studencki punkt widzenia

1. Reforma procesu kształcenia jako filar linii programowej PSRP
Stanowisko PSRP w sprawie pilnego nadania priorytetu
pracom nad Krajową Ramą Kwalifikacji (marzec 2009)
Wystąpienie Przewodniczącego PSRP podczas
Zgromadzenia Plenarnego KRASP (czerwiec 2009)
Stanowisko „Uczelnie dla studentów” (lipiec 2009)
Stanowisko wobec projektu nowelizacji Ustawy Prawo
o Szkolnictwie WyŜszym (maj 2010)
Projekt „Konfrontacje 2010” – artykuł pt. „Uczelnie jak
supermarket?” (październik 2010)
Warszawa, 12-14 XI 2010
2. DLACZEGO JEST ŹLE?
ŹLE?
Sztywny system kształcenia – system oparty na potrzebach
kadry
• centralna lista kierunków studiów (+kierunki unikatowe)
• sztywne programy
• programy oparte na treściach, w praktyce nazwach
• interdyscyplinarność = multikierunkowość
• problemy z uznawalnością osiągnięć zdobytych poza
system, nawet uczelnią, czy wydziałem
• studia niestacjonarne – czy to coś więcej niŜ furtka do
odpłatności za studia?
• uprawnienia oparte na minimach kadrowych
• stypendia za wyniki w nauce – jak jest ich prawdziwa
wartość w obecnym systemie?
Warszawa, 12-14 XI 2010
3. Dlaczego jest źle?
To co, jest dobre, jest źle wdraŜane:
•Sztuczny podział jednolitych studiów
magisterskich na 2 części
• Zjawisko pozytywnej dyskryminacji
• Błędne wdraŜanie ECTS
• Niezaliczanie osiągnięć mimo
porównywalnych efektów
Warszawa, 12-14 XI 2010
4. ZMIANA PARADYGMATU: KSZTAŁCENIE ZORIENTOWANE NA
STUDENTA (1)
Bezwarunkowa likwidacja centralnej listy
kierunków studiów
Krajowe Ramy Kwalifikacji – opis procesu
kształcenia oparty na zdobytych kwalifikacjach
•wiedza, kompetencje, postawy
•kompetencje dziedzinowe
• opis spójny z europejskimi ramami kwalifikacji
Uczelnia powinna być odpowiedzialna za
tworzenie programu studiów
• osią -> efekty uczenia się
• dyplom uczelniany
Warszawa, 12-14 XI 2010
5. ZMIANA PARADYGMATU: KSZTAŁCENIE ZORIENTOWANE NA
STUDENTA (2)
Elastyczna ścieŜka kształcenia – rdzeń
programu oparty na efektach kształcenia
RóŜne moduły mogą prowadzić do tych
samych efektów kształcenia
Konieczność doradztwa
Reforma szkolnictwa wyŜszego
sprzęŜona
z reformą innych poziomów edukacji
Warszawa, 12-14 XI 2010
6. MINIMA KADROWE ?
Odpowiednia liczba profesorów i doktorów
Czy
Wiedza wykładowców
Praktyczne doświadczenie wykładowców
Umiejętności dydaktyczne
MoŜliwość doprowadzenia do zdobycia załoŜonych
efektów
Warszawa, 12-14 XI 2010
7. JAKOŚĆ KSZTAŁCENIA
Większa rola wewnętrznych systemów zapewniania jakości;
wewnętrzne mechanizmy zapewniające jakość kształcenia od
początku funkcjonowania programu
•projektowanie
•realizacja – osiąganie efektów
•ewaluacja
•analiza wyników
Ocena instytucjonalna
•funkcjonowanie wewnętrznych systemów zapewniania jakości
Ocena programowa
•ocena osiągania załoŜonych efektów kształcenia
•wstępna ocena programowa
Jawność raportów oceny -> zanim jakość zweryfikuje rynek
Warszawa, 12-14 XI 2010
8. PO CO NAM STUDIA „ NIESTACJONARNE”
Co dało wprowadzenie studiów niestacjonarnych
(względem wcześniej istniejących )
Płatne studia na uczelniach publicznych
Studenci niestacjonarni potrójnie dyskryminowani
- nie mają moŜliwości osiągania tych samych rezultatów
- płacą za studia
-forma w dyplomie
Studia niestacjonarna - kształcenie się przez całe Ŝycie
UmoŜliwienie rozciągnięcia czasu studiowania
Warszawa, 12-14 XI 2010
9. UZNAWANIE KSZTAŁCENIA POZAFORMALNEGO
Te same kompetencje, efekty kształcenia mają podobną
wartość, niezaleŜnie od sposobu, w jaki zostały zdobyte
Zwiększona dostępność do szkolnictwa wyŜszego ->
moŜliwość wejścia dla tych, co kwalifikacje zdobywali poza
systemem
Większa elastyczność kształcenia -> wymiana modułów, w
sytuacji gdy efekty kształcenia są zdobyte w inny sposób
Mechanizmy uznawalności powinny być łatwo dostępne
Zgodność z zapisami Konwencji Lizbońskiej o
Uznawalności Kwalifikacji dotyczących Szkolnictwa
WyŜszego w Regionie Europejskim z 1997 roku (m.in.
Powinno się uznać efekty kształcenia, o ile istotne róŜnice
nie są udowodnione)
Warszawa, 12-14 XI 2010
10. NOWELIZACJA USTAWY O SZKOLNICTWIE WYśSZYM ( 1)
Furtka dla reformy
•likwidacja standardów kształcenia
•większa autonomia programowa uczelni
•ocena instytucjonalna
Warszawa, 12-14 XI 2010
11. NOWELIZACJA USTAWY PRAWO O SZKOLNICTWIE
WYśSZYM (2)
Furtka dla fasady reformy
Art. 9 ust. 2
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyŜszego określi, w drodze rozporządzenia,
po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa WyŜszego, wzorcowe efekty
kształcenia dla poszczególnych kierunków studiów, uwzględniając poziom i profil
kształcenia w poszczególnych obszarach kształcenia, a takŜe istniejące kierunki
studiów.
Art. 11 ust. 2
Podstawowa jednostka organizacyjna uczelni nieposiadająca uprawnienia do
nadawania stopnia naukowego doktora habilitowanego, moŜe prowadzić studia na
określonym kierunku, poziomie i profilu kształcenia zgodnie z:
1) wzorcowym opisem efektów kształcenia dla kierunku i poziomu kształcenia
określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2 lub
2) opisem efektów kształcenia określonym przez senat uczelni dla kierunku innego niŜ
kierunki określone w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 2.
Warszawa, 12-14 XI 2010
12. NOWELIZACJA
USTAWY PRAWO O SZKOLNICTWIE WYśSZYM (3)
Furtka dla fasady cd.
Art. 9 ust. 3
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyŜszego określi,
w drodze rozporządzenia:
[…]
3) ogólne kryteria oceny programowej i oceny instytucjonalnej
Warszawa, 12-14 XI 2010