Patronem Gimnazjum w Stoczku jest Władysław Stanisław Reymont

Patronem Gimnazjum w Stoczku jest Władysław Stanisław Reymont – polski pisarz, prozaik i
nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu w prozie Młodej Polski. Niewielką część jego
twórczości stanowią wiersze. Laureat nagrody Nobla za czterotomową „epopeję chłopską” pt..
„Chłopi”.
Reymont urodził się 7 maja 1867 roku w Kołbielach Wielkich w radomskiem. Jego ojciec,
Józef Rejment, człowiek oczytany, miał wykształcenie muzyczne i w tuszyńskiej parafii pełnił
obowiązki organisty, a także prowadził księgi stanu cywilnego i korespondencję proboszcza z
władzami rosyjskimi. Matka, Antonina z Kupczyńskich, miała talent do opowiadania. Wywodziła się ze
zubożałej szlachty krakowskiej.
Rodzice chcieli, aby syn również został organistą. Jednak Władysław Stanisław odmówił
uczęszczania do szkół, często zmieniał zawody, miejsca zamieszkania, dużo podróżował po Polsce i
Europie. Ukończył Warszawską Szkołę Niedzielno – Rzemieślniczą. W latach 1880 – 11884 uczył się
zawodu krawieckiego w Warszawie, po czym został czeladnikiem. W okresie 1884 – 1888 był aktorem
w wędrownych grupach teatralnych, następnie w latach 1888 – 1893 dzięki protekcji ojca znalazł
pracę jako pomocnik dozorcy plantowego Rogowie na Kolei Warszawsko – Wiedeńskiej. W 1890 r.
zmarła mu matka.
W 1892 roku nastąpił debiut literacki Reymonta; pisarz nawiązał współpracę z „Głosem”,
publikował korespondencje Spod Rogowa pod pseudonimem „Księżak”. Pierwsze utwory pod
własnym nazwiskiem wydał w roku następnym. 8 grudnia 1893 Reymont wyjechał do Warszawy,
gdzie żył w opłakanych warunkach, ale wciąż pisał i się rozwijał. Przełomowy okazał się następny rok,
kiedy pisarz udał się na pielgrzymkę do Częstochowy, czego owocem była powieść „Pielgrzymka do
Jasnej Góry”. Jeszcze tego roku w lipcu wyjechał do Londynu na zjazd Towarzystwa Teozoficznego, a
w drodze powrotnej bawił jakiś czas w Paryżu. Potem odbył wycieczkę do Włoch wraz z
Jakimowiczem.
Kiedy w roku 1895 podpisał umowę na książkę o Łodzi, przeniósł się do tego miasta, by móc
obserwować je z bliska. Między 1896 a 1899 przebywał głównie we Francji (Paryż oraz Ounarvill),
gdzie pisał „Ziemię Obiecaną”. W następnych latach wyszły spod jego pióra kolejne powieści:
„Komediantka” w 1896 oraz „Fermenty” w 1897.
13 lipca 1900 r. Reymont uległ wypadkowi kolejowemu. Trafił do szpitala z dwoma
złamanymi żebrami, jednak w raporcie lekarskim napisano, że pisarz ma 12 złamanych żeber oraz
„inne kontuzje ciała i nie wiadomo, czy będzie nadal zdolny do pracy umysłowej”. Wysokie
odszkodowanie w wysokości 38 500 rubli( taka suma pozwalała wówczas na zakup kilkunastu
warszawskich kamienic) pomogło mu zdobyć niezależność finansową.
W 1902 roku w Krakowie poślubił Aurelię Szabłowską, po czym wyjechał do Francji i Włoch.
Podobne podróże odbywał odtąd co roku, aż do pierwszej wojny światowej. W kraju przebywał
głównie w Warszawie oraz ukochanym przez młodopolan Zakopanem. Napisał kolejne tomiki nowel i
opowiadań: „Przed świtem” (1902), „Z pamiętnika” (1903), „Burza” (1908), „Na krawędzi” (1907).
W latach 1902 – 1908 na łamach „Tygodnika Ilustrowanego” ukazała się powieść „Chłopi”.
Oprócz tego wydał zbiór „Z ziemi chełmskiej” (1909), związany z prześladowaniami unitów, za co
władze carskie wytoczyły mu proces. Rok później wyszedł szkic powieściowy pt. „Marzyciel”, a w
„Tygodniku Ilustrowanym” rozpoczął się druk trylogii historycznej pt. „Rok 1794”. W 1920r. zakupił
majątek w Kołaczkowie k. Wrześni.
W listopadzie 1924 roku otrzymał nagrodę Nobla za Chłopów. Wtedy też podupadł na
zdrowiu. Zmarł rok później w Warszawie 5 grudnia 1925r. 9 grudnia został pochowany w Alei
Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim, a jego serce wmurowano w filarze kościoła pw. Św.
Krzyża.
Sejm Rzeczpospolitej Polskiej ogłosił rok 2000 Rokiem Reymontowskim.
Wtedy też społeczność szkolna Gimnazjum w Stoczku zdecydowała, że Reymont będzie
naszym patronem. Zaczęły się gorączkowe przygotowania, poznawaliśmy życie i twórczość
Reymonta, odgazowaliśmy konkursy poświęcone pisarzowi, recytowaliśmy fragmenty jego prozy,
wykonywaliśmy do nich ilustracje, pisaliśmy scenariusze, przedstawialiśmy wybrane sceny, braliśmy
udział w ogólnopolskich obchodach. Wreszcie 30 września 2000 roku uroczyście przyjęliśmy imię
Władysława Stanisława Reymonta. Towarzyszyło nam wielu znamienitych gości, których obecność
podkreśliła ważność tego wydarzenia. Uroczystość rozpoczęła Msza Święta celebrowana przez
biskupa drohiczyńskiego Antoniego Dydycza, podczas której nastąpiło poświęcenie sztandaru, później
był przemarsz do gimnazjum i właściwa ceremonia nadania imienia i wręczenia sztandaru
ufundowanego przez Radę Gminy w Stoczku.
Od tego dnia sztandar, którego lewy płat jest poświecony Reymontowi towarzyszy nam we
wszystkich ważnych chwilach życia gimnazjum. Teraz również Reymontówka, czyli ta izba pamięci
kultury ludowej naszego regionu z miejscem poświęconym pisarzowi, będzie ważnym miejscem
Gimnazjum w Stoczku.