powierzchnia siedliska (u2)

II spotkanie Zespołu Lokalnej Współpracy
dla opracowania projektu planu zadań ochronnych
obszaru Natura 2000 Teklusia (PLH160017)
8 czerwca 2015
PRZYGOTOWANIE ZAŁOŻEŃ DO SPORZĄDZENIA PROJEKTU PLANU
2015-04-20
UZUPEŁNIENIE GENERATORA PROJEKTU PLANU O INFORMACJE DOT. ETAPU
WSTĘPNEGO
2015-05-04
I SPOTKANIE ZLW
2015-05-11
RAPORT Z I SPOTKANIA ZLW
2015-05-18
II SPOTKANIE ZLW
2015-06-08
RAPORT Z II SPOTKANIA ZLW
2015-06-15
III SPOTKANIE ZLW
2015-07-13
RAPORT Z III SPOTKANIA ZLW
2015-07-20
PRZEKAZANIE ZAMAWIAJĄCEMU DOKUMENTACJI W WERSJI
ELEKTRONICZNEJ
2015-08-03
UMIESZCZENIE ZWERYFIKOWANEJ DOKUMENTACJI W GENERATORZE PIK
2015-08-17
KONIEC SKŁADANIA UWAG PRZEZ ZLW
2015-08-24
ROZPATRZENIE UWAG ZLW
2015-08-31
ZAKONCZENIE PROCESU PRZYGOTOWANIE PROJEKTU PLANU
2015-10-19
 Prezentacja i dyskusja ocen stanu ochrony przedmiotów
ochrony w obszarze.
 Prezentacja i dyskusja listy istniejących oraz potencjalnych
zagrożeń.
 Ustalenie i przedyskutowanie celów działań ochronnych.
Długofalową wizją optymalnego stanu obszaru Natura 2000 jest
doprowadzenie wszystkich przedmiotów ochrony do stanu
„FV”. Jest to pewne „wyobrażenie stanu optymalnego”, wizja o
charakterze idealistycznym. Wizja ta nie jest identyczna z planem
zadań ochronnych – ponieważ plan sporządza się na krótki czas, a
wizja optymalnego stanu ochrony powinna być długofalowa. Dobrze
sporządzony plan zadań ochronnych będzie jednak istotnym
krokiem w kierunku realizacji takiej wizji.
Zagrożeniami istniejącymi są przede wszystkim czynniki, które
odpowiadają za oceny „U2” lub „U1” dla poszczególnych
parametrów i wskaźników stanu ochrony. Zagrożeniami
potencjalnymi są czynniki, które mogą pogorszyć parametry i
wskaźniki, a w szczególności sprowadzić je do wartości U1 lub U2.
Zagrożenia mają być wyliczone i opisane „z punktu widzenia
gatunków i siedlisk” – w tym miejscu chodzi o zagrożenia dla
przyrody (dla przedmiotów ochrony), a nie np. o zagrożenia dla
rozwoju, lokalizacji inwestycji czy realizacji celów społecznogospodarczych.
Celem planowania jest ochrona przedmiotów ochrony znajdujących
się w obszarze. Jeżeli to niezbędne dla przedmiotów ochrony w
obszarze, ustalenia planu mogą dotyczyć także terenów poza
granicą obszaru.
Podstawowym celem opracowania planu zadań ochronnych jest jak
najszybsze rozpoczęcie działań niezbędnych dla skutecznej
ochrony obszaru Natura 2000 – zapewnienie, że siedliska
przyrodnicze i gatunki, dla ochrony których wyznaczono obszar, nie
zostaną utracone.
Siedlisko
6410
6510
7140
9170
9190
91E0
Pow. (ha)
0,43
37,13
0,05
16,76
11,90
46,37
6410 Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe
Powierzchnia 0,43 ha,
Ocena stanu na 3 stanowiskach
U2, U2, U2
Ocena ogólna U2
Zagrożenia:
Porzucenie tradycyjnego sposobu ekstensywnego użytkowania, powodujące
zarastanie krzewami lub dominację ekspansywnych gatunków. Wiążę się to z
zanikaniem licznych gatunków charakterystycznych oraz zaburzeniem
struktury zbiorowisk i ich przekształceniem w inne typy zbiorowisk.
Parametry i wskaźniki odpowiedzialne za niską ocenę
- POWIERZCHNIA SIEDLISKA (U2)
- PERSPEKTYWY OCHRONY (U2)
- Gatunki ekspansywne roślin zielnych (U2)
- Wojłok, gatunki dominujące, gatunki charakterystyczne (U1)
6410 Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe
Cele ochrony:
Poprawa parametrów i wskaźników odpowiedzialnych za niską ocenę stanu
ochrony siedliska. Podwyższenie oceny ogólnej do stanu U1. Odtworzenie
siedliska na łącznej powierzchni co najmniej 3 ha, powstrzymanie sukcesji
ekspansywnych roślin zielnych, przywrócenie ekstensywnego użytkowania
kośnego znanych płatów. Utrzymanie właściwych stosunków wodnych.
6510 Niżowe i górskie świeże łąki
użytkowane ekstensywnie
Powierzchnia siedliska – 37,13 ha
Ocena stanu na 6 stanowiskach:
U2, U1, FV, U2, FV, U1
Ocena ogólna: U1
Zagrożenia:
Porzucenie regularnego ekstensywnego wykorzystania z koszeniem raz
(lub dwa) w roku w pierwszej połowie lata oraz przekształcenie łąki kośnej
w intensywnie wypasane pastwisko.
Parametry i wskaźniki odpowiedzialne za niską ocenę:
- Gatunki charakterystyczne (U1, U2)
- Gatunki dominujące (U1)
- Obce gatunki roślin zielnych (U1)
6510 Niżowe i górskie świeże łąki
użytkowane ekstensywnie
Cele ochrony:
Utrzymanie lub zwiększenie powierzchni siedliska, utrzymanie bądź
odtworzenie ekstensywnego użytkowania kośnego, poprawa struktury
gatunkowej zbiorowiska roślinnego.
7140 Torfowiska przejściowe
i trzęsawiska
Powierzchnia: 0,05 ha
Ocena stanu na 1 stanowisku: U2
Ocena ogólna: U2
Zagrożenia:
Zmiana warunków hydrologicznych wskutek melioracji, powodująca
obniżenie poziomu wód gruntowych, przesuszenie podłoża torfowego,
wkraczanie krzewów i drzew oraz zanikanie rzadkich gatunków
charakterystycznych.
Parametry i wskaźniki odpowiedzialne za niską ocenę:
- POWIERZCHNIA SIEDLISKA (U2)
- pokrycie i struktura gatunkowa mchów (U2)
7140 Torfowiska przejściowe
i trzęsawiska
Cele ochrony:
Utrzymanie siedliska na stanowisku , utrzymanie odpowiednich warunków
wodnych, powiększenie powierzchni płata siedliska do co najmniej 0,5ha,
utrzymanie lub przywrócenie charakterystycznego składu gatunkowego
9170 Grąd środkowoeuropejski
i subkontynentalny
Powierzchnia: 16,76 ha
Ocena stanu na 4 stanowiskach:
U2, U1, U1, U1
Ocena ogólna: U1
Zagrożenia:
Zmiany proporcji udziału gatunków w drzewostanie (w tym wprowadzenie
gatunków obcych geograficzne i ekologicznie) wskutek działalności
gospodarczej w lasach (Dmytro Iakushenko)
Wskaźniki odpowiedzialne za niską ocenę:
- Brak lub niski udział graba (U2)
- Martwe drewno (U2)
- Martwe drewno grubowymiarowe (u2)
- Gatunki inwazyjne w runie (U2)
- Obce ekologicznie i geograficznie gatunki w drzewostanie (U1/U2)
9170 Grąd środkowoeuropejski
i subkontynentalny
Cele ochrony:
Utrzymanie lub zwiększenie powierzchni siedliska w Obszarze, poprawa oceny
wskaźników odpowiedzialnych za niskie oceny parametru struktura i funkcja:
struktury gatunkowej drzewostanu oraz zasobu martwego drewna, eliminacja
lub ograniczenie udziału gatunków obcych, szczególnie dęba czerwonego,
ograniczenie udziału sosny, promowanie we wszystkich warstwach lasu dęba,
graba i lipy, poza zaplanowanymi zabiegami ochronnymi ochrona
zachowawcza wszystkich fragmentów siedliska w wieku ponad 100 lat.
9190 Kwaśne dąbrowy
Powierzchia siedliska: 11,90 ha
Ocena stanu na 3 stanowiskach:
U1, U1, U2
Ocena ogólna: U1
Zagrożenia:
Przekształcenie drzewostanów dębowych na skutek
preferowania sosny.
Wskaźniki i parametry odpowiedzialne za niska ocenę:
- Gatunki obce ekologicznie w drzewostanie (U1)
- Gatunki obce geograficznie w drzewostanie (U1)
- Martwe drewno (U1/U2)
9190 Kwaśne dąbrowy
Cele ochrony:
Utrzymanie lub zwiększenie powierzchni siedliska w Obszarze, poprawa
oceny wskaźników odpowiedzialnych za niskie oceny parametru
struktura i funkcja: struktury gatunkowej drzewostanu oraz zasobu
martwego drewna, eliminacja lub ograniczenie udziału gatunków obcych,
szczególnie dęba czerwonego, ograniczenie udziału sosny, promowanie
we wszystkich warstwach lasu dęba, poza zaplanowanymi zabiegami
ochronnymi ochrona zachowawcza wszystkich fragmentów siedliska w
wieku ponad 100 lat
91E0 Łęgi wierzbowe, topolowe,
olszowe i jesionowe
i olsy źródliskowe
Powierzchnia siedliska: 46,37 ha
Ocena stanu ochrony na
4 stanowiskach: FV, FV, U2, U2
Ocena ogólna: U1
Zagrożenia:
Zmiana warunków hydrologicznych z zaburzeniem reżimu zalewów lub
ich całkowitym zanikiem.
Wskaźniki i parametry odpowiedzialne za niska ocenę:
- PERSPEKTYWY OCHRONY (U1)
- Gatunki inwazyjne w runie (U1),
- Ekspansywne gatunki rodzime (apofity) w runie (U1)
- Gatunki obce geograficznie w drzewostanie (U1)
91E0 Łęgi wierzbowe, topolowe,
olszowe i jesionowe
i olsy źródliskowe
Cele ochrony:
Utrzymanie lub zwiększenie powierzchni siedliska w Obszarze,
poprawa oceny wskaźników odpowiedzialnych za niskie oceny
parametru struktura i funkcja: struktury gatunkowej drzewostanu oraz
zasobu martwego drewna, eliminacja lub ograniczenie udziału
gatunków obcych, szczególnie dęba czerwonego, ograniczenie udziału
sosny, promowanie we wszystkich warstwach lasu olszy i jesiona, poza
zaplanowanymi zabiegami ochronnymi ochrona zachowawcza
wszystkich fragmentów siedliska w wieku ponad 80 lat. W młodszych
drzewostanach użytkowanych gospodarczo pozyskanie drewna w
ramach trzebieży lub uzytkowania przerębowego nie naruszających
struktury drzewostanu. Utrzymanie właściwych stosunków wodnych.
PROGRAM ROLNOŚRODOWISKOWY 2014 – 2021
Pakiet: ochrona siedlisk przyrodniczych, w tym:
- zmiennowilgotnych łąk trzęślicowych
- 1277 zł/ha,
- półnaturalnych łąk wilgotnych
- 874 zł/ha,
- półnaturalnych łąk świeżych
- 1072 zł/ha,
Ustalenie działań ochronnych wynikających z ustalonych celów działań
ochronnych, w tym wskazanie:
a) działań ochronnych […] dla obszaru znajdującego się na terenie
gospodarstwa rolnego lub jego części z podziałem na działania:
- obligatoryjne,
- fakultatywne,
(Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 17 lutego 2010 r. w sprawie
sporządzania projektu planu zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000, §3
ust. 1 pkt 6 lit a)
1. Zakres prac koniecznych dla sporządzania projektu planu ochrony dla
obszaru obejmuje: […]
- ustalenie działań obligatoryjnych i fakultatywnych dla obszaru znajdującego
się na terenie gospodarstwa rolnego lub jego części.
(Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 marca 2010 r. w sprawie
sporządzania projektu planu ochrony dla obszaru Natura 2000, § 3 ust. 1 pkt
8 lit. g)
8.2.10.4.4.122. Pakiet 4.(s5k) Cenne siedl. i zagr. gat. ptaków na ob. N
2000 (półnaturalne łąki świeże - użytk. kośne
Jeden lub dwa pokosy w roku (liczba pokosów określona przez
eksperta przyrodniczego w dokumentacji przyrodniczej);
Koszenie w terminie od 15 czerwca do 30 września.
Obowiązek zebrania i usunięcia skoszonej biomasy (w tym zakaz
pozostawiania rozdrobnionej biomasy); w terminie do 2 tygodni po
pokosie siano powinno zostać usunięte z działki rolnej lub ułożone w
pryzmy, stogi lub brogi.
Pozostawienie fragmentów nieskoszonych - 15-20% powierzchni
działki rolnej. W przypadku zastosowania dwóch pokosów w ciągu
roku należy pozostawić ten sam fragment działki rolnej nieskoszony.
W dwóch kolejnych latach należy pozostawić inne fragmenty
nieskoszone;
Dla działek rolnych nie przekraczających powierzchni 1 ha
dopuszczalne jest zrezygnowanie z pozostawiania powierzchni
nieskoszonych i koszenie co roku całej działki
8.2.10.4.4.90. Pakiet 4.(s1) Cenne siedl. i zagr. gat. ptaków na ob. N 2000
(zmiennowilgotne łąki trzęślicowe)
Częstość koszenia: jeden pokos co roku lub co dwa lata (określone
przez eksperta przyrodniczego w dokumentacji przyrodniczej);
Termin koszenia – od 1 września do 31 października (w
uzasadnionych przypadkach od 15 do 30 czerwca, np. w sytuacjach
wkraczania roślin niepożądanych w tym zbiorowisku, określonych
przez eksperta przyrodniczego w dokumentacji przyrodniczej).
Obowiązek zebrania i usunięcia skoszonej biomasy (w tym zakaz
pozostawiania rozdrobnionej biomasy); w terminie do 2 tygodni po
pokosie siano powinno zostać usunięte z działki rolnej lub ułożone w
pryzmy, stogi lub brogi.
Pozostawienie fragmentów nieskoszonych: 15-20% powierzchni
działki rolnej.
W dwóch kolejnych pokosach (wykonywanych w odstępie roku lub 2
lat) należy pozostawić inne fragmenty nieskoszone;
Dla działek rolnych nie przekraczających powierzchni 0,5 ha
dopuszczalne jest zrezygnowanie z pozostawiania powierzchni
nieskoszonych i koszenie co roku całej działki rolnej, jeżeli ekspert
przyrodniczy dopuści taką możliwość w dokumentacji przyrodniczej.
8.2.10.4.4.90. Pakiet 4.(s1) Cenne siedl. i zagr. gat. ptaków na ob. N 2000
(zmiennowilgotne łąki trzęślicowe)
Częstość koszenia: jeden pokos co roku lub co dwa lata (określone
przez eksperta przyrodniczego w dokumentacji przyrodniczej);
Termin koszenia – od 1 września do 31 października (w
uzasadnionych przypadkach od 15 do 30 czerwca, np. w sytuacjach
wkraczania roślin niepożądanych w tym zbiorowisku, określonych
przez eksperta przyrodniczego w dokumentacji przyrodniczej).
Obowiązek zebrania i usunięcia skoszonej biomasy (w tym zakaz
pozostawiania rozdrobnionej biomasy); w terminie do 2 tygodni po
pokosie siano powinno zostać usunięte z działki rolnej lub ułożone w
pryzmy, stogi lub brogi.
Pozostawienie fragmentów nieskoszonych: 15-20% powierzchni
działki rolnej.
W dwóch kolejnych pokosach (wykonywanych w odstępie roku lub 2
lat) należy pozostawić inne fragmenty nieskoszone;
Dla działek rolnych nie przekraczających powierzchni 0,5 ha
dopuszczalne jest zrezygnowanie z pozostawiania powierzchni
nieskoszonych i koszenie co roku całej działki rolnej, jeżeli ekspert
przyrodniczy dopuści taką możliwość w dokumentacji przyrodniczej.