Załącznik Nr 8 do SIWZ SPECYFIKACJA TECHNICZNA

Załącznik Nr 8 do SIWZ
SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT
I. Oznakowanie pionowe i urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego
1. Wstęp
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są szczegółowe wymagania wykonania
i odbioru robót związane z oznakowaniem pionowym oraz urządzeniami bezpieczeństwa ruchu
drogowego na ulicach będących w zarządzie dzielnicy Ursus.
1.2. Zakres robót objętych specyfikacją techniczną
Ustalenia zawarte w opracowaniu dotyczą zasad prowadzenia i odbioru robót związanych
z wykonaniem oznakowania drogowego pionowego i urządzeń bezpieczeństwa ruchu
drogowego na ulicach będących w zarządzie dzielnicy Ursus.
2. Materiały
2.1. Dokumenty dopuszczające materiały do stosowania
Materiał do wykonania pionowego znaku drogowego lub sam znak drogowy powinien posiadać
odpowiednie normy, aprobaty techniczne, atesty lub certyfikaty bezpieczeństwa oraz powinien
być zgodny z wymaganiami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia
3 lipca 2003 roku w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków drogowych
oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania (Dz.U. z 2003
roku Nr 220, poz.2181).
2.2. Materiały stosowane do fundamentów znaków
Fundamenty dla zamocowania konstrukcji wsporczych znaków mogą być wykonywane jako
prefabrykaty betonowe, z betonu wykonywanego „na mokro”. Beton powinien odpowiadać
wymaganiom PN-B-06250. Cement stosowany do betonu powinien być cementem
portlandzkim klasy 32,5, odpowiadający wymaganiom PN-B-19701. Kruszywo stosowane do
betonu powinno odpowiadać wymaganiom PN-B-06712. Zaleca się stosowanie kruszywa
o marce nie niższej niż klasa betonu.
2.3. Konstrukcje wsporcze
Konstrukcje wsporcze można wykonać z ocynkowanych rur lub kątowników. Rury powinny
odpowiadać wymaganiom normy PN-H-74219. Powierzchnia zewnętrzna i wewnętrzna rur
i kształtowników nie powinna wykazywać wad w postaci łusek, pęknięć, zwalcowań
i naderwań. Dopuszczalne są nieznaczne nierówności, pojedyncze rysy wynikające z procesu
wytwarzania. Końce rur powinny być obcięte równo i prostopadle do osi rury. Rury powinny
być o pożądanych długościach, proste (dopuszczalna miejscowa krzywizna nie powinna
przekraczać 1,5 mm na 1m długości rury). Rury powinny być wykonane ze stali w gatunkach
dopuszczonych przez normy (np. R 55, R 65, 18G2A). Do ocynkowania rur stosuje się gatunek
cynku Raf wg normy PN-H-82200. Rury powinny być cechowane na rurze lub przywieszce
i zawierać znak wytwórcy, znak stali i numer wytopu.
Kształtowniki powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-H-93010. Powinny być obcięte
prostopadle do osi wzdłużnej kształtownika. Kształtowniki powinny być wykonane ze stali
St3W lub St4W oraz mieć własności mechaniczne wg PN-H-84020.
Producent lub dostawca każdej konstrukcji wsporczej, a w przypadku znaków umieszczanych
na innych obiektach lub konstrukcjach, jak również elementów służących do zamocowania
znaków obowiązany jest do wydania gwarancji na okres trwałości znaku uzgodniony
z odbiorcą.
2.4. Tarcza znaku
Materiały użyte na lico i tarczę znaku oraz połączenia lica znaku z tarczą znaku, a także
sposób wykończenia znaku muszą wykazywać pełną odporność na oddziaływanie światła,
zmian temperatury, wpływy atmosferyczne i występujące w normalnych warunkach
oddziaływanie chemiczne przez cały czas trwałości znaku, określony przez wytwórcę lub
dostawcę. Tarczę znaku należy wykonać z blachy stalowej lub z blachy aluminiowej. Tarcza
z blachy stalowej powinna być zabezpieczona z obydwu stron przed korozją cynkowaniem
ogniowym lub elektrolitycznym. Nie dopuszcza się stosowania stalowych tarcz znaków,
zabezpieczonych przed korozją jedynie farbami antykorozyjnymi. Krawędzie tarczy powinny
być zabezpieczone przed korozją farbami ochronnymi. Wytrzymałość dla tarczy znaku
z blachy stalowej nie powinna być mniejsza niż 310 MPa. Tarcza znaku z blachy aluminiowej
powinna być zabezpieczona przed korozją przy zastosowaniu farby ochronnej lub powłoki
z tworzyw sztucznych. Wytrzymałość dla tarczy znaku z blachy wykonanej z aluminium nie
powinna być mniejsza niż 200 MPa.
Tarcza znaku musi być równa i gładka – bez odkształceń płaszczyzny znaku, tj. pofałdowań,
wgięć, nierówności. Odchylenie płaszczyzny tarczy znaku nie może wynosić więcej niż 1,5%
największego wymiaru znaku. Krawędzie tarczy znaku muszą być równe i nieostre. Folie
odblaskowe przyklejone na tarczy znaku powinny wykazywać pełne związanie z nią przez cały
okres wymaganej trwałości znaku. Niedopuszczalne są lokalne niedoklejenia, odklejenia,
złuszczenia lub odstawianie folii na krawędziach tarczy znaku oraz na jego powierzchni.
Powierzchnia lica znaku powinna być równa i gładka, nie mogą na niej występować
nierówności i pofałdowania. W znakach nowych oraz objętych gwarancją nie może
występować żadna korozja tarczy znaku.
2.5. Materiały do montażu znaków
Wszystkie ocynkowane łączniki metalowe przewidywane do mocowania między sobą
elementów konstrukcji wsporczych znaków jak śruby, wkręty, nakrętki itp. powinny być czyste,
gładkie, bez pęknięć, naderwań, rozwarstwień i wypukłych karbów.
2.6 Montaż stojaków rowerowych
Przedmiotem zamówienia jest montaż stojaków rowerowych wraz z odbudową nawierzchni
Wytyczne techniczne konstrukcji stojaka
• stojaki fabrycznie nowe, rok produkcji 2011 lub 2012,
• stojaki użyte na parkingach maja kształt odwróconej litery „U” lub podobnych,
• wykonane ze stali ocynkowanej ogniowo oraz malowane proszkowo na dowolny kolor,
• umożliwiające wbudowanie na stałe w podłoże,
• wymiary szczegółowe: wys.: 800 mm; dł.: 1000 mm (rozstaw słupków montażowych),
średnica rury: Ø 70 mm, dł. elementu kotwiącego: 250 mm, grubość ścianek rury
stojaka: min 2 mm
• element kotwiący winien być wyposażony w wąsy uniemożliwiające wyrwanie stojaka
Wytyczne dla montażu stojaków
• montaż stojaków winien uwzględniać zasady zobrazowane na rysunku nr 1,
• odległość pomiędzy poszczególnymi stojakami ustawianymi szeregowo: 1000 cm,
• odległość minimalna stojaków od różnorodnych przeszkód (np. obiektów budowlanych,
drzew itp.): min. 50 cm,
• wymagane, minimalne wymiary betonowego elementu kotwiącego dł. 20 cm x
szer. 20 cm x wys. 25 cm,
• do stojaków należy zapewnić wygodny dostęp (nawet w wypadku braku drogi
rowerowej)
z kierunków możliwego dojazdu rowerzystów, co związane może być z niwelacja
krawężników, itp.
• w przypadku montażu stojaków w zatokach parkingowych, należy stosować
następująca zasadę:
w przypadku umieszczenia stojaków rowerowych w linii zatoki postojowej dla
samochodów, należy ustawić je pod katem ok. 45° do osi jezdni (w orientacji
ułatwiającej wjazd z jezdni), aby rower o dł. ok. 2 m nie wystawał poza obrys miejsc
postojowych dla samochodów. Miejsce parkingowe należy osłonic i zabezpieczyć
elementami bezpieczeństwa ruchu drogowego w taki sposób, aby manewrujące
samochody nie uszkodziły rowerów. Powstałe zabezpieczenie stwarzać powinno
jednocześnie łatwy dostęp do stojaków od strony chodnika
i jezdni
2.7 Montaż stojaków rowerowych ujętych w pozycji kosztorysowej nr 31 i 33 „zakup i montaż
przykładowych modeli wiat na rowery”
Materiały użyte do wykonania stojaków rowerowych:
wymiary szczegółowe podane na rysunkach technicznych w załączeniu (rozstaw
słupków montażowych),
elementy konstrukcyjne wykonane ze stali ocynkowanej ogniowo oraz malowane
proszkowo na dowolny kolor
wymagane, minimalne wymiary betonowego elementu kotwiącego – wg. rysunku
poglądowego
wbudowane na stałe w podłoże,
element kotwiący winien być wyposażony w wąsy uniemożliwiające wyrwanie
stojaka
montaż stojaków winien uwzględniać zasady zobrazowane na rysunkach poniżej,
odległość pomiędzy poszczególnymi stojakami ustawianymi szeregowo: 1000 cm,
odległość minimalna stojaków od różnorodnych przeszkód (np. obiektów
budowlanych, drzew itp.): min. 50 cm,
do stojaków należy zapewnić wygodny dostęp (nawet w wypadku braku drogi
rowerowej) z kierunków możliwego dojazdu rowerzystów, co związane może być z
niwelacja krawężników, itp.
Przykładowe modele stojaków rowerowych przedstawiono na rysunkach:
2.8 Zakup i montaż przykładowych modeli wiat na rowery (dotyczy pozycji kosztorysowej
nr 31 i 33)
Materiały użyte do wykonania wiat rowerowych:
wymiary szczegółowe podane na rysunkach technicznych w załączeniu (rozstaw
słupków montażowych),
elementy konstrukcyjne wykonane ze stali ocynkowanej ogniowo
elementy mocujące szyby – wg. rysunku poglądowego
mocowanie szyb do elementów – wg. rysunku poglądowego
przeszklenie pokrycie dachowe: szyby hartowane bezpieczne grubości 10 mm –
wg. rysunku poglądowego
przeszklenie boczne: szyby hartowane bezpieczne grubości 10 mm – wg. rysunku
poglądowego
wymagane, minimalne wymiary betonowego elementu kotwiącego – wg. rysunku
poglądowego
Przykładowe modele stojaków rowerowych przedstawiono na rysunkach:
Poglądowe rysunki stojaków rowerowych:
3. Sprzęt
Wykonawca przystępujący do wykonywania oznakowania pionowego powinien wykazać się
możliwością korzystania z następującego sprzętu: środków transportowych do przewozu
materiałów, sprzętu do wykonywania dołów pod słupki, sprzętu do wykonywania drobnych
robót drogowych.
4. Transport
Transport elementów związanych z wykonaniem oznakowania pionowego i urządzeń
bezpieczeństwa ruchu drogowego powinien odbywać się w sposób uniemożliwiający
uszkodzenie tych elementów, zgodnie z obowiązującymi normami.
5. Wymagania dotyczące wykonania robót
5.1. Przygotowanie podłoża
Przygotowanie podłoża polega na demontażu istniejących elementów pasa drogowego
(chodnik, pobocze), wykonaniu wykopu o głębokości zapewniającej umieszczenie
oznakowania pionowego, czy urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego na odpowiedniej
wysokości. Dno wykopu należy wyrównać i zagęścić ubijakiem ręcznym.
5.2. Wykonywanie fundamentów dla konstrukcji wsporczych znaków
W przypadku zastosowania prefabrykatów betonowych przestrzenie między ścianami gruntu
i prefabrykatem należy wypełnić materiałem kamiennym , np. klińcem, i zagęścić ubijakami
ręcznymi. Fundamenty konstrukcji wsporczych dla zamocowania znaków wielkowymiarowych
wykonywane z betonu „na mokro” należy wykonać zgodnie z PN-S-02205.
5.3. Ustawienie znaków
W wykonanych wykopach ustawić konstrukcje wsporcze znaków, tablic, czy słupki blokujące
lub przeszkodowe, które należy odpowiednio zamocować za pomocą stosownych elementów
(punkt 5.2.). Powierzchnię terenu przywrócić do stanu pierwotnego. Następnie umieścić znak
lub tablicę zgodnie z wymaganiami zawartymi w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury [10.1.].
Tarcza znaku musi być zamocowana do konstrukcji wsporczej w sposób uniemożliwiający jej
łatwe przesunięcie, czy obrót. Nie dopuszcza się zamocowania znaku do konstrukcji wsporczej
w sposób wymagający bezpośrednie przeprowadzenie śrub mocujących przez lico znaku.
Każdy wykonany znak drogowy musi mieć tabliczkę znamionową z nazwą, marką fabryczną,
datą produkcji, oznaczeniem dotyczącym materiału lica znaku.
6. Kontrola jakości robót
W trakcie wykonywania robót kontroli podlegają następujące elementy:
• przygotowanie podłoża i wykonanie fundamentów konstrukcji wsporczych;
• jakość elementów służących do mocowania konstrukcji wsporczych znaków lub tablic;
• jakość konstrukcji wsporczych znaków lub tablic;
• jakość urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego;
• sposób i prawidłowość zamocowania znaków, tablic czy urządzeń bezpieczeństwa
ruchu drogowego;
• zgodność ustawienia znaków, tablic czy urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego
z lokalizacją wskazaną w obowiązującym projekcie organizacji ruchu;
• wielkość i wymiary, kolorystyka, widoczność i odblaskowość (w dzień i w nocy),
liternictwo, zabezpieczenie antykorozyjne oznakowania pionowego czy urządzeń
bezpieczeństwa ruchu drogowego.
7. Wymagania dotyczące przedmiaru i obmiaru robót
Jednostką przedmiarową i obmiarową robót jest:
• sztuka (szt.) - w przypadku wykonania lub demontażu znaków, słupków (sztyc),
słupków blokujących i innych urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego;
• metr (m) - w przypadku wykonania lub demontażu łańcucha w ogrodzeniach;
• metr kwadratowy (m2) - w przypadku wykonania lub demontażu tablic, czy
drogowskazów.
8. Odbiór robót budowlanych
Odbiór robót należy dokonać po całkowitym zakończeniu robót, na podstawie wyników
pomiarów i badań jakościowych określonych w punkcie 6. Z odbioru robót zostaje sporządzony
protokół.
Odbiór pogwarancyjny należy dokonać po upływie okresu gwarancyjnego, tj . 12 miesięcy.
9. Sposób rozliczenia robót
Ustalenia dotyczące sposobu rozliczenia robót podano w projekcie umowy stanowiącej
załącznik nr 6 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ). Cena wykonania
jednostki obmiarowej robót obejmuje: prace pomiarowe, roboty przygotowawcze
i oznakowania robót, przygotowania podłoża i wykonania fundamentów, dostarczenia
i ustawienia konstrukcji wsporczych, zamocowania tarcz znaków drogowych lub urządzeń
bezpieczeństwa ruchu drogowego, przeprowadzenia pomiarów i badan laboratoryjnych
wymaganych w specyfikacji technicznej.
10. Dokumenty odniesienia
10.1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 roku w sprawie
szczegółowych warunków technicznych dla znaków drogowych oraz urządzeń
bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania (Dz.U. z 2003 roku
Nr 220, poz.2181).
10.2. Obowiązujące projekty organizacji ruchu ulic gminnych.
10.3. Zlecenia Zamawiającego określające wykaz robót do wykonania.
10.4. Wymagane normy, aprobaty techniczne, atesty, certyfikaty.
II. Oznakowanie poziome
1. Wstęp
1.1.
Przedmiot Specyfikacji Technicznej
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są szczegółowe wymagania wykonania
i odbioru robót związane z oznakowaniem poziomym na ulicach będących w zarządzie
dzielnicy Ursus.
1.2.
Zakres robót objętych specyfikacją techniczną
Ustalenia zawarte w opracowaniu dotyczą zasad prowadzenia i odbioru robót związanych
z wykonaniem oznakowania drogowego poziomego na ulicach o nawierzchni twardej
będących w zarządzie dzielnicy Ursus.
2. Materiały
2.1.
Dokumenty dopuszczające materiały do stosowania
Do oznakowania poziomego ulic gminnych na terenie dzielnicy Ursus powinny być stosowane
wyroby zgodne z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie odpowiednich norm,
aprobat technicznych, atestów lub certyfikatów oraz zgodne z wymaganiami określonymi
w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 roku w sprawie szczegółowych
warunków technicznych dla znaków drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu
drogowego i warunków ich umieszczania (Dz.U. z 2003 roku Nr 220, poz.2181).
2.2.
Badanie materiałów, których jakość budzi wątpliwość
Wykonawca powinien przeprowadzać dodatkowe badania materiałów, które budzą wątpliwość
jego lub Inspektora Nadzoru Zamawiającego, co do jakości, w celu stwierdzenia czy
odpowiadają one wymaganiom określonym w punkcie 2. Badania te Wykonawca zleci IBDiM
lub akredytowanemu laboratorium. Badania powinny być wykonane zgodnie z „Warunkami
technicznymi POD-97”.
2.3.
Wymagania wobec materiałów do poziomego znakowania dróg
Do znakowania cienkowarstwowego powinny być zastosowane farby nakładane warstwą
grubości od 0,3 mm do 0,8 mm (na mokro). Powinny być nimi ciekłe produkty zawierające
ciała stałe rozproszone w organicznym rozpuszczalniku lub wodzie, które mogą występować w
układach jedno- lub wieloskładnikowych. Podczas nakładania farb powinny one tworzyć
warstwę kohezyjną w procesie odparowania lub w procesie chemicznym. Właściwości fizyczne
materiałów określa aprobata techniczna od[powiadająca wymaganiom POD-97. Zawartość
składników lotnych (rozpuszczalników organicznych) w materiałach do znakowania
cienkowarstwowego 30% (m/m). Nie dopuszcza się stosowania materiałów zawierających
rozpuszczalnik aromatyczny (jak np. toluen, ksylen) w ilości większej niż 10%. Nie dopuszcza
się stosowania materiałów zawierających benzen i rozpuszczalniki chlorowane.
Do znakowania grubowarstwowego powinny być zastosowane farby nakładane warstwą
grubości od 0,9 mm do 5 mm , jak masy chemoutwardzalne stosowane na zimno oraz masy
termoplastyczne. Masy chemoutwardzalne powinny być substancjami jedno- lub
dwuskładnikowymi mieszanymi ze sobą w proporcjach ustalonych przez producenta
i nakładanymi na nawierzchnię odpowiednim aplikatorem. Masy te powinny tworzyć warstwę
kohezyjną w wyniku reakcji chemicznej. Masy termoplastyczne powinny być substancjami nie
zawierającymi rozpuszczalników. Przy stosowaniu powinny dać się podgrzewać do stopienia i
aplikować ręcznie lub maszynowo. Masy te powinny tworzyć warstwę kohezyjną przez
ochłodzenie. Właściwości fizyczne materiałów określa aprobata techniczna od[powiadająca
wymaganiom POD-97. Zawartość składników lotnych (rozpuszczalników organicznych) w
materiałach do znakowania cienkowarstwowego 2% (m/m). Nie dopuszcza się stosowania
materiałów zawierających rozpuszczalnik aromatyczny (jak np. toluen, ksylen) w ilości
większej niż 10%. Nie dopuszcza się stosowania materiałów zawierających benzen i
rozpuszczalniki chlorowane.
Materiały w postaci kulek szklanych refleksyjnych do posypywania lub narzucania pod
ciśnieniem na materiały do oznakowania powinny zapewniać widzialność w nocy poprzez
odbicie powrotne w kierunku pojazdu wiązki światła wysyłanej przez reflektory pojazdu. Kulki
szklane powinny charakteryzować się uziarnieniem 100 - 600 mikrometrów; współczynnikiem
załamania światła powyżej 1,5; odpornością na działanie wody, roztworu chlorku sodu
i zawierać nie więcej niż 20% kulek z defektami. Właściwości kulek szklanych określa aprobata
techniczna od[powiadająca wymaganiom POD-97.
Materiał uszorstniający oznakowanie powinien składać się z naturalnego lub sztucznego
twardego kruszywa (np. krystobalitu) stosowanego w celu zapewnienia oznakowaniu
odpowiedniej szorstkości (właściwości antypoślizgowych).
Materiały stosowane do znakowania nawierzchni nie powinny zawierać substancji
zagrażających zdrowiu ludzi i powodujących skażenie środowiska.
3. Sprzęt
Do wykonania oznakowania drogowego może być stosowany sprzęt, tj. szczotki mechaniczne
i ręczne, sprężarki, malowarki, układarki mas termoplastycznych i chemoutwardzalnych.
W uzasadnionych przypadkach należy zastosować malowanie ręczne. Zestaw sprzętu
powinien posiadać możliwość regulacji wydajności nanoszonych materiałów oraz gwarantować
równomierność ich podawania. Sprzęt musi być zintegrowany z systemem
zmechanizowanego posypywania kulkami szklanymi lub ceramicznymi. Elementy
oznakowania wykonywane ręcznie mogą być ręcznie posypywane materiałem odblaskowym.
Dodatkowo wykonawca musi dysponować pachołkami zabezpieczającymi świeżo pomalowane
oznakowanie przed rozjechaniem.
4. Transport
Materiały do poziomego oznakowania dróg należy przewozić w typowych, zapewniających
szczelność opakowaniach handlowych, krytymi środkami transportu, chroniąc opakowania
przed uszkodzeniem mechanicznym zgodnie z PN-C-81400 oraz zgodnie z prawem
przewozowym.
5. Wykonanie robót
5.1. Przygotowanie podłoża
Przed przystąpieniem do wykonania oznakowania poziomego Wykonawca dokona
oczyszczenia malowanych powierzchni z zanieczyszczeń za pomocą szczotek ręcznych,
mechanicznych, a w razie potrzeby sprężonym powietrzem. Powierzchnia malowana musi być
oczyszczona z pyłu, kurzu, piasku, smarów, olejów i innych zanieczyszczeń.
5.2. Wykonanie oznakowania drogowego poziomego
Oznakowanie wykonywać przy użyciu sprzętu mechanicznego, zaś w uzasadnionych
przypadkach stosować technologię ręczną. Prace należy przeprowadzać w okresie suchym
przy temperaturze co najmniej +80C i wilgotności względnej powietrza co najwyżej 85%.
Wykonanie znakowania powinno być zgodne z zaleceniami producenta materiałów, a w
przypadku ich braku lub niepełnych danych – zgodnie z poniższymi wskazaniami:
Farbę do znakowania cienkowarstwowego po otwarciu opakowania należy wymieszać w
czasie 2-4 minut do uzyskania pełnej jednorodności. Przed lub podczas napełniania zbiornika
malowarki zaleca się przecedzić farbę przez sito 0,6 mm. Nie wolno stosować do malowania
mechanicznego farby, w której osad na dnie opakowania nie daje się całkowicie wymieszać
lub na jej powierzchni znajduje się kożuch.
Farbę należy nakładać równomierną warstwą, zachowując wymiary i ostrość krawędzi.
Grubość nanoszonej warstwie zaleca się kontrolować przy pomocy grzebienia pomiarowego
na płytce szklanej lub podkładanej na drodze malowarki. Ilość farby zużyta w czasie prac
określona przez średnie zużycie na metr kwadratowy nie może się różnić od ilości ustalonej,
więcej niż 20%.
Wszystkie większe prace powinny być wykonane przy użyciu samojezdnych malowarek
z automatycznym podziałem linii i posypywaniem kulkami szklanymi z ewentualnym
materiałem uszorstniającym. W przypadku mniejszych prac, wielkość, wydajność i jakość
sprzętu należy dostosować do zakresu i rozmiaru prac. Decyzję dotyczącą rodzaju sprzętu i
sposobu wykonania znakowania podejmuje Inspektor Nadzoru Zamawiającego na wniosek
Wykonawcy.
W przypadku mas termoplastycznych należy zastosować w/w opisane warunki. Przy
znakowaniu nawierzchni betonowej należy zastosować podkład poprawiający przyczepność
nakładanego termoplastu do nawierzchni.
W przypadku dwuskładnikowych mas chemoutwardzalnych prace można wykonywać ręcznie,
np. przy użyciu urządzeń typu „Plastomarker”.
Usunięcie istniejącego oznakowania poziomego należy wykonać w sposób jak najmniej
uszkadzający nawierzchnię. Zaleca się wykonywać usuwanie cienkowarstwowego
oznakowania metodą frezowania, piaskowania, trawienia, wypalania lub zamalowania,
grubowarstwowego oznakowania poprzez frezowania, zaś punktowego prostymi narzędziami
mechanicznymi. Środki zastosowane do usunięcia oznakowania nie mogą wpłynąć ujemnie na
przyczepność nowego oznakowania na podłoże, na jego szorstkość, trwałość oraz na
właściwości podłoża. Materiały pozostałe po usunięciu oznakowania należy wywieźć na
składowisko odpadów.
6. Kontrola jakości robót
Wykonawca przeprowadza przed rozpoczęciem każdej pracy oraz w czasie jej wykonywania
następujące badania:
Przed rozpoczęciem robót:
• sprawdzenie oznakowania opakowań;
• wizualną ocenę stanu materiału;
• pomiar wilgotności względnej i temperatury powietrza;
• badanie lepkości farby wg POD-97.
W trakcie wykonywania robót:
• przygotowanie podłoża;
• widzialność oznakowania w dzień i w nocy;
• szorstkość, trwałość oznakowania;
• wymiary elementów oznakowania poziomego (szerokość, długość, grubość);
• wizualną ocenę równomierności kulek szklanych;
• wizualną ocenę równomierności skropienia (rozłożenia materiału) na całej szerokości
linii;
• czas schnięcia elementów oznakowania poziomego, który nie powinien przekraczać
czasu zagwarantowanego przez producenta.
Tolerancja nowo wykonanego oznakowania poziomego zgodnego z dokumentacją projektową
i rozporządzeniem [10.1] powinny odpowiadać następującym warunkom:
• szerokość linii może różnić się od wymaganej o ± 5 mm;
• długość linii może być mniejsza od wymaganej co ca najwyżej o 50 mm lub większa co
najwyżej o 100 mm;
• dla linii przerywanych długość cyklu składającego się z linii i przerwy nie może
odbiegać od średniej liczonej z 10 kolejnych cykli o więcej niż ± 50 mm długości
wymaganej;
• dla strzałek, liter i cyfr rozstaw punktów narożnikowych nie może mieć większej
odchyłki od wymaganego wzoru niż ± 50 mm dla wymiaru długości i ± 20 mm dla
wymiaru szerokości.
Przy wykonywaniu nowego oznakowania poziomego, spowodowanego zmianami organizacji
ruchu, należy dokładnie usunąć zbędne stare oznakowanie.
Przy odnawianiu istniejącego oznakowania należy dążyć do pokrycia pełnej powierzchni
istniejących znaków poziomych.
7. Wymagania dotyczące przedmiaru i obmiaru robót
Jednostką przedmiarową i obmiarową robót jest metr kwadratowy (m2) - dotyczy wszystkich
elementów oznakowania poziomego.
8. Odbiór robót budowlanych
Odbiór robót należy dokonać po całkowitym zakończeniu robót, na podstawie wyników
pomiarów i badań jakościowych określonych w punkcie 6. Z odbioru robót zostaje sporządzony
protokół.
Odbiór pogwarancyjny należy dokonać po upływie okresu gwarancyjnego, tj . 12 miesięcy.
9. Sposób rozliczenia robót
Ustalenia dotyczące sposobu rozliczenia robót podano w projekcie umowy stanowiącej
załącznik nr 6 Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia (SIWZ). Cena 1 m2 wykonania
robót obejmuje: prace pomiarowe, roboty przygotowawcze i oznakowania robót,
przygotowania i dostarczenia materiałów, oczyszczenie podłoża (nawierzchni), przed
oznakowania, ochrony znaków przed zniszczeniem przez pojazdy w czasie prowadzenia
robót, przeprowadzenia pomiarów i badan laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji
technicznej.
10. Dokumenty odniesienia
10.1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 roku w sprawie
szczegółowych warunków technicznych dla znaków drogowych oraz urządzeń
bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania (Dz.U. z 2003 roku
Nr 220, poz.2181).
10.2. Warunki techniczne. Poziome znakowanie dróg. POD-97. Seria „I” – Informacje,
instrukcje. Zeszyt nr 55.IBDiM, Warszawa 1997.
10.3. Obowiązujące projekty organizacji ruchu ulic.
10.4. Zlecenia Zamawiającego określające wykaz robót do wykonania.
10.5. Wymagane normy, aprobaty techniczne, atesty, certyfikaty.