Powstanie Styczniowe

Powstanie Styczniowe
Powstanie Styczniowe to polskie powstanie narodowe przeciwko Rosji,
które zostało ogłoszone 22 stycznia 1863 roku w Królestwie Polskim i 1 lutego
1863 r. w byłym Księstwie Litewskim. Trwało ponad dwa lata, do jesieni 1864
roku. Zasięgiem objęło zabór rosyjski: Królestwo Polskie oraz ziemie zabrane Litwę, Białoruś i część Ukrainy.
Było największym polskim powstaniem narodowym, w którym stoczono
około 1200 bitew i potyczek; największa wygrana bitwa to bitwa pod śyrzynem.
NajwaŜniejsi dowódcy Powstania to Ludwik Mierosławski, Marian Langiewicz
i Romuald Traugutt.
Mimo początkowych sukcesów zakończyło się klęską powstańców.
Kilkadziesiąt tysięcy zostało zabitych w walkach, blisko 1 tysiąc straconych, i
około 38 tysięcy zostało zesłanych na Syberię, a około 10 tysięcy
wyemigrowało zagranicę. Po upadku powstania znaczna część społeczeństwa
Polski i Litwy uznała, Ŝe nie ma sensu walczyć z zaborcą rosyjskim.
W 1919 roku, po odzyskaniu niepodległości, Naczelnik Państwa Józef
Piłsudski nadał weteranom Powstania Styczniowego uprawnienia Ŝołnierzy
Wojska Polskiego. Mieli prawo do stałej pensji państwowej, noszenia
specjalnych, fioletowych mundurów i cieszyli się szczególnym szacunkiem
społecznym.
Opracowała Julia Łycyniak kl. V b