tutaj - Gimnazjum w Birczy
Transkrypt
Carpe Diem gazetka gimnazjalisty Dwumiesięcznik Publicznego Gimnazjum nr 1 im ks. Tadeusza Dłubacza w Birczy nr 1/2010 (październik) email: [email protected] W numerze: Rozpoczęcie roku szkolnego, Uroczystości pod Borownicą, Tydzień Humanistyczny, Wybory do rady samorządu uczniowskiego, Wycieczka do Warszawy, Akcja „Usuwamy azbest”, Sprzątanie świata, Wywiad z Panią dyrektor, Kalendarium, Dzień papieski, Zdrowy tryb życia, Pasowanie na ucznia, Rajd Bircza, BKS Leśnik Bircza, Prezentacja klasy III a, Humor, krzyżówka, Polecane książki, i wiele innych atrakcji. Cena 1 zł Medal KEN dla pani Alicji Karbowniczyn!!! Z wielką przyjemnością informujemy, że nauczycielka języka polskiego w naszej szkole, pani Alicja Karbowniczyn, otrzymała 14 października 2010 r. medal Komisji Edukacji Narodowej za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania. Serdecznie gratulujemy i dziękujemy za ogromny trud włożony w nasze nauczanie i wychowanie. Równocześnie życzymy dalszych sukcesów dydaktycznowychowawczych! Po co nam gazetka szkolna? Około 5000 lat temu w starożytnej Mezopotamii ludy sumeryjskie wynalazły pismo klinowe. Ten wynalazek okazał się przełomem w rozwoju ludzkości, tak jak późniejsze wynalezienie ruchomych czcionek przez Jana Gutenberga w połowie XV w. Teraz żyjąc w XXI stuleciu staliśmy się społeczeństwem informacyjnym, dla którego ważnym elementem życia stała się informacja. Dlatego w tym miejscu należy sobie zadać pytanie, czy nam w szkole potrzebna jest gazetka? Uważam, że odpowiedź jest jak najbardziej twierdząca. Szkoła żyje swoim życiem, zmieniają się nauczyciele, przychodzą i odchodzą kolejne pokolenia uczniów. Warto udokumentować i pokazać obecnym i przyszłym pokoleniom, ten nasz dorobek, który wspólnie tworzymy w naszym gimnazjum. Dlatego pojawił się pomysł wydawania szkolnej gazetki, która pełniłaby funkcję informacyjną, ale także opiniotwórczą. Wraz z zespołem redakcyjnym oddajemy w Wasze ręce pierwszy numer naszego pisma. Oprócz informacji bieżących z życia szkoły, będziemy prezentować ciekawe wywiady, prezentacje poszczególnych klas oraz wszystko to, co łączy się z naszym codziennym życiem. Jesteśmy gotowi do współpracy ze wszystkimi chętnymi, a także z różnym instytucjami, działającymi na terenie gminy Bircza. Piszmy i dokumentujmy to, co dzieje się wokół nas. W ten sposób tworzymy historię i zarazem przekazujemy przyszłym pokoleniom to, co sami osiągnęliśmy. Apelujemy do uczniów o opisywanie ważnych wydarzeń klasowych, gdyż również artykuły spoza redakcji będą umieszczane w naszej gazetce. Idąc z rozwojem techniki uruchomiliśmy pocztę elektroniczną: [email protected], na którą można wysyłać sugestie, uwagi i proponowane artykuły. W przyszłości mamy zamiar umieścić wszystkie numery gazetki w formie elektronicznej w Internecie. Maciej Duda Strona 1 Kalendarium- listopad 1 Listopada - Wszystkich Świętych Dzień Wszystkich Świętych obchodzimy na cześć chrześcijańskich świętych 1 listopada. W latach 610-731 roku naszej ery święto to obchodzono 1 maja. Papież Grzegorz III, w 731 roku, przeniósł to święto na 1 listopada. Dzień Wszystkich Świętych jest często mylony z następującym po nim tzw. Dniem Zaduszny (dniem zmarłych) i dlatego w tym dniu przyjęło się czczenie zmarłych i chodzenie na groby. Jest to dzień zadumy związany ze wspominaniem zmarłych. W kościele prawosławnym takim dniem jest Niedziela Wielkanocna, zaś w krajach anglosaskich, odpowiednikiem Dnia Wszystkich Świętych jest Halloween. Ten dzień jest jednak w odróżnieniu od naszej zadumy obchodzony bardzo wesoło. W większości religii ze świętem zmarłych związany jest ogień. Jest on symbolem pamięci, wdzięczności, modlitwy. Z tradycji pogańskiej ma on także na celu oświetlanie drogi zmarłym, spalenie ich grzechów i odpędzenie demonów. 2 Listopada – Dzień Zaduszny (słowiańskie dziady) Zaduszki - rzeczywiste Święto Zmarłych, często mylone z dniem Wszystkich Świętych wywodzące się z pogańskiego obrzędu Dziadów. W tym dniu modlimy się za zmarłych. Obchody Święta Zmarłych zapoczątkował Święty Odilon w roku, 998 ale dopiero w XI I w. tradycja ta rozpowszechniła się na cały Kościół katolicki. W 1915 roku Papież Benedykt XV zezwolił na odprawianie mszy świętej w intencji poleconej przez wiernych. W Dzień Zaduszny tradycją jest chodzenie na groby bliskich, palenie zniczy, modlitwy i odprawianie mszy w intencji zmarłych. Z obrzędów ludowych przetrwał jeszcze gdzieniegdzie zwyczaj karmienia dusz zmarłych, przybyłych w tym dniu z zaświatów na ziemie. W tym celu zostawiano na stole chleb z masłem lub cały obiad. Specjalnie wypiekanym chlebem dzielono się także z żebrakami modlącymi się za dusze zmarłych (stąd nazwa Dziady). 11 Listopada – Święto odzyskania niepodległości Święto Odzyskania Niepodległości - najważniejsze polskie święto narodowe związane z odzyskaniem w 1918 roku, po 123 latach zaborów, niepodległości. W XVIII w. silna niegdyś Rzeczpospolita zaczęła się chylić ku upadkowi, co doprowadziło do trzech rozbiorów Polski. W 1795 r., Polska zniknęła z mapy świata na 123 lata, aż do 1918 r. Wtedy to 11 listopada, Rada Regencyjna (organ sprawujący władzę nad Królestwem Polskim) przekazała władzę nad wojskiem Józefowi Piłsudskiemu, który dzień wcześniej powrócił z internowania w Magdeburgu. Trzy dni później został Naczelnikiem Państwa. Powstała w ten sposób Druga Rzeczypospolita. Dzień 11 listopada ustanowiono świętem państwowym po raz pierwszy dopiero w 1937 roku. W latach 1939-44 podczas okupacji hitlerowskiej oraz w okresie od 1945 do 1989 roku, w czasie rządów komunistycznych obchodzenie święta 11 listopada było zakazane. Dopiero w roku 1989, ustawą Sejmu, przywrócono obchody tego święta. Obchodzone jest w całym kraju, lecz najważniejsze obchody odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego pod Grobem Nieznanego Żołnierza. 30 Listopada – Andrzejki Andrzejki - Dzień Świętego Andrzeja Apostoła, najhuczniej świętowany w Szkocji, w kraju, którego Św. Andrzej jest patronem. W Polsce w wigilie tego dnia, lub w tym dniu w zależności od regionu, wróży się przyszłość, szczególnie matrymonialną. Święty Andrzej Apostoł był bratem Św. Piotra, uczniem Jana Chrzciciela, prowadził działalność misjonarską nad Morzem Czarnym. Zginął ukrzyżowany na Peloponezie, w mieście Patras 30 listopada 30 roku na krzyżu w kształcie litery X (stąd nazwa Krzyż Świętego Andrzeja). Jest patronem Szkocji i Rosji. Do najbardziej znanych wróżb andrzejkowych należy oczywiście lanie roztopionego wosku na wodę. Wosk można lać bezpośrednio lub przez dziurkę np. w kluczu. Na podstawie kształtu woskowej figurki lub kształtu cienia rzucanego przez nią przewidujemy przyszłość lejącego. Większość wróżb andrzejkowych ma na celu przepowiedzenie, która z panien pierwsza wyjdzie za mąż i tak na przykład: każda z panien bierze kość i układa w pokoju w dowolnie wybranym miejscu, następnie do pokoju wpuszcza się psa, której kość wybierze ta może szykować się już do ślubu. Co przebieglejsze panny smarowały kość masłem aby dodatkowo zachęcić czworonoga. Strona 2 Kalendarium- grudzień 4 grudnia - Dzień Górnika i Naftowca - Barbórka Barbórka - święto górników obchodzone 4 grudnia w dniu ich patronki Świętej Barbary. Tradycyjnie, 4 grudnia, rozpoczyna się mszą świętą, po której następuje przemarsz orkiestr górniczych. W tym dniu organizowane są uroczyste akademie, spotkania, koncerty, zabawy i bale górnicze. 4 grudnia górnicy występują w swoich charakterystycznych strojach galowych z obowiązkowym czarnym kapeluszem z pióropuszem. Jedną z głównych tradycji tego święta są tzw. "Karczmy Piwne", czyli biesiadne spotkania starszych i młodszych górników przy dwóch stołach (tzw. tablicach). Karczma rozpoczyna się od odśpiewania hymnu, po czym odbywa się biesiada, podczas której, wśród górniczych pieśni, nagradza się zasłużonych oraz przyjmuje nowych adeptów do braci górniczej. Przyjęcie nowych adeptów składa się ze ślubowania i skoku przez skórę. Święta Barbara patronka górników, ale także orędowniczka w czasie burzy i pożarów. Męczenniczka, ścięta około 305 roku za odmowę wyparcia się wiary chrześcijańskiej, wydana przez własnego ojca - Dioskura. Jak głosi legenda, tuż przed śmiercią objawił się Świętej Barbarze anioł z hostią i kielichem. 6 grudnia – Mikołajki Mikołajki święto obchodzone 6 grudnia na cześć świętego Mikołaja biskupa Miry. Tego dnia obdarowuje się dzieci prezentami. Często w nocy z 5/6 podkłada się prezenty pod poduszkę, lub umieszcza się je w wełnianej, dużej skarpecie. Święto Mikołaja znane jest na całym świecie pod nazwami: Santa Clause (USA), Babbo Natale (Włochy), Heilige Nicolaus (Niemcy), Mikulas (Czechy). Święty Mikołaj urodził się w Licji w Azji Mniejszej około roku 280. Rodzice Mikołaja zmarli ok. roku 300 podczas zarazy, która w tym czasie nawiedziła Licje. Otrzymany spadek Mikołaj przeznaczył na pomoc biednym i potrzebującym. Jak głosi legenda dary podsuwał anonimowo stąd pochodzi tradycja podkładania prezentów pod poduszkę. Mimo wyświęcenia na biskupa Miry pozostał człowiekiem niezwykle skromnym wszystkie posiadane dobra rozdawał biednym. Zmarł 6 grudnia około roku 345. Postać i legenda świętego Mikołaja przedstawianego jako grubasek w czerwonym kożuchu z długą białą brodą w saniach zaprzęgniętych w renifery powstała prawdopodobnie w latach 20-tych ubiegłego wieku na zlecenie koncernu Coca-Cola. 13 grudnia - Rocznica Wprowadzenia Stanu Wojennego 13 grudnia 1981 r. na mocy Uchwały Rady Państwa z 12 grudnia 1981 został wprowadzony w Polsce Stan Wojenny. Na ulicę wyszło wojsko, zakazano działalności NSZZ Solidarność, a wielu jej działaczy zostało internowanych. Wprowadzono godzinę milicyjną od 22:00 do 6:00. Oficjalną przyczyną wprowadzenia stanu wojennego było pozbycie się Solidarności oraz groźba wkroczenia do Polski wojsk radzieckich. 12 grudnia 2008 r. CIA odtajniło dokumenty Ryszarda Kuklińskiego, związane z wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce. Z około 1000 stron dokumentów wynika, że w 1981 roku Polska, wbrew twierdzeniom Jaruzelskiego, nie była zagrożona inwazją wojsk Układu Warszawskiego, a wprowadzenie stanu wojennego było przygotowywane wraz z Rosjanami od początku 1981 roku. W listopadzie 1981 roku zagrożony dekonspiracją Kukliński uciekł wraz z rodziną do USA. Opracowała: Anna Hess Rozpoczęcie roku szkolnego 1 września 2010 r. rozpoczęliśmy kolejny rok szkolny. Dzień zaczęliśmy od mszy świętej w parafialnym kościele o godzinie 8:00, której przewodniczył ks. Paweł Drozd. Następnie wszyscy uczniowie wraz z nauczycielami udali się do Gminnego Ośrodka Kultury w Birczy, ma krótką inscenizację przygotowaną przez panią Alicję Karbowniczyn. Dotyczyła ona rocznicy wybuchu II wojny światowej. Po jej zakończeniu Pani dyrektor przywitała uczniów, ich rodziców, nauczycieli i odczytała okolicznościowe listy nadesłana do szkoły. Następnie wszyscy uczniowie udali się do klas na spotkanie z wychowawcami. Po zapoznaniu się z planem lekcji i wspomnieniach dotyczących wakacji udaliśmy się do domów, pełni energii i chęci do nauki w nowo Uroczysta akademia w GOK-u. Stoją od lewej: rozpoczętym roku szkolnym. Agnieszka Pisz, Angelika Kozioł, Iwona Opracowała: Joanna Nachman Brzeżawska, Jakub Czyżyk, Piotr Podgórski, Agnieszka Machniewska Magdalena Chabko. Strona 3 Wycieczka do Warszawy W dniach 14-15 lipca 2010 r. odbyła się wycieczka do Warszawy w ramach projektu „Śladami Warszawskich Dzieci”. Projekt ten obejmował szereg działań związanych z wiedzą na temat Powstania Warszawskiego. W ramach projektu młodzież naszego gimnazjum brała udział w ciekawych warsztatach na temat historii II Wojny Światowej, ze szczególnym uwzględnieniem treści związanych z Powstaniem Warszawskim. Oprócz tego uczniowie wzięli udział w konkursach: plastycznym, na prezentację multimedialną i na wiersz o powstaniu. Podczas wycieczki uczniowie zwiedzili Muzeum Wojska Polskiego, Muzeum Powstania Warszawskiego, Powązki, Park Łazienkowski, a także Katedrę Polową, gdzie wzięli udział we Mszy Św. odprawionej w intencji Patrona szkoły oraz złożyli kwiaty na grobie biskupa polowego Tadeusza Płoskiego i jego asystenta ks. Jana Osińskiego, którzy zginęli w katastrofie w Smoleńsku. Po Mszy Św. młodzież i opiekunowie zostali zaproszeni na spotkanie z Ordynariuszem Polowym ks. płk Sławomirem Żarskim. Projekt był realizowany przez naszą szkołę w partnerstwie ze Stowarzyszeniem Wspierającym Rozwój Edukacji na Obszarach Wiejskich SZANSA, a dofinansowany został ze środków PPWOW Program Integracji Społecznej. Opracowała: Agnieszka Machniewska Uczestnicy wycieczki w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie. Sprzątanie świata W dniu 17.09.2010 r. w naszej szkole odbyła się akcja „sprzątanie świata”, powiązana ze zbiórką makulatury. Do sprzątania zaangażowały się trzy klasy: III B, I B oraz I C. Za cel obraliśmy sobie drogę w kierunku Łomnej. Po zebraniu w grupy wyruszyliśmy. Przy sprzątaniu słuchaliśmy muzyki i opowiadaliśmy śmieszne historie. Udało się nawet znaleźć sporo grzybów. Trafiając na większe skupiska śmieci nie poddawaliśmy się. Pracując ciężko nawet nie zauważyliśmy, że jesteśmy już u celu naszej podróży, gdzie czekało na nas ognisko i pyszna kiełbaska. Wszystkim bardzo smakowało, a dodatkowo czuliśmy satysfakcję z dobrze wykonanej pracy. Po posiłku autobusem wróciliśmy do szkoły Opracowała: Joanna Nachman Stoją od lewej: Joanna Leszczawska, Gabriela Karbowniczyn, Krzysztof Pogorzelec, p. Barbara Kropieniewicz, Joanna Nachman, Beata Cap. Usuwamy azbest W terminie od 20.10.2009 – 26.01.2010 r. nasza szkoła realizowała projekt edukacyjny „Usuwamy azbest i uczymy innych czym on jest”. W to przedsięwzięcie zaangażowanych było 25 uczniów, a pomagających aż 600! Koordynatorem i pomysłodawcą udziału w projekcie była pani Tamara Ryzner. W ramach projektu uczniowie utworzyli stronę internetową poświeconą tematyce azbestu. Strona zawiera informacje ogólne o azbeście oraz jest informatorem z prowadzonych działań przez uczniów. Witrynę odwiedziło ponad 4000 osób, a na stałe zarejestrowało się 103 osoby. Zorganizowano też „Wywiadówka inaczej”, czyli spotkania z rodzicami poświecone tematyce azbestowej, w których wzięło udział około 120 rodziców. Przeprowadzono również lekcje w gimnazjum dla łącznie 263 uczniów. Ponadto nasi uczniowie zorganizowali lekcje w szkołach podstawowych i pogadanki w szkole średniej. W zajęciach udział wzięło około 400 uczniów. W ramach projektu zrobiono: plakaty- 130 sztuk, informator o azbeście - 450 sztuk, ulotki informacyjne - 2000 sztuk, pikieta (happening) – około 150 osób. O naszym projekcie dowiedzieli się czytelnicy: Życia Podkarpackiego oraz Nowin (opublikowane artykuły również w Internecie), słuchacze: Radio Eska, Polskiego Radio Rzeszów, EKOPOŁUDNIE Polskie Radio Jedynka - audycje radiowe o zasięgu ogólnopolskim. Przeprowadziliśmy konkursy i ankietę, w których udział wzięło odpowiednio 101 i 1600 osób. Cały projekt był zarazem ogólnopolskim konkursem zorganizowanym przez Ministerstwo Gospodarki. Nasza ogromna praca i zaangażowanie, przyczyniły się do zajęcia przez szkołę pierwszego miejsca w kategorii szkół gimnazjalnych! W nagrodę szkoła otrzymała 75000 zł, za które zostały zakupione nowe ławki i krzesła do wszystkich sal lekcyjnych. Ponadto wyremontowano szatnie, a uczniowie uczestniczący w projekcie polecieli na wycieczkę do Tunezji, gdzie spędzili 7 dni w blasku słońca i podziwiali piękne widoki i zabytki. Zwiedzili między innymi delfinarium. Uczniowie byli niezwykle zadowoleni i nie zapomną tej wycieczki do końca życia. Opracowała: Agnieszka Machniewska Grupa uczestników projektu podczas niezapomnianej wycieczki w Tunezji. Strona 4 Rocznica walk pod Borownicą Złożenie wiązanki kwiatów przez delegację naszej szkoły. Od lewej: p. Joanna Stadnik, p. Monika Bodnar – dyrektor, Ewa Wasyliszyn. Tegoroczne obchody 71 rocznicy walk pod Borownicą w Gminie Bircza odbyły się 12 września 2010 r. Uroczystości patriotyczne rozpoczęły się na wzgórzu nad Czarnym Potokiem, w miejscu śmierci płk dypl. Beniamina Kotary, dowódcy 17 Pułku Piechoty i jego żołnierzy. Przy krzyżu i obelisku złożono wiązanki kwiatów i zapalono znicze. Na uroczystość przybyła rodzina płk Kotarby oraz liczne delegacje różnych instytucji i szkół Gminy Bircza. Dalsze uroczystości odbyły się pod pomnikiem pomordowanych mieszkańców wsi Borownica. Wartę przy pomniku pełnili: żołnierze, strzelcy, harcerze i uczniowie. W uroczystości uczestniczyły poczty sztandarowe. Powitania uczestników uroczystości dokonał Józef Żydownik Wójt Gminy Bircza, a zaproszeni goście wygłosili okolicznościowe przemówienia. Następnie miało miejsce poświęcenie odnowionego pomnika przez ks. Antoniego Moskala – proboszcza parafii p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Borownicy. Całość uroczystości uświetniała Strażacka Orkiestra Dęta z Medyki. Po zakończeniu oficjalnej części uroczystości odbył się występ Zespołu „Jedna Chwila” z Klubu Garnizonowego z Rzeszowa oraz piknik koło plebani z uczestnikami uroczystości i mieszkańcami Borownicy. Opracowała: Magdalena Chabko Wybory do rady samorządu uczniowskiego 1 października 2010 r. w naszym gimnazjum odbyły się wybory do rady samorządu uczniowskiego. Samo głosowanie zostało poprzedzone kampania wyborczą, która była namiastką prawdziwej walki o głosy wyborców. Nie zabrakło plakatów wyborczych oraz „darmowych cukierków”. W wyborach wystartowało 10 uczniów naszej szkoły, a wyniki głosowania przedstawiają się następująco: Anna Hess – 93 głosy, Gabriela Karbowniczyn – 68 głosów, Karol Rębisz – 32 głosy, Tomasz Atamańczuk – 25 głosów, Karol Feduń – 14 głosów, Krzysztof Pogorzelec – 12 głosów, Wiktor Feduń – 10 głosów, Angelika Sokołowska – 3 głosy, Piotr Grzegorzak – 3 głosy, Marcin Kania -2 głosy. Przewodniczącą Rady Samorządu Uczniowskiego w Gimnazjum w Birczy na rok szkolny 2010/2011 została Anna Hess, jej zastępcą będzie Gabriela Karbowniczyn, funkcję sekretarza pełnić będzie Karol Rębisz, a skarbnikiem został Tomasz Atamańczuk. Opiekunem samorządu uczniowskiego jest pani mgr Dorota Głowacz. Wszystkim kandydatom dziękujemy za odwagę i chęć działania dla dobra szkoły i uczniów, a zwycięzcom gratulujemy i życzymy powodzenia w czekającej ich pracy. Opracowała: Kinga Wiśniowska Nauczyciele Gimnazjum w Birczy w roku szkolnym 2010/2011 Lp. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 11. 12. Imię i nazwisko Alicja Karbowniczyn Bożena Czeszyk-Maculak Teresa Feduń Małgorzata Wandrowska ELżbieta Pankiewicz Edward Kubicki Barbara Kropieniewicz Edyta Pęckowska Grzegorz Kwaśnicki Bożena Mielnikiewicz Wrzesław Bartoszewicz 13. 14. 15. 16. 17. Monika Bodnar Joanna Stadnik Maciej Duda Dorota Głowacz Alicja Wilczek 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. 26. 27. 28. Anna Kociuba Tamara Ryzner Ewa Bartoszewicz Joanna Kurasz Grzegorz Kwaśnicki Ks. Paweł Drozd Artur Buczek Lucjan Mielnikiwewicz Emilia Pawlus Lilianna Pacławska Małgorzata Pasławska 29. 30. 31. Małgorzata Hop Katarzyna Oręczak Katarzyna Cyrulik Stoją od lewej: Tomasz Atamańczuk, Anna Hess, Gabriela Karbowiniczyn. Przedmiot Język polski Język polski język polski matematyka matematyka matematyka biologia chemia fizyka geografia geografia, wicedyrektor historia, dyrektor historia historia, wos informatyka informatyka, plastyka, technika j. angielski j. angielski j. niemiecki j. niemiecki muzyka religia religia wychowanie fizyczne wychowanie fizyczne wychowanie fizyczne wychowanie do życia w rodzinie pedagog pedagog zajęcia rewalidacyjne Opracowała: Kinga Wiśniowska Strona 5 Sukcesy sportowe naszych uczniów Powiatowe Indywidualne Mistrzostwa Szkolnego Związku Sportowego w Lekkiej Atletyce Rzut dyskiem Dziewczęta: Agata Jajko - I miejsce Chłopcy: Mazur Damian - II miejsce Soszka Sebastian - III miejsce Pchnięcie kulą Dutkowski Janusz - I miejsce Skok w dal Dziewczęta: Pankiewicz Wioletta III Chłopcy: Antochów Arkadiusz - II miejsce Kaczmar Jakub - III miejsce Bieg na 1000 m Chabko Paweł - I Bieg na 100 m Dziewczęta: Katarzyna Mielnikiewicz – I miejsce Szacka Dominika - II miejsce Chłopcy: Feduń Karol - I miejsce Sztafeta 4 x 100 m chłopcy Publiczne Gimnazjum Nr 1 w Birczy – II miejsce Bieg na 300 m Chmura Adam - I miejsce Powiatowe Indywidualne Biegi Przełajowe Kategoria dziewczyn rocznik 1997 Sylwia Stach - II miejsce Katarzyna Mielnikiewicz - IV miejsce Kategoria chłopców rocznik 1996-95 Paweł Chabko - I miejsce Wojewódzkie Indywidualne Biegi Przełajowe Kategoria chłopców rocznik 1996-95 Paweł Chabko - II miejsce Powiatowe Sztafetowe Biegi Przełajowe Kategoria chłopców I miejsce – Publiczne Gimnazjum nr 1 w Birczy. Powiatowe drużynowe zawody w szachach III miejsce – Publiczne Gimnazjum nr 1 w Birczy. Agata Droździak, Radek Rutkowski, Karol Feduń i Janusz Dutkowski Opracował: Lucjan Mielnikiewicz Zwycięska drużyna chłopców w sztafetowych biegach przełajowych. Stoją od lewej: p. Lucjan Mielnikiewicz, Damian Mazur, Hubert Stach, Paweł Rostecki, Maciej Łowisz, Adam Chmura, Piotr Staszkiewicz, Mateusz Kurzec, Paweł Chabko, Karol Feduń, Krystian Kowalski, Michał Sławiński, Tomasz Atamańczuk. Wywiad z naszą przewodniczącą Wiemy, że jesteś osobą bardzo zajętą i masz wiele zajęć. Czy możesz zdradzić czytelnikom, czym zajmujesz się po lekcjach? Anna Hess: Po lekcjach często mam "koła zainteresowań" lub próby do różnych akademii. Lecz nie może zabraknąć czasu dla moich przyjaciół, z którymi staram się często widywać. Czy masz jakieś hobby? Moim hobby jestem śpiewanie. Kiedy znajdujesz czas na naukę? Na naukę zawsze jest czas. Mam poukładany plan dnia, więc na wszystko mam czas. Jakie przedmioty lubisz najbardziej? Najbardziej lubię język angielski, matematykę, fizykę i muzykę. Czy masz ulubionego nauczyciela? Nie chciałabym wyróżniać tylko jedną osobę. Uważam, że wszyscy nauczyciele są bardzo mili i we wspaniały sposób przekazują nam widzę. Czy masz już jakieś pomysły na szkolną imprezę lub na jakieś zmiany w naszej szkole? Zamierzam zorganizować zabawę andrzejkową. Co do zmian w naszej szkole - na razie nie planuję. Jeżeli ktoś ma jakieś pomysły serdecznie zachęcam do podzielenia się nimi ze mną. Czy masz jakiś talizman, który przynosi Ci szczęście, kiedy podejmujesz jakieś działania? Nie wierzę w talizmany lub inne tego typu rzeczy. Uważam, że tylko i wyłącznie umiejętności, upór oraz wsparcie przyjaciół pomagają w jakichkolwiek przedsięwzięciach. W tym roku czeka Cię egzamin gimnazjalny. Co o nim myślisz? Staram się o nim nie myśleć i niepotrzebnie się nie denerwować. Życzymy powodzenia na egzaminie i oczywiście sukcesów w działalności samorządu uczniowskiego. Dziękuję serdecznie. Rozmawiała: Kinga Wiśniowska Strona 6 Sprawozdanie z rozgrywek piłkarskich o mistrzostwo klasy „A” juniorów młodszych runda jesienna sezonu 2010/2011 Do rozgrywek ligi juniorów młodszych przystępowaliśmy zmobilizowani i przygotowani na walkę o najwyższe miejsca. Przygotowania do sezonu zaczęliśmy w połowie wakacji, a naszym trenerem został Dariusz Pankiewicz. Pod okiem tego szkoleniowca występowaliśmy w całej rundzie jesiennej sezonu 2010/2011. W lidze występowało 8 zespołów, a terminem rozgrywania meczy byłą sobota o godzinie 11:00. Pierwszy mecz ligowy zagraliśmy 4 września na własnym stadionie z Gromem Wyszatyce. Cały mecz był rozgrywany pod dyktando gospodarzy. Zawodnicy z Wyszatyc byli bezradni wobec indywidualnych umiejętności chłopaków z Birczy. Mecz zakończył się wynikiem 5:0 dla Leśnika, a bramki dla naszej drużyny strzelili: Karol Feduń -2 oraz Adam Chmura i Szymon Biłas po 1. Piąte trafienie w tym meczu to gol samobójczy. Był to udany początek sezonu. Kolejny mecz naszej drużyny odbył się w Torkach. Mecz nie zaczął się najlepiej, bo już na początku meczu Leśnik stracił bramkę. Później gra była bardzo wyrównana, ale przegraliśmy 4:3. W ostatnich 15 minutach meczu drużyna gospodarzy była zupełnie bezradna. Zdobycie bramki wydawało się kwestią czasu. Jednak po wielu zmarnowanych okazjach drużynie z Birczy nie udało się wywieźć zwycięstwa, ani remisu. Po tym meczu możemy powiedzieć, że „graliśmy jak nigdy, a przegraliśmy jak zawsze”. Gole dla nas zdobyli Adam Chmura – 2 i Szymon Biłas – 1, jednak ten ostatni okupił tego gola kontuzją, która wyeliminowała go z kolejnych trzech meczy. Następnego tygodnia do Birczy przyjechał zespół Żurawianki Żurawica. Ponownie mecz zaczął się niekorzystnie dla „Leśnika”. Żurawianka szybko strzeliła bramkę. Od tego momentu gospodarze nabierali rozpędu, czego efektem była bramka wyrównująca. Chłopcy z Birczy poszli za ciosem i jeszcze w pierwszej połowie wyszli na prowadzenie. W drugiej połowie przyjezdni wyrównali, a niedługo potem wyszli na prowadzenie. Był to sygnał do ataku dla gospodarzy. Przed końcowym gwizdkiem sędziego Leśnik strzelił jeszcze 2 bramki a cały mecz zakończył się wynikiem 4:3 dla BKS’u. Gole w tym meczu strzelali: Jakub Kaczmar – 3 i Paweł Chabko – 1. Kolejny mecz został rozegrany pomiędzy drużynami BKS „Leśnik” Bircza oraz „Tęcza” Kosienice dnia 25 września. Tym razem mecz został rozstrzygnięty bez większych problemów. Na początku „Leśnik” strzelił 2 gole. Co prawda Kosienice zdołały strzelić gola kontaktowego, ale nic to nie dało, bo gospodarze niedługo potem ustalili wynik na 3:1. W tym meczu Leśnik wystąpił bez jednego ze środkowych pomocników, Marcina Wojtowicza. Wszystkie bramki dla naszej drużyn zdobył Adam Chmura. Na kolejny mecz drużyna pojechała w okrojonym składzie, bo zabrakło Karola Fedunia oraz Marcina Wojtowicza. Leśnik na wyjeździe zanotował swoją drugą porażkę. Przegrywając w Świętym z miejscową Sanoczanka 2:1. Honorowe trafienie dla naszego zespołu zanotował Mateusz Kurzec. Na kolejny mecz do Birczy przyjechał lider. BKS podejmował na własnym stadionie Fort-Motor Jaksmanice. Mecz zaczął się dobrze, bo od przepięknego gola strzelonego przez Adama Chmurę. Jednak zespół z Jaksmanic nie zamierzał tak łatwo oddać trzech punktów. Motor wyrównał już w pierwszej połowie, a niedługo potem wyszedł na prowadzenie. Wynik 2:1 utrzymał się już do końca. W tym meczu także nie wystąpili Karol Feduń oraz Marcin Wojtowicz. Na następny mecz drużyna z Birczy pojechała do Zadąbrowia. Wynik po pierwszej Polowie to 2:1 dla gospodarzy. W drugiej połowie sędzia już w ogóle nie panował nad wydarzeniami na boisku. Popełniał dużo błędów i po ich właśnie błędach drużyna z Zadąbrowia strzeliła kolejne dwie bramki. Podczas tego spotkania sędzia pokazał aż dwie czerwone kartki oraz pięć żółtych. Tak przebiegały wszystkie mecze drużyny piłkarskiej z Birczy. Na zakończenie rozgrywek każdy z zawodników został zaproszony na mały poczęstunek. Runda zakończyła się sporym rozczarowaniem, bo zajęliśmy w lidze dopiero 6 miejsce. Mamy jednak nadzieję, że wiosną będzie lepiej. Chciałbym jeszcze dodać, że najwięcej bramek w tych meczach strzelił Adam Chmura, bo ma ich na koncie aż 8, kolejni strzelcy to: Jakub Kaczmar – 3, Karol Feduń, Szymon Biłas – 2, Paweł Chabko, Mateusz Kurzec – po 1. Opracował Karol Feduń Sprawozdanie z samochodowego rajdu Bircza 2010 W niedzielę 17.10.2010 r. odbył się zorganizowany przez ASK Przemyśl – Rajd Bircza 2010. Trasa rajdu składała się z dwóch bardzo szybkich odcinków na lotnisku w Arłamowie i jednej technicznej próby na rynku w Birczy. Klasyfikację generalną rajdu wygrała załoga Łukasz Baron/Adam Krysiak samochodem Subaru Impreza. Drugie miejsce zajęli Marian Brożyniak (ASK Przemyśl) i Marcin Ścipień (AMK Stalowa Wola) w Oplu Corsie, którzy jednocześnie wygrali w klasie otwartej, natomiast trzecia w klasyfikacji generalnej była załoga Marek Strzelecki/Wojciech Fedyk (ASK Przemyśl) jadąca samochodem Toyota Celicia. Opracował: MUMINEK Strona 7 Sprawozdanie z Rajdu w Bieszczadach W dniach 29.09-02.10.2010 r. odbył się XXXIII Wojewódzki Zlot Młodzieży PTSM i VII Euroregionalny Zlot Młodzieży w Bieszczadach. Jednym z celów zlotu było: podkreślenie obchodów Światowego Dnia Turystyki (27 wrzesień). Pierwszego dnia uczniowie przeszli odcinek Wetlina /SSM/ - Smerek (1222m) - Połonina Wetlińska (1255m) Schronisko na Połoninie Wetlińskiej (1228m) - Przełęcz Wyżna (872m) - Dział (1152m) - Wetlina Stare Sioło /SSM/. Drugiego dnia uczniowie przeszli odcinek z Wetliny/SSM/ do Działu (1152m) i osiągnęli szczyt Mała Rawka (1271m), po czym wrócili przez Dział (1100m) do Wetliny/SSM/. Trzeciego dnia odbyły się następujące konkursy: krajoznawczo-turystyczny, w którym wzięła udział Natalia Sokołowska, ekologiczny - Radosław Rutkowski, wiedzy o PTSM i idei ruchu SM - udział wzięła Justyna Jugo i zajęła III miejsce, plastyczny - pracę przygotowała Joanna Nachman, która zajęła III miejsce, piosenki turystycznej - śpiewała cała grupa przy akompaniamencie gitary - Angelika Stadnik i fletu - Radosław Rutkowski - II miejsce, prezentacji multimedialnej "Moja mała ojczyzna" – prezentację przygotowały: Joanna Nachman, Agata Droździak, Natalia Pacławska i Agata Bilińska; przedstawiała Anna Hess. W tym samym dniu odbyło się rozdanie nagród. Wszyscy szczęśliwie dotarli do domu. Czekamy na kolejny rajd w Bieszczady. Opiekunem naszych uczniów była p. Emilia Pawlus. Opracowała: Anna Hess Dzień papieski Dnia 15 października odbyła się uroczystość z okazji Dnia Papieskiego, poświęcona pamięci sługi bożego Jana Pawła II. Inscenizację przygotowali pani Alicja Karbowniczyn, ks. Paweł Drozd oraz pan Artur Buczek. Udział w niej wzięli: Katarzyna Mielnikiewicz, Tomasz Atamańczuk, Agata Jajko, Wioletta Pankiewicz, Patrycja Orłowska oraz Karol Rębisz. Występ zaczął się od krótkiej prezentacji multimedialnej przeplatanej wierszami uczniów. Wszystkich widzów poruszyła przepiękna gra na skrzypcach Kasi Mielnikiewicz. Następnie ks. Paweł przypomniał nam niektóre słowa Jana Pawła II. Na zakończenie wszyscy udali się ze zniczami pod krzyż, stojący obok kościoła śpiewając z drżeniem głosu „Barkę”. Tam odmówiliśmy modlitwę, a następnie przyjęliśmy błogosławieństwo. Należy podkreślić, że uroczystość ta była przepięknie wykonana przez uczniów naszego Gimnazjum i na długo pozostanie w pamięci uczestników. Opracowała: Joanna Nachman Konkurs wiedzy księdzu Tadeuszu Dłubaczu W piątek 15 października po raz kolejny w naszej szkole odbył się konkurs wiedzy o naszym patronie – księdzu Tadeuszu Dłubaczu. Organizatorek konkursu była p. Ewa Bartoszewicz. Wzięło w nim udział aż 26 uczniów, którzy reprezentowali wszystkie klasy naszej szkoły. Uczestnicy musieli wykazać się wiedzą dotyczącą dzieciństwa i rodziny księdza Tadeusza. Ponadto wymagana była od nich znajomość jego działalności, odznaczeń, które otrzymał oraz szczegóły z pracy duszpasterskiej. Z tymi obejmującymi całe życie patrona pytaniami najlepiej poradziła sobie uczennica klasy Ib Alicja Cap, która zdobywając 20,5 pkt – zajęła I miejsce. Na drugi miejscu uplasowały się Aleksandra Tomczak z IIIc i Kinga Kopczak z IIIa – obie po 19,5 pkt. Trzecie miejsce przyznano Ewie Wasyliszyn z klasy IIId. Gratulujemy zwycięzcom oraz dziękujemy wszystkim uczestnikom za udział w tym ważnym dla naszej szkoły konkursie. Opracowały: Anna Lis, Dorota Pacławska Strona 8 Tydzień humanistyczny w naszym gimnazjum W naszej szkole po raz kolejny w dniach 01-08.10.2010 roku dobył się Tydzień Humanistyczny. W czasie jego trwania odbyły się następujące konkursy: dyktando ortograficzne, konkurs o Twierdzy Przemyśl oraz konkurs krasomówczy. Wyniki konkursów następująco: przedstawiają się Dyktando – tytuł Mistrza Ortografii przyznano Katarzynie Mielnikiewicz Konkurs o historii Twierdzy Przemyśl: I miejsce Joanna Nachman, II miejsce Iwona Brzeżawska, III miejsce Hubert Przeszło. Wyróżnienia otrzymali: Łukasz Zalewski, Szymon Biłas oraz Michał Sławiński. Konkurs krasomówczy dotyczący historii Birczy i regionu: II miejsce -Tomasz Atamańczuk, Izabela Hop III miejsce Anna Hess oraz Joanna Nachman. Pomysłodawcą i główną organizatorką Tygodnia Humanistycznego jest p. Alicja Karbowniczyn. Opracowała: Joanna Nachman Zdrowy tryb życia – część I Kącik smakoszy Wiedza o samym sobie. Oznacza, najogólniej rzecz biorąc, konieczność zrozumienia wszystkich podstawowych zasad funkcjonowania organizmu w takim stopniu, aby człowiek umiał oceniać stan swego zdrowia, prawidłowo interpretować różne dolegliwości i co najważniejsze, aby posługując się tą wiedzą umiał uprawiać strategię zdrowego stylu życia, planować i realizować różne przedsięwzięcia wyprzedzające chorobę, nie dopuszczać do zachorowań, przewidywać, wybiegać myślą w przyszłość, nie tylko unikać choroby, ale wspomagać zdrowie. Utrzymanie sił obronnych organizmu w stałej gotowości. Jeżeli wiemy, jak funkcjonuje ciało i jego wszystkie narządy, to pozwala nam skutecznie przewidywać, planować, działać. Utrzymywanie na wysokim poziomie bariery immunologicznej zależne jest od świadomie realizowanego modelu zdrowego stylu życia, w którym co najmniej cztery grupy działań mają duże znaczenie. Pierwsza, to niedopuszczanie do takich zachowań, które mają bezpośredni wpływ na obniżenie bariery immunologicznej (lekomania, palenie papierosów, alkohol, narkotyki). Druga, to realizowanie takich procedur, które wzmacniają nasze siły obronne. Są to m.in. właściwe odżywianie, systematyczna aktywność fizyczna, hartowanie ciała. Trzecia, to umiejętne postępowanie podczas różnych chorób i dolegliwości, by nie tylko nie spowodowały one niekorzystnych następstw, ale aby wykorzystać je dla wzmocnienia organizmu. Postępujemy tak, by pomóc, (ale nie zastępować) naszym siłom organicznym w pokonaniu choroby. Czwarta, to pogłębianie umiejętności wykorzystania naszych sił psychicznych. Chodzi tu m.in. o różne techniki autopsychoterapii. Ochrona i wzmacnianie naszych barier immunologicznych ma ogromne znaczenie dla człowieka zarówno w skali gatunku, jak i jednostki. Otóż w ciągu ostatnich zaledwie kilkunastu lat, rozprzestrzeniają się epidemie chorób cywilizacyjnych oraz liczne choroby banalne, które ze względu ma masowość i częstotliwość występowania pogarszają warunki życia całych populacji. Takim np. groźnym zjawiskiem są alergie. Nie nadużywać leków Nadużycie leków jest jednym z najgroźniejszych współczesnych zjawisk społeczno-zdrowotnych. Niestety do patologicznego szerzenia się tego zjawiska przyczyniają się zarówno lekarze jak i chorzy. Ci pierwsi z pośpiechu i pod presją pacjentów, ci drudzy, głównie z braku wiedzy i wyobraźni. W większości przypadków różne dolegliwości (ból, złe samopoczucie, gorączka itp.) są świadectwem walki organizmu z chorobą, ale same w sobie chorobą nie są. Ba, można nawet powiedzieć, że objawy te, choć przykre, są jednak w jakimś stopniu świadectwem dobrej kondycji organizmu. Tymczasem najczęściej pacjent kieruje swe wysiłki na usunięcie objawów, a nie samej choroby. Mamy, więc taką sytuację, że w chwili, kiedy organizm podjął walkę z chorobą, interwencja z zewnątrz dezorganizuje tę walkę, nie pozwala siłom wewnętrznym organizmu na wykonanie zadania, do którego są powołane. Ta procedura wielokrotnie ponawiana osłabia barierę immunologiczną. Powoduje, że organizm staje się bezbronny wobec kolejnych ataków różnych chorób. Nie oznacza to oczywiście całkowitej rezygnacji z leków, a jedynie bardzo znaczące ograniczenie ich użycia do przypadków absolutnie niezbędnych. Opracowała: Magdalena Chabko HUMOR HUMOR Na lekcji wychowania fizycznego nauczyciel poleca uczniom ćwiczyć "rowerek". Jeden z chłopców nie rusza nogami. - Dlaczego nie ćwiczysz ? - Bo ja teraz jadę z górki... HUMOR HUMOR HUMOR American Pancakes Składniki 300 gr. mąki, 1,5 łyżeczki soli, 100 gr. cukru (lub mniej, jeżeli nie chcemy zbyt słodkich), 4 łyżeczki proszku do pieczenia, 4 jajka (jaja można zastąpić samymi białkami żółtka nie są konieczne), około 700 ml mleka, cynamon (nie koniecznie, jeżeli ktoś nie przepada), Opis przygotowania 1. Wszystkie składniki oprócz białek wymieszać i wstawić na 15-30 min do lodówki. W tym czasie ubić białka na sztywną pianę i połączyć z resztą masy. 2. Smażyć na malutkiej patelni, na maśle, na złocistobrązowy kolor. Podawać, z czym tylko mamy ochotę, amerykanie jedzą je z syropem klonowym i też tak polecam plus owoce oczywiście sprawdza się też z dżemem bitą śmietana itp. Smacznego:) Czekoladusie Składniki margaryna, 250 dag, jajka, 2 szt., saszetka czekolady do picia, 25 gr., kakao naturalne, 2 łyżki, kakao rozpuszczalne, 4 łyżki, cukier kryształ, 3 łyżki tabliczka czekolady (gorzka lub mleczna), rodzynki i orzechy posiekane włoskie, po 5 łyżek, soda, 1 łyżeczka, mąka, około 3 szklanki, Opis przygotowania 1. Jajka roztrzepać trzepaczką dodać cukier, czekoladę w proszku dwa rodzaje kakao i resztę składników wszystko dobrze razem połączyć. 2. Formować kulki wielkości orzecha włoskiego i lekko spłaszczyć, piec około 10-15 min, w temperaturze 180º. 3. Polewa; jedną tabliczkę czekolady mlecznej lub gorzkiej rozpuścić z jedną łyżką kakao, łyżką mleka i łyżką miodu. W polewie maczać ciasteczka można posypać orzechami. Smacznego:) Opracowały: Paula Pystka, Aneta Kurtiak HUMOR Pani na lekcji biologii pyta: Maciusiu, powiedz mi, ile pies ma zębów. Pies ma cały pysk zębów - odpowiada Jaś. Strona 9 HUMOR HUMOR Nauczyciel tłumaczy uczniom, że nie ma pojęcia "większej" lub "mniejszej" połowy. Obie połowy są zawsze równe. Pod koniec lekcji podsumowuje: - Ale co ja wam będę tłumaczył! I tak większa połowa z was pewnie tego nie rozumie! To było coś wspaniałego! Dobiegały końca wakacje. Stopniowo docierała do mojej świadomości informacja o zbliżającym się początku kolejnego roku szkolnego. Każdy dzień urlopu był zatem na wagę złota. I nagle otrzymuję telefon, aby zgłosić się do sekretariatu naszego Gimnazjum. Idę powolnym krokiem, aby wydłużyć ten moment powrotu do miejsca pracy. Błyskawicznie jednak moje przygnębienie zamienia się w entuzjazm. Otrzymuję propozycję wyjazdu na dwudniową konferencję do Krakowa. Jej tytuł mówił bardzo wiele: „Wkład chrześcijan w zjednoczenie Europy”. Początkowo może zabrzmiało to trochę naukowo, ale perspektywa wyjazdu do pięknego miasta radowała moje serce. Takich okazji nie wolno marnować. Decyzja mogła być zatem tylko jedna. Jadę! Podałem swoje dane osobowe do formularza zgłoszeniowego i już zacząłem obmyślać plan wyjazdu. Kilka minut później siedząc w fotelu oddałem się uważnej lekturze listy zaproszonych gości. Okazała się imponująca! Aż trudno było w to uwierzyć. W jednym miejscu miałem spotkać: Prezydenta Bronisława Komorowskiego, byłego premiera Tadeusza Mazowieckiego, premiera Luksemburga Jeana-Clauda Junckera, dr Hansa-Gerta Pötteringa, przewodniczącego Fundacji Konrada Adenauera, b. przewodniczący Komisji Europejskiej Jacqua Santera, kardynała Stanisława Dziwisza, Nuncjusza Papieskiego w Polsce abpa Celestino Migliore, Prymasa Czech abpa Dominika Dukę OP, kardynała Angelo Scolę, patriarchę Wenecji oraz prof. Rocco Buttiglione, wiceprzewodniczącego Parlamentu Włoch. A wśród nich miałem znaleźć się ja i Pani Barbara Kropieniewicz z naszego Gimnazjum. Kto by się nie cieszył? Wcześnie rano 10 września wyruszyliśmy pociągiem w kierunku Krakowa. Podczas podróży lekturę książek przeplatały rozmowy i drzemki. Mój organizm wykorzystuje bowiem do snu każdą nadarzającą się okazję. A ta była wyjątkowa. Kraków przywitał nas słoneczną pogodą i obarzankami. Humory dopisywały. Specjalnie podstawiony autobus dowiózł nas i wszystkich zainteresowanych do Centrum Konferencyjnego o nazwie „Dwór w Tomaszowicach”. Podpisaliśmy listę obecności, odebraliśmy słuchawki no i zaczęły się wykłady. Była to jubileuszowa, bo już X międzynarodowa konferencja z cyklu „Rola Kościoła katolickiego w procesie integracji europejskiej”. Potocznie konferencje te nazywane są „krakowskimi spotkaniami o Kościele i Europie”. Za organizację odpowiedzialny jest Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, Fundacja Konrada Adenauera w Polsce i Fundacja Roberta Schumana w Luksemburgu przy współpracy z Frakcją Europejskiej Partii Ludowej w PE, Komisją Episkopatów Wspólnoty Europejskiej i Wydawnictwem „Wokół nas”. Podczas konferencji poruszany był przede wszystkim temat obecności chrześcijan w polityce Unii Europejskiej. Zastanawiano się nad tym jak wiara i chrześcijaństwo rzutuje na postawę, pracę i odpowiedzialność polityków. Podkreślano też wielki wkład chrześcijaństwa w zjednoczenie Europy i eksponowano korzyści, jakie mogą wypływać z dialogu pomiędzy Unią Europejską a Kościołem i różnymi wspólnotami religijnymi. Przypomniano m.in., że u kolebki współczesnej Unii Europejskiej stali po II wojnie światowej przede wszystkim chrześcijańscy demokraci. To oni ze znamiennych słów „nigdy więcej wojny” uczynili swoistą modlitwę. W wielu referatach podkreślano też, że katolicka nauka społeczna jeszcze nigdy nie była tak konieczna i potrzebna jak właśnie teraz. Ta jubileuszowa konferencja była zatem niezwykłym forum dialogu między zwolennikami różnych opcji politycznych, środowisk naukowych, duchowieństwa i dziennikarzy. Ważnym punktem tegorocznego spotkania była Msza św. odprawiona po łacinie w kościele pw. św. Anny. Przewodniczył jej i homilię wygłosił abp Józef Kowalczyk, Prymas Polski. Było to dla mnie wzruszające przeżycie. Radowałem się widokiem uczestników konferencji zgromadzonych wokół ołtarza. W czasie tej modlitwy uwidoczniła się bowiem ta cenna jedność, o której wcześniej tyle mówiono. Uwieńczeniem piątkowego dnia był uroczysty bankiet zorganizowany przez Marszałka Województwa Małopolskiego. Odbył się on w Galerii Sztuki Polskiej XIX w. Muzeum Narodowego w Krakowie. Bohaterowie z malowideł wielkich polskich artystów spoglądali więc na nas delektujących się różnymi smakołykami. Tego nie da się po prostu w pełni wyrazić słowami. Ciekaw tylko jestem, czy jeszcze kiedyś będzie mi dane spożywać kolację w takim właśnie miejscu i wśród takich osób. A może za rok znów uda się to powtórzyć? Może... Opracował: ks. Paweł Drozd Książka, którą polecam przeczytać Po przeczytaniu 5 części Harry'ego Pottera wszyscy zadawali sobie jedno pytanie, co będzie dalej? Sam przyznam, że nie koniecznie tego się spodziewałem (śmierci ALbusa Dambyldore'a).Trzeba przyznać, że autorka lubi zaskakiwać, ale to bardzo dobrze:) J.K.Rowling rozwinęła wątek Rona i Hermiony. Nikt już nie ma wątpliwości, że ci dwoje mają się ku sobie. Ale romansów w Harrym Potterze jest znacznie więcej! Harry i Ginny zostali parą, Mill i Fleur planują ślub, a i Remus „poczuł” coś do Tonks. W tej części to oni zwracają największą uwagę. Jednak wielu z was doznało pewnie zawodu. Śmierć Albusa Dumbledore'a zmieniła moje nastawienie do losów bohaterów. Nikt nie jest w niej bezpieczny. Nie wiadomo do końca, kto może zginąć. "Zdrada" Snape'a także mną wstrząsnęła. Miałem wrażenie, że nauczyciel eliksirów przeszedł na dobrą stronę. Pamiętajcie tylko, że zdrada jest w "pazurkach". To w końcu najlepsze określenie:) Nie będę się dużo rozpisywał, aby nie psuć lektury. Jeśli ciekawią cię losy Harrego Rona i Hermiony to gorąco zapraszam do czytania. Opracował: Hubert Przeszło Strona 10 Nauczyciel pod lupą Imię: ks Paweł Nazwisko: Drozd Długość pracy w naszym Gimnazjum: 2 lata Wymarzona podróż: dookoła świata Ulubiony film: „Znamię” Ulubiona książka: „Pamiętnik Nicholasa Sparksa” Ulubiona dyscyplina sportowa: piłka nożna Najbardziej nie lubię: cebuli W uczniach irytuje mnie: brak ambicji Cenie u nich: pracowitość Cechy drugiego człowieka, które mnie irytują to: zazdrość, chciwość Mam słabość do: pięknego uśmiechu Z czasów szkolnych miło wspominam: świadectwa z czerwonym paskiem Rozmawiała: Dorota Pacławska Po co stajemy nad grobem? Uroczystość Wszystkich Świętych, Dzień Zaduszny i oktawa modlitw za zmarłych, to dla człowieka wierzącego w życie wieczne i zmartwychwstanie ciał, szczególny okres pamięci o tych, którzy przekroczyli już próg śmierci. Słyszy się często stwierdzenie, że w tych dniach ożywają cmentarze. Żyjący przychodzą w odwiedziny do swoich bliskich zmarłych. Przynoszą wiązanki kwiatów i zapalają znicze. Liczne modlitwy, ale też rozmowy przerywają na jakiś czas cmentarną ciszę. Są także i łzy w oczach tych, którzy noszą w swoim sercu wciąż żywe wspomnienie rodziców, rodzeństwa, a może małżonka, dziecka, czy też przyjaciela. Szeleszczące pod stopami liście, które jeszcze nie tak dawno, zdobiły cmentarne drzewa, zachęcają teraz do refleksji i zadumy nad przemijalnością świata. Ale współczesnemu człowiekowi coraz częściej brakuje na to czasu, a może raczej chęci. Przyjeżdża na cmentarz, bo tak wypada, bo tak robią wszyscy, bo chce spotkać się ze znajomymi. Przywozi nawet kwiaty i kosztowne lampiony. Ale jest już zbyt „nowoczesnym” człowiekiem, aby odmówić modlitwę, czy też zastanowić się nad śmiercią, która rozpoczyna nowe życie. Modlitwa za zmarłych była znana i praktykowana już w pierwszych wiekach istnienia chrześcijaństwa. Starożytni chrześcijanie, dzień zgonu nazywali „dniem narodzin” do szczęśliwego życia w wieczności i wspominali go uroczyście w modlitwach liturgicznych. Kościół wierny tej tradycji, stale zachęca wiernych do modlitwy za swoich najbliższych, którzy zakończyli już ziemskie życie. Czyni to także w myśl wskazań Pisma Świętego, które mówi, że „święta i zbawienna jest myśl modlić się za zmarłych, aby byli od grzechów uwolnieni” (2 Mch 12, 46). Najważniejszą i najcenniejszą modlitwą zanoszoną do Boga za tych, którzy odeszli do wieczności, była zawsze Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie i jest nadal Msza św. Już w IV w. św. Augustyn opisując w „Wyznaniach” ostatnie chwile życia swojej matki, św. Moniki, przekazuje nam jej ostatnią wolę takimi słowami: „Wkrótce potem zwróciła się do nas i rzekła: Ciało złóżcie gdziekolwiek będziecie; niech wam troska o nie, nie sprawia kłopotu; o to was tylko proszę, abyście zawsze pamiętali o mnie przy ołtarzu Pańskim” (Księga 9, 11). W intencji zmarłych, aby ich dusze dostąpiły oczyszczenia, możemy też ofiarować zyskane odpusty. To o wiele cenniejszy dar niż kwiaty, czy znicze. Każdy cmentarz przypomina nam nieuchronność naszej śmierci. Nagrobne tablice potwierdzają, że Bóg nie ma względu na osoby. Powołuje do siebie młodych i starych, bogatych i biednych, wykształconych i tych, którzy nie mają tytułów naukowych. Często zauroczeni młodością i skoncentrowani na zdobywaniu pieniędzy oraz sławy zupełnie o tym zapominamy. I dopiero konfrontacja ze śmiercią bliskiej nam osoby, przypomina nam tę starą, jak dzieje ludzkości prawdę, że śmierci oszukać się nie da. Ona zna drogę do każdej wioski i każdego miasta. Pochylając się zatem, w te listopadowe dni nad grobami naszych zmarłych, zadbajmy również o czas na chwilę refleksji i zadumy nad swoim życiem i czekającą nas śmiercią, wobec której wszyscy jesteśmy równi. Opracował: ks. Paweł Drozd Strona 11 Wywiad z Panią Moniką Bodnar Dyrektor Publicznego Gimnazjum w Birczy Jak wygląda typowy dzień dyrektora szkoły? Czym on różni się od dnia innych nauczycieli? Każdy dzień w pracy dyrektora szkoły jest inny, chociaż bywają i takie, które są do siebie podobne. Typowy dzień dyrektora szkoły zaczyna się około ósmej rano. Zwykle najpierw pytam w sekretariacie (i tu ukłon w stronę nieocenionej Pani Kamili), czy wszyscy nauczyciele stawili się do pracy, czy może ktoś jest na przykład na zwolnieniu lekarskim, następnie, jeśli kogoś z grona nie ma, rozpisuję zastępstwa. Rano sprawdzam także pocztę elektroniczną, edukacyjne strony www, bywa, że przyjmuję rodziców, przygotowuję się do zajęć, albo na przykład idę na lekcję. Odpowiadam też na bieżącą korespondencję, zajmuję się awansem zawodowym nauczycieli, dokumentacją szkolną. Poza tym w szkole zawsze jest coś do zrobienia. Obecnie na przykład w szkole trwają konkursy przedmiotowe, które trzeba zorganizować zgodnie z regulaminem. Lada dzień przypada święto Patrona szkoły, które także wymaga szeregu przygotowań i uzgodnień, tak więc w zależności od okoliczności moje obowiązki są zróżnicowane. Poza tym sprawuję nadzór pedagogiczny, to znaczy realizuję plan nadzoru pedagogicznego, obserwuję pracę nauczycieli, wykonuję zaplanowane kontrole. Na bieżąco rozwiązujemy z Panem Dyrektorem oraz wychowawcami różne problemy wychowawcze, co wymaga czasem współpracy z instytucjami, takimi, jak: poradnia pedagogiczno-psychologiczna, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej i inne. Sporo czasu poświęcam na pozyskiwanie dodatkowych źródeł finansowania szkoły, to znaczy pisanie wniosków, realizowanie projektów, rozliczanie ich. Moje obowiązki różnią się od tych, jakie wykonują inni nauczyciele, ponieważ dotyczą wszystkich obszarów związanych z funkcjonowaniem szkoły, a więc zarówno dożywiania, dowozu, bezpieczeństwa, dydaktyki, wychowania, profilaktyki, itd. dlatego mam mniej godzin dydaktycznych niż nauczyciele, gdyż muszę znaleźć czas na te wszystkie sprawy. Stąd też czasem niektóre obowiązki wykonuję w domu, co w dobie Internetu jest możliwe, bez konieczności „targania” ze sobą tony papierów. Dzień pracy w szkole kończę zwykle o 15.00, ale bywają dni, kiedy ze szkoły wychodzę później, bo mamy na przykład posiedzenia Rady Pedagogicznej, zebrania z rodzicami, uroczystości szkolne. Praca nauczycieli różni się od pracy dyrektora zarówno zakresem obowiązków, jak i odpowiedzialności. Dyrektor odpowiada w szkole za wszystko, nauczyciel zaś za powierzone mu zadania i klasę, czyli za pewne obszary pracy szkoły. I jedna i druga rola jest trudna i wymaga obowiązkowości, dyspozycyjności, a przede wszystkim pasji i zapału. Każdy dzień, jak wspomniałam, jest jednak inny, i to właśnie podoba mi się w mojej pracy. Na przykład dzisiaj miałam niespodziewaną wizytę gości z Argentyny, którzy mieli kiedyś przodków w Birczy. Było to niezwykłe spotkanie, gdyż ojciec kobiety, która nas odwiedziła mieszkał w Birczy przed wojną, pamiętał m.in. budynek szkoły, nauczycieli tu uczących. Wymieniliśmy adresy, zamierzamy korespondować i wymieniać się informacjami. Ile godzin dziennie spędza Pani przeciętnie w szkole? Jak powiedziałam wcześniej, zwykle to około 8 dziennie. Jakie cechy według Pani powinien posiadać dobry dyrektor? Dobry dyrektor powinien być dobrze zorganizowany, dyspozycyjny, punktualny, powinien być elastyczny, kontaktowy, odpowiedzialny, kreatywny, z wyobraźnią, otwarty na ludzi, ponieważ praca dyrektora to przede wszystkim praca z ludźmi i dla ludzi. Powinien też nie ustawać w doskonaleniu zawodowym, bo w naszej polskiej rzeczywistości oświatowej zachodzi wiele zmian, za którymi trzeba nadążyć, a to wymaga ciągłego poszerzania wiedzy, doskonalenia umiejętności, poszukiwania informacji. Czym jest dla Pani praca w szkole? Zawsze marzyłam o tym, aby zostać nauczycielką. Bawiłam się często w szkołę. Miałam nawet tablicę, którą zrobił mi mój tata oraz dziennik lekcyjny własnej roboty, a moimi uczniami byli koledzy i koleżanki oraz brat. Kiedy ich cierpliwość się skończyła za uczniów robiły moje zabawki, lalki i miśki, które pod odpowiednimi imionami były wpisane do mojego dziennika. Dlatego czuję się spełniona jako nauczyciel, bo robię to, co lubię, co mnie interesuje, fascynuje. Moja praca daje mi ogromną satysfakcję, ponieważ mogę współpracować z ludźmi, których cenię i szanuję, a często podziwiam. Poza tym w pracy mam możliwość ciągłego rozwoju, doskonalenia, pomagania innym, jeśli trzeba, a także kontaktu z młodzieżą. Moja praca jest dla mnie bardzo ważna, nie wyobrażam sobie życia bez niej, nawet podczas wakacji nie mogę usiedzieć w domu, bo coś gna mnie do szkoły. Czy praca dyrektora szkoły jest trudna? Na pewno jest odpowiedzialna, a szczególnie w dzisiejszych czasach. Bywa też stresująca, jak każda praca z ludźmi. Wymaga wiele cierpliwości, wytrwałości, sumienności, a czasami poświęcenia. Bywa trudna, bo wiąże się z podejmowaniem często trudnych decyzji, związanych nie tylko z uczniami, ale i nauczycielami i pracownikami obsługi. Co uważa Pani za największy sukces szkoły? Sukces szkoły to wypadkowa wielu czynników, ale za najważniejszy z nich uważam nauczycieli. To kadra nauczycielska stanowi o sukcesie uczniów, to nauczyciele mają największy wpływ na proces dydaktyczny i wychowawczy, jego kształt. Ktoś powiedział kiedyś, że „szkoła nauczycielem stoi”, to są słowa, które zawierają wiele prawdy. Nie potrafiłabym wymienić jednego najważniejszego sukcesu naszej szkoły. Było ich wiele i każdy z nich jest istotny. Dla nauczycieli sukces szkoły, to osiągnięcia uczniów, bo nie ma chyba większej satysfakcji dla uczącego, niż uczeń idący do przodu, rozwijający się, ciekawy świata i wiedzy. Dla mnie osobiście każda nagroda czy dyplom zdobyty przez ucznia jest wielkim sukcesem, bo zawsze jest to poprzedzone ciężką pracą nauczyciela i nagrodzonego. Ale nie tylko spektakularne wydarzenia stanowią o sukcesie szkoły. Strona 12 Sukces kojarzy mi się też z poczuciem satysfakcji, jakie odczuwa się po dobrze wykonanym zadaniu. Takim przykładem może tu być akcja „Szlachetna paczka”, która była organizowana u nas dwa razy. Innym przykładem jest projekt „Usuwamy azbest”, który zakończył się ogromnym sukcesem, także mierzalnym, bo dzięki tej akcji nasza szkoła ma nowe meble, szatnię, a młodzież mogła uczestniczyć w super atrakcyjnej wycieczce do Tunezji. Takich sukcesów nazbierało się sporo, bo wiele było zadań i projektów, które zrealizowaliśmy przez 11 lat funkcjonowania naszego gimnazjum. Długo można by o tym mówić. Polecam zajrzeć na naszą stronę internetową www.gimnazjumwbirczy.com Jakie są Pani oczekiwania względem środowiska szkoły (nauczycieli i uczniów)? Od środowiska szkolnego oczekuję współpracy, bo nawet najlepszy dyrektor niczego nie zrobi w pojedynkę. Dlatego ważna jest rozmowa, spotkania na posiedzeniach Rady Pedagogicznej. Wówczas ustalamy najważniejsze sprawy dotyczące szkoły, podejmujemy decyzje. Jakie działania podjęte przez Gminę w ostatnim okresie wpłynęły na poprawę jakości pracy szkoły? W ostatnim czasie Gmina pomogła nam w wykonaniu prac remontowych w szkole. Otrzymaliśmy ogromne wsparcie w postaci pracowników Urzędu Gminy, którzy wykonywali prace związane z malowaniem sal, parkietów, skręcaniem mebli. Jest to duża pomoc, ponieważ środki budżetowe szkoły są dość skromne, bez tego wsparcia trudno byłoby zrobić cokolwiek. Jakie ma Pani najbliższe plany związane z zarządzaniem szkołą? Najbliższe plany wiążą się ze zorganizowaniem i przeprowadzeniem konkursów przedmiotowych, które właśnie się zaczęły, potem trzeba będzie przygotować egzaminy próbne dla klas trzecich, które już w grudniu, poza tym na bieżąco staram się wypełniać inne obowiązki, do których należą m.in. dokonywanie zmian w Statucie szkoły, co związane jest ze zmianami w przepisach prawa oświatowego. Ostatnie zmiany w przepisach wymogły na dyrektorach przygotowanie szkół do realizacji projektów edukacyjnych, co także należy opracować w formie dokumentów, tak więc niedługo dowiecie się, jak będzie wyglądała Wasza praca w tej dziedzinie. Co jeszcze chciałby Pani zrobić w naszej szkole, gdyby miała Pani nieograniczone możliwości finansowe i nie tylko? To długa lista życzeń, ale wymienię te najważniejsze: hala sportowa, stołówka, czytelnia, basen, korty tenisowe, lodowisko, stok narciarski, gabinet odnowy biologicznej dla nauczycieli(!), laptopy dla uczniów i kadry, szafki dla uczniów i nauczycieli, gabinety – pracownie dla nauczycieli, Internet w każdej klasie, do tego rzutnik i laptop, do tego wyjazdy wszystkich uczniów na obozy podczas ferii wakacji, itd. Pomarzyć każdy może….czyż nie? Czego trzeba życzyć Dyrektorowi szkoły? Dyrektor też człowiek, więc trzeba mu życzyć tego, co każdemu człowiekowi. Zdrowia, siły do pokonywania codziennych trudności, wytrwałości, życzliwości ludzkiej, spełnienia planów i zamierzeń, może jeszcze grzecznych, niesprawiających problemów uczniów, ale ja nie narzekam….- Bardzo dziękuję za udzielenie wywiadu. Rozmawiała: Joanna Nachman Polecane książki Plotkara - Cecily Von Ziegesar Książka opowiada o życiu nastoletniej elity. Podobnie jak inne dzieła autorki napisana bez cenzury. Sami bohaterowie są ciekawi: Serena - piękna, niedoceniona, Blair - wredna, zazdrosna przyjaciółka Sereny, Nate - przystojny, niezdecydowany marzyciel, Chuck - jedna z ciekawszych (lecz nie główna) postaci, rozpieszczony bachor, o oryginalnym guście, Dan - poeta, marzyciel, Vanessa - nie godząca się (ale tylko na pozór) ze światem, artystka, Jenny - zakompleksiona, mało asertywna. Nie znam drugiej takiej książki. Mówi naprawdę otwarcie o wszystkim. Polecam każdemu nastolatkowi! Pamiętniki Wampirów – L. J. Smith Powieść grozy dla nastolatków z najmodniejszego obecnie na świecie nurtu. Przerażający miłosny trójkąt w przyprawiającej o dreszcz opowieści o dwóch wampirach i pięknej dziewczynie, której obaj pragną. Elena: piękna i popularna, może mieć każdego chłopaka. Stefano: tajemniczy, pogrążony w mrocznej zadumie. Wydaje się jedynym chłopakiem odpornym na wdzięki Eleny. Jednak wkrótce będzie musiał ją chronić przed ponurą tajemnicą swej przeszłości i zrodzoną z niej koszmarną groźbą. Damon: niebezpieczny i opętany żądzą zemsty na Stefano - bracie, który go zdradził. Chce zdobyć Elenę i zrobi wszystko, żeby ją mieć. My, dzieci z dworca ZOO – Christiane F. Szokująca relacja Christiane F., piętnastoletniej narkomanki z Berlina Zachodniego. Dziewczyna chciała, aby z zapisu magnetofonowego jej rozmów z dziennikarzami powstała ta książka, gdyż jak niemal wszyscy narkomani odczuwała przemożną chęć przełamania wstydliwej zmowy milczenia wokół plagi tego nałogu wśród dorastającej młodzieży. Załączone wypowiedzi matki Christiane oraz innych osób, z którymi się kontaktowała, mają służyć rozszerzeniu perspektywy i pomóc głębiej zrozumieć istotę problemu narkomanii. Opracowała: Agata Droździak Strona 13 KLASA 3A Rok szkolny 2010/2011 Wychowawca mgr Dorota Głowacz Nasza klasa zawsze bywa Trochę śmieszna i szczęśliwa Nie ma sporów i wagarów Ciężka praca to nasz nałóg Na lekcjach żwawo główkujemy I z nauczycielami dyskutujemy Bo taka jest nasza klasa Rodem z Pitagorasa O naszej klasie można powiedzieć wiele: „Cała szkoła to nasi przyjaciele” Nasze problemy to długa historia I nie lada alegoria Jednak łobuzów nam nie brakuje Co punktami owocuje Michał, Seba, Patryk, Czesio Rekordowi to kolesie Punktów im już nie brakuje W dziennik pani im maluje Kinga, Karol, Michał, Kuba To jest klasy naszej chluba Taka jest 3a co gimnazjum w Birczy zna! Na zdjęciu powyżej, w górnym rzędzie od lewej: Damian Mazur, Mateusz Wilgucki, Marcin Wojtowicz, Łukasz Burdziak, Karol Wasiewicz, Dariusz Wójcik, Sebastian Baryła. W środkowym rzędzie od lewej: Justyna Borowiec, Paula Pystka, Edyta Janczyk, Justyna Jugo, Karolina Maliczowska, Kinga Kopczak. W dolnym rzędzie od lewej: Jakub Kaczmarz, Sebastian Soszka, Michał Sławiński, Patryk Wiśniewski. Na zdjęciu obok, w górnym rzędzie od lewej: Dariusz Wójcik, Sebastian Baryła, Michał Sławiński, Łukasz Burdziak, Karol Wasiewicz, p. Dorota Głowacz, Michał Barszczak, Patryk Wiśniewski. W dolnym rzędzie od lewej: Justyna Borowiec, Edyta Janczyk, Paula Pystka, Justyna Jugo, Natalia Pacławska, Agata Bilińska, Karolina Maliczowska, Kinga Kopczak. 1 S Y N E M Krzyżówka Religijna 1. Jezus jest... Bożym 2 T E S T A M E N T 2. Dzieli się na Stary i Nowy 3 R Ó Ż A N I E C 3. Nabożeństwo październikowe 4 E W A N G E L I A 4. Inaczej Biblia 5 Ś W I Ę T O 5. Jest to np. niedziela 6 C H R Z E S T 6. Pierwszy sakrament 7 O Ł T A R Z 7. Miejsce składania ofiary w kościele 8 D E K A L O G 8. 10 Przykazań Bożych 9 Ż Y D O W S K I M 9. Jezus Królem...... 10. Dom Najświętszego Sakramentu 10 T A B E R N A K U L U M 11. Bóg jest..... wszystkich ludzi na 11 O J C E M świecie 12 Ł U K A S Z 12. Jego imię pochodzi z rzymskiego 13 T A D E U S Z Lucjusz 14 K O Ś C I Ó Ł 13. Imię naszego patrona 15 P P I E Ż A 14. ...Katolicki Wszyscy, którzy do dnia 05.11.2010 r. przyniosą całą gazetkę z poprawnie 15. Głowa Kościoła Katolickiego i czytelnie wypełnionymi wszystkimi odpowiedziami i hasłem do 16. Rozwiązanie: Stanisław Kostka p. Macieja Dudy, wezmą udział w losowaniu nagrody. W konkursie nie mogą brać udziału członkowie redakcji gazety. Gazetkę redaguje zespół w składzie: Joanna Nachman, Anna Hess, Agnieszka Machniewska, Agata Droździak, Paula Pystka, Aneta Kurtiak, Kinga Wiśniowska, Dorota Pacławska, Anna Lis, ks. Paweł Drozd – opiekun, p. Maciej Duda – opiekun. Wszelkie uwagi, spostrzeżenia i propozycje tekstów do nowych numerów można kierować do wyżej wymienionych osób lub wysłać na adres: [email protected] Strona 14
Podobne dokumenty
tutaj - Gimnazjum w Birczy
klasy II b i III d. Nie możemy także zapomnieć o Wiktorze Feduniu, Ani Hess i Kasi Mielnikiewicz, którzy uatrakcyjnili akademię pięknymi wykonaniami wokalnymi. Po krótkiej inscenizacji, która pokaz...
Bardziej szczegółowotutaj - Gimnazjum w Birczy
dyplomu oraz lutowego wydania gazetki "Carpe Diem", do której pan wójt
Bardziej szczegółowoTutaj - Gimnazjum w Birczy
i ostatnią niedziele października, lecz w drugą niedziele marca i pierwszą niedziele listopada. We Wspólnocie Europejskiej wszystkie kraje zmieniają czas w tym samym dniu jednak o różnej godzinie z...
Bardziej szczegółowotutaj - Gimnazjum w Birczy
17:00 rozpoczęły się konkursy, w których udział wzięli uczniowie naszej szkoły m.in. w konkursie prezentującym naszą gminę i środowisko szkolne, gdzie zajęliśmy I miejsce. W ostatni dzień zlotu, zo...
Bardziej szczegółowo