PDF (WK)

BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI
JEGO CHARAKTERYSTYCZNYM CECHOM
God Is Identified By His Characteristic
64-0311
William Marrion Branham
Poselstwo, wygoszone przez brata Williama Marriona Branhama w ™rodŸ wieczorem, dnia
11. marca 1964 w miejskim audytorium w Beaumont, TX, USA. PodjŸto wszelkie wysiki, by
dokadnie przenie™ø mówione Poselstwo z nagra§ na ta™mach magnetofonowych do postaci
drukowanej. Podczas tumaczenia i korekty korzystano z najnowszej wydrukowanej wersji
oraz z nagra§ na CD w oryginalnym jŸzyku angielskim. Niniejszym zostao opublikowane
w penym brzmieniu.
Wydrukowanie tej ksiŒki umoŒliwiy dobrowolne ofiary wierzcych, którzy umiowali
Jego Sawne Przyj™cie i to Poselstwo. Przetumaczono i opublikowano w latach 2002 - 2003.
Wszelkie zamówienia naleŒy kierowaø na adres:
MÓWIONE S~OWO
GUTY 74, 739 55 Smilovice, CZ
Tel./Fax: + 420 558 324425
Mobil:
+ 420 776 158954
E-mail: [email protected]
http://www.volny.cz/poselstwo
2
MÓWIONE S~OWO
Bóg jest zidentyfikowany dziŸki
Jego charakterystycznym cechom
Niebia§ski Ojcze, dziŸkujemy Ci za ten przywilej, Œe nas tu znowu
przyprowadzie™ _ do Beaumont, w Teksasie. Kiedy rozgldam siŸ
wokoo po tych balkonach, przypominaj mi siŸ chwile, kiedy
byli™my tutaj poprzednio i te wielkie rzeczy, które Ty czynie™.
Niewtpliwie wielu z tamtych suchaczy siedzi tutaj w audytorium
dzisiaj wieczorem. Gdyby™ Ty nie dotkn siŸ ich chorych cia, nie
byliby tutaj dzisiaj wieczorem, Ty to jednak uczynie™ i oni s tutaj.
Pozostaje wiele wspomnie§, one wszystkie pójd z nami do
Wieczno™ci.
2
Modlimy siŸ, aby™ Ty da nam wielkie wylanie Ducha šwiŸtego.
Pobogosaw nas wspólnie. Pobogosaw kaŒdy ko™ció, kaŒdego
czonka.
3
Panie, pobogosaw równieŒ szczególnie naszego modego brata
tutaj, brata Pearry Green’a, który wysuwa siŸ na czoo i próbuje Je
przedkadaø. Niechby ludzie tego miego miasta dostrzegli to uczucie,
które ten mody czowiek ma do tych ludzi tutaj, by ich
przyprowadziø do Chrystusa, którego miuje. I on stara siŸ
wprowadziø tu kaŒd usugŸ, któr uwaŒa za wa™ciw, któr
do™wiadczy w oparciu o Sowo, i on chce dopilnowaø tego, aby ludzie
byli zbawieni.
4
PomóŒ nam Ojcze, w naszych wysikach, kiedy oddajemy samych
siebie Tobie do usugi, ku czci i chwale Boga. Prosimy o to w Imieniu
Jezusa. Amen.
5
Przypominam wam teraz, aby™cie kaŒdego wieczora
przyprowadzili kogo™ ze sob albo przedzwo§cie komu™ i
powiadomcie go _ powiedzcie kaŒdemu pastorowi, kaŒdemu
zborowi. Bez wzglŸdu na to, kto to jest, chociaŒ siŸ nawet odróŒniaj
od nas. JeŒeli tylko przyjdziecie tutaj, usidziecie sobie i bŸdziecie siŸ
zachowywaø mile _ na pewno bŸdziemy sobie bardzo ceniø, Œe
jeste™cie tutaj.
6
Przynie™cie teŒ wasze Biblie, przynie™cie oówki i notujcie sobie
teksty z Pisma. Potem je sobie wyszukajcie i sprawd›cie ze Sowem, i
zobaczcie czy one s wa™ciwe, czy nie. Rozumiecie? I nie przyjmujcie
potem swojej wasnej teologii, przyjmijcie Je po prostu tak, jak Biblia
jest napisana. Widzicie, wielokrotnie moŒemy powiedzieø: To
oznacza to _ wa™nie takie ma To znaczenie”. Bóg nie potrzebuje
Œadnego wykadowcy; On wykada Swoje wasne Sowo. Rozumiecie?
7
Bóg powiedzia: Niech siŸ stanie ™wiato” i stao siŸ ™wiato. To
1
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
3
nie potrzebowao Œadnego wykadu. Stao siŸ to dokadnie w ten
sposób, jak On to powiedzia. On powiedzia: Panna pocznie” i ona
poczŸa. To nie potrzebuje Œadnego wykadu.
8
Bóg obieca pewne rzeczy na nasz czas, które siŸ musz wypeniø!
On to powiedzia, wiŸc to nie potrzebuje Œadnego wykadu. Bóg tak
powiedzia i On wykada Samego Siebie, dlatego wiŸc Biblia mówi, Œe
Ono nie podlega prywatnemu wykadowi. Bóg wykada Swoje wasne
Sowo przez to, Œe Je potwierdza.
9
Zastanawiam siŸ, czy powstaliby™my teraz, gdy bŸdziemy czytaø
Jego Sowo z listu do Hebrajczyków _ 1. rozdzia. ProszŸ was,
Œeby™cie wstali dlatego, by uczciø to Sowo. Ja wierzŸ, Œe tym Sowem
jest Bóg. Na pocztku byo Sowo, a Sowo byo u Boga i Bogiem
byo Sowo. A Sowo ciaem siŸ stao i mieszkao miŸdzy nami” _
Jezus Chrystus ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki” _ to jest
tematem naszych kampanii. Dlatego gdy czytamy Jego Samego w
drukowanej postaci tutaj w tym Sowie, powstajemy. Gdy okazujemy
lojalno™ø naszej fladze, kiedy ona przechodzi koo nas, powstajemy,
by oddaø honor naszej fladze, naszemu narodowi; powinni™my to
czyniø. Zatem, o ileŒ wiŸcej powinni™my powstaø, kiedy czytamy
Sowo BoŒe! BŸdziemy czytaø z listu do Hebrajczyków 1, 1-3:
Wielokrotnie i wieloma sposobami przemawia Bóg
dawnymi czasy do ojców przez proroków;
Ostatnio, u kresu tych dni, przemówi do nas przez Swego
Syna, którego ustanowi dziedzicem wszechrzeczy, przez
którego takŒe wszech™wiat stworzy.
On, który jest odblaskiem chway i odbiciem jego Istoty i
podtrzymuje wszystko sowem swojej mocy, dokonawszy
oczyszczenia z grzechów, zasiad po prawicy majestatu na
wysoko™ciach”.
10 Módlmy siŸ. Ilu z was teraz, kiedy macie pochylone gowy i serca,
chciaoby byø wspomnianych w modlitwie _ by podczas tych
naboŒe§stw Bóg speni wam wasz pro™bŸ? ProszŸ, podnie™cie wasze
rŸce. Pan widzi wasze rŸce.
11 Nasz Niebia§ski Ojcze, jak daleko widz moje ludzkie oczy, bya
tam caa masa rk. Na pewno objawienie brata Greena i moje
pragnienie przybyø tutaj byo wa™ciwe. OtóŒ, Ojcze, daj im ich
pragnienie zgodnie z Twoim Sowem i Twoj obietnic. Poruczamy
ich Tobie. Niechby nasze Œycia byy tak dostosowane do Sowa, Œeby
Sowo stao siŸ ciaem miŸdzy nami i dao ludziom wiarŸ, aby mogli
czerpaø z ich konta w Niebiosach, które Jezus zaatwi dla nich
dawno temu _ za ich grzechy i choroby, kiedy podŒaj w swej
pielgrzymce. Modlimy siŸ, pobogosaw nas teraz, gdy czekamy na
4
MÓWIONE S~OWO
Ciebie, Œeby™ nam objawi Twoje Sowo, by stao siŸ ciaem miŸdzy
nami. Bowiem prosimy o to w Imieniu Jezusa. Amen. MoŒecie usi™ø.
12 Chciabym teraz poprosiø, Œeby™cie siŸ starali nie poruszaø, nie
poruszajcie siŸ po prostu wiŸcej, niŒ naprawdŸ potrzebujecie _ mam
na my™li, Œeby™cie nie wstawali i nie chodzili przez nastŸpnych
czterdzie™ci piŸø czy piŸødziesit minut _ co™ w tym sensie.
13 OtóŒ, naszym usiowaniem i naszym zamiarem jest to, Œe
pragniemy siŸ dowiedzieø, co jest Prawd. A jedyn Prawd, któr
znam, jest ta Biblia. OtóŒ, Bóg bŸdzie sdzi ten ™wiat pewnego dnia,
my temu wierzymy. KaŒdy z nas ™miertelników bŸdzie
przyprowadzony do Jego Obecno™ci _ na rozprawŸ sdow. Mam
tutaj wypisanych kilka notatek i miejsc Pisma šwiŸtego, na które
pragnŸ siŸ powoywaø przez nastŸpnych kilka minut.
14 PamiŸtajcie zatem, gdybym siŸ zapyta dzisiaj wieczorem: Czy
tutaj jest kto™ z katolików?”
Tak” _ odpowiedzieliby. I prawdopodobnie^
OtóŒ, na podstawie czego Bóg bŸdzie sdzi ™wiat?”
Oni by powiedzieli: Na podstawie katolickiego ko™cioa”.
15 Ja odpowiedziabym: Którego katolickiego ko™cioa?” One siŸ nie
zgadzaj. Istnieje wiele niezgody miŸdzy nimi. Jeden jest ko™cioem
rzymskokatolickim, inny greckim, a inny ortodoksyjnym, i tak dalej.
Mamy ich wiele. WiŸc gdybym powiedzia^
16 Metodysta powstaby i powiedzia: On bŸdzie go sdzi na
podstawie ko™cioa metodystycznego”. OtóŒ, gdyby tak byo, to
bapty™ci nie mieliby szansy. A gdyby go sdzi na podstawie
baptystów, to metody™ci nie mieliby szansy.
17 PoniewaŒ, pamiŸtajcie, jedno mae bŸdne zacytowanie Sowa,
jedno (nie wszystkie, nawet nie wszystko z jednego wersetu), po
prostu jedno mae niedowiarstwo wobec Sowa, spowodowao kaŒd
™mierø, kaŒd chorobŸ, kaŒdy smutek. Spowodowaa to Ewa w
ogrodzie Eden. Zatem, jeŒeli to wszystko byo tylko z powodu tego, Œe
jedna kobieta nie zrozumiaa Sowa _ ona nie zrobia tego umy™lnie,
bowiem ona zostaa zwiedziona”, jak mówi Biblia. Zwiedziona”
przez jedno sowo i to spowodowao to wszystko. Zatem ty i ja nie
wejdziemy z powrotem z czym™ mniejszym, niŒ z caym Sowem.
18 OtóŒ, ja wierzŸ, Œe Biblia mówi, iŒ On nie bŸdzie _ ja nie wierzŸ,
Œe On bŸdzie sdzi ™wiat na podstawie zielono™witkowego ko™cioa,
albo metodystów, baptystów, czy katolików. On bŸdzie go sdzi
przez Jezusa Chrystusa. On tak powiedzia. A Chrystus jest Sowem.
Na pocztku byo Sowo, a Sowo byo u Boga i Bogiem byo Sowo.
A to Sowo ciaem siŸ stao i mieszkao miŸdzy nami. Ten sam
wczoraj, dzisiaj i na wieki”.
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
5
19 Wszystko to jest wielk Wieczno™ci. Wieczno™ø siŸ nigdy nie
zaczŸa i nie moŒe siŸ sko§czyø. Dlatego w tym wielkim Wiekuistym
Bogu byy atrybuty _ byø Ojcem, byø Synem, byø Zbawicielem, byø
Uzdrowicielem; i wszystkie te cechy byy w Nim. A teraz dzieje siŸ
tylko jedna rzecz _ On objawia swoje atrybuty. To jest wszystko.
20 OtóŒ, nasze imiona zostay zapisane w Barankowej KsiŸdze ycia
przed zaoŒeniem ™wiata. A kiedy Sowo dotknie siŸ tego, to je™li tam
jest jakie™ ™wiato, które byo przeznaczone do ycia _ Jezus
powiedzia: Nikt nie moŒe przyj™ø do mnie, je™li go Mój Ojciec nie
pocignie, a wszyscy, których Mi da Ojciec, przyjd do Mnie”.
Widzicie wiŸc, jest to Sowo _ ustawicznie Sowo i Sowo.
21 OtóŒ, pragnŸ zaczerpnø kontekst z tego tekstu, który
przeczytali™my i mówiø dzisiaj wieczorem na temat: Bóg jest
zidentyfikowany dziŸki Jego charakterystycznym cechom”.
22 OtóŒ,
niemal wszystko, co znajdujemy, moŒe zostaø
zidentyfikowane dziŸki jego charakterystycznym cechom.
23 Widzimy teraz, podobnie jak w Œyciu zwierzt _ we›cie na
przykad Œycie ptaków. We›cie na przykad trznadla, kiedy on leci, i
sójkŸ. One wygldaj w duŒej mierze podobnie. Lecz
charakterystyczn cech trznadla jest to, Œe podczas lotu zatrzepocze
skrzydami i opada, i cigle podnosi siŸ i opada, podnosi siŸ i opada.
To s jego charakterystyczne cechy. Kiedy obserwujecie sójkŸ, ona
leci raczej w prostej linii.
24 Obserwujcie przepiórkŸ, kiedy siŸ wzbija do lotu _ przepiórkŸ
wirginijsk, jak ona leci. Obserwujcie przepiórkŸ Gambela, kiedy
wzbija siŸ do lotu, wy my™liwi. Widzicie miŸdzy nimi róŒnicŸ.
Obserwujcie bekasa maego i bekasa Wilsona _ jego
charakterystyczne cechy okre™laj, kim on jest.
25 Wielki kanadyjski kozio ™nieŒny, stojcy na zboczu góry _ gdyby
odwróci siŸ swoimi plecami, tylna czŸ™ø jego zadu jest biaa,
pozostae czŸ™ci s szare. Gdyby™cie nie znali jego
charakterystycznych cech koza ™nieŒnego, to mogliby™cie go wziø za
jelenia. Rozumiecie? Widzicie, musicie znaø ich charakterystyczne
cechy, by rozpoznaø, jakie to jest zwierzŸ. Mogliby™my rozpatrywaø
wiele rzeczy z Œycia zwierzt.
26 Przejdziemy teraz do Œycia ludzkiego, do charakterystycznych
cech, odróŒniajcych mŸŒczyznŸ i kobietŸ. Miedzy nimi jest róŒnica.
Oboje s ludzk istot, lecz charakterystyczne cechy obu pci
pozwalaj ich rozróŒniø. Niedawno czytaem o jednej z prób, na któr
by wystawiony Salomon przez królow z Saby, która postawia
przed nim kilka kobiet przebranych za mŸŒczyzn. A Salomon poleci
im zrobiø kilka kroków i uczyniø kilka ruchów, i zaraz powiedzia:
To s kobiety”. Rozumiecie, on potrafi je rozpoznaø wedug tego,
6
MÓWIONE S~OWO
jak one to czyniy _ byy to cechy charakterystyczne kobiet. Jest w
tym co™, czego nie potraficie ukryø; jest to kobieta, poniewaŒ jej cechy
charakterystyczne okre™laj, Œe ona jest kobiet.
27 Podobnie jest z praworŸkimi i leworŸkimi lud›mi. Obaj s lud›mi.
Kiedy ich obserwujecie, to jeden z nich jest praworŸkim, a ten drugi
jest leworŸkim. Obserwujecie ich cechy charakterystyczne, które ich
okre™laj i moŒecie powiedzieø, czy oni s praworŸkimi czy
leworŸkimi, czy nie s. Rozumiecie? Pomimo tego obaj maj rŸce, a
obydwie rŸce wygldaj zupenie podobnie, po prostu cakiem
podobne.
28 MoŒe wtrcŸ tutaj ma uwagŸ. Jezus powiedzia w ew. Mateusza
24. rozdzia, Œe w ostatecznych dniach te dwa duchy bŸd tak blisko
siebie razem, Œe to zwiodoby nawet wybranych, gdyby to byo
moŒliwe”.
29 OtóŒ, podobnie jak patrzyliby™cie siŸ na praw rŸkŸ i na lew
rŸkŸ. Obydwie maj kciuki, palce, paznokcie, mae palce, ™rodkowe
palce, i tak dalej, palce wskazujce; a wszystkie palce odróŒniaj siŸ.
Obie rŸce maj kciuki, tylko jeden z nich jest skierowany w jednym
kierunku, a drugi w innym kierunku; oba maj taki sam odcisk,
uksztatowany w ten sam sposób _ odciski kciuków. Oba wygldaj
identycznie, podobnie, jedyn róŒnic s ich charakterystyczne
cechy. Jedna jest lew rŸk, a druga jest praw rŸk; to jest jedyna
róŒnica.
30 I tak wa™nie bŸdzie z tymi duchami w ostatecznym czasie; one
bŸd _ po prostu ich charakterystyczne cechy pozwol rozpoznaø,
czy on jest z Boga, czy nie. Jeden z nich bŸdzie wa™ciwym duchem, a
ten drugi zym. Rozpoznacie je tylko podug charakterystycznych
cech Boga. Zupenie dokadnie _ musi siŸ to staø w ten sposób.
Powiedzieliby™my: Prawa rŸka jest wa™ciwa”, a lewa rŸka jest
za”, rozumiecie, albo na odwrót _ jedna z nich. MoŒna to ustaliø
podug ich charakterystycznych cech. MoŒecie je rozpoznaø tylko
podug ich charakterystycznych cech.
31 Kiedy Izrael by w swojej pielgrzymce _ on wyszed z Egiptu.
OtóŒ, Bóg by z Izraelem, On pokazywa im tam wielkie znaki, posa
do nich proroka i zidentyfikowa Swoje napisane Sowo. A kiedy
wyprowadzi ich, obserwujemy Jego charakterystyczne cechy _ jak
On spotka siŸ z MojŒeszem i te rzeczy, które On czyni. I w ich
pielgrzymce na pónoc przyszli do innego narodu _ by to Moab. A
Moab by wielkim narodem, nie byli to poganie, w Œadnym wypadku.
Byo to potomstwo córek Lota i oni byli wierzcymi. Obserwujcie
teraz te dwa narody. Jeden z nich jest uznawanym narodem, a ten
drugi jest po prostu przybyszem. I obecnie oni doszli do tej
miejscowo™ci, gdzie ten wielki naród Moab znajdowa siŸ wprost na
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
7
ich drodze obowizku _ na ich szlaku do obiecanego kraju. Teraz oni
mieli^
32 Spójrzcie na te dwa narody _ kaŒdy mia proroka. Jeden z nich
by wielkim nauczycielem i prorokiem _ Balaam. Tym drugim by
MojŒesz. Oto Balaam schodzi w dó, by przeklinaø Izraela.
33 Zwróøcie teŒ uwagŸ na to, Œe obaj byli absolutnie fundamentalni.
Balaam, fundamentalny prorok powiedzia: Zbudujcie mi siedem
otarzy” _ jest to dokadna BoŒa liczba. I zóŒcie na kaŒdym otarzu
czyst ofiarŸ _ cielca” _ dokadnie tak sam ofiarŸ skada Izrael w
swoim obozie. I on rzek: Na kaŒdym otarzu zóŒcie równieŒ w
ofierze barana”, co mówio o przyj™ciu Chrystusa. A na dole, w obozie
izraelskim skadano tak sam ofiarŸ.
34 Te same otarze, ten sam Bóg, lecz jeden z nich postŸpowa ›le, a
ten drugi dobrze. I jedynym sposobem, jak mogli™cie rozpoznaø, kto
jest^ Zasadniczo, jeŒeli chodzio o Sowo, obaj mieli racjŸ. Widzicie
jednak, Œe jeden z nich _ jego motywy byy niedobre _ on próbowa
odciø swego brata od obietnicy, któr mu Bóg da.
35 Inna rzecz _ jeden z nich, prorok Balaam by fundamentalny, lecz
prorok MojŒesz wykazywa siŸ charakterystycznymi cechami Boga.
By tam Sup Ognia _ ta nadprzyrodzona šwiato™ø, unoszca siŸ nad
nimi. W ich obozie dziay siŸ wielkie uzdrowienia _ nadprzyrodzony
Bóg pokazujcy nadprzyrodzone znaki. I oni trzymali siŸ dokadnie
Sowa obietnicy, któr Bóg da Abrahamowi dawno temu, kiedy
obydwa narody powstay. Lecz obecnie, MojŒesz mia obietnicŸ
Abrahama i szed do obiecanego kraju. Balaam, równieŒ prorok
Pa§ski, sta tam. I moŒna ich byo rozpoznaø tylko w jeden sposób,
nie wedug ich fundamentalnego nauczania, lecz podug
charakterystycznych cech Boga.
36 Tam, w obozie izraelskim by odgos _ okrzyk gosu Króla. Ofiara
zado™øuczynienia odnosia skutki _ SpiŒowy WŒ, uderzona Skaa. A
Bóg by z nimi, identyfikujc Samego Siebie w nadprzyrodzonej
šwiato™ci i uzdrawiajc ich choroby i niedomagania, kiedy oni szli
naprzód. Jego charakterystyczne cechy udowadniay, kim On jest, bo
trzyma siŸ linii Sowa na tamten czas, na tamten okres czasu, w
którym oni Œyli. Charakterystyczne cechy Boga identyfikoway Jego
Samego w MojŒeszu. Rozumiecie, charakterystyczne cechy Boga
zidentyfikoway siŸ w MojŒeszu. Sup Ognia, ofiara przebagania w
akcji, nadprzyrodzona, uderzona Skaa, i oni _ równieŒ SpiŒowy
WŒ, mówicy o uzdrowieniu, a prócz tego oni wykonywali swój
obowizek _ byli na drodze do obietnicy BoŒej.
37 Jeszcze raz: Charakterystyczne cechy Boga nie s naturalne.
Charakterystyczne cechy Boga s nadprzyrodzone, poniewaΠOn jest
Stwórc. On jest Nadprzyrodzony. I kiedy zaczynaj siŸ przejawiaø
8
MÓWIONE S~OWO
charakterystyczne cechy Boga, jest to tak niezwyke dla
nowoczesnego umysu, Œe odrzuca to ludzi od tej linii. Oni Tego nie
mog zrozumieø, lecz On nie odstŸpuje od Swojej obietnicy. Bóg we
wszystkich wiekach _ jak powiedziaem _ wyznaczy Sowo.
38 We›my na przykad jednego z nich. By wówczas Józef, mŒ Marii.
On by zarŸczony z t mod pani i oni mieli zostaø po™lubieni. Lecz
potem, zanim oni zawarli zwizek maŒe§ski, ona bya znaleziona
brzemienn z Ducha šwiŸtego.
39 OtóŒ, my wszyscy wierzymy w to, jeŒeli jeste™my chrze™cijanami.
Musimy temu wierzyø, aby™my mogli byø chrze™cijanami. Tak mówi
Biblia. Musicie wierzyø kaŒdemu Sowu w Biblii, aby™cie mogli byø
chrze™cijanami, bo jeŒeli macie Ducha šwiŸtego tutaj wewntrz, On
bŸdzie akcentowa kaŒde Sowo i kaŒd obietnicŸ Swoim Amen”.
40 Bowiem _ Józef by sprawiedliwym czowiekiem, on by dobrym
czowiekiem. I niewtpliwie Maria powiedziaa mu o wizycie
Gabriela, i o tym, jak ma zostaø zacieniona przez Ducha šwiŸtego i
jak pocznie i urodzi Syna, a Jego ImiŸ bŸdzie brzmiao Jezus”; jakŒe,
ona musiaa to powiedzieø Józefowi. A Józef móg spojrzeø w jej
wielkie brzowe oczy i móg ogldaø jej niewinno™ø, i on chcia temu
wierzyø. On chcia temu wierzyø caym swoim sercem, lecz byo to
zanadto niezwyke, i on chcia j potajemnie opu™ciø.
41 OtóŒ, je™li mŸŒczyzna jest szczery w tej sprawie, Bóg znajdzie
jaki™ sposób, jak pokazaø temu mŸŒczy›nie, Œe to jest Prawd. On jest
do tego zobowizany, je™li ty jeste™ szczery. JeŒeli To widzisz, a
odchodzisz od Tego, to bŸdziesz sdzony. Lecz je™li jeste™ szczerym,
pojmujesz PrawdŸ!
OtóŒ, Józef mia po prostu taki zamiar. On sobie powiedzia: Jest
to tak niezwyke!”
42 Tak wa™nie jest dzisiaj z lud›mi _ z dobrymi lud›mi, zacnymi
lud›mi z dobrym charakterem, zacnymi kaznodziejami _ z wieloma z
nich. Kapani i tak dalej s dobrymi mŸŒczyznami, lecz
nadprzyrodzone potwierdzenie obietnicy dnia dzisiejszego jest tak
niezwyke, Œe wytrca ich to z równowagi. Jest tak dlatego, bo
charakterystyczne cechy Boga manifestuj siŸ.
43 Zatem, Józef, jej mŒ, bŸdc sprawiedliwym czowiekiem, nie
chcia jej robiø publicznie ha§by. On nie móg w to uwierzyø, chociaŒ
próbowa. Lecz kiedy rozmy™la o tych sprawach, Anio Pa§ski
przemówi do niego i powiedzia mu to.
44 OtóŒ, On nie zawsze musi mówiø poprzez sny. On moŒe objawiø ci
Samego Siebie dziŸki Sowu i pokazaø ci, Œe Ono jest prawdziwe,
jeŒeli jeste™ wystarczajco szczerym, by przypatrzyø siŸ Temu i
zobaczyø, czy to s charakterystyczne cechy Boga, które siŸ
manifestuj; lecz jest to zawsze w zgodno™ci z obiecanym Sowem.
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
9
45 I jeszcze inna sprawa _ Sowo BoŒe zawsze koryguje bd. Czy
temu wierzycie? Sowo zaatwia tŸ sprawŸ. Kiedy Bóg potwierdza to
Sowo, Ono zaatwia tŸ sprawŸ.
46 We›my teraz _ chciabym siŸ zastanowiø nad jednym jeszcze,
który mi przychodzi na my™l. Nie bŸdŸ zajmowa zbyt wiele czasu,
poniewaŒ chcemy siŸ modliø o kilku chorych. Zobaczmy, wtedy^
Jezus bŸdc Sowem _ Biblia mówi, Œe On jest Sowem. My wszyscy
zgadzamy siŸ z tym, Œe On jest Sowem. ZauwaŒcie, kiedy On mia
dwana™cie lat _ nie mamy Œadnych zapisków, Œe On chodzi do
szkoy. Lecz jako may dwunastoletni chopiec, mniej wiŸcej takiego
wzrostu _ oni _ Jego rodzice Maria i Józef udali siŸ do ™wityni, by
oddawaø Bogu cze™ø na ™wiŸcie Paschy. I kiedy oni tam byli i ™wiŸto
Paschy sko§czyo siŸ, oni wyruszyli z powrotem do domu, uszli juŒ
trzy dni drogi, a nie mogli nigdzie znale›ø Jezusa. W ko§cu znale›li
go, po trzech dniach poszukiwa§, dyskutujcego ze starszyzn w
™wityni o Sowie BoŒym.
47 I suchajcie teraz Marii. MówiŸ teraz do ludzi, którzy uwaŒaj j
za boginiŸ _ spójrzcie. Rozumiecie, kobieta bya zwiedziona na
pocztku. I obserwujcie j tutaj. JeŒeli dotychczas nie zwrócili™cie na
to uwagi, obserwujcie to. Ona powiedziaa: Twój ojciec i ja
szukali™my Ciebie ze zami”. ZauwaŒcie, ona potŸpia przed tymi
kapanami swoje ™wiadectwo, które ™wiadczya. Ona mówia
przedtem, Œe poczŸa z Ducha šwiŸtego”, a tutaj nazwaa Józefa”
Jego ojcem.
48 Obserwujcie tu tego dwunastoletniego Chopca, który by Sowem
na tamten czas. On by obiecanym Sowem na tamten czas _
namaszczonym Mesjaszem. Suchajcie, co On powiedzia: Czy nie
wiecie, Œe Ja muszŸ byø w sprawach Mojego Ojca?” Sowo koryguje
bd. Widzicie, jakie to byo Nadprzyrodzone _ dwunastoletnie
Dziecko! Ja my™lŸ, Œe Jezus nie rozumia tego, co On powiedzia, lecz
On by Sowem, a Sowo koryguje bd. Widzicie, On skorygowa
Swoj matkŸ, i napomnia j, kiedy tak powiedziaa. OtóŒ, gdyby tak
nie byo, to On zajmowaby siŸ sprawami swojego” ojca, On byby u
swojego” ojca, gdyby Józef by Jego ojcem.
49 Lecz widzicie, ona bya caa zdenerwowana i podniecona,
podobnie jak Ewa, i bya pod wraŒeniem czego™, wiecie, i
powiedziaa: Twój ojciec i ja szukali™my Ciebie ze zami”.
50 On powiedzia: Czy nie wiesz, Œe Ja muszŸ byø w sprawach
Mojego Ojca?” Widzicie, jak Sowo jest korygujce, Ono koryguje
pomykŸ.
51 Szatan popeni bd, kiedy próbowa kusiø Jezusa. Bowiem On
przyszed ze Swoim wasnym Sowem i pokona go tym Sowem.
52 Biblia mówi tu: Wielokrotnie i wieloma sposobami identyfikowa
10
MÓWIONE S~OWO
Bóg Samego Siebie Swoim prorokom, On przemawia dawnymi czasy
do ojców przez proroków”. On pokazuje teraz Swoje
charakterystyczne cechy, identyfikujc Samego Siebie, rozumiecie,
ludziom _ On mówi do proroków. Prorocy _ ich potwierdzone wizje,
byy charakterystycznymi cechami Boga, oznajmionymi przez
prorocz wizjŸ.
53 aden czowiek nie potrafi wyja™niø wizji; nie sposób tego
uczyniø. Jest to nadprzyrodzone. Jest to co™, co czowiek widzi _ co
byo, co jest i co bŸdzie. I taki wa™nie jest BoŒy sposób: On posa
czowieka, który wypowiedzia te rzeczy i pokaza rzeczy, które siŸ
urzeczywistni (nie tylko dzisiaj wieczorem) kaŒdego wieczora, w
kaŒdym czasie. Wszystko, co on rzek, musiao byø w dokadnej
zgodno™ci z Panem _ musiao byø Sowem Pa§skim.
54 DziŸki temu dary i powoania BoŒe s nieodwoalne. Nie moŒesz
zmieniø koloru swoich oczu na brzowe, jeŒeli s niebieskie. Nie
moŒesz zrobiø siebie wysokim sze™ø stóp, kiedy masz tylko cztery
stopy. KtóŒ z was usilnie my™lc moŒe dodaø do wzrostu swego jeden
okieø?” My jeste™my tym, czym jeste™my z aski BoŒej.
55 OtóŒ, dary i powoania s nieodwoalne. Ci prorocy urodzili siŸ
jako prorocy. MojŒesz urodzi siŸ jako piŸkne niemowlŸ. Jezus by
Synem BoŒym juŒ przed zaoŒeniem ™wiata _ atrybutem BoŒym.
Jeremiasz _ my™lŸ, Œe byo zapowiedziane siedemset dwana™cie lat
przedtem, zanim on siŸ urodzi _ on by gosem woajcego^ Nie,
przepraszam, on by ustanowiony za proroka dla narodów i zosta
po™wiŸcony w onie swojej matki i ustanowiony za proroka dla
narodu. Jan Chrzciciel _ o nim wa™nie my™lŸ; byo to siedemset
dwana™cie lat przedtem, nim on siŸ urodzi. On by gosem woajcego
na pustyni.
56 Widzicie, jest to Bóg ustanawiajcy do urzŸdu. On posya
czowieka, który bierze Sowo na ten wiek. Lecz teraz, zanim moŒecie
uwierzyø temu Sowu na dany wiek, On daje poznaø Samego Siebie w
Swoich charakterystycznych cechach, rozumiecie, przez poznanie,
przez wizjŸ. On mówi rzeczy, które siŸ bŸd dziaø, i one siŸ dziej. A
Bóg powiedzia: Kiedy siŸ to dzieje, to wierzcie, Œe on ma wykad
Sowa, poniewaŒ Sowo od Pana przychodzi do tego proroka”. A jego
uwierzytelniajcym listem jest to, Œe jest zidentyfikowany jako
widzcy _ w Starym Testamencie. Jest to tak jasne, jak tylko moŒe
byø! Jego cechy _ charakterystyczne cechy s zidentyfikowane,
obwieszczone _ jego wa™ciwo™ci (charakter).
57 OtóŒ, tak wa™nie Bóg dziaa wielokrotnie”, jak mówi Biblia _
róŒnymi sposobami _ On mówi do ojców przez proroków, lecz w
tych ostatecznych dniach mówi On przez Swego Syna, Jezusa
Chrystusa”.
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
11
58 OtóŒ, Jezus powiedzia w ew. Jana 10, 37: JeŒeli Ja nie czyniŸ
dzie Mojego Ojca, to Mi nie wierzcie”.
Widzicie, oni mówili: Ty jeste™ Czowiekiem, a czynisz siŸ
Bogiem”.
59 On powiedzia: JeŒeli Ja nie czyniŸ dzie Mojego Ojca, to mi nie
wierzcie”. On powiedzia: Jan by jasnym ™wieccym ™wiatem. Wy
wielcy, wy chcieliby™cie chodziø w jego ™wietle w tym czasie. Jan
rzek: ,Mnie musi ubywaø: On musi ro™ø!’” On by šwiato™ci ™wiata,
poniewaŒ On by potwierdzonym, zidentyfikowanym Sowem, które
stao siŸ ciaem. Widzicie, On by Bogiem z nami.
60 Prorocy byli Bogiem dla ludzi w ich czasie. Jezus tak powiedzia.
On powiedzia: JeŒeli nazywacie bogami tych, do których przyszo
Sowo BoŒe, jak moŒecie potŸpiaø Mnie, kiedy mówiŸ, Œe jestem
Synem BoŒym?” Rozumiecie? WiŸc tam, gdzie jest potwierdzone
Sowo, które byo wypowiedziane przez Boga, tam Bóg daje poznaø
Samego Siebie dziŸki Swoim charakterystycznym cechom,
wypeniajc Swoje Sowo. Nie potrzebuje to Œadnego wykadu. Jest to
juŒ wyoŒone, On Sam udowadnia, czym Ono jest.
61 Po prostu tak samo, jak On powiedzia niech bŸdzie ™wiato” i
stao siŸ ™wiato. Wy nie musicie mówiø: OtóŒ, co to oznacza?”
Oznacza to po prostu, Œe to istnieje i potwierdza siŸ to. JuŒ siŸ to
urzeczywistnio.
62 OtóŒ, Jezus powiedzia: JeŒeli Ja nie czyniŸ dzie Mojego Ojca” _
innymi sowy _ je™li Ja nie mam charakterystycznych cech Mojego
Ojca, to Mi nie wierzcie. One identyfikuj Mój charakter _ Kim Ja
jestem. JeŒeli nie moŒecie Mi wierzyø, to wierzcie tej identyfikacji,
któr Bóg da. JeŒeli wy _ je™li nie bŸdziecie^ JeŒeli Ja nie _ je™li
Mój charakter nie identyfikuje Mojej pozycji, to nie wierzcie temu, co
Ja twierdzŸ”. Rozumiecie? Czy to pojmujecie dzisiaj wieczorem? Ilu z
was zrozumiewa to? Podnie™cie wasze rŸce. Widzicie? JeŒeli Mój
charakter nie ™wiadczy o tym, Kim Ja jestem, jak twierdzŸ” _
powiedzia Jezus _ to nie wierzcie. JeŒeli Mi nie moŒecie wierzyø, to
wierzcie identyfikacji tego charakteru, którym Ja jestem”.
63 W ew. Jana 14, 12. Jezus powiedzia: Kto wierzy we Mnie,
sprawy, które Ja czyniŸ i on czyniø bŸdzie”. Spójrzcie teraz: Kto
wierzy we Mnie” _ prawdziwy wierzcy _ sprawy, które Ja czyniŸ i
on czyniø bŸdzie”. ZwaŒajcie. Innymi sowy co™ takiego: Kto wierzy
we Mnie, bŸdzie zidentyfikowany przez Moje charakterystyczne
cechy _ przez te dziea”. To wa™nie czyni On teraz. On powiedzia:
JeŒeli Ja nie czyniŸ dzie Mojego Ojca, to Mi nie wierzcie”. A Ojciec
mówi do proroków i to byy ich charakterystyczne cechy _
identyfikacja. Tak samo byo z Jezusem. A On obieca to temu, kto
wierzy: Moje charakterystyczne cechy bŸd czyniø w nim to samo, co
12
MÓWIONE S~OWO
czyniy we Mnie. A je™li Ja nie czyniŸ spraw Mojego Ojca, to Mi nie
wierzcie. Lecz je™li Ja czyniŸ te dziea, a wy nie moŒecie Mi wierzyø,
to wierzcie tym dzieom, poniewaŒ o nich byo mówione i musz siŸ
urzeczywistniø”.
64 On powiedzia: Badajcie Pisma, bo uwaŒacie, Œe w Nich macie
ywot Wieczny, a One wa™nie mówi wam, Kim Ja jestem”. To by
Jezus, rozumiecie, Bóg zamanifestowany, pokazujcy Samego Siebie.
One ™wiadcz o tym, Kim Ja jestem”. DziŸki temu Hebrajczyków 1,
1. _ Bóg wielokrotnie mówi przez proroków” jasno identyfikuje
charakterystyczne cechy zmartwychwstania Jego Syna. Bóg mówi
wtedy przez proroków, teraz za™ przez Swego Syna. Nie zmieniajcy
siŸ Bóg, majcy te same wa™ciwo™ci _ Sprawy, które Ja czyniŸ, i wy
czyniø bŸdziecie”. Bóg jest poznany na podstawie Jego
zidentyfikowanych charakterystycznych cech. Wa™nie dziŸki temu to
wiecie.
65 Wy mówicie: OtóŒ, mówiŸ ci to, my ™piewamy to, my czynimy to,
a my znów tamto”. Nie o tym ja mówiŸ.
66 Ja mówiŸ o Sowie zamanifestowanym i identyfikujcym to ycie
_ o charakterystycznych cechach obiecanego Sowa na ten wiek.
67 Ówcze™ni faryzeusze znali BibliŸ tak dobrze, jak kaŒdy _ lepiej,
niΠktokolwiek z nas duchownych zna nasz Bibli٠dzisiaj. Oni
musieli Œyø na podstawie Niej. Ich pra-pra-praojcowie byli
kapanami. Oni J studiowali we dnie i w nocy, ale nie dostrzegli tego
zidentyfikowanego Sowa.
68 Dzisiaj^ Luther powiedzia: Kiedy uwierzysz, to Go
posiadasz”. Metody™ci mówi: Kiedy krzyczysz, posiadasz Go”.
Zielono™witkowcy mówi: Kiedy mówie™ jŸzykami, otrzymae™
Go”. Stwierdzamy, Œe to wszystko jest bŸdne! Niektórzy z nich
mówi: Ci, którzy maj owoce Ducha, maj Go”. I to jest bŸdne!
Jedynym dowodem jest, kiedy to potwierdzenie _ kiedy Bóg Sam
identyfikuje siŸ w obiecanym Sowie na t godzinŸ. Tutaj to macie.
69 Kto mia wiŸcej owoców Ducha, niŒ ci askawi starzy kapani,
którzy obrzezywali dzieci i bogosawili im, i czynili wszystko inne? A
oto ten jegomo™ø Jezus nadchodzi i _ poprzewraca ich stoy i
spojrza na nich gniewnie, uderza ich i wypŸdzi ich _ nie byo tam
Œadnej identyfikacji. Pismo šwiŸte jest Jego identyfikacj! On nie
mia karty czonkowskiej. On nie naleŒa do Œadnej organizacji. Lecz
Bóg mówi o Nim; to bya Jego identyfikacja!
70 To jest autentyczna identyfikacja BoŒa w kaŒdej godzinie,
mianowicie Jego identyfikacja. Tak wa™nie jest, Pismo šwiŸte, które
byo obiecane, zostao zamanifestowane przez charakterystyczne
cechy obietnicy, któr jest Bóg, a Bóg jest Sowem. A
charakterystyczne cechy tej obietnicy zostay zidentyfikowane _ to
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
13
czyni czowieka wierzcym. Jezus tak powiedzia i na tym sprawa
zaatwiona. Amen.
71 Zwróøcie uwagŸ, stwierdzamy teraz, Œe charakterystyczne cechy
zidentyfikoway Go. Jak On powiedzia: JeŒeli tak nie jest, to Mi nie
wierzcie”. Jezus powiedzia, Œe to Go zidentyfikuje.
72 I teraz, pamiŸtajcie, Œe w tych dniach, w tych ostatecznych dniach,
jak mówi Hebrajczyków 1, 1: Bóg wielokrotnie i róŒnymi sposobami
mawia do ojców przez proroków. W tych ostatecznych dniach mówi
do nas przez Swego Syna, Jezusa Chrystusa”. Rozumiecie?
Identyfikacja Samego Boga, zamanifestowanego w ten sam sposób,
jak On czyni w dawnym czasie, posugujc siŸ tymi samymi
charakterystycznymi cechami Jego. Amen. ZauwaŒcie, Hebrajczyków
13, 8. mówi: On jest tym samym wczoraj (w róŒnych czasach), dzisiaj
i na wieki _ ten sam”. Te same Jego maniery, Jego sposoby, Jego
charakterystyczne cechy _ wszystko jest takie same! Bóg _ nie
zmieniajcy siŸ Bóg nie moŒe odej™ø od tych charakterystycznych
cech tak samo, jak On nie moŒe odstpiø od Jego przykaza§.
Tym wa™nie On jest _ On jest Sowem. On jest Sowem na tŸ
godzinŸ. On by Sowem, kiedy On stworzy ziemiŸ; to byo Sowo.
Kiedy On stworzy czowieka, byo to Sowo _ Jego atrybuty. Kiedy
On stworzy Chrystusa, by to Bóg, Emanuel. On mia _ kiedy On
uczyni Go Zbawicielem, byy to Jego atrybuty. A gdy On uczyni Go
Uzdrowicielem, byy to Jego atrybuty. Rozumiecie? Jest to Sowo,
które jest zawsze zidentyfikowane _ Sowo zidentyfikowane na
podstawie charakterystycznych cech Boga. ZauwaŒcie, w jaki sposób
On zawsze _ On siŸ nie zmienia.
73 Spójrzcie na tych trzech mŸŒów, którzy przyszli do Abrahama,
siedzcego w wej™ciu do jego namiotu owego dnia. BŸdziemy siŸ mu
przypatrywaø kilka minut. On wyszed _ on zosta wywoany z kraju
Chaldea, spo™ród Chaldejczyków, z miasta Ur. Zosta wyprowadzony
z jego miasta na rozkaz BoŒy, aby siŸ odczy od wszelkiej niewiary.
To jest pierwsza charakterystyczna cecha Boga _ odczyø siŸ od
niewiary _ kiedy On powouje czowieka!
74 I On da mu co™, co byo absolutnie, cakowicie niemoŒliwe dla
naturalnego umysu, by w to uwierzy. On rzek: Abrahamie,
twoja^” On mia siedemdziesit piŸø lat, a Sara miaa sze™ødziesit
piŸø lat. Oni _ bya to jego przyrodnia siostra. Oni Œyli razem
wszystkie te lata i nie mieli dzieci. On powiedzia: Ja dam ci syna z
Sary, a on bŸdzie _ przez niego uczyniŸ ciŸ ojcem wielu narodów”. On
temu uwierzy.
75 Czas upywa, a nie byo Œadnej zmiany u Sary. Rozumiecie? Ona
bya w podeszym wieku _ bya juΠpo menopauzie. Miaa
sze™ødziesit piŸø lat _ na pewno juŒ dawno przekroczya ten wiek.
14
MÓWIONE S~OWO
Abraham mia siedemdziesit piŸø lat, jego ciao byo tyle warte, co
martwe. Jej ono byo tyle warte, co martwe. Lecz Abraham nie
zachwia siŸ odno™nie obietnicy BoŒej na skutek niedowiarstwa. On
cigle wierzy, poniewaŒ Bóg to powiedzia, i by przekonany: JeŒeli
Bóg tak powiedzia, to Jego charakterystyczne cechy wydadz na
™wiat to, co On powiedzia!” My powinni™my byø teraz dzieømi
Abrahama, Nasieniem Abrahama! Czas toczy siŸ cigle dalej i dalej
_ upynŸo dwadzie™cia piŸø lat. Nie byo Œadnej zmiany u Sary,
niczego, prócz tego, Œe ona zestarzaa siŸ i bya przygarbiona, a on
równieŒ. Lecz mimo wszystko Abraham wierzy temu.
76 A pewnego dnia, kiedy Bóg widzia, Œe Jego suga by
zdecydowany byø przykadem dla dzisiejszych ludzi, i przez niego On
mia zamiar pobogosawiø narody, pewnego gorcego dopoudnia _
okoo jedenastej godziny trzej mŸŒczy›ni przybyli do niego. Oni z nim
rozmawiali. I on zaprosi ich, aby usiedli. Co™ byo w nich, co
odróŒniao ich od ludzi. Duchowe sprawy s zrozumiewane przez
duchowe zmysy. ZauwaŒcie, oni przyszli i usiedli. Abraham
spoglda na nich i powiedzia: Mój Pan”. Co musia on uczyniø?
77 Dwaj z nich poszli do Sodomy i gosili w niej, co przedstawia
nowoczesne ™wiadczenie dzisiaj. Tutaj macie te trzy rodzaje ludzi:
Sodoma, ko™ció w Sodomie i Abraham, ten Wybrany: nie w Sodomie.
Dwaj posa§cy _ nowoczesny Billy Graham i^ Przypomnijcie
sobie, ze wszystkich posa§ców do ko™cioa _ nie byo nigdy mŸŒa,
któryby wystpi w tym nominalnym ko™ciele, którego nazwisko
ko§czyoby siŸ na -ham, nigdy przedtem. Byli: Finney, Sankey, Knox,
Calvin, i tak dalej, Billy Sunday i wszyscy inni, lecz nigdy G-r-a-h-am, wzglŸdnie kto™, którego nazwisko ko§czyoby siŸ na -ham”, co
oznacza ojciec narodów”. On poszed tam do miasta i gosi.
Spójrzcie na tŸ godzinŸ! Tutaj s pozorni wierzcy, niewierzcy i
wierzcy. Ci trzej mŸŒowie przyszli. Dwaj z nich udali siŸ do miasta
_ nowoczesny Billy Graham i Oral Roberts _ tam miŸdzy ludzi i
gosili. To nastawienie _ Jezus powoywa siŸ na to.
78 ZauwaŒcie, Wybrani poszli naprzód, znajdowali siŸ tutaj na
zboczu góry _ Abraham i jego grupa. A ten MŸŒczyzna, który
pozosta z Abrahamem _ obserwujcie Go. On okaza
charakterystyczne cechy Boga, bo On powiedzia: Gdzie jest Sara?”
Poprzedniego dnia ona nazywaa siŸ Saraj; teraz bya Sar, S-a-r-.
Powiedzia: Abrahamie”, nie Abramie. Abrahamie, gdzie jest twoja
Œona, Sara?”
On odrzek: Ona jest w namiocie za Tob”.
79 On powiedzia: Ja ciŸ nawiedzŸ”. Potem Abraham sucha tej
mowy. Ja nawiedzŸ ciŸ zgodnie z czasem Œycia”.
80 A Sara za™miaa siŸ w kuak _ sama dla siebie i powiedziaa: Ja,
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
15
stara kobieta, a mój pan teŒ stary, i mieliby™my ponownie przeŒywaø
rozkosz, jak modzi mŸŒczy›ni i kobiety? Je™li chodzi o ludzkie
obcowanie, prawdopodobnie sko§czyo siŸ to juŒ wiele lat temu. Ja?”
Ona siŸ za™miaa.
81 A ten MŸŒczyzna, patrzcy siŸ na Abrahama, gdy Sara bya za nim
w namiocie, powiedzia: Dlaczego siŸ Sara ™miaa, mówic: Jak siŸ
to moŒe staø?” On zidentyfikowa Samego Siebie.
82 A Abraham nazwa Go Elohimem”. OtóŒ, wszyscy czytelnicy
Biblii to wiecie. Elohim, Bóg, Ten wszystko zaspakajajcy,
rozumiecie, który zosta zidentyfikowany w ludzkim ciele _ spoŒywa
miŸso z cielŸcia i pi krowie mleko, oraz spoŒywa chleb i maso.
Elohim zidentyfikowa charakterystyczne cechy Boga, a Abraham
nazwa Go Bogiem”. Kim? On by zidentyfikowany _ Elohim!
83 Jezus powiedzia w ew. ~ukasza 17. rozdzia, Œe kiedy w ostatnich
dniach _ Bóg wielokrotnie mówi przez proroków, w ostatnich
dniach przez Syna Swego” _ zwaŒajcie teraz, On powiedzia: W
czasie, kiedy siŸ objawi Syn Czowieczy”. Zwróøcie uwagŸ: objawi”
_ da siŸ poznaø w tych ostatecznych dniach przed czasem ko§ca,
kiedy siŸ Syn Czowieczy objawi, powróci znowu stan Sodomy. Jak
byo w dniach Sodomy, tak bŸdzie przy przyj™ciu Syna Czowieczego,
kiedy On zostanie objawiony _ kiedy da siŸ poznaø Ko™cioowi, tym
Wybranym (nie Sodomie ani tym homoseksualistom, wzglŸdnie tym,
którzy s w Sodomie). Wybranym!” Abraham by Wybrany. A
królewskim Nasieniem Abrahama s wierzcy, dziŸki Jezusowi
Chrystusowi _ Sowu; oni s Wybranymi! A kiedy siŸ Syn Czowieczy
objawi, ten stan nastanie ponownie.
84 Spójrzcie na ten ™wiat dzisiaj. JeŒeli nie jest pospolit Sodom i
Gomor, to jeszcze takiego nie widziaem. Sodoma i Gomora!
Spójrzcie na ko™ció _ podobny do Lota siedzcego tam i smuccego
siŸ po prostu w swojej duszy, kiedy widzia grzechy Sodomy. Wielu z
kaznodziejów, siedzcych w swoim gabinecie, zacnych mŸŒów,
przygotowujcych swój tekst i tak dalej, kiedy wyjrz na ulicŸ i widz
kobiety w szortach na sobie, i niemoralno™ø i inne rzeczy, i te rzeczy
rozwijaj siŸ dalej _ a on nie moŒe nic powiedzieø przeciw temu, bo
jego organizacja wydaliaby go. Lot nie mia tej ™miao™ci, by stanø
w obronie Tego, co jest prawe; tak samo jest w nowoczesnej Sodomie
i Gomorze dzisiaj.
85 Lecz jest kilku takich, którzy s na zewntrz Sodomy, którzy tam
zostali zrodzeni, nie z woli mŸŒa, lecz z woli BoŒej i z Nasienia
BoŒego. Obserwujcie t identyfikacjŸ tam _ nie tylko goszenie, lecz
znak zidentyfikowanego Sowa BoŒego, które stao siŸ ciaem w
czowieku. Powraca znowu taki stan, jaki by wtedy i jest to
dokadnie tamten czas. Wszystko jest doskonae, wszystko jest
16
MÓWIONE S~OWO
nastawione w zupenej zgodno™ci. yczybym sobie, Œeby™my mogli
kontynuowaø ten temat kilka minut, lecz nie mamy czasu, wiŸc bŸdŸ
siŸ ™pieszy. Ten stan ma znowu nastaø w ostatecznych dniach.
86 Teraz
list do Hebrajczyków 1, 1: Wielokrotnie Bóg
zidentyfikowa Samego Siebie przez proroków. A w dniach
ostatecznych zidentyfikowa Samego Siebie w Synu”, czynic Go
tym, co mówi Hebrajczyków 13, 8: tym samym wczoraj, dzisiaj i na
wieki”.
87 ZauwaŒcie, Bóg wielokrotnie mówi do MojŒesza. I przypomnijcie
sobie teraz, On zidentyfikowa Samego siebie w šwiato™ci, w Supie
Ognia w poncym krzaku. Tak wa™nie czyni On w róŒnych czasach.
I On mówi do MojŒesza. A ta šwiato™ø _ co Ona uczynia? Ona
wydaa na ™wiat charakterystyczne cechy Boga, Ona wypowiedziaa
Sowo: Ja syszaem jŸki Mojego ludu tam w Egipcie. Widziaem ich
wzdychania i syszaem ich krzyki, i wspomniaem na Moje Sowo. Ja
zstpiŸ jako Sup Ognia, šwiato™ø _ pójdŸ, by wyzwoliø ten lud. Ja
posyam ciebie, MojŒeszu”.
88 Obserwujcie charakterystyczne cechy Boga. On wzi do rŸki
gar™ø prochu i wyrzuci go w powietrze, a on zamieni siŸ w pchy. W
MojŒeszu byy charakterystyczne cechy Stwórcy _ Boga.
89 I MojŒesz przemówi _ w 5. MojŒeszowej 18, 15. i powiedzia: Pan
Bóg wasz, wzbudzi wam Proroka, podobnego do mnie”. ZwaŒajcie
teraz, byo to znowu Sowo _ charakterystyczne cechy. Bóg mówic
poprzez MojŒesza powiedzia im, Œe Pan wzbudzi im Proroka,
podobnego do niego. Zwróøcie teraz uwagŸ, jak charakterystyczne
cechy Jezusa zidentyfikoway Go, Œe jest tym obiecanym Sowem.
Kiedy MojŒesz powiedzia, Œe tak bŸdzie, to charakter Jezusa
zidentyfikowa to. ZwaŒajcie teraz: Pan, wasz Bóg” _ to jest Bóg, to
znaczy Sowo _ wzbudzi wam Proroka, podobnego do mnie.
Ktokolwiek nie bŸdzie wierzy temu Prorokowi, wykorzeniony
zostanie spo™ród ludu”. ZwaŒajcie teraz, kiedy Jezus przyszed, jakie
charakterystyczne cechy mia On mieø? Widzicie, obserwujcie teraz to
obiecane Sowo, które obiecao, Œe On bŸdzie prorokiem, tak jak
MojŒesz.
90 Oni mieli wtedy wszelkiego rodzaju nauczycieli i róŒnych
rabinów. Nie mieli jednak proroka w cigu czterystu lat _ od czasu
Malachiasza; a teraz nagle pojawia siŸ ten MŸŒczyzna na widowni.
91 Byli tam dwaj rybacy, synowie jednego mŸŒa _ jeden z nich
nazywa siŸ Andrzej, a drugi nazywa siŸ Szymon. Ich ojciec
powiedzia im, jak maj uwaŒaø w ich czasie; powstao bowiem
mnóstwo faszywych spraw. Ten stary mŸŒczyzna^ Pewnego razu
czytaem ma ksiŒkŸ, w której _ moŒe bya to fikcja, ja nie wiem,
lecz on powiedzia: Synowie, teraz przed przyj™ciem Mesjasza,
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
17
którego wszyscy wygldamy, bŸdzie taki czas, w którym bŸd siŸ
dziaø wszystkie moŒliwe rzeczy. Lecz poznacie, Œe to jest Mesjasz w
ten sposób: On bŸdzie postŸpowa zgodnie z Pismem šwiŸtym. On
bŸdzie Prorokiem, poniewaŒ Sowo BoŒe mówi, Œe On bŸdzie
Prorokiem”.
92 Andrzej sucha Jana. OtóŒ, Jan czyni tylko jedno _ on
prorokowa. Wiecie, Jezus powiedzia: Wy chodzili™cie w ™wiato™ci
Jana, lecz Ja mam wiŸksze šwiato niŒ Jan. Ja mam wiŸksz
identyfikacjŸ niŒ Jan, bo uczynki, które Mi Ojciec poleci czyniø,
skadaj ™wiadectwo o Mnie”. Jan tylko gosi, on by po prostu
zwiastunem. On nie czyni Œadnych cudów czy charakterystycznych
cech Boga dla tej obietnicy. Lecz oto przychodzi Jezus z tymi
charakterystycznymi cechami!
93 Szymon wyszed pewnego dnia, by Go suchaø, i kiedy tylko^
Szymon wyszed moŒe z Andrzejem. Andrzej chodzi tam przez cay
czas. Lecz Szymon _ kiedy on przyszed do tej Obecno™ci! Suchajcie
teraz, kiedy ko§czŸ. Kiedy On przyszed do Obecno™ci Jezusa, Jezus
spojrza na niego i powiedzia: Ty nazywasz siŸ Szymon i jeste™
synem Jonasza”. Widzicie, charakterystyczne cechy tego, co byo
obiecane, zostay zidentyfikowane w Nim.
94 Ten czowiek nie umia siŸ podpisaø; Biblia mówi, Œe by
niepi™mienny i niewyksztacony. Lecz bya to taka identyfikacja, Œe
on szybko odrzuci cae swoje niedowiarstwo i powiedzia: To jest
Mesjasz, którego wygldali™my!” W porzdku, on w To uwierzy.
95 Sta tam jeden czowiek, imieniem Filip, który pobieg za miasto
dookoa wzgórza na wioskŸ _ okoo piŸtnastu mil drogi i zabra
stamtd przyjaciela, i nastŸpnego dnia powróci z nim. Nazywa siŸ
Natanael. Znalaz go modlcego siŸ pod drzewem. Powiedzia mu:
Chod›, zobacz, kogo znale›li™my _ Jezusa z Nazaretu, Syna Józefa”.
96 On odrzek: No, no, no! CzyŒ z Nazaretu mogoby wyj™ø co™
dobrego _ z tej bandy pospolitych ludzi, którzy tam Œyj?”
On powiedzia: Chod› i zobacz!”
97 Tak jest najlepiej, to jest najlepsza uwaga, jak moŒe zrobiø
czowiek. Nie pozostawaj w domu i nie krytykuj! Chod› i przekonaj
siŸ, badaj Pismo šwiŸte! Chod› i zobacz!
98 Kiedy szli drog dookoa wzgórza, rozmawiali o tym, co siŸ
wydarzyo _ on mówi mu o Szymonie, którego On pozna, równieŒ
jego ojca i tak dalej.
99 Potem, kiedy on podszed w kolejce, moŒe bya to kolejka
modlitwy, a moŒe by gdzie™ w™ród suchaczy, ja nie wiem. Lecz
gdziekolwiek on przyszed, kiedy Jezus spocz swoimi oczami na nim
18
MÓWIONE S~OWO
po raz pierwszy, On powiedzia: Oto Izraelita, w którym nie ma
zdrady!”
On zapyta: Rabbi, skd Ty mnie w ogóle znasz?”
100 On odrzek: Zanim ciŸ Filip zawoa, kiedy bye™ pod drzewem,
widziaem ciŸ”. To bya identyfikacja charakterystycznych cech
namaszczonego Boga.
101 On powiedzia: Rabbi, Ty jeste™ Synem BoŒym!” Co to byo? Jego
charakterystyczne cechy zidentyfikoway Go. On wiedzia na
podstawie Pisma šwiŸtego, Œe to by ten namaszczony MŸŒczyzna _
Bóg namaszczony w ciele. Bóg by w Chrystusie, jednajc ™wiat z
Sob Samym. On powiedzia: Rabbi, Ty jeste™ Synem BoŒym. Ty
jeste™ Królem Izraela”.
102 Jezus powiedzia: Czy wierzysz Mi dlatego, Œe to powiedziaem?
WiŸksze rzeczy ujrzysz”.
103 OtóŒ, byli tam tacy, którzy stali w pobliŒu, a nie uwierzyli Temu.
Oni orzekli: Ten Czowiek jest Belzebubem, On jest wieszczem”.
104 Jezus powiedzia: Ja wam to wybaczam. Lecz kiedy przyjdzie
Duch šwiŸty, by czyniø to samo, to jedno sowo przeciwko Niemu nie
bŸdzie wam przebaczone ani w tym ™wiecie, ani w tym, który ma
nastaø”.
105 Widzicie, ofiara przebagania nie zostaa jeszcze zoŒona.
Widzicie, nie mogo byø _ wy nie moŒecie mieø^ Nie moŒecie zostaø
wrzuceni do pieka, zanim nie pójdziecie na sd. Nasze pa§stwo nie
uczynioby tego, tak samo Bóg nie. Widzicie, czowiek jest na pewnym
miejscu, czekajc w a§cuchach w wiŸzieniu, dopóki nie stanie na
sdzie. I widzicie, On nie móg ich odesaø precz, poniewaŒ ofiara
przebagania nie zostaa jeszcze zoŒona.
106 Lecz po Jego ™mierci, pogrzebie _ kiedy wyoni siŸ Znak z tej
Krwi _ Duch šwiŸty, to mówiø przeciwko Niemu jest grzechem
niewybaczalnym. Wystarczy, Œe czowiek powie tylko jedno sowo
przeciwko Niemu, a nie ma dla niego przebaczenia! Jedno sowo
przeciwko Niemu, rozumiecie, jakie to ma doniose znaczenie!
107 OtóŒ, potem stwierdzamy znowu, Œe to zidentyfikowao Go jako
namaszczonego Mesjasza. Bóg w Chrystusie, Ofiara Przebagania dla
dni ostatecznych, Chrystus, bŸdcy ofiar przebagania dla
ostatecznych dni. JeŒeli chodzi o Natanaela, on uwierzy w To i
rozpozna Go.
108 Pewnego dnia wysza z miasta do studni zwyka kobieta _ tam w
Sychar, mie™cie w Samarii. Jezus musia przechodziø tamtŸdy, kiedy
by w drodze na dó, schodzi wa™nie ze wzgórza _ z Jeruzalemu
udajc siŸ do Jerycha, lecz On szed drog okrŸŒn, przez SamariŸ.
Powiedzia, Œe byo mu trzeba” i™ø tamtŸdy, Ojciec prowadzi Go t
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
19
drog. Kiedy tam przyszed, wysa Swoich uczniów. Usiad i
zastanawia siŸ, jak sdzŸ, co to oznacza.
109 Przypomnijcie sobie teraz, w ew. Jana 5, 19. Jezus powiedzia:
ZaprawdŸ powiadam wam, Syn nie moŒe niczego uczyniø Sam z
Siebie, tylko to, co widzi, jak Ojciec czyni”. PamiŸtajcie zatem, On nie
uczyni Œadnego cudu _ nie kiedy On to sysza, lecz kiedy to
widzia”. Syn nie czyni niczego, dopóki nie zobaczy najpierw, jak
czyni to Ojciec”.
110 Widzicie, to wskazuje na to, kim On by _ tym Prorokiem,
Bogiem-Prorokiem. WiŸcej niŒ Prorokiem, On by Bogiem! Wszystko,
czym byli prorocy, byo w Nim, plus co™ jeszcze. Ci prorocy mieli
tylko czŸ™ø Sowa. On mia cae Sowo, On by Sowem w caej Jego
peni. Lecz zauwaŒcie: Bóg mówi wielokrotnie i róŒnymi sposobami
_ w maych porcjach. W tym ostatecznym czasie penia Sowa wesza
do Jego Syna Jezusa Chrystusa _ Bóg sta siŸ ciaem miŸdzy nami!
111 Ta pospolita niewiasta zej sawy, jak j okre™lamy czasami _
prostytutka. Byø moŒe jako dziecko porzucono j na ulicy. Czasami,
podobnie jak dzisiaj, nie chodzi wcale o przestŸpczo™ø u modzieŒy,
jest to przestŸpczo™ø u rodziców, gdy pozwalaj modej pannie
wychodziø z domu i postŸpowaø w ten sposób. MoŒe bya piŸkn
mod pani _ ona wysza tam ku studni, by przynie™ø wiadro wody
_ okoo jedenastej godziny.
112 Przypomnijcie sobie teraz, je™li byli™cie kiedykolwiek w krajach
orientalnych, oni nie zmienili siŸ tam ani trochŸ, s tam cigle te same
zwyczaje. Kobiety wychodz _ panny wychodz wcze™nie do studni,
by naczerpaø wody dla siebie, a prostytutka albo kobieta zej sawy
nie moŒe i™ø razem z nimi. One nie bŸd siŸ mieszaø.
113 Ona musiaa wyj™ø dopiero wtedy, gdy pozostae kobiety
powróciy z wod. Ona przysza, byø moŒe wyczerpana, moŒe miaa
tej nocy tego nowego przyjaciela jako maŒonka. Ona wysza, wziŸa
wiadro na wodŸ i spu™cia je w dó. Spuszczaa je w dó krŸcc korb,
a nagle usyszaa MŸŒczyznŸ, który powiedzia: Daj Mi siŸ napiø”.
114 Obejrzaa siŸ i zobaczya MŸŒczyznŸ w ™rednim wieku, stojcego
tam, trochŸ posiwiaego na Jego brodzie. On mia dopiero okoo
trzydziestu lat, lecz Biblia mówi, Œe wyglda na piŸødziesit. Ty
jeste™ czowiekiem, nie majcym wiŸcej niŒ piŸødziesit lat, a mówisz,
Œe widziae™ Abrahama?”
115 On powiedzia: Zanim by Abraham, JAM JEST”. Widzicie?
Widzicie, oni Tego nie zrozumieli. On strzsa z siebie tych
pasoŒytów”.
116 Dzisiaj musimy bagaø i prosiø, i poklepywaø, i przekonywaø ich,
i obiecaø chrze™cijanom, by chodzili do ko™cioa: JeŒeli bŸdziecie
chodziø do ko™cioa, my uczynimy to-i-to”.
20
MÓWIONE S~OWO
117 Jezus, kiedy On by na ziemi, towarzyszyo Mu zbyt duŒo ludzi. On
siŸ rozejrza wokoo i widzc tych zgromadzonych, On chcia siŸ ich
pozbyø, wiŸc On powiedzia: Je™li nie bŸdziecie jedli ciaa Syna
Czowieczego i pili Krwi Jego, nie macie ywota w sobie”.
118 Czy mogliby™cie wyobraziø sobie jakiego™ lekarza, siedzcego
tam? AleŒ, ten MŸŒczyzna chce, aby™my byli ludzkimi wampirami.
Piø Jego Krew? Nonsens! Odejd›cie, wy wszyscy, i zostawcie tego
zwariowanego Czowieka w spokoju”. Oni odeszli od niego.
119 On tego wcale nie wyja™ni. On nie musia tego wyja™niaø.
Czasami zatrzŸsie Twoj wiar, by zobaczyø, co bŸdziesz czyni. I On
czyni to samo w tym czasie, tak jest, wydaje ci siŸ to niemal straszne,
kiedy widzisz, gdzie siŸ znajdujesz, i zastanawiasz siŸ, czy naprawdŸ
wierzysz.
120 Przypomnijcie sobie tych uczniów, przeznaczonych przez Boga _
nawet siŸ nie poruszyli. Oni równieŒ nie umieli Tego wyja™niø, lecz
oni nie chcieli odej™ø. Potem On przychodzi znowu i mówi^
Wszyscy ci zgromadzeni odeszli _ tysice.
121 On powiedzia do tych siedemdziesiŸciu, siedzcych tam _ Jego
kaznodziejów, których On ustanowi, by wyszli i gosili przed Nim.
On powiedzia: ZatrzŸsŸ nimi i zobaczŸ, na czym oni stoj”. WiŸc On
zapyta: OtóŒ, co powiecie, kiedy zobaczycie Syna Czowieczego
wstŸpujcego do Niebios, skd On przyszed?”
122 Syn Czowieczy, wstŸpujcy do Niebios? My owili™my z Nim
ryby, leŒeli™my z nim nad brzegiem rzeki. SpoŒywali™my z Nim
pokarm. Widzieli™my Œobek, w którym On siŸ urodzi. Znamy Jego
matkŸ, Jego braci. A ten _ Syn Czowieczy wstŸpujcy do Nieba, skd
On przyszed? PrzecieΠOn przyszed z Nazaretu! Twarda to jest
mowa”. Oni równieŒ odeszli. Mówili: Nie moŒemy Tego zrozumieø”.
Rozumiecie? Co siŸ stao? Nie poruszyo to uczniami. Oni nie potrafili
Tego wyja™niø. Wszyscy odeszli. On tego w ogóle nie wyja™ni. On tego
nie musia czyniø.
123 Dzisiaj mamy ro™liny z cieplarni, nazywajce siŸ chrze™cijanami _
kogo™, kogo musicie opryskiwaø i opiekowaø siŸ nim i speniaø jego
zachcianki. Czy dacie mi kartŸ czonkowsk, czy bŸdziecie ze mn
wspópracowaø, czy bŸdziecie czyniø to?” O, wy bando
cieplarnianych
ro™lin!
My
potrzebujemy
autentycznego
chrze™cija§stwa, zrodzonego z Ducha BoŒego. A do tego nie jest
potrzebna wspópraca, ani nic innego _ oni nie chc niczego.
124 Jezus odwróci siŸ, spojrza na tych uczniów i powiedzia: Czy i
wy pójdziecie równieŒ? Czy wy równieŒ chcecie odej™ø?” On
powiedzia: Ja wybraem was dwunastu, a jeden z was jest diabem.
Dlaczego nie idziecie równieŒ?”
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
21
125 Wtedy Piotr powiedzia te pamiŸtne sowa: Panie, do kogóŒ
pójdziemy? Jeste™my przekonani, wiemy, Œe Ty jeste™
zidentyfikowanym œródem ycia. Ty masz Sowo i tylko Ono. My
jeste™my przekonani”.
Ta pospolita kobieta staa tam. On powiedzia: Daj Mi piø”.
126 Ona odpara: To nie jest w zwyczaju, my mamy tutaj rasow
segregacjŸ, nie robimy tutaj czego™ takiego”.
127 On u™wiadomi j natychmiast, Œe nie ma Œadnej róŒnicy miŸdzy
ydami i kimkolwiek ona bya. On by Bogiem. On powiedzia: Id›,
zawoaj swego mŸŒa i przyjd›cie tutaj”.
Ona odrzeka: Ja nie mam mŸŒa”.
128 On powiedzia: Ty powiedziaa™ prawdŸ. Miaa™ ich juŒ piŸciu, a
ten, z którym Œyjesz obecnie, nie jest twoim mŸŒem”.
129 Obserwujcie teraz tŸ niewiastŸ. Co™ siŸ wydarzyo _ to mae
predestynowane Nasienie w jej sercu!
130 Kiedy On powiedzia To tym faryzeuszom, spójrzcie na nich. Oni
po prostu zatuszowali to, co wyznawali. Wyznawali, Œe s
chrze™cijanami, wyznawali, Œe s Jego na™ladowcami, wyznawali, Œe
Go miuj. Lecz kiedy przysza Prawda, Ona ich skre™lia.
131 Lecz kiedy To przyszo, przynioso to ycie, usunŸo to ciemno™ci
i uczynio to cakiem biaym. Powiedziaa: Gdzie^”
132 Ona rzeka: Panie, widzŸ, Œe Ty jeste™ Prorokiem. Nie mieli™my
proroka juŒ czterysta lat, rozumiesz. Ja widzŸ, Œe Ty jeste™ Prorokiem.
OtóŒ, wiemy, Œe gdy przyjdzie Mesjasz, Jego identyfikacj bŸd takie
wa™nie charakterystyczne cechy _ On powie nam te sprawy”.
On powiedzia: Ja, który z tob rozmawiam, jestem Nim”.
133 I na te sowa ona upu™cia swoje wiadro na ziemiŸ, pobiega do
miasta i mówia: Chod›cie, zobaczcie Czowieka, który mi
powiedzia wszystkie sprawy, które czyniam. Czy to nie s
charakterystyczne cechy namaszczonego Mesjasza, który jest
Sowem, który zna my™li, które s w sercu? Czy to nie jest Mesjasz?”
O, moi drodzy!
134 Spójrzcie na tŸ kobietŸ, która miaa krwotok. On siŸ
zidentyfikowa _ da siŸ jej poznaø przez Swoje charakterystyczne
cechy, Œe On jest Mesjaszem. I ta niewiasta, majca krwotok,
rozpoznaa Go _ Sowo.
135 W li™cie do Hebrajczyków 4, 12. Biblia mówi, Œe Sowo BoŒe jest
mocniejsze niŒ obosieczny miecz, rozeznajce my™li i zamiary serca”.
Ilu z was to wie _ w umy™le”. Tym wa™nie jest Sowo. Czy
wierzycie, Œe On jest Sowem? Czy wierzycie, Œe On jest tym samym
22
MÓWIONE S~OWO
wczoraj, dzisiaj i na wieki? JeŒeli Temu wierzycie, to sprawa
zaatwiona.
136 ZauwaŒcie, ta kobiecina powiedziaa: Gdybym siŸ Go tylko
moga dotknø! Nie dbam o to, jak wiele o Nim mówi. Ja wierzŸ, Œe
On jest po prostu tym, za Kogo siŸ podaje. Gdybym siŸ Go tylko
moga dotknø, bŸdŸ uzdrowiona”. WiŸc ona prze™liznŸa siŸ
pomiŸdzy tumem i dotknŸa siŸ Go. Potem wrócia znowu miŸdzy
suchaczy.
Jezus zatrzyma siŸ i powiedzia: Kto siŸ Mnie dotkn?”
137 A Piotr próbowa Mu twierdziø, Œe On jest neurotykiem.
Powiedzia: No wiesz, wszyscy! Nie mów takich rzeczy, przecieŒ oni
nie bŸd wiedzieø, co sobie maj my™leø o Tobie. Czowiek Twojego
pokroju, a mówiø: ,Kto siŸ mnie dotkn?’ PrzecieŒ wszyscy dotykaj
siŸ Ciebie”.
138 On powiedzia: Lecz ja dostrzegam, Œe osabem _ moc wysza ze
Mnie”. On pozna, Œe co™ siŸ stao.
139 Spójrzcie zatem, patrzcie, co przychodzi _ nastŸpny wielki szok.
On rozglda si٠wokoo, aΠj zobaczy i powiedzia jej, jaki jest jej
stan, oraz Œe jej wiara uzdrowia j. Ona bya^ On by
zidentyfikowany jako Sowo BoŒe, znajc tajemnice serca. O, moi
drodzy! Sowo rozeznaje ciao _ rozeznaje serce.
140 ChwileczkŸ tylko teraz, na zako§czenie. Skoro Hebrajczyków 13,
8. jest prawd: On jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki” _ czy
temu wierzycie? Opuszczam teraz wiele spraw, które powinienem
tutaj powiedzieø. Zatem, Jego charakter zidentyfikuje Go teraz _ w
obecnym czasie, czy On jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki tak
samo, jak On by wówczas. Czy siŸ to zgadza? On to obieca. I
pamiŸtajcie, Jego charakterystyczne cechy s Jego identyfikacj. Ilu z
was zrozumiewa to, podnie™cie swoj rŸkŸ. Jego charakterystyczne
cechy s Jego identyfikacj.
141 Jak ci, którzy wyszli z Emaus _ jak ja to mówiŸ. Jezus zosta
ukrzyŒowany. Wszyscy uczniowie byli smutni. Byli siŸ popatrzyø w
grobie i mówili: Kto™ przyszed i wykrad Go”. Owego dnia On
wyszed gdzie™ z krzaków i szed razem z nimi, kiedy szli do Emaus.
I oni rozmawiali^
On zapyta: Dlaczego wy _ dlaczego jeste™cie tacy smutni?”
Oni odrzekli: OtóŒ, Ty jeste™ chyba obcym tutaj”.
142 I potem, kiedy zaprosili go do ™rodka, On uczyni co™ dokadnie
tak, jak uczyni to przed Swoim ukrzyŒowaniem. Byy to Jego
charakterystyczne cechy czynienia tego w ten sposób. I oni to szybko
poznali _ na podstawie Jego charakterystycznych cech, Œe to by ten
sam Jezus, który zosta ukrzyŒowany. Amen.
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
23
143 Bóg wzbudzi go z martwych i dzisiaj Jego charakterystyczne
cechy s takie same, jakie byy wówczas! A powrót dni Sodomy, jak
Jezus prorokowa _ ta sama rzecz ma siŸ wydarzyø _ kiedy Syn jest
objawiany ludziom”. Jest to identyfikacja Jego charakterystycznych
cech. List do Hebrajczyków 4. rozdzia, 14 i 15: On jest teraz naszym
NajwyŒszym Kapanem, który potrafi wspóczuø naszym sabo™ciom,
jest takim samym, jakim by wtedy”. Czy temu wierzycie? Nasze
sabo™ci wywouj w Nim wspóczucie. OtóŒ, jeŒeli wywouj w Nim
wspóczucie, to jak On bŸdzie postŸpowa, jeŒeli On jest tym samym
wczoraj, dzisiaj i na wieki”. Jego charakterystyczne cechy bŸd takie
same. Zatem On bŸdzie postŸpowa tak samo, jak postŸpowa, kiedy
ta kobiecina dotknŸa siŸ Jego szaty. Czy temu wierzycie? On zawsze
Œyje, On Œyje na zawsze, a Jego charakterystyczne cechy cigle
identyfikuj Go dzisiaj takim, jakim On by wtedy. Czy wierzycie
temu caym waszym sercem? Bóg poznany dziŸki Jego
charakterystycznym cechom, które Go identyfikuj.
Pochylmy nasze gowy.
144 Niebia§ski Ojcze, my jeste™my tylko mŸŒczyznami i kobietami,
siedzcymi tutaj dzisiaj wieczorem. Lecz my posugujemy siŸ Bogiem,
jeŒeli posugujemy siŸ Sowem. I Ojcze, ja bym siŸ obawia powiedzieø
co™, czego nie ma tutaj. Obawiabym siŸ dodawaø mój wasny wykad
do Tego, poniewaŒ on mógby byø bŸdny. A Ty powiedziae™:
Ktokolwiek ujby jedno Sowo z Niego albo doda jedno sowo do
Niego, jego czŸ™ø zostanie ujŸta z KsiŸgi ycia”. Do czego byoby
moje Œycie przydatne potem, Panie, gdybym uczyni co™ tak zego, jak
to? WiŸc ja mówiŸ Je po prostu w ten sposób, jak Ono jest.
145 I Ojcze, Ty obiecae™, Œe Ty zidentyfikujesz To. Ja wierzŸ, Œe Ty
wstae™ z martwych przed dwoma tysicami lat i Œyjesz dzisiaj
wieczorem wzywajc prostych ludzi, tak jak zawsze czynie™, jednego
tutaj a jednego tam; nie grupy, nie organizacje, nie jakie™ wielkie
rzeczy, które uczyni czowiek. Lecz Ty powiedziae™, Œe wybierzesz
sobie lud z pogan. Dwaj bŸd na polu, Ja jednego zostawiŸ, a
jednego zabiorŸ. Dwaj w óŒku, Ja jednego zostawiŸ, a jednego
zabiorŸ” _ zabierzesz ludzi tutaj i tam, przez wzgld na Twoje ImiŸ
_ OblubienicŸ.
146 Ja wierzŸ, Œe Twój charakter identyfikuje Ciebie. Ty obiecae™:
Jak byo w dniach Sodomy, tak bŸdzie w tym czasie, kiedy Ty siŸ
objawisz _ to Sowo. Samo Sowo na tŸ godzinŸ powinno objawiø
Samo Sowo, tak jak Sowo przyszo do proroków. I Ojcze, widzimy
Jana, stojcego tutaj na ziemi, a tam byo Sowo, które on objawia.
Biblia mówi: Sowo zawsze przychodzi do proroka”. A to Sowo byo
wtedy ciaem, wiŸc Ono poszo prosto do wody _ do Jana. Sowo
przyszo do proroka.
24
MÓWIONE S~OWO
147 Ojcze, BoŒe, przyjd› dzisiaj wieczorem, modlŸ siŸ, i pomóŒ nam.
PomóŒ naszemu niedowiarstwu. Przebacz nam nasze niedopisania.
Uzdrów chorych i cierpicych. Jedno Sowo od Ciebie, Panie, bŸdzie
miao wiŸksze znaczenie niŒ cokolwiek, co mógby powiedzieø jaki™
czowiek. ProszŸ, przemów Ty, Ojcze, tylko jedno Sowo bŸdzie miao
tak wielkie znaczenie. OtóŒ, Ty jeste™ tym samym wczoraj, dzisiaj i na
wieki. Poruczamy teraz samych siebie Tobie. I modlimy siŸ, Œe kiedy
std odejdziemy i pójdziemy do naszych domów dzisiaj wieczorem,
powiemy jak ci z Emaus, kiedy zobaczyli Go, jak czyni co™, by im
potwierdziø, Œe On jest zmartwychwstaym Panem. Nie waŒne, jak
bardzo tamci mówili: Oni ukradli Jego ciao i oni uczynili to, tamto
i co™ innego”; oni sami poznali, Œe On wsta z martwych. Czy Ty
dzisiaj wieczorem nie pokaŒesz Samego Siebie Œyjcego dla nas na
nowo, by powoaø w tym piŸknym mie™cie i okolicy tych, którzy s
przeznaczeni do ycia dla Ciebie? Bowiem prosimy o to w Imieniu
Jezusa. Amen.
148 PoproszŸ was teraz o mniej wiŸcej piŸtna™cie minut. Spó›niamy
siŸ o okoo dziesiŸciu minut. BŸdŸ siŸ wiŸc ™pieszy. PragnŸ wywoaø
karty modlitwy. My™lŸ, Œe Billy^ G, karty modlitwy G. Czy takie
byy rozdane? G _ karty modlitwy G. We›my od 1-15, czy 20, co™ w
tym sensie. G-1. Ilu z was^? Kto ma G, numer jeden, podnie™ swoj
rŸkŸ, zobaczymy, czy ona jest tutaj. [Puste miejsce na ta™mie _ wyd.]
I pamiŸtajcie, trzymajcie wasze karty modlitwy, bŸdŸ siŸ za was
modli. JeŒeli nie otrzymacie tego dzisiaj wieczorem, my je
we›miemy. Jeden, dwa, trzy, cztery, piŸø, sze™ø, siedem, osiem,
dziewiŸø, dziesiŸø, zaraz tutaj, tak szybko, jak tylko potrafisz _
przejd› tutaj i sta§ w kolejce. W porzdku. Jeden, dwa, trzy, cztery,
piŸø, sze™ø, siedem _ trzech brakuje tam. Siedem, siedem; jeden, dwa,
trzy^ Zlicz je, bracie Roy, dla mnie. W porzdku, dziesiŸø.
PiŸtna™cie teraz _ G jeden do piŸtna™cie _ to znaczy dziesiŸø,
jedena™cie, dwana™cie, trzyna™cie, czterna™cie, piŸtna™cie. W
porzdku. Zatrzymajmy siŸ tutaj, tylko tyle. W porzdku.
149 SpróbujŸ teraz dotrzymaø mego sowa, rozumiecie, aby™my
odeszli std o dziewitej trzydzie™ci, lecz nie uda mi siŸ to
dzisiejszego wieczora _ ja wiem. PragnŸ, aby™cie mnie wszyscy
darzyli teraz wasz niepodzieln uwag.
150 OtóŒ, jeŒeli ja mówiem PrawdŸ i powiedziaem wam te rzeczy,
które powinny siŸ dziaø, a one s tutaj w Biblii, Œe to jest ta godzina.
MoŒe byli™cie nauczani w innej szkole. Tak samo byo z faryzeuszami.
Lecz Biblia mówi, Œe w owym czasie Panna pocznie” i ona poczŸa.
On powiedzia, Œe charakterystyczne cechy Mesjasza bŸd takie. I one
byy. Lecz oni temu nie uwierzyli. To nie powstrzymao Go od
kontynuowania Jego dziea. Tak samo jest dzisiaj. My Œyjemy w
ostatecznych godzinach ostatniego dnia.
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
25
151 Nauka mówi, Œe jest trzy minuty do pónocy. UwaŒam, Œe teraz
jest juŒ pó›niej niŒ tyle _ kaŒdym razem. Komunizm zainfekowa ten
kraj, a kaznodzieje polecieli za komunizmem, zamiast za Chrystusem.
Wyglda to po prostu tak, jakbym wychodzi i próbowa to potŸpiaø.
Dlaczego nie widzimy tej godziny, w której Œyjemy? Komunizm _ my
nie mamy^ Moi drodzy! Ja nie obawiam siŸ komunizmu. Chodzi o
to, Œe przyj™cie Pa§skie zastanie was niegotowych, o to wa™nie chodzi
u ko™cioa. Niech teraz wszyscy, niech caa Ameryka nawróci siŸ do
Boga, a obserwujcie, co dzieje siŸ z komunizmem. Musicie stwierdziø,
jaka to choroba, a potem zastosowaø lekarstwo.
152 Bd›cie teraz wszyscy peni czci, proszŸ, nie poruszajcie siŸ
wokoo. Ilu z was w™ród suchaczy nie macie karty modlitwy, a
pragniecie, Œeby was Bóg uzdrowi? Podnie™cie tylko swoj rŸkŸ i
powiedzcie: Ja wierzŸ”. Nie waŒne, gdzie siŸ znajdujesz.
153 Suchajcie teraz, my™lŸ, Œe ten jest czynny [Brat Branham dmucha
do mikrofonu _ wyd.] W porzdku, jeŒeli macie _ czy syszycie mnie
tam w tyle? W porzdku. Dobrze. ZwaŒaj teraz na to, bracie Roy.
154 Jedno Sowo od Boga teraz, bŸdzie miao wiŸksze znaczenie niŒ
wszystko, co ja mógbym powiedzieø.
155 Kiedy teraz patrzŸ siŸ std, jest to nieatwe _ zawsze tak byo.
Rozumiecie, ™wiata ™wiec mi prosto w twarz i mam powaŒne
trudno™ci, by zobaczyø tych ludzi w™ród suchaczy.
156 I ja nie wiem. Nie widzŸ aktualnie Œadnej osoby, któr bym zna.
Ilu z was jest obcych dla mnie? Podnie™cie swoj rŸkŸ, którzy wiecie,
Œe ja nie wiem o was niczego. My™lŸ, Œe wszŸdzie. Ilu z was w kolejce
modlitwy wiecie, Œe ja nic o was nie wiem _ podnie™cie wasze rŸce.
Wszyscy w caej kolejce modlitwy, jeŒeli mnie syszycie, podnie™cie
swoje rŸce, jeŒeli jestem obcym dla was. KaŒdy z was.
157 OtóŒ, czym On jest? On jest NajwyŒszym Kapanem, który potrafi
wspóczuø naszym sabo™ciom. Ta niewiasta, która dotknŸa siŸ Jego
szaty, ona byø moŒe nie miaa karty modlitwy, lecz ona dotknŸa siŸ
Go, a gdy siŸ Go dotknŸa, co™ siŸ stao. Wy dotknijcie siŸ w ten sam
sposób _ dotknijcie siŸ Go. Ilu z was wie, Œe 4. rozdzia listu do
Hebrajczyków mówi: On jest teraz NajwyŒszym Kapanem i moŒe
wspóczuø naszym sabo™ciom”? Ilu z was to wie? OtóŒ, czy On
zamanifestuje te same charakterystyczne cechy, które On ma? JeŒeli
On jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki, On to uczyni. W
porzdku, teraz jest ta^
158 Bracie Pearry, podprowadzaj ich do mnie teraz. PragnŸ, aby™cie
teraz wszyscy byli naprawdŸ peni czci. Wprost tutaj, proszŸ, prosto
tutaj, siostro.
Czy syszycie mnie teraz? OtóŒ, ja nie znam siŸ na tym; zobaczcie,
gdzie jest technik od tego, bo ja siŸ na tym nie znam.
26
MÓWIONE S~OWO
159 Wizja. PamiŸtajcie teraz, ja nie jestem Œadnym Mesjaszem, ja nie
jestem Chrystusem. Lecz On jest tutaj. To wa™nie próbujŸ wam
przekazaø, rozumiecie, Œe On jest tutaj, On dotrzymuje Swego Sowa.
160 OtóŒ, ja nie wiem, czy ta kobieta jest chora. Ja jej nie znam. Ona
jest starsza ode mnie. Urodzili™my siŸ prawdopodobnie o wiele lat i
wiele mil oddaleni od siebie; jest to po raz pierwszy, gdy siŸ
spotykamy.
161 Jest to teraz podobne do tego, kiedy nasz Pan spotka siŸ z t
niewiast _ w ew. Jana 4. rozdzia. Staram siŸ przekazaø wam to tak
jasno, aby™cie nie mogli powiedzieø przed Sdem, Œe nie
zrozumieli™cie tego. Nie bŸdzie krwi Œadnego z was na moich rŸkach
w owym dniu. Jezus obieca, Œe w ostatecznych dniach wydarzy siŸ to
znowu. Kiedy bŸdziemy to przebieraø w cigu tego tygodnia,
przekonacie siŸ, Œe to jest obietnica.
162 Zatem, ja nie znam tej pani; jest to znowu mŸŒczyzna i kobieta,
którzy spotykaj siŸ po raz pierwszy. OtóŒ, jeŒeli Pan Jezus objawi
mi, dlaczego jeste™ tutaj, wzglŸdnie kto™ inny, wzglŸdnie co uczynia™,
albo jakie s twoje dolegliwo™ci, wzglŸdnie co zrobia™, czy to s
sprawy finansowe, domowe, cokolwiek to jest, bŸdzie to musiao
przyj™ø dziŸki pewnej nadprzyrodzonej Mocy, poniewaŒ ja ciebie nie
znam. Ilu z was moŒe po™wiadczyø, Œe to musi przyj™ø dziŸki
nadprzyrodzonej Mocy? MoŒecie sobie teraz igraø, jak ci faryzeusze,
mówicy, Œe to jest^ (Tam po drugiej stronie, bracie Roy,
rozumiesz?) MoŒecie sobie igraø jak owi faryzeusze i powiedzieø: To
jest zy duch” _ a wielu tak mówi. To jest sprawa miŸdzy tob a
Bogiem! W takim razie otrzymasz ich nagrodŸ! Lecz je™li mówisz: To
jest od Boga”, to masz Jego nagrodŸ. (Teraz jest to lepsze, widzicie.
DziŸkujŸ ci.)
163 Patrz siŸ teraz na mnie na chwilŸ. Jak Jezus powiedzia^ Kiedy
Piotr i Jan przechodzili przez PiŸkne drzwi, on powiedzia: Spójrz
na mnie”. Ja ciebie nie znam. I jeŒeli teraz przyjdzie Duch šwiŸty,
Kto™ stanie obok mnie i objawi to, co masz w swoim sercu, wtedy
Biblia mówi: Sowo BoŒe jest ostrzejsze niŒ obosieczny miecz i
rozeznaje my™li i zamiary serca”. Dokadnie tak wa™nie mówi Biblia.
OtóŒ, to potem objawia tajemnice serca. Zatem, to byyby
charakterystyczne cechy Boga _ zamanifestowane Sowo w tym
czasie. Ilu z was wierzy temu teraz? Widzicie teraz, co to jest?
164 Ja wam to teraz zwiastowaem, mówiem wam o tym, lecz czy to
jest prawd? To jest nastŸpna rzecz, rozumiecie. WiŸc je™li to jest
prawd, to kaŒdy z was^ JeŒeli to nie jest prawd, ona to pozna.
Oczywi™cie, ona to bŸdzie wiedzieø. Wy poznacie to równieŒ. Lecz
je™li to nie jest prawd, to ja ›le ™wiadczyem o Chrystusie. JeŒeli to
jest Prawd, to kaŒdy z was powinien oddaø swoje serce Jemu,
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
27
powinien Mu wierzyø caym swoim sercem, wycignø rŸkŸ i przyjø
od Niego, cokolwiek potrzebuje. To jest prawd.
165 Niechby teraz Duch šwiŸty zidentyfikowa Jego Samego, w
Imieniu Jezusa Chrystusa. OtóŒ, ja nie mam pojŸcia, dlaczego jeste™
tutaj. Ty wygldasz po prostu jak mia macierzy§ska kobieta, stoisz
tam i to jest wszystko, co ja wiem o tobie. Lecz Duch šwiŸty moŒe mi
objawiø, po co jeste™ tutaj, jakie s twoje kopoty, czy co™ podobnego.
Ty bŸdziesz wiedziaa, czy to jest prawd, czy nie. OtóŒ, ty jeste™ _
modlisz siŸ o co™, jakby o miŸ™nie w twojej twarzy. Jest to sprawa
nerwów w twojej twarzy. Je™li to jest prawd, podnie™ teraz swoj
rŸkŸ. Czy wierzysz?
MoŒecie teraz powiedzieø: On to po prostu zgadn”.
166 OtóŒ, ona jest mi osob równieŒ. Pani, spójrz teraz tutaj na
chwilŸ, siostro. Ja nie wiem, co On ci powiedzia. Lecz cokolwiek to
byo, jest to prawd. Ty jeste™ ™wiadkiem tego teraz, nieprawdaŒ?
[Siostra mówi: Tak jest”_ wyd.] To siŸ zgadza. [JuŒ od dwudziestu
lat”.] Moi drodzy! Czy wierzysz, Œe Bóg uzdrowi ciŸ z tego? Ty teraz
wiesz, Œe to jest Jego Obecno™ø _ jest tutaj Kto™, kto zna ciebie _
Kto™, kto^ Tak jak Jezus powiedzia tej kobiecie _ On pozna, w
czym tkwi jej kopot. On teraz wiedzia, w czym tkwi twój kopot.
167 I wydaje siŸ, Œe odczuwasz brzemiŸ z powodu kogo™ innego. Jest
to twój _ jest to mŸŒczyzna, twój maŒonek. On jest tutaj równieŒ. To
siŸ zgadza. I czy wierzysz, Œe Bóg moŒe objawiø mi, jakie kopoty ma
twój mŒ? [Siostra mówi: Tak, ja wierzŸ” _ wyd.] On jest powaŒnie
chorym czowiekiem, on ma komplikacje. Jedna rzecz, która go
martwi, to dolegliwo™ci serca. On ma dolegliwo™ci serca. JeŒeli to
prawda, podnie™ swoj rŸkŸ. [To siŸ zgadza”.] Ma równieŒ
przepuklinŸ. To prawda. Czy tak? [Tak, to prawda”.] On zachowuje
siŸ naprawdŸ nerwowo, tak, jest rzeczywi™cie nerwowy. To jest
prawd, czy tak? [Tak”.]
168 JeŒeli Jezus objawi mi! On powiedzia Piotrowi, kim on jest. JeŒeli
On objawi mi, kim ty jeste™, czy bŸdziesz Mu wierzyø? [Siostra mówi:
Tak” _ wyd.] Ty nie jeste™ std. [Nie”.] Przybya™ tutaj ze wschodu,
jeste™ z Louisiany. [Susznie”.] To siŸ zgadza. Racja. I nazywasz siŸ
pani Coleman. [To siŸ zgadza”.] Wracaj do domu, Jezus Chrystus
uzdrawia ciŸ. Twoja wiara dokonuje twojego uzdrowienia.
169 Wierzcie teraz. Czy wierzycie teraz caym swoim sercem? Jezus
Chrystus identyfikuje Samego Siebie w Jego zmartwychwstaniu! Czy
rozumiecie, co mam na my™li? OtóŒ, kaŒdy, kto ma normalny rozum,
wie, Œe Œaden czowiek nie mógby tego uczyniø.
170 Teraz wy tam, powiedzcie Bogu w nastŸpujcy sposób: Ja wiem,
Œe ten mŸŒczyzna nie zna mnie, wiŸc ja bŸdŸ siŸ modli o co™. Panie,
czy mogŸ siŸ dotknø Twojej szaty? JeŒeli tak, to Ty zidentyfikowae™
28
MÓWIONE S~OWO
siŸ w Twoim zmartwychwstaniu! Odwróø siŸ, pozwól mi dotknø siŸ
Ciebie, a potem Ty przemów poprzez niego do mnie”. Widzicie, co siŸ
dzieje. Wypróbujcie to tylko.
171 Jak siŸ panu powodzi? Czy podejdziesz w tym kierunku _ po
prostu trochŸ bliŒej? Tam za tob s ludzie, rozumiesz?
172 Wszystko teraz _ kaŒdy duch jest teraz jak uderzanie pulsu. Ja to
wykrywam, rozumiecie, równieŒ znam ich my™li, i to siŸ miesza,
rozumiecie, wy powodujecie w tym zamieszanie.
173 Czy wierzysz, Œe jestem Jego sug? Czy wierzysz, Œe Chrystus
mógby mi objawiø, dlaczego jeste™ tutaj? PamiŸtaj, spotkamy siŸ
przed Trybunaem Sdowym pewnego dnia i zdamy rachunek z
dzisiejszego wieczora. Czy zdajesz sobie sprawŸ z tego? Twoj
dolegliwo™ci _ jedn z nich s bóle w plecach. Ty masz wiele
kopotów. Masz dolegliwo™ci w plecach, a twoje oczy staj siŸ _ masz
kopoty z oczami. JeŒeli to prawda, podnie™ swoj rŸkŸ. OtóŒ, ty
czynisz równieŒ co™, a pragniesz to porzuciø. Czy bŸdzie to w
porzdku, jeŒeli to powiem? Ty pragniesz porzuciø palenie. I jeszcze
inna sprawa, ty miae™^ odczuwasz, Œe to jest przyczyna, która ci
przeszkadzaa w przyjŸciu Ducha šwiŸtego. Ty pragniesz przyjø
Ducha šwiŸtego, takie jest pragnienie w twoim sercu. To siŸ zgadza.
Pomachaj swoimi rŸkami ot tak. OtóŒ, to odeszo od ciebie teraz. Id›,
przyjmij Ducha šwiŸtego i bd› uzdrowiony w Imieniu Jezusa
Chrystusa. Niech ci Bóg bogosawi.
174 Czy wierzycie? Bd›cie teraz naprawdŸ peni czci. Robi siŸ nam
juŒ bardzo pó›no, proszŸ, sied›cie spokojnie jeszcze na chwilŸ.
175 Jak ci siŸ powodzi? Jeste™my sobie wzajemnie obcy. [Siostra mówi:
Tak” _ wyd.] Pan Jezus zna nas oboje. Nie bój siŸ teraz, rozumiesz,
ty masz trochŸ obawy. Widzisz, odpocznij po prostu, jest to Jego
Obecno™ø. Widzisz, tak jest, oczywi™cie. Jest to Jego Obecno™ø. Ty
odczuwasz teraz naprawdŸ dziwne uczucie _ o, takie mie, pokorne
uczucie. Rozumiesz? Gdyby™ staa w obecno™ci mŸŒczyzny, to nie
odczuwaaby™ tego w ten sposób.
176 Ilu z was widziao kiedykolwiek t šwiato™ø, ten Sup šwiata _
Sup Ognia? Uczyniono Jego zdjŸcie, wa™nie tutaj w Teksasie, po raz
pierwszy, po raz drugi. Ona unosi si٠tuΠkoo tej niewiasty, widzicie,
w tej dymensji teraz. yczybym sobie, Œeby™cie to po prostu mogli
zobaczyø.
177 Kiedy zaczynacie siŸ poruszaø, przeszkadza mi to, rozumiecie.
Jutro wieczorem bŸdziemy mieø tŸ kolejkŸ modlitwy o dziewitej,
rozumiecie, ja was trzymam zbyt dugo. We›my zatem jeszcze t
jedn niewiastŸ. Tylko na chwilŸ.
178 Czy wierzysz, ty siedzca tam? Tak, ty masz pewn sabo™ø, która
ciŸ martwi, to wa™nie ci dolega. Rozumiesz? Czego siŸ ona dotknŸa?
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
29
Ja nie znam tej niewiasty. Ona siŸ dotknŸa NajwyŒszego Kapana.
Lecz widzicie, ja byem odwrócony do niej plecami, tak samo, jak
stao siŸ to w czasie Abrahama. Tutaj, spójrz w tym kierunku, siostro,
tylko na chwilŸ. Wydaje siŸ, Œe masz jakie™ brzemiŸ na swoim sercu.
Tak jest. Jest to twoja córka tam w tyle. Ona ma kopoty z jej uszami.
To siŸ zgadza. Czy wierzysz teraz caym swoim sercem? W porzdku,
wierz tylko teraz, a ona zostanie uzdrowiona.
179 Widzicie, co pragnŸ powiedzieø? JeŒeli wierzysz, wszystkie
rzeczy s moŒliwe”. Czy wierzysz?
180 Tam jest moda pani, która spu™cia swoj rŸkŸ w dó, tam w tyle;
ona siŸ patrzy prosto na mnie. Ona cierpi z powodu cukrzycy. Czy
wierzysz, Œe Bóg uzdrowi tŸ cukrzycŸ, ty, która tam siedzisz? W
porzdku, moŒesz mieø to, o co prosisz. Tylko wierz.
181 Pani tam koo ciebie, ona ma kopoty z okrŸŒnic i z woreczkiem
Œóciowym. Czy wierzysz, Œe Bóg to uzdrowi, Œe uzdrowi ciŸ z tego? W
porzdku, moŒesz mieø to, o co prosisz _ ta rŸka modej pani.
Widzicie, spójrzcie teraz, zapytajcie siŸ jej tylko. Co™ naprawdŸ
sodkiego dotknŸo siŸ jej. Widzicie jej wiarŸ _ ona wa™nie dokonuje
tego. Nie jestem to ja. Jest to Bóg.
182 Tutaj, tutaj jest mŸŒczyzna, siedzcy wprost tutaj na ko§cu. On
ma kopoty z oskrzelami _ ten starszy mŸŒczyzna, siedzcy wprost
tam, patrzcy siŸ na mnie. Czy wierzysz, Œe Bóg to uzdrowi, panie?
Kobieta, która siedzi tuŒ koo ciebie, cierpi z powodu infekcji w jej
ciele. To siŸ zgadza, siostro, pomachaj swoj chusteczk, jeŒeli to jest
prawd. W porzdku. Dobrze, wóŒcie teraz wszyscy swoje rŸce
wzajemnie na siebie i wierzcie caym swoim sercem. Ojciec, córka _
wiŸc dlaczego nie ja? WóŒcie wasze rŸce wzajemnie na siebie i
wierzcie caym sercem, Œe Jezus was uzdrawia.
Rzucam wyzwanie waszej wierze, Œeby™cie temu wierzyli!
183 Ta pani, siedzca tam _ tuŒ za nim, cierpi z powodu dolegliwo™ci
Œodka. Czy wierzysz, Œe Bóg uzdrowi ciŸ, pani? Takie s twoje
kopoty. JeŒeli to prawda, powsta§ na swoje nogi, aby to ludzie mogli
zobaczyø. Rozumiecie? Kogo siŸ oni dotykaj? Suchaj, jeŒeli siŸ nie
mylŸ, tam obok ciebie siedzi twoja matka. Ona ma infekcjŸ w jej
kiszkach. Czy wierzysz, Œe Bóg uzdrowi ciŸ z tego, pani? Powsta§
równieŒ i bd› zdrowa.
184 Wierzcie! On jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki. On
identyfikuje Samego Siebie. Czy wierzycie, Œe jestem Jego prorokiem,
wzglŸdnie sug? To jest kamieniem obraŒenia dla ludzi, powiedzieø
prorokiem”; oni tego nie rozumiej.
185 Spójrz tutaj. Czy wierzysz caym twoim sercem? Ty cierpisz z
powodu skrajnej nerwowo™ci. Czy wierzysz, Œe mogŸ ci powiedzieø, co
to spowodowao? Ty miaa™ wypadek samochodowy. [Siostra mówi:
30
MÓWIONE S~OWO
To siŸ zgadza” _ wyd.] To prawda. To siŸ zgadza, wypadek
samochodowy i ty miaa™ poranione plecy, a przeszo to do twoich
ramion. Czy to prawda? Teraz opu™ci ciŸ to. RównieŒ okres twego
Œycia sprawia ci dolegliwo™ci, rozjtrza te bóle, lecz ty bŸdziesz w
porzdku. Id› i wierz caym swoim sercem. Jezus Chrystus uzdrowi
ciŸ, je™li bŸdziesz wierzyø. Amen.
186 Czy wierzysz? Czy wierzysz, Œe On moŒe uzdrowiø artretyzm?
OtóŒ, id› wiŸc naprzód, a On ciŸ uzdrowi.
187 Ilu z was wierzy caym swoim sercem, powiedzcie: Ja naprawdŸ
wierzŸ caym moim sercem!” JeŒeli wierzysz!
188 Czy wierzysz, Œe On uzdrawia cukrzycŸ i przywraca zdrowie tym,
którzy cierpi na cukrzycŸ, i uzdrawia ich? Czy temu wierzysz? Id›
wiŸc cigle naprzód i mów: Panie, ja Ci za to dziŸkujŸ”. Wierz, caym
swoim sercem, a bŸdziesz uzdrowiona.
189 Ilu z was w™ród suchaczy wierzy teraz caym swoim sercem? Nie
czy§cie tego, rozumiecie, wy siŸ poruszacie i przeszkadzacie Temu,
przyjaciele. MówiŸ wam, ilu z was wierzy? Podnie™ tylko swoj rŸkŸ i
powiedz: Ja wierzŸ caym moim sercem”.
190 PoproszŸ was teraz, Œeby™cie co™ uczynili. OtóŒ, jeŒeli Jezus
dotrzyma Swego Sowa i wy temu wierzycie, Œe On udowodni to
wam, Jezus powiedzia równieŒ nastŸpujco _ byo to Jego ostatnie
polecenie do Jego ko™cioa: Te znaki bŸd towarzyszyø tym, którzy
wierz”. OtóŒ, ilu z was wierzy? On powiedzia: JeŒeli oni woŒ
swoje rŸce na chorych, to oni wyzdrowiej”. Czy wierzycie tej
obietnicy? WóŒcie wiŸc swoje rŸce na kogo™ obok siebie.
191 JeŒeli On nie uzdrowi ciebie, to umrzesz. Ty jeste™ zacieniona.
Lecz Jezus Chrystus uzdrawia ciŸ. Czy temu wierzysz? W porzdku,
poóŒ swoj^ id› naprzód i wierz teraz, a odzyskasz zdrowie.
192 Chod› pani. Czy wierzysz, Œe Bóg uzdrowi ciŸ z gru›licy i
cukrzycy, Œe przywróci ci zdrowie? We› _ w porzdku, id› i wierz
caym swoim sercem, a bŸdziesz zdrowa.
193 Módlcie siŸ. Czy modlicie siŸ jedni za drugimi? WóŒcie wasze rŸce
jedni na drugich i módlmy siŸ teraz wszyscy razem. Wszyscy niech
woŒ swoje rŸce wzajemnie jedni na drugich. Robi siŸ pó›no. WóŒcie
na siebie wasze rŸce i módlmy siŸ.
194 Panie Jezu, jeste™my pewni, Œe Bóg identyfikuje Samego Siebie
miŸdzy Swoim ludem. Jego charakterystyczne cechy, jako tego
samego wczoraj, dzisiaj i na wieki manifestuj siŸ. O, Panie BoŒe, Ty,
który dae™ obietnicŸ ze Sowa, Ty powiedziae™: Te znaki bŸd
towarzyszyø tym, którzy wierz. Na chorych rŸce ka™ø bŸd, a oni
wyzdrowiej”. Ci ludzie wyznali, Œe s wierzcymi, Œe wierz w
zmartwychwstaego Jezusa, który identyfikuje Samego Siebie teraz
BÓG JEST ZIDENTYFIKOWANY DZI£KI JEGO CECHOM
31
przy pomocy Jego charakterystycznych cech, takich samych, jakie On
mia, kiedy by tutaj na ziemi, czynic Pismo šwiŸte absolutn
Prawd, Œe On jest tym samym wczoraj, dzisiaj i na wieki. Panie Jezu,
teraz, kiedy ci wierzcy woŒyli na siebie swoje rŸce w Boskiej
Obecno™ci zmartwychwstaego, zidentyfikowanego Syna BoŒego,
Który sta siŸ ciaem miŸdzy nami znowu dzisiaj wieczorem w ciele
Jego wierzcych, rozkazujŸ kaŒdemu nieczystemu duchowi, kaŒdej
chorobie i dolegliwo™ci, aby odstpiy od tych ludzi, kiedy ci wierzcy
maj swoje rŸce jedni na drugich. W Imieniu Jezusa Chrystusa, niech
siŸ tak stanie.
195 Wszyscy, którzy wierzycie teraz w wasze uzdrowienie, którzy
wierzycie temu w tej chwili _ mianowicie wierzycie w
zidentyfikowan Obecno™ø zmartwychwstaego Syna BoŒego,
wierzycie, Œe bya wam dana wasza pro™ba i bŸdziecie identyfikowaø
t wa™nie rzecz, powsta§cie na wasze nogi i powiedzcie: Ja to
przyjmujŸ caym moim sercem”. Powsta§cie wszyscy w Obecno™ci
Jezusa Chrystusa _ wy, którzy wierzycie. Chwalcie Go! Oddawajcie
Mu chwaŸ i uwielbienie. Podnie™cie po prostu swoje rŸce i
oddawajcie mu dziŸki. Bóg potwierdzi kaŒd obietnicŸ, któr On da.