ST-3.0. Uszczelnienia

ST – 3.0.
USZCZELNIENIA:
Dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z budową kwatery
deponowania odpadów balastowych (innych niż niebezpieczne i
obojętne) na terenie Zakładu Zagospodarowania Odpadów "Czysta
Błękitna Kraina" w Czarnówku.
1
1. CZĘŚĆ OGÓLNA:
1.1. Przedmiot ST:
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (ST) są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót związanych z uszczelnieniem czaszy kwatery
deponowania odpadów balastowych (innych niż niebezpieczne i obojętne) i zbiornika
na odcieki wraz z robotami towarzyszącymi tj. wykonaniem zakotwienia
uszczelnienia i przejść szczelnych na terenie na terenie Zakładu Zagospodarowania
Odpadów "Czysta Błękitna Kraina" w Czarnówku.
1.2. Zakres stosowania ST:
Specyfikacja techniczna jest dokumentem przetargowym przy zlecaniu i realizacji
robót z zakresu budownictwa inżynieryjnego, przy uszczelnieniach obiektów
ziemnych.
1.3. Zakres robót objętych ST:
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót
związanych z uszczelnieniem czaszy kwatery deponowania odpadów balastowych i
zbiornika na odcieki wraz z robotami towarzyszącymi tj. wykonaniem zakotwienia
uszczelnienia i przejść szczelnych, zgodnie z projektem budowlanym i wykonawczym.
1.4. Określenia podstawowe:
Uszczelnienie - komponent konstrukcyjny złożony z elementów
uszczelniających takich jak geomembrana i mata bentonitowa.
Mata bentonitowa - geosyntetyk zbudowany z dwóch warstw
geotekstylnych: geowłókniny przykrywającej i geotkaniny wypełnionej
wsadem bentonitowym (proszek), posiadającym właściwości wchłaniania
znacznych ilości wody powodujących jego pęcznienie i znaczne
zwiększenie objętości.
Geomembrana - folia wykonana PEHD (polietylenu o wysokiej gestości) z
atestem dopuszczającym do zastosowania na składowiskach odpadów
komunalnych.
Geowłóknina - geosyntetyk produkowany z krótkich włókien
polipropylenowych w wyniku mechanicznego połączenia włókien w
procesie igłowania, charakteryzujący się wysoką odpornością chemiczną,
bakteriologiczną, na promieniowanie UV oraz procesy starzenia.
Przejście szczelne - połączenie pomiędzy uszczelnieniem, a obiektami
przez nie przechodzącymi, zapewniające szczelność konstrukcji.
Stosowane określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi,
odpowiednimi polskimi normami oraz z definicjami podanymi w ST-0.0. Warunki ogólne.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót:
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST-0.0. - Warunki ogólne.
2. MATERIAŁY:
2.1. Wymagania ogólne:
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano
w ST-0.0. - Warunki ogólne.
2
2.2. Materiały do zabudowy:
Mata bentonitowa:
Z uwagi na trudność w ułożeniu uszczelnienia mineralnego o wodoprzepuszczalności
k nie mniejszej niż 1 x 10-9 m/s, w celu zachowania właściwej, zgodnej z
obowiązującymi przepisami jakości uszczelnienia, zaprojektowana została
dodatkowa warstwa uszczelnienia w postaci maty bentonitowej o następujących
parametrach:
masa powierzchniowa: >5300 g/m2,
zawartość bentonitu: >5000 g/m2,
wytrzymałość na rozciąganie: >8,5 kN/m,
wydłużenie przy zerwaniu: 14% (±7%),
odporność na rozdzieranie: 85N/10 cm,
współczynnik wodoprzepuszczalności: k 1,5 x 10-11 m/s.
Warstwa gruntu spoistego przygotowana pod układanie mat bentonitowych musi
być pozbawiona elementów, których obecność mogłaby doprowadzić do rozerwania
lub przebicia, a w dalszej konsekwencji zmniejszenia skuteczności działania maty
bentonitowej. Warstwa gruntowa posiadająca bezpośredni kontakt z bentomatą nie
może posiadać ziaren większych od 8 mm.
Maty bentonitowe należy rozwijać z beli ręcznie. Układanie na zakładkę. Sposób
zachodzenia poszczególnych zakładek powinien uwzględniać spadki zboczy. Strefy
zakładek mogą być dodatkowo przesypane bentonitem lub szpachlą bentonitową.
Maty bentonitowe na czas przechowywania powinny być zawinięte szczelnie w folię i
zabezpieczone w sposób wykluczający możliwość ich kontaktu z wodą lub wilgocią
zawartą w powietrzu. Rolki wyrobu powinny być ułożone w pozycji poziomej.
Geomembrana:
Bezpośrednio na uszczelnieniu mineralnym należy ułożyć wysokoodporną
geomembranę o grubości 2,0 mm wykonaną z polietylenu o wysokiej gęstości
(PEHD >0,94 g/cm3) uszlachetnionego dodatkami zwiększającymi odporność
geomembrany na czynniki środowiskowe i substancje chemiczne oraz biologiczne
mogące spowodować zanieczyszczenie wód podziemnych. Producent geomembrany
musi dostarczyć odpowiednie badania parametrów potwierdzających odpowiednią
odporność geomembrany. Dodatek sadzy (2-3%) w połączeniu z równomierna
dystrybucją sadzy w materiale (1-2 kategoria) zapobiega rozkładowi polimerów z
których zbudowana jest geomembrana i destrukcji samej geomembrany pod
wpływem promieniowania ultrafioletowego (UV).
Do uszczelnienia dna składowiska należy zastosować geomembrane gładką. Skarpy
należy uszczelnić geomembrana obustronnie szorstką.
Parametry techniczne wysokoodpornej geomembrany PEHD:
tolerancja grubości: 10% dla najniższego odczytu przy ilości pomiarów 10 /
rolkę,
wysokość teksturowania strony wg ASTM D 7466: >0,9 mm
odporność na przebicie wg EN ISO 12236: ≥ 5,3 kN
zawartość sadzy wg ASTM D 1603: 2,0 – 3,0 %
kategoria rozproszenia sadzy w materiale wg ASTM D 5596: 1 – 2 kategoria
OIT (odporność na utlenianie) wg ASTM D 3895: ≥ 100 minut
NCTL Test (odporność korozyjna) wg EN ISO 14576: ≥ 300 godzin
Przed przystąpieniem do instalowania geomembrany należy dokonać w obecności
nadzoru budowy pomiarów grubości geomembrany oraz wyglądu zewnętrznego.
Rolki geomembrany posiadające widoczne wady np. nierównomierna grubość,
pęcherzyki powietrzne w przekroju, dziury itp. powstające w procesie produkcji itp.
3
należy wymienić na materiał nie posiadający wad.
Grubość geomembrany należy pomierzyć w obecności nadzoru budowy dokonując
minimum 10-ciu pomiarów na rolkę. Dopuszczalna tolerancja wynosi 10% dla
najniższej wartości z 10-ciu odczytów. Ilość odczytów: 10/rolkę. Geomembrany
teksturowane mierzymy w miejscach bez teksturowania. Rolki geomembrany nie
spełniające wymaganych grubości należy odrzucić i wymienić na materiał nie
posiadający wad.
Układanie geomembrany należy wykonać specjalistycznym sprzętem zgodnie z
Polską Normą PN-B-10290:1997.
Podłoże pod geomembranę powinno być odpowiednio przygotowane, wyrównane i
pozbawione elementów mogących uszkodzić geomembranę w trakcie montażu
(kamienie, korzenie, itd.).
Pasma geomembrany rozkładane są ręcznie lub sprzętem ciężkim wykorzystując
odpowiednie zawiesia. Sąsiednie arkusze łączone są na zakład specjalistycznym
sprzętem metodą ze zgrzewem dwutorowym. Rozkład arkuszy geomembrany należy
wcześniej uzgodnić z kierownictwem lub nadzorem budowy. Geomembranę należy
układać zgodnie z poniższymi zaleceniami:
należy łączyć kolejne arkusze z ułożonymi bezpośrednio wcześniej, eliminując
naprężenia wynikające z wysokiej rozszerzalności cieplnej PEHD,
parametry zgrzewania 450-600°C, prędkość 1,8-2,4 m/min, docisk 1200 1500 N
warunki atmosferyczne w trakcie których należy wykonać spawy: temperatura
otoczenia powyżej 5°C, brak opadów, brak silnych wiatrów mogących
powodować zanieczyszczenia łączonych powierzchni.
spawy należy wykonać specjalistycznym sprzętem pozwalającym kontrolować
warunki zgrzewania oraz parametry powstałych spoin.
lokalne uszkodzenia powierzchni geomembrany należy likwidować poprzez
nakładanie łat i łączenie ich z powierzchnią arkusza geomembrany zgrzewem
ekstruzyjnym.
lokalne uszkodzenia zgrzewów arkuszy geomembrany należy likwidować
poprzez wykonywanie napawania zgrzewem ekstruzyjnym.
Wykonane spawy należy skontrolować wykonując próby szczelności jedną z metod
nieniszczących (ciśnieniową, próżniową, ultradźwiękową). Wszystkie wykonane
kontrole należy zaprotokołować.
Geomembrana PEHD jest dostarczana na budowę w rolkach. Rolki mogą być
dostarczane bez opakowania. Miejsce składowania należy odpowiednio przygotować
oraz zabezpieczyć aby nie uszkodzić składowanych materiałów. Zaleca się badanie
każdej dostawy geomembrany. Nadzór i kierownictwo budowy może zadecydować o
wykorzystaniu uszkodzonego materiału.
Geowłóknina:
Po ułożeniu, geomembrana zostanie zabezpieczona geowłókniną o gramaturze
≥400 g/m2. Geowłókninę należy rozwijać z beli ręcznie. Układanie na zakładkę.
Sposób zachodzenia poszczególnych zakładek powinien uwzględniać spadki zboczy
oraz kierunek wbudowywania warstwy ochronnej.
3. SPRZĘT:
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu:
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST-0.0. - Warunki ogólne.
4
3.2. Sprzęt:
Do wykonania robót może być wykorzystany sprzęt podany poniżej, lub inny
zaakceptowany przez Inżyniera Kontraktu:
ciągnik z przyczepą,
koparka,
dźwig samochodowy,
zgrzewarki,
samochody ciężarowe.
4. TRANSPORT:
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST-0.0. - Warunki ogólne.
5. WYKONANIE ROBÓT:
5.1. Ogólne zasady wykonania robót:
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST-0.0. - Warunki ogólne.
5.2. Wykonanie warstwy uszczelniającej z maty bentonitowej:
Wykonawca może przystąpić do wykonywania robót po ułożeniu uszczelnienia
mineralnego z gruntu spoistego. Matę bentonitową należy układać luźno, bez fałd i
pomarszczeń, z co najmniej 10 cm szerokości zakładem na łączeniach.
Kotwienie łącznie z wszystkimi warstwami uszczelnienia.
5.3. Wykonanie warstwy uszczelniającej z geomembrany:
Rozwijanie rulonów należy tak przeprowadzać, aby unikać nadwieszenia
geomembrany. Na powierzchniach pochyłych zaleca się, aby wszystkie połączenia
przebiegały równolegle do kierunku nachylenia zbocza (z góry do dołu).
W przypadku pochyleń mniejszych niż 1:4 łączenie folii może przebiegać w poprzek przy
zachowaniu układu dachówkowego.
Na powierzchniach pochyłych instalacja powinna być rozpoczęta od najwyższego
punktu i zakotwiona. Sposób zakotwienia jest podany w dokumentacji projektowej.
Wykonawca jest zobowiązany do dokumentowania w dzienniku budowy, sposobu
rozmieszczenia poszczególnych rulonów geomembrany.
5.4. Metody łączenia geomembrany:
Do łączenia poszczególnych pasm folii należy zastosować technikę zgrzewania
termicznego, Stykające się brzegi folii przed łączeniem należy nałożyć na siebie na
zakładkę o szerokościmin. 5 cm, oczyścić z kurzu i w razie zatłuszczenia oczyścić
benzyną ekstrakcyjną lub innym środkiem odtłuszczającym.
Zgrzewanie folii to jednorodne połączenie dwóch pasm folii uzyskiwane w wyniku
nadtopienia łączonych powierzchni i przyłożenie odpowiedniego nacisku.
Do zgrzewania gorącym powietrzem stosuje się zgrzewarki automatyczne,
posiadające urządzenie napędowe i dociskowe, pozwalające na prowadzenie
zgrzewania metodą ciągłą.
W celu optymalnego ustawienia temperatury spawania, czasu nagrzewania folii i
szybkości przesuwu urządzenia w aktualnie panujących warunkach atmosferycznych
konieczne jest przeprowadzenie próbnego zgrzewania. Próbne zgrzewanie należy
przeprowadzić każdorazowo w dniu przystąpienia do montażu. Po nagrzaniu
zgrzewarki ustnik wprowadza się między łączone powierzchnie. Nagrzane
strumieniem gorącego powietrza brzegi folii są dociskane rolką silikonową lub
wałkiem metalowym.
5
Należy wykonywać zgrzewanie z kanałem powietrznym, gdzie każdy szew ma
szerokość 1 cm, a odstęp między nimi wynosi również 1 cm. Pozwala to na bieżąco
kontrolować szczelność połączenia.
W celu kontroli personelu oraz sprzętu do zgrzewania geomembran, każda brygada
musi wykonać zgrzewanie próbnych patów, zarówno przed rozpoczęciem jak i po
zakończeniu robót. Wykonane próbki należy poddać badaniu na zrywanie na
zrywarce polowej.
W miejscach poboru próbek do badań niszczących, należy wstawić łaty, których
połączenie z ułożoną geomembraną należy wykonać poprzez spawanie metodą
ekstruzyjną.
W metodzie tej ułożone na zakładkę dwie folie sczepia się ręcznie, aby zabezpieczyć
je przed przemieszczaniem, a następnie łączy się je poprzez przykrycie górnej
krawędzi folii spoin. Nałożona spoina musi być rozmieszczona równomiernie na
górnej i dolnej folii.
W celu kontroli personelu oraz sprzętu do spawania geomembran, każda brygada
musi wykonać spawanie próbnych patów, zarówno przed rozpoczęciem jak i po
zakończeniu robót. Wykonane próbki należy poddać badaniu na zrywanie na
zrywarce polowej.
Podczas prac należy zwrócić szczególną uwagę na panujące warunki atmosferyczne:
Temperatura:
Zaleca się wykonywanie uszczelnień z geomembrany przy temperaturze
powietrza od +5o C do +40o C. Niższe i wyższe temperatury mają niekorzystny
wpływ na transport, składowanie, przenoszenie, układanie i łączenie
poszczególnych
pasm geomembrany. Nie zaleca się również
wykonywania warstwy ochronnej geomembrany w niższych temperaturach, ze
względu na duże prawdopodobieństwo jej uszkodzenia. Łączenie
geomembrany przy niskich temperaturach otoczenia jest możliwe pod
warunkiem stosowania na budowie specjalnych tuneli ociepleniowych.
Temperatura geomembrany w miejscach połączenia nie może być jednak
nisza niż +5o C.
Wiatr:
Silny wiatr ma niekorzystny wpływ na układanie poszczególnych patów
geomembrany, wyrównywanie zakładek przy wykonywaniu spoin oraz na
czystość łączonych powierzchni. Wiatr może również, na skutek sił ssania,
uszkodzić poszczególne partie wykonanej izolacji. Jako elementy
zabezpieczające zaleca się stosować worki z piaskiem lub zużyte opony. Nie
należy prowadzić prac montażowych przy silę wiatru powyżej 40 km/h.
Deszcz:
Zawilgocenie łączonych powierzchni stykowych wyraźnie wpływa na obniżenie
jakości wykonywanych spoin, dlatego też nie należy prowadzić prac
montażowych podczas opadów deszczu.
5.5. Wykonanie warstwy ochronnej z geowłókniny:
Wykonawca może przystąpić do wykonywania robót po ułożeniu uszczelnienia z
geomembrany. Geowłókninę nalezy układać luźno, bez fałd i pomarszczeń, z co
najmniej 10 cm szerokości zakładem na łączeniach.
Kotwienie nalezy wykonać łącznie z wszystkimi warstwami uszczelnienia.
5.6. Kotwienie:
W celu ustabilizowania uszczelnienia wykonanego z warstwy geomembrany należy
wykonać kotwienia w koronie obwałowań kwatery, zgodnie z rysunkami
szczegółowymi w dokumentacji projektowej. Rów kotwiący należy wykonać ręcznie,
6
a po wyłożeniu jego ścian i dna, wypełnić przestrzeń żwirem, który po zagęszczeniu
należy przykryć warstwą gruntu.
5.7. Przejścia szczelne:
W celu zabezpieczenia szczelności miejsc, w których przechodzą rury
odprowadzające odciek z czaszy kwatery przez warstwy uszczelniające, należy
wykonać zabezpieczenie zgodnie z rysunkiem szczegółowym w dokumentacji
projektowej. Połączenie geomembrany z płytą PEHD należy wykonać poprzez
spawanie. Dodatkowo wokół przejścia należy wykonać warstwę zabezpieczającą z
bentonitu. Dopuszcza się zastosowanie innych niż prefabrykowanych przejść
szczelnych, jednakże zastosowanie takiego rozwiązania wymaga bezwzględnej
akceptacji Inżyniera Kontraktu przed jego montażem.
6. KONTROLA ROBÓT:
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót:
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST-0.0. - Warunki ogólne.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót:
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien:
uzyskać wymagane dokumenty, dopuszczające wyroby budowlane do obrotu i
powszechnego stosowania (certyfikaty na znak bezpieczeństwa, aprobaty
techniczne, certyfikaty zgodności, deklaracje zgodności, ew. badania
materiałów wykonane przez dostawców itp.),
sprawdzić cechy zewnętrzne gotowych materiałów z tworzyw.
Wszystkie dokumenty oraz wyniki badań Wykonawca przedstawia Inżynierowi do
akceptacji.
6.3. Kontrola jakości robót
6.3.1. Warstwa uszczelniająca z maty bentonitowej:
Kontrola warstwy uszczelniającej z maty bentonitowej polega na sprawdzeniu
jakości zastosowanego materiału oraz poprawności jego ułożenia (bez fałd i
załamań).
6.3.2. Geomembrana:
Wśród metod badania połączeń płatów folii rozróżniamy metody:
Nieniszczące, czyli takie, które nie powodują naruszenia struktury spoiny
i przylegającego do niej materiału geomembrany,
niszczące, czyli takie, które polega na pobraniu próbki poprzez wycięcie
paska prostopadle do zgrzeiny, który poddaje się próbie rozciągania
Do metod nieniszczących należą:
Metoda ciśnieniowa – nieniszcząca metoda określania jakości spoin
dwuciekowych polegająca na nadmuchiwaniu wąskiej przestrzeni między
dwiema ściekami spoiny i obserwowaniu zmian ciśnienia w spoinie.
Bada się spoiny długości nie przekraczającej 50 m. W przypadku spoin
dłuższych należy je podzielić na krótsze odcinki badawcze. Za pomocą
pompki ręcznej należy wywrzeć w spoinie ciśnienie 300 kPa. Jeżeli w
ciągu 10 min. nie spadnie więcej niż 10%, spoinę można uznać za
szczelną.
7
Metoda próżniowa – nieniszcząca metoda określania jakości wykonanych
spoin przy wykorzystaniu szczelnej komory próżniowej. W przezroczystej
komorze należy za pomocą pompki próżniowej wytworzyć podciśnienie
rzędu 3-4 kPa. Jeżeli w ciągu 5-10 sek. nie pojawią się na zwilżonej
roztworem mydlanym powierzchni spoiny pęcherzyki powietrza, to spoinę
należy uznać za szczelną.
Metoda wysokonapięciowa – nieniszcząca metoda określania jakości
wykonanych spoin; aby skorzystać z tej metody kontroli, należy przed
rozpoczęciem procesu spawania ułożyć drut metalowy przy krawędzi
górnej folii, który w procesie spawania jest przykryty spoiną. Przed
rozpoczęciem kontroli złącza drut należy uziemić. Na tak przygotowane
złącze skierowuje się końcówkę pistoletu wysokonapięciowego w
odległości około 20 cm, przesuwając go nad całą długością spoiny. W
miejscu, gdzie występuje nieciągłość (wady) spoiny, strumień wyładowczy
ucieka do uziemienia. Napicie prądu indukowanego powinno wynosić
około 20 kV.
Metoda ultradźwiękowa – nieniszcząca metoda badania ciągłości
wykonanej spoiny defektoskopem ultradźwiękowym.
Do metod niszczących należą:
Badanie niszczące - próba rozciągania zgrzeiny. Próbkę stanowi wycięty –
prostopadle do zgrzeiny– pasek zgrzeiny o szerokości 20 mm, który
poddaje się próbie rozciągania. Próbki należy pobierać w sposób
usystematyzowany tj. 1 próbkę na każde 150 m spoiny. Próbę rozciągania
uważa się za pozytywną, jeżeli zniszczenie próbki wystąpi poza złączem.
Wszystkie inne charaktery zniszczenia świadczą o niepoprawności złącza
wynikającego z różnych czynników, tak materiałowych, jak i parametrów
procesu łączenia. Przed próbą rozciągania wycięta próbka poddana
zostaje ocenie wzrokowej i pomiarom kształtu.
Każda wykonana na budowie spoina powinna być na całej swej długości
skontrolowana na szczelność za pomocą jednej z metod nieniszczących. Kierownik
budowy ma obowiązek prowadzenia dziennika badań kontrolnych szczelności
połączeń .
W szczególnych przypadkach Inżyniera Kontraktu, może zadać wykonania
dodatkowego badania metodą niszczącą, wówczas spoiny lat wstawionych w
miejscu poboru próbek do
badań niszczących, należy skontrolować metodą wysokonapięciową.
6.3.3. Warstwa ochronna z geowłókniny:
Kontrola warstwy ochronnej z geowłokniny polega na sprawdzeniu jakości
zastosowanego materiału oraz poprawności jego ułożenia (bez fałd i załamań).
6.3.4. Przejścia szczelne:
Kontrola jak w pkt. 6.3.2.
7. OBMIAR ROBÓT:
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót:
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST-0.0. - Warunki ogólne.
8
7.2. Jednostka obmiarowa:
Jednostką obmiarową robót związanych z wykonaniem uszczelnienia jest:
m2 (metr kwadratowy) ułożenie maty bentonitowej,
m2 (metr kwadratowy) ułożenie geomembrany PEHD,
m 2 (metr kwadratowy) ułożenie geowłókniny,
szt. (sztuka) wykonanie przejścia szczelnego.
8. ODBIÓR ROBÓT:
8.1. Ogólne zasady odbioru robót:
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST-0.0. - Warunki ogólne.
Roboty uważa się za prawidłowe jeżeli zostały spełnione warunki zawarte w pkt.6
niniejszej ST.
8.2. Odbiór robót zanikowych:
Przed rozpoczęciem układania kolejnych warstw uszczelnienia, należy dokonać
odbioru warstw poprzednich. Jeżeli wymagane są próby szczelności, należy załączyć
protokoły z jej wykonania.
Wykonawca jest zobowiązany do dokumentowania rozładunku przywiezionych
rulonów geomembrany z podaniem daty i numerów seryjnych rulonów.
Wykonawca jest zobowiązany do wykonania dokumentacji powykonawczej z planem
rozmieszczenia i numeracją poszczególnych rolek folii, z informacją o wykonywanych
połączeniach zgrzewanych lub spawanych wraz z atestami producenta każdej rolki
ułożonej folii, z opisem parametrów wykonania poszczególnych zgrzein wraz z
protokołami odbiorów przejściowych.
8.3. Odbioru wykonanego uszczelnienia:
Po wykonaniu poszczególnych warstw uszczelnienia czaszy składowiska można
przystąpić do odbioru uszczelnienia. Warunkiem pozytywnego odbioru jest
załączenie wszystkich atestów i aprobat zastosowanych materiałów, dokumentacji
powykonawczej oraz protokołów z poszczególnych odbiorów, w tym protokół z
próby szczelności ekranu z geomembrany PEHD. Sprawdzeniu podlegają również
zapisy w dzienniku budowy dokumentujące rozmieszczenie poszczególnych rulonów
geomembrany.
9. PRZEPISY ZWIĄZANE:
PN-C-89035:1992 (PN-92/C-89035) Tworzywa sztuczne. Metody oznaczania
gęstości i gęstości względnej tworzyw nieporowatych.
PN-B-10290:1997 Geomembrany. Ogólne wymagania dotyczące wykonawstwa
geomembran na budowie składowisk odpadów stałych.
PN-C-89034:1981 (PN-92/C-89034) Tworzywa sztuczne. Oznaczanie cech
wytrzymałościowych przy statycznym rozciąganiu.
PN-C-89049:1976 (PN-92/C-89049) Tworzywa sztuczne. Oznaczanie korozji
naprężeniowej polietylenu w środowisku substancji powierzchniowo czynnej.
Wyniki badania korozji naprężeniowej. Instytut Przemysłu Tworzyw
Sztucznych i Farb. Sprawozdanie z badań nr 7/96/Z.
9