Olbrzym węgierski

Olbrzym węgierski (EE 2)
Ungarische Riesentaube, Géant Hongrois, Hungarian Giant Pigeon
Pochodzenie
Olbrzym
węgierski – jak nazwa wskazuje – pochodzi z Węgier i znany był na Węgrzech od XVII wieku. Pierwotnie hodowany był wyłącznie jako gołąb, mający dostarczać duŜo dobrego mięsa. Od 1935 roku przekształcony został w gołębia wystawowego. Od tego czasu szybko rozprzestrzeniał się na sąsiednie kraje.
Przed II wojną światową hodowany był w Polsce gołąb pokrojem przybliŜony do
olbrzyma węgierskiego. Niestety, dziś nie istnieje juŜ rasa polskich olbrzymów.
Opis budowy
Węgierski olbrzym jest gołębiem mocnym, duŜym, waŜącym od 650 do 1000 gramów. Rozpiętość skrzydeł moŜe dochodzić do 1 metra. Wydaje się szczególnie wielkim gołębiem, bowiem ma bogate i nieco luźne upierzenie. Posiada duŜe łapcie i bogatą w pióra koronkę.
Fot. Zdzisław Jakubanis
Głowa węgierskich olbrzymów jest duŜa, mocna, nieco podłuŜna, o mocno wysklepionym czole. Zdobi ją stojąca, półokrągła koronka, zakończona rozetami. Kąt pomiędzy czołem a dziobem nieco przekracza 90 stopni. Dziób jest średniej długości, mocny, a kolor jego zaleŜny jest od barwy upierzenia. Nieco z przodu osadzone oczy powinny być koloru pomarańczowego, a jedynie u białych i o białej głowie ciemne. RównieŜ barwa brwi zaleŜna jest od koloru upierzenia i powinna być od koloru cielistego
do ciemnego.
Olbrzym węgierski
Przysadzisty tułów harmonizuje ze stosunkowo krótką, mocną, szeroką szyją,
takŜe szeroką i wypełnioną, nieco podniesioną piersią oraz szerokimi ramionami i szerokim, zwęŜającym się ku tyłowi grzbietem.
Wizualnie olbrzyma węgierskiego powiększają długie i szerokie skrzydła oraz długi
ogon. Skrzydła spoczywają na ogonie, a ogon nie moŜe dotykać podłoŜa. Olbrzymy
węgierskie stoją na krótkich, dobrze upierzonych nogach.
DuŜymi wadami są: za krótki i za wąski korpus, płaska pierś, mała głowa, a więc
wszystko, co czyni węgierskiego olbrzyma gołębia niezbyt okazałego. Wadą są takŜe
krótkie i noszone pod ogonem skrzydła i mała, uboga w pióra koronka bez rozet.
Kolory i rysunek
Olbrzymy węgierskie występują we wszystkich podstawowych barwach. Znane są
więc olbrzymy białe, czarne, czerwone, Ŝółte, niebieskie bez i z czarnymi pasami, niebieskopłowe z ciemnymi pasami. Grochowe występują w kolorze niebieskim, czerwonopłowym i Ŝółtopłowym. Oprócz tego znane są niebieskie szymle, tygrysie i srokacze
w kolorze czarnym, niebieskim, czerwonym i Ŝółtym.
Kolory u wszystkich odmian barwnych powinny być czyste oraz intensywne.
Fot. Zdzisław Jakubanis
Uwagi dotyczące hodowli
Ze względu na obfite, luźne upierzenie, węgierskie olbrzymy bardzo szybko przemakają, a przemoknięte nie są w stanie unieść się w powietrze. Dlatego lepiej hodować je w przykrytych wolierach. W gołębniku powinny znajdować się dla nich bardzo
duŜe boksy do gniazdowania, najwyŜej dwukondygnacyjne.
Miejsca do odpoczynku równieŜ powinny być odpowiednio usytuowane i dostatecznie przestronne, nieco odsunięte od ściany, aby gołębie nie niszczyły sobie łapci.
Zaznaczyć naleŜy, Ŝe niełatwo aklimatyzują się w zimniejszych szerokościach geograficznych.
Obrączka numer 15.
2