D - Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Słupsku

II K 20/15
WYROK ŁĄCZNY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 kwietnia 2015 roku
Sąd Okręgowy w Słupsku, w II Wydziale Karnym, w składzie:
Przewodniczący SSO Jacek Żółć
Protokolant st. sekr. sąd. Olga Wichniarek
w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku Bożeny Jakubowskiej,
po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2015 roku sprawy:
M. D., syna J. i Z., z domu K., urodzonego (...) w S.,
skazanego prawomocnymi orzeczeniami:
I. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 września 1996 roku w sprawie II K 147/96 za
czyn popełniony w dniu 28 września 1995 roku z art. 199§2 dawnego kodeksu karnego na karę 250
(dwustu pięćdziesięciu) złotych grzywny,
II. nakazem karnym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 kwietnia 1998 roku sprawie o sygn.
II K 515/98 za czyn popełniony w dniu 4 marca 1998 roku z art. 203§2 dawnego kodeksu karnego
na karę 600 (sześciuset) złotych z zamianą w razie jej nieuiszczenia w terminie na zastępczą karę
pozbawienia wolności przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny grzywnie w
kwocie 20 (dwudziestu) złotych,
III. nakazem karnym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 sierpnia 2000 roku o w sprawie
o sygn. II K 866/00 za czyn popełniony w marcu 2000 roku do 12 kwietnia 2000 roku z art.
278§3 i 5 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania
nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w
stosunku miesięcznym,
IV. wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 15 grudnia 2000 roku w sprawie o sygn. II K
94/00 za:
a) czyn popełniony w dniu 30 marca 2000 roku z art. 18§3 k.k. w zw.
z art. 279§1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności,
b) czyn popełniony od 31 marca 2000 roku do 6 kwietnia 2000 roku z art. 240§1 k.k. na karę roku
i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,
przy czym w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności, wymienionych w punktach a i b orzeczono karę
łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, wykonanie której warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5
(pięć) lat,
zaś postanowieniem z dnia 18 marca 2004 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia
wolności,
V. wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 9 lipca 2003 roku w sprawie o sygn.
XII K 284/03 za czyny popełnione w dniu 30 stycznia 2003 roku:
a) z art. 178a§1 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązany do wykonywania nieodpłatnej,
kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym,
b) z art. 224§2 k.k. i art. 226§1 k.k. przy zast. art. 11§2 k.k. na karę 7(siedmiu) miesięcy ograniczenia wolności
zobowiązany do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu)
godzin w stosunku miesięcznym,
z tym, że w miejsce jednostkowych kar ograniczenia wolności wymierzono karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy
ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze
40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym,
nadto na podstawie art. 42§2 k.k. w zw. z art. 43§1 k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;
VI. wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 26 października 2004 roku w sprawie o sygn. XIII
K 1985/04 za czyn popełniony w okresie od kwietnia 2003 roku do 3 września 2004 roku z art. 278§1
i 5 k.k. przy zast. art. 12 k.k. na karę 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując
skazanego w tym czasie do wykonywania na rzecz gminy S. do nieodpłatnej kontrolowanej pracy
na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie,
VII. wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 16 sierpnia 2005 roku w sprawie o sygn. XIII
K 452/05 za czyn popełniony w dniu 17 stycznia 2005 roku z art. 278§1 i 5 k.k. na karę roku i
6(sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie mocą art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt
1 k.k. warunkowo zawieszono na 5 letni okres próby,
postanowieniem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 11 sierpnia 2006 roku o sygn. II Ko 543/06 zarządzono wykonanie
warunkowo zawieszonej kary,
VIII. wyrokiem Sądu Rejonowego w Lęborku z dnia 10 sierpnia 2006 roku w sprawie o sygn. II
K 219/06 za czyn popełniony w dniu 23 marca 2006 roku z art. 178a§1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z
art. 11§2 k.k. na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo
zawieszono na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata, nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono
wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat,
IX. wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 11 lipca 2011 roku w sprawie o sygn. II K 304/11
za czyn popełniony w dniu 8 stycznia 2011 roku z art. 178a§1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy
pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 2 (dwóch) lat,
nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów na okres 5 (pięciu) lat,
X. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 21 grudnia 2012 roku w sprawie o sygn.
XIV K 904/12 za czyn popełniony w dniu 6 września 2012 roku z art. 178a§1 k.k. w zw. z art. 178a§4
k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono
zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 7 (siedmiu) lat,
XI. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 4 października 2013 roku w sprawie
o sygn. XIV K 381/13 za:
a) czyn popełniony w dniu 11 maja 2013 roku z art. 178a§2 k.k. na karę 2 (dwóch) miesięcy
pozbawienia wolności,
na podstawie art. 42§ 2 k.k. orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 2 (dwóch) lat,
b) czyn popełniony w dniu 3 czerwca 2013 roku z art. 178a§1 k.k. w zw. art. 178a§4 k.k. na karę 8
(ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,
nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 8
(ośmiu) lat,
przy czym na podstawie ar. 85 k.k. i art. 86§1 k.k. w miejsce kar jednostkowych orzeczono karę łączną 9 (dziewięciu)
miesięcy pozbawienia wolności,
na podstawie art. 90§2 k.k. połączono wymienione środki karne
i orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 9 (dziewięciu) lat;
w przedmiocie wydania wyroku łącznego:
1. na podstawie art. 85 k.k., art. 86§1 k.k. i art. 87 k.k. łączy karę ograniczenia wolności
orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie II K 866/00 (pkt III) oraz kary: roku
pozbawienia wolności oraz roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczone wyrokiem
Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie o sygn. II K 94/00 (pkt IVa i IVb) i w ich miejsce wymierza
skazanemu M. D. karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,
2. w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu, natomiast co do połączenia kar
orzeczonych wyrokami opisanymi w punktach I, II, V, VI, VII, VIII, IX, X i XI, postępowanie umarza,
3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. L. – Kancelaria Adwokacka w S. - kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem
60/100) złotych tytułem wynagrodzenia za udzieloną skazanemu obronę z urzędu,
4. zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych.
IIK 20/15
UZASADNIENIE
M. D. złożył wniosek o wydanie wyroku łącznego w sprawach:
1. XIVK 904/12 za czyn z art. 178a§1 k.k.,
2. IIK 304/11 za czyn z art. 178a§1 k.k.,
3. XIVK 381/13 za czyn z art. 178a§1 k.k.,
4. XIVK 381/13 za czyn z art. 87§1a.
Sąd podejmując czynności z urzędu ustalił, że M. D. w okresie od 1996 roku do 2013 roku został skazany dwunastoma
wyrokami na kary grzywny, ograniczenia wolności i pozbawienia wolności. Tak więc chronologicznie M. D. został
skazany prawomocnymi wyrokami:
XII. wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 września 1996 roku w sprawie II K 147/96 za
czyn popełniony w dniu 28 września 1995 roku z art. 199§2 dawnego kodeksu karnego na karę 250
(dwustu pięćdziesięciu) złotych grzywny,
XIII. nakazem karnym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 kwietnia 1998 roku sprawie o sygn.
II K 515/98 za czyn popełniony w dniu 4 marca 1998 roku z art. 203§2 dawnego kodeksu karnego
na karę 600 (sześciuset) złotych z zamianą w razie jej nieuiszczenia w terminie na zastępczą karę
pozbawienia wolności przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za równoważny grzywnie w
kwocie 20 (dwudziestu) złotych,
XIV. nakazem karnym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 sierpnia 2000 roku o w sprawie
o sygn. II K 866/00 za czyn popełniony w marcu 2000 roku do 12 kwietnia 2000 roku z art.
278§3 i 5 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania
nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w
stosunku miesięcznym,
XV. wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 15 grudnia 2000 roku w sprawie o sygn. II K
94/00 za:
c) czyn popełniony w dniu 30 marca 2000 roku z art. 18§3 k.k. w zw.
z art. 279§1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności,
d) czyn popełniony w dniu 31 marca 2000 roku z art. 240§1 k.k. na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy
pozbawienia wolności,
przy czym w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności, wymienionych w punktach a i b orzeczono karę
łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, wykonanie której warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5
(pięć) lat,
zaś postanowieniem z dnia 18 marca 2004 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia
wolności,
XVI. wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 9 lipca 2003 roku w sprawie o sygn.
XII K 284/03 za czyny popełnione w dniu 30 stycznia 2003 roku:
c) z art. 178a§1 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązany do wykonywania nieodpłatnej,
kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym,
d) z art. 224§2 k.k. i art. 226§1 k.k. przy zast. art. 11§2 k.k. na karę 7(siedmiu) miesięcy ograniczenia
wolności zobowiązany do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w
wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym,
z tym, że w miejsce jednostkowych kar ograniczenia wolności wymierzono karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy
ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze
40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym,
nadto na podstawie art. 42§2 k.k. w zw. z art. 43§1 k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;
XVII. wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 26 października 2004 roku w sprawie o
sygn. XIII K 1985/04 za czyn popełniony w okresie od kwietnia 2003 roku do 3 września 2004
roku z art. 278§1 i 5 k.k. przy zast. art. 12 k.k. na karę 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia
wolności zobowiązując skazanego w tym czasie do wykonywania na rzecz gminy S. do nieodpłatnej
kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie,
XVIII. wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 16 sierpnia 2005 roku w sprawie o sygn.
XIII K 452/05 za czyn popełniony w dniu 17 stycznia 2005 roku z art. 278§1 i 5 k.k. na karę roku i
6(sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie mocą art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt
1 k.k. warunkowo zawieszono na 5 letni okres próby,
postanowieniem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 11 sierpnia 2006 roku o sygn. II Ko 543/06 zarządzono wykonanie
warunkowo zawieszonej kary,
XIX. wyrokiem Sądu Rejonowego w Lęborku z dnia 10 sierpnia 2006 roku w sprawie o sygn. II
K 219/06 za czyn popełniony w dniu 23 marca 2006 roku z art. 178a§1 k.k. i art. 244 k.k. w zw. z
art. 11§2 k.k. na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo
zawieszono na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata, nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono
wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat,
XX. wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 11 lipca 2011 roku w sprawie o sygn. II K 304/11
za czyn popełniony w dniu 8 stycznia 2011 roku z art. 178a§1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy
pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 2 (dwóch) lat,
nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów na okres 5 (pięciu) lat,
XXI. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 21 grudnia 2012 roku w sprawie o
sygn. XIV K 904/12 za czyn popełniony w dniu 6 września 2012 roku z art. 178a§1 k.k. w zw. z art.
178a§4 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, nadto na podstawie art. 42§2 k.k.
orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 7 (siedmiu) lat,
XXII. wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 4 października 2013 roku w sprawie
o sygn. XIV K 381/13 za:
c) czyn popełniony w dniu 11 maja 2013 roku z art. 178a§2 k.k. na karę 2 (dwóch) miesięcy
pozbawienia wolności,
na podstawie art. 42§ 2 k.k. orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 2 (dwóch) lat,
d) czyn popełniony w dniu 3 czerwca 2013 roku z art. 178a§1 k.k. w zw. art. 178a§4 k.k. na karę 8
(ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności,
nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 8
(ośmiu) lat,
przy czym na podstawie ar. 85 k.k. i art. 86§1 k.k. w miejsce kar jednostkowych orzeczono karę łączną 9 (dziewięciu)
miesięcy pozbawienia wolności,
na podstawie art. 90§2 k.k. połączono wymienione środki karne
i orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 9 (dziewięciu) lat.
Skazany ma przeciętną opinię z Aresztu Śledczego w Słupsku.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów ujawnionych w toku rozprawy
głównej: karta karna – k. 6-7, wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie II K 147/96 – k. 29,
nakaz karny Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie II K 515/98 – k. 30-31, nakaz karny Sądu
Rejonowego w Słupsku w sprawie II K 866/00 – k. 32-33, wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku w
sprawie II K 94/00 – k. 34-35, wyrok nakazowy Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie XII K
284/03 – k. 36-37, wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie XIII K 1985/04 – k. 38, wyrok
Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie XIII K 452/05 – k. 39, wyrok Sądu Rejonowego w Lęborku
w sprawie II K 219/06 – k. 40, wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie II K 304/11 – k. 41,
wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie XIV K 904/12 – k. 42-43, wyrok Sądu Okręgowego
w Słupsku w sprawie VI Ka 516/13 – k. 44, wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie XIV K
381/13 – k. 45-46, opinia o skazanym – k. 54-58.
Sąd Okręgowy w Słupsku zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 569§1 k.p.k. sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki pozwalające na orzeczenie kary
łącznej określone w art. 85 k.k., a nadto osoba została skazana co najmniej dwoma prawomocnymi wyrokami. Tak
więc warunki do wydania wyroku łącznego zachodzą wówczas, gdy dwoma lub więcej prawomocnymi wyrokami,
wymierzono tej samej osobie kary tego samego rodzaju lub inne kary, jednak muszą to być kary podlegające
łączeniu, za dwa lub więcej przestępstw popełnionych zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co
do któregokolwiek z tych przestępstw.
Wyrok łączny jest wyrokiem szczególnego rodzaju, gdyż nie rozstrzyga się w nim o winie osoby skazanej, bowiem
ta została już przesądzona w podlegających łączeniu prawomocnych wyrokach skazujących. Tym samym wyrokiem
łącznym orzeka się jedynie o karze łącznej (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14 września 2000
r. IIAKz 131/00, KZS 2000/9/43).
Jednocześnie należy zaznaczyć, iż Sąd procedujący w przedmiocie wydania wyroku łącznego nie jest związany
zakresem wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego we wskazanych przez niego sprawach, lecz z urzędu musi
rozpoznać ten wniosek przez pryzmat wszystkich skazań dotyczących osoby wnioskodawcy. Stąd też w niniejszej
sprawie, Sąd dokonał analizy wszystkich wyroków skazujących M. D., a nie tylko przez niego wskazanych we wniosku.
Mając na uwadze zasady wymiaru kar łącznych określone w art. 85 k.k. i art. 86 k.k. i art. 87 k.k., w ocenie Sądu, w
niniejszej sprawie zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego w zakresie kary ograniczenia wolności orzeczonej
wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku w sprawie II K 866/00 (pkt III) oraz kar: roku pozbawienia wolności oraz
roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku w sprawie o
sygn. II K 94/00 (pkt IVa i IVb).
Wskazać należy, iż historycznie pierwszym wyrokiem, który należy wziąć pod uwagę, ustalając
ewentualny pierwszy realny zbieg przestępstw, jest wyrok Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia
23 września 1996 roku w sprawie II K 147/96 (pkt I), którym M. D. został skazany za czyn
popełniony w dniu 28 września 1995 roku z art. 199§2 dawnego kodeksu karnego na karę 250
(dwustu pięćdziesięciu) złotych grzywny. Kolejnego przestępstwa (pkt II) M. D. dopuścił się w dniu
4 marca 1998 roku, a więc po wydaniu pierwszego wyroku i za ten czyn został skazany nakazem
karnym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 kwietnia 1998 roku sprawie o sygn. II K 515/98
z art. 203§2 dawnego kodeksu karnego na karę 600 (sześciuset) złotych grzywny z zamianą w
razie jej nieuiszczenia w terminie na zastępczą karę pozbawienia wolności przyjmując jeden dzień
pozbawienia wolności za równoważny grzywnie w kwocie 20 (dwudziestu) złotych.
Następnego przestępstwa (pkt III) M. D. dopuścił się w okresie od marca 2000 roku do 12 kwietnia
2000 roku, a więc po wydaniu poprzedniego wyroku (pkt II), za które został skazany nakazem
karnym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 23 sierpnia 2000 roku o w sprawie o sygn. II K
866/00 z art. 278§3 i 5 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem
wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu)
godzin w stosunku miesięcznym. Kolejnych dwóch przestępstw (pkt IV) dopuścił się on przed
wydaniem wyroku poprzedniego (pkt III), bo w dniach: 30 marca 2000 roku i 31 marca 2000 roku,
za które został skazany wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 15 grudnia 2000 roku w
sprawie o sygn. II K 94/00, za pierwszy z nich z art. 18§3 k.k. w zw. z art. 279§1 k.k. na karę roku
pozbawienia wolności, a za drugi z art. 240§1 k.k. na karę roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia
wolności, przy czym w miejsce z osobna orzeczonych kar pozbawienia wolności, orzeczono wobec
niego karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono
na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat, zaś postanowieniem z dnia 18 marca 2004 roku zarządzono
wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.
Nie ma więc wątpliwości, iż w tym wypadku skazany M. D. dopuścił się wszystkich trzech przestępstw zanim zapadł
wyrok (nakaz karny) w sprawie IIK 866/00, a orzeczono za te czyny karę ograniczenia wolności i kary pozbawienia
wolności, co oznacza, że w wypadku tych dwóch wyroków zachodzą przesłanki do wydania wyroku łącznego i w
konsekwencji Sąd połączył karę ograniczenia wolności z karami pozbawienia wolności orzeczonymi tymi dwoma
wyrokami.
W wypadku kolejnych orzeczeń, w ocenie Sądu, brak jest podstaw do orzeczenia kolejnych kar
łącznych, bowiem każdego kolejnego przestępstwa M. D. dopuszczał się po wydaniu poprzednich
wyroków i w żadnym wypadku nie ma takiej sytuacji, by dopuścił się dwóch przestępstw, przed
datą wydania każdego pierwszego historycznie wyroku. Tak więc kolejnego przestępstwa (pkt
V) dopuścił się on już po wydaniu wyroku opisanego w pkt III, tj. po 23 sierpnia 2000 roku,
bowiem miało to miejsce w dniu 30 stycznia 2003 roku i za ten czyn został skazany wyrokiem
nakazowym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 9 lipca 2003 roku w sprawie o sygn. XII K 284/03
z art. 178a§1 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania
nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w
stosunku miesięcznym, z art. 224§2 k.k. i art. 226§1 k.k. przy zast. art. 11§2 k.k. na karę 7 (siedmiu)
miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy
na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym, z tym, że w miejsce
jednostkowych kar ograniczenia wolności wymierzono mu karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy
ograniczenia wolności, z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele
społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym, a nadto na podstawie art.
42§2 k.k. w zw. z art. 43§1 k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów
mechanicznych na okres 3 (trzech) lat.
Przyjmując ten wyrok jako, już po raz kolejny, pierwszy historycznie, należy dojść do wniosku, że
nie podlega łączeniu ze wskazaną wyżej karą kara orzeczona kolejnym wyrokiem (pkt VI) - Sądu
Rejonowego w Słupsku z dnia 26 października 2004 roku w sprawie o sygn. XIII K 1985/04, bowiem
czyn, za który został on skazany tym wyrokiem, został popełniony w okresie od kwietnia 2003
roku do 3 września 2004 roku, a został nim skazany z art. 278§1 i 5 k.k. przy zast. art. 12 k.k. na
karę 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania na rzecz gminy
Słupsk, nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin
miesięcznie.
Następnego przestępstwa M. D. dopuścił się (pkt VII) po wydaniu wyroku opisanego w pkt VI - w
dniu 17 stycznia 2005 roku, za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia
16 sierpnia 2005 roku w sprawie o sygn. XIII K 452/05 z art. 278§1 i 5 k.k. na karę roku i 6(sześciu)
miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie w oparciu o art. 69§1 i 2 k.k. i art. 70§1 pkt 1
k.k. warunkowo zawieszono na 5 letni okres próby, przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego
w Słupsku z dnia 11 sierpnia 2006 roku w sprawie o sygn. II Ko 543/06 zarządzono wykonanie
warunkowo zawieszonej kary, co oznacza, że i w tym wypadku brak jest podstaw do połączenia
tychże kar.
M. D. po raz kolejny dopuścił się (pkt VIII) popełnienia przestępstwa po wydaniu wyroku opisanego
w pkt VII - w dniu 23 marca 2006 roku, za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w
Lęborku z dnia 10 sierpnia 2006 roku w sprawie o sygn. II K 219/06 z art. 178a§1 k.k. i art. 244
k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie
warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata, a nadto na podstawie art. 42§2
k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres
4 (czterech) lat, co oznacza, że w tym wypadku także brak jest podstaw do połączenia tychże kar.
Kolejnego przestępstwa M. D. dopuścił się (pkt IX) po wydaniu wyroku opisanego w pkt VIII - w
dniu 8 stycznia 2011 roku, za które wyrokiem Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 11 lipca 2011
roku w sprawie o sygn. II K 304/11 został skazany z art. 178a§1 k.k. na karę 3 (trzech) miesięcy
pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby 2 (dwóch) lat,
nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich
pojazdów na okres 5 (pięciu) lat, co oznacza, że i w tym wypadku brak jest podstaw do połączenia
tychże kar.
Po raz kolejny M. D. popełnił przestępstwo (pkt X) po wydaniu wyroku opisanego w pkt IX - w dniu
6 września 2012 roku, za które wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w Słupsku z dnia 21 grudnia
2012 roku w sprawie o sygn. XIV K 904/12 został skazany z art. 178a§1 k.k. w zw. z art. 178a§4 k.k.
na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, a nadto na podstawie art. 42§2 k.k. orzeczono
zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 7 (siedmiu) lat, a więc w tym wypadku również
brak jest podstaw do połączenia tychże kar.
Następnych czynów przestępnych M. D. dopuścił się (pkt XI) po wydaniu wyroku opisanego w
pkt X - w dniu 11 maja 2013 roku i w dniu 3 czerwca 2013 roku, za co wyrokiem zaocznym Sądu
Rejonowego w Słupsku z dnia 4 października 2013 roku w sprawie o sygn. XIV K 381/13 został
skazany, za pierwszy z art. 178a§2 k.k. na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i na
podstawie art. 42§ 2 k.k. orzeczono zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów na okres 2 (dwóch) lat,
z za drugi z art. 178a§1 k.k. w zw. art. 178a§4 k.k. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.
Tym samym, jak wynika z wyżej przedstawionej analizy, poza warunkami do orzeczenia kary łącznej co do kar
orzeczonych wyrokami opisanymi w pkt. III i IV, w pozostałych wypadkach brak jest podstaw do połączenia
jakichkolwiek innych kar, w tym tych, o połączenie których wnosił M. D..
Granice wymiaru kar łącznych określa art. 86 k.k., zgodnie z którym Sąd wymierza karę łączną w granicach od
najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek
dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności.
Mając na uwadze treść przytoczonego przepisu w niniejszej sprawie Sąd mógł wymierzyć M. D. karę pozbawienia
wolności w granicach od najsurowszej z kar jednostkowych – roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, do ich sumy
– 2 lat i 9 miesięcy pozbawienia wolności, przy przyjęciu, stosownie do art. 87 k.k., iż miesiąc ograniczenia wolności
równa się 15 dniom pozbawienia wolności.
Przystępując do wymiaru kary łącznej w niniejszej sprawie Sąd miał na uwadze zarówno okoliczności
przemawiające na korzyść, jak i niekorzyść M. D.. Istotne znaczenie dla wymiaru kary łącznej ma wzgląd
na prewencyjne oddziaływanie kary w znaczeniu prewencji indywidualnej i prewencji generalnej. Popełnienie
przez skazanego wielu przestępstw jest istotnym, negatywnym elementem prognostycznym, przemawiającym za
orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z zasady absorpcji. Absorpcję kar należy stosować ostrożnie, biorąc
pod uwagę negatywną co do sprawcy przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie wielu przestępstw.
Podkreślić równocześnie należy, iż Sąd wydając wyrok łączny, nie rozstrzyga ponownie o stopniu społecznej
szkodliwości i winie skazanego w zakresie poszczególnych przestępstw, a jedynie rozważa przedmiotowo-podmiotowy
związek zachodzący między realnie zbiegającymi się przestępstwami oraz kładzie nacisk na cele zapobiegawcze i
wychowawcze, jakie ma odnieść w stosunku do skazanego nowo wymierzona kara.
M. D. na przestrzeni około 17 lat był skazany jedenastoma wyrokami, w tym w wypadku trzech z nich, były to wyroki
za dwa przestępstwa. Podkreślić jednakże należy, iż orzekane względem M. D. sankcje nie odniosły wobec niego
zamierzonych celów wychowawczych, jak i represyjnych, bo jeśli dodatkowo wziąć pod uwagę treść opinii nadesłanej
z Aresztu Śledczego w S., skazany, z tej jednostki penitencjarnej ma opinię bardzo przeciętną, wręcz kierującą się
w stronę negatywnej, co, w ocenie Sądu wskazuje, iż skazany jest osobą niepoprawną, systematycznie naruszającą
porządek prawny i dopuszczającą się, choć nie tych najpoważniejszych przestępstw, to jednak licznych i uciążliwych,
w tym przeciwko mieniu i bezpieczeństwu w ruchu drogowym.
Orzekając karę łączną w wyroku łącznym koniecznym jest również rozważenie czy pomiędzy poszczególnymi
przestępstwami, za które wymierzono skazanemu kary, zachodzi ścisły związek podmiotowo-przedmiotowy, czy też
związku takiego nie ma lub jest on odległy. W przypadku M. D. czyny, za które był on skazany, a które podlegały
łączeniu, nie mają jednorodzajowego charakteru.
Opisane wyżej poszczególne czyny popełnione przez skazanego wskazują na brak bliskiego związku przedmiotowo–
podmiotowego pomiędzy popełnionymi przez niego poszczególnymi przestępstwami, co byłoby okolicznością
łagodzącą przy wymiarze kary łącznej, bowiem ,,bliskość” podmiotowo-przedmiotowa popełnionych przestępstw jest
przesłanką w pewnym stopniu wpływającą na wymiar kary łącznej, choć zauważyć należy, iż zasady wymiaru kary
łącznej i jej granice określa art. 86 k.k., jednak w konkretnej sytuacji, co do konkretnego wymiaru kary okoliczność
ta mogłaby mieć pewne znaczenie, a nadto wysokość kary łącznej nie zależy jedynie od późniejszego zachowania się
skazanego, ale także od rodzaju i rozmiaru wyrządzonej szkody, pobudek, sposobu działania sprawcy, jego właściwości
i warunków osobistych oraz sposobu życia przed wkroczeniem na drogę przestępczą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia
5 lutego 1980 r. w sprawie IIIKR 1980/11/139), co przesądza o tym, że nie ma podstaw do zastosowania korzystnego
dla niego rozwiązania w zakresie kary łącznej, a więc zgodnie ze stanowiskiem obrońcy i wymierzenia M. D. kary
pozbawienia wolności przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji, jeśli zwróci się uwagę na wyjątkową niepoprawność
skazanego i systematyczne, od kilkunastu lat, naruszanie przez niego porządku prawnego.
Wskazane wyżej zasady wymiaru kar łącznych, a także stwierdzone okoliczności łagodzące i obciążające, pozwalają
w niniejszej sytuacji na zastosowanie zasady mieszanej łączenia kar, tj. asperacji zbliżonej do absorpcji i tym samym
zmniejszenie w pewnym zakresie kary łącznej i jej wymierzenie poniżej ich górnej granicy (sumy kar), ale też powyżej
najsurowszej z orzeczonych kar jednostkowych.
Mając wskazane wyżej okoliczności na uwadze Sąd wymierzył skazanemu M. D. karę łączną – 2 (dwóch) lat
pozbawienia wolności, a tym samym kary tej samej wysokości co orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku
z dnia 15 grudnia 2000 roku w sprawie IIK 94/00, co oznacza, iż kara orzeczona wyrokiem (nakazem karnym) Sądu
Rejonowego w Słupsku z dnia 23 sierpnia 2000 roku w sprawie IIK 866/00, została w całości przez tę karę pochłonięta.
Orzeczenie kary łącznej we wskazanym wyżej rozmiarze jest adekwatne z punktu widzenia zasad prewencji ogólnej
i szczególnej (oddziaływania wychowawczo-represyjnego na skazanego), przy jednoczesnym uwzględnieniu zasady
racjonalizacji jako podstawowego celu wymiaru kary łącznej oraz zasady humanitaryzmu w stosowaniu kar i środków
karnych, a także zasady poszanowania godności człowieka określonej w art. 3 k.k.
W pozostałym zakresie, co do połączenia kar nie objętych niniejszym wyrokiem, postępowanie należało umorzyć.
Na podstawie §14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat
za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z
urzędu – Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej w Słupsku adw. A. L. kwotę 147,60 (sto
czterdzieści siedem 60/100) złotych, wraz z podatkiem Vat, tytułem wynagrodzenia za udzieloną skazanemu obronę
z urzędu.
Z uwagi na trudną sytuację materialną skazanego, który przez wiele lat przebywał w zakładzie karnym, Sąd, na
podstawie art. 624§1 k.p.k., zwolnił go od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, gdyż ich
uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na jego sytuację rodzinną, majątkową i wysokość uzyskiwanych
dochodów.