Zrodlo: http://wklej.se/91b0
Transkrypt
Zrodlo: http://wklej.se/91b0
91b0 Biblia to niewątpliwie jedna z najważniejszych ksiąg w historii. Zawarte w niej mądrości nauczyły etyki niejedno pokolenie. Zawarte w niej przypowieści uczą, że nie warto chodzić na skróty, gdyż będzie miało to swoje negatywne skutki. Dla uwydatnienia sensu przekazywanych prawd Jezus sięgał po alegorię i kommemoracje. Fenomen przypowieści polega na tym, że opisuje trudne sytuacje w sposób prosty, zrozumiały nawet dla dziecka. Odpowiedź na pytanie zadane w temacie jest oczywista, więc postaram się swoje zdanie odpowiednio uargumentować. Moim pierwszym oraz jednocześnie najważniejszym argumentem będzie „Przypowieść o talentach". Pewien Pan miał trójkę synów, a gdy wybrał się w długą podróż, oddał im na przechowanie swój majątek. Dwóch z nich odpowiednio zainwestowali i pomnożyli swój majątek. Trzeci w obawie przed utratą powierzonego talentu zakopał go w ziemi. Gdy ci pierwsi przynieśli swemu Panu pomnożone talenty, ten się bardzo ucieszył i pochwalił ich za to a trzeciego wydalił z domu. Ta przypowieść uczy nas, że nigdy nie wolno lekceważyć darów od Boga, trzeba czasami zaryzykować, ale trud starań wynagradza poświęcony czas. Uważam, że przypowieść o talentach nawiązuje do wielu sytuacji z życia codziennego, nie tylko stricte do autoekspresji. Kolejnym świetnym przykładem uzasadniającym tezę jest przypowieść o „Miłosiernym Samarytaninie". Ta przypowieść ukazuje los umierającego człowieka, którym nikt z przechodniów się nie interesował. Wyjątkiem był pewien Samarytanin, który pomógł choremu. Nierzadkim widokiem jest śpiący na ławce w parku brodaty starzec. Kto z nas podchodzi się zapytać, czy wszystko w porządku z tym człowiekiem? Myślimy z góry, że to alkoholik i idziemy dalej, zapominając o nim. A może ten pan potrzebuje pomocy i akurat my możemy uratować mu życie? Ostatnim argumentem będzie „Przypowieść o siewcy". Ziarna, które spadły na ziemię urodzajną wydały obfite plony zaś te ,które padły na ziemię nieurodzajną nie wydały ich wcale. Gleba jest w tym przykładzie uosobieniem duszy człowieka a padające ziarna wszelakie nauki i doświadczenia które docierają do człowieka podczas jego życia. Jeśli dusza człowieka jest „płodna" wtedy zasiane ziarna zaowocują. Jeżeli dusza człowieka jest nieprzychylna zmianom wtedy żadne nauki nie będą w stanie skłonić jej do refleksji. Ta przypowieść obrazuje wspomnianą już wcześniej autoekspresję. Wszystko, co robimy, powinniśmy robić przede wszystkim dla siebie, a nie na afisz. Tylko wtedy będziemy mogli skupić się na zbieraniu plonów z żyznej ziemi. Przedstawione przykłady z pewnością uzasadniają tezę, że przypowieści biblijne są aktualne również w XXI wieku. Mentalność ludzka niewiele się zmieniła przez ten czas. W pewnych kwestiach udzie zawsze będą tacy sami. Uniwersalność przypowieści i jej ilustracyjny charakter czyni ją idealnym narzędziem do przekazywania społeczeństwu najważniejszych rzeczy w życiu każdego człowieka. Zrodlo: http://wklej.se/91b0