Ściągnij i przeczytaj - Gimnazjum Samorządowe nr 2 w Bolesławcu

NR 4 / GRUDZIEŃ 2013 r.
W tym numerze:

Musical

Miasteczko Rowerowe

Nasi uczniowie zdobywają stypendia i nagrody

Boże Narodzenie
Musical
4 grudnia 2013 r. w sali kina Forum
odbyła się premiera musicalu „Samotność
wróg czy przyjaciel?”. Spektakl powstał
w ramach projektu Profilaktyka i Pasje innowacyjnego przedsięwzięcia mającego na
celu budowanie otwartej, przyjaznej
i bezpiecznej szkoły. Realizatorami musicalu
były panie: Ewa Chrobot, Małgorzata
Janowska, Justyna Rapa oraz pan Wojciech
Szajwaj. Skupili oni wokół siebie
czterokrotnie więcej uczniów niż było to
zaplanowane w projekcie:
Wzruszające i skłaniające do wielu refleksji
przedstawienie w wypełnionej po brzegi sali
zakończyło się gromkimi brawami i było
wielkim sukcesem młodzieży i ich
opiekunów.
Wykonawcy Musicalu:
Z klasy 3a: Justyna Górecka, Kasia
Zapalska, Mateusz Rajczakowski.
Z klasy 3b: Basia Augustyniak, Gabrysia
Chlebowska, Roksana Członka, Julia
Kukieła, Weronika Seremak, Wiktoria
Tkaczyk, Bartek Dymała, Oskar Pochwała.
Z klasy 3c: Paulina Walęga, Karolina
Wolska, Sylwia Zembrzuska.
Z klasy 3d: Justyna Wąsowska,Kasia
Różańska, Piotr Filistyński, Przemek Mszal,
Roland Szczepański.
Z klasy 3e: Julia Dębińska, Pola Morawetz,
Wiktoria Osuch, Patrycja Ropelewska,
Weronika Wiszniowska, Alan Pląskowski.
Z klasy 2a: Hanna Druzgała, Kaja
Chimniak, Angelika Oleksy, Karolina Stec,
Tomek Cysewski, Paweł Gadziński.
2
Z klasy 2b: Iza Bendkowska, Natalia
Cawrić, Paulina Gajowska, Karolina Kalita,
Weronika Kwiecińska, Marta Marzec,
Wiktoria Miżdal, Kasia Rejman, Alicja
Walęga, Wiktor Borowski, Patryk
Kamiński, Kacper Popławski, Kamil
Walczak.
Z klasy 2c: Laura Łomotowska, Alicja
Łacina, Natalka Rydzak, Jan Dziuba, Jakub
Dziuba, Karol Łużny, Mikołaj Osip, Cyprian
Pełka.
Z klasy 2d: Karolina Jankiewicz, Ola
Kiepura, Miriam Maziarz.
Z klasy 2e: Agata Drobisz, Martyna
Domaracka, Dorota Leszczyńska, Julia
Kawałko, Ania Wróblewska, Marlena
Ziembikiewicz, Piotr Gadziński, Sebastian
Chojniarz, Kacper Kukawski.
Z klasy 1b: Magda Cichorzewska, Anita
Filip, Karolina Karaban, Wiktoria Kot,
Laura Łużna, Oliwia Malinowska, Daria
Michalska, Paulina Mikutel, Eliza Sondaj,
Marika Zdunek.
Z klasy 1c: Wiktoria Przybylska, Małgosia
Rzeszowska, Radek Kalamarz, Michał
Stępień.
Gościnie wystąpili nasi absolwenci –obecnie
uczniowie I LO:
Radek Górecki, Sebastian Mihaljev i Kamil
Walczewski
Obsługa techniczna: Łukasz
Grzegorz Bogusz z klasy 3 c.
Pałucki,
Wyniki współzawodnictwa klas „Jestem trendy,
chodzę do szkoły”
Wyniki współzawodnictwa klas
„Jestem trendy, chodzę do szkoły”
PAŹDZIERNIK 2013
I MIEJSCE
Klasa Ic – 97 pkt.
II MIEJSCE
Klasa Ib – 81 pkt.
III MIEJSCE
Klasa Ia – 80 pkt.
Pozostałe lokaty:
IV – Klasa Id, 71 pkt.
V- Klasa IIb, 63 pkt.
VI- Klasa IIIe, 60 pkt.
VII – Klasa IIIa, 56 pkt.
VIII – Klasa IIIb, 52 pkt.
IX – Klasa IIIc, 49 pkt.
X –Klasa IIc, 46 pkt.
XI – Klasa IIId, 45 pkt.
XII – Klasa IIe, 42 pkt.
XIII – Klasa IIa, 39 pkt.
XIV – Klasa IId, 31 pkt.
Kacper Grela stypendystą Fundacji Edukacji
Narodowej
Kacper Grela, uczeń klasy II c, został
laureatem
tegorocznego
Programu
Stypendialnego „zDolny Śląsk” przyznawanego
przez Fundację Edukacji Międzynarodowej.
.
K
.
Kacper zajął w zeszłym roku szkolnym
III miejsce w Ogólnopolskiej Olimpiadzie
Młodzieży w Sportach Umysłowych „Dolny Śląsk
2013”.
We
wrześniu
reprezentował
Klub
Sportowy Polonia Wrocław w Mistrzostwach
Europy w Szachach Klasycznych, które odbyły się
w Czarnogórze.
F
e
d
o
r
k
ó
w
Cieszymy się bardzo, że Kapituła
Wspierania Uzdolnień doceniła sukcesy Kacpra.
Gratulujemy!
M.K - F.
3
Najpiękniejsze listy
Uczennice
naszego
gimnazjum
osiągnęły
ogromny
sukces
w OGÓLNOPOLSKIM KONKURSIE
LITERACKIM NA LIST ODRĘCZNIE
NAPISANY organizowanym co roku przez
Gminny Ośrodek Kultury i Sportu
w Kruszynie pod patronatem Związku
Literatów Polskich.
Izabela
Bendkowska, uczennica klasy IIb,
zdobyła w nim I miejsce, Angelika
Koziarska z IIId II miejsce, a Ewelina
Dubiel z IIIa wyróżnienie. Obie
laureatki są uczennicami pani Ewy
Ołenicz-Bernackiej, a wyróżniona –
pani Aleksandry Szylin.
Formuła
tegorocznego
konkursu
skłaniała
do
napisania
listu
do ulubionego bohatera lub idola. Uczennice
Dwójki zredagowały piękne i mądre listy
do Małego Księcia – postaci stworzonej
przez Antoin'a de Saint-Exupery'ego,
świetnie znanej wszystkim, którzy „dobrze
widzą sercem”; Agaty Mróz, znakomitej,
zmarłej przed paroma laty polskiej siatkarki
oraz Frodo Bagginsa, bohatera powieści
Tolkiena.
Wykazały
się
nie
tylko
szczególnymi umiejętnościami językowymi,
ale przede wszystkim wielką wrażliwością,
pomysłowością i oryginalnością w spojrzeniu
na świat.
Później
zamieszczamy
z nagrodzonych tekstów.
dwa
Gratulujemy zwyciężczyniom!
E.O.-B
Asteroida B-612, 13 lutego 1940 r.
Mój Drogi,
piszę do Ciebie, by przerwać trwające już tak długo między nami milczenie. Kochany,
widziałam już zbyt wiele zachodów słońca od Twojej ostatniej wiadomości. Martwię się,
bo nie wiem, co się dzieje, dlaczego nie odpisujesz? Wiesz, Kochany, przemyślałam wszystko
to, co zrobiłam. Chciałabym Ci tak wiele wyjaśnić. Dziś jest 13 lutego, jutro Święto
Zakochanych – Walentynki. To dodaje mi odwagi, by jeszcze raz napisać do Ciebie o tym,
co myślę i czuję. Mam nadzieję również, że mój list pomoże Ci lepiej zrozumieć moje
zachowanie tamtego dnia, kiedy musieliśmy się rozstać. Sprawi, iż wreszcie wrócisz do domu.
W dniu przybycia na Twoją planetę zyskałam w Tobie przyjaciela. Troszczyłeś się
o moje zdrowie, cierpliwie znosiłeś humory. Otaczałeś mnie opieką. Pokochałeś. Niestety, nie
doceniałam tego, co dla mnie robiłeś, nie szanowałam Cię i nie potrafiłam odwzajemnić
Twojej miłości. Moje kłamstewka doprowadziły do tego, że odszedłeś. Gdy postanowiłeś się
ze mną pożegnać, powiedziałam Ci: „Nie chcę cię więcej widzieć.” Niepotrzebna duma nie
pozwoliła mi wtedy okazać rozpaczy, jaka rozrywała moje serce. Nie chciałam, byś widział
moje łzy. Udawałam obojętność.
Odszedłeś. Udałeś się w swoją podróż w poszukiwaniu odpowiedzi na wszystkie
dręczące Cię pytania. Zostałam sama. Tak bardzo cierpiałam. Minuty bez Ciebie uznawałam
za miesiące, godziny za lata, a dni Twej nieobecności były dla mnie stuleciami. Każdego
wieczoru patrzyłam w rozgwieżdżone niebo, zastanawiając się, gdzie jesteś, co robisz i czy
jesteś zdrowy. Aż w końcu wydarzyło się to, na co tak bardzo długo czekałam. Napisałeś
do mnie krótką wiadomość: „Podróżuję po sąsiednich planetach. Jeśli chcesz, mogę ci opisać,
4
kogo poznałem.” Serce zabiło mi mocniej. Wpatrywałam się w te dwa zdania, rozmyślając,
czy mają one zapowiadać Twój rychły powrót. Czy jest w nich nadzieja na uczucie? Wysłałam
odpowiedź.
Gdy dostałam kolejny list od Ciebie, cieszyłam się, a jednocześnie odczuwałam
niepokój. Był tak długi i wyczerpujący. Niestety, nie było w nim mowy o miłości. Ani razu nie
wyjawiłeś mi, że mnie kochasz. Dlaczego? Opowiadałeś, gdzie byłeś, kogo poznałeś i czego się
nauczyłeś. Co prawda, z tego, co napisałeś, dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy. Teraz
wiem, że należy oceniać ludzi po ich czynach, a nie słowach. Kochać ich za to, jakimi są.
Starać się być z nimi blisko. Trzeba dążyć do poznania prawdziwej natury innych.
Król, którego spotkałeś na pierwszej planecie, tak naprawdę był despotą, tyranem,
żyjącym po to, by rządzić. Bankier uważał się za poważnego człowieka. Wciąż liczył gwiazdy,
które, jak napisałeś, miał dla samego posiadania. Zatracił się w świecie materialnym.
Zaś Geograf, niby taki znawca świata, lecz nie poznał nawet własnej planety. Być może bał
się opuścić swe biuro.
Drogi Mały Książę, ale dzięki Twoim listom dowiedziałam się również, że poznałeś
pilota, z którym łączą Cię więzy przyjaźni i lisa, który wytłumaczył Ci, na czym polega
oswojenie. Lis okazał się wyjątkowy, jedyny i niepowtarzalny. To dobrze, że masz takiego
przyjaciela. Ja zawarłam znajomość z motylem. Jednak to Ty pozostaniesz zawsze mym
najlepszym przyjacielem.
Mały Książę, kocham Cię. Powoli usycham bez Ciebie. Proszę, wybacz mi moje błędy.
Wróć do mnie.
Twoja Róża
Stare Jaroszowice, 10 października 2013 r.
Drogi Frodo Bagginsie!
Piszę ten list, aby wyrazić mój ogromny podziw dla Twojej osoby. Jesteś moim ulubionym bohaterem, toteż chciałabym Cię serdecznie pozdrowić i poprosić, abyś mimo nieznacznej
ilości wolnego czasu zechciał to przeczytać, a nawet (ku mojej niezmiernej radości) odpisać.
Zacznę od tego, iż dowiedziałam się o Tobie i Twoich przygodach kilka lat temu, czytając powieść pt. "Władca Pierścieni" autorstwa J.R.R. Tolkiena, w której jesteś główną postacią. Od początku bardzo ciekawa byłam niezwykłej rasy hobbitów, do której należysz. Może
i jesteście małego wzrostu, ale jeśli chodzi o męstwo… cóż, sądzę, że pod tym względem przerastacie niejednego człowieka. To było jednym z powodów tego, iż jesteś tak bliski mojemu
sercu. Ale dlaczego to właśnie Ty stałeś się moim idolem?
Podobnie jak twoi współplemieńcy nie troszczysz się o bogactwa, o rzeczy materialne.
Bardzo ważne są natomiast dla Ciebie takie wartości jak przyjaźń, rodzina i ojczyzna. Ale to
chyba koniec cech łączących Cię z innymi "niziołkami". Jesteś kimś wyjątkowym. Pomimo
ogromnej miłości, jaką darzyłeś swój kraj, postanowiłeś go opuścić w imię wyższych racji.
Wiedziałeś, jak bardzo Twoja przygoda okaże się niebezpieczna oraz jak nikłe są szanse jej
powodzenia, a pomimo tego podjąłeś się wyzwania, zaryzykowałeś, aby ratować cały swój
świat i wszystkich jego mieszkańców. Pragnąłeś sam pójść do mrocznej, niebezpiecznej krainy, nie chcąc narażać towarzyszy. Byłeś gotów zginąć, aby inni mogli żyć. Wykazałeś się niezwykłą odwagą, uporem. Jakkolwiek wiele problemów stanęło Ci na drodze, Ty stawiłeś im
5
czoła. Jesteś prawdziwym bohaterem. Szanuję Twoją osobę również dlatego, ponieważ wbrew
licznym imponującym i godnym podziwu czynom, nie chwalisz się nimi, nie wywyższasz,
a Twoi sąsiedzi nie wiedzą nawet, że zawdzięczają Ci swój byt. Zaś cudowny słowny Twój
portret namalowany przez pana Tolkiena sprawia, że wydajesz się czytelnikowi jeszcze bardziej niesamowity i nadzwyczajny.
Kończąc swoją wypowiedź, chciałabym wyznać, jak bardzo jesteś mi drogi. Odkąd Cię
poznałam, staram się Ciebie naśladować, gdyż uważam, że jesteś do tego świetnym przykładem. Twoje cechy, stosunek do otoczenia, a przede wszystkim męstwo i poświęcenie zrobiły
na mnie duże wrażenie. Spowodowały, że zaczęłam trochę inaczej podchodzić do pewnych
spraw. To właśnie Ty nauczyłeś mnie cieszyć się z drobnych rzeczy i zauważać piękno świata.
Dziękuję Ci.
Twoja fanka Ewelina
PS
Pozdrów ode mnie Sama, Pippina i Meriadoka. I proszę, znajdź choć odrobinę czasu,
by odpisać na mój list.
Miasteczko Rowerowe
22 listopada 2013 r. o godzinie 10.00
odbył o się na terenie naszej szkoły oficjalne
otwarcie Miasteczka Ruchu Drogowego.
W
uroczystości
uczestniczyli
Prezydent Miasta Bolesławca P. Roman,
wojewoda dolnośląski A. M. Skorupa,
przedstawiciel
Ministerstwa
Spraw
Wewnętrznych oraz wielu wspaniałych
gości. Uczestnikami imprezy byli też
dyrektorzy placówek oświatowych, które
w przyszłości będą korzystały z tego obiektu.
Plac, składający się z ulic, skrzyżowań,
rond,
przejazdów,
będących
odzwierciedleniem
najbardziej typowych
skrzyżowań ze światłami i znakami
drogowymi,
to
miejsce
do
nauki
bezpiecznych zachowań na drodze, a także
obiekt z wyposażeniem bardzo potrzebnym
do przeprowadzania egzaminów na kartę
rowerową
i
motorowerową,
których
organizatorem od wielu lat jest nasza
szkoła. Po uroczystym otwarciu miasteczka
odbyły się pokazy w wykonaniu uczniów,
poruszających
się
na
rowerach
po wyznaczonych trasach. Potem goście
i publiczność przeszli do sali sportowej,
6
gdzie po oficjalnych powitaniach przyszedł
czas na przemówienia.
Po
części
oficjalnej
wszyscy
zgromadzeni mieli ogromną przyjemność
podziwiać
uczniów
prezentujących
wspaniałe przedstawienie pt.: „Krótka
i niepoważna historia komunikacji”.
Podopieczni pani E. Ołenicz- Bernackiej
z klas III b i III d, występujący w świetnych
strojach, z niezwykłymi rekwizytami,
np. lektyką oraz w otoczeniu pomysłowo
przygotowanej
dekoracji,
rozbawili
publiczność żartobliwym spojrzeniem
na problemy komunikacji od rajskich czasów
Adama i Ewy po współczesne, wzbudzili
podziw swoimi talentami aktorskimi,
wokalnymi i tanecznymi. Porwana przez
entuzjazm
a rtystów
publiczność
towarzyszyła im przy śpiewie takich
przebojów, jak np. „Jedziemy autostopem”
czy „Rowery dwa”.
A. Sz.
Kiedy telefony komórkowe mogą szkodzić zdrowiu?
O tym, jakie korzyści niesie
ze sobą telefonia komórkowa,
nie
trzeba
nikogo
przekonywać, świadczy o tym
choćby liczba kart SIM
w Polsce, których jest więcej
niż mieszkańców.
Nauka nie udzieliła dotąd jednoznacznej
odpowiedzi na pytanie, czy i na ile powszechne
stosowanie telefonów może wpłynąć na nasze
zdrowie. Na podstawie badań można wnioskować, że
długotrwałe używanie telefonów przenośnych może
zwiększać ryzyko nowotworu. Najbardziej narażony
jest mózg, a odległość między telefonem a mózgiem
jest bardzo mała. Istotne znacznie może mieć efekt
termiczny – nagrzewanie głowy.
Warto przestrzegać pewnych zasad, które
minimalizują potencjalnie szkodliwy wpływ
telefonów na nasze zdrowie:

Dzieci powinny z nich korzystać tylko
w nagłej potrzebie.

Kiedy wybieramy numer lub tracimy
zasięg, najlepiej oddalać aparat od głowy.

Lepiej
unikać
rozmów
w
tłumie,
bo promieniowanie z różnych aparatów
użytkowanych przez kilka stojących
blisko siebie osób nakłada się.

Nie należy przechowywać telefonu blisko
ciała – lepiej w torbie niż w kieszeni.

Rozsądnie jest ograniczać czas trwania
rozmowy oraz przekładać aparat od
jednego ucha do drugiego, żeby nie
kumulować energii.

Lepiej nie używać go, gdy sygnał jest
słaby lub przemieszczamy się z dużą
prędkością.

Warto przyzwyczaić się do zestawów
słuchawkowych
i
urządzeń
głośnomówiących, a przy zakupie aparatu
zwrócić uwagę, by miał jak najmniejszą
moc.
PAMIĘTAJMY O ROZSĄDNYM KORZYSTANIU
Z TELEFONÓW.
M.K. na podst. informacji PAP – „Nauka w Polsce”
7
Światowy Dzień Życzliwości
Świa towy
Dzień
Życzliwości
został
uchwalony w Stanach
Zjednoczonych
21 listopada 1973
roku.
Od 2006 roku Dzień
Ż y c z l i w o ś c i
obchodzony jest we
Wrocławiu, który zapoczątkował tę akcję
w Polsce. Co roku do obchodów tego
wydarzenia przyłączają się kolejne miasta
i kolejne uśmiechnięte osoby.
gry, debaty, gry uliczne o tematyce
wzajemnej życzliwości, tolerancji,
otwartości oraz pojmowaniu szczęścia.
Może my także, niezależnie od daty
obchodów, włączmy się do tej inicjatywy
Dnia Życzliwości, poznając przy tym inne
kultury i dzieląc się nawzajem przyjaznym
uśmiechem i miłym słowem.
Opr. na podstawie Wiadomości › Wrocław.
W tym roku po raz pierwszy Dzień
Życzliwości był nie tylko radosnym świętem
wszystkich ludzi życzliwych i przyjaźnie
nastawionych do świata, ale miał zwrócić
uwagę na konkretny problem, dlatego był
obchodzony pod hasłem:
„TOLERANCJA TO ZA MAŁO".
W programie tego dnia znalazły się
m.in. koncerty, seanse filmowe, wykłady,
Zagadki matematyczne
Rozwiązanie:
1
7
7
6
8-X=…
8
3
5
8+X=…
2
W miejsce x wstaw liczbę. W każdym
działaniu będzie ona taka sama. Jaka to
liczba, jeśli suma końcowa wynosi 50?
3
(3:3)+(3:3)+3=5
Rozwiązanie:
9
33333
Uzupełnij magiczny kwadrat tak, aby suma
liczb w rzędach pionowych, poziomych i po
przekątnej wynosiła 15.
4
Z pięciu trójek ułóż dodawanie, którego
wynikiem będzie 5.
8xX=…
8:X=…
Wykorzystano zagadki zamieszczone
w numerze 24/2013 dwutygodnika „Victor
Gimnazjalista”. (Dostępny w czytelni!)
-------50
8
X=4
Rozwiązanie:
Fantastyka
Mityczne istoty – potwory z głębin
(cz.1- morza i oceany)
Potwory z głębin wywodzą się
z wierzeń marynarzy różnych narodów.
Niektóre legendarne potwory morskie
pochodzą
z mitologii,
inne zaś z
zasłyszanych
opowieści.
Gigantyczne
morskie węże, wielkie głowonogi i olbrzymie
ryby to właśnie one.
Wąż morski: ogromny gad żyjący
w wodzie. Może mieć setki metrów długości.
Pochodzi z opowieści marynarzy z całego
świata.
Niektórzy
z
nich
wierzą,
że wynurzenie się węża morskiego zwiastuje
nieszczęście. Węże morskie różnią się
rodzajami wyglądem, w zależności od
środowiska, w jakim żyją. Niektóre z nich
mają wspaniałe łuski, wyglądają pięknie
i są prawdziwym klejnotem oceanów, inne
zaś - paskudne i są tylko plagą mórz. Są też
węże
łagodne,
dobre
i
przyjazne
człowiekowi. To jednak rzadkość. Nie są to
istoty rozumne jak ludzie, ale dzikie
i nieobliczalne. Nie potrafią mówić, choć
wielu zarzeka się, że słyszało ich głos.
Ludzki głos mają natomiast smoki morskie,
które
wyglądają
bardzo
podobnie,
w zależności od rodzaju, są jednak
rozumnymi
istotami.
Węże,
choć
nierozumne,
są
bardzo
inteligentne
i stanowią poważne zagrożenie dla
człowieka, którego zazwyczaj traktują jak
posiłek. Żywią się różnymi zwierzętami
morskimi i lądowymi. Ponadto jedzą
padlinę, kryl, niektóre jedzą rośliny,
zwłaszcza młode. Są więc wszystkożerne.
Bywa, że wynurzając się z wody, powodują
fale i przypływy. Są w stanie zatapiać
statki, np. krusząc kadłub zębami lub
owijając się wokół niego i odrywając jego
kawałki. Tak zazwyczaj obchodzą się ze
swoją ofiarą. Niektóre gatunki tych istot
łączą się na całe życie, czasem tylko na
okres godów. Również rodzina u tych
gatunków wygląda różnie. Są gatunki,
w których młode żyją z rodzicami całe życie
i zakładają grupy rodzinne, ale inne zaraz
po wylęgnięciu muszą
uciekać, bo ich
matka może chcieć je pożreć.
Kraken: bardzo znana bestia z wierzeń
Normanów i Skandynawów. Występuje też
pod nazwą lynbark. Ten gigantyczny
głowonóg Może mieć setki metrów długości,
w zależności od wieku. Może udawać wyspę,
by przywabić do siebie statek, który
zamierza
zniszczyć. Jest to wielka
ośmiornica, kałamarnica bądź też mątwa;
trudno określić, do której należy grupy
głowonogów
należy.
Jest
agresywny.
Zatapia statki, licząc na łatwą zdobycz.
Po odbyciu godów samica składa jaja i broni
ich do czasu wyklucia się potomstwa. Czyni
więc podobnie jak ośmiornica olbrzymia.
Bywa, że samica, umrze z głodu, choć tak
wielki stwór bez problemu może coś
upolować. Jest on wszystkożerny, więc żywi
się zarówno zwierzętami jak roślinami.
Niektórzy myślą, że jak obudzisz krakena,
to będzie ci służył. To
nieprawda,
a z takich, co próbują, mało kto uchodzi
żywy.
Lewiatan: jeden z największych potworów
świata. Zwany przez Skandynawów hofgufa.
Wygląda jak ogromna ryba lub wąż morski,
jest jednak dużo większy. Żywi się rybami,
glonami i wszystkim, co uda mu się złapać.
Już młody osobnik może zatopić statek,
a dorosły złamać go jednym zaciskiem
szczęk. Młode wykluwają się z jaj, ale
niewiele z nich dożywa wieku dorosłego.
Bestie te bywają łagodne i gdy płyną,
wspaniale się prezentują. Są to bez
wątpienia władcy oceanów.
Syrena: to bardzo znana istota. Wygląda
jak kobieta lub mężczyzna z rybim ogonem.
Niekiedy ma postać człowieka ze skrzydłami
i łapami ptaka. Niektóre syreny są miłe,
inne zaś groźne. Są takie, które pomagają
ludziom i żyją w morskich miastach lub na
wybrzeżach.
Jest ich
jednak
mało.
Większość syren wabi ludzi śpiewem,
9
dobrymi rodzicami. To mądre istoty, z umysłu podobne do ludzi. Tak jak oni zawierają
małżeństwa i potrafią okazać sobie miłość.
Krzysztof Ruciński kl. I d
Boże Narodzenie
Boże Narodzenie zajmuje
w polskiej tradycji miejsce
szczególne.
Jest
najpiękniejszym
i najbardziej rodzinnym
świętem w roku, z którym
wiąże się najwięcej obrzędów
i wierzeń. Towarzyszą mu
magiczna
atmosfera,
n i eza p omn i a n e
e mo cj e,
t r a d y cj a ,
k u l ty w o w a n a
z
pietyzmem
od
pokoleń.
W prawie każdym polskim domu w tym
wyjątkowym czasie nie może zabraknąć
choinki, opłatka, kolęd, prezentów.
Choinka
Dużą rolę w tworzeniu świątecznej
atmosfery ma uroczyście przystrojony dom,
w którym króluje choinka. W Polsce zwyczaj
stawiania choinki dotarł z Niemiec w XVIII
wieku. Wcześniej zawieszano u pułapu
wierzchołek jodły, sosny czy świerku.
Stawiano w kącie snopek zboża.
Drzewko ma chronić dom i jego
mieszkańców od złych mocy. A gwiazda,
zawieszana często na jej szczycie
symbolizuje
Gwiazdę
Betlejemską.
Ustrojona w ozdoby i świecidełka choinka
zwykle cieszy oczy do Trzech Króli.
Wigilia
24 grudnia tuż po zapadnięciu zmierzchu,
dzieci pilnie wypatrują pierwszej gwiazdy
na niebie. To znak, że można już zaczynać
uroczystą
wieczerzę
wigilijną.
Najważniejszym
momentem
kolacji
wigilijnej jest przełamywanie się opłatkiem
i składanie sobie życzeń. To znak
pojednania, miłości, przyjaźni i pokoju,
a przede wszystkim wybaczania. Dopiero po
przełamaniu się opłatkiem można zasiąść do
10
uroczyście
nakrytego
stołu.
Zwykle
pod
białym
obrusem
gospodyni
domu
umieszcza źdźbła siana,
które
wyciągają
u czestn icy
k ol a cji .
Źdźbło długie i proste
wróży dobry rok bez
kłopotów i komplikacji.
Na
stole
powinno
znajdować się
12 postnych potraw,
symbolizujących 12 miesięcy lub 12
apostołów. Każdego dania należy choćby
skosztować. Na stole stawia się dodatkowe
nakrycie dla zbłąkanego wędrowca czy
niespodziewanego gościa, który w tak
szczególnym dniu nie powinien być sam.
Pusty talerz to również wyraz pamięci
o bliskich, którzy odeszli.
Potrawy wigilijne
Każdy region w Polsce preferuje własne
dania wigilijne, jednak w każdym domu
w czasie tej jedynej kolacji w roku dominują
grzyby, kapusta, mak, bakalie, suszone
owoce. Na polskim stole nie może zabraknąć
czerwonego lub grzybowego barszczu
z uszkami z nadzieniem grzybowym,
pierogów
z
kapustą
i
grzybami,
przyrządzanych na wiele sposobów śledzi,
ryb, sałatek. Tradycyjnym przysmakiem jest
karp smażony i w galarecie. Świąteczne
desery to makowce, miodowe pierniki,
kruche ciasteczka z migdałami, orzechami
i rodzynkami, a także kompot z suszonych
jabłek, gruszek, śliwek. Szczególne
znaczenie przypisuje się kutii (pszenica
z makiem i z miodem), która jest reliktem
dawnych obrzędów ku czci zmarłych.
Źródło: Internet
Świateczne potrawy regionalne
Makiełki
t r a d y c y j n a
wielkopolska
potrawa wigilijna
z maku, bakalii
i lekkiego pieczywa
lub
klusek,
niekiedy makaronu.
Makiełki znane są również w regionie
łódzkim oraz pod nazwą makówki - na
Śląsku. Tam jednak, zamiast pieczywa lub
klusek, używa się mąki.
Moczka − śląska potrawa przyrządzana na
Boże Narodzenie.
Przygotowywana jest ze specjalnego rodzaju
piernika, migdałów, rodzynek, suszonych
śliwek, suszonych moreli, gruszek,
suszonych fig, orzechów laskowych i dużej
ilości ciemnego piwa, w którym moczy się
składniki. Zamiast piwa używano dawniej
wywaru jarzynowego lub rosołu na łbach
karpi.
Należy dodać, że w każdej części Śląska
przepis na moczkę jest inny, głównie różni
się on dodatkami ale podstawą moczki
pozostaje piernik.
Kutia – tradycyjna potrawa kuchni
ukraińskiej,
białoruskiej,
rosyjskiej,
litewskiej i dawniej polskiej kuchni
kresowej. Obecnie jest przyrządzana na
Białostocczyźnie, Dolnym Śląsku i Śląsku
Opolskim, a także przez Kresowian i ich
potomków w różnych częściach Polski.
Jest jedną z 12 potraw tradycyjnie
wchodzących w skład wschodniosłowiańskiej
wieczerzy wigilijnej. Jada się ją głównie
w okresie świąt Bożego Narodzenia
i Nowego Roku.
Zwyczajowo robiona jest z obtłuczonej
pszenicy, ziaren maku, słodu, miodu,
bakalii: różnorakich orzechów, rodzynek
i innych dodatków. W wielu przepisach
uwzględnia się mleko lub śmietankę do
polania. Współcześnie używa się też
składników, które niegdyś nie były tak
popularne i dostępne, takich jak kawałki
kandyzowanej skórki pomarańczowej czy
migdały.
Łamańce z makiem – to tradycyjna
potrawa wigilijna na słodko. Z masła, mąki,
żółtek i cukru zagniata się kruche ciasto
i wkłada na co najmniej godzinę do lodówki.
Potem
ciasto
wałkuje
się,
wykrawa romby i
piecze na rumiano.
Do miski wykłada
się zmielony mak,
bakalie oraz miód
i
dekoruje
upieczonymi
ciasteczkami.
Internet, wybór: M.K.
ŚWIĄTECZNE DOWCIPY
Są święta Bożego Narodzenia. Nagle Jasiu
przychodzi do mamy i mówi:
- Mamo, choinka się pali.
- Synku, nie mówi się "pali" tylko "świeci".
Po chwili Jasiu znów przychodzi:
- Mamo, a teraz firanka się świeci.
*
Mama strofuje Jasia:
- Kto Cię nauczył tak przeklinać?
- Święty Mikołaj - odpowiada chłopiec.
- Jak to?
- Podkładał mi prezent i walnął kolanem o
szafkę.
*
Mały chłopczyk pyta kolegę:
- Jak myślisz czy Święty Mikołaj istnieje?
- Istnieje.
- A skąd wiesz?
- Bo rodzice nie kupowaliby mi takich
głupich prezentów.
11
Drogi Święty Mikołaju...
Bolesławiec,
5 grudnia
2013 r.
Kochany Święty Mikołaju!
Piszę do Ciebie tak jak większość
dzieciaków, przedstawiając listę zachcianek.
Najczęściej zwykle proszę Cię o coś
materialnego, bzdury typu ubrania, zabawki
czy gry. Potem przeważnie je dostaję
i zachwycam się nimi przez miesiąc czy dwa,
a następnie nudzą mnie lub o nich
zapominam. Tym razem zażyczyłam sobie
coś, co nie jest takie banalne i mi się nie
znudzi, a przynajmniej myślę, że tak nie
będzie.
Chodzi o pewnego aktora, bardzo
utalentowanego i mega przystojnego. Myślę,
że rzadko ktoś prosi Cię o przyniesienie
żywego człowieka z krwi i kości, no i równie
rzadko
ty tę prośbę spełniasz, ale ja
obiecuję, że będę o niego dbać i że będzie
u mnie szczęśliwy, więc nie musisz się
martwić, tylko zacznij mi go pakować!
Oczywiście nie musisz, ale wiesz…
Tym aktorem jest…, chociaż po dłuższych
przemyśleniach stwierdzam, że to dziecinne
i puste, więc zmieniam!
Poproszę o szczęście dla moich
przyjaciół i rodziny. Niby to oklepane
i banalne, ale chyba to się liczy bardziej, niż
takie błahostki. Chciałabym, abyś znalazł
ich listy, gdziekolwiek one teraz są i spełnił
ich życzenia, żeby w dzień Wigilii każdy
z nich znalazł pod choinką to „coś”, co sobie
wymarzył. I chcę zobaczyć uśmiechy na ich
twarzach. O tak, to naprawdę uczyniłoby
mnie szczęśliwą.
Dziękuję i czekam z niecierpliwością
na dwudziestego czwartego grudnia,
Martyna Przybylska kl. II e
Bolesławiec, 5.12.2013 r.
12
LIST DO ŚWIĘTEGO MIKOŁAJA
Święty Mikołaju, przez cały rok byłem
grzeczny i teraz piszę do Ciebie list z prośbą
o kilka drobiazgów.
Na
początek
chciałbym
prosić
o zdrowie i szczęście dla mojej rodziny, wiem
że to nie prośba materialna i możesz jej nie
spełnić, ale byłoby świetnie! Chciałbym też
prosić o lepsze oceny w szkole. Pokój na
świecie też jest ważny i też o to proszę.
Teraz przejdźmy
do prezentów!
:D
Chciałbym dostać nowy komputer z dobrym
procesorem i kartą graficzna. Oprócz tego
przydałyby się jakieś gry na „kompa”. Marzę
też o wieży stereo z wielkimi głośnikami
i duuużo płyt. Muzyka jest bardzo ważna
i na pewno z tego sprzętu korzystał.
Wspaniale byłoby też dostać wycieczkę
w jakieś ciepłe miejsce ... nie wiem, może
Ibiza
albo
południowa
Chorwacja.
Uwielbiam też góry, niestety nie mam
własnego sprzętu, więc prosiłbym Cię
o deskę snowboardową. Chcę też, aby te
święta były wspaniałe i udane. I moje
kontakty ze znajomymi były takie jak teraz,
a nawet lepsze i żeby nigdy się nie
pogorszyły! Za wszystko z góry dziękuję!
Teraz kończę i pozdrawiam.
Marcin Dudziak kl. II e
Drogi Święty Mikołaju!
Na
święta
Bożego
Narodzenia
chciałabym dostać prawdziwego przyjaciela,
takiego, który zawsze mi pomoże i będzie
przy mnie, i który będzie umiał pocieszyć
w trudnej sytuacji. Który zrozumie moje
problemy i uczucia, będzie starał się ze mną
je rozwiązać. Chciałabym też, aby nigdy
mnie nie zostawił, nawet jeżeli go zranię
i będzie umiał mi wybaczyć. Taka osoba to
byłby dla mnie skarb. I jeszcze nigdy nie
spotkałam takiego człowieka, więc proszę
o to, żeby ktoś taki się znalazł.
Następną rzeczą, o którą proszę jest
książka o tym, jak zajmować się
zwięrzętami,
ponieważ
w
przyszłości
chciałabym zostać weterynarzem. Niestety,
nie mam zwierzaczka, a bardzo chciałabym
go dostać od rodziców.
Pragnę również, by w moim sercu
zagościło szczęście, ponieważ na razie nie
idzie to w dobrym kierunku.
Byłabym bardzo wdzięczna, jeśli udałoby Ci
się spełnić wszystkie moje prośby. Życzę Ci
Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego
Roku!
Paulina Bieniek i Wiktoria Smoła kl. II e
*
Bolesławiec, 5 grudnia 2013 r.
Drogi Święty Mikołaju!
Nadszedł już ten czas, aby znów
napisać do Ciebie. Bardzo się z tego cieszę.
Już niedługo Wigilia, a z tym wiążą się
prezenty pod choinką. Jak co roku,
chciałabym coś dostać.
Będąc małą dziewczynką prosiłam
o lalki, misie czy inne, w sumie,
nieprzydatne rzeczy. Byłam zadowolona
i naprawdę szczęśliwa z nich. Dziś, mając
czternaście lat,
spostrzegłam sprawy
wcześniej
niewidoczne
dla
mojego
dziecinnego oka. Przez cały rok zadziało się
naprawdę dużo. Nie pragnę już zabawek.
Potrzebuję szczęścia drugiej, ważnej dla
mnie osoby. Jest nią moja przyjaciółka,
Martyna. Pewnie ją znasz albo kojarzysz,
bo też do Ciebie pisze. Zawsze była
uśmiechnięta, pełna życia i pozytywnego
nastawienia, ale ostatnio wszystko się
zmieniło. Bardzo mi na niej zależy. Ona
pomaga mi w każdej trudnej sytuacji, więc
i ja pragnę jej pomóc. Traktuję ją jak siostrę.
Ona sama jest dla mnie ważniejsza niż
ktokolwiek inny. Mówią krótko - kocham ją.
Pamiętam,
jak
byłyśmy
małe,
obiecywałyśmy sobie, że będziemy blisko
siebie, pomimo przeciwności losu. Na czym
polega jej problem? Jest nieszczęśliwie
zakochana i przez to straciła chęć do życia.
Rzadko coś jest z nią nie tak, z reguły mija
to szybko, ale nie teraz. Jedyne, o co mogę
Cię poprosić, to szczęście dla niej.
Mam nadzieję, że uda Ci się spełnić
moje życzenie, tak jak robisz to każdego
roku.
Gorąco pozdrawiam.
Klaudia Kowalik kl. II e
*
Bolesławiec, 5 grudnia 2013 r.
Kochany Święty Mikołaju!
Piszę do Ciebie z okazji zbliżających
się świąt. Już grudzień, więc w mojej głowie
roi się od pomysłów. Niedługo będę ubierał
choinkę. Oczywiście, musi coś pod nią być.
I właśnie z tego powodu piszę do Ciebie.
Jednak na niczym nie zależy mi tak,
jak na szczęśliwym spotkaniu z moja
rodziną przy wigilijnym stole. Ciężko jest
zebrać całą familię w jednym miejscu,
a szczególnie w tak ważne święta, dlatego
proszę Cię o pomoc. To jest dla mnie rzecz
najważniejsza. Kiedyś większą wartość
przywiązywałem do rzeczy materialnych.
W tym wieku zrozumiałem, że to nie jest tak
ważne.
Jednak miło by było dostać coś pod
choinkę. Nie tylko dla mnie, lecz dla mojego
brata i rodziców. Mam nadzieję, że spełnisz
moje prośby.
Gorąco pozdrawiam.
wierzący w Ciebie Łukasz.
Od
zawsze
Łukasz Janiec kl. II e
13
Spis treści:
Tytuł artykułu:
„Tak mało na świecie dobroci,
A tyle jej światu potrzeba!
Nią życie jak słońcem się złoci,
Nią ziemia się zbliża do nieba.”
Lucjan Rydel
Z okazji nadchodzących Świąt Bożego
Narodzenia miłych chwil
przy rodzinnym stole, spokoju,
wiele radości, wszelkich obfitości,
dużo zdrowia oraz spełnienia
wszystkich marzeń, a także,
by wszystkie dni
w nadchodzącym Nowym 2014 Roku
były tak piękne i szczęśliwe,
jak ten wyjątkowy i niezapomniany
wigilijny wieczór
życzy wszystkim Czytelnikom
Redakcja „Dwójeczki”
strona:
Musical
2
„Jestem trendy, chodzę do szkoły”
3
Kacper Grela stypendystą Fundacji
Edukacji Narodowej
3
Najpiękniejsze listy naszych uczennic - I i II m. oraz wyróżnienia w
Ogólnopolskim Konkursie Literackim na list odręcznie napisany
4-6
Miasteczko Rowerowe - otwarte!
6-7
Kiedy telefony komórkowe mogą
szkodzić zdrowiu?
7
Światowy Dzień Życzliwości
8
Zagadki matematyczne
8
Fantastyka
9-10
Boże Narodzenie
10
Świąteczne potrawy regionalne
11
Drogi Święty Mikołaju
12 13
Zespół redakcyjny w składzie: Justyna Górecka, Krzysztof Ruciński, Ewelina Dubiel,
Martyna Przybylska, Marcin Dudziak, Paulina Bieniek, Wiktoria Smoła, Łukasz Janiec
pod opieką pani Marioli Kozioł i pani Aleksandry Szylin.
Opracowanie graficzne: Koło informatyczne pod opieką pani Urszuli Ilczyny.
14