Komunikat Izby Gospodarczej 2015-04-01
Transkrypt
Komunikat Izby Gospodarczej 2015-04-01
Komunikat Izby Gospodarczej Producentów i Operatorów Urządzeń Rozrywkowych w sprawach II KK 209/14 i II KK 213/14 zawisłych w dniu 31.03.2015 roku przed Sądem Najwyższym. Sąd Najwyższy w dniu 31.03.2015 roku rozpoznawał kasacje od dwóch wyroków uniewinniających Sądu Rejonowego w Łodzi utrzymanych przez Sąd Okręgowy w Łodzi. Pierwsza sprawa o sygn. II KK 209/14 dotyczyła kasacji oskarżyciela publicznego – Urzędu Celnego I w Łodzi od wyroku uniewinniającego z zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 107 §1 k.k.s. właściciela lokalu, który wynajmował firmie organizującej gry na automatach 3m 2 powierzchni i czerpał z tego tytułu zyski w postaci czynszu najmu. Oskarżyciel publiczny podnosił w kasacji, iż w jego ocenie wynajmujący powierzchnię lokalu, udostępniający do niej dojście, dostarczający do znajdujących się na niej automatów prąd jest organizatorem gier hazardowych wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych i wnosił o uchylenie zarówno Wyroku Sądu Okręgowego, jak również Sądu Rejonowego i przekazanie do tegoż sądu sprawy do ponownego rozpatrzenia. Nie jest również zaskoczeniem, iż Urząd Celny podnosił w kasacji oraz ustnej wypowiedzi fakt braku pewności czy w tej konkretnej sprawie art. 14 ust. 1 oraz 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, w związku z którymi wydał akt oskarżenia dla właściciela lokalu są przepisami technicznymi. W ocenie I Urzędu Celnego w Łodzi Sąd Rejonowy nie zbadał dostatecznie i nie wykazał charakteru technicznego tych przepisów, a doszedł do przekonania, iż przepisów tych nie wolno stosować wobec jednostek mając na uwadze ich sprzeczność z przepisami wspólnotowymi powołując się na wyrok TSUE w sprawach połączonych C-213/11 Fortuna i inni. Prokurator Generalny obecny na sali stwierdził, iż nie może się zgodzić z 95% tej kasacji i wnosi jedynie o uchylenie Wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi. Sąd Najwyższy nie miał wątpliwości i oddalił kasację jako oczywiście bezzasadną podając jedynie krótkie uzasadnienie ustne. Wskazał bowiem, iż nie może być mowy, aby pociągać do odpowiedzialności bądź próbować pociągnąć do odpowiedzialności karnej z art. 107 §1 k.k.s. wynajmującego lokal bądź jego część pod działalność hazardową. Tym bardziej nie można twierdzić, iż właściciel, bądź pośrednik w najmie nieruchomości może być uznany za organizatora gier hazardowych. Wynajmujący nie może ponosić odpowiedzialności za działania najemcy, któremu na podstawie umowy wydzierżawił czy też wynajął część powierzchni najmu. Ustawa o grach hazardowych wskazuje jednoznacznie kto jest, bądź może być organizatorem takich gier. Stanowisko Sądu Najwyższego w pełni pokrywa się z prezentowanym stanowiskiem Izby Gospodarczej, która zawsze wskazywała, iż nie można pociągnąć właściciela lokalu do odpowiedzialności karnej czy administracyjnej za łamanie przepisów ustawy o grach hazardowych ponieważ kwestie najmu regulowane są przez Kodeks Cywilny, a organizatorem gier hazardowych zgodnie z ustawą może być jedynie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, bądź spółka akcyjna mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Sąd Najwyższy rozpoznawał również sprawę o sygn. II KK 213/14, która dotyczyła złożonej przez Urząd Celny I w Łodzi kasacji od wyroku uniewinniającego z zarzutu popełnienia przestępstwa określonego w art. 107 §1 k.k.s. dla dwóch osób, które organizowały gry hazardowe wbrew przepisom ustawy. Sąd odroczył rozpoznanie niniejszej sprawy do czasu rozpatrzenia złożonego do Sądu Najwyższego zagadnienia prawnego Sądu Okręgowego w Częstochowie o sygn. I KZP 6/15 oraz zapowiedzi Prokuratury Generalnej złożenia pytania abstrakcyjnego. Pytanie prawne Sądu Okręgowego w Częstochowie brzmi: „Czy konsekwencją uznania, że art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych jest przepisem technicznych w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, wobec faktu jego nienotyfikowania Komisji Europejskiej, jest brak możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności karnoskarbowej za występek z art. 107 §1 k.k.s. osób, które prowadzą grę losową, grę na automacie lub zakład wzajemny wbrew zakazom zawartym w tymże przepisie.” Mając na uwadze, iż rozpoznanie przez Sąd Najwyższy powyższego zagadnienia prawnego będzie miało bezpośredni wpływ na rozpoznanie niniejszej sprawy Sąd odroczył jej rozpoznanie.