Elementarz medialny - Pressence Public Relations

Transkrypt

Elementarz medialny - Pressence Public Relations
1. Twoje relacje z mediami muszą harmonizować ze strategią komunikacyjną organizacji.
2. Dobra strategia medialna nie polega na jednym rewelacyjnym występie w radiu lub telewizji,
ale na zbudowaniu trwałych i wartościowych relacji, które zaowocują regularnymi zaproszeniami do studia.
3. Media nie muszą być obiektywne i przestrzegać zasad fair play.
Media chcą tylko zdobywać informacje i zarabiać pieniądze.
4. Nie oczekuj, że media będą przestrzegać jakichkolwiek reguł w rozmowie z Tobą.
Nie jesteś Donaldem Tuskiem ani Jarosławem Kaczyńskim.
5. Bądź uprzejmy. Twój osobisty wizerunek kształtuje wizerunek organizacji i wpływa na to jak media o niej piszą.
Miłe wrażenie - przyjazny artykuł. Negatywne wrażenie - ...
6. Kiedy dzwoni reporter, nie zgadzaj się z miejsca na wywiad. Nawet jeśli masz na to dużą ochotę :-)
7. Zapytaj kiedy możesz oddzwonić i jaki jest termin oddania artykułu do druku.
8. Zastanów się jakie pięć lub sześć pytań reporter najprawdopodobniej zada w czasie wywiadu.
Dodaj do tej listy dwa pytania, na które odpowiedź będzie najtrudniejsza.
9. Poproś współpracowników o pomysły, co powiedzieć. Dziennikarza nie interesuje kto jest autorem tego,
co usłyszy, ale jedynie CO powiesz.
10. Nigdy nie proś z góry o listę pytań. Natomiast zawsze pytaj o temat rozmowy/wywiadu/debaty.
11. Opracuj najważniejsze komunikaty i przećwicz je z kolegami z pracy.
12. Nie zabieraj się do napisania trzech kluczowych informacji jeżeli nie jesteś gotowy poprawiać ich 10 razy.
13. Przygotowując się do wywiadu poproś kogoś o zadanie pytania, którego najbardziej się boisz.
14. Jeśli nie masz czasu przećwiczyć wywiadu "na sucho", to znaczy, że nie masz czasu na ten wywiad.
15. Nigdy nie pij alkoholu przed wywiadem!
16. Jeśli w czasie wywiadu będziesz myślał tylko o tym czego nie mówić, na pewno to powiesz.
Lepiej skup się na tym co CHCESZ powiedzieć.
17. Znasz kompleks eksperta? Mówi, mówi i mówi... Podawaj tylko najistotniejsze fakty.
18. Przedstawiaj swój punkt widzenia w sposób ciekawy i łatwy do zapamiętania.
19. Poproś dziennikarza, żeby zwracał się do Ciebie po imieniu. To robi szczególnie dobre wrażenie w telewizji i radiu.
20. Udzielając wywiadu myśl jak mędrzec, ale mów jak prosty człowiek.
21. W pierwszym zdaniu wywiadu przedstaw wszystkie trzy podstawowe tezy.
22. Nie mów, "To bardzo dobre pytanie". Nikogo nie interesuje Twoja ocena pytań dziennikarza.
Każde pytanie jest dobre, więc najlepiej kiedy grzecznie na nie odpowiesz.
23. Nie mów, "Cieszę się, że pan/pani o to pyta". Powód? Jak wyżej.
24. Tylko napuszeni egocentrycy sądzą, że znają odpowiedzi na wszystkie pytania.
25. Szacunek i uznanie słuchaczy i widzów - może nawet ich podziw - zdobywa się prostym stwierdzeniem,
"Nie znam odpowiedzi na wszystkie pytania.”
26. Nie zaczynaj odpowiedzi zanim dziennikarz nie dokończy pytania.
Sądzisz, że masz dar czytania w myślach? No to, o czym teraz myślę?
27. Kiedy pada seria kilku pytań, odpowiadaj na te, które jest najdogodniejsze.
[t] +48 77 441 40 14
[m] +48 515 245 412
P R E S S E N C E P U B L I C R E L AT I O N S
Po m n a ż a m y Tw ó j k a p i t a ł k o m u n i k a c y j n y
-2-
[email protected]
www.pressence.com.pl
28. Odpowiadając na pytanie zaczynaj od konkluzji. Dopiero potem podaj uzasadnienie "dlaczego".
W ten sposób zwiększysz wpływ na to, co trafi do druku lub będzie wykorzystane na antenie.
29. Kiedy reporter kiwa głową, to sygnał, że Ciebie słucha, a nie, że się z Tobą zgadza.
30. Im więcej opowiesz dziennikarzowi na TEMAT, który go interesuje, a nie o sobie samym,
tym więcej ciekawych informacji na Twój temat trafi do mediów.
31. Dziennikarz może odwołać się w żarcie do stereotypu - Ty tego nie możesz zrobić.
32. Sarkazm nigdy nie wypada dobrze w prasie, radiu i telewizji.
33. Humor to skuteczna, ale też niebezpieczna broń. Dowcip wzbudzający ogólną wesołość wśród kolegów,
przyjaciół i "zaprzyjaźnionych" dziennikarzy o 18:30 przy piwie, może być dużo mniej obezwładniający,
kiedy przeczytasz go jutro w porannym dzienniku.
34. Kiedy się pomylisz, natychmiast skoryguj pomyłkę.
35. Kiedy reporter Ci przerywa, zastanów się czy mówisz na temat i czy nie przeciągasz odpowiedzi.
Jeśli reporter nadal się wtrąca, dokończ odpowiedź przed przejściem do kolejnego pytania.
36. Reporter zawsze będzie chciał, żebyś powiedział to, czego on sam nie może powiedzieć.
Na pewno chcesz to powiedzieć?
37. Tematy się zmieniają, ale struktura cytatów jest stała. Wystarczy przeczytać pierwsze strony
gazet, kolumny sportowe, działy ekonomiczne oraz obejrzeć dzienniki telewizyjne i posłuchać serwisów radiowych.
38. Jeśli chcesz być cytowany, musisz przedstawiać myśli w zwięzły, atrakcyjny i chwytliwy sposób.
39. Dziennikarze unikają w artykułach klisz językowych, ale uwielbiają wybierać z wypowiedzi rozmówców cytaty,
w których są takie wytarte i zużyte zwroty.
40. Cytowanie Twoich przeciwników/oponentów/adwersarzy to ulubione zajęcie dziennikarzy.
Zostaw im powtarzanie tego, co mówi opozycja.
41. Zbieraj wycinki z Twoimi wypowiedziami i analizuj cytaty. Czy wiesz dlaczego reporter wybrał właśnie te, a nie inne?
42. Za żadne skarby nie proś dziennikarza o przeczytanie artykułu przed drukiem.
43. Wywiady dla radia i telewizji często odwołują się do konfrontacji. To dobrze TYLKO wtedy,
gdy racja jest po Twojej stronie.
44. Nie odrzucaj zaproszenia do radiowego studia tylko dlatego, że jest to lokalna stacja o małym zasięgu.
45. Jeśli masz wybór, zawsze wybieraj wywiad na żywo. Taki format daje większą kontrolę nad tym,
co dotrze do opinii publicznej.
46. Przed wywiadem wypij dużo wody - inaczej możesz nagle poczuć suchość w gardle.
47. Nie przychodź do studia na czczo. Burczenie w brzuchu bywa kłopotliwe.
48. Przynieś własną kasetę audio do radiowego studia i poproś o nagranie wywiadu.
49. Czekając na wejście do studia nie mów nikomu (dziennikarzowi, producentowi, itp.) co zamierzasz powiedzieć.
W czasie wywiadu możesz mieć dziwne wrażenie, że już wcześniej o tym mówiłeś :-)
50. Wejdź do studia z pozytywnym nastawieniem i jasnym planem tego, co powiesz.
[t] +48 77 441 40 14
[m] +48 515 245 412
P R E S S E N C E P U B L I C R E L AT I O N S
Po m n a ż a m y Tw ó j k a p i t a ł k o m u n i k a c y j n y
-3-
[email protected]
www.pressence.com.pl
51. W czasie próby mikrofonu zamiast mówić nudne "Raz, dwa, trzy..." lepiej powiedzieć,
"Nazywam się Bogusław Feliszek i zawsze z przyjemnością słucham porannego programu radia XYX FM".
52. Długość wywiadu nie gra żadnej roli. Może to być 1 minuta lub 1 godzina. To, co najważniejsze
musisz powiedzieć w pierwszych 30 sekundach - reszta czasu to rozwinięcie głównej myśli.
53. Uśmiechaj się nie tylko w telewizji, lecz także w wywiadzie radiowym. Ten uśmiech słychać i "widać".
54. Nie przejmuj się jeśli nie przepadasz za brzmieniem swojego głosu. Zwykle nie jest tak źle jak sądzisz.
Większość ludzi nie lubi swego głosu i jest zdziwiona kiedy słyszy jego nagranie.
55. Jeżeli masz wadę wymowy lub nieprzyjemnie brzmiący głos, poszukaj pomocy u logopedy.
56. Jeśli w audycji na żywo słuchacz kilkakrotnie Ciebie obraża i gospodarz programu nie reaguje,
opanuj nerwy i staraj się mówić spokojnie. Zneutralizujesz agresywny atak i zaimponujesz opanowaniem.
57. Nie odpowiadaj na pytania, których nie rozumiesz. Poproś reportera o powtórzenie lub wyjaśnienie.
58. Nie ma głupich pytań. Są tylko głupie odpowiedzi. Nie ma trudnych pytań.
Są tylko wyjątkowo głupie odpowiedzi.
59. Kiedy tematem wywiadu/debaty są oskarżenia mogące wzbudzić obawy klientów/konsumentów,
zawsze zaczynaj od informacji, która uspokoi nastroje.
60. Im częściej występujesz w radiu, tym więcej otrzymasz zaproszeń do telewizji.
61. Nikt nigdy nie jest zbyt zajęty, żeby nie mieć czasu na wywiad w telewizji.
Niektórzy są tylko zbyt wystraszeni :-)
62. Większość ludzi, którzy uważają, że wspaniale wypadają w telewizji, jest w błędzie.
63. Rozważnie wybieraj miejsce do wywiadu telewizyjnego. Unikaj biur i pokojów hotelowych.
Bądź na miejscu akcji. Telewizja to przede wszystkim OBRAZ.
64. Ludzie nie powinni oceniać Ciebie po wyglądzie, ale niestety tak właśnie robią.
65. Przed występem w telewizji wykonaj kilka ćwiczeń fizycznych.
To doda Ci energii i zmniejszy zdenerwowanie.
66. Przygotowując się do wywiadu ćwicz przed innymi ludźmi, nie przed lustrem.
67. Nie wchodź do studia z przyklejonym sztucznym uśmiechem. Nie rób głupich min. Bądź naturalny.
68. Emocje na twarzy powinny być w zgodzie z temperaturą emocjonalną tego, co mówisz.
69. Oczy są najsilniejszym narzędziem w komunikacji z publicznością.
70. W telewizji patrz prosto w oczy dziennikarza. Efekt "błądzących oczu" sugeruje chęć ucieczki
od odpowiedzi i osłabia Twoją wiarygodność.
71. Uśmiechaj się delikatnie przed kamerą, szczególnie kiedy słuchasz wypowiedzi innej osoby.
72. Nie garb się. Nie siedź wyprostowany jak struna. To nie wygląda naturalnie.
73. Kiedy pochylisz się trochę do przodu (15 stopni) w kierunku kamery, zniknie podwójny podbródek.
Będziesz wyglądać szczuplej i młodziej.
74. Tylko jeśli masz perfekcyjną figurę i idealnie skrojony garnitur, możesz rozpiąć marynarkę.
75. Widzowie skupiają się na Twojej twarzy i na tym co mówisz - nie na ubiorze, szmince i biżuterii.
[t] +48 77 441 40 14
[m] +48 515 245 412
P R E S S E N C E P U B L I C R E L AT I O N S
Po m n a ż a m y Tw ó j k a p i t a ł k o m u n i k a c y j n y
-4-
[email protected]
www.pressence.com.pl
76. W telewizji musisz mówić z większym zaangażowaniem, pasją i werwą.
Wypowiedź utrzymana w jednej tonacji jest sztuczna i monotonna.
77. Słowa tylko w 7% decydują o tym jakie robisz wrażenie. Reszta to mowa ciała, tempo i ton Twojego głosu.
Dlatego RUSZAJ SIĘ.
78. Twoja gestykulacja musi być zgodna z treścią wypowiedzi. Nie kręć przecząco głową kiedy się zgadzasz.
79. W telewizji nie powtarzaj tych samych gestów jeśli nie chcesz przypominać robota.
80. Kiedy chcesz okazać zniecierpliwienie, nie przewracaj oczami i nie składaj rąk jak do modlitwy.
Nie każdy Ciebie słucha, ale każdy Ciebie widzi.
81. Jeśli jesteś w pobliżu mikrofonu lub kamery pamiętaj, że wszystko co zrobisz lub powiesz może być nagrane.
82. Kiedy skończysz odpowiedź i dziennikarz wciąż patrzy Ci pytająco w oczy, nie ulegaj pokusie,
żeby mówić więcej. Przecież już odpowiedziałeś na pytanie.
83. Bądź przygotowany na wydłużenie lub skrócenie wywiadu.
84. Nigdy pod koniec wywiadu nie rozpoczynaj nowego wątku. Jeszcze raz powtórz najważniejszą myśl.
85. Jeżeli chcesz być mniej nerwowy podczas wywiadu w telewizji na żywo, musisz oglądać swoje występy na video.
Obejrzyj każdy wywiad w ciągu 24 godzin od emisji.
86. Tylko na video zobaczysz jak inni widzą Ciebie i co musisz robić, żeby być lepiej postrzeganym i rozumianym.
87. Obserwacja i analiza nagrań na video pozwoli Ci polubić, docenić i rozwinąć to, co najlepsze w Twoim zachowaniu.
88. Chcesz nauczyć się więcej o komunikacji niewerbalnej? Wypożycz kilka niemych filmów z Charlie Chaplinem.
89. Jeśli jesteś jedynym rzecznikiem prasowym upoważnionym do kontaktów z mediami w czasie kryzysu,
bądź przygotowany na to, że przez pierwsze 24 godziny będziesz mówić bez przerwy.
90. Rzecznik prasowy musi nie tylko znać fakty, ale także umieć okazywać najważniejsze emocje,
takie jak radość, współczucie, smutek, itp.
91. W sytuacji kryzysowej media i opinia publiczna nie oceniają zagrożenia kierując się racjonalnymi przesłankami.
92. W kryzysie ludzie chcą znać fakty - spodziewają się najgorszego zanim nie poznają prawdy.
93. Dobrze kiedy fakty przemawiają na Twoją korzyść. Jeszcze lepiej kiedy tak samo jest z emocjami.
94. Jeżeli reporter Ciebie atakuje, rewanżuj się uśmiechem.
95. Nie uwłaczaj nikomu i nie wypowiadaj się lekceważąco o konkurencji. Zawsze zyskasz więcej szacunku
okazując styl i klasę.
96. Nigdy nie żądaj wyłączenia kamery. Nie zakrywaj obiektywu dłonią. Nie wygrażaj!
97. Po zakończonym wywiadzie powiedz reporterowi, że zawsze może do Ciebie dzwonić o każdej porze
i ... odbieraj telefony od niego.
98. Nie podlizuj się mediom. Nie mów tanich i płytkich komplementów. Dziennikarze zasługują na słowa szczerego uznania.
99. Kiedy zdecydujesz się na nawet najdelikatniejszą publiczną krytykę pracy dziennikarza,
pamiętaj, że nie zapomni tego do końca życia i nigdy Ci nie pomoże.
100. Dzień po wywiadzie wyślij dziennikarzowi kartkę z podziękowaniem za czas, który Ci poświęcił.
[t] +48 77 441 40 14
[m] +48 515 245 412
P R E S S E N C E P U B L I C R E L AT I O N S
Po m n a ż a m y Tw ó j k a p i t a ł k o m u n i k a c y j n y
-5-
[email protected]
www.pressence.com.pl
O Autorze
Bogusław Feliszek, 53, założyciel i właściciel Pressence Public Relations. Specjalizuje się w zarządzaniu komunikacją kryzysową
i przygotowaniu ludzi do kontaktu z mediami i publicznością - uczy co zrobić, kiedy reporter znienacka przystawi Ci mikrofon do ust.
Dziennikarz i producent. Ponad 10 lat w Polskim Radiu i Telewizji. Anglista. Absolwent Podyplomowych Studiów Dziennikarstwa
i Public Relations na Uniwersytecie Warszawskim. Stypendysta BBC World Service. Autor bloga “Media Gapa”.
[t] +48 77 441 40 14
[m] +48 515 245 412
[email protected]
www.pressence.com.pl
Po m n a ż a m y Tw ó j k a p i t a ł k o m u n i k a c y j n y