redakcja i edycja tekstu - Instytut Filologii Słowiańskiej UŚ
Transkrypt
redakcja i edycja tekstu - Instytut Filologii Słowiańskiej UŚ
Instytut Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Śląskiego ul. Grota Roweckiego 5 41-205 Sosnowiec Polska tel. (004832) 36-40-819 fax. (004832) 36-40-841 [email protected] ZASADY REDAGOWANIA TEKSTU Imię i nazwisko autora: Times New Roman 12p.; w lewym górnym rogu; wyrównanie do lewej strony; bold Afiliacja: Times New Roman 12p.; w lewym górnym rogu; wyrównanie do lewej strony Tytuł: Times New Roman 14p.; wyrównanie do środka; bold Tekst główny: Times New Roman 12p.; odstęp (interlinia) 1,5 Cytaty: Times New Roman 11p.; odstęp (interlinia) 1; wcięcie po lewej i prawej stronie 1cm Ilustracje: dobrej jakości, o rozdzielczości na potrzeby druku min. 300 DPI (wymiar zdjęcia podawany w pikselach to co najmniej: 1700 x 1150); z prawami autorskimi, w osobnym pliku (prosimy jednak pamiętać o konieczności podania w tekście informacji o konieczności wstawienia ilustracji), dopuszczalne formaty: TIFF, JPG, JPG2000, EPS. Prosimy nie wklejać ilustracji w tekst główny. Uwaga Zgodnie z Ustawą o Prawie autorskim i prawach pokrewnych pobranie plików z materiałami ilustracyjnymi (fotografii, reprodukcji obrazów, ilustracji, wykresów itp.) z sieci Internet i opublikowanie ich w publikacjach wydawanych przez Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego jest nielegalne. Autorzy, chcący zamieścić w swoich pracach tego typu materiał, muszą przedstawić pisemną zgodę autora utworu lub zgodę właściciela utworu. Streszczenie: Times New Roman 11p.; odstęp (interlinia) 1; tylko w języku angielskim Słowa kluczowe: Times New Roman 11p.; odstęp (interlinia) 1 Bibliografia: Times New Roman 11 p.; odstęp (interlinia) 1; bibliografia ponumerowana, ujednolicona, uporządkowana alfabetycznie Przypisy dolne: Times New Roman 10p.; odstęp (interlinia) 1; według następującego wzoru: • Podstawowy adres bibliograficzny J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Warszawa 2008, s. 35. • Zapis imion i nazwisk W przypisach dolnych nie stosujemy pełnych imion autorów, a jedynie podajemy tę informację w formie skróconej – inicjał [kropka]. Jeśli autor cytowanej pracy posługuje się dwoma imionami, zapis inicjałów przybiera postać np. J.A. Kowalski. Zgodnie z zasadami polskiej normy edytorskiej pomiędzy inicjałami nie powinna znajdować się spacja. Ta sama zasada dotyczy zapisu imion pisanych z łącznikiem, np. H.-G. Gadamer. Sugerujemy, aby wszelkie nazwiska występujące w adresach bibliograficznych oznaczać konsekwentnie kapitalikami. Aby to zrobić, wystarczy zaznaczyć nazwisko np. autora i wcisnąć skrót klawiaturowy shift + ctrl + k (skrót dla programu MS Word). Bardzo prosimy o niewyróżnianie nazwisk wstawianiem pomiędzy litery nazwiska spacji! Prosimy również o niestosowanie zapisu nazwisk wersalikami (duże litery). • Informacja o wydawcy Adresy bibliograficzne o informację o wydawcy publikacji, podawaj ją według następującego wzoru: J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2008, s. 35. Pamiętajmy o konsekwencji zapisów: jeśli w jednym rozdziale pracy przypisy będą zawierały informację o wydawcy, w kolejnych rozdziałach informacji takiej nie może zabraknąć. Prosimy o podawanie informacji o wydawcy. • Fragment z książki Jeśli chcemy zapisać fragment książki, np. jedną z rozpraw z książki danego autora, adres bibliograficzny powinien być skonstruowany według wzoru: J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Idem: Górny Śląsk — wczoraj i dziś. Warszawa 2008, s. 35—48. • Artykuł z pracy zbiorowej Jeśli podajemy wybrany artykuł, który znalazł się w pracy zbiorowej, adres bibliograficzny powinien przyjąć postać: J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Górny Śląsk — wczoraj i dziś. Red. J. Nowak, B. Malinowska-Kern. Warszawa 2008, s. 35—48. • Informacja o tłumaczu Jeśli książka, na którą powołujemy się w pracy, jest przekładem z języka obcego, w adresie bibliograficznym musi znaleźć się informacja o tłumaczu. Skonstruujmy zatem przypis według wzoru: J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Tłum. K. Adamska. Warszawa 2008. • Powtórzenie źródła Jeśli powołujemy się na źródło, które zostało podane w poprzednim przypisie, adres bibliograficzny powinien przyjąć postać: Ibidem, s. 35. Jeśli podajemy adres bibliograficzny, który już wcześniej w danym rozdziale pracy był podawany, stosujemy tzw. opis skrócony, który powinien przyjąć postać: J. Kowalski: Historia Górnego Śląska..., s. 45. J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Górny Śląsk – wczoraj i dziś..., s. 35–48. M. Malinowska: Wpływy czeskie w sztuce Górnego Śląska. W: Górny Śląsk – wczoraj i dziś..., s. 56–67. Odradzamy stosowanie skrótu op.cit. (opus citatum). Jeśli nasze przypisy są skonstruowane w ten sposób, czytelnik, kiedy znajdzie tak zapisany adres bibliograficzny, będzie musiał przekartkować całą pracę, aby znaleźć właściwy, pełny opis publikacji. • Tekst z czasopisma Jeśli podajemy źródło artykułu, który opublikowany został w czasopiśmie, adres bibliograficzny powinien zostać zapisany: J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. „Górny Śląsk – wczoraj i dziś” 2008, nr 4 (120), s. 35–45. Jeśli jednak powołujemy się na artykuł z dziennika, zapiszemy go następująco: J. Kowalski: Prośba brzmiała: przeczytaj. „Gazeta Wyborcza”, 27.01.2007, s. 17. Jeśli podajemy źródło artykułu, który opublikowany został w wydawnictwie ciągłym, adres bibliograficzny powinien zostać zapisany: J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: „Górny Śląsk Wczoraj i Dziś”. T. 8. Red. J. Nowak, B. MalinowskaKern. Warszawa 2008, s. 35—48. Uwaga Chcąc wstawić przypis dolny w edytorze tekstu, prosimy pamiętać o konieczności użycia funkcji WSTAW PRZYPIS. Przypominamy, że wpisania cyfry (odnośnika przypisu) w tekście i umieszczenie adresu bibliograficznego na końcu pracy jest nieprawidłowe!