zobacz wstęp
Transkrypt
zobacz wstęp
Wstęp Podstawowe znaczenie dla działań nowoczesnego państwa, dla postrzegania jego struktur przez obywateli ma, sprawność funkcjonowania rozbudowanych procesów administracyjnych. Nowoczesne techniki informacyjne i decyzyjne, ułatwiając uporządkowanie tych procesów i poprawienie przepływu informacji sprawiają, że ich właściwe zastosowanie w administracji publicznej decyduje o sprawności i jakości podejmowanych działań. Od zarania istnienia współczesnej administracji, wykorzystanie informacji i sposoby jej przetwarzania determinowały podział zadań i zakres kompetencji oraz organizację i obieg dokumentów. Problematyka głębokich zmian w zakresie i sposobie działania administracji, za sprawą współczesnych technik informacyjnych, nabiera w tym świetle szczególnego znaczenia1. Nowoczesne systemy zarządzania i rozwiązania organizacyjne w administracji wskazują na potrzebę rozwijania nowych metod i technik działania administracji2. Koniecznym jest przyjęcie zasady mobilności informacyjnej jako jednej z reguł konstrukcji struktur administracji publicznej, z zasadą tą należy wiązać zasadę szybkości działania – sprowadza się ona do tworzenia warunków szybkiego reagowania na wymogi otoczenia3. Powszechność administrowania przez sieć oznacza między innymi, że administracja publiczna z biurokratycznej hierarchii staje się administracją sieciową. Współczesne technologie pozwalają organizacjom dzielić się informacjami w czasie rzeczywistym. W XXI wieku społeczeństwo oczekuje i wymusza wprowadzanie nowych modeli administracji i administrowania4. Administracja uzyskuje coraz więcej informacji, które wymagają przetworzenia, każdy proces decyzyjny opiera się na gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji, co z kolei wiąże się z wykorzystywaniem 1 2 3 4 A.M. Wilk: Państwo w dobie społeczeństwa informacyjnego – perspektywa strategicznych przemian, (w:) Internet – problemy prawne, red. R. Skubisz, Lublin 1999 r., s. 189. E. Knosala, L. Zacharko, A. Matan: Nauka administracji, Zakamycze 1999, s. 182. J. Łukasiewicz: Zarys nauki administracji, Warszawa 2004, s. 159. J. Supernat: Administrowanie przez sieć (www.supernat.pl/referaty). Wstęp przez administrację nowych technik przekazywania informacji5. Wykorzystanie informatyki jest dla administracji jednym z zasadniczych narzędzi umożliwiających jej dostosowanie do nowych zadań6. Rolą państwa jest zadbanie o rozwój niezbędnej, sprzyjającej przemianom infrastruktury: prawnej, instytucjonalnej i społecznej. a) infrastruktura prawna – powinna tworzyć ramy dla następujących przekształceń, formułując w szczególności pojęcie i konkretne wymagania stawiane dokumentowi i podpisowi elektronicznemu. W maksymalny sposób nadążając za potrzebami regulacyjnymi okresu dynamicznych przemian. Usuwać bariery opóźniające korzystne procesy, a równocześnie stawiać bariery zjawiskom i działaniom szkodliwym. b) infrastruktura instytucjonalna – to zmiana instytucji państwowych polegająca na tworzeniu nowych i przebudowie istniejących struktur i sposobów działania, aby w możliwie pełny sposób wykorzystać wszelkie możliwości, jakie tkwią w zastosowaniach nowej techniki do usprawnienia realizacji ich zadań. Równocześnie jednak, zdając sobie sprawę z występujących zagrożeń, należy dążyć do ich instytucjonalnego ograniczenia. c) infrastruktura społeczna – to zasadniczy czynnik warunkujący tempo przemian. Obejmuje rozwój zdolności społeczeństw do akceptacji zmieniającego się świata oraz tempo i zakres społecznej akceptacji przemian i adaptacji do nowych warunków życia i pracy7. Znaczenie informatyzacji w polityce podkreślono, podnosząc ją z dniem 1 lipca 2002 r., do rangi jednego z działów administracji rządowej8, o których mowa w ustawie z dnia 4 września 1997 r., o działach administracji rządowej (t.j. Dz. U. z 2003 r., Nr 159, poz.1548 z późn. zm.). W praktyce oznacza to możliwość zachowania związku między założeniami polityki w zakresie informatyzacji, rozwoju informacji a zespołem uporządkowanych i sprawnych przepisów, które stwarzają podstawy rozwoju informatyki w sposób minimalizujący ujemne skutki uboczne i maksymalizujący korzyści9. 5 6 7 8 9 12 E. Knosala: Zarys nauki administracji, Zakamycze 2005, s. 296-297. E. Knosala, Lidia Zacharko, A. Matan: Nauka administracji, Zakamycze 1999, s. 183. A.M. Wilk: Państwo w dobie społeczeństwa informacyjnego – perspektywa strategicznych przemian, (w:) Internet – problemy prawne, red. R. Skubisz, Lublin 1999 r., s. 207. G. Szpor, Cz. Martysz, K. Wojsyk: Ustawa o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne – komentarz, Warszawa 2007, s. 15. K. Sobczak: Prawo a informatyka, Warszawa 1978, s. 25-27. Wstęp Celem autora niniejszego opracowania jest omówienie zagadnień dotyczących znaczenia informacji i informatyki we współczesnej administracji – wykazanie, iż wykorzystanie informatyki jest dla administracji jednym z „narzędzi” które umożliwiają jej dostosowanie się nowych zadań. Informatyzacja jest szczególną funkcją administracji, pozostając równocześnie środkiem pomocniczym administracji służącym osiąganiu jej celów. Do realizacji w/w celów zastosowano analizę aktów prawnych – metodę analityczno-dogmatyczną. Duże znaczenie dla badań miały poglądy nauki, przede wszystkim prawa administracyjnego, nauki administracji, teorii prawa. W istocie jest to studium z prawa administracyjnego i nauki administracji. Warto w tym miejscu podkreślić, iż na kształtowanie się prawa informatycznego mają wpływ instytucje administracyjnoprawne oraz ich znaczenie w procesie informatyzacji administracji, ochrony praw podmiotowych jednostki w zinformatyzowanej administracji. Plan Informatyzacji Państwa jest szczególną instytucją prawa administracyjnego w procesie informatyzacji administracji. Informatyzacja administracji jest ogromnym przedsięwzięciem pod względem organizacyjnym i finansowym, dlatego też planowanie informatyzacji należałoby uznać za warunek jej powodzenia. Podstawą kształtowania się i wyodrębniania przez nauki prawne instytucji prawnych jest przede wszystkim łączność treściowa norm wyinterpretowanych z pewnego zestawu przepisów, współzależność prakseologiczna wyznaczanych przez nie zachowań w jakiejś dziedzinie działalności ludzkiej. Zestaw norm wyodrębnianych jako instytucja prawna jest często połączony licznymi więziami i zależnościami z innymi instytucjami prawnymi10. Do konstytucjonalizacji zagadnień informacyjnych przyczynia się rozwój informatyki leżący u podstaw globalnej gospodarki informacyjnej, poddawanej publicznoprawnej reglamentacji. Kształtowanie się społeczeństwa informacyjnego jest powiązane ze wzrostem znaczenia konstytucyjnych praw człowieka. Poszukiwania gwarancji wolności i poczucia bezpieczeństwa człowieka przesuwają się ze sfery podlegającego dekompozycji prawa własności w kierunku konstytucyjnych praw osobistych11. 10 11 Z. Ziembiński: Szkice z metodologii szczegółowych nauk prawnych, Warszawa – Poznań 1983, s. 89-91. G. Szpor: Ustawa o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne a prawa obywateli (w:) K. Grajewski, J. Warylewski: Informacja prawna a prawa obywatela, Gdańsk 2006, s. 70-71. 13 Wstęp Wymaga to spojrzenia na prawa człowieka w społeczeństwie informacyjnym, istotę norm kształtujących wolność informacji i jej granice, a zarazem rozwój zastosowań informatyki12. 12 14 tamże, s. 70.