Listopad 2015

MIESIĘCZNIK INFORMACYJNO-EDUKACYJNY PRZEDSZKOLA NR 208
W TYM NUMERZE:






Dzień jabłka w naszym
przedszkolu
Z życia grupy II i VIII
Stawiamy na samodzielność –
relacja z życia grupy IV
Poznaję i ćwiczę swoje ręce –
kilka słów o motoryce małej
Muzyka w przedszkolu
Przepis na bezglutenową i
bezcukrową szarlotkę jaglaną
DZIEŃ JABŁKA W NASZYM
PRZEDSZKOLU
20 października w naszym
przedszkolu odbyła się impreza pt
„Dzień Jabłka”. Wspólnie bawiliśmy się
w sali gimnastycznej. Na początku
wszystkich przedszkolaków odwiedził
gość specjalny – pani Przekupka , która
przyszła prosto z targu. Przyniosła
dzieciom kosz pełen jabłek, o których
opowiadała, jakie są smaczne i dlaczego
warto je jeść. Pani Przekupka zaprosiła
nas także na pierwszy konkurs, w którym
udział brały Pani Dyrektor i Pani
Wicedyrektor, a zadanie polegało na
obraniu jabłka na czas. Co to były za
emocje – wszyscy dopingowali i bili
brawa.
W końcu nadszedł czas na wspólne zabawy
ruchowe, w których rolę główną odegrały
jabłka. Zrywaliśmy jabłka, które były
podwieszone na nitkach, zbieraliśmy jabłka
spośród owoców rozsypanych po sali,
przekładaliśmy jabłka z kosza do pojemnika,
robiliśmy slalom z jabłkiem na talerzyku,
Wypełnialiśmy
kontur
jabłka
z
wykorzystaniem prawdziwych owoców. Nie
mogło zabraknąć oczywiście wspólnie
śpiewanych piosenek. I tak nasze
przedszkolaki śpiewały piosenkę pt. „ Podaj
jabłko” tworząc łańcuszek, w którym
podawaliśmy sobie z ręki do ręki te pyszne
owoce. Dzieci, tradycyjnie już, wykonały
również obrus ze stempli z połówek jabłek
maczanych w farbach. Na koniec nadszedł
wspaniały czas dla naszego podniebienia –
degustowaliśmy wykonane przez każdą
grupę zdrowe potrawy z jabłek bez dodatku
cukru. Były to: placuszki, razowe muffinki,
kasza jaglana z musem jabłkowym, kompot
z miodem i cynamonem, kieszonki jabłkowe,
zapiekane jabłkowe róże. Mniam, mniam nikt nie mógł się oprzeć tak pysznym
smakołykom. Wszystkim bardzo, ale to
bardzo
smakowało,
co
zostało
udokumentowane w galerii zdjęć na naszej
stronie internetowej .
09.10.2015 r. Nr 4/118/2015
Listopadowe wydarzenia w
naszym przedszkolu:
 Wizyta dzieci w Teatrze
Małego Widza ( 10 XI )
 Spotkanie rodziców z
przedstawicielami szkół
specjalnych ( 18 XI )
 Koncert muzyczny (23 XI )
Gazetkę redagują zamiennie: Ewa DębińskaDzidek, Marta Perekitko, współpracują wszyscy
nauczyciele.
Listopadowi Jubilaci
Antosia - gr. II
Julka - gr. II
Antoś – gr. III
Radek – gr. V
Julka – gr. VI
Jaś – gr. VII
Maksio – gr. X
Życzymy Wam dużo radości
i spełnienia marzeń!
KALENDARIUM
Opracowała: mgr Karolina Cendrowska
11 XI – Narodowe Święto
Niepodległości
16 XI – Międzynarodowy Dzień
Tolerancji
21 XI – Światowy Dzień
Życzliwości
25 XI – Światowy Dzień
Pluszowego Misia
30 XI – Andrzejki
1
Z ŻYCIA GRUPY II I VIII
W naszych grupach już od rana,
życie wartko wre.
Wszystkie dzieci do przedszkola,
bardzo spieszą się.
Idą Kosma i Pawełek,
a za nimi Julki dwie.
Podąża też Nikolas i Nikola,
gdy tymczasem w szatni już
Alanek przebiera się.
A na końcu Karolcia i Tosia,
uśmiechnięte jak do zdjęcia,
docierają na zajęcia.
Na początku wszyscy się witamy,
do „Porannego kręgu” zapraszamy.
Chcąc mieć sprawne dłonie,
bardzo dbamy o nie.
Więc ćwiczymy bez ustanku
chwytając drążki i kasztanki,
żołędzie oraz liście
i pozostałe masy wszystkie.
Bawimy się też masą solną i plasteliną
wodą i kisielem,
u nas naprawdę dzieje się wiele.
STAWIAMY NA SAMODZIELNOŚĆ –
RELACJA Z ŻYCIA GRUPY IV
Czas adaptacji do przedszkola mamy już
za sobą. Nowe Dzielniaczki z grupy IV
czują się bezpiecznie. Wszystkie dzieci
są radosne i gotowe na nowe wyzwania.
A najważniejszym z nich jest rozwijanie
samodzielności, czyli gotowości do
podejmowania zadań opartych na
osobistej aktywności dzieci. Zgodnie z
programem
wychowania
przedszkolnego: ,,Nasze Przedszkole” W.
Żaby- Żabińskiej i M. Kwaśniewskiej,
dzieci powinny mieć możliwość
zdobywać doświadczenia w zakresie
następujących czynności:
• ściąganie ubrań, butów, umieszczanie
ich w wyznaczonym miejscu w szatni,
• zakładanie ubrań, butów,
• wiązanie obuwia,
• korzystanie z toalety,
• spożywanie posiłków – prawidłowe
posługiwanie się łyżką, widelcem,
korzystanie z serwetek, zwrócenie
uwagi na kulturę spożywania posiłków.
W
październiku
dzieci
zdobywały doświadczenia w zakresie
kulinarnym – robiliśmy w sokowirówce
wyśmienity sok z buraka, marchewki i
jabłka. Podczas tych zajęć dzieci
odczuwały
radość,
były
bardzo
zainteresowane i aktywne, co ilustrują
zdjęcia.
W listopadzie będziemy ćwiczyć w
naszej grupie samodzielne ubieranie się
i rozbieranie.
Czasem zajrzymy do Kuchcikowa,
by na ząb coś przygotować.
Ostatnio było to pieczone jabłko
i mus jabłkowy z jęczmienną kaszką.
A kiedy już zdrowo sobie pojemy,
podczas odpoczynku się relaksujemy.
Wszyscy tu miło spędzamy czas,
gdyż przedszkole uczy i bawi nas.
W
aspekcie
poznawczym
samodzielne wykonywanie różnych
czynności zmusza dziecko do
koncentracji
uwagi,
kształtuje
podzielność i wybiórczość uwagi,
sprzyja zapamiętywaniu. Wszystko,
co dziecko wykona własnymi rękami,
do czego dojdzie własną myślą, co
przeżyje — buduje jego umiejętności,
wiedzę o sobie i innych oraz o
świecie. Dziecko poznając efekty
własnej
aktywności
może
konfrontować
je
ze
swoimi
możliwościami. Dzięki temu uczy się,
w których sytuacjach poradzi sobie
samodzielnie, a w których musi się
zwrócić o pomoc. Czerpie również ze
swojego działania satysfakcję i
buduje poczucie sprawczości. Ma
większy wpływ na zdarzenia niż
dziecko wyręczane w swoich
planach, decyzjach i działaniach.
Opracowały:
mgr Katarzyna Grymuła
mgr Elwira Orzyłowska – Sosnówka
POZNAJĘ I ĆWICZĘ SWOJE RĘCE –
KILKA SŁÓW O MOTORYCE MAŁEJ
Motoryka
to
ogólna
sprawność fizyczna człowieka. Dzieli
się na małą i dużą. Motoryka duża
dotyczy ruchów angażujących całe
ciało,
np.
bieganie,
skakanie,
chodzenie. Motoryka mała odnosi
się do czynności związanych z
używaniem dłoni i palców. Aby
prawidłowo stymulować rozwój
ruchowy dziecka należy zacząć od
rozwijania
motoryki
dużej,
a
następnie przejść do rozwijania
motoryki małej.
Ręka to bardzo wyspecjalizowany
narząd. Służy nie tylko do
wykonywania rozmaitych ruchów,
ale także do chwytania, badania i
poznawania otaczającego świata, czy
w końcu do komunikowania się.
Sprawność ręki jest niezwykle ważna
dla
wykonywania
codziennych
czynności
życiowych,
czy
różnicowania cech i właściwości
przedmiotów.
2
Opracowała: mgr Bogumiła Wielocha
r
Rozpoczynając
usprawnianie
motoryki małej dążymy do tego, by
dziecko odkryło własne ręce i ich
możliwości. W tym celu możemy
stosować masaż dłoni materiałami o
zróżnicowanej fakturze, czy zachęcać
dziecko do zanurzania swoich dłoni w
tworzywach o różnej strukturze: tj.:
- woda, farby, piana mydlana, pianka do
golenia;
- materiały półpłynne: kisiel, krochmal,
żele, galaretka;
- materiały sypkie: kasza, piasek, ryż,
groch, fasola;
- tworzywa przekształcalne: masa
solna, glina, plastelina, ciastolina,
pucholina;
materiały
naturalne:
kamyki,
kasztany, żołędzie, szyszki.
Dzięki takim działaniom dostarczamy
dziecku
głębokich
wrażeń
pomagających mu odczuć i zobaczyć
własne ręce. Pobudzamy go też do
spontanicznej
aktywności,
która
rozwija jego sprawność manualną.
Dzieciom z różnymi ograniczeniami
ruchowymi należy pomóc poprzez
kierowanie ruchów rąk w trakcie
manipulacji (metoda Felicji Affolter).
Starajmy się wykonywać razem z
dzieckiem naturalne ruchy dotykania i
badania przedmiotu, obracać nim,
wolno poruszać. Ręce dorosłego mogą
znajdować się pod lub na rękach
dziecka. Ważne jest, by podczas
dotykania
i
eksploracji
nakierowywanej przez nas, robić
przerwy i dawać dziecku możliwość
wykonania pierwszych samodzielnych
ruchów badawczych.
Według
Bogusława
Śliwerskiego: „Ręka jest głównym
narzędziem człowieka. Zajęcia ręczne
są kluczowe w rozwoju mózgu
dziecka.”
Zachęcam zatem Państwa do takich
zabaw z dzieckiem, które pomogą mu
poznać i ćwiczyć swoje dłonie.
Pamiętajmy przy tym, by podczas
wykonywania
proponowanej
aktywności
pozostawiać
pewną
swobodę dziecku w wykorzystaniu
danego przedmiotu, czy materiału.
Poniżej przedstawiam parę pomysłów
na zabawy usprawniające motorykę
małą:
- pocieranie, masowanie dłoni
różnymi fakturami: np. ręcznik, gąbka
morska, kawałek futerka, nasze ręce;
- zabawy paluszkowe: np. „Sroczka”,
„Rodzina paluszków”;
owijanie rąk szeleszczącym
materiałem, koralikami, kolorowymi
wstążkami;
- wkładanie do dłoni dziecka
przedmiotów o różnym kształcie;
- zanurzanie rąk dziecka w różnych
materiałach, konsystencjach;
- zabawy z wodą – ciepła, zimna
(uderzanie dłońmi o powierzchnię
wody, pocieranie rąk pod wodą,
przelewanie
wody,
chlapanie,
wrzucanie różnych przedmiotów do
wody
i
ich
wyławianie);
- zakładanie na twarz dziecka chusty
i zachęcanie do jej zdjęcia;
- rozmazywanie na lustrze piany,
pianki do golenia;
- zachęcanie dziecka do chwytania
piłek różnej wielkości, wadze i
barwie;
- otwieranie i zamykanie razem z
dzieckiem różnych pudełek (w
środku można schować nagrodę);
wkładanie
i
wyjmowanie
przedmiotów z pudełka;
- wrzucanie fasoli/ żołędzi do
butelek, monet do skarbonki;
- swobodne malowanie dłońmi –
rozmazywanie na dużych arkuszach
papieru różnych kolorów farby;
- malowanie palcami na różnych
powierzchniach
(gładkich,
chropowatych, śliskich) lub z użyciem
farb
strukturalnych
(farba
wymieszana
z
cukrem/solą);
- wypełnianie pojemników np.
piaskiem, pucholiną (rękami lub przy
pomocy łyżki);
- ugniatanie, wałkowanie, lepienie
ciasta, wycinanie kształtów za
pomocą foremek;
- przypinanie klamerek, np., podczas
wieszania bielizny.
Opracowała: mgr Karolina Król
MUZYKA W PRZEDSZKOLU
W każdy wtorek i czwartek w
naszym przedszkolu odbywają się dla
każdej grupy zajęcia muzyczne.
Przebiegają one wg następującego
schematu: powitanie dzieci, śpiewanie
piosenek, gra na instrumentach
muzycznych,
zabawy
muzycznoruchowe, tańce i relaks.
Początek zajęć, zaraz po powitaniu,
przeznaczony jest na śpiewanie
piosenek. Co to oznacza w przypadku
dzieci z naszego przedszkola, dzieci
mających trudności komunikacyjne, w
dużej mierze niemówiących? Czy
oznacza to, że nauczycielki śpiewają
znane i lubiane piosenki przedszkolne, a
dzieci słuchają? Na naszych zajęciach
muzycznych, pod tym hasłem kryje się
coś innego.
Przede wszystkim, kluczem do sukcesu
jest rozbudzenie uwagi i ciekawości
dzieci, utrzymanie jej, zbudowanie
motywacji do samodzielnej aktywności.
Piosenka jest traktowana jako materiał,
na którym pracuje się z dzieckiem, jako
materiał dydaktyczny i terapeutyczny.
Podczas zajęć staram się wykorzystywać
atrakcyjne dla dzieci akcesoria, w tym
szczególnie różnego rodzaju przebrania.
Wybieram piosenki służące aktywizacji
dzieci, włączające je w proces tworzenia
i odbioru muzyki. Dużą część stanowią
piosenki, podczas których dzieci
wykonują jakieś zadanie – trzymają
parasol, wkładają jabłko do koszyka,
głaszczą kotka, karmią wróbelka
ziarnami, czy lalkę kaszą, machają
rybką, którą za chwilkę połknie groźny
rekin – pacynka. Piosenki „opowiadają”
o świecie, o porach roku, zdarzeniach,
świętach, o tym co dzieci robią, co
oglądają.
Pracujemy
więc
na
konkretnym materiale. Prosty tekst,
nieraz silnie uproszczony, pozbawiony
nadmiaru
abstrakcyjnych
treści,
dostosowany jest do możliwości
poznawczych dzieci.
3
Przez takie przeróbki piosenki tracą może
niekiedy część walorów artystycznych,
stricte muzycznych, lecz za to zyskują
walory terapeutyczne.
Niektóre piosenki ilustrowane są za
pomocą symboli PCS. Tutaj, przy wsparciu
wpadającej w ucho piosenki, prezentowane
są symbole graficzne, które opisują jej
treść. Dobrym przykładem jest piosenka
„Kaczor Donald farmę miał” na podstawie
piosenki anglojęzycznej „Old McDonald
had a farm”. Piosenka ma potrójne
oddziaływanie – 1: komunikacyjne–
etykietowanie zwierząt za pomocą symboli
PCS, 2 – logorytmiczne, a więc
usprawnianie
narządu
mowy,
prowokowanie mowy za pomocą śpiewania
sylab, 3 – budowanie świadomości istnienia
odmienności językowej. Piosenkę tę można
śpiewać w wersji polsko i anglojęzycznej.
Dzieci, znające polską wersję, można
zaznajomić także z wersją w języku
angielskim. Na zasadzie analogii dzieciom
uławia
to
dostrzeżenie
różnic
i
podobieństw między obiema wersjami. W
ten sposób wprowadzamy dziecko w świat
innych języków i kultury realizując
wprowadzone przez MEN rozporządzenie
dotyczące
rozwijania
u
dzieci
z
niepełnosprawnością
intelektualną
świadomości odmienności językowej i
kulturowej.
Zajęcia muzyczne, poprzez naturalną
obecność ruchu, który jest nierozerwalnie
związany z muzyką, wspomagają rozwój
psychoruchowy naszych przedszkolaków.
Poprzez naukę „piosenek z pokazywaniem”,
a więc piosenek, w których tekst
ilustrowany jest gestem, doskonalą
koordynację wzrokowo-ruchową oraz
wzrokowo-słuchowo-ruchową.
Należy
wspomnieć też o silnej motywacji.
Atrakcyjna dla dzieci forma, poprzez
muzykę sprawia, że koncentrują one
uwagę na wykonywanej czynności. W
przypadku dzieci z MPD, ze znacznymi
ograniczeniami ruchowymi, motywacja
pomaga w przekraczaniu barier stawianych
przez ciało, pomaga zmobilizować ciało i
umysł na celu, jakim jest np. zagranie na
instrumencie,
współdziałanie
z
nauczycielem, rozluźnienie ciała, czy
świadome poruszanie ciałem, szczególnie
rękami. Na zajęciach muzycznych można
zaobserwować u dzieci
znaczne
wydłużenie czasu koncentracji uwagi.
Jako ciekawostkę podam fakt, że zdarza się,
że dziecko mające olbrzymie problemy ze
skupianiem i utrzymaniem uwagi, z
siedzeniem na miejscu, po półgodzinnych
zajęciach domaga się kontynuacji zajęć :)
Czemu służą zajęcia muzyczne? Jak
wszystkie rodzaje zajęć, pod osłoną muzyki
i dobrej zabawy, mają one szereg celów
terapeutycznych,
dydaktycznych
i
wychowawczych.
Podczas
zajęć
realizowane są m.in. takie cele, jak:
realizacja
naturalnych
potrzeb
rozwojowych – ruchu, aktywności, radości,
swobody działania, tworzenia, rozwijanie
umiejętności planowego i kontrolowanego
posługiwanie się własnym ciałem oraz
przedmiotami,
ćwiczenie
koordynacji
wzrokowo – ruchowej, ćwiczenia aparatu
mowy,
rozwijanie
umiejętności
współdziałania w grupie, wspólnej zabawy
w grupie i w parach, tworzenie radosnej
atmosfery
sprzyjającej
wyzwalaniu
samodzielnej aktywności i ekspresji
ruchowej, werbalnej.
Poza wszystkimi szczytnie postawionymi
celami zajęcia mają przede wszystkim
jedną, najważniejszą misję. Jest nią
dawanie radości. Najważniejsze jest
bowiem to, aby poprzez muzykę, taniec i
śpiew na buziach naszych przedszkolaków
gościł uśmiech, a w ich sercach radość.
Żeby dzieci oraz panie mogły na zajęciach
zapomnieć na chwilę o codziennych
trudach, smutkach i przenieść się w
zaczarowany świat muzyki :-)
.
WIEM CO JEM – BEZGLUTENOWA I
BEZCUKROWA SZARLOTKA JAGLANA
Składniki:
 350 g kaszy jaglanej (
nieugotowanej)
 1,3 kg kwaśnych, soczystych
jabłek ( obrane z pestek i skórki,
starte na tarce lub zmielone w
blenderze)
 3/4 szklanki suszonych daktyli
(namoczonych przez ok.30 min.
w gorącej wodzie)
 1 duży, dojrzały banan
 50 g płatków migdałowych,
można zmielić na mąkę
 1 łyżka mielonego cynamonu.
Składniki na masę daktylową na wierzch
ciasta
 25 daktyli bez pestek,
pokrojonych na kawałki
 10 łyżek mleka sojowego
niesłodzonego lub wody
W blenderze miksujmy pokrojonego
banana, pół szklanki wody i daktyle . Do
dużej miski przekładamy starte lub
zmiksowane
jabłka,
dodajemy
daktylowy sos i wsypujemy kaszę,
migdały
i
cynamon.
Mieszamy
dokładnie. Przekładamy do wyłożonej
papierem do pieczenia tortownicy
Pieczemy w piekarniku rozgrzanym do
200 st. C przez około 60 min. Gotowe,
lekko ostudzone ciasto smarujemy masą
z daktyli, którą przygotowujemy
rozgotowując daktyle w mleku sojowym
(gdy płyn szybko odparuje możemy
dodać jeszcze trochę mleka lub wody) i
Opracowała: mgr Anna Kasprzyk miksując masę na gładko blenderem.
Ciasto możemy zjadać zarówno na
ciepło, jak i na zimno. Smacznego!
Przepis zaczerpnięty z bloga
mniammniamvege.blogspot.com
Sprawdzony i przetestowany przez
pracowników przedszkola 
4