Zasady przygotowania tekstu do druku

Zasady przygotowania tekstu do druku
Prosimy o przygotowanie tekstu w formie elektronicznej (minimum 1/2 arkusza
wydawniczego, czyli 10 stron formatu A4 do maksimum 1,5 arkusza wydawniczego;
czcionka 12, Times New Roman, interlinia 1,5; struktura tekstu dowolna). Do artykułu
należy dołączyć streszczenia w języku polskim i angielskim oraz słowa kluczowe
(5 słów) również w języku polskim i angielskim oraz tytuł w języku angielskim.
Przyjmujemy również artykuły w językach: angielskim, francuskim, niemieckim,
rosyjskim oraz czeskim. Do artykułu należy wówczas dołączyć obszerne streszczenie
w języku polskim oraz streszczenie w języku artykułu, słowa kluczowe (5 słów)
również w języku polskim i w języku artykułu oraz tytuł w języku polskim.
Przypisy:
1. Wymiary i numery
- przypisy powinny znajdować się na odpowiedniej stronie, tam gdzie znajduje się
odwołanie w tekście (nie na końcu artykułu, rozdziału, pracy);
- każdy przypis powinien być zapisywany od akapitu;
- przypisy powinny być zapisywane czcionką 12.
2. Kursywa i cudzysłów
- tytuły cytowanych książek, rozdziałów, artykułów zapisujemy kursywą; np.
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska. Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy
2008, s. 35.
- tytuły czasopism i wydawnictw ciągłych zapisujemy w cudzysłowie, np.:
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska. „Górny Śląsk  wczoraj i dziś” 2008, nr 4
(120), s. 3545.
3. Łącznik czy pauza
- w przypisie podajemy inicjał imienia autora (autorów) i nazwisko (nazwiska).
W przypadku podwójnych nazwisk umieszczamy między nimi łącznik bez spacji
(DOBRZE: A. KOWALSKA-NOWAK; ŹLE: A. KOWALSKA – NOWAK);
- między numerami tomów, części, zeszytów i stron nie stosujemy łącznika (25-35),
tylko pauzy (2535) bez spacji pomiędzy nimi (DOBRZE: 2535; ŹLE: 25-35, 25 35, 25  35).
4. Kropki, dwukropki i przecinki
- odwołując się do rozdziału/artykułu (fragmentu większej całości), po jego tytule
i kropce wpisujemy W (zapis dużą literą, bez nawiasów kwadratowych) i dwukropek
(por. poniższe przykłady);
- dwukropek stosujemy po nazwisku autora, po frazie ,,Idem / Eadem", a w przypadku
odwoływania się do części większej całości po ,,W";
- przecinek oddziela człony opisu po roku wydania;
- podajemy wydawnictwo i konsekwentnie umieszczamy je we wszystkich przypisach
po miejscu wydania, oddzielone od miejsca wydania przecinkiem; natomiast przecinka
nie dajemy po afiliacji wydawnictwa; np.:
Kraków, Oficyna Wydawnicza Impuls 2009, s. 2331.
Warszawa, PWN 2010.
Gdańsk, GWP 2004.
Gdańsk, GWP 2004, s. 4256.
- przypisy kończą się kropką.
5. Wielka i mała litera
- stosujemy następujące skróty (zapisywane wielką litera): T. (tom); Cz. (część); Red.
(redaktor); Przeł. (przełożył); Oprac. (opracował);
- skróty zapisywane małymi literami to: nr (numer); z. (zeszyt); s. (strona).
6. Arabskie cyfry, łacińskie określenia
- tomy, części, zeszyty - stosujemy numerację cyframi arabskimi (niezależnie od tego,
jaki zapis znajduje się w oryginale);
- stosujemy łacińskie określenia: Ibidem, Idem / Eadem (zależnie od płci).
Przypisy (zapisujemy czcionką 12) powinny być zbudowane wg następującego
wzoru:
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska. Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy
2008, s. 35.
W przypadku, gdy cytujemy fragment, np. jedną z rozpraw z książki danego
autora:
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska. W: IDEM: Górny Śląsk  wczoraj i dziś.
Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy 2008, s. 3548.
W przypadku, gdy rozprawa jest fragmentem pracy zbiorowej:
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska. W: Górny Śląsk  wczoraj i dziś; Red.
J. NOWAK, B. MALINOWSKA-KERN. Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy
2008, s. 3548.
Jeżeli książka jest przekładem:
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska. Przeł. K. ADAMSKA. Warszawa, Państwowy
Instytut Wydawniczy 2008.
Jeśli książka była cytowana w poprzednim przypisie:
Ibidem, s. 35.
Jeżeli książka była cytowana wcześniej (w obrębie jednego rozdziału) - skrócony
opis (a nie op. cit.). Skracając opis bibliograficzny, należy zwrócić szczególną
uwagę na to, by był on zapisywany w tej samej postaci. Skróceniu ulegają także
opisy prac zbiorowych (nawet jeżeli odwołujemy się do różnych artykułów
znajdujących się w tym samym tomie):
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska..., s. 45.
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska. W: Górny Śląsk  wczoraj i dziś..., s. 3548.
M. MALINOWSKA: Wpływy czeskie w sztuce Górnego Śląska. W: Górny Śląsk 
wczoraj i dziś..., s. 5667.
Jeśli artykuł pochodzi z czasopisma:
J. KOWALSKI: Historia Górnego Śląska. „Górny Śląsk  wczoraj i dziś” 2008, nr 4
(120), s. 3545.
Nazwiska autorów / redaktorów / tłumaczy powinny być w przypisach wyróżnione
kapitalikami. W tym celu wystarczy zaznaczyć (podświetlić) nazwisko napisane
czcionką l2, Times New Roman, a następnie wcisnąć kombinację klawiszy: ctr +
shift + K
Bibliografia:
Nie zamieszczamy bibliografii na końcu artykułu (zawiera się w przypisach).
Tabele, schematy, diagramy, rysunki, zdjęcia:
1. W przypadku zamieszczania tabel, schematów, diagramów, rysunków/prac
plastycznych czy fotografii w artykule, prosimy dodatkowo o zapisanie każdego z ww.
elementów w oddzielnym dokumencie i dołączenie do artykułu.
2. W przypadku zamieszczania/załączania w artykule tabeli, schematów, diagramów,
fotografii, rysunków/prac plastycznych wymagana jest zgoda na przedruk
(w przypadku, gdy materiały były już wcześniej opublikowane/ ew. zgoda autora na
ich opublikowanie).