plik

Karol Jastrzębski, 12 lat
Zespół Szkół w Kurowicach
Szkoła Podstawowa im. Orła Białego
ul. Szkolna 1; 95 - 006 Brojce
telefon: (042) 214 00 84; e-mail [email protected]
Opiekun: Mariola Kacperska
Jestem uczniem klasy piątej i chodzę do szkoły, która kilka lat temu przyjęła imię Orła
Białego. Byłem wtedy przedszkolakiem, jednym z przedstawicieli, którzy mieli zaszczyt
ślubować na nowy sztandar szkoły. Wówczas nie tylko ja, ale i moi koledzy nie zdawaliśmy
sobie sprawy, jak ważne i dumne imię przyjęła nasz społeczność szkolna - imię Orła Białego,
który widnieje na godle. Godło zaś wisi nad tablicą w każdej klasie. I każdego dnia, ten Orzeł
Biały, wita nas swoimi rozpostartymi skrzydłami, jakby chciał nas chronić przed
niebezpieczeństwem. Jakby chciał nam powiedzieć, że dopóki On tu jest, nic nam nie grozi.
W miarę dorastania, coraz bardziej poznajemy historię naszej Ojczyzny. Uczymy się o
naszych przodkach na lekcjach historii, analizujemy patriotyczne wiersze na języku polskim,
na muzyce śpiewamy piosenki o naszym kraju, a na plastyce malujemy symbole narodowe.
Słowo „patriotyzm" słyszymy i widzimy bardzo często. Wchodząc do szkoły nie można nie
zauważyć motta „Takie będą Rzeczpospolite, jakie ich młodzieży chowanie", które często
przytaczane jest przez panią dyrektor podczas różnych apeli. Chce, żebyśmy przykładali się do
naszych obowiązków, byli jak orły - ambitni, dbali o tradycje i szanowali innych. Każdy uczeń
już w zerówce poznaje wierszyk „Kto ty jesteś? Polak mały...". Wie, jak nazywa się nasza
Ojczyzna, a w klasie pierwszej pamiętam, że oprócz hymnu polskiego uczyliśmy się hymnu
szkolnego. „Mazurek Dąbrowskiego" rozpoczyna się od słów „Jeszcze Polska nie zginęła,
kiedy my żyjemy", zaś hymn naszej szkoły brzmi:
„Chłopcy i dziewczęta, spójrzcie dookoła,
tu jest dom rodzinny, do Was Polska woła,
byście całym sercem, jej wiernie służyli
i swe młode ręce, Polsce poświęcili..."
Te dwie pieśni śpiewamy podczas uroczystych apeli związanych ze świętami patriotycznymi
lub szkolnymi, a ich w ciągu całego roku mamy sporo. Wybrane klasy, wraz ze swoimi
wychowawcami, przygotowują przedstawienia upamiętniające ważne wydarzenia z historii
naszego kraju. Pamiętamy o tych, którzy walczyli w II wojnie światowej. Oddajemy im hołd
minutą ciszy. Przed pierwszym listopada idziemy na cmentarz i zapalamy znicze na grobach
poległych żołnierzy. Nie zapominamy o odzyskaniu przez Polskę, po 123 latach zaborów
-Niepodległości. Przed 3 maja jedna z klas przygotowuje uroczysty apel, przypominając o Dniu
Flagi Narodowej i o Dniu Uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Jest jeszcze jeden szczególny dzień
w naszej szkole, kiedy mówimy o powstaniu państwa polskiego, o takich cechach jak honor,
oddanie, waleczność, bohaterstwo, szacunek dla tych, którzy oddali życie w walce za Ojczyznę.
Tym dniem jest Święto Nadania Szkole imienia Orła Białego, obchodzone 8 maja.
Przygotowania rozpoczynają się już w marcu. Panie uczące polskiego wybierają do
przedstawienia osoby, które ładnie recytują. Inni nauczyciele przygotowują konkursy, które
poszerzają naszą wiedzę na temat gminy, województwa, kraju. W grupach robimy plakaty o
symbolach narodowych, o dziejach Orła Białego, o legendarnych początkach państwa
polskiego. Z nauczycielami, najczęściej na godzinach wychowawczych, rozmawiamy o tym, w
jaki sposób my, mali Polacy możemy służyć Ojczyźnie. W przyszłości, może niektórzy z nas
zostaną żołnierzami i będą strzec granic naszego państwa, inni może
będą policjantami, chroniącymi obywateli przed złymi ludźmi, albo lekarzami ratującymi
czyjeś życie. A na pytanie, czy my, uczniowie szkoły podstawowej, możemy w jakiś sposób
przysłużyć się naszemu krajowi? Odpowiadamy, że robimy to każdego dnia. Codziennie rano,
przekraczając mury szkoły pokonujemy własne słabości: niechęć do wczesnego wstawania,
lenistwo do nauki, niemądre zachowania. Każdego dnia uczymy się czegoś nowego, by w
przyszłości nasza wiedza przyczyniła się do rozwoju Ojczyzny. Bierzemy udział w konkursach
i turniejach pozaszkolnych, by godnie reprezentować naszą szkołę. Przyłączamy się do różnych
akcji charytatywnych np. Góra Grosza, zbieramy nakrętki, słodycze dla dzieci z Domu
Dziecka, pieniądze dla fundacji „Pomóż i Ty" i dla Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.
Wiemy, że w ten sposób każdy z nas może oddać cząstkę siebie innej osobie.
Po tych wszystkich konkursach, próbach, wreszcie nadchodzi ten najważniejszy dzień
w naszej szkole. Jest on bardzo uroczysty. Wszyscy uczniowie ubierają się na galowo. Ci,
którzy biorą udział w przedstawieniu, rano mają generalna próbę, a potem, występują przed
nauczycielami, kolegami i rodzicami. W tamtym roku szkolnym grałem rolę Czecha, który
towarzyszył Lechowi w podróży. Jednak najbardziej podobał mi się taniec orłów w wykonaniu
dziewczyn z klasy piątej i szóstej. Zatańczyły naprawdę super. Jestem ciekawy, co będzie w tym
roku, szczególnie, że Państwa szkoła obchodzi 25- lecie istnienia, my przygotowujemy się do
150 - lecia powstania naszej. Właśnie niedawno, panie polonistki, wybrały dzieci do
przedstawienia. Ja gram rolę jednego z uczniów, który wypytuje duszka szkoły o jej przeszłość.
Na razie odbyła się jedna próba, ale już wiem, że przedstawienie będzie bardzo fajne.
Wszystkim się podoba. Wiem, że znowu czeka nas ciężka praca. Próby, konkursy,
przygotowania dekoracji, strojów. Ale, po wszystkim, każdy jest szczęśliwy, a nauczyciele są z
nas dumni.
Nasza szkoła jest naprawdę wspaniała. Myślę, że imię Orła Białego pasuje do nas.
Budynek jest dostojny, nauczyciele mądrze wpajają nam wiedzę, a my małe „orlęta" jesteśmy
dumni, że chodzimy właśnie do tej szkoły, staramy się jak najlepiej wypełniać nasze
obowiązki.