pobierz - Płocki Instytut Wydawniczy

Ufam Synowi Bożemu
Podręcznik do nauki religii
dla klasy V szkoły podstawowej
pod redakcją
ks. Andrzeja Krasińskiego
WYDZIAŁ KATECHETYCZNY KURII DIECEZJALNEJ PŁOCKIEJ
PŁOCK 2016
Podręcznik nr PL-22-01/15-PL-1/16 do nauczania religii rzymsko-katolickiej
w klasie V szkoły podstawowej na terenie diecezji płockiej,
zgodny programem nauczania nr AZ-2-01/15
Zespół redakcyjny: ks. dr Andrzej Krasiński, ks. dr Marek Wilczewski,
ks. dr Rafał Bednarczyk, s. mgr Dominika Dudzik CSP
Autorzy katechez: Jagienka Cesarek, Dołęgowska Emilia, Drubkowska Barbara,
Zofia Hołubicka, Wioletta Kaluszkiewicz, ks. Andrzej Krasiński, ks. Łukasz Kubisiak,
Alicja Popek, Agnieszka Rogowska, Marzena Sadowska, Bernadetta Staniszewska,
Barbara Stańczak, ks. Marek Wilczewski
Korekta językowa: ks. Tomasz Opaliński
Rysunki: Kazimierz Wasilewski
Nihil obstat
ks. dr Tomasz Lewicki
Cenzor
Imprimatur
L.dz. 1431/2016
Dnia 29 czerwca 2016 r.
† Piotr Libera
Biskup Płocki
ks. dr Dariusz Rogowski
Notariusz
Copyright © 2016 by Wydział Katechetyczny Kurii Diecezjalnej Płockiej
Przygotowanie do druku
Płocki Instytut Wydawniczy
Pl. Narutowicza 3
09-400 Płock
tel. 24 262 68 44; e-mail: [email protected]
www.wydawnictwo.plock.pl
Druk
Drukarnia J. J. Maciejewscy – Przasnysz
ISBN 978-83-65397-27-0
Pan Bóg zapowiedział, że przyjdzie Mesjasz, który zbawi ludzi. Na Jego nadejście
czekano przez całe wieki. Tę tęsknotę podtrzymywali prorocy, którzy zapowiadali
Jego przyjście na wiele wieków przed Jego narodzeniem. Te zapowiedzi nazywamy
obietnicami mesjańskimi. Mesjaszem jest narodzony z Maryi Dziewicy Jezus.
Imię „Jezus” oznacza: „Bóg zbawia”. „Chrystus” z kolei to nie imię własne,
lecz zaszczytny tytuł, wskazujący na doniosłą rolę Jezusa z Nazaretu. Już w Nowym Testamencie stał się jakby Jego drugim imieniem. Greckie słowo „Christos”, jak też hebrajskie „Mesjasz” oznacza „Pomazaniec”, czyli „Namaszczony”.
W Izraelu namaszczane były osoby, które miały do spełnienia jakąś ważną misję,
np. królowie, kapłani, prorocy. Jezus był namaszczony Duchem Świętym.
W stosunku do Jezusa używano jeszcze wielu innych określeń, tytułów, które
potwierdzają, że Jezus był oczekiwanym Mesjaszem.
„Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś,
bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał
i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie
i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej:
ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę».” (Rdz 3,14-15)
W raju pierwsi Rodzice nie posłuchali Pana Boga. Kuszeni przez węża (szatana) złamali Boży zakaz i w ten sposób popełnili grzech. Ten grzech nazywamy „grzechem pierworodnym”. Pan Bóg jednak tak mocno kochał ludzi, że już
w raju zapowiedział, że przyjdzie Ktoś, kto zgładzi grzech. Tym Kimś będzie
Jezus, który narodzi się z Maryi i zwycięży szatana.
6
Nie tylko w Księdze Rodzaju możemy znaleźć zapowiedź Mesjasza. Jego
przyjście przepowiadali też wybrani przez Boga prorocy.
Proroctwo Izajasza
„I znowu Pan przemówił do Achaza tymi słowami: «Proś dla siebie o znak
od Pana, Boga twego, czy to głęboko w Szeolu, czy to wysoko w górze!» Lecz
Achaz odpowiedział: «Nie będę prosił, i nie będę wystawiał Pana na próbę». Wtedy rzekł [Izajasz]: «Słuchajcie więc, domu Dawidowy: Czyż mało wam naprzykrzać się ludziom, iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu? Dlatego Pan sam da
wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel.
Śmietanę i miód spożywać będzie, aż się nauczy odrzucać zło, a wybierać dobro».”
(Iz 7,10-15)
Izajasz zapowiada, że Mesjasz narodzi się z Dziewicy. Jezus jest Emmanuelem, co
oznacza „Bóg z nami”. To imię sugeruje nieustanną troskę Boga o swój lud.
Proroctwo Micheasza
„A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie
mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku,
od dni wieczności. Przeto [Pan] wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. Powstanie On i paść
będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana Boga swego. Osiądą wtedy, bo
odtąd rozciągnie swą potęgę aż po krańce ziemi. A Ten będzie pokojem.”
(Mi 5,1-4)
Obietnice mesjańskie były często precyzyjne i zapowiadały konkretne wydarzenie
z życia Mesjasza. Micheasz, który żył na siedem wieków przed przyjściem na świat
Jezusa, zapowiedział, że narodzi się On w Betlejem.
Proroctwo Zachariasza
„Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto Król twój
idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny — jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy. (…) W owym dniu sprawię, że wszystkie ludy, które targnęły
się na Jeruzalem, będą zniszczone. Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem
wyleję Ducha pobożności. Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą
nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze
nad pierworodnym. W owym dniu będzie wielki płacz w Jeruzalem, podobny
do płaczu w Hadad-Rimmon na równinie Megiddo.” (Za 9,9.12,9-11)
Obietnice mesjańskie zapowiadały nie tylko przyjście Jezusa – Zbawiciela, ale
także Jego misję. Przepowiednia Zachariasza mówi o uroczystym wjeździe do Jerozolimy oraz o Męce i Śmierci Pana Jezusa.
Wielu innych proroków także zapowiadało nadejście Mesjasza. W tabeli zostały
zamieszczone niektóre z tych proroctw.
7
Temat
Proroctwo
Wypełnienie
Prarodzicem Mesjasza będzie Abraham
Rdz 12,3
Mt 1, 1
Mesjasz będzie potomkiem Dawida
2 Sm 7,12-13
Mt 1, 1
Narodzi się z Dziewicy
Jr 31, 22
Łk 1, 34-35
Urodzi się w Betlejem
Mi 5,1
Mt 2, 5-6
Urodzi się w czasach, gdy pokolenie Judy
utraci już godność królewską (czyli w czasach
króla Heroda i cesarstwa rzymskiego)
Rdz 49, 10
J 9, 15
Ga 4, 4
Mesjasz przyniesie królestwo Boże, które
na początku będzie małe i nic nieznaczące jak
kamyk, ale potem skruszy wszystkie wielkie
królestwa i stanie się górą trwającą na wieki
Dn 2, 31-45
Mt 13, 31
Jego narodzeniu towarzyszyć będą znaki
na niebie (gwiazda)
Lb 24, 17-19
Mt 2, 2
Oddadzą Mu pokłon królowie Wschodu
i ofiarują Mu złoto i kadzidło
Ps 72, 10-11
Iz 60
Mt 2, 1-11
Mesjasz objawi się przede wszystkim w Galilei
Iz 9, 1-2
Mt 4,12-17
Mesjasz będzie uzdrawiał ślepych i głuchych
Iz 35, 5-6
Iz 42, 7
Mk 10, 51-52
Mk 7, 32-35
Mt 9, 27-30
Mesjasz będzie uzdrawiał chromych i niemych
Iz 35, 6
Mt 12, 10-13;
Mt 9, 32-33
Mesjasz będzie głosił dobrą nowinę ubogim,
ludziom złamanym na duchu, niewolnikom
wolność, wyzwolenie więźniom i miłosierdzie
od Pana
Iz 61, 1-3
Łk 4, 17-21
Mesjasz będzie mówił w przypowieściach
Iz 6, 9
Mt 13,13-15
Mesjasz będzie przemawiał jak ten, kto ma
władzę od Boga
Pwt 18, 15-19
J 12,48-50
Mesjasz objaśni Pisma, które odnosiły się
do Niego, i na Nim spełnią się proroctwa
Ps 40, 8-9
Łk 24,44
Mesjasz będzie człowiekiem, ale objawi się
jako Bóg
Jr 23, 5-6
J 10,33
Mesjasz zawrze Nowe Przymierze, a Jego Prawo będzie wypisane w sercach
Jr 31, 31-34
Mt 26,28
Hbr 8,6-7; 8,13; 10
Zostanie wydany za trzydzieści srebrnych monet wrzuconych do skarbca świątyni
Za 11, 12-13
Mt 26, 14-15;
Mt 27, 3-5
Mesjasz zostanie skazany na śmierć niesprawiedliwym wyrokiem
Iz 53, 8
J 18, 13-22.29-32;
J 19, 6-7.12-16
Zostanie zaliczony do złoczyńców, ponieważ
weźmie na siebie grzechy innych
Iz 53, 12
Łk 23,32
J 19,18
Będzie się modlić za swoich wrogów
Iz 53, 12
Łk 23,34
8
Podzielą między siebie Jego szaty
Ps 22, 19
J 19, 23-24
Mesjasz zmartwychwstanie trzeciego dnia
Oz 6, 1-3
Łk 24, 1
J 20, 1
1 Kor 15, 4-8
Pan pokona śmierć
Iz 25, 8
Ap 1, 18; 21, 4
Mesjasz wstąpi do nieba, skąd pochodzi
i gdzie otrzyma wieczną władzę nad wszystkimi narodami
Dn 7,13-14
Prz 30,4
Dz 1, 9-11
J 3, 13
Mesjasz jest Synem Bożym i Bogiem, i będzie
królował na wieki
1 Krn 17,11-14
Iz 9,5-6
Łk 1, 30-33
Zmartwychwstały Zbawiciel żyje na zawsze
Iz 53,10
Dn 7,14
Iz 9,6
Mk 16, 20
Mt 28, 20
Łk 1, 31-33
Tabela opracowana na podstawie książki pt. „Śledztwo w sprawie Jezusa” Antonio Socci.
Jezus wypełnił wszystkie proroctwa mesjańskie Starego Testamentu.
– Jaki wpływ na twoje życie ma Jezus – zapowiadany
przez proroków Mesjasz i Zbawiciel?
Jezus najwyższe Imię
Jezus najwyższe Imię,
nasz Zbawiciel, Książę Pokoju.
Emmanuel, Bóg jest z nami.
Odkupiciel, Słowo Żywota.
Święty Bóg, Mesjasz prawdziwy,
jedyny Ojca Syn, umiłowany.
Zgładził grzech, Baranek na wieki,
Królów Król i Panów Pan.
Wykonaj zadanie 3. w „Zeszycie ćwiczeń”.
9
Każdy z nas zna wiele różnych osób. Jedne z nich są bardziej znane, inne
mniej. O ludziach, którzy odegrali ważną rolę w historii, uczymy się w szkole na lekcjach. Poznajemy te osoby z zachowanych źródeł historycznych. Jedną
z najbardziej znanych osób na świecie jest Jezus Chrystus. Wiadomości o nim
czerpiemy z Pisma Świętego, dokumentów Kościoła, świadectw świętych.
„W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy
wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się
więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego
miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret,
do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził
z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która
była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła
w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.” (Łk 2, 1-7)
Jezus musiał być ważną postacią historyczną, skoro zapamiętano Go, mimo
że pochodził z małej i niewiele znaczącej Palestyny. Informacje o Nim znaleźć
możemy nie tylko w tekstach pochodzenia chrześcijańskiego, ale również w pozabiblijnych źródłach historycznych.
Jednymi z najważniejszych są: „Świadectwo” Flawiusza, „Roczniki” Tacyta
i Talmud.
Józef Flawiusz to starożytny pisarz, który żył na przełomie I i II wieku naszej
ery. Działał jako pisarz na dworze rzymskich cesarzy. Jego ważne dzieło nosi
tytuł: „Dawne dzieje Izraela”. Napisał w nim tak:
10
„W tym czasie stał się przyczyną nowych zaburzeń niejaki Jezus, człowiek
mądry, jeżeli w ogóle można nazwać go człowiekiem. Czynił bowiem rzeczy
niezwykłe i był nauczycielem ludzi, którzy z radością przyjmują prawdę. Zjednał sobie wielu Żydów, jak i też Greków. Uchodził on za Mesjasza, ale nim nie
był. A gdy w skutek doniesienia najznakomitszych u nas mężów, Piłat skazał go
na śmierć krzyżową, jego dawni miłujący go uczniowie nie przestali o nim głosić, że trzeciego dnia ukazał się im znów jako żywy, co o nim, jak i wiele innych
zdumiewających rzeczy przepowiadali boscy prorocy. I odtąd, aż po dzień dzisiejszy, istnieje plemię chrześcijan, którzy od niego otrzymali tę nazwę.”
Autor potwierdza historyczność opisów Nowego Testamentu. Dowodzi on,
że Jezus był postacią historyczną. Ten fragment nazywamy „świadectwem Flawiusza” (Testimonium Flavianum). Starożytny historyk mówi w nim, że Jezus
był znaną postacią oraz że uważano Go za Żyda o niezwykłych cechach. Podaje
następnie, że zginął skazany przez Poncjusza Piłata. Potwierdza też, że głoszono
Zmartwychwstanie Jezusa i to, że jest Mesjaszem. Mówi także, że od Niego biorą
nazwę chrześcijanie.
Autorem kolejnego tekstu jest Tacyt – rzymski historyk, retor, adwokat i polityk. Żył na przełomie I i II wieku naszej ery. Jest autorem wielu dzieł. Wśród
nich są także „Roczniki” (Annales), w których pisze:
„Ani pod wpływem zabiegów ludzkich, ani darowizn cesarza i ofiar błagalnych
na rzecz bogów nie ustępowała hańbiąca pogłoska i nadal wierzono, że pożar był
nakazany. Aby ją usunąć, podstawił Neron winowajców i dotknął najbardziej wyszukanymi kaźniami tych, których znienawidzono dla ich bezwstydu, a których
gmin nazywał chrześcijanami (ludzie nazywali chrześcijanami - przypis autora).
Początek tej nazwie dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza został skazany
na śmierć przez prokuratora Poncjusza Piłata; a przytłumiony na razie zgubny
zabobon wybuchnął, nie tylko w Judei, gdzie się to zło wylęgło, lecz także w stolicy, dokąd wszystko, co potworne i sromotne zewsząd napływa i znajduje licznych
zwolenników. Schwytano więc najpierw tych, którzy tę wiarę wyznawali publicznie, potem na podstawie ich zeznań ogromne mnóstwo innych, i udowodniono
im nie tyle zbrodnię podpalenia, ile nienawiść ku rodzajowi ludzkiemu.”
Tacyt odnosi się do pożaru Rzymu za cezara Nerona. O wywołanie pożaru
cesarz oskarżył chrześcijan (co było nieprawdą, ponieważ sam kazał podpalić
Rzym). W tym dziele Tacyt pisze o Jezusie, który został skazany i ukrzyżowany.
Trzecim pozabiblijnym źródłem wiedzy o Jezusie jest Talmud – bardzo ważna księga dla Żydów, zawierająca komentarz, wyjaśnienie Tory (Pięcioksięgu
Mojżesza, czyli najważniejszych dla Żydów ksiąg Pisma Świętego.: Rdz, Wj,
Kpł, Lb, Pwt). Talmud pochodzi z pierwszych wieków naszej ery i zwiera klika
wzmianek o Jezusie.
11
„W wigilę Paschy został powieszony Jezus. Czterdzieści dni wcześniej herold
głosił: On zostanie wyprowadzony na ukamienowanie, ponieważ zajmował się
magią i zwiódł Izraela na bezdroża. Jeżeli kto ma coś na jego obronę, niech wystąpi i to powie. Ponieważ nic nie powiedziano na jego obronę, dlatego został
powieszony w wigilię Paschy.”
Talmud ukazuje Pana Jezusa jako kogoś złego w oczach Żydów (co jest zrozumiałe, gdyż Żydzi byli przeciwni Jezusowi, jako twórcy nowej religii). Mówi
o próbach zgładzenia Jezusa, o Jego śmierci przed świętem Paschy.
„Świadectwo” Flawiusza, „Roczniki” Tacyta, „Talmud” – to dzieła niechrześcijan, a nawet ludzi wrogich chrześcijaństwu. Można więc uznać, że nie chcieli
oni promować Jezusa i Jego religii. Mimo to wspominają o Nim w swoich dziełach. Jest to dowód, że Jezus jest postacią historyczną.
– O co zapytałbyś Józefa Flawiusza i Tacyta, gdybyś
mógł się z nimi spotkać?
Dzięki Jezu
Ref. Dzięki Jezu /x2
Dzięki Ci, że kochasz mnie.
Dzięki Jezu /x2
Dzięki Ci o dzięki Ci, że kochasz mnie.
1. Tam na Golgocie umarłeś za mnie
Dzięki Ci, że kochasz mnie...
2. Zmartwychwstałeś, żyjesz we mnie
Dzięki ci, że kochasz mnie...
Wykonaj zadanie 2. i 3. w „Zeszycie ćwiczeń”.
12
SPIS TRESCI
I Jezus zapowiedziany przez Boga
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Obietnice mesjańskie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
Jezus postacią historyczną . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
Cztery Ewangelie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
Zapowiedź narodzin Jana Chrzciciela . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
Zwiastowanie Maryi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
Maryja u Elżbiety . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Jan Chrzciciel przygotowuje na przyjście Jezusa i wzywa do nawrócenia . . . . 25
II. Jezus posłany przez Boga
8. Narodziny Jezusa – wypełnieniem Bożej obietnicy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
9. Ucieczka do Egiptu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
10.Życie ukryte Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
11.Chrzest Pana Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
12.Post i kuszenie Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
13.Wybór Dwunastu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
14.Pierwszy znak w Kanie Galilejskiej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
15.Publiczna działalność Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
30
33
35
38
41
43
46
48
III. Jezus naucza
16.Kazanie na Górze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
17.Osiem Błogosławieństw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
18.Antytezy z Kazania na Górze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
19.Przypowieści jako forma nauczania Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
20.Dom na skale . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
21.Światło pod korcem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
22.Przypowieść o wiernym i niewiernym słudze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
23.Przypowieść o skarbie i perle . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
24.Przypowieść o talentach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
25.Przypowieść o chwaście . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
26.Przypowieść o przewrotnych rolnikach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
27.Przypowieści o ziarnku gorczycy i o zaczynie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
28.Przypowieść o uczcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
29.Zagubiona owca i drachma . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
52
54
56
59
61
63
65
68
70
73
76
78
81
84
30.Przypowieść o bogaczu i Łazarzu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
31. Przypowieść o nieurodzajnym figowcu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .89
32.Pierwsze miejsca na uczcie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 91
33.Przypowieść o dziesięciu pannach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93
34.Nielitościwy dłużnik . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 97
35.Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 101
36.Sąd Ostateczny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104
IV Jezus działa
37.Jezus uzdrawia chorych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
38.Jezus wyrzuca złe duchy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
39.Jezus przywraca do życia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
40.Jezus karmi głodnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
41.Jezus panuje nad siłami natury . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
42.Jezus odwiedza przyjaciół . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
43.Jezus przebacza grzechy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
44.Jezus umacnia wiarę uczniów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
108
111
113
116
119
122
125
127
V. Jezus umiera i zmartwychwstaje
45.Wjazd do Jerozolimy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
46.Wielki Czwartek – Ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa . . . . . . . . . . . . . . .
47.Żal Piotra i żal Judasza . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
48.Jezus przed sądem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
49.Ukrzyżowanie Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
50.Zmartwychwstanie Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
51.Spotkania ze Zmartwychwstałym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
52.Wniebowstąpienie Jezusa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
53.Posłanie uczniów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
132
135
138
141
144
147
152
155
158
VI. Katechezy okolicznościowe
54.Do Jezusa przez Maryję . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
55.Marana tha . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
56.Wielki Post . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Pacierz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
164
168
170
175