Nazwa jednostki prowadzącej kierunek

Nazwa jednostki prowadzącej
Wyższa Szkoła Medyczna w Białymstoku,
kierunek:
Wydział Ogólnomedyczny
Nazwa kierunku:
Fizjoterapia
Poziom kształcenia:
Pierwszy
Profil kształcenia:
Praktyczny
Moduły wprowadzające / wymagania wstępne:
Nazwa
modułu
(przedmiot
lub
grupa przedmiotów):
Osoby prowadzące:
Kinezjologia
Kinezyterapia
dr J. Samusik, mgr M. Wojciuk
8,5 ECTS
Forma
studiów
/liczba
godzin
F-1-K-K-04
studia
studia
Liczba
stacjonarne
niestacjonarne
punktów
w/ćw
w/ćw
ECTS
Zajęcia zorganizowane:
60/150 h
40/110 h
7
Praca własna studenta:
45 h
105 h
1,5
/liczba punktów ECTS:
Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim:
udział w wykła-
30*2 h
dach
20*2 h
udział w ćwicze-
30*5 h
niach
22*5 h
konsultacje
5*2 h
5
220 h
RAZEM:
Bilans nakładu pracy studenta:
2
160 h
Samodzielna praca studenta:
przygotowanie do
20 h
ćwiczeń
65 h
przygotowanie do
kolokwiów
10*1,5 h
przygotowanie do
10 h
egzaminu
10 h
RAZEM:
1,5
10*3 h
45 h
105 h
Cele modułu:
- zapoznanie z miejscem kinezyterapii w procesie leczenia chorych,
- przedstawienie znaczenia stosowania ruchu jako środka leczniczego.
- nauczenie badania podmiotowego i przedmiotowego dla celów kinezyterapii z opanowaniem podstawowych metod diagnostycznych stosowanych w badaniu narządu ruchu,
- zapoznanie ze sposobami oceny postawy ciała i metodami korekcji poszczególnych wad,
- przyswojenie przez studentów systematyki i metodyki prowadzenia ćwiczeń usprawniających,
- zapoznanie ze wskazaniami i przeciwwskazaniami do prowadzenia kinezyterapii,
- zapoznanie z podstawami stosowania ćwiczeń i zabiegów z zakresu kinezyterapii stosowanych w schorzeniach poszczególnych układów i narządów,
- opanowanie techniki i metodyki wykonywania ćwiczeń leczniczych,
- zapoznanie z metodyką prowadzenia kinezyterapii w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych,
- nauczenie opracowywania programu usprawniania w zależności od przebiegu choroby pacjenta,
- opanowanie metodyki ćwiczeń w różnych grupach wiekowych.
Efekty kształcenia:
Odniesienie do
Przedmiotowy
Efekty kształcenia
efekt kształcenia
kierunkowych
efektów kształcenia
P_W01
charakteryzuje miejsce kinezyterapii w procesie lecze- K_W04
nia chorych,
P_W02
objaśnia znaczenie stosowania ruchu jako środka lecz- K_W04
niczego.
P_W03
K_W05
opisuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla celów K_W06
kinezyterapii oraz podstawowe metody diagnostyczne K_W17
stosowane w badaniu narządu ruchu,
P_W04
wskazuje sposoby oceny postawy ciała i metody korek- K_W06
cji poszczególnych wad,
P_W05
opisuje systematykę i metodykę prowadzenia ćwiczeń K_W04
usprawniających,
P_W06
wylicza wskazania i przeciwwskazania do prowadzenia K_W04
kinezyterapii,
P_W07
objaśnia zasady stosowania ćwiczeń i zabiegów z za- K_W04
kresu kinezyterapii w schorzeniach poszczególnych K_W07
układów i narządów,
P_W08
K_W08
charakteryzuje techniki i metodyki wykonywania ćwi- K_W04
czeń leczniczych,
P_W09
rozróżnia metodyki prowadzenia kinezyterapii w wa- K_W04
runkach szpitalnych i ambulatoryjnych,
P_W10
wybiera program usprawniania w zależności od prze- K_W08
biegu choroby pacjenta,
P_U01
wykonuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla K_U11
potrzeb kinezyterapii,
P_U02
K_U12
prowadzi ćwiczenia bierne zwykłe i redresyjne, ćwi- K_U02
czenia czynno-bierne, czynne w odciążeniu, czynne K_U03
wolne, z dawkowanym oporem, oporowe z użyciem
różnorodnych urządzeń i metod ich stosowania,
P_U03
umie zaprojektować ćwiczenia indywidualne i zespo- K_U02
łowe z uwzględnieniem toku lekcyjnego i opracowa- K_U03
niem osnowy lekcyjnej,
P_U04
K_U07
nakreśla program kinezyterapii dla pacjentów z najczę- K_U02
ściej spotykanymi dysfunkcjami narządu ruchu oraz K_U08
chorobami kardiologicznymi i pulmonologicznymi,
P_U05
przeprowadza pionizację pacjentów i naukę chodzenia K_U03
w różnych schorzeniach narządu ruchu.
P_K01
K_U07
K_U08
aktywną postawę w prowadzeniu ćwiczeń zespołowych K_K05
z grupą pacjentów o różnych schorzeniach i panowania K_K07
nad grupą chorych wykazujących niejednolity stopień
sprawności,
P_K02
kreatywność w uatrakcyjnianiu ćwiczeń przez zastoso- K_K23
wanie różnorodnych przyborów, wprowadzenia współzawodnictwa oraz elementów gier sportowych,
P_K03
dbałość w prowadzeniu ćwiczeń w formie zabawowej K_K23
dla dzieci,
P_K04
współpracę z lekarzami różnych specjalności, z psycho- K_K03
logiem, asystentem socjalnym, terapeutą zajęciowym,
P_K05
K_K09
otwartość w nawiązywaniu kontaktu z rodziną pacjenta K_K04
i przekazywaniu jej instruktażu ćwiczeń prowadzonych
z pacjentem w domu.
Wiedza - student:
•
charakteryzuje miejsce kinezyterapii w procesie leczenia chorych,
•
objaśnia znaczenie stosowania ruchu jako środka leczniczego.
•
opisuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla celów kinezyterapii oraz podstawowe
metody diagnostyczne stosowane w badaniu narządu ruchu,
•
wskazuje sposoby oceny postawy ciała i metody korekcji poszczególnych wad,
•
opisuje systematykę i metodykę prowadzenia ćwiczeń usprawniających,
•
wylicza wskazania i przeciwwskazania do prowadzenia kinezyterapii,
•
objaśnia zasady stosowania ćwiczeń i zabiegów z zakresu kinezyterapii w schorzeniach
poszczególnych układów i narządów,
•
charakteryzuje techniki i metodyki wykonywania ćwiczeń leczniczych,
•
rozróżnia metodyki prowadzenia kinezyterapii w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych,
•
wybiera program usprawniania w zależności od przebiegu choroby pacjenta,
Umiejętności - student:
•
wykonuje badanie podmiotowe i przedmiotowe dla potrzeb kinezyterapii,
•
prowadzi ćwiczenia bierne zwykłe i redresyjne, ćwiczenia czynno-bierne, czynne w odciążeniu, czynne wolne, z dawkowanym oporem, oporowe z użyciem różnorodnych urządzeń i metod ich stosowania,
•
umie zaprojektować ćwiczenia indywidualne i zespołowe z uwzględnieniem toku lekcyjnego i opracowaniem osnowy lekcyjnej,
•
nakreśla program kinezyterapii dla pacjentów z najczęściej spotykanymi dysfunkcjami
narządu ruchu oraz chorobami kardiologicznymi i pulmonologicznymi,
•
przeprowadza pionizację pacjentów i naukę chodzenia w różnych schorzeniach narządu
ruchu.
Kompetencje społeczne – student wykazuje:
•
aktywną postawę w prowadzeniu ćwiczeń zespołowych z grupą pacjentów o różnych
schorzeniach i panowania nad grupą chorych wykazujących niejednolity stopień sprawności,
•
kreatywność w uatrakcyjnianiu ćwiczeń przez zastosowanie różnorodnych przyborów,
wprowadzenia współzawodnictwa oraz elementów gier sportowych,
•
dbałość w prowadzeniu ćwiczeń w formie zabawowej dla dzieci,
•
współpracę z lekarzami różnych specjalności, z psychologiem, asystentem socjalnym,
terapeutą zajęciowym,
•
otwartość w nawiązywaniu kontaktu z rodziną pacjenta i przekazywaniu jej instruktażu
ćwiczeń prowadzonych z pacjentem w domu.
Forma zajęć/metody dydaktyczne:
Wykłady, ćwiczenia, pokaz multimedialny, pokaz czynności, praca w zespołach kilkuosobowych, studium przypadku.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia.
Nr efektu
Metody weryfikacji efektu kształcenia
kształcenia Formujące:
Podsumowujące:
P_W01
Test wstępny
Egzamin pisemny – student generuje /
P_W02
Ocena przygotowania do zajęć
rozpoznaje odpowiedź (esej, raport;
P_W03
Wejściówki na ćwiczeniach
krótkie strukturyzowane pytania /SSQ/;
P_W04
Sprawdzanie wiedzy w trakcie ćwiczeń test wielokrotnego wyboru /MCQ/; test
P_W05
Kolokwium pisemne i ustne
wielokrotnej odpowiedzi /MRQ/; test
P_W06
Dyskusja w czasie ćwiczeń
dopasowania; test T/N; test uzupełnia-
P_W07
Zaliczenie wstępne
nia odpowiedzi)
P_U01
Test wstępny
Obiektywny Strukturyzowany Egza-
P_U02
Zaliczenie każdego ćwiczenia
min Kliniczny /OSCE/ - egzamin zor-
P_U03
Zaliczenia cząstkowe
ganizowany w postaci stacji z określo-
P_U04
Obserwacja pracy studenta
nym zadaniem do wykonania /stacje
P_U05
Zaliczenie poszczególnych czynności
z chorym lub bez chorego, z materia-
Ocena przygotowania do zajęć
łem klinicznym lub bez niego, z symu-
P_W08
P_W09
P_W10
Ocena aktywności studenta w czasie latorem, z fantomem, pojedyncze lub
zajęć
sparowane, z obecnością dodatkowego
Kolokwium praktyczne ocena w sys- personelu, wypoczynkowe/
temie punktowym
Bieżąca informacja zwrotna
Mini-CEX
Opis przypadku
examination)
(mini
–
clinical
Dyskusja w czasie ćwiczeń
Próba pracy
Realizacja zleconego zadania
P_K01
Obserwacja pracy studenta
Przedłużona obserwacja przez opieku-
P_K02
Obserwacja pracy na ćwiczeniach
na / nauczyciela prowadzącego
P_K03
Bieżąca informacja zwrotna
Ocena 360° (opinie nauczycieli, kole-
P_K04
Dyskusja w czasie ćwiczeń
gów/koleżanek,
P_K05
Ocena wyciąganych wniosków z eks- współpracowników)
pacjentów,
innych
perymentów
Treści programowe:
Wykład – 60/40 godzin
1. Miejsce kinezyterapii w procesie leczenia; rys historyczny; podział kinezyterapii;
wpływ ruchu na organizm; badanie narządu ruchu – 2 (1) godz.
2. Pomiary linijne kończyn i tułowia; pomiary ruchomości kręgosłupa – 2 (1) godz.
3. Pomiary zakresu ruchów w stawach kończyn górnych i dolnych – 2 (2) godz.
4. Ocena siły mięśniowej; zasady i techniki badania siły mięśni; testowanie mięśni tułowia i kończyn górnych i dolnych oraz szyi i twarzy metodą Lovetta – 6 (2) godz.
5. Rodzaje ćwiczeń leczniczych i zasady ich wykonywania; leczenie ułożeniowe – 2 (2)
godz.
6. Ćwiczenia bierne i ćwiczenia bierne redresyjne – zasady i techniki ich stosowania;
wskazania i przeciwwskazania; autoregresja – 2 (2) godz.
7. Manipulacje, mobilizacje, trakcje; wybrane metody terapii manualnej; trakcje kręgosłupa. wyciągi redresyjne – 4 (2) godz.
8. Ćwiczenia czynno-bierne, czynne wspomagane, czynne w odciążeniu, czynne wolne
i ćwiczenia relaksacyjne – 2 (2) godz.
9. Ćwiczenia czynne oporowe; ćwiczenia synergistyczne; ćwiczenia czynne z wykorzystaniem zjawiska biologicznego sprzężenia zwrotnego – 4 (2) godz.
10. Ćwiczenia ogólnie usprawniające; ćwiczenia ogólno kondycyjne: osnowa lekcyjna;
tok lekcyjny. Ćwiczenia w wodzie; gimnastyka poranna; nordic walking – 2 (2) godz.
11. Ćwiczenia oddechowe – 2 (2) godz.
12. Kinezyterapeutyczne metody reedukacji nerwowo-mięśniowej; metody mechaniczne,
neurofizjologiczne i edukacyjne – 2 (2) godz.
13. Postawa ciała i jej wady; metody badania i ocena postawy; kinezyterapia w wadach
postawy; boczne skrzywienia kręgosłupa; kinezyterapia w bocznych skrzywieniach
kręgosłupa – 4 (2) godz.
14. Chód i jego patologia; zasady i metodyka nauki chodzenia – 2 (1) godz.
15. Złamania kończyn; zasady kinezyterapii pacjentów leczonych z powodu złamań kończyn – 2 (1) godz.
16. Amputacje kończyn. Kinezyterapia w amputacjach kończyn dolnych i górnych – 2 (2)
godz.
17. Kinezyterapia w usprawnianiu para- i tetraplegików – 2 (2) godz.
18. Kinezyterapia w niedowładach połowiczych – 2 (2) godz.
19. Kinezyterapia w niektórych schorzeniach ośrodkowego układu nerwowego - choroba
Parkinsona, stwardnienie rozsiane, usprawnianie chorych z ataksją – 2 (2) godz.
20. Kinezyterapia w uszkodzeniach obwodowego układu nerwowego – 2 (1) godz.
21. Kinezyterapia w bólach kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym – 2 (2) godz.
22. Kinezyterapia w chorobach reumatoidalnych i zwyrodnieniowych stawów – 2 (1)
godz.
23. Kinezyterapia w chorobach układu krążenia (choroba wieńcowa, dławica piersiowa,
zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie tętnicze, zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń); kinezyterapia przed i po zabiegach kardiochirurgicznych – 4 (1) godz.
24. Kinezyterapia w chorobach nowotworowych; zapobieganie obrzękom i przykurczom
stawowym po mastektomii – 2 (1) godz.
Ćwiczenia – 150/110 godzin
1. Omówienie regulaminu pracowni kinezyterapii i przepisów BHP. Badanie narządu ruchu: wywiad i badanie przedmiotowe dla potrzeb kinezyterapii – 5 (4) godz.
2. Pomiary obwodów i długości kończyn górnych – 2 (2) godz.
3. Pomiary obwodów i długości kończyn dolnych; prowadzenie dokumentacji – 3 (2)
godz.
4. Ocena ruchomości kręgosłupa i pomiary linijne tułowia – 5 (4) godz.
5. Ocena zakresu ruchów w stawach kończyn górnych – 5 (4) godz.
6. Ocena zakresu ruchów w stawach kończyn dolnych – 5 (4) godz.
7. Ocena siły mięśni twarzy, szyi i tułowia – 5 (4) godz.
8. Ocena siły mięśni kończyny górnej – 5 (4) godz.
9. Ocena siły mięśni kończyny dolnej – 5 (4) godz.
10. Leczenie ułożeniowe – 5 (4) godz.
11. Ćwiczenia bierne – 10 (6) godz.
12. Ćwiczenia redresyjne, autoregresja – 5 (4) godz.
13. Wyciągi odciążające, wyciągi redresyjne, wyciągi kręgosłupa – 5 (4) godz.
14. Ćwiczenia czynno-bierne, ćwiczenia prowadzone, ćwiczenia wspomagane i samo
wspomagane – 5 (4) godz.
15. Ćwiczenia relaksacyjne (metoda Jacobsona, trening autogenny Schultza, poizometryczne rozluźnianie mięśni – 5 (4 ) godz.
16. Ćwiczenia czynne w odciążeniu, sposoby odciążania – 5 (4) godz.
17. Ćwiczenia czynne wolne, ćwiczenia w odciążeniu z dawkowanym oporem – 5 (4 )
godz.
18. Ćwiczenia czynne z oporem, metody: De Lorma, Mc Qeena, Hettingera i Müllera,
krótkie ćwiczenia izometryczne – 10 (8) godz.
19. Ćwiczenia synergistyczne, wzorce synergii bezwzględnej i względnej, ćwiczenia ipsilateralne i kontralateralne – 5 (4) godz.
20. Ćwiczenia oddechowe 5 (4) godz.
21. Ćwiczenia ogólnie usprawniające indywidualne i zespołowe – 5 (4) godz.
22. Prowadzenie ćwiczeń zespołowych w różnych jednostkach chorobowych z opracowaniem odpowiedniego konspektu ćwiczeń – 15 (10) godz.
23. Pionizacja, nauka chodzenia i asekuracji – 5 (4) godz.
24. Zapoznanie z mechanicznymi metodami kinezyterapeutycznymi (metody Klappa,
Majocha, Dobosiewicz, system stacyjny wg Nowotnego) – 10 (6) godz.
25. Zapoznanie z neurofizjologicznymi metodami kinezyterapeutycznymi (PNF, metoda
Bobath, ćwiczenia odruchowe wg Vojty) – 10 (6) godz.
Literatura podstawowa:
1. Andrzej Zembaty (red.): Kinezyterapia t. I i II. Wyd. Kasper, Kraków 2002.
2. Janusz Nowotny: Podstawy fizjoterapii cz. 1,2 i 3. Wyd. Kasper, Kraków 2004.
3. Robert Walaszek, Tadeusz Kasperczyk, Leszek Magiera: Diagnostyka w kinezyterapii
i masażu. Wyd. Biosport, Kraków 2007.
4. Adam Rosławski, Tadeusz Skolimowski: Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. PZWL, warszawa 2005.
5. Jerzy Kiwerski (red.): Rehabilitacja medyczna. PZWL, Warszawa 2006.
6. Janusz Nowotny: Edukacja i reedukacja ruchowa. Kasper, Kraków 2003.
Literatura uzupełniająca:
1. Małgorzata Paprocka-Borowicz, Marcin Zawadzki: Fizjoterapia w chorobach układu
ruchu. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2007.
2. Herbert Frisch, Jacques Roex: Terapia manualna. PZWL, Warszawa 2005.
3. Janusz Nowotny (red.): Podstawy kliniczne fizjoterapii w dysfunkcjach narządu ruchu.
Wyd. Medipage, Warszawa 2006.
4. S. Sastre Fernandez: Metoda leczenia skolioz, kifoz i lordoz. Wydawnictwo Markmed
Rehabilitacja S.C, Ostrowiec Świętokrzyski 2007.
5. Kazimierz Rąpała (red.): Zespoły bólowe kręgosłupa. PZWL, Warszawa 2006.
6. Lorenzo Carrero: Usprawnianie po udarze mózgu. Disability and Rehabilitation WHO.
Elipsa-Jain s.c., Kraków 2002.
7. Roczniki „Postępy Rehabilitacji”, „Rehabilitacja Medyczna”, „Rehabilitacja w praktyce”, „Fizjoterapia Polska”, "Praktyczna Fizjoterapia i Rehabilitacja".
Program opracował/a, data
opracowania programu