Temat: Niezawodność deterministyczna i probabilistyczna sieci
Transkrypt
Temat: Niezawodność deterministyczna i probabilistyczna sieci
Temat: Niezawodno deterministyczna i probabilistyczna sieci. Algorytmy wyznaczaj ce niezawodno sieci. 1. Przypadek deterministyczny Niech G = <V, E> b dzie grafem zorientowanym definiuj cym topologi (struktur ) pewnej sieci (np. komputerowej, wiatłowodowej, energetycznej). Przez ϑij(G) oznaczmy minimaln liczb kraw dzi jak trzeba usun z grafu, aby przerwa poł czenie na wszystkich cie kach mi dzy w złami i oraz j w grafie G. Def. Niezawodno ci deterministyczn G = <V, E> nazywamy minimaln liczb kraw dzi, jaka musi by usuni ta z grafu G, by przerwa wszystkie mo liwe poł czenia mi dzy co najmniej jedn par ró nych wierzchołków tej sieci. Niezawodno przez ϑ(G). Oczywi cie deterministyczn sieci G b dziemy oznaczali . Niezawodno deterministyczn sieci mo emy wyznaczy stosuj c algorytm rozwi zuj cy problem maksymalnego przepływu. Wynika to z twierdzenia o maksymalnym przepływie i minimalnym przekroju. Idea algorytmu wyznaczania niezawodno ci deterministycznej sieci Przyjmujemy, e ka da kraw d (i, j) grafu ma przepustowo cij równ 1. Nast pnie wyznaczamy maksymalny przepływ mi dzy ka d par wierzchołków (i, j) w grafie. Warto tego przepływu jest jednocze nie przepustowo ci minimalnego i - j przekroju, wi c jest równa ϑij(G). Minimalna warto ϑij(G) dla wszystkich par wierzchołków i, j jest równa niezawodno ci sieci G. 1 Koszt algorytmu wyznaczania niezawodno ci deterministycznej: Maksymalny przepływ dla sieci zero-jedynkowej mo emy wyznaczy kosztem O(min{n2/3m, m3/2}) (algorytm hybrydowy, który z zale no ci od specyfiki sieci u ywa metody EdmondsaKarpa albo Forda-Fulkersona, patrz wykład nr 7). Algorytm wyznaczania maksymalnego przepływu musi by wywołany dla wszystkich par ró nych wierzchołków grafu, st d koszt ł czny wynosi: O(min{n4/3m, n2m3/2}) Przykład i = 1, j = 4 ϑ14(G) = 2 1 2 1 1 3 4 1 ϑ(G) = 1 Dla sieci niezorientowanych lub mieszanych (niektóre kraw dzie s zorientowane a inne nie) mo emy zastosowa zast pienie sieci niezorientowanej sieci zorientowan . Ka d kraw d niezorientowan zast pujemy par kraw dzi zorientowanych. Je eli kraw d {i, j} jest niezorientowana, to zast pujemy j kraw dziami (i, j) oraz (j, i) i ka dej przypisuj c przepustowo równ 1. Generuj c jednak przepływ w takiej sieci dbamy o to, aby spełniał on warunek: f(i, j)⋅f(j, i) = 0 dla ka dej niezorientowanej kraw dzi grafu G, czyli przypływ mo e by niezerowy tylko na jednym z dwóch kierunków ka dej niezorientowanej kraw dzi. 2 Przykład i = 1, j = 7 ϑ17(G) = 4 2 1 1 1 1 G: 0 1 3 1 7 1 0 0 4 1 1 0 5 ϑ(G) = 3 2. Przypadek niedeterministyczny Zakładamy, e ł cza (kraw dzie) w sieci ulegaj niezale nym losowym uszkodzeniom i wzajemnie znamy warto prawdopodobie stwa niezawodno ci ka dego ł cza. Warto ci tego prawdopodobie stwa s wyznaczane empirycznie. Sie jest wówczas reprezentowana przez graf probabilistyczny (stochastyczny). Dla ka dej kraw dzi e grafu przyporz dkowana jest zatem liczba rzeczywista pe, która okre la prawdopodobie stwo zdarzenia polegaj cego na tym, e kraw d e jest sprawna. Zakładamy, e kraw dzie sieci ulegaj uszkodzeniom niezale nie (zdarzenia niezale ne). 3 W dalszej cz ci wykładu b dziemy zakładali, e sie jest niezorientowana i spójna. B dziemy równie zakładali, e w zły sieci s całkowicie niezawodne. Def. Niezawodno dwóch terminalna (ang. 2-terminal reliability) okre la prawdopodobie stwo, e pomi dzy dwoma ustalonymi w złami sieci istnieje sprawna cie ka, tzn. wszystkie kraw dzie tej cie ki s sprawne. Def. Niezawodno wszystkich terminali (ang. all-terminal reliability) definiujemy jako prawdopodobie stwo, e wszystkie pary w złów s poł czone ze sob co najmniej jedn sprawn cie k . Def. Niezawodno K-terminali (ang. K-terminal reliability) jest definiowana jako prawdopodobie stwo, e dla ka dej pary w złów z ustalonego podzbioru K, istnieje sprawna cie ka mi dzy tymi w złami. Poj cie niezawodno ci K-terminali jest uogólnieniem dwóch poprzednich poj , tj. niezawodno ci dwóch terminali (|K| = 2) i niezawodno ci wszystkich terminali (|K| = |V| = n). Sie z wyró nionym podzbiorem w złów b dziemy oznacza przez GK, a niezawodno tej sieci przez R(GK). 4 Wybór pomi dzy niezawodno ci dwóch terminali, K-terminali i wszystkich terminali zale y od tego, z której strony spojrzymy na interesuj c nas sie . Je eli mamy do czynienia z sieci komputerow , to niezawodno dwóch terminali pozwala nam na dostrze enie zdolno ci przesyłu informacji mi dzy dwoma hostami. Takie podej cie najbardziej interesuje ko cowego u ytkownika sieci, który wysyła informacje do innego hosta. Nie interesuje go wówczas to, czy w zły sieci reprezentowane s poprzez routery, switche czy inne hosty. Z kolei niezawodno wszystkich terminali jest potrzebna z punktu widzenia dostawcy internetowego, który musi dba o to, by ka dy z hostów podł czonych do sieci miał ze sob poł czenie. Niezawodno niedeterministyczna K-terminali jest warto ci prawdopodobie stwa zdarze niezale nych. Okre la j wzór, do wyja nienia którego potrzebne jest wprowadzenie poj takich jak K-przekrój i minimalny K-przekrój. Def. K - przekrój to ka dy podzbiór kraw dzi, którego usuni cie z grafu G rozspójnia ustalony podzbiór wierzchołków K. 5 Przykład K = {2, 3} 1 2 3 4 Def. Minimalny K - przekrój to minimalny co do liczno ci zbiór kraw dzi, których usuni cie z grafu G rozspójnia ustalony podzbiór wierzchołków K. Przykład K = {2, 3} 1 2 3 4 6 Niezawodno ci K-terminali wyra a si wzorem R (GK ) = 1 − m l =c ∏ (1 − p )∏ p e H ∈Ω K e∈H e∉H e =1− m l =c QK gdzie: c - rozmiar minimalnego K – przekroju grafu GK. Ω K - zbiór zawieraj cy wszystkie K – przekroje grafu GK - zawodno K - przekroju w grafie GK. Prawdopodobie stwo zdarzenia polegaj cego na tym, e co najmniej jedna para terminali zbioru K nie ma poł czenia Aby obliczy niezawodno sieci GK nale y wygenerowa wszystkie podgrafy, w których zbiór terminali K jest niespójny. Sumuj c wyliczon zawodno otrzymujemy niezawodno QK takich podgrafów całej grafu GK. 7 Przykład K = {2, 3} c = 2 1 2 3 4 R(GK) = 1- [„zawodno „zawodno przekrojów o dwóch kraw dziach” + przekrojów o trzech kraw dziach” + „zawodno przekroju o czterech kraw dziach”] = R(GK) = 1- [(1 - p12)⋅⋅(1 - p24) ⋅p14⋅p13⋅p34 +(1 - p13)⋅⋅(1 – p34) ⋅p12⋅p24⋅p14 + „zawodno „zawodno 3. przekrojów o trzech kraw dziach” + przekrojów o czterech kraw dziach”] Algorytm wyznaczania przybli onej niezawodno ci Problem wyznaczania niezawodno ci K-terminali nale y do rodziny problemów NP-zupełnych. W zwi zku z tym, algorytmy rozwi zuj ce ten problem maj e nierozs dny czas wykonywania dla du ych grafów opracowano wiele algorytmów przybli onych. Literatura podaje kilka ró nych metod obliczania niezawodno ci sieci metodami aproksymacyjnymi. Niektóre z 8 tych algorytmów mog by stosowane wył cznie dla sieci o wysokiej niezawodno ci, czyli takich, w których warto ci pe s bliskie jedynki (nale do przedziału (0.9,1). Mo emy okre li wzór na przybli on niezawodno R(GK ) ≈ 1 − takiej sieci: ∏ (1 − p ) e H ∈Ωc e∈H gdzie Ω c to zbiór wszystkich minimalnych K-przekrojów sieci. Gdy warto ci pe s bliskie jedynki, to warto ci 1-pe s bliskie zeru, co powoduje, e zawodno wi kszych K-przekrojów ni minimalne nie wpływa znacz co na warto Przybli on warto niezawodno ci sieci. niezawodno ci mo na zatem wyznaczy generuj c tylko minimalne K-przekroje sieci Idea algorytmu wyznaczaj cego przybli on niezawodno sieci 1. Wyznaczamy liczb kraw dzi minimalnego K - przekroju. Oznaczamy ten rozmiar minimalnego przekroju przez c. 2. Generujemy wszystkie podgrafy o c kraw dziach. 3. Sprawdzamy, które z wygenerowanych podgrafów s przekrojami rozspójniaj cymi podzbiór w złów K-terminali. 4. Je eli który podgraf spełnia warunek z 3. to wyznaczamy iloczyn prawdopodobie stw zawodno ci jego kraw dzi. 5. Wyznaczamy sum iloczynów z pkt. 4. Jej warto od jedynki daje niezawodno odj ta całej sieci. 9 Pytanie: Jak wyznaczy warto c, czyli rozmiar minimalnego K – przekroju? Koszt algorymu wyznaczaj cego przybli on niezawodno Wyznaczanie warto ci c mo na zrealizowa sieci: kosztem O(min{|K|2n2/3m, |K|2m3/2}) (Uzasdnij !!!) Generowanie wszystkich podzbiorów c – elementowych kraw dzi sieci ma koszt O(nc). Sprawdzenie, czy wygenerowany podgraf o c kraw dziach rozspójnia podzbiór K mo na zrealizowa przez zastosowanie przegl daniagrafu czyli kosztem O(n + c). Iloczyn zawodno ci kraw dzi wygenerowanego podgrafu, który nie zapewnia spójno ci podzbioru K mo na wyznaczy kosztem O(c). Zatem całkowity koszt algorytmu wynosi: O(min{|K|2n2/3m + nc, |K|2m3/2 + nc }) 10