Czy zajęcia dodatkowe mają zawsze dobry wpływ na dziecko?

Czy zajęcia dodatkowe mają zawsze
dobry wpływ na dziecko?
Coraz częściej wśród rodziców panuje przekonanie, że aby dziecko dobrze się
rozwijało i osiagnęło sukces w wieku dorosłym, powinno być już od maleńkości
aktywizowane. Dlatego też rodzice tak często decydują się na udział dziecka w zajęciach
dodatkowych tj. muzyka, taniec, karate, język obcy itp.
Liczne zajęcia dodatkowe odbywają się w formie zabawy, co działa na ich korzyść,
gdyż dziecko najchętniej i najszybciej uczy się właśnie poprzez zabawę. Jednakże, warto
pamiętać, że nasza pociecha po wielogodzinnym pobycie w przedszkolu jest już zmęczona.
Uczestnictwo w zajęciach dodatkowych może doprowadzić do sytuacji, w której
dziecko będzie przestymulowane, czyli dostanie za dużo bodźców. To z kolei doprowadzi
do chaosu, co zmniejszy poczucie bezpieczeństwa u dziecka i doprowadzi do zaburzeń w
jego rozwoju poznawczym.
Gdy dochodzi do takiej sytuacji, dziecko skupia się na swoich emocjach (lękach lub
pobudzeniu) i nie przyswaja wiedzy czy umiejętności zgodnie z własnymi możliwosciami.
Mózg nie ma czasu żeby, na spokojnie przeanalizować dostarczone mu informacje,
ponieważ dziecko prawie wogóle się nie nudzi, a tym samym nie wypoczywa.
Jak poznać, że dziecko jest przeciążone? Oto kilka sygnałów ostrzegawczych:
•
dziecko reaguje lękiem lub niepokojem, gdy wokół jest głośno i dużo się dzieje,
•
szybko się rozprasza i nie potrafi skupić się przez dłuższy czas,
•
nie cieszy się z nowych zabawek, nie bawi się nimi,
•
woli siedzieć samo niż bawić się z innymi dziećmi, niechętnie angażuje się w zabwy
ruchowe, lub też
•
reaguje agresywnie, krzyczy, bije i niszczy,
•
dziecko często jest zmęczone (ma podkrążone oczy, ziewa, zamyśla się, nie słyszy,
co się do niego mówi), albo jest
•
nadpobudliwe psychoruchowo, wierci się, ciągle coś mówi, nie czeka na swoją kolej.
Jak widać objawy przestymulowania są różne: cześć dzieci jest wycofana a część
nadpobudliwa. Jedne szukają ciszy, inne zaś lgną tam, gdzie jest głośno i ciagle coś się
dzieje. Oczywiście nie ma jasnego obrazu dziecka przestymulowanego, dlatego tak ważna
jest czujnosć rodzica i nauczyciela.
Bycie razem z dzieckiem, słuchanie tego, co ma nam ono do powiedzenia, a nie
ciągłe wożenie z jednych zajęć na drugie, jest dla przedszkolaka zdecydowanie ważniejsze.
Skupienie się tylko na rozwoju poznawczym może spowodować, że maluchy staną
się – owszem – zdyscyplinowane i pracowite, ale jednocześnie mogą mieć kłopoty
emocjonalne i społeczne. Nie będą potrafiły poradzić sobie ze swoimi frustracjami, nie
nawiążą bliższych kontaktów z rówieśnikami (bo nie będzie na to czasu), nie będą
wiedziały jak ciekawie wypełnić czas poza pracą (bo nigdy nie nauczyły się odpoczynku),
mogą mieć także problemy z podejmowaniem samodzielnych decyzji.
Każde dziecko – nawet to najmniejsze – potrzebuje czasu dla siebie, żeby pomyśleć,
odpocząć, zregenerować siły. Dziecko w wieku przedszkolnym potrzebuje min. 6 godzin
czasu wolnego – czasu na swobodną zabawę, rozmowę z rodzicami, gry, zabawy na
swieżym powietrzu. Jednak najważniejszy dla dziecka jest kontakt z rodzicami.
Maluch nie rozumie, że rodzic okazuje mu swoją miłość dbając o jego rozwój. On
nie chce dodatkowych zajęć, on chce taty i mamy, z którymi może porozmawiać, poczytać
książkę, pograć w grę planszową, powygłupiać się abo po prostu sie z nimi nudzić podczas
"nicnierobienia". Warto o tym pomyśleć.
Rodzicu! Do prawidłowego rozwoju twoje dziecko potrzebuje nie tylko działania, ale także
wyciszenia – dzięki temu mózg ma szansę na przyswojenie nowych informacji.
ŹRÓDŁO:
Anna Kordzińska – Grabowska "Za dużo na małej głowie...dziecko przestymulowane w
przedszkolu" [w:] Wychowanie w Przedszkolu, grudzień 2014, nr 11,s. 5 – 8