pokaż - BIP - Szkoła Muzyczna I st. im. Oskara Kolberga w Lubaniu

wykonano w październiku 2011r.
PROJEKT BUDOWLANY
Na podstawie art.20 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. – Prawo budowlane (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. Nr 106,
poz. 1126 z późniejszymi zmianami) oświadczam, że niniejszy projekt budowlany został sporządzony zgodnie
z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.
nazwa inwestycji:
adres inwestycji:
Inwestor:
Odtworzenie balkonu i remont muru pruskiego budynku Szkoły Muzycznej w
Lubaniu
Lubań, al. Kombatantów 11, dz. nr 1, obr. V, a.m.7
Szkoła Muzyczna I st. im. Oskara Kolberga,
al. Kombatantów 11, 59-800 Lubań
architektura
projektant:
mgr inż. arch. Przemysław Zagórski
nr upr.: 66/07/DOIA DS-1182
sprawdzający:
mgr inż. arch. Adam Konsencjusz
nr upr.: 36/07/DOIA DS-1184
konstrukcja
projektant:
mgr inż. Robert Wieczorkowski
nr upr.: 294/00/DUW DOŚ/BO/O126/O1
sprawdzający:
mgr inż. Adam Wieczorkowski
nr upr.: 8/DOŚ/04 DOŚ/BO/0412/08
STUDIO 4A pracownia architektury ul. Mickiewicza 9 59-800 Lubań NIP 613-121-74-30 regon 020264580 tel.:
(075)6451772 fax: (075)6451776 kom.: 512334286 mail:[email protected] www.studio4a.pl
SPIS TREŚCI
Projekt budowlany
Opis techniczny
1. PODSTAWA OPRACOWANIA
2. PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA
3. DANE EWIDENCYJNE
4. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
5. INWENTARYZACJA FOTOGRAFICZNA
6. OCENA STANU TECHNICZNEGO
7. OPIS ROBÓT BUDOWLANYCH
7.1. Wyburzenia i rozbiórki
7.2. Drewniana konstrukcja balkonu
7.3. Pokrycie dachowe
7.4. Rynny, rury spustowe i obróbki blacharskie
7.5. Warstwa wykończeniowa płyty balkonowej
7.6. Elementy z piaskowca- renowacja, hydrofobizacja
7.7. Wyprawa tynkarska
7.8. Elementy drewniane muru pruskiego
8. CHARAKTERYSTYKA EKOLOGICZNA
8.1. Odprowadzenie ścieków
8.2. Odpady stałe
8.3. Emisja hałasów oraz wibracji
8.4. Odprowadzenie wód opadowych
8.5. Interes osób trzecich
8.6. Wpływ na istniejący drzewostan, powierzchnię ziemi, glebę, wody powierzchniowe i podziemne
9. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
10. WARUNKI WYKONYWANIA ROBÓT BUDOWLANO-MONTAŻOWYCH
11. PLAN BIOZ
11.1. Zakres robót, w kolejności ich wykonywania
11.2. Wykaz istniejących obiektów budowlanych
11.3. Wskazanie elementów zagospodarowania działki lub terenu, które mogą stwarzać zagrożenie
bezpieczeństwa i zdrowia ludzi
11.4. Wskazanie dotyczące przewidywanych zagrożeń występujących podczas realizacji robót
budowlanych, określające skalę i rodzaje zagrożeń oraz miejsce i czas ich wystąpienia
11.5. Wskazanie sposobu prowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem do realizacji
robót szczególnie niebezpiecznych
11.6. Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych, zapobiegających niebezpieczeństwom
wynikającym z wykonywania robót budowlanych w strefach szczególnego zagrożenia zdrowia lub w
ich sąsiedztwie, w tym zapewniających bezpieczną i sprawną komunikację, umożliwiającą szybką
ewakuację na wypadek pożaru, awarii i innych zagrożeń
12. UWAGI
Część rysunkowa
Inwentaryzacja:
1
Widoki
2
Przekrój A-A
3
Przekrój B-B, C-C, D-D
Projekt budowlany:
4
Widoki
5
Przekrój A-A
6
Przekrój B-B, C-C, D-D
7
Detal wykonania elementów snycerskich
Załączniki
•
•
•
•
•
Wypis z ewidencji gruntów
Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:500
Pozwolenie na prowadzenie prac i robót przy zabytku
Kopia uprawnień zawodowych- mgr inż. arch. Przemysław Zagórski
Kopia uprawnień zawodowych- mgr inż. arch. Adam Konsencjusz
1:25
1:25
1:50
1:25
1:25
1:50
1:5
•
•
•
•
•
•
Kopia uprawnień zawodowych- mgr inż. Robert Wieczorkowski
Kopia uprawnień zawodowych- mgr inż. Adam Wieczorkowski
Kopia aktualnego zaświadczenia o przynależności do izby- mgr inż. arch. Przemysław Zagórski
Kopia aktualnego zaświadczenia o przynależności do izby- mgr inż. arch. Adam Konsencjusz
Kopia aktualnego zaświadczenia o przynależności do izby- mgr inż. Robert Wieczorkowski
Kopia aktualnego zaświadczenia o przynależności do izby- mgr inż. Adam Wieczorkowski
PROJEKT BUDOWLANY
STUDIO 4A pracownia architektury ul. Mickiewicza 9 59-800 Lubań NIP 613-121-74-30 regon 020264580 tel.:
(075)6451772 fax: (075)6451776 kom.: 512334286 mail:[email protected] www.studio4a.pl
OPIS TECHNICZNY DO PROJEKTU BUDOWLANEGO
1. PODSTAWA OPRACOWANIA
umowa z Inwestorem
obowiązujące normy i przepisy
wizja lokalna
wytyczne W.U.O.Z. we Wrocławiu
2. PODSTAWA PRAWNA OPRACOWANIA







Ustawa z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (j.t. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z
późn. zm.),
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego
zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. Nr 120, poz. 1133),
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 23 czerwca 2003 r. w sprawie informacji
dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony
zdrowia (Dz. U. Nr 120, poz. 1126),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 czerwca 2006 r. w
sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów
(Dz. U. Nr 80, poz. 563),
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 czerwca 2003 r. w
sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej
(Dz. U. Nr 121, poz. 1137),
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz.
690 z późn. zm.),
Ustawa z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr
80, poz. 717 z późn. zm.).
3. DANE EWIDENCYJNE
nazwa inwestycji:
Inwestor:
Odtworzenie balkonu i remont muru pruskiego budynku Szkoły
Muzycznej w Lubaniu
Szkoła Muzyczna I st. im. Oskara Kolberga
Aleja Kombatantów 11, 59-800 Lubań
adres inwestycji:
4. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Zgodnie z umową z
Inwestorem, przedmiotem
niniejszego
opracowania
jest
wykonanie
dokumentacji projektowej
odtworzenia
balkonu
i
remontu muru pruskiego
elewacji frontowej budynku
położonego
przy
al.
Kombatantów
11
w
Lubaniu.
fot. 1. Ilustracja historyczna
Lubań, Aleja Kombatantów 11, dz. nr 1, obr. V, a.m.7
5. INWENTARYZACJA FOTOGRAFICZNA
fot. 2. Elewacja tylna (fot. W. Milczek)
fot. 3. Balkon- widok ogólny (fot. W. Milczek)
fot. 4. Balkon- barierki, słupy podwalina (fot. W. Milczek)
fot. 5. Balkon- więźba, pokrycie dachowe (fot. W. Milczek)
Błąd!
fot. 6. Elewacja frontowa (fot. W. Milczek)
fot. 7. Elewacja frontowa- strefa okapu (fot. W. Milczek)
fot. 8. Elewacja frontowa- strefa okapu (fot. W. Milczek)
6. OCENA STANU TECHNICZNEGO

balkon
Pozostałość po pokryciu zadaszenia balkonu stanowi dachówka ceramiczna, typu
karpiówka, w kolorze czerwonym, układana w tzw. koronkę. Ze względu na długotrwały brak
remontów lub chociażby prawidłowej konserwacji, stan wizualny jak i techniczny dachówki
pozostawia wiele do życzenia. Długoletnie nieszczelności pokrycia spowodowane
spękaniem, zlasowaniem oraz niekompletnością dachówek, prowadziło do stale
powiększających się prześwitów. W ich wyniku dochodziło do zamakania drewnianej
konstrukcji nośnej.
Niepokojący jest fakt występowania na drewnianych elementach konstrukcji miejsc o
znacznym zawilgoceniu oraz lokalnym porażeniu przez czynniki biologiczne. Cechy te mają
wpływ na istotny spadek wytrzymałości drewna. Również drewniane elementy balkonu
znajdujące się ponad płytą stropową odznaczają się znacznymi brakami konstrukcji oraz
ozdobnych elementów snycerskich.
Stan techniczny i wątpliwa estetyka zdegradowanej, drewnianej konstrukcji
zadaszenia balkonu, wymusiły decyzję o całkowitej wymianie tego elementu. Ze względu na
zabytkowy charakter obiektu (budynek wpisany do rejestru zabytków), tym bardziej zasadna i
celowa staje się gruntowna rekonstrukcja pierwotnego układu. Prace obejmować powinny
również odtworzenie uszkodzonych gzymsów płyty stropowej, a także brakującej sztukaterii
okiennej.

mur pruski
Szczyt ściany elewacji frontowej stanowi tzw. mur pruski. Przestrzenie pomiędzy
drewnianymi elementami konstrukcji stanowi wypełnione z cegły pełnej na
najprawdopodobniej zaprawie wapiennej.
Mur wykończony został tynkiem wapiennym, który w chwili obecnej odspajaja się
dużymi płatami i spada z dużej wysokości na chodnik znajdujący się przed wejściem
głównym do budynku. Sytuacja ta stanowi realne zagrożenie dla zdrowia i życia
użytkowników obiektu.
Stan techniczny wyprawy tynkarskiej w tym miejscu budynku oceniono jako
niedostateczny, w związku z tym należy liczyć się z natychmiastowa interwencją. Podjęto
decyzję o całkowitym zbiciu tynku muru pruskiego oraz zastąpieniu go nową wyprawą
tynkarską nakładaną na odpowiednio przegotowane podłoże.
7. OPIS ROBÓT BUDOWLANYCH
O wykonanie prac mogą ubiegać się wyłącznie wykonawcy (osoby fizyczne, osoby
prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej), którzy posiadają
uprawnienia do wykonywania prac konserwatorskich przy zabytkach zgodnie z przepisami
określonymi w rozporządzeniu Ministra Kultury z dnia 9 czerwca 2004r. w sprawie
prowadzenia prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, badań
konserwatorskich i architektonicznych, a także innych działań przy zabytku wpisanym do
rejestru zabytków oraz badań archeologicznych i poszukiwań ukrytych lub porzuconych
zabytków ruchomych (Dz.U. Nr150, poz.1579).
7.1. Wyburzenia i rozbiórki
Wyburzeniu i rozbiórce podlegać będą:
 obróbki blacharskie i orynnowanie zadaszenia balkonu,
 pokrycie zadaszenia balkonu,
 drewniana konstrukcja zadaszenia balkonu,
 tynk okolic muru pruskiego.
7.2. Drewniana konstrukcja balkonu
Wysokość barierek ochronnych balkonu oscyluje w granicach 90 cm. Wartość ta nie
spełnia wymagań stawianych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Zakłada się jednak, iż dana inwestycja polegać będzie
jedynie na odtworzeniu pierwotnego wyglądu balkonu (remoncie), co nie wymusza
obowiązku dostosowywania jej do aktualnie obowiązujących przepisów.
Poza nieistniejącym fragmentem barierek części środkowej, geometria konstrukcji
balkonu, rozstawy, przekroje poprzeczne elementów drewnianych pozostają niezmienne w
stosunku do aktualnie istniejących. Dokładną specyfikację techniczną wykonania konstrukcji
balkonu precyzują rysunki zawarte w części graficznej niniejszego opracowania.
Do realizacji wykorzystać należy wysezonowane drewno lite (sosnowe lub
świerkowe) o klasie C27, pozbawione jakichkolwiek wad, zaizolowane ciśnieniowo poprzez
zanurzenie. Wszystkie elementy drewniane powinny posiadać wymiary identyczne jak
elementów pierwotnych. Układ zaciosów i zdobień belek, słupów, krokwi, płatwi oraz
wszelkich elementów snycerskich powinien powtarzać swój pierwowzór. W celu zwiększenia
trwałości wszystkich elementów drewnianych, krawędzie tych elementów powinny zostać
sfazowane w stosunku 2 x 2 mm. Wszystkie elementy drewniane należy zabarwić bejcą do
drewna na kolor zbliżony do barwy elementów drewnianych muru pruskiego i pokryć
dwukrotnie matowym lakierem bezbarwnym do użytku zewnętrznego.
Pokrycie dachowe układać na pełnym deskowaniu grubości 18 mm. Deski łączyć ze
sobą metodą pióro- wpust. Połączenia między drewnianymi elementami konstrukcyjnymi
koniecznie realizować za pomocą drewnianych, tradycyjnych połączeń ciesielskich.
Przytwierdzenie elementów drewnianych do elewacji oraz płyty balkonowej realizować przy
pomocy odpowiednich kotew stalowych. Styk elementów drewnianych z murem
(szczególnie podwalin, płatwi i słupów krańcowych) zabezpieczyć warstwą papy.
7.3. Pokrycie dachowe
Po wykonaniu konstrukcji nośnej zadaszenia balkonu należy
przystąpić do realizacji pokrycia. Założono wykonanie pokrycia z
ceramicznej dachówki karpiówki w kolorze czerwonym, układanej w
koronkę. Drobnowymiarowe elementy pokrycia układane będą na
bezpośredniej warstwie nośnej jaką stanowić będzie pełne deskowanie
grubości 18 mm zabezpieczonej folią paroizolacyjną.
Dachówki karpiówki cechują się niewielkim formatem oraz
prostą budową. Łączone są bez zakładek, co zapewnia ścisłe
przyleganie dachówek do siebie. Aby cała powierzchnia dachu była
szczelna, układa się je w taki sposób,
ażeby poszczególne rzędy na siebie
nachodziły.
Ze względu na niewielką powierzchnię zadaszenia balkonu,
transport dachówek na wysokość połaci dachu
najkorzystniej jest wykonać ręcznie. Pierwszy
rząd dachówek układany jest na szczycie
dachu, aby mieć orientację co do
ich rozmieszczenia. Drugi rząd
dachówek układany jest na dole, ale nie na samej
krawędzi okapu. Chodzi o to, aby fugi w dolnym i górnym
rzędzie
leżały na tej samej prostopadłej linii. Po zaznaczeniu linii
przebiegu
spoin – co sześć płytek w górnym i dolnym rzędzie – można
przystąpić
do
układania. Dachówki powinny być przesunięte wzajemnie o połowę.
Ostatni rząd dachówek powinien zostać wykończony krótszymi dachówkami typu
kalenicowego. W ten sposób można uzyskać jednolity raster na całej powierzchni. Dolny
rząd tworzą specjalne karpiówki okapowe, które są krótsze i mają prostokątne zakończenie.
Krawędzie dachu wykończyć należy dachówkami krawędziowymi, a styki płaszczyzn
gąsiorami łączonymi przy pomocy klamer.
7.4. Rynny, rury spustowe i obróbki blacharskie
Woda opadowa z połaci dachu odprowadzana będzie za pomocą rynien półokrągłych
Ø100 i pary rur spustowych Ø75 wykonanych z blachy tytanowo- cynkowej.
Stalowe uchwyty rynien należy montować do konstrukcji dachu w odstępach
maksymalnie co 70 cm. Gięcie uchwytów powinno odbywać się z zachowaniem szczególnej
ostrożności, aby nie naruszyć powłoki pokrywającej uchwyty. Rynny powinny wystawać poza
zakończenie połaci dachowej mniej więcej połową swej szerokości, w taki sposób, aby
spływająca woda zawsze trafiała do rynny.
Do montażu rur spustowych należy zastosować uchwyty łączone do ściany za
pomocą śrub z kołkiem rozporowym o długości min. 120 mm. Rury spustowe montować
wzdłuż boniowań narożników facjaty.
Obróbki blacharskie połączenia połaci dachowej ze ścianą budynku należy wykonać z
powlekanej powłoką organiczną blachy o barwie zbliżonej do koloru dachówek, a miejsca
połączeń uszczelnić masą silikonową w identycznym kolorze.
Obróbki blacharskie okapu wspornika balkonu należy wykonać z blachy tytanowo cynkowej grubości minimum 0,65 mm, umieszczając jedną krawędź blachy pomiędzy płytą
balkonu a podwaliną (blachę zamontować przed osadzeniem elementu drewnianego),
natomiast drugą krawędź arkusza wypuścić na odległość około 2 cm poza obrys płyty
balkonowej. Krawędź blachy okapu wygiąć w taki sposób, aby nadać jej formę kapinosa
(uniemożliwiającego spływanie wody pod powierzchnią blachy), chroniąc tym samym gzyms
balkonu przed powstawaniem nieestetycznych zacieków. Połączenie obróbek blacharskich z
podwaliną zabezpieczyć masą silikonową w kolorze szarym.
7.5. Warstwa wykończeniowa płyty balkonowej
Przed montażem elementów ceramicznych należy sprawdzić stan płaszczyzny płyty
balkonowej. Powinna ona być nachylona w kierunku trzech
krawędzi
zewnętrznych, w taki sposób, aby ewentualna woda opadowa
kierowana
była do wyprofilowanych korytek biegnących wzdłuż
podwaliny konstrukcji balkonu.
Posadzkę balkonową, po wcześniejszym
usunięciu fragmentów odspajających się, oczyszczeniu,
zagruntowaniu i wypełnieniu ubytków, należy pokryć
płynną folią. Krawędzie styku płyty stropowej z budynkiem należy
zabezpieczyć systemowymi kołnierzami uszczelniającymi.
Posadzki wykończyć płytkami np. Klinkier Przysucha o wymiarach 245 x 245
x
14 w kolorze naturalnym. Naroża zabezpieczyć cokolikami 75 x 245 x 10 tego samego
systemu. Elementy bezwzględnie przyklejać klejem mrozoodpornym,
rozprowadzanym pacą grzebieniową. Idealne warunki do pracy z
zastosowaniem kleju to +18 ÷ +24°C. Ponieważ najlepsze
właściwości kleju utrzymują się przez około 15 - 30 minut,
pokrywane klejem powierzchnie powinny być podzielone na
mniejsze fragmenty,
jednak ze względu na niewielką powierzchnię płyty balkonowej,
rozłożenie płytek można realizować w jednym etapie.
Zaplanowano ułożenie płytek stosując spoinę grubości 4 mm (prawidłowy odstępy
między płytkami zapewnić powinno użycie plastikowych krzyżyków dystansowych),
wypełnioną masa do fugowania w kolorze zbliżonym do koloru okładzin. Naroża wewnętrzne
na styku płaszczyzn cokołu i płyty balkonowej wykończyć masą silikonową o barwie zbliżonej
do koloru spoin.
7.6. Elementy z piaskowca- renowacja, hydrofobizacja
Zakłada się, że renowacji zostaną poddane będą:
 dwa wsporniki płyty balkonu;
 kroksztyny, na których wspiera się oczep/ płatew więźby daszku nad balkonem;
 kroksztyn pod płytą balkonową, stanowiący jednocześnie zwornik łuku okna na parterze;
 opaski drzwiowe i okienne otworów przyległych do balkonu oraz parapety tych okien.
W przypadku gdyby odrestaurowanie któregokolwiek elementu okazało się niemożliwe,
należy wykonać nowy element, identyczny jak pierwotny.
Prawidłowo przeprowadzony zabieg czyszczenia to podstawowy warunek dla
uzyskania optymalnego efektu estetycznego. Renowację elementów z piaskowca rozpocząć
od usunięcia mchów i roślin. Dalsze prace związane z oczyszczeniem kamienia z brudu i
szkodliwych nawarstwień czarnej patyny przeprowadzić przy użyciu agregatu Ce.Pe metodą
wodnego strumieniowania ciśnieniowego na pół sucho (10 l/h) odpowiednio dobranym
ścierniwem (twardość i granulacja) zmieszanym z mgłą wodną (dysza Venturiego). Metoda
ta pozwala na regulację ciśnienia roboczego w bardzo szerokim zakresie (zabieg zostanie
poprzedzony próbami dla ustalenia optymalnych warunków czyszczenia- dobór odpowiedniej
twardości i frakcji ścierniwa oraz ciśnienia roboczego).
Kolejnym krokiem jest usunięcie osłabionych, zniszczonych i wtórnych spoin wątku
kamiennego, które należy usunąć mechanicznie z zachowaniem dużej ostrożności przy jego
wybijaniu tak, aby nie uszkodzić krawędzi kamienia. W przypadku stwierdzenia na
powierzchni piaskowca wtórnych nawarstwień, przemalowań lub cementowych uzupełnień,
należy je usunąć mechanicznie z zachowaniem dużej ostrożności tak, aby nie naruszyć
kamienia.
Proponuje się lokalne wzmocnienie strukturalne osłabionego piaskowca np. materiałem
KEIM Silex OH. Zastosowanie tego preparatu pozwala na przywrócenie parametrów
mechanicznych zbliżonych do pierwotnych. Piaskowiec rozwarstwiony o nieodwracalnie
zdezintegrowanej strukturze powinien zostać zastąpiony zbliżonym materiałem historycznym
o dobrych właściwościach technicznych.
Ubytki w kamieniu należy uzupełnić w technologii kitów mineralnych np. masą KEIM
Restauro Top. Uzupełnienia wykonać naśladowczo do kolorystyki i faktury oryginalnego
kamienia. Brakujące spoinowanie uzupełnić zaprawą np. KEIM Restauro Fuge.
Istotnym elementem opracowania estetycznego elewacji jest położenie powłoki barwnej
na wątku kamiennym. Proponuje się farby „ laserunkowe” np. KEIM Restauro- Lasur, które
nie przykryją całkowicie elewacji, tylko pozwolą na delikatne scalanie kolorystyczne całej
powierzchni i zahydrofobizują całą elewację. fragmenty niewymagające scalenia należy
poddać hydrofobizacji z zastosowaniem np. preparatu KEIM Lotexan N metodą powlekania.
Zabieg ten zabezpieczy powierzchnię kamienia przed bezpośrednim oddziaływaniem wody
opadowej oraz szybkim zabrudzeniem się ścian.
7.7. Wyprawa tynkarska
Ze względu na niewielką powierzchnię fragmentu elewacji frontowej (~ 34 m 2), której
dotyczyć mają prace tynkarskie, najrozsądniejszym rozwiązaniem wydaje się wykonanie
nowych wypraw tynkarskich przy użyciu tynków renowacyjnych WTA na całej powierzchni
muru pruskiego. Konieczność rozłożenia rusztowania wysokości kilkunastu metrów na całej
elewacji, przy założeniu wykonania nowych tynków jedynie w miejscach odspajania się
starych wypraw tynkarskich lub przy wykorzystaniu tradycyjnych tynków cementowowapiennych, wydaje się nieracjonalna. Podjęto decyzję o wymianie tynków muru pruskiego
elewacji frontowej w pełnym zakresie, co gwarantuje ich trwałość (punktowe uzupełnianie
tynków i szpachlowania elewacji nie daje pełnej gwarancji niezawodności).
Prace tynkarskie dotyczyć będą również uzupełnienia ubytków gzymsu płyty
balkonowej, reprofilacji i wyostrzenia tych profili oraz wyrównania płaszczyzny spodu płyty
balkonowej.
Przed rozpoczęciem prac tynkarskich, należy skuć wszystkie tynki wykonane
pomiędzy konstrukcją drewnianą muru pruskiego, tak aby umożliwić jak najdłuższe naturalne
wysychanie ściany. Zewnętrzne prace tynkarskie powinno się rozpocząć od oczyszczenia
elewacji. Podłoże powinno się przygotować bardzo starannie, usuwając resztki starego
tynku, pyłu i gruzu. Miejscowe uzupełnienia cementowe oraz zdegradowane cegły, kamień i
kruche, osypujące się spoiny należy usunąć mechaniczne, a następnie oczyścić na sucho
powierzchnię muru z pyłów i drobnych pozostałości zapraw przy pomocy szczotki lub za
pomocą sprężonego powietrza. Skruszałe fugi należy usunąć do głębokości co najmniej 2- 3
cm, skruszałe kamienie wymienić na nowe. W miejscach zakażenia mikrobiologicznego
(zielone plamy kolonii glonów i zielenic oraz szaro- czarne skupiska grzybów i porostów),
należy przeprowadzić zabieg dezynfekcji preparatem biobójczym metodą natryskową.
Głęboko zakażone podłoże wymaga nasączenia struktury oraz wykonania badań
sprawdzających skuteczność zabiegu (czynność należy wykonać przed rozpoczęciem
procesów technologicznych w celu zniszczenia mikroflory, we wszystkich miejscach
porażonych grzybami, glonami i porostami, także w stadium zarodnikowym). Gruz wywieźć
poza miejsce prac. Wszystkie powierzchnie tynkowane należy zagruntować.
W przypadku odkrycia ewentualnych zniszczeń murów i pęknięć konstrukcyjnych,
dalsze czynności pozostawić do rozstrzygnięcia Inspektora nadzoru inwestorskiego. W
przypadku ewentualnego odsłonięcia zabytkowych elementów kamiennych lub innych
cennych detali o znaczeniu historycznym, dalsze czynności pozostawić do rozstrzygnięcia
Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
Prawidłowo przeprowadzony zabieg czyszczenia to podstawowy warunek dla
uzyskania optymalnego efektu estetycznego. Należy zbadać stan muru przez ostukiwanie go
z poziomu rusztowań. W zależności od rodzaju zniszczeń stosować odpowiednie naprawy.
Przed przystąpieniem do renowacji tynku muru pruskiego, drewniane elementy muru należy
zabezpieczyć oklejając je folią i taśmą malarską.
Możliwość dodatkowego przezbrojenia powierzchni murów za pomocą siatek
tynkarskich należy pozostawić do rozstrzygnięcia Inspektora nadzoru inwestorskiego i
Inwestora. Ze względu na niewielką powierzchnię tynkowanych ścian, nową, wapienną
wyprawę tynkarską należy nakładać ręcznie. Technologia, obróbka i narzędzia stosowane
przy jej wykonywaniu są identyczna jak przy tradycyjnych tynkach cementowo- wapiennych.
Spód płyty balkonowej należy wyrównać przy pomocy tynku cienkowarstwowego gr.
0,6 mm. Ściany elewacji frontowej ze względu na widoczny stan zniszczenia i zawilgocenia
tynków, powinny być pokryte układem tynków renowacyjnych WTA. Zniszczone materiały
ścienne, często o zwiększonym zawilgoceniu, wymagają słabszych pozbawionych skurczy
tynków wapiennych. Z uwagi na to, że tynki wapienno- cementowe często okazują się zbyt
szczelne i mocne na słabych, zniszczonych murach, może dojść do zerwania przyczepności
z podłożem. W wyniku tego często nawet na nowych tynkach, nałożonych na starych
osłabionych podłożach, widoczny jest efekt tzw. głuchego tynku i siatki spękań.
Tynki
szerokoporowe
należy
pokrywać
farbami
o
bardzo
wysokiej
paroprzepuszczalności. Jest to warunek konieczny dla prawidłowego działania tynku
renowacyjnego. Przewiduje się wykonanie warstwy barwiącej przy użyciu farby
krzemianowej (silikatowej) lub zolowo- krzemianowej w kolorze identycznym jak reszta
elewacji.
Prace elewacyjne wykonać wg schematu:
 zabezpieczyć daszkami elementy mogące ulec uszkodzeniu;
 okna, witryny, drzwi i drewniane elementy muru pruskiego zabezpieczyć przy pomocy
folii i taśm malarskich;
 naprawić wykonane z zapraw zachowane elementy sztukatorskie gzymsu płyty
balkonowej;
- wykonać szablony detali elewacyjnych;
- zamontować przy pomocy odpowiedniej masy klejącej dorabiane elementy
architektoniczne (fragmenty o większym ciężarze łączyć dodatkowo przy pomocy
kotew i wkrętów odpornych na korozję);
- przy użyciu materiału na podkład (rdzeń) np. KEIM Kalkputz Grob odtworzyć lub
naprawić elementy proste (gzymsy, opaski) za pomocą szablonu z wcześniej
wykonanych rysunków w skali 1: 1 oraz wykończyć materiałem np. KEIM
Universalputz Fein;
 skuć tynki muru pruskiego elewacji frontowej oraz fragmenty odspajające się spodu płyty
balkonowej;
 przygotować ściany elewacji frontowej pod tynki renowacyjne:
- dokładnie oczyścić lica cegły z resztek starych zapraw;
- usunąć kruche spoiny na głębokość 2-3 cm;
- wyszczotkować i oczyścić mur np. sprężonym powietrzem lub twardą szczotką;
- usunąć resztki tynku i gruz z terenu prac (zwłaszcza posiadające ślady soli lub
grzybów);
 wszystkie fragmenty tynkowane zmyć wodą pod ciśnieniem z dodatkiem detergentów;
 zdezynfekować miejsca zaatakowane przez mikroorganizmy preparatem np. KEIM
Algicid Plus (przy dwukrotnym nakładaniu);
 tynkowane fragmenty elewacji frontowej i balkonu zagruntować środkiem np. KEIM
Spezial Fixativ;
 tynkowane fragmenty ścian elewacji frontowej pokryć wyprawami renowacyjnymi:
- uzupełnienić większe zagłębienia, dziury i ubytki materiałem np. KEIM Porosan
Ausgleichsputz;
- wykonać obrzutkę przekrywającą 50% grubości podłoża, lecz nie więcej niż 5 mm
przy pomocy środka np. KEIM Porosan Trass Zementputz;
- nanieść tynk renowacyjny np. KEIM Porosan Trass Sanierputz- nanoszony w
dwóch warstwach, każda po min. 10 mm, lecz nie więcej niż 40 mm;
 tynki muru pruskiego oraz spód płyty balkonu, celem wyrównania faktury oraz chłonności,
pokryć cienkowarstwowym tynkiem cementowo- wapiennym z dodatkiem włókien
zbrojących np. KEIM Universalputz Fein o ziarnie grubości 0,6 mm;
 nanieść wysokoparoprzepuszczalną farbę krzemianową nakładaną w dwóch warstwach
np. KEIM Granital (pierwsza warstwa z dodatkiem 10% KEIM Spezial Fixativ)
7.8. Elementy drewniane muru pruskiego
Przed położeniem tynków renowacyjnych, należy zbadać stan techniczny
drewnianych elementów muru pruskiego. W razie stwierdzenia defektów materiału,
szczególnie tych, które mogą się powiększać, należy dokonać odpowiednich napraw (w razie
konieczności wymienić element na nowy). Po wykonaniu wyprawy tynkarskiej, konstrukcję
drewnianą muru należy oczyścić przy pomocy suchej szczotki. Szczególną uwagę należy
zwrócić na staranne usunięcie ewentualne fragmentów tynku, które mogłyby się dostać w
podłużne rozwarstwienia drewna. Elementy drewniane starannie pokryć dwukrotnie
bezbarwnym lakierem matowym do użytku zewnętrznego.
8. CHARAKTERYSTYKA EKOLOGICZNA
8.1. Odprowadzenie ścieków
nie dotyczy
8.2. Odpady stałe
nie dotyczy
8.3. Emisja hałasów oraz wibracji
nie dotyczy
8.4. Odprowadzenie wód opadowych
Sposób odprowadzenia wód opadowych nie ulega zmianie.
8.5. Interes osób trzecich
Inwestycja nie narusza interesu osób trzecich- w rozumieniu prawa budowlanego.
8.6. Wpływ
na istniejący
powierzchniowe i podziemne
drzewostan,
powierzchnię
ziemi,
glebę,
wody
nie dotyczy
9. WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
nie dotyczy
10. WARUNKI WYKONYWANIA ROBÓT BUDOWLANO-MONTAŻOWYCH
Wszystkie roboty budowlano- montażowe i odbiór robót wykonać zgodnie z
„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano- montażowych”.
11. PLAN BIOZ
W oparciu o Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 27 sierpnia 2002r w sprawie
szczegółowego zakresu i formy planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz
szczegółowego zakresu rodzaju robót budowlanych, stwarzających zagrożenie
bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, stwierdza się, iż zachodzi przypadek uzasadniający
opracowanie „planu BIOZ” (ozn. „tak”). Plan bioz dotyczyć powinien prowadzenia robót, przy
których występuje ryzyko uszczerbku zdrowia lub zagrożenia życia z powodu:
prac na wysokości ponad 5,0 m
wykonywania wykopów o ścianach pionowych bez rozparcia o głębokości większej niż
1,5 m oraz wykopy o bezpiecznym nachyleniu ścian o głębokości większej niż 3 m
rozbiórki obiektów o wysokości powyżej 8 m
robót wykonywanych na terenie czynnych zakładów przemysłowych
montażu i demontażu rusztowań przy budynkach średniowysokich
robót wykonywanych przy użyciu dźwigów
niektórych robót przy obiektach mostowych
prac wykonywanych pod lub w pobliżu przewodów linii wysokiego napięcia lub
czynnych linii komunikacyjnych
robót budowlanych wymagających użycia materiałów wybuchowych
tak
nie
tak
nie
nie
nie
nie
nie
nie
roboty prowadzone w portach i przystaniach podczas ruchu statków
roboty przy budowlach piętrzących wodę powyżej 1m słupa wody
robót prowadzonych w temperaturze poniżej -10 stopni C
roboty przy elementach zawierających azbest i inne szkodliwe substancje chemiczne,
także w przypadku promieniowania jonizującego
robót na czynnym obszarze kolejowym
nie
nie
nie
nie
nie
11.1. Zakres robót, w kolejności ich wykonywania















zgłoszenie do właściwego organu o zamierzeniu rozpoczęcia prac, co najmniej 7 dni
przed datą rozpoczęcia;
szkolenie pracowników zasad BIOZ oraz BHP z zapisem w rejestrze i dzienniku budowy;
zabezpieczenie placu robót;
demontaż istniejącego pokrycia oraz konstrukcji zadaszenia balkonu;
odtworzenie gzymsów płyty balkonowej;
renowacja elementów z piaskowca;
wzniesienie drewnianej konstrukcji balkonu;
wykonanie pokrycia dachowego;
realizacja systemu odprowadzenia wody opadowej;
wykonanie warstwy wykończeniowej podłogi balkonu;
oczyszczenie muru pruskiego z istniejącej wyprawy tynkarskiej;
wykonanie tynku renowacyjnego;
uprzątnięcie placu;
dokonanie odbioru całości robót;
zgłoszenie do właściwego organu zakończenia robót;
11.2. Wykaz istniejących obiektów budowlanych
Na terenie przedmiotowej działki, poza rozpatrywanym budynkiem, znajduje się
maszt telekomunikacyjny.
11.3. Wskazanie elementów zagospodarowania działki lub terenu, które mogą
stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi
Uznano, że działka nie posiada elementów, które mogą stwarzać zagrożenie dla
życia i zdrowia osób na niej przebywających.
11.4. Wskazanie dotyczące przewidywanych zagrożeń występujących podczas
realizacji robót budowlanych, określające skalę i rodzaje zagrożeń oraz miejsce i czas
ich wystąpienia
TYP WYKONYWANYCH PRAC
montaż i demontaż rusztowań
przy budynku
prace izolacyjne z otwartym
ogniem
roboty murarskie, malarskie,
dekarskie i ciesielskie na
wysokościach
RODZAJ ZAGROŻENIA
SPOSÓB ZAPOBIEGANIA
ZAGROŻENIOM
zagrożenie wynikające z prac na
wysokościach oraz możliwości
należy zachować szczególną
upadku lub obsunięcia
ostrożność
elementów rusztowania
zagrożenie wynikające z
należy zachować szczególną
możliwości zajęcia się ogniem ostrożność; prace prowadzić w
budynku lub elementów jego
bezpiecznej odległości od
wyposażenia
elementów łatwopalnych
zagrożenie wynikające z prac na
wysokościach oraz możliwości
należy zachować szczególną
upadku lub obsunięcia narzędzi
ostrożność
itp. z wysokości
prace przy elementach i
urządzeniach pod napięciem
zagrożenie wynikające z
możliwości porażenia
elektrycznego
należy zachować szczególną
ostrożność; nie montować
elementów elektrycznych
wyposażenia budynku pod
napięciem
11.5. Wskazanie sposobu prowadzenia instruktażu pracowników przed przystąpieniem
do realizacji robót szczególnie niebezpiecznych
Instruktaż dla pracowników prowadzony będzie przed przystąpieniem do robót
mogących stwarzać zagrożenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi przez osoby posiadające
wymagane uprawnienia oraz zaświadczenia o ukończeniu kursu BHP i Ergonomii Pracy.
Potwierdzenie odbytych instruktaży w dzienniku budowy i zeszycie szkoleń BHP.
11.6. Wskazanie środków technicznych i organizacyjnych, zapobiegających
niebezpieczeństwom wynikającym z wykonywania robót budowlanych w strefach
szczególnego zagrożenia zdrowia lub w ich sąsiedztwie, w tym zapewniających
bezpieczną i sprawną komunikację, umożliwiającą szybką ewakuację na wypadek
pożaru, awarii i innych zagrożeń
Środki techniczne zapobiegające niebezpieczeństwom:
 wydzielenie miejsc pracy w strefach szczególnego zagrożenia dla uniemożliwienia
dostępu osób postronnych,
 stosowanie urządzeń i sprzętu o wymaganych parametrach technicznych, posiadającego
wymagane atesty oraz w niezbędnej ilości, gwarantującej bezpieczne wykonanie prac,
 oznakowanie przejazdów i przejść ewakuacyjnych i utrzymywanie ich we właściwym
stanie,
 zlokalizowanie w pobliżu miejsca prac niebezpiecznych stanowisk ze sprzętem ppoż. i
pierwszej pomocy,
Środki organizacyjne:
 wykonywanie wszystkich prac przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje pod
nadzorem osób do tego uprawnionych,
 wykonanie planu organizacji ruchu w związku z prowadzonymi pracami w pobliżu i w
obrębie terenu budowy,
 oznakowanie i zabezpieczenie zgodnie z przepisami miejsc prowadzonych robót,
 stosowanie przez pracowników wymaganego sprzętu ochrony osobistej i środków
bezpieczeństwa,
12. UWAGI
Jednostka projektowa nie odpowiada za jakiekolwiek szkody wynikłe z powodu
niestosowania się Wykonawcy do zaleceń w projekcie i pozycjach przywołanych oraz
niepoprawnego doboru i zastosowania materiałów i urządzeń zamiennych. Niniejsze
opracowanie zostało wykonane jako Projekt Budowlany - służący tym samym uzyskaniu
pozwolenia na budowę. Jakiekolwiek prace budowlane muszą być poprzedzone stosowną
analizą oraz wykonaniem Projektu Wykonawczego.
Wszelkie zmiany i ewentualne nieścisłości konsultować z projektantem. Opis
techniczny konsultować z rysunkami.
opracował:
ZAŁĄCZNIKI
STUDIO 4A pracownia architektury ul. Mickiewicza 9 59-800 Lubań NIP 613-121-74-30 regon 020264580 tel.:
(075)6451772 fax: (075)6451776 kom.: 512334286 mail:[email protected] www.studio4a.pl