Rozdział II W tych dniach wyszedł dekret Cezara Augusta, aby

Rozdział II
W tych dniach wyszedł dekret Cezara Augusta, aby dokonać spisu całego
świata.
2 Pierwszy taki spis miał miejsce za czasów namiestnika syryjskiego
Kwiryniusza.
3 I poszli wszyscy, aby się spisać, każdy do swego miasta.
4 Poszedł również Józef z Galilei, z miasta Nazaret do Judei, do miasta
dawidowego, które nazywane jest Betlejem, dlatego że był z domu i pokolenia
Dawida,
5 Aby dać się spisać wraz z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była
brzemienna.
6 Gdy tam byli, wypełniły się dni, aby urodziła.
7 Urodziła swojego pierworodnego syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w
żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
8 A byli w tej krainie pasterze czuwający i trzymający nocną straż nad swoją
trzodą.
9 Oto anioł Pański stanął przy nich, a jasność Boża ze wszystkich stron
oświeciła ich i przestraszyli się wielką bojaźnią.
10 Anioł powiedział do nich: “Nie bójcie się, bo oto przepowiadam wam wielką
radość, która będzie udziałem całego ludu,
11 Gdyż się wam dziś narodził Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan, w
mieście Dawida.
12 A to będzie dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę zawinięte w pieluszki i
położone w żłobie.”
13 I natychmiast pojawiło się wraz z aniołem mnóstwo wojsk niebieskich,
chwalących Boga i mówiących:
14 “Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli!”
15 Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze powiedzieli jeden do
drugiego: “Chodźmy do Betlejem i zobaczmy to Słowo, które się stało, które
nam Pan pokazał”.
16 Przyszli, spiesząc się i znaleźli Marię, Józefa i niemowlątko położone w
żłobie.
17 Zobaczyli i poznali Słowo, które zostało im powiedziane o tym dzieciątku.
18 A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu co mówili do nich pasterze.
19 Lecz Maria zachowywała te wszystkie słowa, rozważając je w swoim
sercu.
20 Pasterze wrócili, wysławiając i chwaląc Boga z powodu wszystkiego, co
słyszeli i widzieli, tak jak im zostało powiedziane.
21 Gdy minęło osiem dni i nastał czas aby obrzezać dziecko, nazwano je
imieniem Jezus, które zostało wymienione przez anioła, jeszcze zanim
poczęło się w łonie.
22 Gdy się wypełniły dni Jej oczyszczenia zgodnie z Prawem Mojżeszowym,
przynieśli Go do Jerozolimy, aby ofiarować Go Panu,
23 Tak jak napisane jest w Prawie Pańskim: "Każdy mężczyzna
rozpoczynający życie, nazwany będzie świętym Panu",
24 Aby złożyć ofiarę zgodnie z tym, co zostało powiedziane w Prawie
Pańskim - parę synogarlic albo dwa gołębie.
25 Oto był w Jerozolimie człowiek o imieniu Symeon, sprawiedliwy,
bogobojny i oczekujący pociechy Izraela, a był w nim Duch Święty.
26 I otrzymał odpowiedź od Ducha Świętego, że miał nie oglądać śmierci, aż
nie zobaczy Chrystusa Pańskiego.
27 Przyszedł z natchnienia Ducha do świątyni. A gdy rodzice wprowadzali
dzieciątko Jezus, aby z nim uczynić to co czego wymaga Prawo,
28 On też wziął Je na swoje ręce, błogosławił Boga i mówił:
29 "Teraz pozwalasz słudze Twemu, Panie, odejść w pokoju według Twego
słowa,
30 Gdyż moje oczy oglądały Twoje zbawienie,
31 Które przygotowałeś przed obliczem wszystkich narodów:
32 Światłość na objawienie poganom i chwałę ludu twego Izraela".
33 A ojciec Jego i matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.
34 Symeon błogosławił im i rzekł do Marii, jego matki: “Oto On jest położony
na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu będą się
sprzeciwiać.
35 Twoją duszę przeniknie miecz, aby myśli z serc wielu zostały objawione.
36 Była tam prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera, która była
bardzo podeszła w latach, a od czasu swego panieństwa przez siedem lat
żyła ze swym mężem.
37 Była ona wdową w wieku około lat osiemdziesięciu czterech, nie
opuszczającą świątyni, postami i modlitwami służąc we dnie i w nocy.
38 Ona przyszła w tej chwili, wyznawała Panu i opowiadała o Nim wszystkim,
którzy oczekiwali odkupienia Izraela.
39 Gdy zrobili wszystko zgodnie z Prawem Pańskim, wrócili do Galilei, do
Nazaretu, swego miasta.
40 Dziecko rosło i umacniało się pełne mądrości, a łaska Boża była w Nim.
41 A Jego rodzice chodzili co roku do Jerozolimy na uroczysty dzień Paschy.
42 Miał już dwanaście lat, gdy poszli do Jerozolimy zgodnie ze zwyczajem
świątecznym.
43 Po zakończeniu tych dni, gdy wracali, dziecię Jezus zostało w Jerozolimie,
a Jego rodzice nie wiedzieli o tym.
44 Sądząc, że wracał ze znajomymi, przeszli dzień drogi i szukali Go wśród
krewnych i znajomych.
45 A nie nalazłszy, wrócili do Jerozolimy, szukając Go,
46 I stało się, po trzech dniach znaleźli Go w świątyni siedzącego wśród
uczonych w Piśmie, słuchającego i zadającego pytania.
47 Wszyscy, którzy Go słuchali, zdumiewali się Jego rozumem i
odpowiedziami.
48 Gdy Go zobaczyli, zdumieli się. Jego matka powiedziała do Niego: “Synu!
Dlaczego nam to zrobiłeś? Oto Twój ojciec i Ja ze smutkiem szukaliśmy Cię”.
49 I rzekł do nich: “Dlaczego mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że
muszę być w tym, co jest własnością mego Ojca?”
50 Lecz oni nie zrozumieli słów, które im mówił.
51 Poszedł z nimi, przybył do Nazaretu i był im poddany. A Jego matka
zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu.
52 Jezus zaś pomnażał się w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
Impressum:
Tekst źródłowy:
http://pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Wujka/Ewangelia_wg_św._Łukasza_(całość)
Nagranie i uwspółcześnienie tłumaczenia (2009-12) Marek Przybyła ([email protected]) na
podstawie Biblii w tłumaczeniu Jakuba Wujka, Źródło: Wikipedia - Wikiźródła,link do strony: http://
pl.wikisource.org/wiki/Biblia_Wujka
Niniejsze uwspółcześnienie tłumaczenia ks. Wujka jest dziełem literackim i nie jest akredytowane przez
żaden z kościołów działających na terenie RP Polskiej.
Tekst lub oryginalne tłumaczenie polskie Biblii Jakuba Wujka jest własnością publiczną (public domain),
ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0
Polska.