Nr 38, Luty 2009

Numer 38  Luty 2009
Spotkanie Pallotyńskich Formatorów w Yamoussoukro
Według adhortacji «Vita consecrata» jest bardzo ważne, aby dobrze przygotować formatorów
zdolnych do podjęcia subtelnej odpowiedzialności formowania kandydatów do życia
konsekrowanego (zob. VC, 66). Z tego powodu w dniach od 4 do 9 stycznia 2009 roku odbyło
się w Yamoussoukro (Wybrzeże Kości Słoniowej) 10-te Spotkanie Formatorów
zaangażowanych w pallotyńską formację w Afryce.
W spotkaniu tym uczestniczyli: Ks. Jacob Nampudakam, Sekretarz Generalny ds. Formacji,
4 współbraci z Regii «Trójcy Przenajświętszej» - Kamerun/Nigeria, 2 współbraci z Regii «Świętej
Rodziny», 5 współbraci z Delegatury «Królowej Pokoju» z Wybrzeża Kości Słoniowej,
1 współbrat z Delegatury Południowej Afryki oraz 1 z Mozambiku. Było to doświadczenie
radości wypływającej z faktu spotkania się współbraci, odkrycia piękna kraju Wybrzeża Kości
Słoniowej oraz piękna Bazyliki «Matki Bożej Królowej Pokoju» w Yamoussoukro.
Głównym tematem Spotkania była «Ratio Formationis pro Africa», celem zaś nie było
stworzenie innej «Ratio Institutionis», lecz aktualizacja i zaadoptowanie w Afryce tej już istniejącej,
tzn. uwzględnienie kontekstu geograficznego i społeczno-kulturowego oraz szczególnego
wymiaru ludzkiego charakterystycznego dla kontynentu afrykańskiego. Z tego też powodu
uznaliśmy za bardziej stosowne mówić o «Ratio Educandi pro Africa». Rozważaliśmy o tym jak
wejść w dialog pomiędzy tym, co uniwersalne - Ratio Institutionis SAC – a tym, co szczegółowe,
tzn. kontekst Afryki. W konsekwencji zostały zaplanowane różne etapy pallotyńskiej formacji
w Afryce, które będą zawierać następujące elementy: kryteria rozeznania powołania przed i po
każdym etapie, treść (kursy, podręczniki, spotkania…), środki oraz miejsca formacji.
Spotkanie w Yamoussoukro podjęło refleksję nad Postulatem oraz Okresem Wstępnym.
Program dla innych etapów formacji – duszpasterstwo powołaniowe, formacja akademicka oraz
formacja permanentna – będą podjęte w czasie Spotkania przewidzianego na styczeń 2011 rok,
w Rwandzie/Kongo.
W ramach wprowadzenia i ukierunkowania dyskusji odbyły się trzy konferencje członków
Generalnego Sekretariatu ds. Formacji: «Ważność całościowej wizji pallotyńskiej formacji» ks. Jacoba
Nampudakam, «Słowa kluczowe pallotyńskiej formacji w myśli i praktyce św. Wincentego Pallottiego»
ks. Stanisława Stawickiego oraz «Ważność wychowania w procesie formacyjnym» ks. Romualda
Uzabumwana. Po każdej konferencji był przewidziany czas na dzielenie się.
Oprócz dyskusji nad «Ratio Educandi pro Africa», formatorzy podjęli temat konieczności
stworzenia w Afryce kontynentalnego Sekretariatu ds. Formacji, który koordynowałby działania
formacyjne, a następnie sformułowali konkretne i ważne propozycje odnoszące się
do pallotyńskiej formacji w Afryce. W konsekwencji zostały przedstawione Wyższym
Przełożonym jednostek pallotyńskich obecnych w Afryce, następujące propozycje: (i)
utworzenie kontynentalnego Sekretariatu ds. Formacji dla Afryki; (ii) wewnętrzny Statut
Sekretariatu oraz (iii) plany Yamoussoukro 2009. Te propozycje będą podjęte przez Wyższych
Przełożonych Afryki w czasie ich spotkania w Merrivale (Płd. Afryka) w dniach 11-16 stycznia
2009. Pozostaje nam życzenie, aby wszystkie nasze propozycje odnośnie formacji zostały uznane
za realne, a ich realizacja była szybka, w przeciwnym razie pozostaną martwą literą.
Chciałbym zakończyć w taki oto sposób.
Najpierw wyrażam wdzięczność tym wszystkim, którzy zorganizowali Spotkanie
i przyczynili się do jego powodzenia; myślę, że nikt z nas nie zapomni gościnności naszych
współbraci, którzy pracują na Wybrzeżu Kości Słoniowej.
Ponadto chciałbym przypomnieć słowa naszej «Ratio», które mówią o ważności doboru oraz
formacji formatorów: «Przyszłość przygotowania naszych kandydatów tkwi w doborze i przygotowaniu
wychowawców (RI, 289); … Wychowawca, zgodnie z oczekiwaniami Wincentego Pallottiego, winien być przede
wszystkim „człowiekiem Bożym” i poświęcać się swemu zadaniu „dniem i nocą”. Opowiadał się zdecydowanie
za formacją dobrze zorganizowaną i zdyscyplinowaną i takich przymiotów spodziewał się on również
po wychowawcy» (RI, 54).
Ks. Romuald Uzabumwana SAC