sylabusie - kachinanori.pl

Informacje szczegółowe – Kryzysy polityczne w Polsce
Nazwa pola
Imię i nazwisko wykładowcy
(prowadzącego zajęcia/grupę
zajęciową)
Stopień/tytuł naukowy
Forma dydaktyczna zajęć
Efekty uczenia się zdefiniowane dla
danej formy dydaktycznej zajęć w
ramach przedmiotu
Metody i kryteria oceniania dla danej
formy dydaktycznej zajęć w ramach
przedmiotu*
Sposób zaliczenia dla danej formy
dydaktycznej zajęć w ramach
przedmiotu
Zakres tematów
Komentarz
Jarosław Szczepański
magister
ćwiczenia
„Po ukończeniu przedmiotu (wykładu, ćwiczeń) student:
– analizuje potencjalne kryzysy polityczne w kraju
– rozpoznaje poprawnie sytuacje kryzysową oraz poszczególne stany nadzwyczajne
– wyjaśnia jak dochodzi do sytuacji kryzysowej, jak procedować w czasie kryzysu
politycznego oraz jak unikać sytuacji kryzysowych”
Zliczenie końcowe pisemne
Zaliczenie
Zajęcia I
- wprowadzenie organizacyjne
- definicje operacyjne i terminy podstawowe dla tematyki zajęć
- stany nadzwyczajne
- analiza porównawcza kryzysu politycznego związanego ze śmiercią prezydenta
(1922, 2010)
- funkcjonowanie organów państwa w przypadku śmierci prezydenta
Zajęcia II
- przewrót wojskowy
- transformacja ustrojowa
- kryzysy parlamentarne
Zajęcia III
- sytuacja gospodarcza a kryzys polityczny
- strajki i strajk generalny
- niesformalizowane działania i wpływ nowych mediów na możliwość powstania
sytuacji kryzysu politycznego
Metody dydaktyczne
Literatura
Zajęcia IV
- zliczenie końcowe pisemne
Dyskusja dydaktyczna, referaty studentów
Dokument i akty prawne:
Konstytucja RP
Literatura podstawowa
A. Ajnenkiel, Od rządów ludowych do przewrotu majowego. Zarys dziejów
politycznych Polski 1918-1926, wyd. wiele
A. Czubiński, Przewrót majowy 1926 r., Warszawa 1989
Limit miejsc w grupie
Terminy odbywania zajęć
Miejsce odbywania zajęć
T. G. Asch, Wiosna obywateli, rewolucje 1989 widziane w Warszawie, Budapeszcie,
Berlinie i Pradze, Londyn 1990.
A. Dudek, Reglamentowana rewolucja. Rozkład dyktatury komunistycznej w Polsce
1988-1990, Warszawa 2004.
Garlicki A., Karuzela. Rzecz o okrągłym stole, Warszawa 2oo3, s. 222- 305.
Garlicki A., Rycerze okrągłego stołu, Warszawa 2oo4.
M. Jabłonowski, S. Stępka, S. Sulowski (red.), Polski rok 1989. Sukcesy,
zaniechania, porażki, t. I i II, Warszawa 2009.
K.B. Janowski, Źródła i przebieg zmiany politycznej w Polsce (198o-1989). Studium
historyczno-politologiczne, Toruń 2oo3.
S. Kowalski, Narodziny III Rzeczypospolitej, (PWN) Warszawa 1997.
A. Łuczak, Dekada polskich przemian. Studium władzy i opozycji, Warszawa 2010, i
in. wyd. (frag.)
P. Machcewicz (red.). Polska 1986-1989. Koniec systemu. Materiały
międzynarodowej konferencji - Miedzeszyn 21-23 października 1999, t. I, Warszawa
2oo2.
Paczkowski A., Polska 1986-1989. Od kooptacji do negacji. Kilka uwag o
wchodzeniu w proces zmiany systemowej, Warszawa 1997.
P. Raina, Droga do okrągłego stołu. Zakulisowe rozmowy przygotowawcze,
Warszawa 1999.
Ajnenkiel A., Od rządów ludowych do przewrotu majowego. Zarys dzieje
politycznych Polski 1918-1926, wyd. wiele, s. 276-297.
Ajnenkiel A., Gabriel Narutowicz, [w:] Prezydenci Polski, Warszawa 1991.
Biogram Eligiusza Niewiadomskiego, PSB, t. 23, s. 72-75.
Kijeński S., Proces Eligiusza Niewiadomskiego, Poznań 1923, ss.38.
Przewidziany planem studiów
Zjazdy w dniach 17 III, 21 IV,2 VI, 23 VI 2013 r.
Stary BUW s. 111