują doświadczenia historyczne jednego z większych miast Polski południowo-zachodniej, prognoza „zawodów przyszłości” w latach 2010-2012 dokonana w roku 2000 przez grupę naukowców i oparta na realnych danych z lat 1998-2000 w niewielkim tylko stopniu została potwierdzona przez rzeczywistość roku 2012. Ponadto przy wyborze zawodu musisz przede wszystkim uwzględnić swoje osobiste „parametry zawodowe”, czyli swoje indywidualne cechy, i pamiętać, że jeśli nawet dany zawód ma prognozowaną świetlaną przyszłość, to wcale nie oznacza, że jest to akurat zawód dla Ciebie. Nic nie muszę robić. Wybór zawodu to sprawa bardzo prosta. Nic nie muszę robić. Wybiorę sobie zawód, w którym zarobię najwięcej kasy. Wybór przyszłości zawodowej nie jest zdarzeniem krótkim ani też prostym. Jest wielostopniowym i wielopoziomowym procesem postępowania, prowadzącym do dokładnego poznania samego siebie – określenia za pomocą zbioru swoich własnych, bardzo indywidualnych cech swojej przyszłej sylwetki zawodowej odniesionej następnie do obecnej na rynku pracy grupy zawodów właściwych i pasujących do tej sylwetki. Oczywiście, wybierając zawodową przyszłość powinieneś zwracać uwagę – i to uwagę szczególną – na pieniądze. Ale znowu musisz pamiętać o parametrach swojej sylwetki zawodowej. Bardzo dużo prac badawczych i zwyczajnych przykładów z życia wykazuje, że dla wielu ludzi dużo ważniejsze od wysokości zarobku są: satysfakcja z wykonywanej pracy, bezpieczeństwo zatrudnienia, spokojna atmosfera, ruchomy czas pracy itp. Nic nie muszę robić. Doradca zawodowy wybierze dla mnie właściwy zawód. Niestety, nie jest to możliwe. Doradca zawodowy nie jest w stanie wybrać za Ciebie i dla Ciebie optymalnej przyszłości zawodowej. Doradcy zawodowi najczęściej słyszą takie wypowiedzi młodych ludzi: „Ja nie mam pojęcia, co chciałbym robić w swoim życiu, ale słyszałem/słyszałam, że jest jakiś test, ankieta, kwestionariusz, po którego wypełnieniu dowiem się, który zawód to może być zawód właśnie dla mnie”. Odpowiedź na takie pytanie brzmi: nie ma takiego testu. Doradca może natomiast doradzić, pomóc, wskazać oraz dostarczyć Tobie materiały, sposoby i środki, które po- 10 prowadzą Ciebie przez proces wyboru i pomogą w utwierdzeniu o trafnym wyborze i właściwej decyzji bądź też nie dopuszczą do popełnienia przykrych błędów. nr 18 | jesień 2012 Nic nie muszę robić. Mój kolega (brat, siostra, ojciec) jest zadowolony ze swojej pracy w danym zawodzie, to i ja będę zadowolony z takiego wyboru. Tak, można – a nawet trzeba – wnikliwie się przyjrzeć i przeanalizować możliwość zaangażowania się w zawód, który wykonuje ktoś, z kim mamy wiele wspólnych cech, zainteresowań, powiązań itp. Ale postępować należy ostrożnie i sprawdzać swoje parametry zawodowe, które niekoniecznie mogą być zgodne z wymaganiami dla danego zawodu. dokończenie na str. 11 dokończenie ze str. 10 A to, że zawód wykonuje mój kolega, wcale nie oznacza, że kolega wybrał go w optymalny sposób, jak również nie oznacza, że ten zawód będzie właściwy dla mnie. Nic nie muszę robić, bo i tak nic nie mogę zrobić, ponieważ abym coś wiedział o zawodzie, musiałbym najpierw w tym zawodzie jakiś czas popracować. Oczywiście, osobiste doświadczenie jest tutaj rozwiązaniem najlepszym i można idąc za przykładem naszych zachodnich sąsiadów poświęcić część letnich wakacji na praktyczne przyjrzenie się „zawodom-kandydatom”. Wiele można się również dowiedzieć o zawodzie poprzez rozmowy z osobami wykonującymi go, a także uzupełniając tę wiedzę informacjami zawartymi w zasobach internetu oraz w publikacjach tradycyjnych. Nic nie muszę robić. Jakiś zawód sobie wybiorę, a potem wszystko się ułoży. Jest to bardzo znana metoda oparta na często stosowanej i niezwykle ryzykownej zasadzie opisanej przez nieprzetłumaczalne na jakikolwiek język obcy polskie powiedzenie: „jakoś to będzie”. Co więc zwykle robią młodzi ludzie: zdają się na wybór rodziny, koleżanek, kolegów, wnioskują w oparciu o obserwacje własne (sąsiad to ma świetne zajęcie) lub poddają się przypadkowi, jaki przyniesie los (wybieram tę szkołę, bo jak sam widzisz, ta szkoła jest najbliżej mojego domu). Taki rodzaj wyboru to loteria prowadząca często do niezadowolenia i wielu życiowych niepowodzeń. Planowanie przyszłości zawodowej Czy wygląda więc na to, że właściwy wybór przyszłości zawodowej przez bardzo młodego człowieka jest praktycznie niemożliwy do zrealizowania? Otóż nie, racjonalny wybór zawodu jest możliwy, wymaga jednak – jak wszystko w życiu – nakładów w postaci czasu i pracy własnej, czyli mówiąc po prostu: samodzielnego i skrupulatnie odrobionego zadania domowego pod tytułem „Strategia wyboru mojej przyszłości zawodowej”. Oczywiście, odrobienie tego zadania wymagać będzie od Ciebie sporo intelektualnego wysiłku, ale też przyniesie bardzo dobre i oczekiwane wyniki. Nikt nie może odrobić tego zadania za Ciebie. Musisz odrobić je samodzielnie. Ja natomiast poniżej przedstawię Ci uporządkowany zespół działań, które w ramach swojego zadania domowego musisz wykonać Ty i tylko Ty, ponieważ to Ty znasz siebie najlepiej, nikt inny. Wybieram zawód Wybór zawodu nie może być pojedynczą i szybką decyzją. Wybór ten powinien być oparty na rozłożonym w czasie zespole czynności tworzących proces planowania kariery zawodowej. W ramach tego procesu dokładnie realizujemy sześć działań: 1. Oceniam i opisuję siebie 2. Badam i ustalam mój typ osobowości 3. Ustalam szeroką grupę „zawodów-kandydatów” 4. Zawężam wybór do kilku zawodów 5. Analizuję wybrane zawody 6. Podejmuję decyzję Poniżej przedstawiam opis tych poszczególnych sześciu kroków, a dodatkowo w każdym z nich jest przykład indywidualnego opisu i wyboru dla ucznia JK. 1. Oceniam siebie To etap, w którym pracujesz nad tym, aby poznać samego siebie. Określasz swoje wartości, zainteresowania, zdolności i umiejętności. Wartości (rzeczy i sprawy), które są dla Ciebie ważne; co doceniasz, do czego dążysz, co chcesz osiągnąć, opisujesz przykłady wartości ważnych dla Ciebie, które grają ważną rolę w Twoim życiu, jak np. satysfakcja z wykonywanej pracy, niezależność w pracy (nie lubisz słuchać poleceń lub rozkazów), bezpieczeństwo zatrudnienia, ruchome godziny pracy, praca na zewnątrz, długość urlopu, praca w stresie itp. [Przykład ucznia JK: nie lubi słuchać poleceń, jest niezależny] Zainteresowania (co lubisz robić, jak spędzasz wolny czas itp.); zrób wykaz, co lubisz robić, a czego nie lubisz wykonywać, pomyśl, z jakimi ludźmi chciałbyś współpracować, a może wolisz pracować samodzielnie, czy np. lubisz pływać, czytać, biegać, pracować na komputerze, majsterkować itp. [Przykład ucznia JK: lubi tworzyć rzeczy nowe i pracę samodzielną] Zdolności (ukierunkowane predyspozycje) – pomyśl, czy masz talent i łatwość w pewnych działaniach; jeśli tak, to w jakich, co Cię motywuje do działania, z czym nie masz trudności. Do określenia swoich zdolności można zastosować testy z sieci www. [Przykład ucznia JK: ma zdolności manualne, lubi i potrafi malować obrazy, rzeźbić] Umiejętności (w czym jesteś dobry) – zrób listę tego, co już umiesz robić i robisz to dobrze, ale pamiętaj odpowiedzieć sobie na pytanie, czy lubisz to, co potrafisz zrobić dobrze. To będzie ważne w przyszłej pracy. [Przykład ucznia JK: radzi sobie z chemią i fizyką, lubi doświadczenia chemiczne] 2. Określam mój typ osobowości Cztery wyżej wymienione parametry możesz określić samodzielnie, natomiast ustalenie Twojego typu osobowości wymaga przeprowadzenia badania w poradni psychologiczno-pedagogicznej lub w placówkach takich jak szkolny ośrodek kariery, szkolny doradca zawodowy, szkolny psycholog, pedagog itp. Masz również możliwość dokonania takiej oceny samodzielnie, korzystając z dostępnych w sieci www testów, ale samoocena taka nie będzie pełna, ponieważ zwykle zawierać będzie znaczny pierwiastek subiektywizmu. dokończenie na str. 12 nr 18 | jesień 2012 11 dokończenie ze str. 11 Badania i ocena Twojego typu osobowości doprowadzą do zakwalifikowania Twojej osobowości do jednego z sześciu naukowo opracowanych typów. Ustalenie typu osobowości jest potrzebne, ponieważ pozwala na określenie wstępnej listy zawodów, do których jesteś predestynowany, oraz umożliwia wskazanie tych zawodów – uwaga! – których nie powinieneś brać pod uwagę. Możemy wyróżnić kilka typów osobowości (patrz tabela). 3. Ustalenie grupy „zawodów-kandydatów” W poradni psychologiczno-pedagogicznej po przeprowadzeniu właściwych badań rozmów i testów ustalono, że uczeń JK ma ARTYSTYCZNY typ osobowości. Oznacza to, że lubi tworzyć, kreować rzeczy nowe. Ma wyobraźnię. Ma talent. Wskazano też na przykłady sprzyjających uczniowi JK zawodów, ale i uprzedzono, aby wystrzegał się zawodów właściwych dla pozostałych typów osobowości. Wskazana dla ucznia JK szeroka grupa „zawodów-kandydatów” to: cukiernik, fryzjer, kaletnik, krawiec, tkacz, renowator zabytków architektury, złotnik-jubiler, zdobnik szkła. 4. Konfrontacja „zawodów-kandydatów” z parametrami ucznia Konfrontacja „zawodów-kandydatów” z zebranymi „swoimi parametrami”, czyli: 1. wartościami (jest niezależny, nie lubi słuchać rozkazów); 2. zainteresowaniami (lubi tworzyć rzeczy nowe, lubi pracę samodzielną); 3. zdolnościami (potrafi malować, rzeźbić); 4. umiejętnościami (dobrze radzi sobie z chemią i fizyką, lubi doświadczenia chemiczne) doprowadziła ucznia JK do samodzielnego zawężenia grupy kandydatów do trzech zawodów: renowator zabytków architektury, złotnik-jubiler, zdobnik szkła. 5. Analiza wybranych zawodów Uczeń JK zbiera dane i informacje o tych trzech zawodach (renowator zabytków architektury, złotnik-jubiler, zdobnik szkła) Typ 12 w Dolnośląskiej Izbie Rzemieślniczej we Wrocławiu. Dzięki pomocy fachowców z Izby dociera do zakładów rzemieślniczych wybranych zawodów, rozmawia z rzemieślnikami, przygląda się zakładom, słucha opinii i ocen, przegląda Internet. 6. Decyzja Na podstawie zebranych danych oraz oceny własnej uczeń JK już wie, że będzie lubił to, co będzie robił, i będzie robił w swojej przyszłej pracy to, co lubi, więc podejmuje decyzję z jego punktu widzenia optymalną i wybiera spośród trzech wstępnie wytypowanych zawodów: zawód złotnika-jubilera. Podjęcie tej decyzji kończy proces wyboru przyszłej drogi i kariery zawodowej i rozpoczyna kolejny okres w życiu młodego człowieka: czas nauki i nabywania teoretycznych i praktycznych umiejętności i kwalifikacji niezbędnych dla opanowania wybranego zawodu. Podsumowanie Właściwe przepisy polskiego prawa definiują około 2000 zawodów dla potrzeb gospodarki, w tym ponad 200 tak zwanych zawodów szkolnych oraz rzemieślniczych, czyli realizowanych w ramach systemu edukacji narodowej. Wielu młodych ludzi rozważa podjęcie decyzji o wyborze zawodu w kategoriach ostatecznych, myśląc, że wybór danego kierunku to droga, z której już nie da się zawrócić. A więc powiedzmy sobie, że dzięki drożności polskiego systemu edukacyjnego tak nie jest. Jeżeli na końcu wybranej drogi zawodowej zauważysz, że nie musisz albo nie chcesz się tutaj zatrzymać, masz do wyboru szereg innych dróg, którymi możesz podążać dalej w wielu innych kierunkach zawodowych, niezależnie od pierwotnie dokonanego wyboru. Oczywiście, nic nie ma za darmo i zapłacisz za dalszą życiową podróż swoim czasem. Jeżeli jednak rzetelnie i sumiennie „odrobisz zadanie domowe”, postępując zgodnie z przedstawionymi powyżej zasadami, prawdopodobieństwo popełnienia błędu w wyborze zawodu jest praktycznie znikome. Jan Kamiński Starszy wizytator Kuratorium Oświaty we Wrocławiu Cechy Przykłady zawodów właściwych dla typu ARTYSTYCZNY Lubi tworzyć, kreować rzeczy nowe. Ma talent i wyobraźnię. krawiec, złotnik, fryzjer, fotograf, tancerz, renowator zabytków architektury, zdobnik szkła BADAWCZY Ma cechy analityczne i lubi z nich korzystać przy rozwiązywaniu problemów. Myśli abstrakcyjnie, jest dociekliwy. Sam stara się szukać zagadnień do rozwiązania i woli rozwiązywać je samodzielnie. ślusarz naprawiający skomplikowane zamki, elektryk analizujący układ sieci, monter – elektronik, elektromechanik KONWENCJONALNY Osoba o zachowaniach tradycyjnych, nawet konserwatywnych, ustalonych. Preferująca wykonywanie zadań uporządkowanych i poukładanych nawet w najdrobniejszych szczegółach. rusznikarz, zegarmistrz, mechanik precyzyjny, księgowy PRZEDSIĘBIORCZY Osoba, której pomysłowość i przedsiębiorczość prowadzi w kierunku przejmowania w zespole lub grupie roli przywódcy, lidera, kierownika. Nie obawia się zbytnio ryzyka. Zdarza się zachowywać nawet agresywnie. kelner, sprzedawca, hostessa, zawody hotelarskie, prawnik REALISTYCZNY Realista, preferuje wykonywanie konkretnych zadań. Lubi pracować samodzielnie lub w zespole, ale z realistami. hydraulik, kominiarz, chemik, mechanik pojazdów samochodowych SPOŁECZNY Osoba preferująca współpracę z innymi ludźmi w otaczającym ją środowisku i lubiąca pomagać innym. kosmetyczka, bioenergoterapeuta, asystentka pomocy społecznej nr 18 | jesień 2012 Tradycja i nowoczesność Rozmowa z dyrektor Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej Teresą Lis-Pieńkowską – Podobno ma pani rzemieślnicze korzenie... – Tak, urodziłam się i wychowałam w środowisku rzemieślniczym. Mój dziadek, jeszcze przed wojną, był mistrzem kapelusznictwa. Jego zakład cieszył się uznaniem, on też był szanowanym obywatelem małego miasteczka na wschodzie Polski. Mój tato był z zawodu krawcem, potem zajął się czapnictwem. W latach szkolnych miałam na co dzień kontakt ze środowiskiem rzemieślniczym. – Jest pani osobą o dużym doświadczeniu zawodowym – mam tu na myśli pracę w urzędach administracji państwowej… – Zawsze w życiu interesowało mnie to, co nowe, lubiłam zajmować się sprawami, które nie są łatwe i stanowią wyzwanie. Z wykształcenia jestem inżynierem inżynierii środowiska. W swoim zawodzie pracowałam około 12 lat na Górnym Śląsku. Od 1994 roku mieszkam już na Dolnym Śląsku, we Wrocławiu. Pracowałam w urzędzie wojewódzkim i marszałkowskim, zajmując się przede wszystkim sprawami współpracy międzynarodowej, ale również promocji. – Kontakty, zwłaszcza zagraniczne, związane są z koniecznością posługiwania się językami obcymi… – Na co dzień biegle posługuję się angielskim i rosyjskim, a także w dostatecznym stopniu mogę kontaktować się w języku portugalskim. Jest to związane z moją współpracą i kontaktami z Polonią brazylijską. – Pani dyrektor, czego należałoby życzyć pani na początek działalności tu, w DIR? – Przede wszystkim zależy mi na współpracy i chęci dialogu. Uważam, że niczego nie można zrobić, jeżeli dana inicjatywa czy działalność nie jest akceptowana przez środowisko, w którym się pracuje. Najważniejsze jest, by otwarcie dyskutować o tym, co jest potrzebne, co należy zrobić i w jaki sposób. Wtedy przyjdą sukcesy. Jest dużo możliwości, aby rzemiosło promować. Wtedy usługi i wytwory rzemieślników będą trafiać do szerokiego odbiorcy. Rzemiosło ma za sobą wspaniałą przeszłość. Tradycja jest ważna, ale ważna też jest nowoczesność. Musimy być otwarci na wyzwania przyszłości, na dostosowanie się także do nowoczesnych rozwiązań. – Zatem będzie pani osobą, która połączy tradycję z nowoczesnością? – Nie ma innej możliwości, nie możemy zamykać się tylko w tradycji. Z drugiej jednak strony, pędząc ku tej nowoczesności i nadążając za nowymi trendami, nie możemy zapominać o tradycji. To są nasze wartości. Rozmawiał Tomasz Kapłon Teresa Lis-Pieńkowska – od 16 lipca 2012 dyrektor Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu – jest absolwentką Politechniki Warszawskiej. Jako inżynier środowiska ze specjalnością systemy ochrony atmosfery i meteorologia techniczna pracowała w latach 1981-1991 w Państwowej Inspekcji Ochrony Środowiska, w zespołach kontrolujących działalność zakładów przemysłowych na terenie Polski południowo-zachodniej, a następnie przez dwa lata w Regionalnym Biurze Realizacji Projektów Ekologicznych przy Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach zarządzała wdrożeniem projektów finansowanych ze środków Banku Światowego i Unii Europejskiej. Od 1994 roku mieszka i pracuje we Wrocławiu. Ukończyła studia podyplomowe w zakresie zarządzania na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu oraz w zakresie spraw europejskich i międzynarodowych na Polskiej Akademii Nauk i Akademii Dyplomatycznej w Warszawie. Odbyła staż w Komisji Europejskiej w Brukseli oraz szereg praktyk i szkoleń, w tym również zagranicznych. W latach 1994-1998 pracowała w Urzędzie Wojewódzkim we Wrocławiu, rozpoczynając od samodzielnego stanowiska ds. międzynarodowych w gabinecie wojewody, poprzez dyrektora Wydziału Integracji Europejskiej i Promocji, kończąc jako pełnomocnik wojewody dolnośląskiego ds. współpracy międzynarodowej. Po wprowadzeniu reformy administracyjnej objęła stanowisko dyrektora Biura Współpracy z Zagranicą i Promocji Regionu w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego, gdzie pracowała do marca 2011 roku. Bezpośrednio przed przyjściem do Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej pracowała w Dolnośląskim Wojewódzkim Urzędzie Pracy, w zespole EURES, zajmującym się międzynarodowym pośrednictwem pracy. W swojej karierze zawodowej ma również krótki epizod w pracy w szkole jako nauczyciel fizyki. Prowadziła także zajęcia dla studentów studiów podyplomowych na Uniwersytecie Wrocławskim. Jest autorem wielu artykułów i prezentacji na konferencjach w Polsce i za granicą w zakresie współpracy międzynarodowej i problematyki samorządów terytorialnych. Zajmuje się wolontariatem sportowym i kulturalnym, działa w organizacjach pozarządowych. Jest mężatką, ma dwójkę dorosłych dzieci. Jej hobby to organizowanie wypraw krajoznawczych. W wolnych chwilach czyta książki i uprawia nordic walking. nr 18 | jesień 2012 13 Projekt Gib8! „Zdrowie w życiu zawodowym – kompetencja zdrowotna jako czynnik jakości” Projekt realizowany jest w ramach programu Unii Europejskiej „Uczenie się przez całe życie” Leonardo da Vinci – transfer innowacji. Partnerzy Gib8 wzięli udział w kolejnym międzynarodowym spotkaniu roboczym, trwającym od 11 do 13 czerwca. Gospodarzami byli tym razem nasi węgierscy partnerzy projektu z Fundacji WEXEdU. Warsztaty robocze miały miejsce w Szentendre (region Budapeszt). Celem spotkania była prezentacja i omówienie innowacyjnych materiałów szkoleniowych, dotyczących zdrowego funkcjonowania w życiu zawodowym, opracowanych przez naszych partnerów w Polsce, Niemczech, Austrii oraz na Węgrzech. W trakcie spotkania przedyskutowano między innymi przebieg i zakres szkoleń dla nauczycieli i wykładowców, mających na celu przedstawienie nowych metod i materiałów nauczania, wypracowanych w ramach naszego projektu. Oprócz tego zostały skonsultowane koncepcje przeprowadzenia testów z uczniami w poszczególnych krajach partnerskich. Spotkanie zakończono omówieniem następnych międzynarodowych warsztatów pracy Gib8, które odbędą się we Wrocławiu. Projekt realizowany jest przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w nich zawartość merytoryczną. Rzemiosło dba o środowisko W sycowskim Cechu Rzemiosł Różnych zakończył się cykl szkoleń dotyczących ochrony środowiska. Szkolenia, pod tytułem „Opłaty i sprawozdawczość związane z korzystaniem ze środowiska”, realizowane były w ramach projektu „Rzemiosło dba o środowisko”. Projekt jest dofinansowany ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej we Wrocławiu. Jego realizatorem jest Dolnośląska Izba Rzemieślnicza we Wrocławiu. Warsztaty dotyczyły m.in. branży metalowej, budowlanej, spożywczej oraz obróbki drewna. Łącznie 14 nr 18 | jesień 2012 przeszkolono ok. 85 właścicieli firm działających przy sycowskim Cechu, pochodzących z gmin Syców, Międzybórz, Dziadowa Kłoda i Perzów. Cykl szkoleń zorganizowali pracownicy Wydziału Oświaty i Kwalifikacji Zawodowych Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej we Wrocławiu. Merytorycznie prowadzili je pracownicy Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego. Dla członków sycowskiego Cechu udział w szkoleniach był bezpłatny. Warto podkreślić, że mieli oni możliwość uczestniczenia w podobnych szkoleniach w Dolnośląskiej Izbie Rzemieślniczej. CRR Syców Festiwal Smaku C ech Rzemiosł Różnych i Małej Przedsiębiorczości w Bolesławcu oraz Starostwo Powiatowe w Bolesławcu już po raz kolejny zorganizowały konkurs dla młodzieży uczącej się w zakładach rzemieślniczych. W tym roku w zmaganiach udział wzięli uczniowie zawodu cukiernik, piekarz i kucharz z Cechu Rzemiosł Różnych w Lubaniu, Jeleniej Góry, Legnicy oraz Bolesławca. 22 maja br. o godzinie 10 w salach warsztatowych Zespołu Szkół Ogólnokształcących im. mjr. Henryka Sucharskiego i w piekarni Piotra Gąsiorowskiego w Bolesławcu, do rywalizacji przystąpiło pięć zespołów trzyosobowych. W składzie każdego z nich był piekarz, cukiernik i kucharz. Drużyny miały do dyspozycji te same półprodukty i taki sam czas na wykonanie zestawu potraw, według własnego pomysłu i własnej inicjatywy. 31 maja 2012 roku w Teatrze Starym w Bolesławcu odbyła się gala wręczenia nagród. Na tę uroczystość przybyło wielu gości, m.in.: prezes Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej Zbigniew Ładziński, kierownik Cechu Rzemiosł Różnych w Lubaniu Anna Wojnarska, przewodniczący Komisji Edukacji, Kultury i Sportu Rady Powiatu Jan Russ, etatowy członek Zarządu Powiatu Bolesławieckiego Dariusz Kwaśniewski, naczelnik Wydziału Edukacji, Kultury, Kultury Fizycznej i Sportu Powiatu Bolesławieckiego Alicja Krzyszczak. Obecni byli także radni powiatu bolesławieckiego, dyrektorzy szkół i kierownicy praktycznej nauki zawodu, przedstawiciele prezydenta Bolesławca, rzemieślnicy i uczniowie. Dariusz Kwaśniewski, członek Zarządu Powiatu Bolesławieckiego powiedział: – Celem tego konkursu była promocja takich zawodów jak cukiernik, piekarz, kucharz. Chcieliśmy zwrócić uwagę na znaczenie szkolnictwa zawodowego. Ciągle brakuje nam fachowców w różnych branżach. Utarło się, że jak ktoś idzie do zasadniczej szkoły zawodowej, to nie jest fajne i modne. To nie jest prawdą – właśnie w szkole zasadniczej można zdobyć wiele umiejętności, świetny zawód i bardzo dobrze radzić sobie w życiu. Przecież nic nie stoi na przeszkodzie, by na przykład ktoś, kto jest genialnym cukiernikiem, piekarzem, czy kucharzem, kształcił się dalej na uczelniach wyższych. Konkurs Cukierniczo-Piekarsko-Kucharski „Festiwal Smaku” potwierdził znakomite przygotowanie fachowe jego uczestników oraz ich pełne zaangażowanie w wykonywaniu wymarzonego zawodu. Starostwo Powiatowe w Bolesławcu wspólnie z Cechem Rzemiosł Różnych będzie przekazywać i uświadamiać wszystkim, jak wielkie znaczenie ma szkolnictwo zawodowe w rozwoju powiatu i rozwoju przedsiębiorczości. Rynek oczekuje na dobrych fachowców w wielu zawodach. Pracę zespołów oceniało jury w składzie: Małgorzata Plis-Lozer – przewodnicząca komisji – przedstawiciel Zespołu Szkół Zawodowych i Ogólnokształcących w Bolesławcu, Grażyna Matczak – wiceprzewodnicząca komisji – przedstawiciel Cechu Rzemiosł Różnych i Małej Przedsiębiorczości w Bolesławcu, Dariusz Kwaśniewski – wiceprzewodniczący komisji – członek Zarządu Powiatu Bolesławieckiego, Alicja Krzyszczak – członek komisji – przedstawiciel Starostwa Powiatowego w Bolesławcu, Irena Gesner – członek komisji – przedstawiciel Cechu Rzemiosł Różnych i Małej Przedsiębiorczości w Bolesławcu. I nagrodę – telewizory firmy Thomson – zdobyła drużyna w składzie: Renata Majda (kucharz), uczennica – PHU „OLEŃKA” s.c. Antonina Kopała-Wdowiak, Jarosław Giszter; Katarzyna Hapłyk (cukiernik), uczennica – CUKIERNIA „MALINKA” s.c. Marzena Kruk, Sławomir Kruk, Lucyna Kruk; Kacper Wisłocki (piekarz), uczeń – PIEKARNIA-KUPCZYK sp.j. Andrzej Kupczyk i Marta Kupczyk. II nagrodę – tablety, przenośne komputery – zdobyła drużyna w składzie: Jacek Prawdzin (kucharz), uczeń – PHU Hotel „NARCYZ”, Świeradów-Zdrój, Mirosław Palbow; Krystian Puszka (cukiernik), uczeń – CUKIERNIA „NOWA”, Bolesławiec, Andrzej Laudański; Radosław Ostrouch (piekarz), uczeń – PIEKARNIA-CUKIERNIA M & J Horbacz, Gryfów Śląski, Jerzy Horbacz. dokończenie na str. 16 nr 18 | jesień 2012 15 Festiwal Smaku dokończenie ze str. 15 III nagrodę – radiomagnetofony Grundig – zdobyła drużyna w składzie: Justyna Pieczarka (kucharz), uczennica – PHU AGMA, Bolesławiec, Agnieszka Mancewicz; Patrycja Klich (cukiernik), uczennica – CUKIERNIA „MALINKA”, Bolesławiec, Marzena Kruk, Sławomir Kruk, Lucyna Kruk; Mateusz Sadowski (piekarz), uczeń – PIEKARNIA s.c., Trzebień, Katarzyna Walkowiak, Włodzimierz Walkowiak. Wyróżnienia (nagrody – aparaty fotograficzne Canon wraz z kartą pamięci) otrzymali: Marika Antoniewicz (kucharz), uczennica – PHU SERVICE Jacek Opała, Bolesławiec; Urszula Szelejewska (kucharz), uczennica – RESTAURACJA „EUROPA” Teresa Sabadasz, Kruszyn; Iwona Paciorkowska (cukiernik), uczennica – PIEKARNICTWO, CUKIERNICTWO s.c. Edward i Elżbieta Kukieła, Szklarska Poręba; Krystyna Chamier-Gliszczyńska (cukiernik) – CIASTKARNIA BEDNARSKI, Anna Miśkowska, Leśna; Krzysztof Bociek (piekarz) – przyuczenie do zawodu PIEKARSTWO, CUKIERNICTWO, Zbigniew Korczowski, Bolesławiec. Gazeta i Portal Bolec.Info były patronem medialnym tego wydarzenia. Na portalu Bolec.Info odbyło się głosowanie inter- nautów, w którym głosujący wybierali najlepiej i najapetyczniej wyglądający zestaw potraw. W internetowym konkursie I miejsce zdobyła drużyna z Cechu Rzemiosł Różnych Lubań w składzie: Jacek Prawdzin (kucharz), Krystyna Chamier-Gliszczyńska (cukiernik), Radosław Ostrouch (piekarz). Nagrody internautów – MP4 – ufundowała Dolnośląska Izba Rzemieślnicza we Wrocławiu. Fundatorami pozostałych nagród były: Starostwo Powiatowe w Bolesławcu oraz Cech Rzemiosł Różnych w Bolesławcu. W trakcie gali zaprezentowali się artyści Młodzieżowego Domu Kultury z Bolesławca, w tym zespół taneczny „Mały Bolesławiec”. Po części oficjalnej wszyscy zaproszeni zostali na pyszny poczęstunek przygotowany przez PHU AGMA z Bolesławca. W imieniu Zarządu Cechu składam podziękowania pracodawcom, którzy zgłosili swoich uczniów do konkursu oraz Cechowi Rzemiosł Różnych w Lubaniu i w Jeleniej Górze za pomoc w zorganizowaniu Festiwalu Smaku. Szczególne podziękowania kieruję do pana Piotra Gąsiorowskiego za udostępnienie piekarni. Urszula Róg Egzamin fryzjerski W w Jeleniej Górze pierwszy poniedziałek sierpnia w Cechu Rzemiosł Różnych i Przedsiębiorców w Jeleniej Górze odbyły się pierwsze egzaminy zawodowe. 6 sierpnia br. do egzaminu czeladniczego przystąpili adepci rzemiosła fryzjerskiego, którzy naukę pobierali w jeleniogórskich zakładach fryzjerskich. Fryzjer to zawód z pogranicza rze- 16 nr 18 | jesień 2012 miosła i sztuki, toteż wśród kandydatów przeważały panie. Warto zaznaczyć, że oprócz egzaminu czeladniczego miał miejsce egzamin mistrzowski, do którego przystąpiło troje kandydatów posiadających już tytuł czeladnika oraz przynajmniej 6 lat doświadczenia zawodowego. Wszyscy kandydaci mieli przed sobą dwa etapy egzaminu – praktyczny oraz teoretyczny. Praktyczna część egzaminu fryzjerskiego była niezwykle widowiskowa. W czasie jego trwania zdający wykazywali się praktyczną znajomością fryzur zarówno klasycznych, jak i nowoczesnych, zgodnych z najnowszymi trendami w modzie. Każdy przyszły czeladnik i mistrz prezentował swoje umiejętności w strzyżeniu damskim i męskim. Pracę 33 przyszłych czeladników i 3 przyszłych mistrzów nadzorowała komisja egzaminacyjna w składzie: Dorota Kogut, Julita Sikorska, Beata Pałczyńska-Czop oraz Beata Szymczyk. Nad sprawnym przebiegiem egzaminu czuwała przedstawicielka Dolnośląskiej Izby Rzemieślniczej Jadwiga Marszałkowska. Według ocen komisji egzaminacyjnej wśród zdających pojawiły się osoby z wielkim talentem oraz wysokimi umiejętnościami, co dobrze rokuje na przyszłość. Cech Rzemiosł Różnych i Przedsiębiorców
