( Z dziejów miasta Cottbus

( Z dziejów miasta Cottbus
Cottbus powstał na skrzyżowaniu dwóch ważnych dróg handlowych: "drogi
solnej - drogi dolnej", która łączyła Niemcy środkowe ze Śląskiem (Magdeburg z
Wrocławiem), i drugiej, prowadzącej z Frankfurtu nad Odrą do Drezna.
Pierwszy udokumentowany zapis pochodzi z roku 1156. Osadniczą historię
dzisiejszego terenu miasta można śledzić do 3000 lat wstecz. W III i IV
wieku po narodzeniu Chrystusa obszar dzisiejszej starówki zamieszkiwali
germańscy osadnicy. W VIII wieku osiedlili się w tym regionie Łużyczanie,
zachodniosłowiańskie plemię należące do Serbołużyczan. Przypuszczalnie w
X wieku Serbołużyczanie / Wendowie wybudowali słowiański wał zamkowy na
wysepce przy zachodnim brzegu Sprewy. W tym miejscu znajduje się dzisiaj
góra zamkowa lub sądowa. Pod osłoną słowiańskiego grodu Wendowie założyli
przed zamkiem osadę, która w ciągu XI i XII w. rozwinęła się w zabudowę
wczesnomiejską (Surburbium). W trakcie zdobywania i kolonizowania Wschodu
przez Niemcy gród ten został zajęty przez cesarskiego burgrabiego. Planowe
założenie miasta w XIII wieku spowodowało, że coraz więcej Niemców osiedlało
się na tym terenie. Wendowie i Niemcy od tej pory żyją wspólnie w tym mieście.
W tym dokumencie Cottbus został wymieniony
po raz pierwszy
"Władcy Cottbusu", frankijski ród szlacheckiego stanu, panowali od 1199 do
1445 roku. Ich godłem rodowym był rak, który został przejęty do dawnej pieczęci
miasta, a następnie do herbu miasta. W 1405 i 1406 roku Johann III nadał
przywileje sukiennikom i płóciennikom.
Rynek dziewiarski, na którego istnienie dowody sięgają roku 1501, oraz korzystne
położenie przy dwóch drogach handlowych zwiększały możliwości zbytu. W
Czechach, Saksonii i Brandenburgii szybko powstał popyt na sukna z Cottbusu.
Od 1445 roku (z wyłączeniem lat od 1807 r. do 1815 r.) Cottbus znajduje się
pod panowaniem brandenburskim. Nadany w 1501 roku przywilej prowadzenia
mili piwnej (Biermeile) oraz coroczna organizacja dwóch jarmarków tekstylnych
świadczą o znaczeniu Cottbusu w owym czasie.
Epidemie dżumy oraz pustoszące pożary w ciągu dziejów, a także wieloletni
zabór po wybuchu wojny trzydziestoletniej, przyniosły miastu zniszczenie,
nieszczęścia i biedę.
Rozkwit gospodarczy przeżył Cottbus na początku XVIII wieku wraz z
osiedleniem się francuskich Hugenotów. Wprowadzili oni nowe, dotychczas tu
nieznane rodzaje rzemiosła, jak hodowla jedwabników, uprawa tytoniu, wyrób
pończoch, czym ożywili rzemiosło i handel. Cottbuskie sukna były teraz znane w
Danii, Szwecji, w Alzacji i Ameryce. Mocą postanowień Kongresu Wiedeńskiego
Entwicklungsgesellschaft Cottbus mbH
www.egc-cottbus.de
w roku 1815 Cottbus i całe Dolne Łużyce, należące dotąd do Saksonii, zostały
przyłączone do Prus.
Znaczącą koniunkturę gospodarczą przeżył Cottbus w XIX wieku na skutek
rosnącego uprzemysłowienia (przemysł włókienniczy i wydobycie węgla
brunatnego) i rozwoju samorządu komunalnego. Cottbus staje się centrum
Dolnych Łużyc - miastem przemysłowym z nowoczesną infrastrukturą, kulturalnospołecznymi budowlami, ale także miastem z dużą ilością zieleni.
W czasach NRD Cottbus jest miastem wojewódzkim, od 1957 r. także
najważniejszym dostawcą węgla i energii. Ale również przemysł budowlany,
tekstylny i meblowy oraz przemysł spożywczy kształtują strukturę gospodarczą
Cottbusu, który w 1976 r. otrzymał status wielkiego miasta.
Po zjednoczeniu Niemiec w październiku 1990 r. prywatyzacja gospodarki
zapoczątkowała głębokie zmiany strukturalne miasta i regionu. Jako centrum
usługowe, naukowe i administracyjne miasto obecnie pełni funkcję nadrzędnego
ośrodka południowej Brandenburgii.
Na stronie internetowej Historycznego Stowarzyszenia Regionalnego
(Historischer Heimatverein Cottbus) można dowiedzieć się więcej o historii
miasta.
dalsze informacje na Cottbus.de
EGC Entwicklungsgesellschaft Cottbus mbH
Am Turm 14, D-03046 Cottbus
www.egc-cottbus.de
Telefon: +49 (0)355 729913-0
Fax: +49 (0)355 729913-15
[email protected]