Mapa Kultury

Pobrano z portalu Mapa Kultury
25.11.2010
Kultura łowicka
____________________________
autor: Dominika Wojciechowska, Maja Hrycajewska, Joanna Kozłowska
Łowicz jest miastem leżącym w województwie łódzkim, w powiecie łowickim. Łowiczanie to bardzo
szczególna grupa etniczna. Mają oni bogate tradycje, zwłaszcza te dotyczące strojów i sztuki ludowej.
Ludowe stroje łowickie należą do najbarwniejszych i najciekawszych strojów ludowych w Polsce.
Strój męski składa się z długiej do kostek sukmany z białego sukna z wyłożonym kołnierzem. Przepasa
się ja wełanianym, kolorowym pasem. Spodnie zaś miały podłużne, kolorowe prążki. Na głowie
oczywiście obowiązkowo czapka „kabuzdra”.
Kobiety nosiły cienką, lnianą koszulę. Kiecki były tkane własnoręcznie w drobne, czerwone prążki.
Całości towarzyszył gorset zapinany na metalowe lub kościane guziki. Od święta noszono gorsety
adamaszkowe i atłasowe. Jako ozdoby kobiety przywdziewały korale lub bursztyny. Na nogi zakładano
rajstopy haftowane własnoręcznie we wzory kwiatowe. Dominującymi kolorami całego stroju były
zielony i czerwony. Kobiety zamężne nosiły także szerokie tiulowe czepce.
Wyszywanie i haftowanie strojów oraz robienie tradycyjnych, ludowych wycinanek było głównym
sposobem spędzania wolnego czasu wśród łowickich kobiet.
Przeprowadziliśmy wywiad z mieszkanką wsi Godzianów, panią Władysławą Murgrabią.
O rozwoju kultury w tym regionie wie więcej niż niejeden etnolog. Była świadkiem wielu wydarzeń
kulturowych i społecznych w czasach końca II wojny światowej oraz po wojnie a także w obecnych
czasach obserwuje zmiany w kulturze.
Uczniowie: Dzień dobry. Chcieliśmy zadać pani kilka pytań związanych z kulturą naszego regionu.
Władysława Murgrabia: Dzień dobry. Bardzo chętnie wam pomogę. Co chcielibyście wiedzieć.
U.: Czy wcześniej nosiło się na co dzień stroje ludowe?
W.M.: Tak, piękne wełniaki noszono od święta i w niedzielę do kościoła, a na co dzień kobiety chodziły
w spódnicach przekręconych na lewą stronę, żeby nie zniszczyć kolorów i haftów. Natomiast
mężczyźni chodzili w lnianych koszulach i pasiastych spodniach.
U.:Pani pamięta czasy wojny. Czy w tym niespokojnym okresie niezapomniano o kulturze ludowej?
W.M.:Nie. Właśnie tradycyjne, wiejskie życie dawało wyciszenie i poczucie bezpieczeństwa. Ludzie
uprawiali sztukę ludową. Zwłaszcza zimą. Kobiety wyszywały i tkały. Wycinały ludowe wycinanki. W
sztukę ludową od początku angażowano młodzież i dzieci. Nie było telewizji i komputera więc dzieci
chętnie śpiewały, tańczyły, wycinały. Bardzo popularna działalnością wśród artystów ludowych była
rzeźba w drewnie.
strona 1 / 1