docpobierz - BIP MC
download 
Reklamacja Transkrypt
pobierz - BIP MC
Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 ANEKS numer 1 Czy istnieją alternatywne do IRU sposoby zagwarantowania długoterminowego udostępnienia infrastruktury (w tym: możliwość rozbudowy/przebudowy infrastruktury, współinwestowania w środki trwale w celu podniesienia parametrów technicznych infrastruktury, w drodze działań Regulatora) w celu zapewnienia wykonalności i realizacji projektów finansowanych ze środków publicznych, w tym funduszy unijnych? Należy wskazać alternatywne scenariusze i dokonać analizy uwarunkowania możliwości ich zastosowania, mając na względzie np. warunki finansowe udostępniania infrastruktury przez dysponenta, analizując możliwych przychodów i poziomu atrakcyjności cen dla obu stron transakcji. 1.1. Możliwe sposoby zagwarantowania długoterminowego udostępnienia infrastruktury obejmują potencjalnie: a) nabycie infrastruktury, b) dzierżawa długoterminowa w trybie IRU, c) współwłasność infrastruktury na poziomie: a. kanalizacji, b. kabla. 1.2. W ramach istniejącej infrastruktury można wykorzystać następujące formy jej pozyskania: [kanalizacja teletechniczna] Głównym dysponentem i oferentem kanalizacji oraz rurociągów telekomunikacyjnych na rynku jest TP S.A., której warunki udostępniania infrastruktury w tej dziedzinie są częściowo regulowane, jako część dostępu telekomunikacyjnego (oferta ramowa – jednak nie dotyczy to kanalizacji innej niż dostępowa). Ponadto istnieje oferta rynkowa TP nie wynikająca z decyzji regulacyjnych. Podobnie niektórzy operatorzy również udostępniają miejsce w swoich rurociągach kablowych (w tym mikrokanalizacji) innym operatorom. Kanalizacja teletechniczna TP wybudowana jest głównie w obszarach miejskich lub gęstej zabudowy, przeważnie brak jest kanalizacji na obszarach wiejskich i międzymiastowych. Pozostali operatorzy sporadycznie świadczą usługi dzierżawy kanalizacji lub rurociągów kablowych. W świetle powyższych faktów, możliwe są następujące scenariusze: a) pozyskanie kompletnej 4-otworowej kanalizacji teletechnicznej zgodnej z wymaganiami SW, 1 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 b) pozyskanie otworu w kanalizacji teletechnicznej, do którego zaciągnięty będzie własny kabel światłowodowy. Wydaje się, że przypadek 1 nie będzie w praktyce możliwy, ponieważ operatorzy nie dysponują taką infrastrukturą. W tej sytuacji niemożliwe jest zrealizowanie pozyskania zasobów dokładnie zgodnych z wymaganiami opisanymi w SW. Ponieważ podstawową funkcją sieci IDM nie jest udostępnianie kanalizacji teletechnicznej, dopuszcza się rezygnację z wymagania posiadania wszędzie czterootworowej kanalizacji, ograniczając ją tylko do relacji nowo wybudowanych. W pozostałych relacjach wystarczające powinno być posiadanie odpowiedniej (zgodnej z profilami podanymi w SW) liczby ciemnych włókien. Przy takim założeniu możliwe jest pozyskanie kanalizacji w celu zainstalowania własnego kabla światłowodowego lub pozyskanie ciemnych włókien. Symulacja finansowa wpływu rezygnacji z posiadania pełnej kanalizacji pokazuje, że spadek przychodów z tego tytułu jest niewielki i nie przekracza 2%, zasadniczo za to obniżają się koszty inwestycyjne i eksploatacyjne. Przejście z kanalizacji 4-otworowej na 2-otworową obniża koszty inwestycyjne w granicach 8-10%, zaś koszty eksploatacyjne prawie dwukrotnie. [Dzierżawa ciemnych włókien] Obecnie tylko nieliczni operatorzy sieci telekomunikacyjnych w Polsce mają ciemne włókna w swej podstawowej ofercie (np. BPT Hawe). Operatorzy oferujący ciemne włókna w Polsce stosują ponadto różne modele sprzedaży, od tradycyjnych umów dzierżawy, aż po model oparty o zasady IRU. W przypadku tak dużego projektu można wykorzystać model IRU i można założyć, że relacje cenowe IRU będą korzystne w porównaniu do kosztów inwestycji i utrzymania sieci. Istotne jest, aby pozyskiwane w ten sposób profile były zgodne z wymaganiami Zamawiającego. [Zakup ciemnych włókien] Możliwość zakupu włókien światłowodowych na zasadzie odrębnej własności została wprowadzona Ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Zgodnie z art. 37 w/w Ustawy włókno światłowodowe umieszczone w kablu światłowodowym wchodzące w skład sieci telekomunikacyjnej może stanowić odrębny przedmiot własności i innych praw rzeczowych w rozumieniu przepisów Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. — kodeks cywilny. Zmiany wprowadzone przez w/w ustawę oraz wymogi Rozporządzenia w zakresie zakupu nowej infrastruktury pozwalają zakupić włókna na rynku telekomunikacyjnym od istniejących operatorów. Należy jednak stwierdzić, że rynek ten jest nowy, nieregulowany i brak jest potwierdzonych umów sprzedaży włókien. Operatorzy oferujący ciemne włókna w modelu IRU teoretycznie mogliby sprzedać te same włókna jednak mogą wystąpić problemy natury własności kanalizacji, gruntu, które uniemożliwią sprzedaż włókien. Ze względu na czas eksploatacji sieci światłowodowych i ich amortyzację można szacować, że ceny 2 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 zakupu włókien będą porównywalne do cen dzierżawy w trybie IRU na okres 25 letni lub minimalnie wyższe. Dla celów projektu na pewno korzystny byłby zakup włókien i można założyć, że relacje cenowe IRU będą korzystne w porównaniu do kosztów inwestycji i utrzymania sieci, jednak ze względu na brak potwierdzonych ofert operatorów w tym zakresie należy stwierdzić, że możliwości zakupu włókien będą dużo mniejsze niż dzierżawy w modelu IRU. Bardziej prawdopodobnym wariantem jest zapewnienie nowo wybudowanego kabla światłowodowego w obcym (dzierżawionym) otworze. Syntetyczne porównanie poszczególnych możliwości zawiera poniższa tabela. 3 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 Opis dzierżawa włókien • dzierżawa/zakup określonej liczby włókien światłowodowych w danej relacji Zalety • istotnie skrócony czas realizacji inwestycji • brak formalności związanych z uzyskiwaniem zgód administracyjnych na prowadzenie inwestycji Wady • dostęp do infrastruktury ograniczony dostępnością do kanalizacji • ograniczone możliwości rozbudowy sieci tyko w warstwie aktywnej • brak możliwości rozbudowy sieci w warstwie pasywnej • ograniczone zasoby sieciowe mogą skutkować ograniczonymi możliwościami usługowymi - np. brak możliwości świadczenia usługi dzierżawy ciemnych włókien • brak możliwości świadczenia usługi dzierżawy kanalizacji Oszczędności w stosunku do budowy linii • koszt budowy linii światłowodowej • koszt budowy kanalizacji kablowej • opłaty za umieszczenie w pasie drogowym kanałów teletechnicznych • koszty związane z utrzymaniem i okresowymi przeglądami kanalizacji kablowej Koszty dodatkowe w porównaniu do budowy linii • koszt dzierżawy/zakupu włókien 4 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 Opis Zalety dzierżawa kanalizacji teletechnicznej • dzierżawa jednego lub kilku otworów kanalizacji teletechnicznej, umożliwiającej instalację własnego kabla światłowodowego • istotnie skrócony czas realizacji inwestycji • brak formalności związanych z uzyskiwaniem zgód administracyjnych na prowadzenie inwestycji • w przypadku dzierżawy kanalizacji w postaci rury Ø32/40 możliwość zwielokrotnienia zasobów kanalizacji poprzez ułożenie własnej mikrokanalizacji Wykorzystanie „prawa drogi" • wykorzystanie „prawa drogi" jednego podmiotu do budowy dużych odcinków sieci, np. wykorzystanie pasa drogowego, • skrócony czas realizacji inwestycji • skrócenie formalności związanych z uzyskiwaniem zgód administracyjnych na prowadzenie inwestycji wykorzystanie podbudowy słupowej • wykorzystanie podbudowy słupowej sieci energetycznej do budowy infrastruktury • skrócenie formalności związanych z uzyskiwaniem zgód administracyjnych na Wady • dostęp do kanalizacji właściciela kanalizacji oraz innych dzierżawców zwiększone ryzyko uszkodzeń lub awarii sieci • w przypadku dzierżawy mikrokanalizacji brak możliwości rozbudowy • ograniczone możliwości rozbudowy sieci - np. przyłączanie nowych punktów czy nowych relacji sieci wymaga uzgodnień z właścicielem infrastruktury • brak możliwości świadczenia usługi dzierżawy kanalizacji • kosztowna rozbudowa sieci, Oszczędności w stosunku do budowy linii • koszt budowy kanalizacji kablowej • opłaty za umieszczenie w pasie drogowym kanałów teletechnicznych • koszty związane z utrzymaniem i okresowymi przeglądami kanalizacji kablowej Koszty dodatkowe w porównaniu do budowy linii • koszt dzierżawy kanalizacji, • koszt budowy linii doziemnej • koszt utrzymania linii doziemnej • koszt budowy linii napowietrznej • koszt utrzymania linii 5 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 Opis Zalety prowadzenie inwestycji Wady koszty takie same jak w przypadku budowy • ograniczona możliwość Trasowania przebiegów, „zejścia" ze słupów możliwe tylko w GPZ • znacznie większa podatność na awarie niż w przypadku linii doziemnych Oszczędności w stosunku do budowy linii Koszty dodatkowe w porównaniu do budowy linii napowietrznej Źródło: Protimo, ITTI, styczeń 2012 6 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 [porównanie wartości poszczególnych form pozyskania infrastruktury] 1.3. Z punktu widzenia przyszłego właściciela różne formy pozyskania infrastruktury mają różne wartości. Jako podstawową przyjmijmy infrastrukturę własną. Możemy zatem przypisać jej umowny współczynnik odniesienia wartości równy 1. Według Studium Wykonalności jest to czterootworowa kanalizacja teletechniczna z jednym otworem wypełnionym kablem światłowodowym. W tym miejscu warto porównać kanalizację czterootworową z dwuotworową. Analiza finansowa wykazuje następujące zmiany parametrów finansowych: pod względem inwestycji kanalizacja dwuotworowa jest tańsza ok. 7 tys zł/km, pod względem eksploatacji ze względu na mniejszy o połowę wymiar w rzucie poziomym koszt opłat z tytułu użycia pasa drogowego wynosi 50% kanalizacji czterootworowej, ponadto koszt podatku od budynków i budowli telekomunikacyjnych jest niższy o około 140 zł/km/rok. 1.4. Niezależenie od tego, czy w danym województwie wybudowana będzie kanalizacja cztero- czy dwu- otworowa, kolejne czynniki mające wpływ na wartość posiadanego majątku przedstawione są jako czynniki względne (mnożnikowe). [IRU, a własność] 1.5. Porównując zasoby dzierżawione w modelu IRU z posiadanymi na własność podstawową różnicą będzie fakt możliwości dysponowania zasobem w IRU przez ściśle określony czas, powiedzmy lat 20; po upłynięciu tego okresu infrastruktura wraca do właściciela, o ile nie ma opcji wykupu. Jeżeli jest opcja wykupu, to z kolei zależy na jakich warunkach jest ta opcja wykupu – niektóre umowy przewidują na przykład wykup po wartości księgowej, co chroni interes Województwa. Należy zatem podzielić niniejsze rozumowanie na dwie ścieżki: umowa z opicją wykupu i bez tej opcji. W przypadku braku opcji wykupu po upływie lat 20 infrastruktura pozyskana w IRU traci wartość z punktu widzenia Województwa. W przypadku infrastruktury posiadanej na własność lub korzystnej opcji wykupu można przyjąć, że jej czas efektywnej eksploatacji wynosi lat 30. Dodatkowym czynnikiem ograniczającym możliwość dysponowania infrastrukturą pozyskaną w trybie IRU mogą być ewentualne zapisy umowy IRU ograniczające możliwość przekazania prawa do IRU. Aby wyznaczyć wartość posiadanego majątku można posłużyć się metodą oceny przychodów możliwych do wygenerowania dzięki jej posiadaniu lub wyliczeniem wartości odtworzeniowej, czyli nakładami niezbędnymi do poniesienia w celu uzyskania takiej infrastruktury. 1.6. Stosując metodę odtworzeniową w przypadku IRU możemy albo uwzględnić koszt wybudowania sieci albo jej pozyskania w IRU na kolejne 10 lat. Wybudowanie sieci nie jest w żaden sposób 7 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 adekwatne do odtworzenia na okres 10-letni, gdyż w wyniku otrzymujemy infrastrukturę na lat 30. W przypadku braku opcji wykupu i konieczności pozyskania IRU na kolejne 10 lat dysponent ma dobrą pozycję negocjacyjną, gdyż użytkownik nie ma dobrej alternatywy. W tej sytuacji dysponent może stawiać warunki oparte na pozyskanym dodatkowym strumieniu pieniędzy. Przy symulacji zdyskontowanego strumienia porównanie wartości dla lat 20 i 30 dzierżawy IRU daje czynnik 1,32 w przypadku przedłużenia umowy IRU na dotychczasowych warunkach, co przekłada się na czynnik mnożnikowy korygujący wartość infrastruktury pozyskanej w IRU bez opcji wykupu jako 0,76. 1.7. Analizując wagę dodatkowych lat użytkowania infrastruktury własnej dokonano symulacji przychodów w okresie 20- i 30- letniej eksploatacji sieci. Porównanie tych wartości dokonane przez podzielenie zdyskontowanej wartości przychodów daje czynnik mnożnikowy 1,13 – 1,17 na korzyść infrastruktury własnej. Przyjmując zatem średnią wartość porównującą możliwość generowania przychodów z infrastruktury własnej w stosunku do IRU jako 1,15 otrzymujemy czynnik mnożnikowy korygujący wartość infrastruktury pozyskanej w IRU jako 0,87. 1.8. Ostatecznie, dla celów wyznaczenia względnej wartości infrastruktury pozyskanej w trybie IRU, proponujemy przyjąć średnią wynikającą z dwóch metod obliczenia wartości, czyli (0,87 + 0,76) / 2 = 0,815. 1.9. Drugim istotnym czynnikiem jest ryzyko niezakończenia procesu inwestycyjnego w terminie. Skutkiem takiego wydarzenia może być w najlepszym razie potraktowanie niezrealizowanej części inwestycji jako kosztu niekwalifikowanego, w najgorszym razie konieczność zwrócenia dofinansowania dla całej inwestycji. Biorąc pod uwagę wartość inwestycji oraz 85% dofinansowanie ze środków UE kwoty te mogą być znaczne. Zastosowanie IRU praktycznie usuwa to ryzyko, gdyż nawet w przypadku konieczności przebudowy lub rozbudowy istniejącej infrastruktury czas na to potrzebny nie będzie przekraczał końcowego terminu ukończenia inwestycji. Ocena tego ryzyka powinna opierać się na wartości możliwych strat z tytułu nieukończenia projektu w terminie oraz prawdopodobieństwa takiego wydarzenia. 1.10. W przypadku budowy całości infrastruktury prawdopodobieństwo nieukończenia całości w terminie zależy od kilku czynników. Ich analiza jest opisana w Załączniku 1. Wartość ta jest silnie zależna od czasu jakim dysponujemy na zrealizowanie całości prac budowlanych i wzrasta wraz z upływem czasu, dlatego też powinna być wyznaczona ponownie w momencie ostatecznego formułowania warunków postępowania, a więc pod koniec fazy dialogu w trybie dialogu konkurencyjnego. Dla okresu dwuletniego przy przyjętych parametrach składania wniosków o decyzje lokalizacyjne dla 7 odcinków co 14 dni zakończymy w terminie 0,477 całości sieci. 8 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 Wielkość ta stanowi próg realizacji – pr. wyznaczający bezpieczną granicę budowy własnej sieci. Inaczej mówiąc, w przypadku pozyskania w ramach istniejącej infrastruktury powyżej 52,3% sieci i wybudowania pozostałej części ryzyko niezakończenia prac w terminie jest równe 0. Ta analiza posłuży skonstruowaniu współczynnika oceniającego ryzyko niezakończenia budowy sieci w terminie i przepadku części środków unijnych. [możliwość uzyskiwania przychodów] 1.11. Dodatkowym skutkiem nieposiadania kanalizacji jest utrata możliwości uzyskiwania przychodów z dzierżawy otworów. Po analizie modeli finansowych dla województw Polski Wschodniej oszacowano różnicę przychodów wynikającą z niemożności świadczenia usługi dzierżawy kanalizacji dla 20-letniego okresu eksploatacji (stosując zdyskontowane przepływy) na 1,0-1,3%. Tym samym możemy przyjąć wartość samego kabla lub włókien (bez kanalizacji) na 0,99 w stosunku do pełnej kanalizacji. [Koszty eksploatacji] 1.12. Poza początkowymi kosztami inwestycji należy także przeanalizować koszty eksploatacji. Jako okres porównawczy przyjęto okres 20-letni. W przypadku kanalizacji własnej koszty utrzymania będą musiały być w całości poniesione przez Operatora Infrastruktury, gdyż będzie jedynym użytkownikiem tej infrastruktury. W przypadku IRU zależy to od zapisów umownych – na rynku znane są zarówno umowy, w których całość kosztów konserwacji i utrzymania jest wliczona w pierwotną opłatę IRU, jak i takie, gdzie opłata pierwotna obejmuje jedynie prawo do użytkowania, a koszty eksploatacji naliczane są na bieżąco. Funkcjonują także rozwiązania pośrednie, gdzie n. koszty pierwszych 5 lat eksploatacji są wliczone w opłatę pierwotną, a pozostałe są rozliczane na bieżąco. Ponadto różnica może być w przypadku dzierżawy lub zakupienia wiązki włókien światłowodowych, w takim przypadku zgodnie z Ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych koszt utrzymania będzie dzielony proporcjonalnie do ilości posiadanych włókien. Należy jednak mieć na względzie, że w takim przypadku będą zmniejszone również przychody, gdyż posiadacz infrastruktury zostawiając sobie część włókien będzie chciał je wykorzystywać do świadczenia przy ich pomocy usług. Wymierna ocena wpływu takiej sytuacji jest bardzo trudna, gdyż konkretne wartości będą silnie zależały od proporcji ilości włókien udostępnionych do całości profilu kabla oraz od proporcji pomiędzy kosztami stałymi i zmiennymi. Analizując koszty operacyjne można podzielić je na koszty stałe i zmienne. Stałe będą koszty operacyjne takie jak: zużycia materiałów, energia elektryczna, utrzymanie biura i zaplecza organizacyjnego, wynagrodzenia, usługi obce, utrzymanie urządzeń aktywnych, 9 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 dzierżawa nieruchomości i pomieszczeń, audyt techniczny infrastruktury. Zmienne będą: konserwacja sieci, korzystanie z pasa drogowego, podatek od nieruchomości, zakup ruchu. Przyjmujemy, że przychody będę się dzieliły również proporcjonalnie do posiadanych zasobów. Porównując te dane dla przykładowego modelu województwa dla całej sieci otrzymujemy: Koszty operacyjne (rocznie) [zł] Całość kabla 3/4 kabla Połowa kabla 1/4 kabla Konserwacja sieci 1 932 641 1 449 481 966 321 483 160 Koszty ruchu 2 612 166 1 959 124 1 306 083 653 041 Podatki i opłaty 3 843 076 2 882 307 1 921 538 960 769 Pozostałe koszty 7 680 558 7 680 558 7 680 558 7 680 558 16 068 441 13 971 470 11 874 499 9 777 529 18 234 273 13 675 705 9 117 137 4 558 568 Razem koszty 1 Przychody 1.11. Z powyższego zestawienia widać wyraźnie, że korzyści wynikające z obniżenia kosztów konserwacji sieci oraz podatków i opłat są z nawiązką konsumowane przez pozostałe koszty stałe, prowadząc wręcz do strat. Dlatego też rekomendujemy stosowanie takiego rozwiązania jedynie w skrajnych przypadkach, w krótkich relacjach dla których nie ma innego wyjścia. Aby odzwierciedlić tę kwestię proponujemy wagę 0,05. 1.12. Inna sytuacja występuje w przypadku kabli zbudowanych na podbudowie energetycznej. Koszty eksploatacji mierzone opłatą za podwieszenie kabla oraz średnioroczny koszt serwisu i napraw 2 wynosi 16 400 zł, w porównaniu do 8 000 zł dla kabla w kanalizacji doziemnej . Daje to współczynnik kosztów w wysokości 0,488. Co do przychodów, to nie bierzemy pod uwagę ewentualnych utrudnień w dojściu do punktów dystrybucyjnych ze względu na specyfikę lokalizacji sieci energetycznych i przyjmujemy, że poziom przychodów uzyskany dzięki tej infrastrukturze będzie taki sam, jak dla doziemnych linii światłowodowych. Tym samym współczynnik dla infrastruktury budowanej na podbudowie energetycznej wynosi 0,488. [wpływ ceny] 1 Przyjęto tutaj uproszczony podział liniowy przychodów, w rzeczywistych warunkach rynkowych podział ten nie musi być liniowy, gdyż w przypadku nasycenia rynku pozostała część włókien nie będzie wykorzystywana, wtedy nadmiarowe włókna pozostaną niesprzedawalne. 2 Wg Kuch, Sękowski, Taczanowska-Wileńska „Prawne, techniczne i ekonomiczne aspekty budowy linii światłowodowych na podbudowie słupowej sieci energetycznej”, Warszawa sierpień 2011. 10 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa. Projekt systemowy POIG.08.03.00-00-002/11 1.13. Każde z tych rodzajów infrastruktury będzie oferowane w określonej cenie nabycia. Oznacza to, że wymienione powyżej czynniki są wagą, która powinna być zastosowana do podanej ceny. Odzwierciedla to fakt nabycia, za określoną cenę C, dóbr o określonej wartości W. W przypadku sieci w pełni wybudowanej jej wartość określana jest z wagą 1, natomiast w przypadku sieci złożonej z różnych elementów jej wypadkowa wartość wynika z wartości poszczególnych części składowych i proporcji między nimi. 11 Wydatek w ramach "Projektu systemowego – działania na rzecz rozwoju szerokopasmowego dostępu do Internetu” współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach 8 Osi Priorytetowej, Społeczeństwo informacyjne – zwiększenie innowacyjności gospodarki, Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013 oraz z budżetu Państwa.
