B. Przedmioty kierunkowe, mechanika i budowa maszyn 2016

Transkrypt

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.1
Techniczny
Mechanika i budowa maszyn
I stopnia
Studia niestacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
A - Informacje ogólne
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
3. Rodzaj przedmiotu
4. Język przedmiotu
5. Rok studiów
6. Imię i nazwisko koordynatora
przedmiotu oraz prowadzących zajęcia
Materiałoznawstwo
6
Obowiązkowy
Język polski
I
Prof. nadzw. dr hab. inż. Zdzisław Kołaczkowski,
mgr. inż. Grzegorz Włażewski
B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze
Semestr 1
Liczba godzin ogółem
Wykłady: 15, Laboratoria: 18
33
C - Wymagania wstępne
D - Cele kształcenia
Wiedza
CW1
Przekazanie wiedzy obejmującej terminologię i klasyfikację materiałów inżynierskich i ich własności, a
także teorie budowy materiałów oraz ich zachowanie przy różnych oddziaływaniach chemicznych,
fizycznych i termicznych.
Umiejętności
CU1
Wyrobienie umiejętności oceny zachowania się różnych materiałów inżynierskich w warunkach
oddziaływania obciążeń mechanicznych, termicznych i chemicznych.
Kompetencje społeczne
CK1
Uświadomienie ważności rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
człowieka i środowisko.
E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności
(U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Ma wiedzę obejmującą terminologię i klasyfikację materiałów inżynierskich i ich
własności, a także w zakresie teorii budowy materiałów oraz ich zachowanie przy
różnych oddziaływaniach chemicznych, fizycznych i termicznych.
Umiejętności (EPU…)
K_W03,
K_W13
EPU1
Ma umiejętność oceny zachowania się różnych materiałów inżynierskich w warunkach
oddziaływania obciążeń mechanicznych, termicznych i chemicznych.
K_U13
Kompetencje społeczne (EPK…)
EPK1
Rozumie społeczne skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na człowieka i
środowisko.
K_K06
F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Wiązania pierwotne i wtórne między atomami
1
W2
Budowa czystych metali
2
W3
Budowa stopów metali
2
W4
Struktura krystaliczna metali i jej defekty
2
W5
Degradacja materiałów
1
W6
Stopy żelaza i ich własności. Obróbka cieplna i cieplno-chemiczna stali
2
W7
Materiały szlachetne, miedż, aluminium, tytan i ich stopy
2
W8
Materiały metalowe w silnym polu elektromagnetycznym
1
W9
Materiały niemetalowe, tworzywa sztuczne, szkło, porcelana, drewno
2
Razem liczba godzin wykładów
15
Liczba godzin
Lp.
Treści laboratoriów
L1
Podstawy pomiarów liniowych. Zasada pomiaru za pomocą suwmiarki, wykonanie szkicu
elementu na podstawie pomiarów.
4
L2
Właściwości metali kolorowych. Podstawy obsługi pieca hartowniczego i maszyny
wytrzymałościowej. Wpływ obróbki cieplnej na próbkę wykonaną z miedzi.
4
L3
Metale żelazne i ich stopy. Podstawy pomiaru twardości metodą Rockwella.
Przeprowadzenie obróbki cieplnej stali w celu uzyskania zadanej twardości
Pomiar twardości i obserwacje mikroskopowe próbki na każdym etapie procesu.
2
L4
Analiza struktury powierzchni próbek. Pomiar chropowatości próbek i analiza stanu
powierzchni na podstawie uzyskanych wyników pomiarów.
2
L5
Badania makroskopowe. Ocena stanu technicznego próbek, analiza uszkodzeń defektów
materiałowych.
2
L6
Badania mikroskopowe. Obserwacja próbek z wybranych materiałów za pomocą
mikroskopu metalograficznego.
2
L7
Tworzywa sztuczne. Porównanie właściwości wybranych tworzyw sztucznych na
podstawie próby rozciągania i ściskania na maszynie wytrzymałościowej.
2
Razem liczba godzin laboratoriów
18
G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć
Forma zajęć
Metody dydaktyczne (wybór z listy)
Środki dydaktyczne
Wykład
M2 - Wykład interaktywny
Komputer, projektor
Laboratoria
Ćwiczenia doskonalące maszyn i urządzeń
Rzeczywiste układy pomiarowe lub
ich symulatory
H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć
Forma zajęć
Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę
Ocena podsumowująca (P) –
uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi,
stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia
(wybór z listy)
Wykład
F2, F4
P1 – egzamin ustny
Laboratoria
F5
P2 – kolokwium ustne
Projekt
H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”)
Wykład
Metod
a
oceny
P1
Efekty
przedmiotowe
…..
Ćwiczenia
…..
……
….
Laboratoria
….
+
+
+
EPW1
EPU1
EPK1
P2
….
…
Projekt
…
..
..
..
+
+
+
I – Kryteria oceniania
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Zna wybrane
EPW1
zagadnienia
Zna większość
EPW1
zagadnień
EPU1
Ma wybrane umiejętności
oceny zachowania się różnych
materiałów inżynierskich w
warunkach oddziaływania
obciążeń mechanicznych,
termicznych i chemicznych.
Ma większość umiejętności
warunkach
oddziaływania
obciążeń
mechanicznych,
EPK1
Rozumie,
ale
nie
zna
społecznych
skutków
działalności inżynierskiej, w
tym jej wpływ na człowieka i
środowisko
Rozumie i zna większość
skutków
społecznej
działalności inżynierskiej, w
tym jej wpływ na człowieka i
środowisko
Zna wszystkie wymagane
zagadnienia
EPW1
Ma wszystkie umiejętności
warunkach
oddziaływania
obciążeń
mechanicznych,
Rozumie i zna wszystkie
skutki społecznej działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływ
na człowieka i środowisko
J – Forma zaliczenia przedmiotu
P1 – egzamin ustny
K – Literatura przedmiotu
Literatura obowiązkowa:
1. L. A. Dobrzański, Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Podstawy nauki o materiałach i
metaloznawstwo, WNT, Warszawa 2006.
3. M. Blicharski, Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa 2001.
4. A. Ciszewski, T. Radomski, A. Szummer, Ćwiczenia laboratoryjne z materiałoznawstwa, Oficyna Wyd. Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2006.
Literatura zalecana / fakultatywna:
1. L. A. Dobrzański, Zasady doboru materiałów inżynierskich z kartami charakterystyk, W. Politechn. Śląskiej, Gliwice
2001.
2. S. Rudnik, Metaloznawstwo, PWN, Warszawa 1994.
3. St. Prowans, Struktura stopów, PWN, Warszawa 1991.
4. M.F. Ashby, D.R.H. Jones, Materiały inżynierskie, WNT, Warszawa 1997.
5. K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1992
L – Obciążenie pracą studenta:
Liczba godzin
na realizację
Forma aktywności studenta
Godziny zajęć z nauczycielem/ami
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć
Wykonanie sprawozdań
Przygotowanie do sprawdzianu
Przygotowanie do egzaminu
Suma godzin:
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):
Ł – Informacje dodatkowe
Imię i nazwisko sporządzającego
Prof. nadzw. dr hab. Inż. Zdzisław Kołaczkowski
Data sporządzenia / aktualizacji
Dane kontaktowe (e-mail, telefon)
Podpis
[email protected] 505 185 053
33
10
37
10
15
10
35
150
6
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B2
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Rysunek techniczny
4
obowiązkowy
polski
I
prof. nadzw. dr hab. B. Borowiecki
mgr inż.. Konrad Stefanowicz
Semestr 3
Wykłady: 15; ćwiczenia 15;
30
wiedza podstawowa z matematyki w tym z geometrii i trygonometrii
Wiedza
C_W1
przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię,
pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy
rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn,
procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania
z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
C_W2
przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych
dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.
C_W3
przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony
własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i
tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych
uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości i działalności gospodarczej
Umiejętności
C_U1
wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i
integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania
dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych.
C_U2
wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów
wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich
stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją,
C_U3
wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny
ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami
komputerowymi, wyciągania wniosków,
C_K1
przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji
zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości,
podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania,
montażu i eksploatacji maszyn,
C_K2
uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i
przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i
przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć
technicznych i działania inżyniera.
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W),
umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW
1
ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu
konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń
K_W05
EPW
2
zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do
projektowania systemów i urządzeń
ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm
technicznych związanych z budową, działaniem i eksploatacją
maszyn, urządzeń i procesów
K_W08
EPW
3
K_W15
EPU1
EPU2
EPU3
potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w
języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji
międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować
uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski
oraz formułować i uzasadniać opinie
potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i
przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania
ma umiejętność korzystania i doświadczanie w korzystaniu z norm i
standardów związanych z mechaniką i budową maszyn
K_U01
K_U03
K_U26
EPK1
EPK2
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II
stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w
obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami,
podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne
potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i
ponoszenia odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania
K_K01
K_K02
EPK3
prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem
zawodu inżyniera mechanika i budowy maszyn
K_K01
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Normalizacja w zapisie konstrukcji. Forma graficzna arkusza rysunkowego.
Linie rysunkowe i ich zastosowanie. Podziałki rysunkowe.
1
W2
Rzuty Monge’a na dwie rzutnie. Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny.
Elementy wspólne prostej i płaszczyzny. Obrót i kład.
3
W3
Przekroje brył. Przenikanie brył.
3
W4
Rzutowanie prostokątne na 6 rzutni. Widoki i przekroje. Zasady wymiarowania.
4
W5
Rzutowanie aksonometryczne. Przedstawianie na rysunkach połączeń rozłącznych
i nierozłącznych.
4
15
Liczba godzin
Lp.
Treści ćwiczeń
Ćw 1
Rzuty Monge’a na dwie i trzy rzutnie. Wyznaczanie rzutów punktu. Wyznaczanie śladów
prostej. Elementy wspólne prostej i płaszczyzny. Wyznaczanie krawędzi przecięcia dwóch
płaszczyzn.
2
Ćw 2
Wyznaczanie punktu przebicia prostej z płaszczyzną. Kłady i obroty. Kłady płaszczyzn i
prostych. Wyznaczanie rzeczywistej długości odcinka.
2
Ćw 3
Przekrój ostrosłupa płaszczyzną charakterystyczną, wyznaczanie rzeczywistej wielkości
przekroju i rozwinięcie powierzchni bocznej po przekroju.
2
Ćw 4
Przekrój walca płaszczyzną charakterystyczną z rozwinięciem powierzchni bocznej.
Przekrój stożka płaszczyzną charakterystyczną z rozwinięciem powierzchni bocznej
2
Ćw 5
Przenikanie brył. Przenikanie dwóch walców z rozwinięciem powierzchni bocznej.
2
Ćw 6
Rzutowanie prostokątne na 6 rzutni. Widoki i przekroje. Zasady wymiarowania.
2
Ćw 7
Rzutowanie aksonometryczne. Przedstawianie na rysunkach połączeń rozłącznych i
nierozłącznych.
2
Ćw 8
Sprawdzian pisemny
1
Razem liczba godzin
15
Forma zajęć
wykład
wykład informacyjno-problemowy
ćwiczenia
ćwiczenia doskonalące wyobraźnię przestrzenną
Środki dydaktyczne
rzutnik
Rzutnik, tablica
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
F2-sprawdzian pisemny wiedzy
ćwiczenia
F3 – sprawdzian praktyczny umiejętności
F2 – sprawdzian pisemny wiedzy i umiejętności
P2–sprawdzian (pisemny i
ustny)
P5 – prezentacja
P8 - aktywność
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
EPW3
Wykład
F2
X
X
X
P8
X
X
X
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
EPK2
Laboratoria
F2
F3
X
X
X
X
X
X
P5
P8
X
X
X
X
X
Ocena
Przedmiotowy Dostateczny
dobry
efekt
dostateczny plus
dobry plus
kształcenia
3/3,5
4/4,5
(EP..)
EPW1
zna wybrane terminy z zna większość terminów
wykładów
z wykładów
EPW2
zna wybrane standardy i zna
większość
normy techniczne
standardów i norm
technicznych
EPW3
zna wybrane zagadnienia z zna
większość
geometrii wykreślnej
zagadnień z geometrii
wykreślnej
EPU1
wykonuje niektóre zadania z wykonuje
większość
grafiki inżynierskiej
zadań
z
grafiki
inżynierskiej
EPU2
przejawia elementy umie- ma umiejętność samojętności samokształcenia
kształcenia
EPU3
potrafi konstruować
potrafi konstruować
i
wymiarować
proste i wymiarować złożone
elementy maszyn
elementy maszyn
EPK1
rozumie, ale nie zna skutków rozumie i zna skutki
działalności inżynierskiej
działalności
inżynierskiej
EPK2
potrafi
współdziałać w potrafi współdziałać i
grupie
pracować w grupie,
przyjmując w niej różne
role
zaliczenie z oceną
bardzo dobry
5
zna wszystkie wymagane terminy
z wykładów
zna wszystkie standardy i normy
techniczne
zna wszystkie wymagane programem
zagadnienia z geometrii wykreślnej
wykonuje
wszystkie
wymagane
zadania
z grafiki inżynierskiej
posiada zaawansowaną umiejętność
samokształcenia
potrafi konstruować i wymiarować
wszystkie elementy maszyn
rozumie i zna skutki, i pozatechniczne
aspekty działalności inżynierskiej
potrafi współdziałać i pracować w
grupie
przyjmując w niej różne role i ponosić
odpowiedzialność
za
wspólnie
realizowane działania
1. Błoch A., Inżynierska geometria wykreślna, Wyd. Polit. Śląskiej, Gliwice 2013,
2. Dobrzański T., Rysunek techniczny maszynowy, WNT, Warszawa 2013.
3. Mierzejewski W., Geometria wykreślna, Rzuty Monge’a, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2006.
4. Strona internetowa PKN (www. pkn.pl)
1. Gruszka P., Geometria wykreślna, Wyd. PRad., Radom 2007.
2. Lewandowski Z., Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1979.
3. Otto F. E., Podręcznik do geometrii wykreślnej, PWN, Warszawa 1998.
Liczba godzin
na realizację
Godziny zajęć z nauczycielami
30
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do wykładów
Przygotowanie do ćwiczeń
Suma godzin:
Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin 100 : 25 godz. )
prof. nadzw. dr hab. inż. Bogusław Borowiecki
23.06. 2016 r
Podpis
e-mail: [email protected]
10
20
15
15
10
100
4
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.3
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Materiały konstrukcyjne
5
Obowiązkowy
Język polski
I
Dr inż. Andrzej Perec
Semestr 2
Wykłady: 10 Laboratoria: 18
28
Zaliczenie wykładu i laboratorium z Inżynierii Materiałowej
Wiedza
CW1
Student zna podział, klasyfikację i oznaczenia stali niestopowych , stopowych, żeliw oraz ich
zastosowanie
CW2
Student zna podstawy obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz ich wpływ na własności stali
CW3
Zna rodzaje i własności stopów nieżelaznych oraz tworzyw sztucznych
Umiejętności
CU1
Potrafi dokonać podziału, klasyfikacji i oznaczeń stal niestopowych, stopowych, żeliw i
scharakteryzować ich zastosowanie
CU2
Potrafi dobrać rodzaj obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej w zależności od rodzaju stali i
zastosowania.
CU3
Potrafi określić rodzaje i własności stopów metali nieżelaznych oraz tworzyw sztucznych
CK1
Rozumie społeczne skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na środowisko i związaną z
tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje
CK2
Współdziała w grupie i przyjmuje odpowiedzialność za podjęte decyzje
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną,
termodynamikę techniczną, mechanikę płynów, niezbędne do: 1) opisu
dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów,
procesów
K_W02
EPW2
Ma wiedzę z zakresu chemii obejmującą teorię budowy materii i reakcji w niej
zachodzących
K_W03
EPW3
Orientuje się w obecnym stanie oraz trendach rozwoju bezpieczeństwa
systemów informatycznych, urządzeń i procesów
K_W20
EPU1
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi
integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać
wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
K_U01
EPU2
Potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom
realizacji zadania inżynierskiego
K_U04
EPU3
Potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i
urządzeń ze względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne (pobór
mocy, szybkość działania, koszt itp.)
K_U09
EPK1
Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki
działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje
K_K02
EPK2
Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego zadania
K_K04
EPK3
Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem
zawodu inżyniera odpowiedzialnego za ogólnie pojęte bezpieczeństwo
K_K05
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Ogólna klasyfikacja i zasady oznaczania stali niestopowych
2
W2
Struktury, własności i zasady oznaczania stali stopowych. Stale stopowe
konstrukcyjne. Wpływ składników stopowych na strukturę i właściwości
mechaniczne. Spawalność.
2
W3
Stale stopowe narzędziowe. Stale o szczególnych własnościach: stale odporne
na korozję, stale żarowytrzymałe i żaroodporne oraz stale odporne na ścieranie
2
W4
Miedź i stopy miedzi.
1
W5
Stopy aluminium i stopy metali lekkich.
1
W6
Materiały polimerowe i kompozytowe. Szkła i ceramika szklana.
1
W7
Metody badania materiałów. Zastosowanie materiałów inżynierskich.
1
10
Liczba godzin
Lp.
L1
Analiza mikrostruktur i właściwości stali niestopowych.
4
L2
Badania mikrostruktur i właściwości stali stopowych.
4
L3
Analiza mikrostruktur stali narzędziowych i o szczególnych właściwościach .
4
L4
Badania mikrostruktur stopów miedzi i stopów aluminium.
3
L5
Badania struktur i właściwości polimerów.
3
Razem liczba godzin ćwiczeń
18
Forma zajęć
Wykład
Laboratoria
Wykład informacyjny
Środki dydaktyczne
Projektor multimedialny
Ćwiczenia doskonalące umiejętność pozyskiwania
informacji ze źródeł internetowych, Ćwiczenia
doskonalące umiejętność selekcjonowania,
grupowania i przedstawiania zgromadzonych
informacji
Mikroskop, tablice
metalograficzne, elementy
komputerowego wspomagania
projektowania materiałowego
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
F2 – obserwacja/aktywność
P2 – test zaliczeniowy
Laboratoria
F1 – sprawdzian przygotowania do zajęć
(„wejściówka”)
F2 – obserwacja/aktywność (ocena ćwiczeń
wykonywanych podczas zajęć)
F3 – praca pisemna (sprawozdania)
P3 – ocena podsumowująca
powstała na podstawie ocen
formujących, uzyskanych w
semestrze,
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
EPK2
EPK3
Wykład
Ćwiczenia
F2
P2
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
…..
……
….
Laboratoria
….
Projekt
F1
F2
F3
F4
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
..
..
..
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Zna
wybrane
terminy
nazewnictwa struktur metali i
ich stopów
Zna podstawowe przemiany
zachodzące w metalowych
materiałach konstrukcyjnych
Zna podstawowe tendencje
rozwoju
materiałów
konstrukcyjnych
Korzysta z właściwych metod i
narzędzi, ale rezultat jego
pracy posiada nieznaczne
błędy
EPU2
Realizuje powierzone zadanie
popełniając nieznaczne błędy
EPU3
EPK1
Ma świadomość istnienia
pozatechnicznych aspektów
pracy, ale nie potrafi się do
nich odnieść
EPK2
Realizuje (również w grupie)
powierzone zadania
EPK3
nich odnieść
Zna większość terminów
nazewnictwa struktur metali i
ich stopów
Opanował
większość
przemian zachodzących w
metalowych
materiałach
konstrukcyjnych
Zna
większość
tendencji
rozwoju
materiałów
konstrukcyjnych
Poprawnie korzysta z metod i
narzędzi w poszukiwaniu
informacji;
popełniając minimalne błędy,
które nie wpływają na rezultat
jego pracy
które nie wpływają na rezultat
jego pracy
pracy i odnosi się do nich w
sposób twórczy
Realizując (również w grupie)
powierzone zadania wykazuje
się samodzielnością i inwencją
w poszukiwaniu rozwiązań
pracy i odnosi się do nich w
sposób twórczy
terminy nazewnictwa struktur
metali i ich stopów
Zna wszystkie przemiany
zachodzące w metalowych
materiałach konstrukcyjnych
Zna
wszystkie
tendencje
rozwoju
materiałów
konstrukcyjnych
Samodzielnie
poszukuje
informacji
także
wykraczających poza zakres
problemowy
zajęć
i
wykorzystuje je w swojej
pracy;
bezbłędnie
bezbłędnie
Odnosi
się
do
pracy
integrując
kompleksowo
wszystkie
uwarunkowania i prezentuje
nieszablonowy
sposób
myślenia
powierzone zadania w pełni
samodzielnie
znajduje
rozwiązania
Odnosi
się
do
pracy
integrując
kompleksowo
wszystkie
nieszablonowy
sposób
myślenia
Egzamin
1. Dobrzański L., Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo, WNT, Warszawa, 2002
2. Blicharski Marek, Inżynieria materiałowa. Stal., WNT, Warszawa 2004
3. Dobrzański L., Metaloznawstwo z podstawami nauki o materiałach, WNT, Warszawa 2000
4. M. Blicharski, Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa 2001.
1. Prowans S., Metaloznawstwo, PWN, Warszawa 1998
2. Aktualne normy PN, PN-EN, PN-EN-ISO
3. M.F. Ashby, D.R.H. Jones, Materiały inżynierskie, WNT, Warszawa 1997.
4. K. Przybyłowicz, Metaloznawstwo, WNT, Warszawa 1992
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do laboratoriów
Przygotowanie do zaliczenia
Suma godzin:
Dr inż. Andrzej Perec
Podpis
[email protected]
28
2
20
25
25
25
125
5
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.4
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Grafika inżynierska i CAD
5
Obowiązkowy
Język polski
I
Robert Barski
Semestr 2
Wykłady: 15 Laboratoria: 18 Projekt: 10
43
Matematyka., Geometria, Obsługa komputera
Wiedza
CW1
Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie,
zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań
inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji
eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych,
jak i w rzeczywistym środowisku.
CW2
Przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących
zagadnień odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn.
CW3
Przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności
przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych,
ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla
rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej.
Umiejętności
CU1
Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie
informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji,
prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych
CU2
Wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn
oraz nadzór nad ich eksploatacją.
CU3
Wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich
wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi,
wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne,
konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz
rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich.
CK1
Przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych,
osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z
projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn
CK2
Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym
jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje,
współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje,
kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć
technicznych i działania inżyniera.
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
EPW2
Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji
maszyn
Zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania urządzeń
K_W01
EPW3
Zna podstawowe techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań
inżynierskich
EPU1
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku
angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji
międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane
informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i
uzasadniać opinie
K_U01
Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje
komputerowe do analiz, projektowania i oceny, procesów i urządzeń
Potrafi posłużyć się właściwie dobranymi środowiskami programistycznymi,
symulatorami oraz narzędziami komputerowo wspomaganego projektowania do
symulacji, projektowania i weryfikacji procesów, urządzeń, systemów lub sieci
komputerowych
K_U07
EPU2
EPU3
EPU4
K_U03
K_U10
EPK1
EPK2
EPK3
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia,
studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk
technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób
kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne
Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub
innych zadania
Ma świadomość roli społecznej absolwenta z kierunku nauk technicznych, a zwłaszcza
rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności
poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i
innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie
informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały
K_K01
K_K)!
K_K07
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Pojęcia podstawowe, aksonometria, normalizacja w rysunku technicznym
2
W2
2
W4
Rzutowanie i wymiarowanie, tolerancje, oznaczenia chropowatości
Graficzne przedstawianie połączeń elementów maszyn. Podstawowe elementy przestrzeni.
Metody geometrii wykreślnej.
Przekroje wielościanów, przenikanie brył, punkty przebicia
W5
Wykonywanie rysunków części maszyn
2
W6
Systemy wspomagania prac inżynierskich CAD
2
W7
Wykonywanie rysunków części maszyn z pomocą systemów CAD
2
W8
Rysunki wykonawcze , Rysunkowa dokumentacja techniczna z wykorzystaniem systemów
CAD
1
15
W3
2
2
Liczba godzin
Lp.
L1
Rzutowanie prostokątne, rzutowanie aksonometryczne
2
L2
Wymiarowanie, tolerancje i rysunek detalu wraz wymiarami
3
L3
Widoki przekroje wykonywanie wybranych rysunków
5
L4
Zadania konstrukcyjne w oprogramowaniu CAD – Autodesk Inventor
4
L5
Zadania konstrukcyjne w oprogramowaniu CAD – Autodesk Inventor
4
18
Liczba godzin
Lp.
Treści projektów
P1
3
P2
Zadania konstrukcyjne w oprogramowaniu CAD ilustrujące problematykę przedstawioną na
wykładzie.
Rzutowanie prostokątne. Rzutowanie aksonometryczne.
P3
Widoki i przekroje. Zasady wymiarowania - implementacja w systemach CAD.
4
Razem liczba godzin projektów
10
3
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
Wykład problemowy
Komputer + projektor
Laboratoria
ćwiczenia doskonalące obsługę programów
komputerowych
komputer
Projekt
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
Wykład problemowy
P2 –kolokwium (pisemne, ustne)
Laboratoria
ćwiczenia doskonalące obsługę programów
komputerowych
komputer
Projekt
Wykonanie projektu wybranego zespołu
komputer
Wykład
Ćwiczenia
Laboratoria
Projekt
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
EPW3
F1
F2
x
x
x
x
x
x
…..
……
….
….
F1
F2
x
x
x
EPU1
EPU2
EPU3
P5
P2
x
x
x
EPK2
EPK3
P5
..
x
x
x
x
x
x
EPK1
..
x
x
x
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
EPW2
Zna wybrane terminy grafiki
inżynierskiej
Zna wybrane standardy i
normy
techniczne.
Zna większość terminów
grafiki inżynierskiej
Zna większość standardów i
norm technicznych
terminy grafiki inżynierskiej
Zna wszystkie standardy i
normy
techniczne.
EPW3
Zna wybrane zagadnienia bhp.
Zna większość zagadnień bhp.
EPU1
Wykonuje niektóre rysunki
samodzielnie
Wykonuje większość
rysunków samodzielnie
EPU2
Przejawia elementy
umiejętności
samokształcenia
Potrafi korzystać z niektórych
ćwiczeń w programie
Autodesk
Invertor .
Np. Rozumie, ale nie zna
skutków
działalności
inżynierskiej
Potrafi współdziałać w grupie.
Ma
umiejętność
samokształcenia.
Wykonuje wszystkie
wymagane
rysunki samodzielni
Wykonuje wszystkie
wymagane
rysunki samodzielni
Posiada zaawansowaną
umiejętność
samokształcenia.
Potrafi obsłużyć wszystkie
ćwiczenia w programie
EPU3
EPK1
EPK2
Potrafi korzystać z większości
ćwiczeń w programie
Autodesk Invertor
Rozumie
i
zna
skutki
Potrafi współdziałać i
pracować w grupie,
przyjmując w niej różne role
Autodesk Invertor.
Rozumie i zna skutki, i
pozatechniczne
aspekty
Potrafi współdziałać i
pracować w grupie
przyjmując w niej różne role i
ponosić odpowiedzialność za
wspólnie realizowane
działania.
EPK3
Egzamin
1. T. Dobrzański, Rysunek techniczny, WNT, Warszawa, wydanie najnowsze
2. Polskie Normy,
3. Strona internetowa PKN
4. Noga B. Inventor Podstawy projektowania. Helion, Warszawa 2011
1. Noga B. Inventor pierwsze kroki. Helion 2009
2. Otto F.E. Podręcznik do geometrii wykreślnej. PWN Warszawa 1998
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do wykładów
Przygotowanie laboratorium
Przygotowanie projektu
Suma godzin:
dr inż. Robert Barski
29.06.2016
[email protected], +48 608 014 181
Podpis
43
10
10
10
10
12
10
20
125
5
B.5.
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
Techniczny
I stopnia
studia niestacjonarne
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU/MODUŁU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Podstawy programowania
3
obowiązkowy
język polski
I
Handkiewicz Andrzej
Semestr 2
Wykłady: (10); Laboratoria: (18)
28
Wiedza
CW1
Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, standardami, metodami i narzędziami
projektowania, prezentowania i realizacji algorytmów komputerowych.
Umiejętności
CU1
Przekazanie podstawowych umiejętności związanych z projektowaniem algorytmów oraz
tworzeniem, testowaniem i utrzymywaniem kodu źródłowego programów komputerowych.
CK1
Uzyskanie świadomości ważności społecznych skutków działalności inżynierskiej związanej z
wytwarzaniem, wdrażaniem i testowaniem oprogramowania.
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Student ma uporządkowaną wiedzę z zakresu podstaw algorytmizacji i
programowania.
K_W04,
K_W08,
K_W10
EPU1
Student potrafi sformułować algorytm, posługując się wybranym językiem
programowania oraz odpowiednimi narzędziami do opracowania
programów komputerowych.
K_U06,
K_U10,
K_U13,
K_U20
EPU2
Student stosuje techniki rzetelnego i efektywnego programowania.
K_U06,
K_U10,
K_U13,
K_U20
EPK1
Student ma świadomość konieczności permanentnego podnoszenia
własnych kompetencji zawodowych w zakresie technologii
programistycznych wykorzystywanych w obszarze mechaniki i budowy
maszyn.
K_K01
EPK2
Student potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i racjonalny.
K_K04,
K_K06
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Zajęcia organizacyjne – omówienie karty przedmiotu (cele i efekty kształcenia, treści
programowe, formy i warunki zaliczenia i in.).
1
W2
Wprowadzenie do algorytmów. Wyjaśnienie podstawowych pojęć i definicji (algorytm i
sposoby jego reprezentacji, język programowania, kompilator i program komputerowy,
sprawność i poprawność algorytmów, iteracja i rekurencja). Procesor jako narzędzie, rola
asemblera.
3
W3
Podstawowe typy i struktury danych (stałe, zmienne, tablice i struktury danych) i ich
reprezentacja binarna w systemach komputerowych. Arytmetyka boolowska.
2
W4
Podstawowe konstrukcje programistyczne (zastosowanie operatorów, wyrażeń i
instrukcji sterujących). Przykłady implementacji algorytmów sortowania i
wyszukiwania w wybranych językach programowania (np. C, C++, JAVA).
2
W5
Programowanie proceduralne. Wyjaśnienie pojęcia stosu, sterty, funkcji oraz
przekazywania parametrów przez wartość lub referencję.
2
W6
Zagadnienie zmiennych wskaźnikowych oraz dynamicznego przydziału pamięci.
Operacje wejścia i wyjścia.
2
W7
Wstęp do programowania obiektowego.
2
W8
Pisemne zaliczenie części wykładowej.
1
15
Liczba godzin
Lp.
L1
Podstawowe pojęcia związane z językami programowania.
2
L2
Podstawy algorytmizacji. Typy danych, definiowanie zmiennych.
2
L3
Podstawowe operatory arytmetyczne, relacji i logiczne. Instrukcje warunkowe.
2
L4
Wyrażenie warunkowe. Operator przecinkowy.
2
L5
Zastosowanie „pętli” programowych – ze znaną i nieznaną liczbą iteracji.
2
L6
Tablice jedno- i wielowymiarowe.
2
L7
Budowa funkcji (przekazywanie parametrów, algorytmy rekurencyjne i znaczenie
stosu).
2
L8
Konstrukcje algorytmiczne dla danych nieznanego rozmiaru – deklaracja, definicja oraz
miejsce przechowywania zmiennych dynamicznych. Programowanie z wykorzystaniem
list.
2
L9
Podstawy programowania obiektowego. Wykorzystanie API w programowaniu
obiektowym.
2
18
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
M4. Metoda programowana (wykład problemowy
z wykorzystaniem materiałów multimedialnych i
źródeł internetowych)
M5. Metoda praktyczna (analiza przykładów,
ćwiczenia doskonalące umiejętność programowania,
prezentacja prac własnych)
projektor multimedialny,
komputer (notebook) z dostępem
do sieci internetowej;
komputery z zainstalowanym
środowiskiem narzędziowym np.:
MS Visual Studio lub Dev-C++;
Laboratoria
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
F2 – obserwacja/aktywność (wypowiedzi ustne na
wybrany temat lub zadane pytanie, formułowanie
problemów i pytań dotyczących tematyki wykładu)
P2 – kolokwium (test
sprawdzający wiedzę z całego
przedmiotu),
Laboratoria
F2 – obserwacja/aktywność (obserwacja poziomu
przygotowania do zajęć i stopnia realizacji zadań)
P4 – praca pisemna (projekt
i realizacja programu
komputerowego)
Efekty
przedmiotowe
EPW1
Wykład
P2
F2
P4
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
EPU1
EPU2
EPK1
EPK2
Laboratoria
F2
…
…
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Student zna podstawowe
terminy z zakresu
algorytmizacji
i
programowania oraz umie
je zdefiniować.
Student zna większość
wymaganych terminów
z zakresu algorytmizacji
i programowania. Umie je
zdefiniować
oraz
przy
niewielkiej
pomocy
nauczyciela
wyjaśnić
i
odnieść
do
zastosowań
praktycznych.
Student zna wszystkie
wymagane terminy z zakresu
algorytmizacji i programowania.
Umie je w pełni samodzielnie
zdefiniować,
precyzyjnie
wyjaśnić
i
odnieść
do
zastosowań praktycznych.
EPU1
EPU2
EPK1
EPK2
Student potrafi
samodzielnie analizować
proste algorytmy oraz
formułować
je,
po
uzyskaniu precyzyjnych
wskazówek, posługując się
wybranym językiem
programowania oraz
narzędziami.
Student tworzy przejrzysty
kod
programu
jednak
niezbyt efektywny. Nie
potrafi go samodzielnie (bez
szczegółowych wskazówek)
zoptymalizować pod kątem
zużywanych zasobów.
Student ma świadomość
konieczności
permanentnego
podnoszenia własnych
kwalifikacji zawodowych z
zakresu programowania,
jednak nie uwzględnia tego
aspektu w realizowanym
zadaniu. Nie potrafi w pełni
samodzielnie uzupełniać
oraz doskonalić nabytej
wiedzy i umiejętności.
Potrafi rozwiązać proste
zadanie programistyczne po
uzyskaniu szeregu
precyzyjnych wskazówek.
Student potrafi samodzielnie
analizować złożone
algorytmy oraz formułować
je, po uzyskaniu kluczowych
wskazówek, posługując się
wybranym językiem
programowania oraz
narzędziami.
Student potrafi samodzielnie
analizować i formułować
złożone algorytmy, posługując
się
wybranym
językiem
programowania
oraz narzędziami.
Student tworzy przejrzysty
kod programu oraz po
uzyskaniu od nauczyciela
niewielkiej
pomocy
(na
podstawie
ogólnych
wskazań)
potrafi
go
zoptymalizować pod kątem
zużywanych zasobów.
Student ma pełną
świadomość konieczności
permanentnego
podnoszenia własnych
kwalifikacji zawodowych z
zakresu programowania.
Potrafi
przy nieznacznej
pomocy
nauczyciela
uzupełniać oraz doskonalić
nabytą wiedzę i umiejętności
w
ramach realizowanego
zadania.
Potrafi samodzielnie
rozwiązać zadanie
programistyczne po
uzyskaniu ogólnych
wytycznych.
Student w pełni samodzielnie
stosuje techniki rzetelnego i
efektywnego programowania.
Student ma pełną
świadomość konieczności
permanentnego podnoszenia
własnych kwalifikacji
zawodowych z zakresu
programowania. Potrafi w
pełni samodzielnie
uzupełniać oraz doskonalić
nabytą wiedzę i umiejętności
w ramach realizowanego
zadania.
Potrafi w pełni samodzielnie
wykreować plan realizacji
zadania programistycznego
i go wykonać.
zaliczenie z oceną
1. Cormen T.H., Algorytmy bez tajemnic, Wydawnictwo „Helion”, Gliwice 2013.
2. Allain A., C++. Przewodnik dla początkujących, Wydawnictwo „Helion”, Gliwice 2014.
3. Grębosz J., Symfonia C++ standard, Tom 1, Wydawnictwo "Edition 2000", Kraków 2010.
1. Sokół R., Wstęp do programowania w języku C++, Wydawnictwo „Helion”, Gliwice 2005.
2. Rychlicki W., Od matematyki do programowania, Wydawnictwo „Helion”, Gliwice 2011.
3. Knuth D. E., Sztuka programowania Tom I-III, WNT, Warszawa 2002.
Konsultacje
Czytanie literatury
Doskonalenie programowania w ramach pracy własnej
Liczba godzin
na realizację
28
2
17
8
20
Suma godzin:
Andrzej Handkiewicz, Jarosław Becker
26.06.2016
[email protected]
Podpis
75
3
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.6
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Metrologia
5
Obowiązkowy
Język polski
II
Siuta
Semestr 3
33
Metody statystyczne, metody ilościowe i jakościowe oceny ryzyka
Wiedza
CW1
przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień
odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn
Umiejętności
CU1
wyrobienie umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji
maszyn,doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich
eksploatacją.
CK1
przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i
społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją
procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń
K_W09
EPW2
EPU1
ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z
budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów
potrafi porównać rozwiązania projektowe procesów, systemów, sieci i urządzeń ze
względu na zadane kryteria użytkowe i ekonomiczne (pobór mocy, szybkość działania,
koszt itp.)
K_W15
K_U09
EPU2
potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy
projektowaniu i tworzeniu urządzeń i procesów
EPK1
stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze
nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten
sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne
K_K01
EPK2
ma świadomość roli społecznej absolwenta z kierunku nauk technicznych, a zwłaszcza
rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności
poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki
i innych aspektów działalności inżyniera; podejmuje starania, aby przekazać takie
informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały
K_K07
K_U11
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Współczesne tendencje w pomiarach wielkości geometrycznych. Rola systemów
pomiarowych we współczesnej technice
1
W2
Pojęcia podstawowe i definicje. Ogólna charakterystyka i klasyfikacja systemów
pomiarowych. Ogólna charakterystyka systemów pomiarowych przeznaczonych do
pomiarów wielkości geometrycznych.
2
W3
Tolerancje i pasowania ,klasy dokładności, pomiary w systemie zarządzania jakością
1
W4
Sygnały pomiarowe analogowe i cyfrowe. Przetwarzanie sygnałów w systemach
pomiarowych. . Analiza błędów statycznych i dynamicznych
3
W5
Systemy do pomiaru wielkości geometrycznych. Współrzędnościowa technika pomiarowa
2
W6
Maszyny, roboty i centra pomiarowe. Systemy do pomiaru odchyłek kształtu i położenia
2
W7
Systemy do pomiaru nierówności powierzchni. Profilometry stykowe
2
W8
Systemy pomiarowe wykorzystujące sieci komputerowe. Interfejs w systemie pomiarowym
2
15
Liczba godzin
Lp.
L1
Pomiary przy pomocy wzorców. Uniwersalne przyrządy pomiarowe
2
L2
Mikroskop warsztatowy
1
L3
Pomiar: kąta, łuków kołowych i krzywek, odchyłek położenia i kształtu.
2
L4
Procesy pomiaru powierzchni – pomiaru zadanej powierzchni po obróbce
2
L5
Pomiary chropowatości powierzchni różnych elementów maszyn, przed eksploatacją i oraz
po cyklu życia maszyny.
3
L6
Pomiar gwintów, wymiarów wewnętrznych i zewnętrznych
2
L7
Pomiar kół zębatych
2
L8
Współrzędnościowa maszyna pomiarowa
2
L9
Zaliczenie
2
18
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
Wykład
wykład interaktywny
Laboratoria
Laboratoria
Analiza dokumentacji
konstrukcyjnej wyrobu ,pomiar
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
P1 – egzamin pisemny
Laboratoria
F3 – praca pisemna sprawozdania
semestrze
Wykład
Efekty
przedmiotowe
F2
Laboratoria
P2
x
EPW1
F2
F3
x
x
x
x
x
P3
x
EPW2
x
EPU1
x
EPU2
x
x
x
x
EPK1
EPK2
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
EPW2
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Zna podstawowe pojęcia z
zakresu
monitorowania
procesów oraz inżynierii
urządzeń
opanował wiedzę
przekazaną w trakcie zajęć
oraz dotyczącą standardów
i norm technicznych
zakresu
monitorowania
procesów i właściwie stosuje
ją w inżynierii urządzeń dozo
opanował wiedzę
dotyczącą standardów i
norm technicznych
dotyczących budowy i
Zna szczegółowe pojęcia z
zakresu
monitorowania
urządzeń
oraz
,potrafi
zastosować je w praktyce
opanował wiedzę
norm technicznych
eksploatacji maszyn, potrafi
eksploatacji maszyn
eksploatacji maszyn i
potrafi je zastosować
je zastosować oraz znaleźć
rozwiązania wariantowe
EPU1
potrafi porównać różne
rozwiązania projektowe
procesów i urządzeń ze
względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne
potrafi porównać i ocenić
różne rozwiązania
projektowe procesów i
urządzeń ze względu na
zadane kryteria użytkowe i
ekonomiczne
potrafi porównać i ocenić
różne rozwiązania projektowe
procesów i urządzeń ze
względu na zadane kryteria
użytkowe i ekonomiczne oraz
zaproponować rozwiązanie
wariantowe
EPU2
Zna
metody
pomiarowe
stosowane
przy
projektowaniu i tworzeniu
urządzeń i procesów
Zna
metody
pomiarowe
stosowane
przy
urządzeń i procesów oraz
EPK1
zna współczesny wymóg
cywilizacyjny polegający na
uczeniu się przez całe życie
Rozumie
potrzebę
formułowania
i
przekazywania
społeczeństwu,informacji
i
opinii dotyczących osiągnięć
techniki
rozumie potrzebę uczenia się i
doskonalenia
umiejętności
przez całe życie
rozumie
potrzebę
formułowania
i
przekazywania
społeczeństwu,
w
szczególności poprzez środki
masowego
przekazu,
informacji i opinii dotyczących
osiągnięć techniki
Zna
metody
pomiarowe
stosowane
przy
urządzeń i procesów , potrafi
je zastosować raz wybrać
akceptuje i realizuje potrzebę
uczenia się i doskonalenia
umiejętności przez całe życie
rozumie
potrzebę
formułowania
i
przekazywania
społeczeństwu,
w
szczególności poprzez środki
masowego
przekazu,
informacji i opinii dotyczących
osiągnięć techniki, podejmuje
starania, aby przekazać takie
informacje i opinie w sposób
powszechnie zrozumiały
EPK2
Egzamin
1. Z. Humienny i inni, Specyfikacje geometrii wyrobów, WNT, Warszawa 2004.
2. Cz. J. Jermak, Sensory i przetworniki pomiarowe. Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych,
Preskrypt,Poznań 2005.
3. S. Adamczyk, Pomiary geometryczne. Zarys kształtu, falistość i chropowatość, WNT, Warszawa 2008.
4. S. Tumański , Technika pomiarowa, WNT, Warszawa 2007.
5. W. Winnicki, Organizacja komputerowych systemów pomiarowych, OWPW, Warszawa 1997
6. W. Jakubiec, J. Malinowski, Metrologia wielkości geometrycznych, WNT, Warszawa 2004
1. S. Adamczyk, W. Makiełta, Metrologia w budowie maszyn, WNT, Warszawa 2004.
2. P. H. Sydenham, Podręcznik metrologii, WKiŁ, Warszawa 1988.
3. B. Szumilewicz i inni, Pomiary elektroniczne w technice, WNT, Warszawa 1982.
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do laboratorium
Suma godzin:
dr inż. Jan Siuta
04.06.2016
[email protected]
Podpis
605-100-114
33
6
30
33
23
125
5
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.7
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Podstawy programowania obrabiarek sterowanych
numerycznie
3
Obowiązkowy
Język polski
II
prof. nadzw. dr hab. inż. Grzegorz Szwengier
Semestr 3
28
Wymagana jest ogólna wiedza techniczna z zakresu podstaw konstrukcji maszyn, elektrotechniki i
elektroniki
Wiedza
CW1
Uzyskanie wiedzy na temat przeznaczenia, budowy i działania obrabiarek sterowanych
numerycznie.
Umiejętności
CU1
Nabycie umiejętności oceny cech technicznych i właściwości oraz możliwości technologicznych
obrabiarek CNC.
CK1
Dostrzeganie postępu technicznego w dziedzinie metod wytwarzania
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Student ma wiedzę o roli i przeznaczeniu obrabiarek CNC we współczesnych
systemach wytwarzania.
K_W09
EPW2
Student posiada wiedzę o budowie i funkcjach użytkowych mechanizmów i zespołów
obrabiarek CNC.
K_W05
EPW3
Student ma podstawową wiedzę o programowaniu obrabiarek CNC.
K_W10
EPU1
EPU2
Student potrafi ocenić przydatność obrabiarek CNC do realizacji określonych zadań
obróbkowych.
K_U08
K_U23
Student zyskuje umiejętność opracowywania prostych programów na obrabiarki CNC.
K_U07,
K_U10
EPK1
Student pozyskuje świadomość roli inżyniera we współczesnej gospodarce i
społeczeństwie
K_K02
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Pojęcia podstawowe. Definicja obrabiarki skrawającej. Rola obrabiarek skrawających – w
tym sterowanych numerycznie – we współczesnych systemach wytwarzania. Układ
funkcjonalno-konstrukcyjny obrabiarki i proces roboczy obrabiarki skrawającej.
2
W2
Kinematyka podstawowych sposobów obróbki. Osie współrzędnych w obrabiarkach CNC.
Struktury geometryczno-ruchowe obrabiarek
2
W3
Obrabiarka CNC jako obiekt mechatroniczny – ogólny układ budowy obrabiarki sterowanej
numerycznie. Różnice między obrabiarkami konwencjonalnymi i sterowanymi
numerycznie.
1
W4
Zespoły korpusowe obrabiarek. Połączenia prowadnicowe. Napędy główne. Napędy ruchów
posuwowych.
2
W5
Układy sensoryczne. Podział układów sterowania obrabiarek. Podstawy sterowania
numerycznego. Układy sterowania NC i CNC. Sterowanie DNC. Podstawy programowania
obrabiarek CNC.
3
10
Liczba godzin
Lp.
L1
Pomiar dokładności geometrycznej obrabiarki.
3
L2
Badanie dokładności pozycjonowania obrabiarki CNC.
3
L3
Układy sterowania numerycznego CNC.
3
L4
Badanie właściwości mechanicznych obrabiarki CNC.
4
L5
Opracowywanie prostych programów obróbki na obrabiarki CNC.
7
20
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
Wykład informacyjny.
Projektor
Laboratoria
Ćwiczenia doskonalące obsługę oprogramowania i badań
obrabiarek CNC.
Dydaktyczna obrabiarka CNC
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
F2 – obserwacja/aktywność na zajęciach
P2 – kolokwium pisemne
podsumowujące semestr.
Laboratoria
F5 – ćwiczenia praktyczne sprawdzające umiejętności.
semestrze.
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPK1
Wykład
Laboratoria
F2
P2
F5
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
P3
X
X
X
X
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Opanował podstawową
wiedzę o roli i przeznaczeniu
obrabiarek CNC, jednak
wykazuje braki w tej wiedzy.
W dostatecznym stopniu, lecz
z brakami, opanował wiedzę o
budowie i funkcjach zespołów
obrabiarek CNC.
W elementarnym stopniu
uzyskał wiedzę o
programowaniu obrabiarek
CNC.
Jedynie w dostatecznym
stopniu potrafi oceniać cechy
technologiczne i przydatność
użytkową obrabiarek CNC.
Popełniając pewne błędy
programuje proste operacje
na maszyny CNC.
EPK1
Rozumie, ale nie zna
społecznych aspektów
działalności inżyniera.
W dobrym stopniu posiadł
wiedzę o roli i przeznaczeniu
obrabiarek CNC.
wiedzę o budowie i funkcjach
zespołów obrabiarek CNC.
wiedzę w zakresie
programowania obrabiarek
CNC.
Potrafi wydawać poprawne
oceny przydatności
obrabiarek CNC do realizacji
wytypowanych zadań
obróbkowych.
Poprawnie potrafi
programować proste operacje
obróbkowe na maszynach
CNC.
Rozumie i zna pozatechniczne
aspekty działalności inżyniera
we współczesnej gospodarce i
społeczeństwie.
Ma pełną wiedzę o roli i
przeznaczeniu obrabiarek
CNC. Wiedzę tę potrafi
analizować i oceniać.
Ma pełną wiedzę o budowie i
funkcjach zespołów
obrabiarek CNC. Wiedzę tę
potrafi analizować.
W wysokim stopniu posiadł
wiedzę o programowaniu
obrabiarek CNC.
Potrafi wszechstronnie ocenić
przydatność obrabiarek CNC
do realizacji określonych
zadań obróbkowych.
Na bardzo dobrym poziomie
opanowań umiejętności
programowania obrabiarek
CNC.
W pełni uświadamia sobie
rolę i zna pozatechniczne
aspekty działalności inżyniera
we współczesnej gospodarce i
społeczeństwie.
Zaliczenie z oceną
1. Honczarenko J., Obrabiarki sterowane numerycznie. WNT, Warszawa 2008.
2. Habrat W., Obsługa i programowanie obrabiarek CNC, podręcznik operatora. Wydawnictwo KaBe, Krosno 2015.
1. Kosmol J., Programowanie obrabiarek sterowanych numerycznie. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice
2007.
2. Honczarenko J., Elastyczna automatyzacja wytwarzania. WNT, Warszawa 2000.
3. . Kosmol J., Automatyzacja obrabiarek i obróbki skrawaniem. WNT, Warszawa 1995.
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do kolokwium zaliczającego
Przygotowanie do ćwiczeń praktycznych
Suma godzin:
prof. nadzw. dr hab. inż. Grzegorz Szwengier
Podpis
[email protected], 798241501
28
5
18
12
12
75
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.8
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Inżynieria jakości
2
Obowiązkowy
Język polski
II
Lipiński
Semestr 3
Wykłady: 10 Projekt: 10
30
Wiedza
CW1
Zapoznanie studentów z metodami oraz narzędziami wykorzystywanymi w inżynierii jakości
Umiejętności
CU1
Zapoznanie studentów z praktycznymi aspektami metod i narzędzi stosowanych w inżynierii jakości
CK1
Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie oraz odpowiedzialnością za wspólne
realizacje zadań
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Student wymienia i opisuje podstawowe pojęcia dotyczące metod i narzędzi
stosowanych w inżynierii jakości
K_W07,
K_W09
EPW2
Student potrafi omówić obszary zastosowań poszczególnych metod oraz zna
procedury ich przeprowadzenia
K_W07,
K_W09
EPU1
Student potrafi dokonać analizy wyrobów i procesów ich wytwarzania z
wykorzystaniem poznanych metod inżynierii jakości (np. analiza statystyczna
rozkładów i relacji, diagram przyczynowo skutkowy Ishikawy, analiza FMEA,)
K_U08,
K_U13
EPU2
Student potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie wyników
przeprowadzonych przez niego analiz
K_U03
EPK1
Student potrafi prawidłowo określić priorytety służące realizacji powierzonego
zadania
K_K04
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Inżynieria jakości: koncepcje, metody oraz narzędzia
3
W2
Tradycyjne oraz nowe narzędzia analizy procesów i wyrobów
2
W3
Analiza przyczyn oraz skutków wad
2
W4
Analiza systemów pomiarowych
1
W5
Statystyczne sterowanie procesem
1
W5
Systemy zarządzania jakością
1
10
Liczba godzin
Lp.
Treści projektów
P1
Analiza wybranego procesu lub wyrobu z zastosowaniem podstawowych metod (histogram,
diagram relacji, diagram macierzowy, analiza Pareto, itp.)
4
P2
Analiza przyczyn potencjalnych wad procesu lub wyrobu (burza mózgów, diagram
Ishikawy)
4
P3
Analiza przyczyn i skutków wad procesu (PFMEA) lub wyrobu (DFMEA)
4
P4
Opracowanie procedur nadzoru i monitorowania wybranych wad procesu lub wyrobu
3
15
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
Wykład interaktywny
projektor
Projekt
Analiza dokumentacji konstrukcyjnej oraz procesu
technologicznego wybranego wyrobu
projektor,
dokumentacja
technologiczna
komputery,
konstrukcyjna i
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
P1 - kolokwium
Projekt
F3 – praca pisemna (dokumentacja z realizacji zadania)
P3 – ocena podsumowująca na
podstawie ocen z F2 i F3
Wykład
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
Projekt
F2
P1
x
x
x
x
F2
x
x
x
EPU1
EPU2
EPK1
F3
x
x
x
P2
x
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Zna
wybrane
koncepcje,
metody
oraz
narzędzia
stosowane w inżynierii jakości
EPW2
Potrafi
wskazać
obszar
zastosowań wybranej metody
oraz omówić procedurę jej
przeprowadzenia popełniając
drobne błędy
EPU1
Student
potrafi
dokonać
analizy wyrobów i procesów
ich
wytwarzania
z
wykorzystaniem poznanych
metod
inżynierii
jakości
popełniając drobne błędy
Student potrafi przygotować
opracowanie
zawierające
omówienie
wyników
przeprowadzonych
przez
niego
analiz
popełniając
drobne błędy
Student potrafi prawidłowo
określić priorytety służące
realizacji
powierzonego
zadania doprowadzając do
terminowej realizacji części
powierzonych zadań
EPU2
EPK1
Zna większość koncepcja,
metod
oraz
narzędzi
stosowanych w inżynierii
jakości
Potrafi
wskazać
obszar
zastosowań wybranej metody
oraz omówić procedurę jej
nieistotne błędy
Student
potrafi
dokonać
analizy wyrobów i procesów
ich
wytwarzania
z
metod
inżynierii
jakości
popełniając nieistotne błędy
Student potrafi przygotować
opracowanie
zawierające
omówienie
wyników
przeprowadzonych
przez
niego
analiz
popełniając
nieistotne błędy
realizacji
powierzonego
terminowej
realizacji
większości
powierzonych
zadań
Zaliczenie z oceną
1. Hamrol A., Mantura W., Zarządzanie jakością, PWN, Warszawa 2005
2. Kolman R., Inżynieria jakości, PWN, Warszawa 1992.
1. FMEA – Reference Manual, wersja 4
Zna wszystkie koncepcje,
metody
oraz
narzędzia
stosowane w inżynierii jakości
Potrafi bezbłędnie wskazać
obszar zastosowań wybranej
metody
oraz
omówić
procedurę
jej
drobne błędy
Student potrafi bezbłędnie
dokonać analizy wyrobów i
procesów ich wytwarzania z
metod inżynierii jakości
Student bezbłędnie potrafi
przygotować
opracowanie
zawierające
omówienie
wyników przeprowadzonych
przez niego analiz
realizacji
powierzonego
terminowej
realizacji
wszystkich
powierzonych
zadań
2. MSA – Reference Manual, wersja 4
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Realizacja projektu
Suma godzin:
dr inż. Dariusz Lipiński
Podpis
[email protected]
20
2
8
13
7
50
2
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B9
Techniczny
studia I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Termodynamika techniczna
4
obowiązkowy
polski
II
dr Wojciech A. Sysło
Semestr 3
Wykłady: 15; Ćwiczenia 10; Laboratoria: 10;
35
Wiedza
CW1
zapoznanie z podstawami opisu fizycznego otaczającej rzeczywistości – teoretyczne podstawy i
praktyka; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy
CW2
zapoznanie ze szczególnymi rozwiązaniami podstawowych problemów energetycznych,
mających swoją realizację w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn
Umiejętności
CU1
wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł, i zastosowanie ich
w procesie budowy modeli objaśniających zjawiska, doświadczenia i procesy w zagadnieniach
mechaniki i budowy maszyn
CK1
wdrożenie do uczenia się przez całe życie, skutkującego podnoszeniem kompetencji
zawodowych, osobistych i społecznych
CK2
wyrobienie umiejętności kreatywnego myślenia przy rozwiązywaniu problemów z
wykorzystaniem zdobytej wiedzy
Wiedza (EPW…)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
EPW1
definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z zagadnień
termodynamiki technicznej
K_W01
EPW2
definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska i obserwacje z zakresu podstawowych
zagadnień fizyki związanych z termodynamika, wskazuje i identyfikuje istotne
cechy zjawisk i doświadczeń, ma spójną interpretację pozyskanej wiedzy
przyrodniczej
K_W02
EPW3
definiuje i objaśnia charakterystyczne zachowanie się urządzeń, układów,
procesów, związanych z przemianami energetycznymi, wspomagając ich opis
K_W06
EPW4
ma szczególną wiedzę z bezpieczeństwa i higieny pracy związaną z udziałem
człowieka przy obsłudze urządzeń i procesów, które wykorzystują przemiany
energii
K_W16
EPU1
EPU2
EPU3
formułuje spójny opis zjawisk i procesów w języku przemian energetycznych
rozwiązuje pokrewne zagadnienia w ramach przedmiotu, wykorzystując
metody modelowania rzeczywistości; dokonuje tego wykorzystując
samodzielną pracę, troszcząc się o podnoszenie kompetencji zawodowych
planując rozwiązania techniczne z obszaru zagadnień termodynamiki
technicznej, stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy
K_U06
K_U07
K_U22
EPK1
EPK2
postrzega relację między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością
inżynierską w obszarach zastosowań wiedzy ścisłej nauk technicznych i
środowisku, w którym żyje i pracuje
jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, w
przekazywaniu wiedzy o zastosowaniu jej w rozwiązywaniu podstawowych
problemów egzystencjalnych
K_K02
K_K07
Lp.
W1
W2
W3
W4-5
W6
W7-8
W9
Treści wykładów
Termodynamika – nauka o energii, źródła energii, podstawowe pojęcia i obszar
zastosowań, zasady termodynamiki
Przemiany termodynamiczne, funkcje termodynamiczne energia swobodna, entropia,
entalpia, ciepło właściwe, ciepło przemiany
Własności gazów, równanie stanu gazu doskonałego i rzeczywistego, prawo Daltona
Praca absolutna i techniczna, entalpia. Pełny opis podstawowych przemian
termodynamicznych, wykresy (p V), (T s), (h ,s)
II zasada termodynamiki – silnik Carnota, obiegi termodynamiczne, wykres Sanke’a,
sprawność cyklu przemian
Wymiana energii, prawa: przewodnictwo, konwekcja, promieniowanie. Ekrany,
wymienniki ciepła
Woda, para wodna, układ dwuskładnikowy jako czynnik roboczy
Liczba godzin
1
1
1
2
1
2
1
W10
Obiegi parowe
1
W11
W1213
Elementy układów techniki cieplnej
Termodynamika układów energii odnawialnej, Słońce jako źródło energii, modelowanie
klimatu Ziemi
1
W14
Silniki spalinowe, cykl Otta, Diesla
1
W15
Gazy wilgotne, przemiany gazu wilgotnego, wykres Molliera
1
15
Lp.
Treści ćwiczeń
C1
Pomiar podstawowych wielkości fizycznych układów termodynamicznych
2
Liczba godzin
2
C2
Przemiany termodynamiczne w opisie zjawisk i procesów
2
C3
Obiegi termodynamiczne w praktyce, sprawności i COP
2
C4
Silniki, wykresy pracy i ich sprawności
2
C5
Wykorzystanie tablic parowych przy rozwiązywaniu zadań
2
10
Lp.
Liczba godzin
L1
Pompa ciepła powietrze - woda
2
L2
Panel ogniwa fotowoltaicznego jako źródło energii elektrycznej
2
L3
Płaski kolektor słoneczny jako podgrzewacz wody użytkowej
2
L4
Ogniwo paliwowe PEM
2
L5
Układy chłodzące, absorpcyjne urządzenie chłodnicze
2
10
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
M2, wykład problemowy, interaktywny
Projektor, układy doświadczalne w
laboratorium termodynamiki
Ćwiczenia
M5, 2 a, 2b, 2c ćwiczenia rachunkowe
Tablice parowe
Laboratoria
M5, 3, ćwiczenia laboratoryjne, obsługa i eksperymenty z
wykorzystaniem zestawów dydaktycznych laboratorium
termodynamiki technicznej, wizyta studyjna w miejscu
praktycznej realizacji odnawialnego źródła energii
Zestawy dydaktyczne w
laboratorium termodynamiki
technicznej
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
F2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie
problemów
Ćwiczenia
F2, aktywność podczas zajęć, przygotowanie do zajęć na
bazie wcześnie zadanych zagadnień
P1, egzamin pisemny
rozwiązywanie zadań, problemów
w trakcie wykładu
P2, rozwiązywanie zadań i
problemów
P3 ocena podsumowująca
Laboratoria
F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentu
F2, ocena realizacji eksperymentu
F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany
eksperyment
P3, ocena średnia z realizacji
eksperymentów i sprawozdań z
ćwiczeń
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
Wykład
F2
P1
F2
P2
P3
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
EPW3
EPW4
EPU1
EPU2
Ćwiczenia
x
x
Laboratoria
….
F1
F2
x
x
x
x
F3
x
x
x
x
x
x
Projekt
P3
x
x
x
x
x
x
..
..
..
x
EPU3
x
x
x
x
x
EPK1
EPK2
x
x
x
x
Ocena
Przedmiotowy Dostateczny , dostateczny plus Dobry, dobry plus
efekt
3/3,5
4/4,5
kształcenia
(EP..)
Zna wybrane definicje i Zna większość definicji i
zjawiska
z
zakresu zjawisk
z
zakresu
EPW1
podstawowych
zagadnień podstawowych
zagadnień
termodynamiki i objaśnia je
Dla wybranych zjawisk z Dla większości zjawisk z
zakresu
podstawowych zakresu
podstawowych
EPW2
zagadnień
termodynamiki zagadnień
termodynamiki
identyfikuje ich cechy
Definiuje wybrane wielkości Definiuje większość wielkości
fizyczne
charakteryzujące fizycznych charakteryzujących
EPW3
zachowanie
układów, zachowanie
układów,
urządzeń
i
procesów urządzeń
i
procesów
termodynamicznych
termodynamicznych
Ma
wybraną
wiedzę
z Ma częściową wiedzę z
bezpieczeństwa i higieny pracy bezpieczeństwa i higieny pracy
związaną
z
udziałem związaną
z
udziałem
EPW4
człowieka
przy
obsłudze człowieka
przy
obsłudze
urządzeń i procesów, które urządzeń i procesów, które
wykorzystują
przemiany wykorzystują
przemiany
energii
energii
Formułuje spójny opis i potrafi Formułuje spójny opis i potrafi
zastosować zdobytą wiedzę z zastosować zdobytą wiedzę z
termodynamiki do wybranych termodynamiki do większości
EPU1
zjawisk
i
procesów zjawisk
i
procesów
wykorzystując umiejętność ich wykorzystując umiejętność ich
modelowania
modelowania
Potrafi rozwiązywać wybrane Potrafi
rozwiązywać
pokrewne
zagadnienia
z większość
pokrewnych
technik przetwarzania energii, zagadnień
z
technik
EPU2
troszcząc się o podnoszenie przetwarzania
energii,
kompetencji zawodowych
troszcząc się o podnoszenie
Planując
rozwiązania Planując
rozwiązania
techniczne
z
wybranych techniczne
z
większości
EPU3
obszarów
termodynamiki obszarów
termodynamiki
technicznej, stosuje zasady technicznej, stosuje zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy bezpieczeństwa i higieny pracy
Rozumie, ale nie zna skutków Rozumie i zna skutki uczenia
uczenia się przez całe życie i się przez całe życie i poznania
poznania
podstaw podstaw termodynamiki, które
EPK1
termodynamiki, które daje daje fizyka
fizyka
EPK2
Jest świadomy społecznej roli
inżyniera nauk technicznych
inżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu wiedzy
bardzo dobry
5
definicje i zjawiska z zakresu
podstawowych
zagadnień
Dla wszystkich zjawiska z
zakresu
podstawowych
zagadnień
termodynamiki
Definiuje wszystkie wymagane
wielkości
fizyczne
charakteryzujące zachowanie
układów, urządzeń i procesów
termodynamicznych
Ma
pełną
wiedzę
z
bezpieczeństwa i higieny pracy
związaną
z
udziałem
człowieka
przy
obsłudze
urządzeń i procesów, które
wykorzystują
przemiany
energii
Formułuje spójny opis i potrafi
zastosować zdobytą wiedzę z
termodynamiki do wszystkich
wymaganych
zjawisk
i
procesów
Potrafi rozwiązywać wszystkie
wymagane
pokrewne
zagadnienia
z
technik
przetwarzania
energii,
troszcząc się o podnoszenie
Planując
rozwiązania
techniczne
z
wszystkich
obszarów
termodynamiki
technicznej, stosuje zasady
bezpieczeństwa i higieny pracy
Rozumie i zna skutki oraz
pozatechniczne
aspekty
uczenia się przez całe życie i
poznania
podstaw
termodynamiki, które daje
fizyka
inżyniera nauk technicznych w
przekazywaniu
wiedzy
o
zastosowaniu
jej
w
rozwiązywaniu
podstawowych problemów
Wykład – egzamin pisemny z zagadnień będących treścią wykładów i podstaw realizowanych zajęć laboratoryjnych
Ćwiczenia – ocena aktywności na zajęciach, sprawdziany cząstkowe
Laboratorium – ocena aktywności na laboratorium, ocena prezentacji na podany temat, ocena sprawozdań ze
zrealizowanych ćwiczeń laboratoryjnych
1. H. Charun, Podstawy termodynamiki technicznej, Cz. 1 i 2, Wyd. Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2008
2. W. Pudlik, Termodynamika, Politechnika Gdańska, Gdańsk 2011
3. J. Szargut, Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011
4. T. Bohdal, H. Charun, M. Czapp, K. Dutkowski, Ćwiczenia laboratoryjne z termodynamiki, Wyd. Politechniki
Koszalińskiej, Koszalin 2007
5. S. Wiśniewski, T. Wiśniewski, Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1994
6. S. Wiśniewski, Termodynamika techniczna, WNT, Warszawa 2005
7. Termodynamika, zadania i przykłady obliczeniowe, pod red. W. Pudlika, Politechnika Gdańska, Gdańsk 2008
1.
J. Banaszek, J. Bzowski, R. Domański, J. Sado, Termodynamika. Przykłady i zadania, Oficyna Wyd.
Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007
2. J. Madejski, Termodynamika techniczna, Wyd. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2000
3. T. Fodemski i inni, Pomiary cielne, cz. I, Podstawowe pomiary cieplne, WNT, Warszawa 2001
4. Podręczniki kursowe z fizyki
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych
Przygotowanie sprawozdania z zajęć laboratoryjnych
Suma godzin:
Wojciech A. Sysło
Podpis
[email protected]
35
5
15
15
15
15
100
4
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.10
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Podstawy napędów maszyn i urządzeń
3
Obowiązkowy
Język polski
II
dr hab. inż. Mieczysław Hajkowski
Semestr 4
25
Wiedza
CW1
CW2
Ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z
mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie
przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku.
ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do
mechaniki i budowy maszyn.
Umiejętności
CU1
Ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz
danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji
zawodowych.
CU2
Ma umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn,
doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz nadzór nad ich eksploatacją.
CK1
Jest przygotowany do uczenia się przez całe życie, podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i
społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i
kompetencji społecznych (K)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
EPW2
Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i
eksploatacji maszyn i urządzeń
Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych
z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów
K_W05
K_W15
Potrafi ocenić efektywność urządzeń i procesów stosując techniki oraz narzędzia
sprzętowe i programowe
potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania
prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać
i stosować właściwe metody i narzędzia
EPU1
EPU2
K_U08
K_U23
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II
stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze
nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten
sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne
EPK1
K_K01
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Podstawy teoretyczne napędów liniowych i obrotowych
4
W2
Klasyfikacja napędów
1
W3
Napędy zębate
3
W4
Napędy śrubowe
2
W5
Napędy korbowe
2
W6
Przekładnie obiegowe (planetarne)
2
W7
Napędy jarzmowe
1
15
Liczba godzin
Lp. Treści Laboratorium
L1
Analiza mocy układów napędowych
2
L2
Badanie prędkości w układach napędowych
2
l3
Badanie przyspieszenia w układach napędowych
2
L4
L5
Badanie momentu rozruchu i hamowania w napędach
Badanie siły bezwładności w napędach
2
10
2
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
Projektor
Laboratoria
Ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania,
grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji
Urządzenia, aparatura badawcza
Forma zajęć
Wykład
(wybór z listy)
P2 - kolokwium pisemne
Laboratoria
F1 - sprawdzian "wejściówka"
F2 - obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)
F3 - praca pisemna (sprawozdania)
P3 - ocena podsumowująca na
podstawie ocen formujących
uzyskanych w semestrze
Efekty
przedmiotowe
Wykład
Laboratoria
Metoda oceny
P2
F1
x
x
x
x
EPW1
EPW2
EPU1
EPU2
EPK1
F2
x
x
x
x
F3
P3
x
x
x
x
x
x
x
Ocena
Przedmiotowy
Dostateczny
dobry
efekt
dostateczny plus
dobry plus
kształcenia
3/3,5
4/4,5
(EP..)
EPW1
Opanował wiedzę teoretyczna
Opanował wiedzę
przekazaną na zajęciach z
teoretyczna z napędów
napędów liniowych i
liniowych i obroto-wych
obrotowych
przekazaną na zajęciach i
pochodzącą z literatury.
EPW2
Ma wiedzę przekazaną na
Ma pogłębioną wiedzę
zajęciach z konstrukcji
z konstrukcji napędów.
napędów.
EPU1
Potrafi wykonać analizę
Potrafi dobrze wykonać
układów
analizę układów
napędowych popełniając
napędowych i potrafi
nieznaczne błędy. Umie w
zinterpretować.
stopniu wystarczającym.
EPU2
Wykonuje powierzone zadanie
Wykonuje dodrze
popełniając nieznaczne błędy.
powierzone zadania. Umie i
Umie w stopniu
potrafi zinterpretować.
wystarczającym.
EPK1
Współpracuje w grupie
bardzo dobry
5
Opanował wiedzę
przekazaną na zajęciach i
pochodzącą z literatury
wykraczającą poza zakres
problemowy zajęć.
Ma pogłębioną i
uporządkowaną wiedzę z
konstrukcji napędów.
Wykonuje bezbłędnie analizę
układów napędowych i
potrafi zinterpretować i
wyjaśnia innym.
Wykonuje bezbłędnie
powierzone zadania. Umie
i potrafi zinterpretować.
Zaliczenie
1. Wrotny L.T., Dynamika Układów fizycznych, WPW 1998
2. Osiński Z., Podstawy konstrukcji Maszyn, PWN Warszawa 2012
Liczba godzin
na realizację
25
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do sprawdzianów (wejściówki)
Przygotowanie do sprawdzianu z wykładu
Suma godzin:
dr hab. inż. Mieczysław Hajkowski
Podpis
[email protected]
3
17
5
10
15
75
3
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.11
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn
4
Obowiązkowy
Język polski
II
Dr inż. Marcin Jasiński
Semestr 4
Wykłady: 15 Laboratoria: 10 Projekt: 18
43
1.
2.
3.
4.
Pozytywnie zaliczona Mechanika techniczna
Pozytywnie zaliczona Grafika inżynierska i CAD
Pozytywnie zaliczona Materiały konstrukcyjne
Pozytywnie zaliczona Wytrzymałość materiałów
Wiedza
CW1
Student ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady,
metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich
związanych z mechaniką i budową maszyn
CW2
Student ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych odnoszących się do mechaniki
i budowy maszyn.
Umiejętności
CU1
Student ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z
literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i
podnoszenia kompetencji zawodowych,
CU2
Student ma umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania, montażu i
eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz
nadzór nad ich eksploatacją.
CK1
Student ma świadomość ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w
tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje,
współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i
przedsiębiorczość oraz potrzebę przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i
działania inżyniera.
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Student ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i
eksploatacji maszyn i urządzeń.
K_W05
EPW2
Ma podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów, konstrukcji i
eksploatacji maszyn, mechaniki technicznej cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów
technicznych.
K_W06
EPW3
Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z
budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów.
K_W15
EPU1
Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne, a także symulacje
komputerowe do analiz, projektowania i oceny, procesów i urządzeń.
K_U07
EPU2
Potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i
obliczaniu elementów maszyn.
K_U16
EPU3
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania
prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i
stosować właściwe metody i narzędzia.
K_U23
EPK1
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia,
studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk
K_K01
EPK2
Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje
K_K02
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Fazy istnienia obiektu technicznego, procesy projektowania i konstruowania. Podział
maszyn, podzespoły i części (elementy). Metody heurystyczne.
1
W2
Normalizacja i standaryzacja w projektowaniu. Tolerancje i pasowania. Kryteria oceny
konstrukcji, warunki ograniczające, obszar rozwiązań dopuszczalnych, proces zużycia.
1
W3
Ocena naprężeń w elementach maszyn (rozciąganych, ściskanych, zginanych, skręcanych,
ścinanych, nacisk powierzchniowy) i wytrzymałość zmęczeniowa.
1
W4
Połączenia nierozłączne (spawane, zgrzewane, lutowane, nitowane): charakterystyka,
rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe
1,5
W5
Połączenia rozłączne (śrubowe, wpustowe, klinowe, kołkowe, wielowypustowe, wciskane) charakterystyka, rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe.
1,5
W6
Elementy sprężyste: charakterystyka, rodzaje i obliczenia wytrzymałościowe.
1
W7
Osie i wały: opis ogólny, wytrzymałość i sztywność wałów, moment zastępczy, wyznaczanie
średnicy wałów.
1
W8
Łożyska toczne: charakterystyka, rodzaje, obliczenia wytrzymałościowe, dobór łożysk i ich
zabudowa.
1
W9
Łożyska ślizgowe: charakterystyka i konstrukcja łożysk, obliczenia wytrzymałościowe, tarcie
w łożyskach.
1
W10
Przekładnie zębate: charakterystyka, rozwiązania konstrukcyjne, przełożenia, siły
zazębienia, obliczenia wytrzymałościowe.
2
W11
Przekładnie pasowe z pasem płaskim, klinowym, zębatym, przekładnie łańcuchowe:
charakterystyka i obliczenia wytrzymałościowe.
1
W12
Sprzęgła: funkcja w układzie napędowym, budowa, zasada działania i obliczenia
wytrzymałościowe.
1
W13
Trybologia. Procesy zużycia elementów maszyn. Węzły ruchowe i smarowanie.
1
15
Liczba godzin
Lp.
L1
Badania przełożeń przekładni zębatych i pasowych
2
L2
Analiza kinematyczna układu napędowego zawierającego przekładnie zębate i mechanizm
śrubowy
2
L3
Badania tarcia tocznego
2
L4
Badania tarcia ślizgowego
2
L5
Badania sprawności układu napędowego z przekładnią zębatą walcową
2
10
Liczba godzin
Lp.
Treści projektów
P1
Zadanie nr 1. Analiza istniejących rozwiązań konstrukcyjnych dla indywidualnego zadania
projektowego (np. projekt mechanizmu śrubowego, . projekt przekładni pasowej)
1
P2
Zadanie nr 1. Analiza zaproponowanych rozwiązań konstrukcyjnych
1
P3
Zadanie nr 1. Obliczenia konstrukcyjne wybranych elementów
4
P4
Zadanie nr 1. Dobór części maszyn i podzespół do zadanego projektu
2
P5
Zadanie nr 1. Prezentacja dokumentacji technicznej zadania projektowego
1
P6
Zadanie nr 2. Analiza istniejących rozwiązań konstrukcyjnych dla indywidualnego zadania
projektowego (np. projekt wału napędowego, przekładni zębatej)
1
P7
Zadanie nr 2. Analiza zaproponowanych rozwiązań konstrukcyjnych
1
P8
Zadanie nr 2. Obliczenia konstrukcyjne wybranych elementów
4
P9
Zadanie nr 2. Dobór części maszyn i podzespół do zadanego projektu
2
P10
Zadanie nr 2. Prezentacja dokumentacji technicznej zadania projektowego
1
18
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
Projektor
Laboratoria
Ćwiczenia doskonalące obsługę maszyn i urządzeń
Maszyny i przyrządy pomiarowe.
Projekt
Analiza i realizacja zadania inżynierskiego
Katalogi i normy.
Komputery z oprogramowaniem
CAD
Forma zajęć
Ocena formująca (F)
Ocena podsumowująca (P)
Wykład
P2 – egzamin
Laboratoria
F1 – sprawdzian (wejściówka”, sprawdzian praktyczny
umiejętności)
F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć,
ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)
F3 – praca pisemna (sprawozdania)
semestrze,
Projekt
F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)
F4 – wypowiedź/wystąpienie (dyskusja, prezentacja
rozwiązań konstrukcyjnych)
P4 – praca pisemna (projekt)
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
Wykład
EPK2
Laboratoria
F2
P2
F1
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
EPU3
EPK1
Ćwiczenia
x
x
x
x
x
F2
x
x
x
x
x
F3
x
x
Projekt
P3
x
x
x
x
x
x
x
F2
x
x
x
x
x
x
x
x
F4
x
x
x
x
x
x
P4
x
x
x
x
x
x
x
Ocena
Przedmiotowy
Dostateczny
dobry
efekt kształcenia dostateczny plus
dobry plus
(EP..)
3/3,5
4/4,5
EPW1
Zna wybrane terminy Zna większość terminów
związane z konstrukcją i związanych z konstrukcją i
eksploatacją maszyn
EPW2
Ma podstawową wiedzę z Ma poszerzoną wiedzę z
zakresu
obliczeń zakresu obliczeń elementów
elementów maszyn i cyklu maszyn i cyklu ich życia
ich życia
EPW3
Zna wybrane standardy i Zna większość standardów i
normy
związane
z norm
związanych
z
konstrukcją i eksploatacją konstrukcją i eksploatacją
maszyn
maszyn
EPU1
Potrafi
opracować Potrafi
opracować
dokumentację
zadania dokumentację
zadania
inżynierskiego w stopniu inżynierskiego
i
potrafi
wystarczającym
zinterpretować.
EPU2
Potrafi
porównać Potrafi
porównać
rozwiązania projektowe rozwiązania
elementów i podzespołów projektowe elementów i
maszyn ze względu na podzespołów maszyn ze
kryteria
użytkowe
i względu
na
kryteria
ekonomiczne ale popełnia
użytkowe i ekonomiczne.
bardzo dobry
5
Zna wszystkie wymagane terminy
związane
z
konstrukcją
i
Ma rozbudowaną wiedzę z
zakresu obliczeń elementów
maszyn i cyklu ich życia
Zna
wszystkie
wymagane
standardy i normy związane z
konstrukcją
i
eksploatacją
maszyn
Potrafi opracować dokumentację
zadania
inżynierskiego,
interpretuje
bezbłędnie
i
wyjaśnia innym.
Potrafi porównać rozwiązania
projektowe
elementów
i
podzespołów maszyn ze względu
na
kryteria
użytkowe
i
ekonomiczne
EPU3
nieznaczne
błędy
ale
popełnia nieznaczne błędy
Potrafi obliczać elementy
maszyn w stopniu
wystarczającym.
Potrafi obliczać elementy
maszyn i interpretować.
EPK1
Rozumie potrzebę uczenia
się przez całe życie, ale nie
potrafi się do niej odnieść.
się przez całe życie.
EPK2
pozatechnicznych
aspektów pracy, ale nie
potrafi się do nich odnieść
pracy i odnosi się do nich
Potrafi obliczać elementy maszyn
i interpretować. Samodzielnie
poszukuje
dodatkowych
informacji
problemowy zajęć.
Rozumie potrzebę uczenia się
przez całe życie i prezentuje
niekonwencjonalny
sposób
myślenia.
Odnosi się do pozatechnicznych
aspektów
pracy
integrując
kompleksowo
wszystkie
nieszablonowy sposób myślenia.
Wykład – egzamin
Laboratorium – zaliczenie z oceną
Projekt - zaliczenie z oceną
1. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, Warszawa, 1999.
2. M. Dietrich. Podstawy konstrukcji maszyn T1, T2, T3. WNT, 2008 Warszawa
3. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 2010.
4. A. Rutkowski, Części maszyn. WSiP Warszawa 2008.
5. L.W. Kurmaz i inni, Podstawy konstrukcji maszyn. Projektowanie. PWN, Warszawa 2003.
6. A. Dziama i inni. ,Podstawy konstrukcji maszyn. PWN, Warszawa 2002.
7. S. Legutko, Podstawy eksploatacji maszyn i urządzeń. WSiP, Warszawa 2004
1. A. Kasprzycki, W. Sochacki, Wybrane zagadnienia projektowania i eksploatacji maszyn i urządzeń.
Politechnika Częstochowska, Częstochowa 2009. Publikacja finansowana w ramach Europejskiego
Funduszu Społecznego. Książka dostępna w wersji elektronicznej na stronie internetowej.
2. W. Chomczyk. Podstawy konstrukcji maszyn; elementy, podzespoły i zespoły maszyn i urządzeń. WNT,
Warszawa 2008.
3. E. Mazanek (Red.), Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn. Warszawa, WNT, 2005.
4. S. Leber, Wybrane problemy eksploatacji maszyn. Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii
Eksploatacji - PIB, Radom 2011
Liczba godzin
na realizację
43
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych
Przygotowanie do zajęć projektowych
2
10
14
16
15
Suma godzin:
100
4
Dr inż. Marcin Jasiński
04.06.2016
[email protected]
Podpis
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.12
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Podstawy automatyki i robotyki
3
Obowiązkowy
Język polski
II
dr inż. Grzegorz Andrzejewski
Semestr 4
28
Podstawy elektrotechniki i elektroniki
Wiedza
CW1
przekazanie wiedzy z zakresu budowy i funkcjonowania układów automatyki i robotyki
CW2
przekazanie wiedzy z zakresu programowania układów automatyki i robotyki
Umiejętności
CU1
wyrobienie umiejętności posługiwania się narzędziami wspomagającymi programowanie układów
automatyki i robotyki
CU2
wyrobienie umiejętności implementacji wybranych aspektów behawioralnych układów automatyki i
robotyki
CK1
uświadomienie ważności kształcenia się w kontekście skutków działalności inżynierskiej
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
student ma podstawową wiedzę z zakresu funkcjonowania układów automatyki i
robotyki
K_W05
EPW2
student ma podstawową wiedzę z zakresu metod programowania układów automatyki
i robotyki
K_W10
EPW3
student zna podstawowe techniki opisu wybranych aspektów behawioralnych
układów automatyki i robotyki
K_W14
EPU1
student potrafi posłużyć się narzędziami wspomagającymi programowanie układów
K_U10
EPU2
student potrafi modelować wybrane aspekty behawioralne układów automatyki i
robotyki
K_U16,
K_U20
EPU3
student potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego
K_U03
EPK1
student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
K_K01
Liczba godzin
Lp.
Treści wykładów
W1
Wprowadzenie: treści programowe, zasady pracy, bezpieczeństwa, zaliczenia.
1
W2
Pojęcia podstawowe: obiekty, sygnały, elementy wykonawcze, regulacja.
1
W3
Schematy blokowe, charakterystyki wybranych elementów automatyki.
1
W4
Elementy sensoryczne i wykonawcze automatyki.
1
W5
1
W6
Regulatory przemysłowe: rodzaje, wymagania, nastawy.
Systemy PLC w automatyce przemysłowej.
W7
Roboty i manipulatory: budowa, opis, kinematyka.
2
W8
Podsumowanie
1
10
2
Liczba godzin
Lp.
L1
Wprowadzenie: treści programowe, zasady pracy, bezpieczeństwa, zaliczenia.
1
L2
Analiza elementów schematów automatyki.
2
L3
Testowanie wybranych układów sensorycznych oraz napędów
2
L4
2
L5
Programowanie prostych systemów PLC.
Analiza przykładu linii produkcyjnej.
L6
Regulacja PID.
2
L7
Sterowanie robotem Mitsubishi: uruchamianie, praca ręczna.
2
L8
Sterowanie robotem Mitsubishi: proste sekwencje.
2
L9
Podsumowanie cząstkowe – termin odróbczy.
2
L10
Podsumowanie i zaliczenie.
1
18
2
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
wykład interaktywny
system informatyczny
Laboratoria
ćwiczenia doskonalące obsługę oprogramowania maszyn
i urządzeń
system informatyczny, sterowniki
Siemens, robot Mitsubishi
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
F4 – wystąpienie (prezentacja multimedialna)
P1 – egzamin (ustny lub pisemny w
formie problemowej lub test
sprawdzający wiedzę z całego
przedmiotu)
Laboratoria
F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć/
ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć)
F3 - sprawozdanie
P3 - ocena podsumowująca
semestrze
Wykład
Efekty
przedmiotowe
F4
Laboratoria
P1
F2
F3
P3
x
x
x
x
x
x
x
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
x
EPU2
x
x
EPU3
x
EPK1
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
zna wybrane zagadnienia
dotyczące budowy i działania
dotyczące
metod
programowania
układów
dotyczące
technik
opisu
wybranych
aspektów
behawioralnych
układów
potrafi wykorzystać niektóre
wymagane
funkcjonalności
narzędzi do programowania
potrafi modelować niektóre
aspekty
behawioralne
potrafi
opracować
dokumentację
techniczną
dotyczącą realizacji zadania
inżynierskiego w stopniu
dostatecznym
rozumie potrzebę uczenia się
wyrażoną
przygotowaniem
zna większość zagadnień
dotyczących
budowy
i
działania układów automatyki
i robotyki
dotyczących
metod
programowania
układów
dotyczących technik opisu
wybranych
aspektów
behawioralnych
układów
potrafi wykorzystać większość
wymaganych funkcjonalności
potrafi modelować większość
wymaganych
aspektów
behawioralnych
układów
potrafi
opracować
dokumentację
techniczną
inżynierskiego w stopniu
dobrym
wyrażoną
przygotowaniem
zna
wszystkie
wymagane
zagadnienia dotyczące budowy
i działania układów automatyki
i robotyki
zna
wszystkie
wymagane
zagadnienia dotyczące metod
programowania
układów
zna
wszystkie
wymagane
zagadnienia dotyczące technik
opisu wybranych aspektów
behawioralnych
układów
potrafi wykorzystać wszystkie
wymagane
funkcjonalności
potrafi modelować wszystkie
wymagane
aspekty
behawioralne
układów
potrafi
opracować
dokumentację
techniczną
inżynierskiego
w
stopniu
bardzo dobrym
wyrażoną
przygotowaniem
prezentacji i jej wygłoszeniem
ale tylko na poziomie ogólnym
na poziomie szczegółowym ale
bez
dogłębnej znajomości
tematyki
na poziomie szczegółowym i
świadczącym o dogłębnej
znajomości tematyki
Egzamin
1. Klimasara W.J., Piłat Z., Podstawy automatyki i robotyki, WSiP, Warszawa 2006.
1. T. Kaczorek, Teoria sterowania i systemów, PWN, Warszawa 1999.
2. M. Żelazny, Podstawy automatyki, PWN, Warszawa 1976.
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie referatu
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych
Opracowanie sprawozdań
Suma godzin:
dr inż. Grzegorz Andrzejewski
2016-06-28
Podpis
28
2
21
3
8
8
5
75
3
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.13
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Inżynieria wytwarzania
4
Obowiązkowy
Język polski
II
Dr hab. inż. Mieczysław Hajkowski
Semestr 4
33
Wiedza
CW1
Student ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych
z mechaniką i budową maszyn, tak w przygotowaniu z udziałem metod symulacji jak i w rzeczywistym
środowisku.
CW2
Student ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych zagadnień odnoszących się do
Umiejętności
CU1
Student ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z
literatury, baz danych i innych źródeł, opracowania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia
kompetencji zawodowych.
CU2
Student posiada podstawowe umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania,
montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz
CK1
Ma przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych
i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją
CK2
Ma świadomość ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu
na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie
i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę
przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera.
Kierunkowy efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
Zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy
rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn.
K_W14
EPW2
Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów oraz norm technicznych
związanych z budową działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i
procesów.
K_W15
EPU1
EPU2
Potrafi posługiwać się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy
projektowaniu i tworzeniu urządzeń i procesów.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do
rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów,
urządzeń oraz wybierać
i stosować właściwe metody i narzędzia.
K_U11
K_U23
EPK1
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie - dalsze kształcenie na
studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne,
szczególnie ważne
w obszarze nauk technicznych ze zmieniającymi się szybko technologiami,
podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.
K_K01
EPK2
Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki
działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z
tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.
K_K02
Lp.
Treści wykładów
W1
Klasyfikacja technik wytwarzania i ich cechy technologiczne.
Metody wytwarzania odlewów.
2
W2
Podstawy procesów odlewniczych (wypełnianie formy, krzepnięcie odlewu i zasilanie
węzłów cieplnych w odlewach). Koncepcja technologii wykonania odlewu.
2
W3
Podstawy procesów obróbki plastycznej stopów metali. Charakterystyka metod
obróbki plastycznej (kucie, wyciskanie, walcowanie, ciągnienie, tłoczenie).
Technologia wykonania odkuwek w matrycy. Operacje wykańczania odkuwek.
3
W4
Kinematyka obróbki skrawaniem, parametry ruchu, proces skrawania, parametry
warstwy skrawanej. Narzędzia skrawające. Materiały narzędziowe. Geometria ostrza.
Zużycie i trwałość ostrza. Ciepło skrawania, płyny obróbkowe. Skrawalność materiałów
3
W5
Obróbki wiórowa; : toczenie, struganie wiercenie, rozwiercanie, frezowanie.
3
W6
Obróbka ścierna: szlifowanie, docieranie, gładzenie
Podstawowe elementy składowe procesu technologicznego obróbki skrawaniem.
2
Lp.
Liczba godzin
15
Liczba godzin
L1
Podział i określenie obróbki ubytkowej, praca z różnymi metodami obróbki.
2
L2
Narzędzia, materiały narzędziowe, obrabiarki i ich rola w procesie skrawania.
Znaczenie układu OUPN. Układ: obrabiarka –uchwyt –przedmiot –narzędzie.
2
L3
Czynniki wejściowe i wyjściowe w obróbce skrawaniem, wiadomości o oddzielaniu
materiału.
3
L4
Formowanie wiórów, siły i moc skrawania, ciepło skrawania. Zjawisko narostu. Zużycie
i trwałość ostrza.
3
L5
Płyny obróbkowe: chłodzące i smarujące. Zjawiska przykrawędziowe.
2
L6
Odmiany skrawania: struganie i dłutowanie, toczenie, wiercenie -obróbka otworów,
frezowanie, przeciąganie. Dobór warunków skrawania.
3
L7
Ogólne zasady i tok doboru warunków obróbki.
2
L8
Charakterystyka warstwy wierzchniej. Charakterystyka chropowatości.
Charakterystyka stereometryczna.
1
18
Forma zajęć Metody dydaktyczne (wybór z listy)
Środki dydaktyczne
Wykład
Projektor
Laboratoria
Ćwiczenia doskonalące obsługę oprogramowania maszyn
i urządzeń technologicznych oraz umiejętność realizacji
procesów technologicznych.
Stanowiska laboratoryjne
Forma
zajęć
Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na
potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania
określonych metod i narzędzi, stymulujące do
doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)
osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)
P1 - Egzamin pisemny i ustny
Wykład
Laboratoria
Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje
F1 - sprawdzian ("wejściówka")
F2 - obserwacja/aktywność
(przygotowanie do zajęć)
F3 - praca pisemna (sprawozdania)
P3- ocena podsumowująca powstała na
podstawie ocen formujących uzyskanych w
semestrze.
Efekty
przedmiotowe
Wykład
Laboratoria
Metoda oceny P1
F1
x
x
x
x
EPW1
EPW2
EPU2
EPK2
F3
x
x
EPU1
EPK1
F2
x
x
P3
x
x
x
x
x
x
x
x
Ocena
Przedmiotowy
Dostateczny
dobry
efekt
dostateczny plus
dobry plus
3/3,5
4/4,5
bardzo dobry
5
kształcenia
(EP..)
EPW1
Opanował wiedzę
przekazaną na zajęciach z
inżynierii wytwarzania.
Opanował wiedzę przekazaną
na zajęciach i pochodząca z
literatury.
EPW2
Ma podstawową wiedzę
z zakresu standardów i
norm technicznych w
budowie maszyn.
Ma szczegółową wiedzę
z zakresu standardów i norm
technicznych w budowie
maszyn.
Opanował wiedzę przekazaną
na zajęciach i pochodzącą z
literatury wykraczającą poza
zakres problemowy zajęć.
z zakresu standardów i norm
technicznych w budowie
maszyn
EPU1
Wykonuje powierzone
zadanie popełniając
nieznaczne błędy.
Potrafi stosować rutynowe
metody i narzędzi do
rozwiązywania prostych
zadań inżynierskich.
Wykonuje dobrze powierzone
zadanie.
Wykonuje powierzone
zadania bezbłędnie.
rozwiązywania prostych zadań
inżynierskich i samodzielnie
poszukuje dodatkowych
informacji.
Rozumie pozatechniczne
skutki działalności
inżynierskiej.
przez całe życie.
inżynierskiej.
inżynierskich i samodzielnie
poszukuje dodatkowych
informacji wykraczających
poza zakres problemowy zajęć.
przez całe życie.
inżynierskiej.
EPU2
EPK1
EPK2
Egzamin
1. J. Zawora, Podstawy technologii maszyn. WSiP, Warszawa 2008.
2. M. Perzyk, S. Waszkiewicz, M. Kaczorowski, A. Jopkiewicz, Odlewnictwo. WNT, Warszawa 2013.
3. Z. Peter, G. Samołyk, Podstawy technologii obróbki plastycznej metali. Wyd. Politechniki Lubelskiej, Lublin 2013.
4. W. Grzesik, Podstawy skrawania materiałów konstrukcyjnych. WNT, Warszawa 2010.
5. M. Feld, Podstawy projektowania procesów technologicznych typowych części maszyn. WNT, Warszawa 2003.
1. T. Karpiński, Inżynieria produkcji. WNT, Warszawa 2013.
2. Praca zbiorowa, Poradnik Inżyniera, Obróbka skrawaniem. WNT, Warszawa 2001.
3. Praca zbiorowa pod redakcją H. Żebrowskiego, Techniki wytwarzania. Obróbka wiórowa, ścierna i erozyjna,
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004
4. W. Przybylski, M. Deja, Komputerowe wspomaganie wytwarzania maszyn. Podstawy i zastosowanie. WNT,
Warszawa 2007.
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do sprawdzianów (wejściówek)
Liczba godzin
na realizację
33
2
18
12
12
Suma godzin:
Podpis
[email protected]
23
100
4
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.14
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Technolgie łączenia metali
3
Obowiązkowy
Język polski
II
Siuta
Semestr 4
28
Znajomość podstaw nauki o materiałach oraz wytrzymałości materiałów
Wiedza
CW1
przekazanie wiedzy w zakresie: wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, metody i techniki
łączenia metali ze szczególnym uwzględnieniem procesów spajania , sposobu korzystania z norm i
dyrektyw UE materiały zwłaszcza w projektowaniu połączeń spajanych przy rozwiązywaniu zadań
inżynierskich oraz związanych z wykonawstwem i remontami urządzeń podlegających przepisom dozoru
technicznego.
Umiejętności
CU1
wyrobienie umiejętności projektowania i nadzorowania wykonawstwa połączeń spajanych oraz
praktycznego zastosowania właściwych metod badawczych oraz norm i przepisów dyrektywnych w ocenie
tych połączeń
CK1
uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu
na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje, współdziałanie w grupie i
przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje, kreatywność i przedsiębiorczość oraz potrzebę
przekazywania informacji odnośnie osiągnięć technicznych i działania inżyniera
Kierunkowy
efekt
kształcenia
Wiedza (EPW…)
EPW1
ma szczegółową wiedzę z zakresu monitorowania procesów oraz inżynierii urządzeń
dozorowych
K_W09
EPW2
ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z
budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń i procesów
K_W14
EPU1
K_U03
EPU2
potrafi posłużyć się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy
projektowaniu i tworzeniu urządzeń i procesów
potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do rozwiązywania
prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów, urządzeń oraz wybierać i
stosować właściwe metody i narzędzia
K_U11
EPU3
K_U23
EPK1
stopnia, studia podyplomowe, specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk
K_K01
EPK2
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje
K_K02
Lp.
Treści wykładów
W1
Rodzaje połączeń. Połączenia nierozłączne- połączenia klejone .Lutowanie metali-budowa i
własności złącza, rodzaje lutów i topników
W2
Spawanie metali –wiadomości podstawowe o procesach spawania, metody spawania
Liczba godzin
1
1
W3
Spawanie łukowe elektrodą otuloną, elektrodą topliwą i nietopliwą w osłonie gazów,
spawanie gazowe
2
W4
Materiały podstawowe do spawania, spawalność stali, grupy materiałowe
Materiały dodatkowe do spawania
2
W5
Rodzaje złączy spawanych, Instrukcja technologiczna spawania Odkształcenia spawalnicze,
zabiegi cieplne w procesach spawalniczych
2
W6
Niezgodności spawalnicze, sposoby oceny połączeń spawanych. Wymagania dotyczące
technologii spawania, egzamin spawaczy .
Spawanie urządzeń podlegających przepisom dozoru technicznego. Technologie cięcia
tlenowego, projektowanie połączeń spawanych
1
W7
1
10
Liczba godzin
Lp.
L1
Urządzenia do spawania i lutowania. Zasady BHP w pracach spawalniczych
1
L2
Przykład lutowania elementów metalowych, badanie własności złącza
2
L3
Spawanie złącza teowego – próba łamania
3
L4
Łączenie różnych metali przez spawanie
4
L5
Cięcie termiczne metali
2
Spawanie złącza doczołowego – próba zginania
3
Projekt połączenia spawanego wg. Eurokod
Zaliczenie – odrabianie zajęć
1
2
18
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Wykład
Wykład interaktywny, pokazy multimedialne, wizyty
studyjne
Obsługa urządzeń spawalniczych, pokazy ,badania
projektor ,multimedia
Laboratoria
Prezentacje w trakcie wizyt
studyjnych , projektor,
dokumentacja techniczna
Forma zajęć
(wybór z listy)
Wykład
P2 – kolokwium pisemne
Laboratoria
F3 – praca pisemna sprawozdania
F5 – ćwiczenia praktyczne
semestrze
Wykład
Efekty
przedmiotowe
F2
Laboratoria
P2
x
x
EPW1
EPW2
F2
F5
P3
x
x
x
x
x
EPW3
F3
x
x
EPU1
x
EPU2
EPK1
x
x
EPK2
F2
EPU3
x
x
P2
F2
F5
F3
P3
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
zakresu
monitorowania
urządzeń dozorowych
EPW2
opanował wiedzę
przekazaną w trakcie zajęć
oraz dotyczącą standardów
i norm technicznych
eksploatacji maszyn
zakresu
monitorowania
procesów i właściwie stosuje
ją w inżynierii urządzeń
dozorowych
opanował wiedzę
norm technicznych
EPU1
opanował
umiejętność
pozyskiwania
danych
i
opracowania
podstawowej
dokumentacji
zadania
inzynierskiego,
opanował
umiejętność
opracowaniapodstawowej
dokumentacji
zadania
inżynierskiego,
i
przygotowania sprawozdania
Zna szczegółowe pojęcia z
zakresu
monitorowania
urządzeń dozorowych ,potrafi
zastosować je w praktyce
opanował wiedzę
norm technicznych
eksploatacji maszyn, potrafi
je zastosować oraz znaleźć
opanował
umiejętność
opracowania
podstawowej
dokumentacji
zadania
inżynierskiego,
EPU2
zna podstawowe metody i
urządzenia
zapewniające
bezpieczeństwo systemów i
urządzeń
urządzenia
zapewniające
urządzeń i umie je zastosować
EPU3
Zna
rutynowe
metody
rozwiązywania
prostych
zadań inżynierskich
Zna
rutynowe
metody
rozwiązywania
prostych
zadań inżynierskich ,potrafi
dokonać wyboru właściwych
metod
EPK1
zna współczesny wymóg
cywilizacyjny polegający na
uczeniu się przez całe życie
rozumie
pozatechniczne
aspekty i skutki działalności
inżynierskiej, oraz jej wpływ
na środowisko
rozumie potrzebę uczenia się i
doskonalenia
umiejętności
przez całe życie
rozumie
pozatechniczne
na środowisko i związanej z
tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje
EPK2
przygotowania sprawozdania
oraz wariantów rozwiazania
urządzenia
zapewniające
urządzeń ,umie je zastosować i
analizować
warianty
rozwiązań
Zna
rutynowe
metody
rozwiązywania
prostych
zadań inżynierskich ,potrafi
dokonać wyboru właściwych
metod oraz dokonać anlizy
rozwiązań
akceptuje i realizuje potrzebę
uczenia się i doskonalenia
umiejętności przez całe życie
rozumie
pozatechniczne
na środowisko i związanej z
tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje, szuka
rozwiązań proekologicznych
Zaliczenie z oceną
1 K. Ferenc - Spawalnictwo WNT Warszawa 2007
2. A. Klimpel- Spawanie, zgrzewanie i cięcie metali –technologie WNT Warszawa 1999
3. Praca zbiorowa Poradnik Inżyniera Spawalnictwo WNT
1. Praca zbiorowa pod redakcją L.Halamusa –Spawalnictwo Laboratorium .Politechnika Radomska Skrypty.
Radom 2000
2. J. Mikuła – Spawalność stali
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do laboratorium
Suma godzin:
dr inż. Jan Siuta
04.06.2016
[email protected]
Podpis
605-100-114
28
4
12
16
15
75
3
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.15
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Projekt konstrukcyjny
1
Obowiązkowy
Język polski
III
Prof. zw. dr hab. inż. Leon Kukiełka
Semestr 5
Projekt: 10
10
Wiedza z zakresu podstawy konstrukcji i eksploatacji maszyn, wytrzymałości materiałów oraz grafiki inżynierskiej
i CAD
Wiedza
CW1
CW2
CW3
Przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady,
metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich.
Przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień
odnoszących się do mechaniki i budowy maszyn
Przekazanie wiedzy o zastosowaniu i doborze poszczególnych materiałów przy projektowaniu maszyn i
urządzeń
Umiejętności
CU1
Umiejętność doboru materiałów, z uwzględnieniem rodzaju obróbki, w procesie projektowania maszyn i
urządzeń
CU2
Wyrobienie umiejętności dobru podzespołów i części do projektowanych maszyn i urządzeń
CK1
Uświadomienie ważności i rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu
na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje
CK2
Współdziałanie w grupie i przyjmowanie odpowiedzialności za wspólne realizacje
Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i
kompetencji społecznych (K)
Wiedza (EPW…)
Kierunkowy
efekt
kształcenia
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
EPU3
EPK1
EPK2
Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i
eksploatacji maszyn i urządzeń
Zna podstawowe narzędzia i techniki wykorzystywane do projektowania systemów i
urządzeń
rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury w zakresie mechaniki i budowy maszyn;
potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać
wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie
Potrafi pracować indywidualnie i w zespole; umie oszacować czas potrzebny na
realizację zleconego zadania; potrafi opracować i zrealizować harmonogram prac
zapewniający dotrzymanie terminów
Potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowanie, konstruowaniu i
obliczaniu elementów maszyn i urządzeń
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje
Potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role i ponoszenia
odpowiedzialności za wspólnie realizowane działania
K_W05
K_W08
K_W14
K_U01
K_U02
K_U16
K_K02
K_K03
Liczba godzin
Lp.
Treści projektów
P1
P2
Opracowanie różnych rozwiązań konstrukcyjnych dla zadanego indywidualnego projektu
Obliczenia wytrzymałościowe konstrukcji nośnej maszyny lub urządzenia
2
6
P3
Dobór elementów części maszyn i podzespołów do zadanego indywidualnego projektu
2
10
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Projekt
Doskonalenie metod i technik analizy zadania
inżynierskiego
Selekcjonowanie, grupowanie i dobór informacji do
realizacji zadania inżynierskiego
Aktualne normy krajowe i
międzynarodowe, katalogi części i
podzespołów maszyn
Forma zajęć
uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i
narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy
(wybór z listy)
podsumowuje osiągnięte efekty
kształcenia (wybór z listy)
Projekt
F2 - obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć)
F4 - wypowiedź/wystąpienie (dyskusja, prezentacja
rozwiązań konstrukcyjnych)
P4 - praca pisemna (projekt)
Efekty
przedmiotowe
EPW1
EPW2
EPW3
EPU1
EPU2
Projekt
F2
x
x
x
F4
P4
x
x
x
x
x
x
x
EPU3
EPK1
EPK2
x
x
x
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
(EP..)
EPW1
Ocena
Dostateczny
dobry
bardzo dobry
dostateczny plus
dobry plus
5
3/3,5
4/4,5
Zna wybrane zagadnienia z
konstrukcji i eksploatacji
maszyn i urządzeń
Zna większość zagadnień z
konstrukcji i eksploatacji
maszyn i urządzeń
Opanował podstawową
wiedzę z narzędzi i technik
wykorzystywanych do
projektowania systemów i
urządzeń
Opanował podstawowe
techniki stosowane przy
rozwiązywaniu prostych
Korzysta z właściwych metod
i narzędzi, ale rezultat jego
pracy posiada nieznaczne
błędy
Ma rozszerzoną wiedzę z
narzędzi i technik
wykorzystywanych do
urządzeń
narzędzi i technik stosowane
przy rozwiązywaniu prostych
Poprawnie korzysta z metod i
narzędzi w poszukiwaniu
informacji;
EPU2
EPU3
EPK1
nich odnieść
które nie wpływają na
rezultat jego pracy
które nie wpływają na
rezultat jego pracy
pracy i odnosi się do nich
EPK2
Realizuje (również w grupie)
powierzone zadania
EPW2
EPW3
EPU1
powierzone zadania wykazuje
się samodzielnością w
poszukiwaniu rozwiązań
Zaliczenie z oceną
1. A. Bober, M. Dudziak, Zapis konstrukcji, PWN, Warszawa 1999.
2. Zbiór zadań z części maszyn, pod red. W. Korewy, PWN, Warszawa, 1968.
3. W. Korewa, Części maszyn, PWN, Warszawa, 1976.
zagadnienia z konstrukcji i
urządzeń
narzędzi i technik
wykorzystywanych do
urządzeń
narzędzi i technik stosowane
przy rozwiązywaniu prostych
Samodzielnie poszukuje
informacji wykraczających
poza zakres problemowy
zajęć i wykorzystuje je w
swojej pracy;
bezbłędnie
bezbłędnie
Odnosi się do
pracy integrując
kompleksowo wszystkie
nieszablonowy sposób
myślenia.
powierzone zadania w pełni
samodzielnie poszukuje
rozwiązań
4. F. Stachowicz, Wytwarzanie i konstrukcja elementów maszyn, Wyd. Oficyna Pol. Rzesz., Rzeszów, 1996.
5. M. Porębska, Komputerowe wspomaganie projektowania zespołów i elementów maszyn w przykładach, Wyd.
AGH, Kraków, 1992.
6. K. Tubielewicz, Technologia, konstrukcja i eksploatacja maszyn, Wyd. Pol. Częst., Częstochowa, 1999.
7. Z. Osiński, Podstawy konstrukcji maszyn, PWN, Warszawa, 1999.
8. M. Dietrich. Podstawy konstrukcji maszyn T1, T2, T3. WNT, 2008 Warszawa.
1. J. Koszkula, Projektowanie, stosowanie i eksploatacja maszyn i urządzeń z tworzyw sztucznych, Wyd. Pol.Częst.,
Częstochowa, 1996.
2. T. Dobrzański, Rysunek Techniczny Maszynowy, WNT, Warszawa 2001.
3. A. Rutkowski, A. Stypniewska, Zbiór zadań z części maszyn, WSP, Warszawa, 1984.
Liczba godzin
na realizację
Konsultacje
Czytanie literatury
Przygotowanie do zajęć projektowych
Przygotowanie dokumentacji technicznej projektu
Suma godzin:
Prof. zw. dr hab. inż. Leon Kukiełka
Podpis
[email protected]
10
2
3
4
6
25
1
Wydział
Kierunek
Poziom studiów
Forma studiów
Profil kształcenia
B.17
Techniczny
I stopnia
praktyczny
PROGRAM PRZEDMIOTU
1. Nazwa przedmiotu
2. Punkty ECTS
5. Rok studiów
Projekt procesu technologicznego
1
Obowiązkowy
Język polski
III
Semestr 6
Projekt: 10
10
CW1
Student ma wiedzę w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, zasady, metody,
techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych
z mechaniką i budową maszyn, tak w przygotowaniu z udziałem metod symulacji jak i w rzeczywistym
środowisku.
CW2
Student ma wiedzę ogólną dotyczącą standardów i norm technicznych zagadnień odnoszących się do
Umiejętności
CU1
Student ma umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji
z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia
kompetencji zawodowych.
CU2
Student posiada podstawowe umiejętności projektowania maszyn, realizacji procesów wytwarzania,
montażu i eksploatacji maszyn, doboru materiałów inżynierskich stosowanych jako elementy maszyn oraz
CK1
Ma przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych
i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją
Wiedza (EPW…)
Kierunkowy efekt
kształcenia
EPW1
rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową
maszyn.
K_W14
EPW2
Ma podstawową wiedzę w zakresie standardów oraz norm technicznych
związanych z budową, działaniem i eksploatacją maszyn, urządzeń
i procesów.
K_W15
EPU1
EPU2
Potrafi posługiwać się właściwie dobranymi metodami pomiarowymi przy
projektowaniu i tworzeniu urządzeń i procesów.
Potrafi ocenić przydatność rutynowych metod i narzędzi służących do
rozwiązywania prostych zadań inżynierskich, typowych dla procesów,
urządzeń oraz wybierać i stosować właściwe metody i narzędzia.
K_U11
K_U23
EPK1
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie - dalsze kształcenie na
studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne,
szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych ze zmieniającymi się
szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe,
osobiste
i społeczne.
K_K01
Liczba godzin
Lp.
Treści projektów
P1
Projekt procesu technologicznego wykonania odlewu. Omówienie zakresu projektu.
Wydanie rysunków konstrukcyjnych części maszyn. Dobór naddatków na obróbkę
skrawaniem. Powierzchnia podziału formy i naddatki technologiczne.
2
P2
Rysunek surowego odlewu. Krzepnięcie odlewów, węzły cieplne i obliczanie modułu
krzepnięcia węzłów cieplnych.
2
P3
Rodzaje i konstrukcje nadlewów, zasilanie węzłów cieplnych za pomocą nadlewów.
Obliczanie modułów krzepnięcia nadlewów.
2
P4
Zasięg działania efektu brzegowego i nadlewu, obliczanie liczby nadlewów. rysunek
rozmieszczenia nadlewów. Obliczenie masy odlewu z nadlewami. Rodzaje i budowa
układów wlewowych, miejsce doprowadzenia układu wlewowego.
2
P5
Obliczanie czasu zalewania formy i powierzchni przekrojów poprzecznych układu
wlewowego. Opracowanie rysunku koncepcji technologii wykonania odlewu i rysunku
formy odlewniczej.
2
10
Forma zajęć
Środki dydaktyczne
Projekt
Realizacja zadania inżynierskiego
Projektor
Forma
zajęć
(wybór z listy)
Projekt
F3 - praca pisemna (dokumentacja projektowa)
F5 - ćwiczenia praktyczne (projekty indywidualne
i grupowe)
P4 - praca pisemna (projekt)
Efekty
przedmiotowe
Projekt
F3
F5
x
x
x
x
EPW1
EPW2
EPU1
EPU2
EPK1
P4
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
Ocena
Przedmiotowy
Dostateczny
dobry
efekt
dostateczny plus
dobry plus
kształcenia
3/3,5
4/4,5
(EP..)
EPW1
Rozumie
w
stopniu Rozumie i potrafi
wystarczającym
zinterpretować
EPW2
Ma podstawową wiedzę z
zakresu standardów i norm
technicznych w budowie maszyn.
EPU1
Wykonuje powierzone zadanie
popełniając nieznaczne błędy.
Umie w stopniu wystarczającym.
Potrafi
ocenić
przydatność
rutynowych metod i narzędzi do
inżynierskich.
EP U2
EPK1
przez całe życie.
z zakresu standardów i
norm technicznych w
budowie maszyn.
Wykonuje
powierzone
zadanie. Umie i potrafi
zinterpretować
Potrafi ocenić przydatność
rutynowych
metod
i
narzędzi
do
rozwiązywania prostych
zadań inżynierskich i
samodzielnie
poszukuje
dodatkowych informacji.
bardzo dobry
5
Rozumie, potrafi
zinterpretować i wyjaśnia
innym
Ma szczegółową wiedzę z
zakresu standardów i norm
technicznych
w
budowie
maszyn.
Wykonuje powierzone zadania
bezbłędnie. Umie, interpretuje i
wyjaśnia innym
Potrafi ocenić przydatność
rutynowych metod i narzędzi
do rozwiązywania prostych
zadań
inżynierskich
i
samodzielnie
poszukuje
dodatkowych
informacji
problemowy zajęć.
przez całe życie.
Zaliczenie na ocenę
1. M. Perzyk, S. Waszkiewicz, M. Kaczorowski, A. Jopkiewicz, Odlewnictwo. WNT, Warszawa 2013.
2. Poradnik Inżyniera Odlewnictwo Tom I, WNT, Warszawa 1986.
1. Tabor A., Rączka J., Projektowanie odlewów i technologii form, Wyd. FOTOBIT, Kraków 1998.
Godziny zajęć z nauczycielami
Konsultacje
Liczba godzin
na realizację
10
1
Czytanie literatury
Wykonanie projektu cz. w domu
Suma godzin:
Dr hab. inż. MieczysławHajkowski
Podpis
[email protected].
6
8
25
1

B. Przedmioty kierunkowe, mechanika i budowa maszyn 2016

Transkrypt

Podobne dokumenty

KARTA PRÓBY NA STOPIEŃ BISZKOPTA Imię i

KÓŁKO JĘZYKA ROSYJSKIEGO Uczeń: 1. Zna podstawowe zwroty

Wymagania podstawowe z geografii kl. II

KONCEPCJA PRACY SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 2 W

M2 - SJO PW

Umiejętność z PP Wymagania szczegółowe Uczeń

absolwent naszego przedszkola osiąga dojrzałość szkolną zgodnie

Sztuczna inteligencja B. Informacje szczegółowe

Pozostałe przedmioty

ZAJĘCIA KOMPUTEROWE • posługuje się komputerem w