redakcja i edycja tekstu - Instytut Filologii Słowiańskiej UŚ

Transkrypt

redakcja i edycja tekstu - Instytut Filologii Słowiańskiej UŚ
Instytut Filologii Słowiańskiej
Uniwersytetu Śląskiego
ul. Grota Roweckiego 5
41-205 Sosnowiec
Polska
tel. (004832) 36-40-819
fax. (004832) 36-40-841
[email protected]
ZASADY REDAGOWANIA TEKSTU
Imię i nazwisko autora: Times New Roman 12p.; w lewym górnym rogu; wyrównanie do lewej strony; bold
Afiliacja:
Times New Roman 12p.; w lewym górnym rogu; wyrównanie do lewej strony
Tytuł:
Times New Roman 14p.; wyrównanie do środka; bold
Tekst główny:
Times New Roman 12p.; odstęp (interlinia) 1,5
Cytaty:
Times New Roman 11p.; odstęp (interlinia) 1; wcięcie po lewej i prawej stronie 1cm
Ilustracje:
dobrej jakości, o rozdzielczości na potrzeby druku min. 300 DPI (wymiar zdjęcia
podawany w pikselach to co najmniej: 1700 x 1150); z prawami autorskimi, w
osobnym pliku (prosimy jednak pamiętać o konieczności podania w tekście
informacji o konieczności wstawienia ilustracji), dopuszczalne formaty: TIFF, JPG,
JPG2000, EPS.
Prosimy nie wklejać ilustracji w tekst główny.
Uwaga
Zgodnie z Ustawą o Prawie autorskim i prawach pokrewnych pobranie plików z
materiałami ilustracyjnymi (fotografii, reprodukcji obrazów, ilustracji, wykresów
itp.) z sieci Internet i opublikowanie ich w publikacjach wydawanych przez
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego jest nielegalne. Autorzy, chcący zamieścić w
swoich pracach tego typu materiał, muszą przedstawić pisemną zgodę autora
utworu lub zgodę właściciela utworu.
Streszczenie:
Times New Roman 11p.; odstęp (interlinia) 1; tylko w języku angielskim
Słowa kluczowe:
Times New Roman 11p.; odstęp (interlinia) 1
Bibliografia:
Times New Roman 11 p.; odstęp (interlinia) 1; bibliografia ponumerowana,
ujednolicona, uporządkowana alfabetycznie
Przypisy dolne:
Times New Roman 10p.; odstęp (interlinia) 1; według następującego wzoru:
•
Podstawowy adres bibliograficzny
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Warszawa 2008, s. 35.
•
Zapis imion i nazwisk
W przypisach dolnych nie stosujemy pełnych imion autorów, a jedynie podajemy tę informację w formie
skróconej – inicjał [kropka]. Jeśli autor cytowanej pracy posługuje się dwoma imionami, zapis inicjałów
przybiera postać np. J.A. Kowalski. Zgodnie z zasadami polskiej normy edytorskiej pomiędzy inicjałami nie
powinna znajdować się spacja. Ta sama zasada dotyczy zapisu imion pisanych z łącznikiem, np. H.-G.
Gadamer.
Sugerujemy, aby wszelkie nazwiska występujące w adresach bibliograficznych oznaczać konsekwentnie
kapitalikami. Aby to zrobić, wystarczy zaznaczyć nazwisko np. autora i wcisnąć skrót klawiaturowy shift +
ctrl + k (skrót dla programu MS Word).
Bardzo prosimy o niewyróżnianie nazwisk wstawianiem pomiędzy litery nazwiska spacji! Prosimy również o
niestosowanie zapisu nazwisk wersalikami (duże litery).
•
Informacja o wydawcy
Adresy bibliograficzne o informację o wydawcy publikacji, podawaj ją według następującego wzoru:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2008, s. 35.
Pamiętajmy o konsekwencji zapisów: jeśli w jednym rozdziale pracy przypisy będą zawierały informację
o wydawcy, w kolejnych rozdziałach informacji takiej nie może zabraknąć.
Prosimy o podawanie informacji o wydawcy.
•
Fragment z książki
Jeśli chcemy zapisać fragment książki, np. jedną z rozpraw z książki danego autora, adres bibliograficzny
powinien być skonstruowany według wzoru:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Idem: Górny Śląsk — wczoraj i dziś. Warszawa 2008, s. 35—48.
•
Artykuł z pracy zbiorowej
Jeśli podajemy wybrany artykuł, który znalazł się w pracy zbiorowej, adres bibliograficzny powinien przyjąć
postać:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Górny Śląsk — wczoraj i dziś. Red. J. Nowak, B. Malinowska-Kern.
Warszawa 2008, s. 35—48.
•
Informacja o tłumaczu
Jeśli książka, na którą powołujemy się w pracy, jest przekładem z języka obcego, w adresie bibliograficznym
musi znaleźć się informacja o tłumaczu. Skonstruujmy zatem przypis według wzoru:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Tłum. K. Adamska. Warszawa 2008.
•
Powtórzenie źródła
Jeśli powołujemy się na źródło, które zostało podane w poprzednim przypisie, adres bibliograficzny
powinien przyjąć postać:
Ibidem, s. 35.
Jeśli podajemy adres bibliograficzny, który już wcześniej w danym rozdziale pracy był podawany, stosujemy
tzw. opis skrócony, który powinien przyjąć postać:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska..., s. 45.
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Górny Śląsk – wczoraj i dziś..., s. 35–48.
M. Malinowska: Wpływy czeskie w sztuce Górnego Śląska. W: Górny Śląsk – wczoraj i dziś..., s. 56–67.
Odradzamy stosowanie skrótu op.cit. (opus citatum). Jeśli nasze przypisy są skonstruowane w ten
sposób, czytelnik, kiedy znajdzie tak zapisany adres bibliograficzny, będzie musiał przekartkować całą
pracę, aby znaleźć właściwy, pełny opis publikacji.
•
Tekst z czasopisma
Jeśli podajemy źródło artykułu, który opublikowany został w czasopiśmie, adres bibliograficzny powinien
zostać zapisany:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. „Górny Śląsk – wczoraj i dziś” 2008, nr 4 (120), s. 35–45.
Jeśli jednak powołujemy się na artykuł z dziennika, zapiszemy go następująco:
J. Kowalski: Prośba brzmiała: przeczytaj. „Gazeta Wyborcza”, 27.01.2007, s. 17.
Jeśli podajemy źródło artykułu, który opublikowany został w wydawnictwie ciągłym, adres bibliograficzny
powinien zostać zapisany:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: „Górny Śląsk Wczoraj i Dziś”. T. 8. Red. J. Nowak, B. MalinowskaKern. Warszawa 2008, s. 35—48.
Uwaga
Chcąc wstawić przypis dolny w edytorze tekstu, prosimy pamiętać o konieczności użycia funkcji WSTAW
PRZYPIS.
Przypominamy, że wpisania cyfry (odnośnika przypisu) w tekście i umieszczenie adresu bibliograficznego
na końcu pracy jest nieprawidłowe!