Wystąpienie Prezesa Zarządu Stowarzyszenia Absolwentów i

Wystąpienie Prezesa Zarządu Stowarzyszenia Absolwentów i
Wychowanków Szkół Siennickich na XVI zjeździe w dniu 8 czerwca 2013 r.
KoleŜanki i Koledzy.
Szanowni Goście.
Od poprzedniego XV zjazdu minęły cztery lata i dziewięć dni, a więc XVI zjazd
odbywa się w statutowym terminie. Statut naszej Organizacji w art. 13 zobowiązuje
ustępujący Zarząd i Komisję Rewizyjną do złoŜenia Walnemu Zebraniu Członków
sprawozdania ze swojej pracy w okresie minionej kadencji. Poprzedni zjazd, w którym
uczestniczyło 243 członków i sympatyków Stowarzyszenia, swoją uchwałą zobowiązał
Zarząd do:
1. Opracowania dorobku dotychczasowych zjazdów absolwentów Koła Sienniczan i
Stowarzyszenia, uwzględniając równieŜ przebieg i rezultaty dwóch zjazdów w okresie
międzywojennym t.j. pierwszego z 1923 roku i drugiego z 1933 r. Zadanie to
wykonaliśmy dzięki pracy całego Zespołu Historyczno – Wydawniczego i wnikliwym
badaniom materiałów archiwalnych przez kol. Stanisława Czajkę. Znalazło to
odzwierciedlenie w nowym wydawnictwie p.t. Tradycja i dzień dzisiejszy siennickiej
szkoły, które Państwu zostało wręczone. Pragnę juŜ na wstępie podziękować za pracę
nad tym wydaniem Zespołowi Historyczno – Wydawniczemu a zwłaszcza Krystynie
Bakule, Scholastyce Bartoszczak – Gadaj, Marii Laskowskiej, Stanisławowi Czajce,
Bolesławowi Sianeckiemu, Tadeuszowi Gnoińskiemu i wszystkim autorom
zamieszczonych tam tekstów.
2. Zrealizowaliśmy produkcję filmu krótkometraŜowego o historii i perspektywach
siennickiej szkoły. Ten punkt uchwały wykonaliśmy juŜ we wrześniu 2010 roku,
przeznaczając na ten cel kwotę 3,5 tyś. zł t.j. 50% kosztów jego całkowitej produkcji.
Pozostałą połowę pokryła Dyrekcja Zespołu Szkół i Rada Rodziców. Film ten moŜna
obejrzeć na ekranie telewizyjnym w korytarzu na parterze.
3. Podjęliśmy duŜy wysiłek w celu pozyskania środków finansowych dla potrzeb
statutowych Stowarzyszenia, w tym głównie Siennickiego Muzeum Szkolnego. W
roku 2012 uzyskaliśmy dotację ze środków unijnych od Marszałka woj.
mazowieckiego w kwocie 9 tyś. zł.. Cały zaś projekt opiewał na sumę 15 tyś. zł.
Pozostałą część projektu stanowiły środki własne w wysokości4,5 tyś zł oraz na 1,5
tyś. zł wycenione zostały prace projektowo – montaŜowe wykonane przez pana
Tadeusza Gnoińskiego. Dzięki temu nasze Muzeum dysponuje nowoczesnym
sprzętem audiowizualnym, komputerowym i instalacja antywłamaniową.Próbką
moŜliwości tego sprzętu jest rozdawany folder o naszych zbiorach. Z uzyskanych od
Gminy środków zakupiliśmy pięć nowoczesnych gablot wystawienniczych, zaś ze
środków własnych wyposaŜyliśmy Zespół Szkół w gitarę elektryczną a Muzeum w
nowoczesny aparat fotograficzny – przeznaczając na to kwotę 4300 zł..
Wiosną 2013 r. złoŜyliśmy do Urzędu Marszałkowskiego wniosek na kwotę 12
tyś. zł, który chcielibyśmy wspólnie ze Szkołą w całości przeznaczyć na modernizację
instalacji elektrycznej, w tym oświetlenie sal wystawowych Muzeum. Posiadamy
wiarygodną informację, Ŝe ten nasz projekt ma duŜą szansę realizacji. W
pozyskiwaniu środków finansowych duŜą Ŝyczliwość okazywał nam Zarząd Główny
1
ZNP, Urząd Marszałkowski województwa oraz Samorząd powiatowy i gminny.
PowaŜnej pomocy finansowej na przygotowanie dzisiejszego zjazdu udzielili nam
członkowie Zarządu t.j. Krystyna Bakuła, Krystyna Zawadka, Jerzy Smoliński oraz
senior naszej Organizacji Wiktor Jastrzębski. Wszystkim darczyńcom bardzo
serdecznie dziękujemy.
4. Najtrudniejszy do realizacji a nawet moŜna powiedzieć leŜący poza naszymi
moŜliwościami okazał się punkt nr 1 uchwały XV zjazdu dot. podjęcia remontu
budynku byłego internatu, planowanego w projektach jako ośrodek turystyczno –
hotelowy, w którym miałyby znaleźć pomieszczenia na Muzeum Szkolne. Nasze
wstępne pisma i rozmowy z właściwymi instytucjami i urzędami w obecnych
kryzysowych latach zostały bez większego echa i są aktualnie poza ramami naszych
moŜliwości.
W ostatnich czterech latach w obszarze oświaty wystąpiło wiele pozytywnych
ale tez wyjątkowo negatywnych zjawisk. Dotknęły one i to w sposób bardzo dotkliwy
równieŜ nasze środowisko. Ich istota w głównej mierze ma charakter obiektywny ale
niektóre wynikają teŜ z pochopnych ocen i działań subiektywnych. Nie moŜna nie
widzieć stale rosnących kosztów utrzymania szkół, zwiększenia zadań oświatowych i
prób przerzucenia rosnących kosztów przez władze centralne na samorządy bez
dodatkowych dotacji. Następuje to w warunkach głębokiego niŜu demograficznego. W
tej sytuacji samorządy nie mając zapewnionych środków finansowych, dokonują
reorganizacji istniejącej sieci placówek oświatowych. W naszej gminie dotknęło to
między innymi Publicznej Szkoły Podstawowej w Nowej Pogorzeli, która jako jedyna
w Polsce nosi imię Absolwentów Siennickich Szkół Pedagogicznych. Szkołę tę od
czterech lat prowadzi Stowarzyszenie powołane z inicjatywy Zarządu naszej
Organizacji. Dziś ta placówka pomyślnie się rozwija, nabyła wielu nowych
doświadczeń i nie jest zagroŜona likwidacją.
W drugiej połowie 2011 roku samorząd powiatu mińskiego podjął działania na
rzecz likwidacji i naszej Ałma – Mater istniejącej od ponad 145 lat. Przepychanki i
duŜa niepewność co do dalszych losów Zespołu Szkół w Siennicy, trwały do połowy
ubiegłego roku. Dzięki powstaniu szerokiego frontu obrony na czele z członkiem
naszej Organizacji Wójtem Siennicy Grzegorzem Zielińskim, Przewodniczącym
Rady Gminy Witoldem Sokołem, Przewodniczącą Komisji Edukacji, Zdrowia, Spraw
Socjalnych i Bezpieczeństwa Publicznego Rady BoŜeną Hardej, całą Radą Gminy,
Dyrektorką Zespołu Szkół Małgorzatą Podstawką, Radą Pedagogiczną, Radą
Rodziców, młodzieŜą, społeczeństwem a takŜe Zarządem Stowarzyszenia
Absolwentów i Wychowanków Szkół Siennickich – nasza Szkoła się obroniła i nie
została zlikwidowana. Organem prowadzącym obecnie jest Wójt Gminy Siennica.
Dziękujemy Grzegorzowi Zielińskiemu i wszystkim ludziom dobrej woli za
uratowanie Szkoły, za Ŝyczliwość i mądrość, za odwagę i odpowiedzialność, za to Ŝe
władze Gminy podjęły wielkie wyzwanie i trud prowadzenia tej zasłuŜonej placówki,
Ŝe przyjęły na siebie nowe powaŜne obowiązki oraz duŜy wysiłek finansowy.
Dzisiaj nasza Szkoła tętni Ŝyciem, jest w dalszym ciągu waŜnym ośrodkiem
oświatowo - wychowawczym z perspektywami, regionalnym centrum kultury i sportu,
którego baza w ubiegłym roku poszerzyła się o nowy obiekt sportowy „ORLIK”.
2
Dla nas Sienniczan nasza Szkoła jest, była i pozostanie wielką dumą i chlubą, do
której tak ochoczo wracamy. Cieszą nas wszystkie jej sukcesy i osiągnięcia a martwią
choćby najmniejsze niepowodzenia
Od wieków wiadomo, Ŝe kształcenie i wychowanie młodzieŜy to bardzo trudna
i odpowiedzialna praca. Prawie wszyscy obecni na tej Sali znają to z autopsji. Trudno
byłoby nie zgodzić się z Prezesem Zarządu Głównego Panem Sławomirem
Broniarzem, który stwierdził niedawno, Ŝe „polscy nauczyciele naleŜą do najlepiej
wykształconych w całej Europie. Na zawód nauczyciela trzeba patrzeć pod kątem
profesjonalizmu, nie koniecznie naleŜy epatować opinią publiczną, Ŝe jest to misja,
posłannictwo, romantyczna wizja. Nie moŜe być jednak tak, Ŝe w związku z tym …
nauczyciel nie powinien rozmawiać o pieniądzach.”
Podzielamy pogląd Pana Prezesa. UwaŜamy, iŜ mimo poprawy sytuacji materialnej
nauczycieli nie naleŜą one pod tym względem do najbardziej uprzywilejowanej grupy
zawodowej. Dotyczy to równieŜ trudnej sytuacji materialnej nauczycieli emerytów.
Szanowni uczestnicy XVI Zjazdu.
W ubiegłym roku minęło 55 lat od powołania Koła Sienniczan
przekształconego w 1999 r. w Stowarzyszenie – organizację pozarządową,
posiadającą osobowość prawną. Chcę Państwu przypomnieć , Ŝe w okresie 147 lat
istnienia naszej Szkoły, jej mury opuściło 2237 pedagogów i niewiele mniejsza liczba
osób kierunków technicznych i ogólnokształcących. Jeśli zwaŜyć, Ŝe do naszej
Organizacji naleŜy niecałe 200 osób, to łatwo uświadomić sobie, Ŝe czeka nas duŜy
wysiłek, aby poszerzyć szeregi Stowarzyszenia zwłaszcza o młodsze roczniki.
MoŜemy stwierdzić na podstawie podjętych wysiłków, Ŝe jest to zadanie trudne, gdyŜ
nasza praca ma całkowicie społeczny charakter. Statut nie przewiduje nawet
wnoszenia składek członkowskich. Wiadomo, Ŝe Ŝyjemy w bardzo
zmaterializowanym świecie i bez środków finansowych trudno jest realizować
jakiekolwiek przedsięwzięcia. Nie ma co ukrywać, Ŝe i my odczuwamy braki
finansowe. Dlatego zwracamy się do wszystkich członków i sympatyków
Stowarzyszenia Sienniczan o materialne wsparcie naszych działań i zapewniamy, Ŝe
kaŜda otrzymana kwota zostanie racjonalnie wykorzystana i skrupulatnie rozliczona.
Od 2000 r. działalność Zarządu i zespołów roboczych opieramy na ścisłym
współdziałaniu z macierzystą Uczelnią. Uczestniczymy czynnie we wszystkich
waŜniejszych uroczystościach szkolnych, zajęciach dydaktyczno – wychowawczych,
pomagamy w poprawie wyposaŜenia Szkoły, organizacji imprez szkolnych i
środowiskowych. Wspólnie organizowaliśmy obchody 145 – lecia szkół siennickich.
W dniu patronów 4 marca 2011 roku przeprowadziliśmy z duŜym powodzeniem
inaugurację jubileuszu. Z tej okazji wydaliśmy wspólnie ze Szkołą ksiąŜkę „145 lat
Szkół Siennickich”. W dniu 10 czerwca 2011 r. przeprowadziliśmy razem sympozjum
naukowe na temat” Myśl pedagogiczna dziś i w przyszłości. 145 lat tradycji
kształcenia pedagogicznego w Siennicy”. Materiały z konferencji wydaliśmy w
postaci publikacji ksiąŜkowej. Oba wydawnictwa zostały Państwu wręczone.
Przypomnę, Ŝe w trakcie sympozjum referaty wygłosili wybitni uczeni, absolwenci
naszej Szkoły, a uczestniczyli w niej członkowie kierownictwa Kuratorium,
Samorządu województwa, powiatu i gminy, rektorzy i wykładowcy wyŜszych uczelni,
dyrektorzy i nauczyciele szkół powiatu mińskiego, mieszkańcy Siennicy i młodzieŜ
szkolna.
3
Zarząd Stowarzyszenia podtrzymywał kontakty ze wszystkimi szkołami
działającymi na terenie gminy Siennica a zwłaszcza z Publiczną Szkołą Podstawową
w Nowej Pogorzeli. Utrzymywaliśmy dobre relacje z Samorządami Powiatu i Gminy,
uczestnicząc w posiedzeniach rad i komisji problemowych.
W okresie sprawozdawczym Zarząd odbył 24 zebrania plenarne, 6 posiedzeń
prezydium Zarządu, zaś zespoły problemowe odbyły łącznie 19 zebrań.
Podejmowaliśmy sprawy związane z pracą Zespołu Szkół, funkcjonowaniem
Muzeum, planowanymi i realizowanymi wydawnictwami, realizacją uchwał XV
zjazdu. Kontynuowaliśmy tradycję spotkań poszczególnych roczników absolwentów z
okazji 50 – lecia ukończenia Państwowego Liceum Pedagogicznego. Pierwsze tego
rodzaju spotkanie miało miejsce w dniach 19/20 czerwca 1993 r. a następne
systematycznie poczynając juŜ od XV zjazdu odbywały się 12 czerwca 2010 r., 9
czerwca 2011 r., 19 maja 2012 r..
W dzisiejszym Zjeździe biorą udział koleŜanki, które zdawały maturę w 1963 roku.
Pozdrawiamy je serdecznie i przyjmujemy do grona „pięćdziesięciolatków”.
Wszystkie te spotkania charakteryzuje wyjątkowo podniosła, serdeczna i ciepła
atmosfera. Z niektórymi uczestnikami tych spotkań nie było Ŝadnych kontaktów przez
cały ten okres i dlatego często były tam wybuchy Ŝywiołowej radości, łzy szczęścia i
śpiewy dawnych melodii. Dobry klimat tych spotkań wynikał głównie z miejsca w
którym się one odbywały oraz starannej oprawy i aranŜacji, w czym niemałą zasługę
ma Dyrekcja Szkoły. Z całą pewnością jest to dobra i sprawdzona forma integrująca
nasze środowisko i godne jest polecenia jego kontynuacji.
Odbywały się teŜ spotkania młodszych roczników, w tym Studium Nauczycielskiego i
kierunków technicznych.
Do tradycji naleŜy juŜ organizacja corocznych spotkań czerwcowych przy
ognisku, spotkań opłatkowych i Wielkanocnych.
Pragnę podziękować za aktywną pracę wszystkim członkom ustępującego
Zarządu i Komisji Rewizyjnej, licząc jednocześnie na dalsze zaangaŜowanie na rzecz i
dobro Stowarzyszenia. Szczególnie dziękuję naszym najbardziej zasłuŜonym
kolegom: Bolesławowi Sianeckiemu, Franciszkowi Witkowi i Stanisławowi Czajce.
Chcielibyśmy Ŝebyście swoją głęboką wiedzą i doświadczeniem jak najdłuŜej słuŜyli
Stowarzyszeniu.
Dziękuję Zarządowi Głównemu, Zarządowi Oddziału Mińskiego ZNP,
władzom Samorządu Województwa Mazowieckiego, powiatu mińskiego i gminy
Siennica za udzielane wsparcie i pomoc w realizacji naszych przedsięwzięć.
Szczególne podziękowanie kieruję do Pani Dyrektor Małgorzaty Podstawki, obu Pań
Wicedyrektorek, do całej Rady Pedagogicznej i pracowników administracyjnych
Szkoły, do Rady Rodziców i MłodzieŜy Szkolnej – za okazywaną nam stałą gotowość
do współpracy, za troskę i wszechstronną pomoc. MoŜecie zawsze liczyć na naszą
wdzięczność i moŜliwe wsparcie z naszej strony.
Panie i Panowie.
Za trzy lata będziemy obchodzili 150 – lecie Szkół Siennickich. JuŜ dziś
powinniśmy zastanowić się nad przygotowaniem sensownego programu godnego tego
wydarzenia i niecodziennego jubileuszu. Niewiele szkół w naszym województwie oraz
powiecie moŜe poszczycić się tak bogatą historią i wspaniałym dorobkiem.
4
Najbardziej oczekiwanym podarkiem byłoby podjęcie prac remontowo –
konserwatorskich zabytkowego obiektu byłego internatu. Realia dzisiejsze i
najbliŜszych lat wskazują, Ŝe realizacja tego przedsięwzięcia moŜe okazać się
niemoŜliwa. Z kaŜdego zakątka naszego kraju coraz głośniej słychać o pogłębiającej
się recesji a nawet kryzysie.. Czy moŜemy więc liczyć na pomoc i pomyślne decyzje
w tej materii?
Statut Stowarzyszenia, w paragrafach 11, 12, 13 określa rolę, cele i zadania
Walnego Zebrania Członków. Lakonicznie rzecz ujmując, ma ono obowiązek
dokonania oceny pracy Zarządu, Komisji Rewizyjnej, wytyczyć kierunki działania na
najbliŜszą kadencję.
Oczekujemy, Ŝe dokonacie Państwo rzetelnej oceny pracy Zarządu, ukazując nasze
dokonania ale przede wszystkim na występujące niedociągnięcia i słabości oraz
ukaŜecie nowe cele i drogi ich realizacji.
Kończąc swoje wystąpienie, moŜe zbyt długie, pragnę zwrócić Państwa uwagę
na niezaprzeczalny fakt, iŜ kaŜdy nasz Zjazd zbliŜa nas do siebie, jednoczy i dodaje sił
i energii do dalszego wysiłku.
To podczas Zjazdu znika przestrzeń czasowa i powracamy odmłodzeni do miejsc, w
którym upłynęły nam najpiękniejsze bo młodzieńcze lata. Siennica wprowadziła nas w
dorosłe Ŝycie, otworzyła nowe perspektywy i horyzonty. Dlatego im dłuŜszy dystans
od ukończenia Siennickiej Szkoły, tym większe zauroczenie naszą Siennicą, która tak
pozytywnie obecnie się zmienia. Choć powróciliśmy tutaj do naszych korzeni
zaledwie na kilkanaście godzin, wracają mocne wspomnienia naszej młodości, często
beztroskiego Ŝycia. Następuje proces odnawiania więzów przyjaźni i sympatii
zadzierzgniętych przed laty w tych murach.
Dziękuję za uwagę.
Dr Jerzy Smoliński
Siennica, 8 czerwca 2013 r.
5