dnia …… sierpnia 2016 r - S-DGSA

Stowarzyszenie Doradców ds Transportu Towarów Niebezpiecznych – DGSA
Biuro: os. Dolnośląskie 315/137; 97 400 Bełchatów; tel.: 603 232 256; fax: 44 789
04 84 www.s-dgsa.pl; KRS: 0000143009 REGON: 356648426 NIP: 6772213779
Konto: ING – Bank Śląski o. Bełchatów 26 1050 1937 1000 0023 0693 0161
Bełchatów, dnia 17 sierpnia 2016 r.
Pan Andrzej Adamczyk
Minister Infrastruktury i Rozwoju
ul. Chałubińskiego 4/6
00-928 Warszawa
działając na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 8 oraz art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o
przewozie towarów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 227, poz. 1367, z późn. zm.), zwracamy się do Pana
Ministra z uprzejmą prośbą o dokonanie interpretacji oraz wyjaśnienie naszych wątpliwości
dotyczących nowelizacji tej ustawy, dokonanej ustawą z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 1165), w zakresie
wprowadzanego od dnia 2 września 2016 r. rozszerzenia obowiązkowych zapisów w dokumentach
przewozowych ADR/RID/ADN.
Zgodnie z treścią nowego art. 13 ust. 2 ustawy o przewozie towarów niebezpiecznych:
„2. Uczestnik przewozu towarów niebezpiecznych jest obowiązany zamieścić, w wymaganych
dokumentach, o których mowa w ustawie, oraz odpowiednio w ADR, RID lub ADN nazwę i adres
podmiotu, którego własnością, w chwili przekazania osobie wykonującej przewóz towarów, jest
towar niebezpieczny.”.
Powyższe oznacza, że dotychczas stosowane dokumenty należy uzupełnić o dodatkowe ww.
wymagane informacje, tj. nazwę oraz adres podmiotu, który jest właścicielem każdego
przewożonego towaru niebezpiecznego w chwili przekazywania tego towaru do przewozu osobie
wykonującej przewóz. Obecnie najczęściej stosowany dokument przewozowy wynikający z Konwencji
CMR nie przewiduje takiego pola, a np. faktura VAT, która może stanowić dokument przewozowy w
krajowym transporcie rzeczy, nie jest dokumentem wymaganym zgodnie z ADR.
Ponadto obecnie stosowane programy informatyczne firm spedycyjnych generujące zlecenia
przewozu oraz dokumenty przewozowe nie są dostosowane do wdrożenia nowego wymagania (nie
str. 1
obejmują wymagania podania właściciela towaru). Wdrożenie wszelkich zmiana do systemów
informatycznych jest niezwykle kosztowne i pracochłonne. W przypadku dużych światowych firm
korporacyjnych mających swoje oddziały w Polsce a działających na jednym wspólnym systemie
informatycznym zmiany takie są wręcz niemożliwe.
W związku z powyższym, w naszej ocenie istnieją poważne wątpliwości dotyczące stosowania
omawianego przepisu i wynikających z jego treści obowiązków dla poszczególnych uczestników
przewozu, w szczególności dla nadawcy (który przecież nie musi być właścicielem towaru), załadowcy
(który przecież nie musi być nadawcą towaru i jego właścicielem), przewoźnika (który co do zasady
nie jest właścicielem towaru) oraz spedytora (który organizuje przewóz oraz często ma wpływ na
treść dokumentu przewozowego):
1) Określenie „dokumenty” zawarte w nowym art. 13 ust. 2 ustawy o przewozie towarów
niebezpiecznych nie precyzuje, o jakie dokumenty chodzi. Dodatkowo, użycie liczby mnogiej
oznacza, że chodzi o więcej niż jeden dokument a więc odpowiedni zapis jedynie np. w
dokumencie przewozowym może być niewystarczający;
2) Kto jest osobą wykonującą przewóz towarów niebezpiecznych (obecnie brak definicji takiej osoby
może spowodować, że każdy będzie samodzielnie dokonywał jej interpretacji tego określenia)
oraz w jaki sposób należy rozumieć chwilę przekazania tej osobie ww. towarów do przewozu, np.
w sytuacji gdy jedną operacją transportową będzie załadunek i rozładunek towarów
niebezpiecznych (objęty definicją ustawową przewozu);
3) Czy jest opracowana treść zapisu, który powinien być umieszczany w dokumentach
przewozowych lub w dokumentach dołączonych do dokumentów przewozowych. Kilkukrotne
wpisywanie takich samych informacji w przypadku wielu różnych dokumentów przewozowych
dla różnych odbiorców, stanowi kolejną, dodatkową barierę formalno-administracyjną;
4) Czy umieszczanie nowego zapisu dotyczy wyłącznie krajowego transportu towarów
niebezpiecznych oraz nadawców krajowych; a jeżeli nie to który podmiot będzie umieszczał nowe
zapisy na przesyłkach z importu lub na przesyłkach tranzytowych - importer czy spedytor oraz
kiedy powinien te zapisy faktycznie zamieszczać oraz w których dokumentach. Dodatkowo,
stosowanie nowych obowiązków jedynie w odniesieniu do transportu krajowego spowoduje
dyskryminację polskich przedsiębiorstw prowadzących dozwoloną działalność związaną z
przewozem wyłącznie na terenie Polski;
5) Czy przewoźnik, który wykonuje usługę przewozu, będzie zobowiązany do weryfikacji
poprawności umieszczenia nowych zapisów. Jeżeli tak, to w jaki sposób przewoźnik lub inny
uczestnik przewozu powinien weryfikować fakt własności przewożonych towarów (własność
towaru, a dysponowanie towarem na czas operacji transportowych to dwa różne pojęcia).
Dodatkowo nowy zapis naraża uczestników przewozu na poświadczanie nieprawdy, skąd bowiem
2
przyjmując towar do przewozu np. po przeładunku uczestnik taki ma wiedzieć czy właściciel
towaru jest taki sam. Pozyskiwanie takich informacji wydłuża proces transportowy, tym bardziej,
że często przewożony jest nie jeden a wiele różnych towarów niebezpiecznych;
6) Jakie znaczenie dla bezpiecznego zrealizowania przewozu towaru niebezpiecznego przez
przewoźnika ma zamieszczenie nowych zapisów w dokumentach przewozowych;
7) Czy przewoźnik może odmówić przyjęcia do przewozu przesyłki towaru niebezpiecznego, jeżeli
nowe zapisy nie będą zamieszczone; czy będzie to dotyczyło tylko pierwszego przewoźnika czy
też wszystkich kolejnych przewoźników, dodatkowo w różnych gałęziach transportu lądowego;
8) Kto będzie sprawdzał czy wymagane nowe zapisy zostały zamieszczone prawidłowo i jakie będą
konsekwencje w przypadku stwierdzenia podczas kontroli braku zamieszczenia takich zapisów;
czy przewóz i przesyłka zostanie wówczas zatrzymana do chwili jej uzupełnienia; kto będzie
uzupełniał te zapisy i kto wówczas będzie podawał informacje o właścicielu towaru;
9) Kto jest właścicielem próżnej nieoczyszczonej: cysterny, butli oraz innych próżnych opakowań
stosowanych w przewozach lądowych towarów niebezpiecznych albo kto jest właścicielem
pojazdu do przewozu po przewozie luzem, będących zgodnie z definicją towarem
niebezpiecznym;
10) Czy nowe zapisy wymagane będą również w odniesieniu do realizacji przewozu towarów
niebezpiecznych na wyłączeniach zgodnie z przepisem 3.4 (LQ), 3.5 (LE) oraz 1.1.3.6
ADR/RID/ADN;
11) Nowy obowiązek podawania nazwy i adresu właściciela towaru narusza rażąco tajemnicę
handlową przedsiębiorców, jako dobro przedsiębiorców chronione prawem cywilnym,
handlowym oraz gospodarczym;
12) Ustawa Prawo energetyczne dotyczy paliw stałych i ciekłych, dlaczego więc dodatkowe obowiązki
zostały nałożone na przewozy lądowe wszystkich towarów niebezpiecznych;
13) Czy wprowadzana zmiana została zgłoszona jako odstępstwo krajowe od przepisów
ADR/RID/ADN i została wpisana do dyrektywy 2008/68/WE oraz czy Komisja Europejska została
powiadomiona o takiej zmianie, celem zapoznania się z jej skutkami również w odniesieniu do
zagranicznych uczestników przewozu lądowego towarów niebezpiecznych; jeżeli nie to dlaczego.
Uprzejmie prosimy o dokonanie wnioskowanej przez nas interpretacji i wyjaśnienia naszych
wątpliwości, tym bardziej, że każdy brak nowych, obowiązkowych zapisów w dokumencie
przewozowym może skutkować nałożeniem na uczestnika przewozu przez organy kontrolne kary
pieniężnej w wysokości 300 zł, za naruszenie podane pod Lp. 1.1. pkt 3 załącznika do ustawy
o przewozie towarów niebezpiecznych, tj.: „Sporządzenie dokumentu przewozowego, w którym nie
jest zawarta inna wymagana informacja”.
3
Prosimy również o potraktowanie sprawy, jako możliwie pilnej, biorąc pod uwagę szybki termin
wejścia w życie nowych obowiązków, tj. dzień 2 września 2016 r.
Z poważaniem
Maria Nicopulos
Prezes Zarządu
Norbert Świderek
Wiceprezes Zarządu
4