Józef Maria Hoene Wroński Powiatowe obchody 160 rocznicy śmierci

Józef Maria Hoene Wroński
1776 - 1853
żołnierz
filozof
wynalazca
Warszawa
2014
1. Wsypać proch
Czynności przy strzale
2. Ubić proch
3. Włożyć przybitkę
z armaty XIX w.
4. Ubić przybitkę
5. Włożyć pocisk
6. Podsypać proch do otworu zapałowego
7. Zatoczyć działo, ustawić w odpowiednim kierunku
i dobrać na oko właściwy kąt podniesienia
8. Odpalić przytykając wolny lont do otworu zapałowego
9. Mokrym wyciorem wyczyścić przewód lufy
10. Przekłuć otwór zapałowy.
„Program przedmiotów i egzaminu
dla młodzieży mającej wstępować do pułku szlacheckiego
w wieku od 13 do 16 lat,
poczynając od roku 1845”
rozkład przedmiotów wykładanych w petersburskim korpusie paziów,
we wszystkich korpusach kadeckich oraz w pułku szlacheckim
W trzecim roku kursu ogólnego program nauczania obejmował:
nauki matematyczne:
arytmetyka i algebra:
• rozbiór równań stopnia pierwszego
• nieoznaczone zadania
• podnoszenie do potęgi i wyciąganie pierwiastków
• równania stopnia drugiego
• działania z ilościami pierwiastkowym
Marek Rutkowski: Program egzaminów dla do carskiego pułku szlacheckiego 1842
http://szukajacprawdy.salon24.pl/
W bitwie maciejowickiej (10 października 1794 r.) Józef Wroński
dowodził artylerią prawego skrzydła
i po klęsce został jako oficer wzięty do niewoli również przez oficera,
a mianowicie przez adiutanta gen. Tormasowa.
Rosjanin dał mu do wyboru
albo odbycie wędrówki na Sybir,
albo wykreślenie planu warszawskich umocnień od strony Pragi
i następnie służbę w armii rosyjskiej
z możliwością uzyskania rangi majora.
Namiętnie żądny uznania osiemnastoletni chłopak
przyjął z radością tę drugą propozycję, nie orientując się ani wtedy, ani później
w tym, co dzisiejszy badacz dostrzega bez trudu.
Biorąc pod uwagę wiek, stopień i sposób wywiązania się jeńca z postawionego przed
nim zadania trudno bowiem wątpić, że był to jedynie test, pozwalający oszacować
dobrą wolę, charakter, realne wiadomości i uzdolnienia młodego artylerzysty.
Próba wypadła zresztą na tyle pomyślnie, że 12 (25) grudnia 1794 r. „Osip Wrońskoy”
został przyjęty do armii rosyjskiej w randze kapitana artylerii
(co odpowiadało szarży „pierwszego majora” w innych rodzajach broni),
przy czym Aleksander Suworow zatrzymał go w swym sztabie.
Sławomir Jastrzębiec-Kozłowski: Józef Maria Hoene Wroński – Sylwetka i doktryna. Wolsztyn 2013
Po przełamaniu oporu obrońców (4 listopada 1794 r.),
Rosjanie dokonali masakry ludności cywilnej Pragi.
W wyniku kilkugodzinnej fali mordów
życie straciło około 20 tysięcy ludzi.
Ten akt sterroryzował lewobrzeżną stronę Warszawy
i skłonił stolicę do kapitulacji.
Wikipedia
2012
Ciemna karta powstania kościuszkowskiego
Rafał Jabłoński
07-01-2010, ostatnia aktualizacja 07-01-2010 18:58
Wspominając mało godnych patronów ulic
(„Życie Warszawy” z 23 października 2009 r.),
nie sądziliśmy, że przeszłość jednego z nich wzbudzi tyle kontrowersji.
Kilku czytelników było oburzonych posądzeniem filozofa i matematyka
Józefa Hoene-Wrońskiego o zdradę stanu. (...)
Po przełamaniu oporu obrońców (4 listopada 1794 r.),
Rosjanie dokonali masakry ludności cywilnej Pragi.
W wyniku kilkugodzinnej fali mordów
życie straciło około 20 tysięcy ludzi.
Ten akt sterroryzował lewobrzeżną stronę Warszawy
i skłonił stolicę do kapitulacji.
Wikipedia
W 1791 roku Sejm Wielki włączył do Warszawy
pięć prawobrzeżnych jednostek administracyjnych,
mających własne samorządy, a mianowicie:
Golędzinów Królewski, Pragę Biskupią, Pragę Książęcą, Skaryszew i Kamion.
Od tej chwili Praga stała się integralną częścią stolicy.
Z pierwszych w dziejach Pragi spisów,
pochodzących właśnie z okresu unifikacji wynika,
że znajdowało się wtedy na jej terenie
540 zabudowanych posesji,
zamieszkiwanych przez 7300 mieszkańców,
głównie handlowców i rzemieślników.
Wikipedia
Okolica gdzie były cmentarze ofiar „rzezi Pragi”
FILOZOFOWIE WSPÓŁCZEŚNI WROŃSKIEMU
Wronski
Sheling
Hegel
Fichte
Kant
1720
1730
1740
1750
1760
1770
1780
1790
1800
1810
1820
1830
1840
1850
1860
List Józefa Hoene Wrońskiego do Henrietty Wiktorii Sarrazin de Montferrier
Jest Pani młoda, ładna, pełna czaru i wdzięku,
a przede wszystkim posiada Pani niebiańską duszę,
duszę, jakiej nigdy jeszcze nie spotkałem.
Wszystko to mogłoby nieuchronnie pozbawić mnie spokoju
i rozum nie mógłby zabezpieczyć mnie
przed cierpieniami niezależnymi od mej woli. –
Czy nie byłoby wobec tego rzeczą niesłuszną z Pani strony
chcieć podtrzymywać tak niebezpieczne dla mnie kontakty.
Pozostawiam Pani delikatności rozstrzygnięcie tej sprawy
i błagam Panią pokornie o wybaczenie mi,
że ośmieliłem się przedłożyć Jej tę kwestię.
Lech Łukomski: Twórca filozofii absolutnej. Rzecz o Hoene Wrońskim. Kraków 1982
Co do cechy, właściwej tej klasie przedmiotów,
która w każdym systemacie odpowiada tożsamości systematycznej,
jak się ona spełnia w danym systemacie,
a którą to klasę nazwiemy z tego powodu jednakością-wieńczącą,
- rzecz jasna, że cecha ta wygląda zrazu teleologicznie czyli celowo,
kiedy się rozpatruje tylko zgodność, która w tej tożsamości końcowej
zachodzi pomiędzy odnośnemu funkcjami
Przykład stylu Wrońskiego.
dwu elementów pierwszorzędnych i przeciwstawnych;
ale rozważając
zasadę
tej tożsamości
systematycznej,
Jedno zdanie
znakomicie
przetłumaczone
która to zasada
polega,
również
oczywiście, na jedności funkcyj
przez
Czesława
Jastrzębiec-Kozłowskiego
(ojcadwu
autora
nowej biografii
przeciwstawnych
elementów
pierwszorzędnych,
Józefa
Wrońskiego)
jak się ona zakłada - na mocy
ichHoene
tożsamości
pierwotnej - w ich neutralizacji
czyli w elemencie-neutralnym, który, jak zaznaczyliśmy,
sprawia omawianą tożsamość systematyczną,
- widzi się, że ta tożsamość końcowa jest całkowicie zdeterminowana
w swym własnym systemacie, i że niejako stanowi ona
tylko odtworzenie systematyczne elementu-neutralnego;
toteż, jak już dostrzegliśmy a priori, ta tożsamość systematyczna
stanowi zamknięcie całego systematu, w sposób wypracowany
odtwarzając samoż pochodzenie tego systematu.
Józef Hoene Wroński : Prawo tworzenia. Warszawa 1933
Co do cechy, właściwej tej klasie przedmiotów,
która w każdym systemacie odpowiada tożsamości systematycznej,
jak się ona spełnia w danym systemacie,
a którą to klasę nazwiemy z tego powodu jednakością-wieńczącą,
- rzecz jasna, że cecha ta wygląda zrazu teleologicznie czyli celowo,
kiedy się rozpatruje tylko zgodność, która w tej tożsamości końcowej
zachodzi pomiędzy odnośnemu funkcjami
dwu elementów pierwszorzędnych i przeciwstawnych;
ale rozważając zasadę tej tożsamości systematycznej,
która to zasada polega, również oczywiście, na jedności funkcyj
przeciwstawnych dwu elementów pierwszorzędnych,
jak się ona zakłada - na mocy ich tożsamości pierwotnej - w ich neutralizacji
czyli w elemencie-neutralnym, który, jak zaznaczyliśmy,
sprawia omawianą tożsamość systematyczną,
- widzi się, że ta tożsamość końcowa jest całkowicie zdeterminowana
w swym własnym systemacie, i że niejako stanowi ona
tylko odtworzenie systematyczne elementu-neutralnego;
toteż, jak już dostrzegliśmy a priori, ta tożsamość systematyczna
stanowi zamknięcie całego systematu, w sposób wypracowany
odtwarzając samoż pochodzenie tego systematu.
Józef Hoene Wroński : Prawo tworzenia. Warszawa 1933
Prawo Tworzenia a kabała
ABSOLUT = WARUNKOWOŚĆ
To, czego dokonał
Józef Hoene Wroński
jako jedyny filozof
w historii.
1776
15.08.1804
1853
YIN
YANG
istota
istnienie
I Ching
1776
15.08.1804
1853
A
Ryszard Sobol
1924 - 2002
B
B
C
A
Ryszard Sobol
1924 - 2002
B
B
C
„Imię Boga”
J H W H
imię pierwszego człowieka
A D A M
imię pierwszej kobiety
H A W A
nazwa ogrodu
E D E N
rzeki w ogrodzie
Ewangelia wg Św. Mateusza
Rozdział 18, w. 20
Bo gdzie są dwaj albo trzej
zebrani w imię moje,
tam jestem pośród nich
Pismo Święte
Księga Rodzaju
Rozdział II
Piszon, Gichon, Chydekel, Perat
płynie na wschód
okrąża kraj Kusz
okrąża kraj Chawila
RZECZYWISTOŚĆ
rzeczy
wistość
byt
wiedza
DOBRO
PRAWDA
prawa
moralne
rzeczy
dogmaty
celowość
ŚWIAT
myśli
Jako jedyny matematyk
uprościł wielostronicowe
tablice logarytmów
do jednej stronicy
John Neper: 1614
Henry Brigs: 1617
Zamiast skorzystać z dorobku polskiego filozofa
wybrano tradycję
LOKOMOCJA
lądowa
minimum
siły
motorycznej
brak
motoru
siła
pociągowa
KOŁO
PRAWDZIWA
LOKOMOTYWA
nibylokomotywa
nacisk
koło
motorowe
koło
mieszane
koło
dynamoforyczne
koło
pneumatyczne
Wśród licznych pomysłów Józefa Hoene-Wrońskiego
znalazł się jeden, którego praktycznego znaczenia
nie sposób przecenić.
Polski wynalazca projektował m.in.
mechaniczne kalkulatory
czy udoskonalał maszyny parowe,
ale jego największym technicznym osiągnięciem jest
opracowanie „koła ruchomego”,
czyli napędu gąsienicowego.
To właśnie z polskiego pomysłu korzystają
niezliczone konstrukcje, które dzięki gąsienicom
są w stanie poruszać się w terenie
niedostępnym dla innych pojazdów.
Łukasz Michalik: Polscy wynalazcy i ich zapomniane osiągnięcia
http://gadzetomania.pl/2013/06/07/polscy-wynalazcy-i-ich-zapomniane-osiagniecia
-cz-2/jozef-hoene-wronski-1776-1853-naped-gasienicowy/top , 2013
Istnieje cała seria wynalazków Wrońskiego,
będących przykładem praktycznej realizacji
jego systemu filozoficznego.
... opatentowuje
„szyny ruchome”
(prototyp pojazdów gąsienicowych)
oraz
„koła żywe”
(pomysł resorów pneumatycznych).
Wiesław Wójcik: Filozofia matematyki Józefa Marii Hoene-Wrońskiego.
Studia z Filozofii Polskiej, Tom 7 (2012), s. 45-69
Tu winniśmy wymienić wynalazki
„kół żywych”,
koncypujących konstrukcję resorów powietrznych
i „szyn ruchomych”,
mających zastąpić szyny stałe
i w swej zasadzie przedujmujących
budowę nowoczesnego tanku (czołgu).
Paulin Chomicz: Hoene-Wroński w Polsce i zagranicą. Warszawa 1929, s. 24
a przecież to Richard Lowell Edgeworth (1744-1817)
umieścił w 1770 parowy silnik na pojeździe, który mógł poruszać się
na „szynie bez końca”
http://www.unusuallocomotion.com
Tu winniśmy wymienić wynalazki
„kół żywych”,
koncypujących konstrukcję resorów powietrznych
i „szyn ruchomych”,
mających zastąpić szyny stałe
i w swej zasadzie przedujmujących
budowę nowoczesnego tanku (czołgu).
Paulin Chomicz: Hoene-Wroński w Polsce i zagranicą. Warszawa 1929, s. 24
a przecież to Richard Lowell Edgeworth (1744-1817)
umieścił w 1770 parowy silnik na pojeździe, który mógł poruszać się
na „szynie bez końca”
http://www.unusuallocomotion.com
Wynalazek Józefa Hoene Wrońskiego
jest czymś jakościowo innym
od napędu gąsienicowego
SCHEMATYCZNA HISTORIA SZYNY KOLEJOWEJ
koło
szyna
SCHEMATYCZNA HISTORIA SZYNY KOLEJOWEJ
szyna ruchoma
koło
To zrobił
Wroński
- jako
jedyny
w historii
Jeśli koła opisane przez dwa okręgi,
jeden większy o promieniu R i drugi mniejszy o promieniu r,
są umieszczone centrycznie na jednej osi,
to poruszają się synchronicznie o ten sam kąt.
Punkt na większym okręgu przebywa drogę D = 2p R,
a na mniejszym d = 2p r,
czyli k = R / r razy krótszą.
Jeśli oś mniejszego koła zostanie przesunięta tak,
aby poruszało się ono po wewnętrznej stronie większego okręgu,
to punkt większego okręgu przebywa drogę D = 2p R.
W tym samym czasie punkt okręgu mniejszego przebywa taką samą drogę.
Zatem mniejsze koło wykona n = R / r obrotów.
Jeśli mniejsze koło zostanie powiązane punktowo z większym okręgiem,
to obrót mniejszego koła będzie powodował ruch większego koła.
Większy okrąg po zmianie kształtu
może pełnić funkcje np. gąsienicy czołgowej.
Jednak oba koła mogą też obracać się
o taki sam kąt.
Wówczas droga przebyta przez punkt okręgu mniejszego koła jest taka,
jak w przypadku centrycznego zamocowania obu kół,
czyli jest k = R / r razy krótsza od drogi punktu większego okręgu.
Jednak oba koła mogą też obracać się
o taki sam kąt.
Wówczas droga przebyta przez punkt okręgu mniejszego koła jest taka,
jak w przypadku centrycznego zamocowania obu kół,
czyli jest k = R / r razy krótsza od drogi punktu większego okręgu.
Na tle większego koła punkt mniejszego okręgu
przebywa drogę po okręgu.
Własność tę można wykorzystać do skonstruowania
koła o obniżonej osi obrotu.
KOŁO PNEUMATYCZNE
JEDEN SPOSÓB JAZDY PO RUCHOMEJ DRODZE
KOŁO MECHANICZNE
DRUGI SPOSÓB JAZDY PO RUCHOMEJ DRODZE
W dużym kole należy utworzyć okręgi,
będące bieżniami dla poruszających się po nich
odpowiednich punktów mniejszego okręgu.
1836
PODSUMOWANIE
Filozoficzne
Brak oceny rozwiązania
„najważniejszego problemu ludzkości”
Techniczne
Brak oceny przydatności pomysłu,
by wszystkie rodzaje pojazdów lądowych
korzystały ze wspólnej drogi dzięki temu,
że każdy pojazd ma ze sobą własne podłoże do jazdy.
PODSUMOWANIE
Filozoficzne
Brak oceny rozwiązania
„najważniejszego problemu ludzkości”
Techniczne
Brak oceny przydatności pomysłu,
by wszystkie rodzaje pojazdów lądowych
korzystały ze wspólnej drogi dzięki temu,
że każdy pojazd ma ze sobą własne podłoże do jazdy.
Zatem co dalej ?